asistirana reproduktivna tehnologija u humanoj reprodukciji

III Deo: Sterilitet 95
1.1. MIOMI I STERILITET
Zna~aj mioma kao uzroka steriliteta je
vi{estran i dobija u zna~aju zbog sve ve}eg
procenta `ena koje se u kasnijim godinama
odlu~uju da ra|aju, zna~i u periodu kada je
~e{}a pojava miomatoznih promena na
uterusu.
Prihva}eni parametri mioma kao uzroka
steriliteta su:
- submukozni miomi veli~ine 5 santimetara
- intersticijalni miomi veli~ine 2–3 santimetara.
Posledice pojave mioma direktno povezane
sa poreme}enom fertilno{}u su
slede}e:
- poreme}en transport gameta sa antinidacionim
efektom na implantaciju blastociste,
- distorzija kavuma uterusa,
- abnormalno snabdevanje krvlju endometrijuma
i poreme}aj intramiometralne
vaskularizacije sa posledi~nim promenama
endometrijuma, sa ~e{}om pojavom submukoznih
lezija,
- hiperkontraktilnost uterusa uzrokovana
miomom zbog arhimetralnog hiperestrogenizma
koji interferira sa ovarijalnim
upravljanjem peristalti~ke aktivnosti.
Sve su to razlozi koji su direktno odgovorni
za poreme}aj implantacije u programima
asistirane reprodukcije, naro~ito IVF –
in vitro fertilisation, kod pacijenata sa
fibroidima. Poznato je da uterus poseduje
sopstvenu kontraktilnost koja se posebno
odnosi na unutra{nju tre}inu miometrijuma
koja je povezana sa prate}im kretanjem
endometrijuma. Ova uterusna peristaltika
igra jednu od zna~ajnih uloga u transportu
sperme i o~uvanju rane trudno}e i zavisna
je od faze ciklusa. Nepobitno je dokazano
da je procenat trudno}a i implantacija
zna~ajno smanjen kod pacijenata sa intra-
muralnim i intramukoznim miomima, ~ak i
kada ne postoji deformitet kavuma.
Procenat trudno}a do kojih dolazi nakon
miomektomije, kre}e se u literaturi i do 60%.
Stav u svim ve}im centrima koji se bave
problemom steriliteta je obavezno otklanjanje
mioma pre ulaska u program asistirane
reprodukcije. Kod pacijenta se uz
veli~inu i lokalizaciju mioma, pri
odlu~ivanju uzimaju i ostali faktori u obzir,
kao godine starosti, predvi|ena metoda
le~enja, etiologija, prethodni poku{aji.
Sl. 3.1- Miom zadnjeg zida uterusa
Metode tretiranja mioma su:
- abdominalna miomektomija - kod
`ena sa multiplim miomima i ve}im intramuralnim
miomima,
- laparoskopska miomektomija - u
slu~ajevima prisustva manje od tri mioma,
i prisustva mioma manjeg od 6 cm.
Laparoskopska procedura obezbe|uje
manji postoperativni bol, kra}i boravak u
bolnici, brzi oporavak, i smanjeno stvaranje
postoperativnih adhezija za oko 40%.
Intraoperativni ve}i gubitak krvi smanjuje
procenat operativnog uspeha za vi{e od
20%. Opisani rizik od rupture uterusa u
toku trudno}e nakon laparoskopske
miomektomije usled uterusnog defekta ili
lo{eg o`iljavanja iznosi 1%,