Het gebruik van kinesitherapie en van fysische geneeskunde ... - KCE

KCE Reports 87A Kinesitherapie & Fysische Geneeskunde en Revalidatie iii
METHODEN
Dezelfde aandoeningen kunnen terugbetaald worden via verschillende
terugbetalingssystemen. Ten eerste is er voor patiënten met courante aandoeningen
keuze tussen monodisciplinaire kinesitherapie en monodisciplinaire fysische
geneeskunde en revalidatie. Ten tweede overlapt de lijst van ziekten die in aanmerking
komen voor multidisciplinaire fysische geneeskunde en revalidatie met de lijst van
ziekten die in aanmerking komen voor de conventies. Tot slot is er een overlapping
tussen de F- en E-lijsten voor kinesitherapie en de lijst voor multidisciplinaire fysische
geneeskunde en revalidatie.
In het eerste deel van de studie wordt de organisatie van de revalidatie in Canada,
Frankrijk, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en België beschreven. Lokale experts
valideerden de gegevens die verzameld werden via websites van beroepsorganisaties en
grijze literatuur.
De daaropvolgende hoofdstukken beschrijven de consumptie van revalidatie in België
aan de hand van facturatiegegevens van het Intermutualistisch Agentschap. In het
tweede deel wordt de globale revalidatieconsumptie over een periode van drie jaar
(2003-2005) beschreven. In het derde deel wordt de revalidatieconsumptie na specifieke
chirurgische ingrepen geanalyseerd waarbij verschillen in consumptie worden uitgelegd
door middel van regressiemodellen. Andere aandoeningen die een belangrijk aandeel
vertegenwoordigen in de revalidatie, bijvoorbeeld neurologische aandoeningen, werden
niet bestudeerd in dit rapport omdat zij niet konden geïdentificeerd worden in de
bestaande databanken.
ORGANISATIE VAN REVALIDATIE IN ANDERE
LANDEN
Fysische geneeskunde en revalidatie wordt op Europees niveau gedefinieerd als een
onafhankelijke medische specialiteit die streeft naar een optimaal niveau van fysiek en
cognitief functioneren, activiteiten (inclusief gedrag) en participatie (inclusief
levenskwaliteit), rekening houdend met persoonlijke en omgevingsfactoren. Dit omvat
de componenten van de International Classification of Functioning, Disability & Health
(ICF). Nederland en Canada zijn de enige landen waar de definitie van fysische
geneeskunde en revalidatie niet in overeenstemming is met de ICF.
ORGANISATIE VAN HET BEROEP VAN DE SPECIALIST IN FYSISCHE
GENEESKUNDE EN REVALIDATIE
De specialisatie tot specialist in fysische geneeskunde en revalidatie duurt vier tot vijf
jaar. België en Frankrijk tellen het grootste aantal specialisten in fysische geneeskunde en
revalidatie per 1 000 inwoners, gevolgd door Nederland en Canada. Het Verenigd
Koninkrijk hinkt duidelijk achterop. In de meeste landen werken specialisten in
loondienst en in revalidatiecentra. Dit is ook het geval in Frankrijk hoewel een aantal
specialisten daar een privépraktijk hebben, waar ze betaald worden per prestatie. België
is het enige land waar het grootste deel van de activiteiten van de specialisten betaald
wordt per prestatie, zowel in de ambulante setting als in de instellingen.
In elk land is permanente vorming verplicht voor specialisten in fysische geneeskunde en
revalidatie. Specialisten uit Europese landen worden daarnaast aangemoedigd om de titel
van European Board Certified PRM specialist te verkrijgen.
De internationale vergelijking leverde talrijke voorbeelden van kwaliteitsinitiatieven op.
Voor specialisten zijn er klinische richtlijnen, een registratiesysteem voor complicaties
en praktijkvisitaties; voor revalidatiecentra werden behandelkaders,
kwaliteitscertificaten en prestatie-indicatoren ontwikkeld.