2019 11 23 a nocte temporis + Reinoud Van Mechelen

Za 23 nov 2019
Grote Zaal
20.15 uur
Serie Oude
Muziek
a nocte temporis
+ Reinoud Van Mechelen
De haute-contre van Lully
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
a nocte temporis
+ Reinoud Van Mechelen
De haute-contre van Lully
Serie Oude
Muziek
Za 23 nov 2019
Grote Zaal
20.15 - 22.00 uur
ca. 40 minuten voor de pauze
ca. 45 minuten na de pauze
Reinoud Van Mechelen muzikale leiding, haute-contre (tenor)
Annelies Decock concertmeester
Coproductie Centre de musique baroque de Versailles - AMUZ -
a nocte temporis - Alpha Classics
De partituur van dit concertprogramma kwam tot stand onder
redactie van Centre de musique baroque de Versailles
Bent u niet vergeten uw mobiele
telefoon uit te zetten?
Dank u wel.
2

Programma
Hoofdstuk 1: Het begin met Lully
Jean-Baptiste Lully (1632 - 1687)
Ouverture uit Isis (1677)
Cessons de redouter uit Persée (1682)
Plus j’observe ces lieux uit Armide (1686)
Bois épais uit Amadis (1684)
Faudra-t-il encore vous attendre uit Acis et
Galatée (1686)
Ritournelle uit Acis et Galatée
Hoofdstuk 2: De dood van Lully en Lully’s
eerste opvolgers
Jean-Baptiste Lully
Patrocle va combattre uit Achille et Polyxène
(1687)
Intro uit Miserere (1664)
Pascal Collasse (1649 - 1709)
Quand après un cruel tourment uit Achille et
Polyxène (1687)
Entre-acte uit Achille et Polyxène (1687)
Ah que sur moi l’amour règne uit Achille et
Polyxène
Prélude uit Achille et Polyxène
Marin Marais (1658 -1728) / Louis Lully
(1664 - 1734)
Mon amoureuse inquiétude uit Alcide (1693)
Ne pourrais je trouver remède uit Alcide
Pauze
Hoofdstuk 3: De weg ligt open
Pascal Collasse
Ciel en voyant ce temple redoutable uit
Thétis et Pélée (1689)
J’entends d’agréables concerts uit Énée et
Lavinie (1690)
Henry Desmarest (1661 - 1741)
Infortuné, que dois-je faire? uit Didon (1693)
Le soleil est vainqueur uit Didon
Marc-Antoine Charpentier (1643 - 1704)
Que je serais heureux uit Médée (1693)
Second air pour les Argiens uit Médée
Sarabande uit Médée
Hoofdstuk 4: Het einde van de carrière van
Dumesny
Élisabeth Jacquet de la Guerre (1665 - 1729)
Amour que sous tes loix sont cruelles uit
Céphale et Procris (1694)
Henry Desmarest
Ma vertu cède au coup uit Theagene et
cariclee (1695)
Lieux charmants uit Les amours de Momus
(1695)
Charles-Hubert Gervais (1671 - 1744)
Air-Sarabande-Menuet uit Méduse (1697)
Henry Desmarest
Ebro far voglio il mio core uit Les Fêtes
Gallantes (1698)
Sommeil uit Circé (1694)
André Cardinal Destouches (1672 - 1749)
Hélas, rien n’adoucit l’exces uit Amadis de
Grèce (1699)
3

Toelichting
Aan het hof van Zonnekoning Louis XIV ging het er gestructureerd aan toe. Iedereen had
zijn eigen specifieke taak en dat gold ook voor de hofmusici. Zo was François Couperin
hofklavecinist en kamermuziekmeester en was Henry Dumont verantwoordelijk voor
de kerkmuziek. Van die taakverdeling kon echter af en toe, bij speciale ceremoniële
gelegenheden, ook van worden afgeweken. Zeker als Jean-Baptiste Lully daar als
voornaamste hofcomponist eer mee kon inleggen.
Met kamermuziek en klein bezette
kerkmuziek bemoeide Lully zich niet of
nauwelijks, maar als er grote motetten voor
speciale plechtigheden op het programma
stonden, moest Dumont het stokje toch
overgeven; Lully kreeg altijd voorrang als het
om ceremoniële muziek ging. Lully kreeg ook
de koninklijke opdracht een Franse opera te
ontwikkelen waarin vooral ook veel plaats
was voor de dans. Dat was niet de opera zoals
die in Italië rond 1600 was ontwikkeld, want
die bestond uit louter gezongen gedeelten.
Italiaanse opera’s werden af en toe ook in
Frankrijk opgevoerd, maar dan werden nieuw
gecomponeerde balletten ingelast om de
opera toch een Franse tint te geven. Lully was
dé componist van die ingelaste balletmuziek,
die de toch al lange Italiaanse opera’s – zoals
L’Ercole amante van Francesco Cavalli dat
aan het Franse hof werd uitgevoerd – soms
tot dagvullende voorstellingen maakte. Dat
moest anders, vond de Zonnekoning, en Lully
was de aangewezen persoon om een echte
Franse opera, dus ook in het Frans en niet in
het Italiaans, vorm te geven.
Lully was ooit als het Florentijnse knaapje
Giovanni Battista Lulli naar het Franse
hof gehaald en ontwikkelde zich tot het
muzikale equivalent van de Zonnekoning
zelf. Hij duldde daarbij nauwelijks andere
componisten aan zijn zijde, een houding
waarvan vooral Marc-Antoine Charpentier
het slachtoffer zou worden, en vreemd
genoeg streed hij ook tegen al te veel
Italiaanse invloeden. Vreemd, omdat Lully
niet alleen zelf van Italiaanse afkomst was,
maar ook omdat hij aanvankelijk veel muziek
op Italiaanse teksten componeerde. Na de
dood van kardinaal Mazarin, óók een Italiaan
overigens, moest het wat de koning betreft
echter afgelopen zijn met Italiaanse muziek
aan het hof.
Hemelse stem
Met de castraatzangers die in Italië triomfen
vierden had men in Frankrijk weinig op.
Dus zocht Lully naar een ander geschikt
stemtype voor de mannelijke helden in zijn
opera’s. Dat vond hij in de zogenoemde
haute-contre, een hoge tenor die in de
Franse kerkmuziek bekend stond als la voix
céleste (de hemelse stem). Het woord hautecontre
wordt in Frankrijk soms gebruikt om
de countertenor aan te duiden, maar dit is
verwarrend omdat een haute-contre niet,
zoals een countertenor, in falset zingt. Het
is een tenor met een lichte soepele stem die
gemakkelijk langdurig in zijn hoogste register
kan vertoeven. Dit stemtype genoot in Italië
dan weer nauwelijks aanzien en werd daar
vooral toegepast in komische travestierollen.
4

Toelichting
In Frankrijk echter waren de belangrijkste
heldenrollen voor de hoge tenor geschreven
en de zangers die de rollen vertolkten waren
beroemdheden.
Een van hen was Louis Gaulard Dumesny,
of Dumesnil, en het voor hem geschreven
repertoire staat centraal tijdens dit concert.
Dumesny werd in 1635 geboren in Montauban
en trad aanvankelijk in de voetsporen van
zijn vader die kok was. Lully hoorde hem
eens zingen en was getroffen door zijn
uitzonderlijk mooie stem: dit was precies het
stemtype dat hij zocht!
Dumesny had een
uitzonderlijk mooie stem
en kreeg van Lully steeds
belangrijkere rollen.
Probleem was alleen dat Dumesny, toen al
veertig jaar oud, helemaal geen muzikale
scholing had genoten. Hij kon wel heel
mooi zingen en was vooral een uitstekend
acteur, maar hij kon geen noten lezen en wist
absoluut niets van muziek. Van solfège had
hij nog nooit gehoord en de vele moeilijk te
zingen versieringen, zo kenmerkend voor de
Franse muziek, waren terra incognita voor
hem. Hij zong gewoon op intuïtie en wist
daarbij verbazend goed de juiste tonen te
treffen. Hoe hij dat precies deed wist hij niet.
Lully probeerde het een tijdje met hem als
koorlid en als vertolker van kleine rollen.
Dumesny maakte grote vorderingen en al
gauw werden de rollen die hij van Lully te
zingen kreeg steeds belangrijker. Zodanig
zelfs, dat Lully hem in zijn laatste zes opera’s,
waaruit vanavond fragmenten klinken,
de mannelijke hoofdrollen toebedeelde.
Het publiek was euforisch over Dumesny,
getuige diverse bewaard gebleven reacties.
Na een uitvoering moet iemand hebben
uitgeroepen: ‘ongelofelijk dat deze zanger
ooit gewoon bouillon heeft staan koken!’
Dumesny bleek een geboren theaterman,
en dat hij op muzikaal gebied voortdurend
moest worden bijgeschoold nam Lully graag
voor lief. Dumesny werd aan het hof op
handen gedragen en inspireerde Lully tot het
schrijven van zijn allermooiste aria’s.
Operacomponisten na Lully
Zoals we zullen horen, ligt de kracht van
de haute-contre vooral in het zingen van
langzame en treurige aria’s. Het hemelse
geluid van de haute-contre in zijn hoge
register paste bij de gekweldheid van
de hoofdpersonen uit de opera’s. Later,
bijvoorbeeld in de opera’s van Jean-
Philippe Rameau, zou de haute-contre als
hoofdrolvertolker veel virtuozere partijen te
zingen krijgen. Toen was er weer meer ruimte
voor de Italiaanse manier van zingen in de
Franse opera.
Na Lully’s dood in 1687 zong Dumesny
belangrijke rollen in werken van andere
componisten. Lully’s zoon Louis, uiteraard
vernoemd naar de Zonnekoning, had als
componist lang niet zo veel talent als zijn
vader en hij zocht het dan ook vooral in
5

Toelichting
samenwerking met andere componisten.
Samen met Marin Marais, de hofgambist van
Louis XIV, componeerde hij de opera Alcide.
Beide componisten vulden elkaar daarin
goed aan, want Marais was meer thuis in de
kamermuziek, heel specifiek voor de gamba
natuurlijk. Hoe de samenwerking van Louis
de Lully en Marin Marais precies verliep
weten we niet, maar Alcide werd aan het hof
geen succes.
André Cardinal Destouches maakte meer
indruk, tenminste op de Zonnekoning. Die
was zo enthousiast over Destouches dat
deze de opvolger van Lully werd als hoofd
van de Académie Royale de la Musique.
Pascal Collasse was een van de meest
talentvolle leerlingen van Lully en sinds
1677 zijn assistent. Toen na Lully’s dood ook
andere componisten opera’s gingen schrijven
werd Collasse een van de belangrijkste
operacomponisten. Lully had een onvoltooide
opera nagelaten, Achille et Polyxène, die door
Collasse geheel in de geest van Lully werd
voltooid. Dat is goed te horen in de vanavond
uitgevoerde fragmenten die deels door Lully
en deels door Collasse gecomponeerd zijn.
De opera flopte echter en critici verweten
Collasse dat hij niet meer deed dan Lully zo
goed mogelijk imiteren. Met Thétis et Pélée
revancheerde Collasse zich in 1689. Dit werk
heeft een veel persoonlijker stijl hoewel de
invloed van Lully nog steeds onmiskenbaar
aanwezig is.
Marc-Antoine Charpentier en Henry
Desmarest haalden hun muzikale invloeden
ook uit Italië en Spanje. Beiden studeerden in
Italië – Charpentier zelfs in Rome bij Giacomo
Carissimi – en hebben hun opgedane
kennis over de Italiaanse muziek verwerkt
in hun wereldlijke muziek op Franse tekst.
Charpentier had de pech dat Lully aan het
hof het alleenrecht op het componeren van
opera’s had. Médée is Charpentiers enige
bewaard gebleven opera. Maar dat is dan ook
wel een van de meest gewaardeerde Franse
barokopera’s van vóór Rameau. Charpentiers
stijl heeft de grandeur die we ook bij
Lully vinden, zijn karakterisering van de
personages is echter veel fijnzinniger. Lully
moet ook, zij het schoorvoetend, hebben
toegegeven dat Charpentier eigenlijk een
betere componist was dan hijzelf.
In het geval van Henry Desmarest lagen
de zaken nog wat gecompliceerder. Zijn
muzikale carrière werd gefnuikt door allerlei
schandalen waarin hij verwikkeld raakte.
Hij verwekte een kind bij de dochter van
een van zijn opdrachtgevers en werd,
ondanks zijn enorme muzikale talent, van
het hof verbannen. Hij werd kapelmeester in
Madrid waar hij onder invloed raakte van de
componisten Antonio de Literes en Sebastian
Duron. Toen hij in 1722 weer aan het Franse
hof verscheen was de muzikale smaak daar
veranderd. Desmarest viel zowel in Spanje
als later weer aan het Franse hof buiten de
boot, omdat zijn muziek net niet aan de mode
voldeed. Zijn privéproblemen bleven hem
bovendien achtervolgen.
Drankprobleem
Maar ook Dumesny, die samenwerkte met
al Lully’s opvolgers, leidde geen voorbeeldig
6

Toelichting
leven. Naarmate zijn carrière vorderde
kreeg hij te maken met een hardnekkig
drankprobleem. Er gingen geruchten dat
hij tijdens een voorstelling voor iedere akte
een fles champagne bij zich had. Een Franse
opera had een proloog en vijf aktes dus
dat zou betekenen dat Dumesny tijdens
één voorstelling zes flessen champagne
naar binnen klokte. Of dit waar is moet
worden betwijfeld, want als we de vocale
partijen bekijken, die voor Dumesny werden
geschreven, zien we dat er in de loop der
jaren steeds meer eisen aan zijn stem werden
gesteld. En de componisten bewaarden de
moeilijkste en langste aria’s voor de hautecontre
meestal voor de laatste akte van hun
opera’s; die zou Dumeseny met zes flessen
champagne op zeker niet tot een goed einde
hebben gebracht. Maar rond 1702 was het
toch echt afgelopen met de carrière van
Dumesny. Hij was toen zevenenzestig en had
ruim een kwart eeuw op het toneel gestaan.
Tekst toelichting: Marcel Bijlo
7

Liedteksten
Hoofdstuk 1: Het begin met Lully
Jean-Baptiste Lully
Cessons de redouter
Uit Persée, tekst: Philippe Quinault (1635 - 1688)
Akte V, scène 8
Persée
Cessons de redouter la fortune cruelle;
Le ciel nous promet d’heureux jours;
Vénus vient à notre secours;
Elle amène l’Amour et l’Hymen avec elle.
Let us cease to dread cruel Fortune;
Heaven promises us happy days;
Venus comes to our aid;
She brings Love and Hymen with her.
Plus j’observe ces lieux
Uit Armide, tekst: Philippe Quinault
Akte II, scène 3
Renaud
Plus j’observe ces lieux, et plus je les admire.
Ce fleuve coule lentement,
Et s’éloigne à regret d’un séjour si charmant.
Les plus aimables fleurs et le plus doux
zéphire
Parfument l’air qu’on y respire.
Non, je ne puis quitter des rivages si beaux.
Un son harmonieux se mêle au bruit des
eaux.
Les oiseaux enchantés se taisent pour
l’entendre.
Des charmes du sommeil j’ai peine à me
défendre.
Ce gazon, cet ombrage frais,
Tout m’invite au repos sous ce feuillage
épais.
The more I observe this place, the more I
admire it.
The river flows slowly,
And reluctantly quits so charming an abode.
The most amiable flowers and the sweetest
zephyr
Perfume the air one breathes here.
No, I cannot leave such lovely shores.
A harmonious sound mingles with the
murmur of the waters.
The enchanted birds fall silent to hear it.
I find it difficult to defend myself against the
charms of sleep.
The greensward, the cool shade,
Everything invites me to rest beneath this
dense foliage.
8

Liedteksten
Bois épais
Uit Amadis, tekst: Philippe Quinault
Akte II, scène 4
Amadis
Bois épais, redouble ton ombre:
Tu ne saurais être assez sombre;
Tu ne peux trop cacher mon malheureux
amour.
Je sens un désespoir dont l’horreur est
extrême,
Je ne dois plus voir ce que j’aime,
Je ne veux plus souffrir le jour.
Dense forest, redouble your shade:
You cannot be dark enough;
You cannot do enough to hide my unhappy
love.
I feel a despair whose horror is extreme:
I must no longer see the object of my love,
I no longer wish to endure the light of day.
9

Liedteksten
Faudra-t-il encore vous attendre
Uit Acis et Galatée, tekst: Jean Galbert de Campistron (1656 - 1723) naar Ovidius
Akte I, scène 2
Acis
Faudra-t-il encore vous attendre
Fière beauté qui régnez dans mon coeur?
Venez, par un regard, soulager ma langueur,
Songez que d’un moment mes jours peuvent
dépendre.
Mes cris ne sauraient vous toucher?
Si le récit de ma peine,
Si ma mort presque certaine
Du fond des flots ne peut vous arracher,
Venez jouir du moins sur ce rivage
De tout ce que la terre a de charmants
appâts,
Les fleurs y naîtront sous vos pas,
Jamais leur riche émail n’éclata d’avantage.
Vous ne paraissez point ; qui peut vous
retenir?
Peut-être quelque dieu de la cour de Neptune
Cause-t-il seul mon infortune;
Ah ! Ce serait trop me punir.
Dieux ! Mais mon trouble cesse,
Et je la vois venir.
Must I still await you,
Proud beauty who reign in my heart?
Come to relieve my languor with a glance;
Reflect that my life may depend upon a
single moment.
Are my cries incapable of touching you?
If the report of my pain,
If my almost certain death
Cannot tear you from the depths of the waves,
Come at least and enjoy on this shore
All the delightful attractions that the earth
possesses:
The flowers will spring up under your feet;
Never have their rich colours been so
dazzling.
You do not appear; what can be delaying
you?
Perhaps it is some god from Neptune’s court
Who causes my misfortune?
Ah, that would be too harsh a punishment for
me.
Ye Gods! But my turmoil ceases,
And I see her coming.
10

Liedteksten
Hoofdstuk 2: De dood van Lully en Lully’s eerste opvolgers
Jean-Baptiste Lully
Patrocle va combattre
Uit Achille et Polyxène, tekst: Jean Galbert de Campistron
Akte II, scène 1
Achille
Patrocle va combattre, et j’ai pu consentir
Qu’il courût aux dangers qui menacent sa vie?
Ah ! je devais l’empêcher de partir,
Hélas ! de quels regrets sa mort serait suivie
Si le ciel irrité, pour accabler mon coeur,
Le faisait expirer sous le fer d’un vainqueur ?
Prévenez, justes dieux, mon désespoir funeste!
Cet ami généreux est le seul qui me reste,
Conservez ses jours par pitié !
On m’a privé de l’objet que j’adore,
Ce serait trop d’horreur de me priver encore
De l’objet de mon amitié.
Patroclus is going into battle. Was I capable
of letting him
Rush into dangers that threaten his life?
Ah, I should have prevented him from leaving!
Alas! What regrets would follow his death
If angry Heaven, to overwhelm my heart,
Let him expire on a conqueror’s blade?
Prevent, just Gods, my deathly despair!
This generous friend is the only one I have left;
Preserve his life, for pity’s sake!
I have been deprived of the object of my love;
It would be too dreadful to deprive me also
Of the object of my friendship.
11

Liedteksten
Pascal Collasse
Quand après un cruel tourment
Uit Achille et Polyxène, tekst: Jean Galbert de Campistron
Akte III, scène 2
Achille
Quand, après un cruel tourment,
L’hymen succède
Aux tendres désirs d’un amant,
Que le trouble qui précède
Ce bien heureux moment
Est doux et charmant!
When, after a cruel torment,
Marriage follows
The tender desires of a lover,
The turmoil that precedes
That happy moment
Becomes sweet and charming!
Ah que sur moi l’amour règne
Uit Achille et Polyxène
Akte V, scène 1
Achille
Ah ! que sur moi, l’Amour règne avec violence!
Que de transports puissants mon coeur est
agité!
Mais j’aperçois la divine beauté,
Qui cause mon impatience,
Son père la conduit, et vient sur ces autels
Entendre et confirmer nos serments mutuels.
Ah, how violently Love reigns over me!
What powerful transports stir my heart!
But I see the divine beauty
Who causes my impatience;
Her father leads her, and approaches this
altar
To hear and to confirm our mutual vows.
12

Liedteksten
Marin Marais / Louis Lully
Mon amoureuse inquiétude
Uit Alcide, tekst: Jean Galbert de Campistron
Akte IV, scène 1
Alcide
Mon amoureuse inquiétude
Me fait chercher ces bois charmants,
Dont l’agréable solitude
Flatte les peines des amants.
Que ces réduits solitaires et sombres
Conviennent bien à l’état de mon coeur!
Que le silence, et l’épaisseur des ombres
Sont propres à nourrir ma secrète langueur!
Quel transport me saisit, et qu’est-ce que je
sens?
Ah ! Que le bruit des flots qui frappent ce
rivage,
Que les oiseaux de ce bocage,
Ont de charmes puissants
Pour calmer les ennuis, pour enchanter les
sens!
Que de leurs voix la douceur me soulage!
Que j’aime leurs divins accents!
Je vais les écouter sous ce tendre feuillage.
My amorous cares
Make me seek out these charming woods,
Whose pleasant solitude
Lessens the pains of lovers.
How well these dark and solitary retreats
Match the sentiments of my heart!
How well the silence and the deep shadows
Nourish my secret languor!
What transport grips me, and what do I hear?
Ah! What powerful charms
The sound of the waves lapping on this shore
And the birds of this grove possess
To calm troubles, to enchant the senses!
How the sweetness of their voices consoles
me!
How I love their divine strains!
I will listen to them beneath this tender
foliage.
13

Liedteksten
Ne pourrais je trouver remède
uit Alcide
Akte V, scène 5
Alcide
Ne pourrais-je trouver de remède à ma peine?
Maître des dieux méconnais-tu ton fils?
Qui peut être insensible à mes cris?
Songe à me secourir ou ma constance est
vaine.
Voile fatal, poison dont je suis dévoré,
Brûlerez-vous sans cesse un coeur
désespéré?
Laissez-moi respirer… tout est sourd à mes
plaintes.
Hélas ! tout me trahit dans ces cruels
moments:
Et mes tourments,
Bien loin de s’affaiblir, redoublent leurs
atteintes.
Je n’en puis plus, ma force m’abandonne.
Que vois-je, ô ciel ! quels sont ces monstres
furieux?
Osent-ils paraître à mes yeux?
Quoi donc ! leur présence m’étonne?
Purgeons-en l’univers. Ah, dieux!
Mes maux de ma raison me ravissent
l’empire.
Je ne me connais plus, je pleure, je soupire.
Concevez s’il se peut, mes mortelles douleurs
Qui troublent mes esprits, et m’arrachent des
pleurs.
Can I find no remedy for my pain?
Master of the Gods, do you ignore your son?
Who could be unmoved by my cries?
Come to my aid, or my constancy is in vain.
Fatal robe, poison by which I am devoured,
Will you burn without cease a desperate
heart?
Let me breathe . . . everything is deaf to my
complaints.
Alas, everything betrays me in these cruel
moments,
And my torments,
Far from weakening, redouble their
onslaught.
I can bear no more; my strength leaves me.
What do I see, O Heaven? What are these
furious monsters?
Do they dare to appear before my eyes?
What? Does their presence terrify me?
Let me rid the universe of them. Ah, ye Gods!
My sufferings deprive me of my reason.
I no longer recognise myself, I weep, I sigh.
Conceive, if you can, the mortal pains
That disturb my wits and wrench tears from
me.
14

Liedteksten
Ô mort ! je t’implore en ce jour,
Ce n’est plus qu’après toi que mon âme
soupire,
J’ai triomphé jadis de ton puissant empire,
Et tu triomphes à ton tour.
Mais, avant mon trépas, punissons Déjanire,
Elle seule a plus fait que tous mes ennemis.
Nessus ? Ô ciel ! Je touche à mon bonheur
suprême,
Et voici le grand jour que les dieux m’ont
promis.
Je ne crains plus ma peine extrême,
Mon destin désormais à moi seul est remis.
Il est temps de quitter ma dépouille mortelle,
Mes travaux sont passés, et l’Olympe
m’appelle.
Tendres amants que j’avais séparés
Qu’un hymen charmant vous unisse;
Pardonnez à mon injustice
Les maux où je vous ai livrés.
Brises, brisez le dernier noeud qui m’attache
à la terre,
Feux sacrés, détruisez ce que j’ai de mortel.
Toi, pour marquer ce jour à jamais solennel,
Jupiter, sur ce Mont, fais gronder ton
tonnerre.
O Death! I implore you on this day!
Henceforth my soul sighs for you alone.
Once I triumphed over your mighty empire,
And now you triumph in your turn.
But, before I die, let me punish Dejanira;
She alone has done more than all my
enemies.
Nessus? Oh Heaven! My supreme happiness
is nigh,
And this is the great day that the gods
promised me.
I no longer fear my extreme pain;
My destiny now is restored to my hands alone.
It is time to quit my mortal remains:
My Labours are past, and Olympus is calling
me.
Tender lovers whom I separated,
Let delightful marriage unite you;
Forgive my unjust behaviour
For the woes I made you endure.
Breezes, break the last bond that ties me to
the earth;
Sacred fires, destroy what is mortal in me.
And to mark this day that will remain for ever
solemn,
Jupiter, on this mountain make your thunder
roar.
15

Liedteksten
Hoofdstuk 3: De weg ligt open
Pascal Collasse
Ciel en voyant ce temple redoutable
Uit Thétis et Pélée, tekst: Bernard le Bouvier de Fontenelle (1657 - 1757)
Akte III, scène 3
Pélée
Ciel! En voyant ce temple redoutable
De quel frémissement je me sens agité!
C’est ici qu’il est arrêté
Si je dois être heureux ou misérable;
Cet ordre, quel qu’il soit, doit être exécuté.
Mais l’avenir impénétrable
Le cache encor dans son obscurité;
Quel doute insupportable!
Qu’un amant en est tourmenté!
Inflexible destin, dans tes lois éternelles
N’as-tu suivi qu’un aveugle hasard?
Hélas ! N’as-tu point eu d’égard
Pour les amants fidèles?
Non, non, je tâche en vain à flatter mes ennuis,
Par l’état où tu me réduis
Je reconnais déjà l’effet de tes caprices,
Et n’exerces-tu pas toujours les plus cruelles
injustices
Sur les plus fidèles amours?
Oh Heaven! At the sight of this fearsome
temple
What a shudder runs through me!
This is where it is to be decreed
If I shall be happy or miserable;
That command, whatever it may be, must be
carried out.
But the impenetrable future
Still bears it concealed in its darkness;
What unbearable doubt!
How it torments a lover!
Implacable Destiny, in your eternal laws
Have you followed blind chance alone?
Alas! Have you taken no account
Of faithful lovers?
No, no, in vain I attempt to lessen my woes:
From the state to which you reduce me
I already recognise the effect of your whims;
And do you not always inflict the cruellest
injustices
On the most faithful loves?
16

Liedteksten
J’entends d’agréables concerts
Uit Énée et Lavinie, tekst: Bernard le Bouvier de Fontenelle
Akte IV, scène 4
Énée
J’entends d’agréables concerts.
Une clarté plus pure
Se répand dans les airs.
Un nouveau charme embellit la nature
Et pare l’univers.
C’est Vénus qui descend,
Tout me fait reconnaître
La déesse de la beauté.
Et quelle autre divinité
Peut annoncer ainsi
Qu’elle est prête à paraître?
I hear pleasant music.
A purer brightness
Spreads through the heavens.
A new charm embellishes nature
And adorns the universe.
It is Venus who descends:
All these signs tell me it is
The Goddess of Beauty.
For what other divinity
Can announce in such a fashion
That she is about to appear?
17

Liedteksten
Henry Desmarest
Infortuné, que dois-je faire?
Uit Didon, tekst: Louise-Geneviève de Gillot de Saintonge (1650 - 1718) naar Vergilius
Akte IV, scène 5
Énée
Infortuné que dois-je faire?
Je ne vois rien qui ne me désespère:
Hélas! faut-il quitter un séjour si charmant?
Ne saurais-je des dieux apaiser la colère,
Qu’en perdant la beauté que j’aime
tendrement?
Je mourrai si je l’abandonne.
Le plus cruel trépas me paraît moins affreux.
Non, je ne puis rompre de si beaux noeuds.
Ne partons point!…
Mais le ciel me l’ordonne;
Et toi, ma gloire, tu le veux.
Ah! Je succombe à ma douleur extrême.
Réservez, justes dieux,
Pour les ambitieux,
La grandeur suprême,
Et me laissez ce que j’aime;
Je fais tout mon bonheur
De régner dans son coeur.
Ô ciel impitoyable!
Vous n’êtes point touché de mon sort
déplorable.
Quel déluge de feu tombe sur ce palais?
Dieux ! Vous voulez ma mort, vous serez
satisfaits.
Wretch that I am, what must I do?
I see no outcome that does not reduce me to
despair:
Alas! Must I leave so delightful a place?
Can I appease the anger of the Gods
Only by losing the fair one I love so tenderly?
I will die if I abandon her.
The cruellest death seems less dreadful to me.
No, I cannot break so beautiful a union.
Let me not depart!
Yet Heaven commands me to do so;
And, my Glory, you wish it too.
Ah, I yield to my extreme grief!
Righteous Gods, reserve
Supreme greatness
For the ambitious,
And leave me the woman I love;
I make it my sole happiness
To reign in her heart.
O merciless Heaven!
You are not touched by my deplorable fate.
What deluge of fire falls upon this palace?
Ye Gods! You desire my death; you will be
satisfied.
18

Liedteksten
Marc-Antoine Charpentier
Que je serais heureux
Uit Médée, tekst: Thomas Corneille (1625 - 1709)
Akte I, scène 3
Jason
Que je serais heureux, si j’étais moins aimé!
Médée, avec ardeur, dans mon sort s’intéresse,
Je lui dois toute ma tendresse;
D’une autre cependant je me trouve charmé,
Et malgré moi j’adore la princesse.
Que je serais heureux, si j’étais moins aimé!
[...]
Que me peut demander la gloire,
Quand l’amour s’est rendu le maître de mon
coeur?
Dans le triste combat où, si j’ose la croire,
L’avantage cruel de demeurer vainqueur
Doit me coûter tout mon bonheur,
Que me peut demander la gloire?
Si je traite Médée avec trop de rigueur,
Un objet tout charmant trouve de la douceur
À me céder une illustre victoire:
Je touche au doux moment d’en être
possesseur.
Serments de ma première ardeur,
Devoirs que je trahis, sortez de ma mémoire
Et ne m’opposez plus vos chimères
d’honneur:
Que me peut demander la gloire,
Quand l’amour s’est rendu le maître de mon
coeur?
How happy I would be if I were less loved!
Medea takes a passionate interest in my fate.
I owe her all my tenderness;
Yet I find myself captivated by another,
And in spite of myself I adore the princess.
How happy I would be if I were less loved!
[...]
What can Glory ask of me
When Love has made himself master of my
heart?
In the sad combat in which, if I dare believe her,
The cruel advantage of being the victor
Must cost me all my happiness,
What can Glory ask of me?
If I treat Medea too harshly,
A most charming person will find delight
In granting me an illustrious victory:
I am very close to the sweet moment of
possessing her.
Vows I swore in my first passion,
Duty that I betray, quit my memory
And reproach me no longer with your
illusions of honour:
What can Glory ask of me
When Love has made himself master of my
heart?
19

Liedteksten
Hoofdstuk 4: Het einde van de carrière van Dumesny
Élisabeth Jacquet de la Guerre
Amour que sous tes loix sont cruelles
Uit Céphale et Procris, tekst: Joseph-François Duché de Vancy (1668 - 1704)
Akte III, scène 1
Céphale
Amour, que sous tes lois cruelles
On souffre de maux rigoureux!
Par un espoir trompeur tu sais flatter nos
voeux
Pour nous livrer à des peines mortelles.
Amour, que sous tes lois cruelles, etc.
Quand tu contrains deux coeurs à ressentir
tes feux,
Dois-tu laisser rompre des noeuds
Qui devraient leur former des chaînes
éternelles?
Amour, que sous tes lois cruelles
Les coeurs constants sont malheureux!
Et qu’il en est peu de fidèles!
Amour, que sous tes lois cruelles, etc.
Love, under your cruel laws
What severe pains we suffer!
With deceitful hope you flatter our wishes
Only to abandon us to fatal sufferings.
Love, under your cruel laws, etc.
When you force two hearts to feel your fires,
Must you allow bonds to be broken
That should form eternal chains between
them?
Love, under your cruel laws
How unhappy are constant hearts!
And how few faithful ones there are!
Love, under your cruel laws, etc.
20

Liedteksten
Henry Desmarest
Ma vertu cède au coup
Uit Theagene et cariclee, tekst: Joseph-François Duché de Vancy
Akte IV, scène 1
Théagene
Ma vertu cède au coup dont le destin
m’accable,
Haine, vengeance, amour qui déchirez mon
coeur,
Ah ! Laissez-moi du moins la funeste douceur
De me plaindre en mourant du ciel impitoyable
Dont mes malheurs cruels épuisent la
rigueur.
Et toi, charmant objet, de qui l’Enfer barbare
Pour jamais nous sépare,
Connais par mes transports l’excès de mon
amour;
J’ai honte de survivre à ma douleur mortelle,
Et je vais dans les flots par une mort cruelle
Me punir d’être encore au jour.
Quelle divinité vient de sortir de l’onde?
Quel son harmonieux retentit dans les airs?
Malgré moi ma douleur profonde
Cède aux charmes de ces concerts.
My strength yields to the blow with which
Fate crushes me.
Hatred, revenge, love which tear my heart
apart,
Ah, leave me at least the gloomy pleasure
Of complaining, as I die, of merciless Heaven,
Whose severity is exhausted by my cruel
misfortunes.
And you, charming beloved, from whom
savage Hell
For ever separates me,
Know from my transports how great is my
love;
I am ashamed to survive my mortal grief,
And I enter the waves to punish myself
With a cruel death for still being alive.
But what deity has just emerged from the
waves?
What harmonious sounds fill the air?
In spite of myself, my deep sorrow
Yields to the charms of this music.
21

Liedteksten
Lieux charmants
Uit Les amours de Momus, tekst: Joseph-François Duché de Vancy
Akte II, scène 2
Palémon
Lieux charmants, retraites tranquilles,
Chers confidents des maux que j’ai soufferts,
Tous vos appâts sont inutiles,
Pour un coeur que l’Amour fait gémir dans
ses fers.
Vous offrez à mes yeux le seul objet que
j’aime;
Mais vous ne l’offrez point sensible à mes
soupirs.
Beaux lieux, témoins secrets de ma douleur
extrême,
Ne serez-vous jamais témoins de mes
plaisirs?
Charming places, tranquil retreats,
Dear confidants of the woes I have suffered,
All your delights are in vain
For a heart that Love forces to moan in his
fetters.
You offer up to my eyes the only person I
love;
But you do not make her heed my sighs.
Lovely places, secret witnesses to my
extreme sorrow,
Will you never witness my pleasures?
Ebro far voglio il mio core
Uit Les Fêtes Gallantes, tekst: Joseph-François Duché de Vancy
Akte I, scène 5
Un Italien
Je veux enivrer mon coeur
De ce miel que le dieu de l’Amour,
À l’éclat de deux beaux yeux,
Instille dans les baisers.
I want to inebriate my heart
With the honey that the God of Love
Distils in kisses
When two beautiful eyes glow.
22

Liedteksten
Sommeil
Uit Circé, tekst Louise-Geneviève Gillot de Saintonge
Akte III, scène 3
Un songe
Ah ! Que le sommeil est charmant
Lorsqu’il est tranquille,
Mais il est difficile
De dormir tranquillement quand on est amant.
Phantase
Le sommeil avec tous ses charmes,
Ne peut calmer les secrètes alarmes
Que font naître les amours;
Dans le coeur d’un amant, l’Amour veille toujours,
Au milieu du repos,
On est agité quand on aime.
Ah! How charming is sleep
When it is tranquil;
But it is difficult
To sleep in tranquillity when one is a lover.
Sleep with all its charms,
Cannot calm the secret alarms
To which love gives birth.
In a lover’s heart, Love is always awake;
Even in the midst of repose,
One is troubled when one loves.
André Cardinal Destouches
Hélas, rien n’adoucit l’exces
Uit Amadis de Grèce, tekst: Antoine Houdar de La Motte (1672 - 1731)
Akte IV, scène 2
Le Prince de Thrace
Hélas ! rien n’adoucit l’excès de mon malheur.
Vous, flots impétueux, qui battez ce rivage,
Non, jamais les vents en fureur
N’ont excité sur vous un plus affreux orage
Que celui qui trouble mon coeur.
Je me sens pénétré d’une secrète horreur,
Tout l’accroît, rien ne la soulage;
Je trahis mon ami sans servir mon ardeur,
Mon innocence et mon bonheur,
Ont fait ensemble un funeste naufrage.
Vous, flots impétueux, qui battez ce rivage, etc.
Alas! Nothing can alleviate my extreme
misfortune.
You impetuous waves that lash this shore,
No, never have the raging winds
Whipped up over you a more dreadful storm
Than the one that agitates my heart.
I feel filled with a secret horror;
Everything increases it, nothing relieves it;
I betray my friend without serving my passion.
My innocence and my happiness
Have suffered a fatal shipwreck together.
You impetuous waves that lash this shore, etc.
23

Biografieën
Componisten
Jean-Baptiste Lully
(1632 - 1687) was een Frans
componist en dirigent
van Italiaanse geboorte.
Hij raakte bevriend met
Lodewijk XIV en werd in 1652
een van de ‘24 Violons du
Roi’. Aan het hof ontwikkelde
Lully zich naast violist en
componist ook als danser
en acteur. In 1652 kreeg
Lully van de koning het
exclusieve alleenrecht voor
uitvoeringen van opera’s
binnen het koninkrijk. Vanaf
1673 tot zijn dood schreef
Lully elke jaar een opera.
Daarnaast componeerde hij
kerkmuziek. Hij stierf aan
bloedvergiftiging nadat hij
zijn teen had verbrijzeld met
een stok om de maat aan te
geven.
Pascal Collasse (1649 -
1709) was een Franse
componist en begon zijn
muzikale vorming als
koorknaap in de Saint-Paul
en in het Collège de Navarre
in Parijs. Hij was leerling
van Lully en zorgde voor de
instrumentatie van Lully’s
instrumentale werken. Met
Lully’s hulp bekleedde hij
24
een van de vier posten als
sous-maître van de Chapelle
royale. Met een privilege van
Lodewijk XIV zette hij een
operaonderneming op in
Lille, die helaas door brand
werd verwoest. Hij startte
een nieuwe onderneming
met hulp van de koning maar
hield zich vooral bezig met
alchemie en occultisme.
Marin Marais (1658 -1728)
was een Franse viola da
gambavirtuoos en componist.
Hij was leerling van Lully
en werkte vanaf 1676 als
musicus in dienst van het
koninklijk hof. Marais stond
tijdens zijn leven hoog
in aanzien. Hij was een
zeer begaafd en bekend
gambavirtuoos en bracht
het aantal snaren van de
gamba van zes op zeven.
Het belangrijkste wat hij
componeerde zijn vijf boeken
met suites voor één tot drie
gamba’s met basso continuo,
gepubliceerd tussen 1686 en
1725.
Louis Lully (1664 - 1734) was
het tweede kind en oudste
zoon van Jean-Baptiste Lully.
Hij was niet zo talentvol als
zijn vader en ook zijn gedrag
liet te wensen over, waardoor
hij bijna was onterfd. Zijn
succes als operacomponist
dankte hij vooral aan zijn
samenwerking met anderen.
Het enig werk dat hij wel
zelf schreef, Orphée (1690),
werd door het publiek slecht
ontvangen, hoewel historici
het nog wel van belang
achten door het centraal
stellen van het begeleide
recitatief.
Henry Desmarest (1661 -
1741) was een van de
belangrijkste Franse
componisten van de
generatie tussen Jean-
Baptiste Lully en Jean-
Philippe Rameau. Door
schandalen heeft hij echter
nooit een grootse carrière
aan het hof gehad. Hij
had echter wel succes bij
de Académie royale de
musique met zijn opera’s.
Toen hij in 1700 moest
vluchten naar Spanje wegens
aanklachten door zijn
relatie met de achttienjarige
Marie-Maguerite werd hij
kapelmeester aan het hof
van Philips V. Na zijn huwelijk
werd hij muziekintendant
aan het hof van de hertog
van Lotharingen en mocht
hij ook weer terugkeren naar
Frankrijk.

Biografieën
Marc-Antoine Charpentier
(1643 - 1704) groeide op in
Parijs en zou aanvankelijk
rechten gaan studeren. Het
werd echter de muziek, en
twee jaar lang woonde hij
in Rome waar hij les kreeg
van Giacomo Carissimi. Bij
terugkomst in Parijs trad hij
als zanger en componist in
dienst bij mademoiselle De
Guise, waar hij zeventien jaar
verbleef. Na de dood van
mademoiselle De Guise kreeg
Charpentier een aanstelling
als muzikaal leider van de
Jezuïetenkerk St Louis. In
1698 kreeg hij de meest
eervolle baan van zijn leven,
als muzikaal leider van de
Sainte-Chapelle in Parijs. Na
zijn dood in 1704 werd hij
begraven achter het koor van
de kapel, maar helaas bestaat
het graf niet meer.
Élisabeth Jacquet de la
Guerre (1665 - 1729) was
een Franse componiste
en klaveciniste en is een
van de weinig bekende
vrouwelijke componisten
van haar tijd. Ze groeide op
in een familie van musici
en instrumentenmakers
in Parijs. Ze was een
wonderkind – ze speelde
de meest ingewikkelde
muziek op klavecimbel en
kon naar elke toonsoort
transponeren – en werd al
op jonge leeftijd toegelaten
aan het hof van Lodewijk XIV.
In 1684 trouwde ze met de
organist Marin de la Guerre
en verliet het hof. Met haar
salonconcerten en recitals in
Parijs had ze veel succes.
Charles-Hubert Gervais
(1671 - 1744) was een Franse
componist. Hij werd als
zoon van een bediende
van de broer van Louis
XIV geboren in het Palais
Royal in Parijs en werkte als
musicus voor de hertog van
Chartres die in 1715 regent
van Frankrijk zou worden.
In 1721 werd hij een van de
sous-maîtres de musique van
de Chapelle royale. Gervais
componeerde kerkelijke
muziek en opera’s; ook
schreef hij een lesmethode
voor het klavecimbel over de
becijferde bas.
André Cardinal Destouches
(1672 - 1749) was een Franse
componist. Hij groeide op
bij de jezuïeten en reisde
voor missiewerk naar Siam
en verbleef ook enige tijd
in Kaap de Goede Hoop.
Terug in Frankrijk ging hij
in het leger, nam deel aan
de invasie van Namen en
ontdekte zijn muzikale talent
tijdens de rustperiodes. In
1696 verliet hij het leger om
zich volledig aan de muziek
te wijden. Lodewijk XIV was
onder de indruk van zijn
opera Issé en benoemde
hem in 1713 tot hoofd van de
Académie royale de Musique.
25

Biografieën
Uitvoerenden
Reinoud Van
Mechelen
Haute-contre, muzikale
leiding
Reinoud Van Mechelen
behaalde in 2012 zijn
masterdiploma op het
Koninklijk Conservatorium
van Brussel. In 2017 werd
hij bekroond met de
prestigieuze Caecilia Prijs
als Jonge Musicus van het
Jaar van de Vereniging van
de Belgische Muziekpers.
In 2011 maakte hij deel uit
van de Jardin des Voix, de
academie voor jonge solisten
van Les Arts Florissants
onder leiding van William
Christie en Paul Agnew.
Sindsdien was hij als solist
met hen te beluisteren
tijdens vele festivals en
in gerenommeerde zalen
als de Royal Albert Hall
en het Barbican Center
in Londen en de Opéra
Comique in Parijs. Van
Mechelen treedt regelmatig
op met verschillende grote
barokensembles waaronder
26
Collegium Vocale Gent,
Le Concert Spirituel,
Pygmalion en B’Rock.
Hij vertolkte meerdere
operarollen waaronder Jason
in Charpentiers Médée,
de titelrol in Rameau’s
Pygmalion en Tamino in Die
Zauberflöte van Mozart.
Hij werkte mee aan diverse
cd- en dvd-opnames. Zijn
eerste eigen cd (met a
nocte temporis) met de titel
Erbarme Dich met aria’s
foto: Senne van der Ven
van Johann Sebastian Bach
werd unaniem geprezen
door de pers en ontving een
Choc en een Caecilia Prijs
2016 voor beste opname
(een van de 10) van het
jaar. Inmiddels werden
nog 3 cd’s van a nocte
temporis uitgebracht bij
Alpha Classics: Clérambault,
cantates françaises (2018,
Diapaon d’Or), The Dubhlinn
Gardens (2019) en Dumesny,
haute-contre de Lully (2019).

Biografieën
a nocte temporis
A nocte temporis is de
Latijnse vertaling van het
Franse ‘depuis la nuit des
temps’, wat zoveel wil zeggen
als ‘sinds mensenheugenis’.
Een knipoog naar het
verleden, naar wat verandert,
maar vooral ook naar wat
onveranderd is gebleven.
Na heel wat jaren actief
te zijn geweest als solist
met dirigenten zoals
William Christie, Philippe
Herreweghe, Hervé Niquet,
Christophe Rousset richtte
Reinoud Van Mechelen in
2016 dit ensemble op. Doel
daarbij is om historisch
geïnformeerde muziek te
brengen maar ook om een
zo groot mogelijk publiek
emotioneel te raken. Na een
mooie tournee met het Bach
programma in 2017 – met
concerten in Warschau,
Amsterdam, Brussel, Parijs
foto: Senne van der Ven
en Pavia – ging het ensemble
verder in 2018 en werd het
uitgenodigd op prestigieuze
plaatsen als Festival Radio
France (Montpellier), MA
festival (Brugge), Bozar
(Brussel), de Chapelle Royale
du Château de Versailles
en AMUZ waar a nocte
temporis zich voor het eerst
als barokorkest presenteerde
in het programma Dumesny,
haute-contre de Lully.
27

Biografieën
Dessus de violon 1
Annelies Decock
(concertmeester)
Izana Soria
Isabelle Verachtert
Dessus de violon 2
Ortwin Lowyck
Michiyo Kondo
Maia Silberstein
Haute contre de violon
Ingrid Bourgeois
Manuela Bucher
Fluit
Anna Besson
Sien Huybrechts
Hobo
Shai Kribus
Nele Vertommen
Fagot
Niels Coppalle
* basso continuo
Taille de violon
Benjamin Lescoat
Benoît Douchy
Quinte de violon
Sylvestre Vergez
Justin Glorieux
Basse de violon
Julien Hainsworth*
Mathilde Wolfs
Phyllis Bartholomeus
Marian Minnen
Basgamba
Kaori Uemura*
Theorbe
Simon Linné *
Klavecimbel
Loris Barrucand*
Het Franse barokorkest
werd op een andere manier
ingedeeld dan de orkesten
in de rest van Europa. De
Franse instrumentnamen zijn
vrijwel onvertaalbaar. Dessus
de violon is de ‘gewone’
viool. Haute contre, taille en
quinte de violon zijn allemaal
verschillende soorten
altviolen. De basse de violon
vertolkt de rol van de cello.
28

Verwacht
Al Ayre Español
Het Spaanse barokvuur
Serie Oude
Muziek
Za 18 jan 2020
Grote Zaal
19.00 uur College
20.15 uur Concert
‘Er is geen betere manier om de Spaanse barok te ervaren’,
schreef het vooraanstaande Engelse Gramophone over
Al Ayre Español. Als dit Spaanse gezelschap dan ook
nog een werk meeneemt van José de Nebra, een van de
belangrijkste Spaanse componisten uit de 17e eeuw, laait
het vuur hoog op. De Italiaanse Amsterdammer Pietro
Locatelli en de Londense Duitser Georg Friedrich Händel
zorgen voor een internationaal referentiekader.
Al dertig jaar benadrukt het door klavecinist Eduardo López
Banzo opgerichte Al Ayre Español dat Spanje naast Frankrijk,
Duitsland en Italië een eigen barokgeschiedenis heeft, met
een geheel eigen Spaans gekleurde stijl. Dat heeft al vele
verrassende cd’s en concerten opgeleverd. Ook het Miserere
van José de Nebra is zo’n verrassing. Zeker als María Espada
en Marianne Beate Kielland de solopartijen zingen.
José de Nebra
College: ‘De zegetocht van de Napolitaanse stijl in de 18e
eeuw’ door Jan Van den Bossche
Een eeuw lang domineerde de Napolitaanse stijl de
operahuizen van Lissabon tot Petersburg. Maar ook buiten de
opera waren de Napolitaanse componisten toonaangevend.
Het Stabat Mater van Pergolesi kende talloze navolgers, o.a.
Nebra in Madrid en Bach in Leipzig. De beroemde Franse
Italië-reiziger Charles de Brosses noemde Napels in 1739 niet
voor niks de muzikale wereldhoofdstad.
Programma: Pietro Antonio Locatelli Sinfonia funebre
Georg Friedrich Händel Sonate op. 5 nr. 4 / José de Nebra
Miserere
29

Verwacht
November
Kijk Muziek!
zo 24 nov
13.30 + 15.30 uur /
Kleine Zaal
KLANK (2-4)
Dadodans
zo 24 nov / 13.30 uur
Tuinieren met slagwerk (6+)
Slagwerk Den Haag
wo 27 nov / 20.15 uur
Nederlands Kamerkoor
Brahms, Strauss en Wagner
do 28 nov / 20.15 uur
Nieuw Ensemble
Spot op John Adams
(i.s.m. Erasmus Stichting)
vr 29 nov / 20.30 uur
Under the skin
s t a r g a z e
za 30 nov / 14.15 uur
De IJ-Salon
Sranan poku – een
Surinaams feest
za 30 nov / 20.15 uur
Amsterdam Sinfonietta +
Ning Feng
Goldbergvariaties
December
MicroFest
zo 1 dec
Eendaags festival voor
microtonale muziek.
Zie www.muziekgebouw.nl/
microfest
11.00 uur / Kleine Zaal
Vokalprojekt 31 + Ere
Lievonen
Contrasten
15.00 uur / Kleine Zaal
Scordatura Ensemble
A lecture-performance
about Harry Partch
20.15 uur / Kleine Zaal
Ensemble SCALA
The Evening of the
Microtone
zo 1 dec / 13.00 uur /
Atriumzaal
Workshop SoundLAB
Voor kinderen (7+) met
volwassenen
zo 1 dec / 15.00 uur
Sweelinck Barokorkest +
MUSA
Mozarts Grote Mis
zo 1 dec / 20.15 uur + GT
Holland Baroque + London
Community Gospel Choir
Gospel Baroque: Hallelujah!
wo 4 dec / 20.15 uur + GT
Pavel Kolesnikov
De romantische kant van
Beethoven
do 5 dec / 20.15 uur
Nieuw Ensemble
Sinterklaasavond – stuur je
verlanglijstje!
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van de
Wolff van Martijn Padding ter
herinnering aan oprichter van
het Muziekgebouw Jan Wolff
(1941 - 2012). Zie voor meer
informatie muziekgebouw. nl/
huilvandewolfff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen
30

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor het concert eten in
Grand café 4’33. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reververingskosten en garderobe
zijn bij de kaartprijs inbegrepen.
Ook een pauzedrankje, tenzij anders
vermeld op uw concertkaartje.
Bij concerten zonder pauze staan
drankjes klaar na afloop van het
concert.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heeft
u geen toegang meer tot de zaal.
- Zet uw mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of geluidsopnamen
in de zaal alleen met
schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met uw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw geboekte
concerten of ander nieuws.
Volg ons via onze e-nieuwsbrief
(aanmelden op muziekgebouw.nl),
Facebook, Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
31