Willi Husmann · Van't Höltken op't Stöcksken

252
Dao gäww ’t so wennig te frääten, dat sogar de Ihmen verschmacht’t.
(4 Rek 1998), S. 222
De süht em/se leiwer van Wieden äs uut de Näöcht/De seiht
sick leiwer van achtern äs van vöörn. (3 Lip 2001), S. 222
Vö Wiehnachten löpp de Düwel op Stelten. (3 Lip 1999),
S. 223
De kömp eh’r wi’ër äs dusend Daler Geld./Dao kömps eh’r
an äs an dusend Daler Geld. (8 Rek 2000), S. 223
Dat is dick Wiërks. (3 Lip 2001), S. 224
Dat is Wiërlds Verloop. (2 Lip 2002), S. 224
’ büs nich wies. (2 Lip 2000), S. 224
He/Se is so wies äs ’t Driethuus van Bremen. (4 Rek 2000),
S. 225
De sind so wies, dat se van ’e Brotkoste ’ne Suppe föör de
heele Wääke kaokt. (9 Rek 2000), S. 225
He/Se lätt sick nicks wiesmaaken (villicht ook: vöwiesmaaken).
(3 Lip 2000), S. 225
Denn Wind weiht wall hooge Berge, aowwer kenne dicken
Büüke. (4 Rek 1999), S. 226
De häwwt noch twintig Morgen Wind achter ’t Huus. (4 Rek
2001), S. 226
He/Se is godd döör ’n Winter kommen. (4 Rek 2000), S. 227
He/Se wiss di de Döör. (4 Rek 2008), S. 227
De wocht’t up ’n näöchsten (Schnee). (3 Lip 2001), S. 228
He/Se hät ’t Woort. (2 Lip 2003), S. 228
Dat is ’n klein Wunner. (3 Lip 2000), S. 228