Ovi magazine Issue #17: Blogs, Bloggers and Blogging
The free monthly PDF magazine has finally returned! Not only are we back, but our free downloadable magazine has a stylish new design and fresh layout. The PDF is the alternative to our daily website, but it still has that twist of Ovi orange that you all love. The theme this month is 'Blogs, Bloggers and Blogging', so download your free copy now because it is packed with original unpublished material, including both articles and cartoons.
The free monthly PDF magazine has finally returned! Not only are we back, but our free downloadable magazine has a stylish new design and fresh layout. The PDF is the alternative to our daily website, but it still has that twist of Ovi orange that you all love. The theme this month is 'Blogs, Bloggers and Blogging', so download your free copy now because it is packed with original unpublished material, including both articles and cartoons.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
της Ουγγαρίας, της Ελλάδας και της Βουλγαρίας τα τελευταία, ας
πούμε, 300 χρόνια. Μέτρησα κατά μέσο όρο 3 με 4. Οι άνθρωποι που
κατά περίσταση ξέμεναν από τη μια ή την άλλη πλευρά των συνόρων,
άλλαζαν εθνικότητα από γενιά σε γενιά. Άλλο τυπικότατο σχετικό
παράδειγμα, η Αλσατία.
Δυο πολύ μεγάλα και ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, η Ιταλία και η
Γερμανία μετρούν το πολύ 130 χρόνια ζωής. Πριν από την σε κράτος
– έθνος σύστασή τους, στη θέση τους υπήρχαν δεκάδες μικρά κρατίδια
/ δουκάτα / κομητάτα και άλλα –άτα.
Το Βέλγιο (176 χρόνια ζωής ως κράτος) αποτελείται από 3 εθνότητες,
χωρίς να προσμετρηθούν οι υπολογίσιμες αραβικές και αφρικανικές
κοινότητες, αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας. Το ίδιο συμβαίνει και
στην Ελβετιά, η οποία μετρά 350 χρόνια ζωής ως κράτος και 4 επίσημες
εθνότητες.
Τα παλαιότερα έθνη – κράτη στην Ευρώπη, η Γαλλία και η Ισπανία (η
οποία βέβαια συνυπολογίζει Καταλανούς, Βάσκους και Γαλικιανούς)
μετρούν 6 ή 7 αιώνες ζωής.
Αφήνοντας κατά μέρος τα αίτια σύστασης των εθνών – κρατών κατά
τον 19ο αιώνα κυρίως (ικανοποίηση των αναγκών της τότε ανερχόμενης
αστικής τάξης, παρακμή και σταδιακή αποσύνθεση των Αυτοκρατοριών
στις οποίες ανήκαν ως τότε τα εδάφη αυτά), καταλήγουμε πολύ
εύκολα στο συμπέρασμα πως ούτε ένα από τα σύγχρονα ευρωπαϊκά
εθνη – κράτη (με εξαίρεση ίσως την Ισλανδία, για την οποία δεν έχω
πληροφορίες) δεν είναι «αμιγές και καθαρόαιμο».
Δεν κρίνω σκόπιμο δε να αναφέρω εδώ την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής
ολοκλήρωσης, η οποία είναι αμφιλεγόμενη και τα αποτελέσματά της
ισχνά και αμφισβητίσιμα. Στέκομαι μόνο στην υπάρχουσα κατάσταση,
κοιτώντας πώς αυτή διαμορφώθηκε κατά τους τελευταίους δύο με
τρεις αιώνες. Και βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το αμάλγαμα αυτό του
ευρω-ανακατέματος (το οποίο βέβαια δεν αποτελεί καμιά παγκόσμια
πρωτοτυπία, το ίδιο ισχύει και για τις άλλες ηπέιρους, με κατά τόπους
ιδιατερότητες και διαφοροποιήσεις). Το ζήτημα είναι πως, αν θέσουμε
ως βάση τα κριτήρια διαμόρφωσης του έθνους –κράτους, όπως μας τα
έμαθαν στο σχολείο (κοινό έδαφος – γλώσσα – θρησκεία – παραδόσεις),
η έννοια του έθνους είναι ανύπαρκτη, ψεύτικη και απατηλή, και
φυσικά υπάρχει για να εξυπηρετεί συμφέροντα αλλότρια από εκείνα
των πληθυσμών που απαρτίζουν αυτά τα έθνη.
Αρκεί μόνο να ρίξουμε μια ματιά στους περαστικούς γύρω μας, σε
όποια γωνιά της Ευρώπης κι αν ζούμε.
Change language