Handleiding - The Simbra Cattle Breeders

More documents

Recommendations

Info

Simbra – The Complete All-Rounder Dit is moeilik om wetenskaplike grond te vind om byvoorbeeld te diskrimineer teen ’n Simbra-karkas van 280 kg. Daar is mense wat glo dat die afkeur van ’n 300 kg karkas meer te doen het met die feit dat die individuele kwarte te swaar is vir ’n arbeider om te dra, as met die kwaliteit van die karkas. Bedryf en teling Anders as in ander lande waar voerkrale ’n groot rol in die waardeketting speel, teel die gemiddelde boer nie speenkalwers met die voerkraal as primêre kliënt in gedagte nie. In sulke lande speel die F1-koei ’n groot rol met terminale kruise met voerkraal-vriendelike bulle. Programme soos die Herefords se ‘White-face’-projek toon potensiaal, maar die getalle bly te min om ’n groot impak te maak. Die kleinhandel het ook al herhaaldelik bewys dat hulle nie bereid is om ’n premie te betaal aan produsente vir spesifieke nisprodukte nie. Tog is daar steeds te veel diere – veral suiwer geteelde inheemse rasse word in ’n speenkalfmark aangebied waar voerkrale hulle nie wil hê nie. Hierdie diere sou wel ’n plek in ’n osboerdery vind, wat nie in Suid-Afrika ’n ekonomiese model is nie. As daardie moederrasdiere gekruis was met terminale vaars, sou hulle hul weg goed kon vind na goeie pryse in die voerkraalmark. Die Rooivleisbedryfsforum, waarvan die SAVV en RPO lid is, verteenwoordig die rooivleiswaardeketting baie goed. Min kom moditeitsverenigings ondersteun hul waarde ketting so goed soos in die rooivleisbedryf. Die proses word van die produsent tot by die kleinhandel onder steun. Al die lede van die forum is verteenwoordig op die standaarde-komitee wat oor die graderingstelsel besluit. Daarom is dit so belangrik dat enige besluit op wetenskaplike beginsels moet berus, omdat daar bepaalde kommersiële voordele vir van die rolspelers in die huidige graderingstelsel is. Ook akkommodeer die huidige stelsel nie veldgeproduseerde karkasse nie. ’n ’nuwe’ graderingstelsel sal dit in ag moet neem. Vir produsente is dit kommerwekkend dat voerkrale groter en minder word, en dat voerkrale en abattoirs in dieselfde groepe groepeer – dit kan druk op vrye verhandeling en billike prysvorming plaas. Korporatiewe voerkrale behoort ’n oplossing te wees, gegewe ons plaaslike toestande, maar die bestaande voerkrale het meestal verdwyn. Die rede daarvoor vind ons waarskynlik in die kompleksiteit van voerkraalbestuur. Omgewingsimpak Volgens dr Michiel Scholtz van die Suid-Afrikaanse Vereniging vir Veekundiges (SASAS), erken die vereniging die effek van lewendehawe op kweekhuisgasproduksie en glo dat navorsing en goeie praktyke hierdie risiko kan bestuur. Vee word egter, ondanks hul belangrike rol in voedselsekuriteit, uitgewys deur veral die populêre media as dié groot sondebok. Veral beesvoerkrale en melkerye word uitgesonder. Dit is al bewys dat die aanvanklike syfer van 18% weergegee in ’n verslag deur die Verenigde Nasies se Voedsel- en Landbou-organisasie (FAO) in 2006, ver oordryf is en dat slegs 5-10% van die wêreld se metaangasproduksie van vee afkomstig is. ’n Verdere mistasting is dat vee in gekonsentreerde areas soos voerkrale en melkplase, hoër uitskeidings per kilogram vleis toon as veldgevoerde beeste. As die uitskeiding gemeet word per hektaar, dan is die ekstensiewe stelsels wel laer. Dit is ongetwyfeld so dat intensiewe stelsels met goeie produktiwiteit en doeltreffendheid ’n laer totale koolstofspoor laat as ekstensiewe stelsels. Dr Scholtz wys op ’n onlangse studie in Amerika rakende ’n 63% verlaging in die koolstofspoor van een liter melk sedert 1944. Omdat dit in Suid-Afrika warm en droog is, is die impak van voerkrale op waterbronne baie laer as in ander wêrelddele. Verder word ons voerkrale baie professioneel bestuur en het ons min probleme met operateurs wat nie ag slaan op goeie praktyke nie. Ons moet ook onthou dat die helfte van die vleis wat deur die voerkraal gelewer word, op die plaas en op natuurlike veldweiding in die vorm van ’n speenkalf geproduseer is. Die speenkalf spandeer ’n maksimum van 120 dae van sy lewe in die voerkraal. Afsluiting Miskien is dit tyd dat ons aanvaar dat voerkrale hier is om te bly. Dit is ’n normale uitvloeisel van die waardeketting en ’n uitstekende manier om in die mark se vraag na volumes te voldoen. Dit is ’n bedryf waarby enige produsent kan betrokke raak as hy wou, en bereid is om aan die vereistes te voldoen. Dit is ’n bedryf wat fyn en verantwoordelike bestuur vra en wat, weens faktore soos ons wisselvallige klimaat, verseker hoë eise stel aan sy rolspelers. Die aandeel in die totale vee wat verkoop word aan die groot voerkrale sal waarskynlik bly styg, en voerkrale sal groter word. Vir individuele produsente wat wel aan die nodige finansierings- en bestuurseise kan voldoen, lê hierin ’n geweldige geleentheid. Handleiding • Guide 115
116 Handleiding • Guide ’n Telingskalender vir 2012 Prof Frikkie Neser en Hannes Steyn Die sleutel tot suksesvolle teling lê in die seleksie van die regte genetika. Die ‘regte’ genetika sal van gebied tot gebied en tussen produsente verskil. Dit is belangrik dat elke produsent vir homself ’n duidelike teeldoelwit stel. Bul- en ramseleksie Beplan vroeg in die jaar hoeveel bulle en ramme nodig gaan wees om al die koeie en ooie suksesvol te dek en koop die diere vroegtydig aan. Sodoende is daar genoeg tyd om die manlike diere aan te pas, in die regte kondisie te kry en te toets vir vrugbaarheid en geslagsiektes. Gebruik ’n gemiddeld van een manlike dier vir elke 25-30 vroulike diere as duimreël. Bestel semen vroegtydig indien kunsmatige inseminasie gebruik word. Gebruik die teeldoelwitte wat gestel is om bulle en ramme volgens teelwaardes, visuele eienskappe en moontlik DNA te selekteer wat die nageslag nader aan die gewenste doelwit sal kry. Onthou dat groter nie altyd beter is nie! Dit geld veral met teelwaardes. Bul- en ramvoorbereiding Ent die manlike diere ongeveer twaalf weke voor die dekseisoen met al die nodige entstowwe. ’n Koorsreaksie sal veroorsaak dat die diere vir tot twee maande (60 dae) lank onvrugbaar is, terwyl nuwe sperme geproduseer word. Bulle en ramme moet ses weke voor die teelseisoen getoets word vir vrugbaarheid, algemene strukturele korrektheid en geslagsiektes. Die diere moet fiks wees en in ’n goeie liggaamskondisie vertoon, sonder om vet te wees. Teelseisoen (beeste) Die beste tyd vir die teelseisoen sal verskil tussen areas, hoofsaaklik as gevolg van wisselende reënval. Die dektyd Simbra – The Complete All-Rounder moet so beplan word dat koeie ongeveer 30 dae voor die eerste effektiewe reëns kalf. ’n Dekseisoen van drie maande (90 dae) word algemeen gebruik, maar 60 dae kan sterk oorweeg word om die bestuur van die kudde te kompakteer en ook om vir vrugbaarheid te selekteer. Onthou dat vrugbaarheid, alhoewel laag oorerflik, uiters belangrik is en dat koeie wat vroeër in ’n kalfseisoen kalf gewoonlik inherent meer vrugbaar is. Koeie moet ’n kondisiepunt van 3 hê aan die begin van die dekseisoen. Verse moet verkieslik in ’n aparte trop van die koeie gedek word en dikwels word verse se dekseisoen 15- 30 dae vroeër begin om die verse meer tyd te gee om weer in kondisie te kom na eerste kalwing, aangesien die behoeftes van eerstekalf koeie hoog is. Verse moet ’n liggaamsmassa van 65-80% van verwagte volwasse massa hê voor hulle reg is om gedek te word. Die vlak van bestuur sal bepaal of verse op 14, 18 of 24 maande gedek word. Dit is raadsaam om meer verse te dek as wat nodig is om terug te hou in die kudde. Die verse wat vroeër kalf is gewoonlik meer vrugbaar en deur die verse wat eerste kalf terug te hou, kan vrugbaarheid in die kudde verhoog word. Indien kunsmatige inseminasie (KI) gebruik word, kan die KI program een estrus siklus se lengte (21dae) voor die normale dekseisoen uitgevoer word, waarna die diere in die normale dekseisoen by die bulle gesit word. As die bulle aan die einde van die dekseisoen uitgehaal word, moet hulle weer vir geslagsiektes getoets word. Sodoende word probleme vroeg identifiseer en kan daar stappe geneem word om die koeie dragtig te kry.
Page 1 and 2: 98 Handleiding • Guide Boere Hand
Page 3 and 4: 100 Handleiding • Guide Het artro
Page 5 and 6: 102 Handleiding • Guide Table 1:
Page 7 and 8: 104 Handleiding • Guide is a prob
Page 9 and 10: 106 Handleiding • Guide feed, int
Page 11 and 12: 108 Handleiding • Guide Getting t
Page 13: 110 Handleiding • Guide “Suffic
Page 16 and 17: Simbra - The Complete All-Rounder I
Page 20 and 21: Simbra - The Complete All-Rounder D
Page 22: Simbra - The Complete All-Rounder P

Handleiding - The Simbra Cattle Breeders

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?