ما و را
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>ما</strong> <strong>و</strong> <strong>را</strong><br />
سلسله جنایت های بین کهکشانی<br />
م.ر.ایدرم
یها<br />
پر<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>گ<br />
»<strong>را</strong>« خردهسیارهای عمدتن بیآب<strong>و</strong>علف <strong>و</strong> بهشدت غیرقابلزیستن ب<strong>و</strong>د<br />
،<br />
که در گ<strong>و</strong>شهای از بیشهزارِ سترگِ سپهر<br />
،<br />
پی<strong>را</strong>م<strong>و</strong>نِ ک<strong>و</strong>ت<strong>و</strong>لهی<br />
سرخِ<br />
بر بسیارسالِ ن<strong>و</strong>ری د<strong>و</strong>ر از زمین<br />
میگشت ، که تَفِ سم<strong>و</strong>مِ ک<strong>و</strong>هگدازش <strong>و</strong><br />
دَمِ آفتابِ چ<strong>و</strong>نتن<strong>و</strong>رش ، بالِ هر سفینهای<br />
I<br />
مد<strong>و</strong>سانامی<br />
برف<strong>را</strong>زش میس<strong>و</strong>زاند <strong>و</strong> ت<strong>و</strong> در میان بیابانهای ج<strong>و</strong>شانِ سبزش <strong>و</strong> طل<strong>و</strong>عها <strong>و</strong> غر<strong>و</strong>بهای قه<strong>و</strong>های <strong>و</strong> بنفشش <strong>و</strong> نهرها <strong>و</strong> دریا<br />
ط<strong>و</strong>سی <strong>و</strong><br />
، افتاده<br />
سیاهش ، چند فرسخی یکبار<br />
پردیسهای افسانهای منفردی می دیدی<br />
،<br />
هرکدام چ<strong>و</strong>ن نگینی گمشده<br />
از انگشترِ خدایان.<br />
.<br />
که پردیسها چش<strong>ما</strong>نِ ر<strong>و</strong>بهآس<strong>ما</strong>نِ ایزدان ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong><br />
شبکهی<br />
<strong>ما</strong>تریسیِ بل<strong>و</strong>کهای مسک<strong>و</strong>نیِ <strong>و</strong>اقع در مرکزشان هم<br />
،<br />
مردمکِ ایشان<br />
هر بل<strong>و</strong>کی هم متصل به اسکلتی از تارهای تن<strong>و</strong>مندِ<br />
فنری<strong>ما</strong>نند ،<br />
که آن حبههای بهسیخکشیدهشده <strong>را</strong><br />
،<br />
به فر<strong>ما</strong>نِ ه<strong>و</strong>شِ مرکزیِ معظم<br />
بر میچیدند <strong>و</strong><br />
باز میچیدند <strong>و</strong><br />
باال میبردند <strong>و</strong> پایین میآ<strong>و</strong>ردند <strong>و</strong><br />
دستبهدست میکردند تا از برآیندِ تحرکاتِ دمبهدمیشان<br />
،<br />
مع<strong>ما</strong>ریهای جدیدی پدید بیاید<br />
،<br />
به ژ<strong>و</strong>لیدگیِ دستهای بل<strong>و</strong>رِ ناپایدار.<br />
-<br />
I<br />
از نظر سالنامههای نج<strong>و</strong>میِ<br />
سال زمینی ) <strong>و</strong> شتاب گ<strong>را</strong>نشی<br />
زمینی Barke B’Jazzo<br />
6<br />
25<br />
نام داشت با شعاع مداری 4.2 در 10به ت<strong>و</strong>ان 7 کیل<strong>و</strong>متر <strong>و</strong> د<strong>و</strong>رهی چرخش 2018 ساعته ( یکچهارم<br />
متر بر مجذ<strong>و</strong>ر ثانیهای )حد<strong>و</strong>د شصت درصد جاذبهی زمین( با اتمسفری سمی <strong>و</strong> بای<strong>و</strong>سفری حا<strong>و</strong>ی پر<strong>و</strong>کاری<strong>و</strong>تها که در یک<br />
منظ<strong>و</strong>مهی سه سیارهای به د<strong>و</strong>ر ستارهای با د<strong>ما</strong>یی تقریبن نصف خ<strong>و</strong>رشید( 2700 درجهی کل<strong>و</strong>ین) <strong>و</strong> جرمی در حد<strong>و</strong>د یکس<strong>و</strong>مش ( 7.06 در ده بهت<strong>و</strong>ان 29 کیل<strong>و</strong>گرم(<br />
<strong>و</strong> درخششی بیستب<strong>را</strong>بر کمتر )2.14 در ده به ت<strong>و</strong>ان <strong>و</strong>ات( می چرخید <strong>و</strong> تمدن در آن فقط به ص<strong>و</strong>رت کل<strong>و</strong>نی امکانپذیر ب<strong>و</strong>د ، گرچه جابهجا خ<strong>را</strong>بههایی از<br />
شهرهایی بسیار باستانیتر هم پیدا می شد .
یها<br />
بدینمن<strong>و</strong>ال<br />
تیرهای متعددِ متقاطعِ<br />
بین بل<strong>و</strong>کها ، تندتند از ن<strong>و</strong> تعریف میشدند که عدهای از پی<strong>و</strong>ندهاشان به هم چفت ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> عدهای<br />
دیگر هم از هم<br />
فر<strong>و</strong>بپاشند تا در هر لحظه<br />
از ق<strong>را</strong>رگیریِ مجم<strong>و</strong>عههاشان<br />
،<br />
یک تص<strong>و</strong>یر بهخص<strong>و</strong>صی<br />
به ت<strong>و</strong> الهام گردد.<br />
گرچه که<br />
اکثر<br />
ا<strong>و</strong>قات<br />
کج مینم<strong>و</strong>دند<br />
<strong>و</strong> ناشناس<br />
، <strong>و</strong>لی<br />
گهگداری هم شکلهای مشخصی میدیدی که<br />
از آنقبیل بل<strong>و</strong>کهای آکنده از تاجرین ب<strong>و</strong>د ،<br />
که ط<strong>و</strong>ری<br />
بر هم ق<strong>را</strong>ر میگرفتند که ساختارهای هرمی میساختند<br />
یا ،<br />
انب<strong>و</strong>هههای حا<strong>و</strong>ی عارفان که<br />
به کر<strong>و</strong>یشدن میل میکردند.<br />
<strong>و</strong>لی به غیر از اینها هم همه ن<strong>و</strong>ع دگردیسیای رخ می داد ، به شی<strong>و</strong>های که گاهی بل<strong>و</strong>کها<br />
ط<strong>و</strong>ری بر شبکهها س<strong>و</strong>ار میشدند که سایهای<br />
از آس<strong>ما</strong>نخ<strong>را</strong>شهای منهتن یا ت<strong>و</strong>کی<strong>و</strong> اندام میگرفت <strong>و</strong> لحظهای بعدتر ه<strong>ما</strong>ن پردیسها گردانده میشدند <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>هم منارههای قاهره <strong>و</strong><br />
برجهای بابل <strong>و</strong> ک<strong>و</strong>چههای دمشق درشان گل میکرد <strong>و</strong> پیاش هم<br />
مثلن بر سرشان میخ<strong>و</strong>رد <strong>و</strong> پست<br />
میشدند مثل <strong>و</strong>یالهای کناردریا<br />
،<br />
یا که برمیآمدند <strong>و</strong> میچرخیدند<br />
<strong>و</strong> میچرخیدند ، مثل<br />
تسمهای د<strong>و</strong>ر مح<strong>و</strong>ر<br />
یا چرخدنده<br />
حلقهای از زائ<strong>را</strong>نِ گردِ کعبه<br />
<strong>و</strong> یا باز<br />
پدیدههای غیرقابلت<strong>و</strong>ضیح دیگر که بسته به حال<strong>و</strong>ه<strong>و</strong>ای لحظهایِ تکتکِ باشندگانِ<br />
پردیسها پیش میآمد.<br />
همینط<strong>و</strong>ر<br />
پشت هم ، آن بل<strong>و</strong>کهای مکعبیِ زیستگاهِ مرد<strong>ما</strong>ن ، تار<strong>و</strong>پ<strong>و</strong>د تجس<strong>ما</strong>تی انتزاعی میشدند که ب<strong>را</strong>ی هرکدام از مشاهدهگ<strong>را</strong>ن<br />
تفسیر گ<strong>و</strong>ناگ<strong>و</strong>نی<br />
<strong>را</strong> م<strong>و</strong>جب میشد . به <strong>و</strong>ضعی که به اعتقاد بعضی پژ<strong>و</strong>هشگ<strong>را</strong>ن ، هرگز د<strong>و</strong> لحظهاش به ط<strong>و</strong>ر کامل تک<strong>را</strong>ر نمیشد <strong>و</strong><br />
فقط<br />
میشد نتیجه گرفت که یکج<strong>و</strong>ر سازه<br />
ج<strong>و</strong>رچین<strong>ما</strong>نندِ عظیمی ب<strong>و</strong>دند که با ت<strong>و</strong>جه به ش<strong>را</strong>یطِ کشفنشدهای ط<strong>و</strong>ری مرتب میشدند<br />
که نع<strong>و</strong>ظ میکردند <strong>و</strong> باز<br />
یکه<strong>و</strong> میخ<strong>و</strong>ابیدند <strong>و</strong> بعد با یک سر <strong>و</strong> شکل دیگری <strong>را</strong>ست میشدند . به <strong>و</strong>جهی که انگار ک<strong>و</strong>دکِ خداگ<strong>و</strong>نهای<br />
اسباببازیهایش <strong>را</strong> ر<strong>و</strong>ی گل یک قالیچهای ریخته <strong>و</strong> همینط<strong>و</strong>ر اهللبختکی<br />
ر<strong>و</strong>ی هم میچیندشان <strong>و</strong> بعد باز بیدلیل پخششان میکند<br />
<strong>و</strong> در یک د<strong>و</strong>ر بیانتها<br />
بارها <strong>و</strong> بارها به ج<strong>و</strong>رهای گ<strong>و</strong>ناگ<strong>و</strong>نی به هم س<strong>و</strong>ارشان میکند .<br />
ا<strong>ما</strong> اصل چیزی که اتفاق میافتاد خیلی غیرقابلدرکتر از این قضا<strong>و</strong>تهای تفننی<br />
ب<strong>و</strong>د . چنانچه از ب<strong>را</strong>ی نم<strong>و</strong>نه بخ<strong>و</strong>اهید <strong>را</strong>زی از <strong>ما</strong>ج<strong>را</strong><br />
<strong>را</strong> فهمیده ش<strong>و</strong>ید باید مثل زد که<br />
آنجا ،<br />
اگر د<strong>و</strong> همسایهی ساکن کل<strong>و</strong>نیای م<strong>و</strong>قع چاقسالمتی به هم بدخلقی میکردند<br />
بیهیچ ،<br />
هشدارنامهای<br />
همبندِشیهای بل<strong>و</strong>کهاشان<br />
از هم<br />
میگسست<br />
<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ی<br />
حلز<strong>و</strong>نیهای<br />
دندهدندهی<br />
پیچهپیچهی ارجمندِ<br />
ست<strong>و</strong>نفق<strong>را</strong>تِ<br />
پردیسها میلغزید<br />
د<strong>و</strong>ر باشد<br />
،<br />
تا به جایی بچسبد که کاشانههاشان ب<strong>را</strong>ی پیشگیری از ستیز <strong>و</strong> استرسی د<strong>و</strong>باره<br />
،<br />
.<br />
تا بازآمدن م<strong>و</strong>سمِ آشتی از هم
بدینسان هم معش<strong>و</strong>قهای بالق<strong>و</strong>هی هر هفتهی<br />
یا ساکنین<br />
مشتریهای نهفتهی هرر<strong>و</strong>زهی<br />
تاجرین ب<strong>و</strong>دند که طی<br />
فرآیندهایی ممتد<br />
به سمتشان آفتابگردان میشدند <strong>و</strong> پی<strong>و</strong>ندانیده میگشتند <strong>و</strong> برعکس کسانی<br />
که ه<strong>و</strong>سهای نکبتباری مثل پرسشهای ممن<strong>و</strong>ع یا<br />
پرستشهای ممن<strong>و</strong>ع<br />
به سرشان میزد<br />
،<br />
ب<strong>را</strong>ی سر ه<strong>و</strong>ش آمدن یکدفعه با بل<strong>و</strong>کهاشان در طبقاتِ<br />
، مخ<strong>و</strong>فِ باال<br />
تنها <strong>و</strong> بیکس <strong>و</strong>ل<br />
میشدند <strong>و</strong> همینط<strong>و</strong>ر در خالل هر دم <strong>و</strong><br />
بازدم<br />
هزا<strong>را</strong>نهزار مناسبسازی میدانیِ خ<strong>و</strong>دبخ<strong>و</strong>دیِ دیگر ب<strong>را</strong>ی تعادل دینامیکی اج<strong>را</strong>مش<br />
<strong>و</strong> سردیاش <strong>و</strong> گرمیاش <strong>و</strong> سایهاش <strong>و</strong> آفتابش <strong>و</strong><br />
بادش <strong>و</strong> غیره <strong>و</strong> غیره ص<strong>و</strong>رت میگرفت<br />
<strong>و</strong><br />
در میانهی آن ف<strong>را</strong>هختنها هم نان<strong>و</strong>رباتهای<br />
، »ریزمع<strong>ما</strong>ر«<br />
م<strong>و</strong>س<strong>و</strong>م به <strong>ما</strong>لئکِ انی<strong>ما</strong>ت<strong>و</strong>ر<br />
،<br />
ه<strong>ما</strong>ره میجنبیدند <strong>و</strong><br />
از ب<strong>را</strong>ی برآ<strong>و</strong>ردهکردن نیایشهای زیستشیمیاییِ مغزِ شهر<strong>و</strong>ندانِ آن<br />
سازه های ابدی میساختند <strong>و</strong> میپائیدند <strong>و</strong> میچرخیدند <strong>و</strong> میزائیدند <strong>و</strong> تالش میکردند به قصد رفعکردن نیازشها <strong>و</strong> آفریدنِ<br />
بهره<strong>و</strong>رترین نظم<br />
، ممکنه<br />
از این همه تجمعِ آ<strong>را</strong>یهها<br />
.<br />
هر بل<strong>و</strong>ک آن پردیسها<br />
نیز<br />
جنتهایی شخصیشده <strong>و</strong> مجلل ب<strong>و</strong>د با طرحهایی زیر <strong>و</strong> ر<strong>و</strong> دار <strong>و</strong> ست<strong>و</strong>ن هایی کندهکاری شده <strong>و</strong> ای<strong>و</strong>انهای<br />
پی<strong>را</strong>سته <strong>و</strong> دک<strong>و</strong>رهای<br />
سا<strong>ما</strong>نیافته ، به سبک<br />
تمدنهای تازهیافتهی فضایی یا حتی پی<strong>را</strong>ستگیهای قدمتدار <strong>و</strong> دریغآ<strong>و</strong>رِ<br />
زمینی ، مثلن<br />
دک<strong>و</strong>رهای بابلی یا پارسیکی <strong>و</strong> طرحهای چینی <strong>و</strong> هلنیکی یا رنسانسی یا اصلن گ<strong>و</strong>تیکی یا<br />
<strong>و</strong>سترنتر <strong>و</strong> مکزیکی یا حتی سلیقههای<br />
متاخرترِ اینترگاالکتیکی<br />
،<br />
که به هر هنر ممکنه از ب<strong>را</strong>ی امت <strong>و</strong>عدهدادهشدهی »<strong>را</strong>« پی<strong>را</strong>سته ب<strong>و</strong>دندشان.<br />
این مجم<strong>و</strong>عهبل<strong>و</strong>کها<br />
محص<strong>و</strong>ر در عنبیهی سرس<strong>را</strong>های دردندشتِ دی<strong>و</strong>اردار د<strong>و</strong>اری ب<strong>و</strong>دند که در ق<strong>و</strong>س<strong>و</strong>قزحهای مینیات<strong>و</strong>ریِ انعکاساتِ<br />
ک<strong>و</strong>ثرهای<br />
گلآذینِ<br />
س<strong>را</strong>میکیشان<br />
میعانات <strong>و</strong><br />
ف<strong>و</strong>ارههای پرنشاطِ<br />
هیجاناتِ <strong>و</strong> عسلکیشان<br />
آب<strong>را</strong>هههای<br />
تَجری مِن تَحتِ<br />
شنهای<br />
پالستیکیشان<br />
، چشمهایت<br />
میرفت به<br />
دشتی از فد<strong>و</strong><strong>را</strong>های چترشدهی<br />
که قبلن ذکرشان رفت <strong>و</strong> از<br />
II<br />
بازیگ<strong>و</strong>شِ مسلطِ بر بلندایت<br />
آس<strong>ما</strong>ن چ<strong>و</strong>ن دُرّی ن<strong>و</strong><strong>را</strong>نی بر دشتهای سبزفام <strong>را</strong> میدرخشیدند<br />
.<br />
-<br />
II<br />
یا شاید یک فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ی عظیمِ <strong>و</strong>احدِ چتر شده . ب سته به اینکه معتقد به کدام مکتب فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ئی ستها با شید : مکتب م<strong>و</strong>ن<strong>و</strong>فد<strong>و</strong><strong>را</strong>یی یا پلیفد<strong>و</strong><strong>را</strong>یی . که اختالف این د<strong>و</strong><br />
این ب<strong>و</strong>د که م<strong>و</strong>ن<strong>و</strong>فد<strong>و</strong><strong>را</strong>یی ها ، فد<strong>و</strong><strong>را</strong>های هر پردیس <strong>را</strong> گیاه <strong>و</strong>احده ای در نظر میگرفتند چ<strong>و</strong>ن سللل<strong>و</strong>لهای یک تنهی یکتا <strong>و</strong>لی پلیفد<strong>و</strong><strong>را</strong>یی ها آنها <strong>را</strong> یک جنگل<br />
درهمرفته فرض میکردند که با این ح ساب باید یک ن<strong>و</strong>ع ت<strong>و</strong>لیدمثلی هم در شان ر صد می شد . البته باز هر کدام شان سه د سته ب<strong>و</strong>دند ب سته به این که فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ها <strong>را</strong> دا<strong>را</strong>ی<br />
آگاهی بدانیم <strong>و</strong> اصالت مشخصی ب<strong>را</strong>یشان قائل بش<strong>و</strong>یم یا اینکه مطلقن ناهشیار بدانیمشان مثل آنچه که به ط<strong>و</strong>ر عمده دربارهی گیاهان زمینی با<strong>و</strong>ر داریم یا دسته ی س<strong>و</strong>م<br />
که یک ضمیر ز<strong>و</strong>مبیگ<strong>و</strong>نه <strong>و</strong> بینابینی ب<strong>را</strong>ی فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ها قائل می شدند که مثلن فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ها با ت<strong>و</strong>جه به همزی ستی عجیب شان با مع<strong>ما</strong>ری سر س<strong>را</strong>ها <strong>و</strong> پردیسها ، احت<strong>ما</strong>لن قابلیت<br />
برنامه ریزی <strong>و</strong> دست<strong>و</strong>رپذیری باید می داشتند. باز این فرض س<strong>و</strong>م بستگی به این داشت که در نظر بگیریم فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ها با پردیسها ه<strong>ما</strong>هنگ شده اند یا پردیسها با فد<strong>و</strong><strong>را</strong>ها<br />
که تئ<strong>و</strong>ریهای در باب همین م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع خ<strong>و</strong>د حدیث مفصلی است <strong>و</strong> در این مجال نمی گنجد .
یها<br />
یها<br />
آن بساتین سیمین <strong>و</strong>اژگ<strong>و</strong>ن ، سقفِ بیست<strong>و</strong>ن<br />
پردیسها<br />
ب<strong>و</strong>دند که در شبستانی از سایههای لطیفشان ،کل مجم<strong>و</strong>عه <strong>را</strong> چ<strong>و</strong>ن تیلهای<br />
ت<strong>و</strong>ی مشت نگه میداشتند<br />
،<br />
تا مبادا ن<strong>و</strong>ر تیزِ ستارهی بدآفتابِ آن منظ<strong>و</strong>مه<br />
،<br />
ه<strong>و</strong>س س<strong>و</strong>زاندن کسی از جنتیان »<strong>را</strong>«<br />
که . به سرش بزند<br />
»<strong>را</strong>«<br />
فرد<strong>و</strong>سی برین<br />
، ب<strong>و</strong>د<br />
برآمده از دل یک جهنمِ از ازل بیبرکت<br />
،<br />
که ا<strong>ما</strong> زندگی ت<strong>و</strong>یش فقط در ه<strong>ما</strong>ن بل<strong>و</strong>کهای مسک<strong>و</strong>نی ساز<strong>ما</strong>نی<br />
<strong>و</strong> در شعاع<br />
سایه<br />
چندهکتاریِ فد<strong>و</strong><strong>را</strong>های با محبت باال ممکن شده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> تازه آن هم با<br />
کفش <strong>و</strong> کاله<br />
آنتیت<strong>و</strong>کسینِ مخص<strong>و</strong>ص<br />
که آدمهای <strong>را</strong> <strong>و</strong> بقیهی ذی<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>دانِ حساسِ شهر<strong>و</strong>ندش<br />
<strong>و</strong> مژگان هر پردیسی هم<br />
،<br />
پیکرههای عظیم د<strong>و</strong>رتاد<strong>و</strong>رشان ب<strong>و</strong>د که<br />
از بخا<strong>را</strong>تِ زهرآگینِ سیال ت<strong>و</strong>ی اتمسفر ا<strong>و</strong><br />
،<br />
یا شیرهایی سنگی ب<strong>و</strong>دند یا گرگهایی برنزی<br />
محف<strong>و</strong>ظ داشته ش<strong>و</strong>ند.<br />
یا مثلن تندیسهایی<br />
،<br />
III<br />
از<br />
»ریف«های بزگ<strong>و</strong>نهی <strong>و</strong>حشیِ<br />
حتی یا<br />
بتهایی به شکل خرفست<strong>را</strong>نِ<br />
پشه<strong>ما</strong>نندِ<br />
زه<strong>را</strong>بهدارِ<br />
آن س<strong>و</strong>ی »اطلس«<br />
نشانهی که<br />
د<strong>و</strong>لتشهرها شمرده میشدند <strong>و</strong> ن<strong>ما</strong>د ظفریابی بیحد <strong>و</strong> تکامل عالیِ سیارهی برگزیدهی »<strong>را</strong>«<br />
چ<strong>و</strong>ن به<strong>و</strong>اسطهی ط<strong>را</strong>حیهاشان م<strong>و</strong>قعی<br />
که باد <strong>و</strong>زیدن میگرفت<br />
،<br />
از ارتعاش ام<strong>و</strong>اج ه<strong>و</strong>ا<br />
م<strong>و</strong>سیقیای در در<strong>و</strong>نشان پرداخته میشد که چیز غریبی <strong>را</strong> متحدن آ<strong>و</strong>از میکرد<br />
.<br />
البته بیشتر چکامههایی نامفه<strong>و</strong>م<br />
،<br />
با نداهایی شبیه افس<strong>و</strong>ن<br />
<strong>و</strong>لی بسیاری .<br />
این چنین میشنیدندش که<br />
:<br />
»<br />
! <strong>را</strong> ! <strong>را</strong> «<br />
ای کشتی نجات <strong>ما</strong><br />
-<br />
III<br />
ریفها جاندا<strong>را</strong>ن پرندهای ب<strong>و</strong>دند همگی اخته <strong>و</strong> از لحاظ تعریفات علمی متعلق به یک گ<strong>و</strong>نهی در خطر انق<strong>را</strong>ض که بیشترشان ت<strong>و</strong>ی سیا<strong>را</strong>ت غیرقابلحیاتی مثل آکر<strong>و</strong>نناین<br />
)34درصدشان( <strong>و</strong> ریفینی<strong>و</strong>ن )19درصدشان( پیدا میشدند <strong>و</strong> بین م<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>داتی که هرگز ارتباط زبانیای باهاشان گرفته نشده ب<strong>و</strong>د ، از همه درندهتر <strong>و</strong> ق<strong>و</strong>یتر ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> از آنها فقط<br />
تا در سرتاسر عالم ش<strong>ما</strong>رش شدهب<strong>و</strong>د که پیدا شدن یک ریفِ م<strong>و</strong>نثِ استثنائی <strong>و</strong> آبستن بر ر<strong>و</strong>ی زمین ، یکی از آن سلسله فجایعی شد که مقدمهی خ<strong>را</strong>بی آبادیهای سیارهی ا<strong>و</strong>ل <strong>و</strong> سق<strong>و</strong>ط<br />
مملکتهایش ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> آن مهاجرتهای بزرگ صدسال بعد مردم به مجمعالسیا<strong>را</strong>تاطلس <strong>را</strong> زمینهسازی کرد.<br />
798<br />
ریفها ظاهر چندان مشخصی نداشتند <strong>و</strong> اشکال مختلفی می گرفتند در حدی که بنا به بعضی تئ<strong>و</strong>ریهای الهی<strong>و</strong>ن ، آنها نه یک دسته که چندین دسته از <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>دهای نفرین شده ب<strong>و</strong>دند که<br />
یک ابلیس یکسان مسخشان کرده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong>لی فیزیکیستها <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>پ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژیستها که دانشمندان جدیتری ب<strong>و</strong>دند آن ها <strong>را</strong> د<strong>و</strong>زیستهایی میدانستند که به ص<strong>و</strong>رت آمیفیبی همز<strong>ما</strong>ن در د<strong>و</strong> بعد<br />
مختلف یعنی مثلن دنیای <strong>ما</strong> <strong>و</strong> شاید یک آس<strong>ما</strong>ن باالتر مظر<strong>و</strong>ف شده اند <strong>و</strong> با این حساب بعضی از خ<strong>و</strong>اص غیرمنطقیشان ت<strong>و</strong>جیه می شد <strong>و</strong> البته بای<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژیستها هم صرفن ر<strong>و</strong>ی نامی<strong>را</strong>یی<br />
ظاهریشان تاکید داشتند <strong>و</strong> این که طبق مقاالتشان بین یَخیدن متاب<strong>و</strong>لیسمهای حیات ریفها با آنچه که در <strong>را</strong> به ط<strong>و</strong>ر مصن<strong>و</strong>عیتر اتفاق می افتاد ، یکسری ش<strong>و</strong>اهد آز<strong>ما</strong>یشگاهی پیدا<br />
شده ب<strong>و</strong>د .<br />
زمینی ها آنها <strong>را</strong> اژدها <strong>و</strong> د<strong>را</strong>گ<strong>و</strong>ن صدا میکردند ، اهالی <strong>را</strong> ریف <strong>و</strong> قبیالییها هم گا که همه نام هی<strong>و</strong>الهایی محترم از کاب<strong>و</strong>سهایی قدیمی ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong>گرنه بین این اسمها <strong>و</strong> مس<strong>ما</strong>هاشان هیچ<br />
تشابه آنچنانیای <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشت . که ریفها نه پ<strong>و</strong>زهی د<strong>را</strong>زی داشتند <strong>و</strong> نه پ<strong>و</strong>ستی تمساحی <strong>و</strong> نه چشمی یا که شاخکی )چه برسد به چشمهای غضبکردهی آتشینی( <strong>و</strong> نه منظرهی<br />
پر<strong>و</strong>ازشان به شک<strong>و</strong>ه آن داستانهای پهل<strong>و</strong>انیای ب<strong>و</strong>د که در خ<strong>و</strong>ر نامی چ<strong>و</strong>ن اژدها به دیده میآمد. که بیشتر به یکج<strong>و</strong>ر ملخ یک کیل<strong>و</strong>متری د<strong>را</strong>ز <strong>و</strong> بدهیبره می<strong>ما</strong>نستند با باز<strong>و</strong>های<br />
ن<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>ن<strong>ما</strong>نند <strong>و</strong> تیتانی<strong>و</strong>میرنگ که <strong>و</strong>قت تحرک چ<strong>و</strong>ن شیءایذ<strong>و</strong>بشده تندتند تغییر شکل میدادند <strong>و</strong> کش میآمدند <strong>و</strong> همیشه یک رد <strong>را</strong>دی<strong>و</strong>اکتی<strong>و</strong>ی شبیه س<strong>و</strong>ختگی ت<strong>و</strong>ی مسیر گذرشان<br />
باقی میگذاشتند شبیه آن لزجیای ب<strong>و</strong>د که در مسیر حلز<strong>و</strong>نها جا می<strong>ما</strong>ند ، با این فرق که بعدن در کب<strong>و</strong>دیهای جا<strong>ما</strong>نده از ریفها ، هرگز چیزی سبز نمیشد .<br />
ریف های مشاهده شده <strong>را</strong> در چند تیره <strong>و</strong> نژاد تقسیم بندی کرده ب<strong>و</strong>دند که آشناترینشان ه<strong>ما</strong>ن ریفهای بزگ<strong>و</strong>نهی<br />
Breverif <strong>و</strong> ریفهای قیری Aegagruops Dinorif<br />
Obscurus ب<strong>و</strong>دند .<br />
شایسته است که گفته ش<strong>و</strong>د فرقهای ریفپرست هم <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د داشت مهاجر به آکر<strong>و</strong>ن ، که خ<strong>و</strong>دشان <strong>را</strong> حِشعی میدانستند <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ی قلههای آکر<strong>و</strong>نناین اتاق ساخته<br />
ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> لباس فضایی پ<strong>و</strong>شیده با آیینهای شَمَن<strong>و</strong>ار ب<strong>را</strong>ی خدایان بدجسنشان زمزمه <strong>و</strong> عبادت میکردند <strong>و</strong> از همین <strong>را</strong>ه خطرآمیز در جست<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>ی کهانت عمر میگذ<strong>را</strong>ندند.
خاتمه این که در این سفائن نجات از هر نژادی یک پناهندهای ب<strong>و</strong>د ، چنانکه کسی گ<strong>ما</strong>ن نت<strong>و</strong>اند ببرد<br />
<strong>ما</strong>لکین <strong>را</strong>ستین <strong>و</strong> <strong>و</strong>ارثین<br />
.<br />
حقیقی<br />
این بهشت پیداشده<br />
چهکسانند<br />
یعنی هرچند که<br />
زیبای خفتهی<br />
»<strong>را</strong>«<br />
<strong>را</strong> سه قرن پیش<br />
یک آدم ، یعنی<br />
فضاساالرِ بزرگ<br />
کاشفالسلطنه<br />
حضرت<br />
»زادمهرِ سپر<strong>و</strong>اال« ، ه<strong>ما</strong>نط<strong>و</strong>ر با پردیسهای بیسکنه <strong>و</strong> در <strong>و</strong> گ<strong>و</strong>هرهای بیصاحب کشف کرده ب<strong>و</strong>د ، <strong>و</strong>لی هرگز<br />
سندش به نام ا<strong>و</strong> یا که به نام انسانیت نزدند <strong>و</strong> از ه<strong>ما</strong>ن ابتدا سیادت <strong>و</strong> کنس<strong>و</strong>لیاش <strong>را</strong> فقط بین ج<strong>ما</strong>عتِ »رخ«ها دستبهدست<br />
که با این که م<strong>و</strong>ب<strong>و</strong>رها <strong>و</strong> چشمسیاهها <strong>و</strong> پ<strong>و</strong>ستتیرههای با رگ <strong>و</strong> ریشههای زمینی<br />
کردند .<br />
،<br />
عمدهی برگزیدگان جدیدال<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>دِ »<strong>را</strong>«<br />
II<br />
ب<strong>و</strong>دند<br />
<strong>و</strong>لی<br />
هن<strong>و</strong>ز در نافِ پردیسها میشد قبیالیی های بربرِ درشتِ خرس<strong>ما</strong>نند <strong>را</strong><br />
دید که آل<strong>و</strong>های <strong>و</strong>ارداتی میخ<strong>و</strong>ردند <strong>و</strong> شب ها ر<strong>و</strong>انهی<br />
کار میشدند <strong>و</strong><br />
در معادن بیر<strong>و</strong>ن پردیسها جان میکندند <strong>و</strong> همچنان هم در حجرههای زیرخاکیِ<br />
بیابانهای اط<strong>را</strong>فِ شهر<br />
ز<strong>و</strong>نگلهای<br />
ک<strong>و</strong>رِ بیدرک <strong>و</strong> شع<strong>و</strong>رِ ب<strong>و</strong>میِ باستانی <strong>را</strong> میدیدی که سینه <strong>و</strong> کمر بلندشان پر از گ<strong>و</strong>ش ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> در خاک »<strong>را</strong>« شیرجه میزدند <strong>و</strong> مثل<br />
<strong>ما</strong>هیای در خشکیهای آتشینش<br />
شنا میکردند <strong>و</strong> د<strong>و</strong>ر میشدند <strong>و</strong> عال<strong>و</strong>ه بر اینها هم مرتب پیش میآمد که یکی از آن پری<strong>و</strong>شهای<br />
پ<strong>و</strong>ستکریستالی نرینه<strong>ما</strong>دینهریختِ ای<strong>ما</strong>نآ<strong>و</strong>رده <strong>را</strong> <strong>ما</strong>لقات کنی که<br />
د<strong>و</strong>رِ بتساعتهای مقدسِ فرقهی ز<strong>ما</strong>نیه میچرخیدند <strong>و</strong> مرثیه<br />
های<br />
پرش<strong>و</strong>ر میخ<strong>و</strong>اندند <strong>و</strong> چ<strong>و</strong>ن شهابی دفعتن میآمدند <strong>و</strong> دفعتن غیب میشدند <strong>و</strong> باز هم یک د<strong>و</strong>جین زندگان نامفه<strong>و</strong>متر ، تا آن جا<br />
که بعضی حبابهای خالی <strong>و</strong>لی بخارگرفته از ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong>یت عب<strong>و</strong>ر میکردند که بر سر لباسهایی نپ<strong>و</strong>شیده <strong>و</strong>لی بادکرده که کسی نمیدانست<br />
چه هستند <strong>و</strong> به کجا می ر<strong>و</strong>ند<br />
شهر مرد<strong>ما</strong>ن نیمهخدا.<br />
.<br />
چنانکه س<strong>را</strong>بی باشند یا خطای دیدی دائمندرتک<strong>را</strong>ر<br />
،<br />
تا ت<strong>و</strong> باز ب<strong>ما</strong>نی از این همه عجایب »<strong>را</strong>«. آن<br />
که البته با آن همه شگفتیهای سرزمینشان <strong>و</strong> با آن شهرت ادب <strong>و</strong> دانش بیحدشان <strong>و</strong> آن زیباییهاشان که در لباسهای جالدارِ<br />
ج<strong>و</strong>شنگ<strong>و</strong>نهی طالئیِ فاخرِ پرنقش<strong>و</strong>نگارشان <strong>و</strong> یقههای آهنیِ اف<strong>را</strong>شتهی حکاکیشدهشان<br />
اهالی <strong>را</strong><br />
ب<strong>را</strong>ی باقی دنیا منف<strong>و</strong>رترینمنف<strong>و</strong>رها ب<strong>و</strong>دند ،<br />
گرچه چه<br />
،<br />
س<strong>و</strong>زن میشد در چشم هر سیاحی<br />
هن<strong>و</strong>ز ،<br />
اهمیتی داشت تنفر باقی دنیا ، <strong>و</strong>قتی که گنجینه شان ان<strong>و</strong>شگی <strong>و</strong> ج<strong>و</strong>انی<br />
ابدی ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> دلیل ناپسندیشان هم این که متکب<strong>را</strong>نه <strong>را</strong>ز شکستن عز<strong>را</strong>ئیل <strong>را</strong> به هیچ طایفه ی دیگری بر<strong>و</strong>ز نمیدادند <strong>و</strong> ب<strong>را</strong>ستی چه<br />
دلیلی ب<strong>را</strong>ی منف<strong>و</strong>ر ب<strong>و</strong>دن از دانستن سرجا<strong>و</strong>دانگی <strong>و</strong> بینیازی بهتر ؟<br />
- IV<br />
گفتنی است که ه<strong>ما</strong>ن انسانها هم از د<strong>و</strong>رهها <strong>و</strong> جغ<strong>را</strong>فیاهای نامرب<strong>و</strong>طی به اصطالح چیده شده ب<strong>و</strong>دند. چه مردگان محش<strong>و</strong>رشده <strong>و</strong> چه زندگان جا<strong>و</strong>یدشده.