STRAŻACKI

KURIER STRAŻACKI NR 151-152
KS
ne przez upoważnionego funkcjonariusza PSP
oraz właściciela bądź zarządcy uczestniczącego
w kontroli. Tak sporządzona ankieta przekazywana
jest następnie do pracownika pionu kontrolno-rozpoznawczego
poszczególnej komendy
powiatowej lub miejskiej. W przypadku stwierdzenia
nieprawidłowości, których usunięcie
jest możliwe w świetle obowiązujących przepisów
komendanci powiatowi i miejscy zawiadamiają
właścicieli poszczególnych nieruchomości
o przeprowadzeniu czynności kontrolno-rozpoznawczych
oraz upoważniają do ich realizacji
funkcjonariuszy prewencji. Z kontroli sporządzany
jest protokół z czynności kontrolno-rozpoznawczych,
a na jego podstawie wydawana jest
decyzja nakazująca usunięcie występujących
nieprawidłowości.
Wyniki kontroli
Do tej pory ustalono, że największy problem
dotyczy złego stanu technicznego i braku
konserwacji instalacji grzewczych, elektrycznych,
przewodów dymowych, spalinowych
i wentylacyjnych. Często powtarzały się również
utrudnienia w postaci zawężonych dróg
ewakuacyjnych oraz składowania materiałów
palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach.
Cała procedura mająca na celu doprowadzenie
do zapewnienia odpowiedniego poziomu
bezpieczeństwa w komunalnych wielorodzinnych
budynkach mieszkalnych starej
zabudowy realizowana przez wszystkie komendy
powiatowe i miejskie województwa
łódzkiego nadzorowana jest przez Łódzkiego
Komendanta Wojewódzkiego PSP w Łodzi
w postaci kwartalnego monitorowania wyników
z ww. działań. Od początku akcji „Budynki
mieszkalne” obserwujemy systematyczny
wzrost liczby skontrolowanych obiektów. Kolejno
w latach: 2008, 2009, 2010, 2011 oraz
do końca października 2012 dokonano kontroli
odpowiednio w: 587, 743, 767, 1099 i 1197
budynkach. Łącznie skontrolowano dotychczas
4393 obiekty. Odnotowano również znaczący
spadek występujących nieprawidłowości,
co wyraźnie ukazują lata 2010, kiedy zauważono
1389 uchybień oraz 2011, gdy liczba ta spadła
do 427.
Uzyskane na przestrzeni kilku lat wyniki z
akcji „Budynki mieszkalne” świadczą najlepiej o
jej trafności. Miejmy nadzieję, że cała inicjatywa
pozwoli na wyeliminowanie większości występujących
dotychczas nieprawidłowości.
Niezmiernie ważnym aspektem jest równoczesna
edukacja narażonego społeczeństwa
poprzez dbałość o rozpowszechnianie idei w zakresie
profilaktyki pożarowej.
Więcej niż edukacja
Godnym uwagi i wartym przeanalizowania
jest program angielskich strażaków
z hrabstwa Shropshire, gdzie w grudniu 2009 r.
strażacy z województwa łódzkiego przebywali
na wymianie partnerskiej. Główną zaletą angielskiego
projektu propagującego bezpieczeństwo
pożarowe w budynkach mieszkalnych jest
jego łatwa dostępność. Wystarczy bowiem wypełnić
krótką ankietę dostępną na poczcie bądź
w centrum handlowym i wrzucić ją do skrzynki.
Po otrzymaniu formularza pracownicy straży
pożarnej odwiedzają adresatów, prowadzą
pogadankę a ponadto nieodpłatnie przekazują
i montują czujki dymu bądź tlenku węgla.
Dodatkowo prowadzona jest tam lista
osób korzystających z pomocy społecznej, które
po uprzednim wyrażeniu zgody odwiedzane
są w mieszkaniach i szczegółowo informowane
o projekcie. Prowadzenie takiej listy wydaje
się być niezwykle istotne z uwagi na
możliwość dotarcia do obiektów będących
w najgorszym stanie technicznym zamieszkiwanych
zazwyczaj przez najbiedniejszą społeczność.
W Polsce podobne programy, takie jak
„Czujka w każdym domu” czy „Nie dla czadu” nie
są już tylko rekomendacją bezpiecznego postępowania.
O randze problemu świadczą statystyki
krajowe, z których wynika, iż od listopada
2011 roku do marca 2012 roku miało miej-
sce 3700 zdarzeń związanych z tlenkiem węgla,
gdzie 1800 osób zostało poszkodowanych, a 106
poniosło śmierć. Komenda Wojewódzka PSP w
Łodzi przygotowuje się obecnie do pozyskania
w ramach projektu dofinansowywanego z funduszy
Unii Europejskiej około 2000 czujników
tlenku węgla i przekazania ich właścicielom najbardziej
zagrożonych obiektów. Forma i metodyka
dystrybucji czujników jest w chwili obecnej
w trakcie konsultacji i opracowania. Potrzeby
są jednak zdecydowanie większe, gdyż najpewniejszym
sposobem zabezpieczenia przed zatruciem
czadem jest zabezpieczenie czujnikiem nie
tylko poszczególnych mieszkań ale i klatek schodowych.
Za dobry przykład posłużyć może inicjatywa
Komendy Miejskiej PSP w Piotrkowie
Trybunalskim, gdzie przy okazji akcji
kontroli szczelności i stanu technicznego
przewodów dymowych, spalinowych
i wentylacyjnych, strażacy przekazywali zaniepokojonym
lokatorom czujniki tlenu węgla.
Równie mocno zaangażowany jest Urząd
Miasta Łodzi, który zakupił w tym roku już kilkaset
czujników dymu i tlenku węgla, a od 2005
roku przekazał mieszkańcom Łodzi około kilku
tysięcy takich sensorów. Aktualnie urządzenia
dystrybuowane są przez pracowników Miejskiego
Ośrodka Opieki Społecznej i miejskich
administracji nieruchomościami. Ich zadaniem
jest dotarcie do obiektów, których stan techniczny
budzi największe zastrzeżenia a ryzyko
powstania pożaru czy zatrucia tlenkiem węgla
jest największe. Każda forma dotarcia do
mieszkańców jest dobra i godna pochwały, niemniej
jednak najlepsze efekty daje szeroko propagowana
akcja uświadamiania społeczeństwa
o grożącym niebezpieczeństwie za pośrednictwem
mass-mediów połączona z wyposażaniem
obiektów w czujniki tlenku węgla i dymu.
bryg. Mariusz Konieczny
str. Krzysztof Olczyk
6
7