Głos Polonii w USA | The Voice of Polonia in the USA | Marzec 2021

GŁOS POLONII W USA 

the voice of polonia in the usa 

NUMER 7 / MARZEC 2021 

WYDANIE BEZPŁATNE 

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ KOBIET 

INTERNATIONAL WOMEN’S DAY

2 MARZEC 

2021 

Głos Polonii w USA 

The Voice of Polonia in the USA 

Bezpłatny Miesięcznik Polonijny 

w Stanach Zjednoczonych 

Egzemplarz bezpłatny 

www.glospolonii.org 

facebook.com/glospoloniiusa 

Napisz do nas 

redakcja@glospolonii.org 

Zadzwoń do nas 

Colorado, USA: 

Agnieszka Nałęcz-Gembicka 

720-965-5355 

Nowy Jork, USA: 

Agata Drogowska 

872-305-8679 

Anna Maleady 

917-860-6931 

New Jersey, USA: 

Katarzyna Zawada 

609-256-1341 

Redakcja 

Redaktor Naczelny: 

Katarzyna Żak, 720-233-9213 

Korekta: Joanna Skrzypczak, 

Agnieszka Nałęcz Gembicka 

Administracja: Barbara Wołoch 

Dystrybucja: Piotr Trela 

Redakcja - Oddział w Polsce 

Lidia Sadowska-Fryszer 

warszawa@glospolonii.org 

Dział kultury 

Lidia Sadowska-Fryszer 

Fundacja Mecenat Kultury 

Opracowanie graficzne 

Maciej Fryszer 


Dział reklamy 

Sandra Hill 

reklama@glospolonii.org 

Media społecznościowe 


GŁOS POLONII W USA 

the voice of polonia in the usa 

Współpraca w bieżącym wydaniu: 

Agnieszka Koralewicz 

Adriana Czyż 

Andrzej Wiktor 

Anna Kajkowska 

Anita Dąbrowska 

Barbara Popielak 

Bogdan Kotnis 

Dag Peak 

Damian Matejczuk 

Dominika Orwat 

Dorota Ponikiewska 

Edward Fiałkowski 

Ewa Petrocco 

Fundacja Kościuszkowska 


Fundacja Polskiego Godła 

Promocyjnego „Teraz Polska” 

Iwona Santiago 

Jacek Szynakiewicz 

Joanna Turyńska 

Justyna Lopez 

Kancelaria Podatkowa M a$ Money 

Katarzyna Paciorkowska Holmes 

Krzysztof Raducha 

Ks. Stanisław Michałek 

Małgorzata Jońska 

Magdalena Sasal 

Maria Grabowska 

Mariola Wróbel 

Marta Milczarek 

Marzena Tataj 

Łukasz Oprawski 

Oliwier Wasilewski 

Parafia Św. Józefa w Denver Colorado 

PASI Polish American Strategic 

Initiative, Inc. 

Piast Institute 

Polish American Society of El Paso 

Polska Rada Rycerzy Kolumba #14451 

przy Parafii Św. Józefa w Denver 

Colorado 

Polam FCU 

Polski Klub w Denver 

Robert Bruzgo 

Ryszard Tomtas 

Wiesław Seidler 

Stanisław Gadzina 

Stan Borys 

Sylwia Starzycka 

Zabookowana.pl 

OD REDAKCJI 

Witamy w siódmym wydaniu 

Głosu Polonii w USA. 

Od Redakcji 

W marcu jak w garncu. Pogoda 

za oknem płata figle i serwuje 

nam mroźne poranki przeplatane 

popołudniowymi promykami wiosennego 

słońca. Wielu z nas ma już 

dość zimy i z utęsknieniem czeka 

na rozgrzewające i przyjemne dla 

ciała temperatury. A gdy trwa odliczanie dni w kalendarzu, 

w sercach naszej redakcji niezmiennie tli się 

ogień. Ogień pomysłów, porad, wspomnień i historii 

do przekazania. Wszystko dla Was, drodzy Czytelnicy! 

W tym numerze przygotowaliśmy mnóstwo tematów, 

które umilą wieczory i przerwy na kawę. Pewnie 

wielu z Was wie, jak modne ostatnio stało się morsowanie. 

Memy ze słynnym hasłem „morsuję” zalewają 

sieć i media społecznościowe, a fani trendu prześcigają 

się w czasie spędzonym w lodowatej wodzie. O tym, 

skąd tak naprawdę wzięło się to hobby i gdzie jest 

w Polsce jego kolebka opowie Wiesław Seidler. 

Na moment cofniemy się do lat 80., dla starszych 

- czasów młodości, dla młodszych - czasów nieznanych. 

19 marca 1981 roku doszło do pobicia działaczy 

bydgoskiej „Solidarności”. Czasy strajków, kryzysu 

i wspomnianej prowokacji bydgoskiej doskonale nakreśli 

Edward Fiałkowski. 

Fanów muzyki na pewno ucieszy premiera nowego 

singla Stana Borysa. Muzyk od zeszłego roku przebywa 

w Stanach Zjednoczonych, a nam udało się go 

namówić na wywiad. O tym, jak żyje mu się zagranicą 

i co skłoniło go do napisania „Będę przy Tobie” opowie 

naszej redaktor naczelnej Katarzynie Żak. 

Dla mnie siódme wydanie miesięcznika jest wyjątkowe. 

Mam przyjemność przedstawić Państwu 

prawdziwych pasjonatów tańca i polskości. Daleko od 

kraju dbają by kultura, tradycja i lokalne wartości nie 

odeszły do lamusa. O kim mowa? O tancerzach i członkach 

polonijnych zespołów ludowych w USA. 

Jak co miesiąc, nie zabraknie też porad prawnych, 

ubezpieczeniowych, zdrowotnych i kulinarnych. Pojawią 

się przepisy jak u mamy, zarys modowy naszych 

czasów, instrukcja zakładania ogródka oraz wiele ciekawych 

fotografii. 

W dzisiejszym świecie, gdzie zdrowie jest na wagę 

złota, bardziej zwraca się uwagę na drugiego człowieka. 

Słowo nabrało mocy, a obecność bliskich stała 

się rarytasem. Przebywając w czterech ścianach 

mamy czas na refleksję, przewartościowanie życia 

i wdzięczność. I tego ostatniego, oprócz przyjemnej 

lektury naszych artykułów, z całego serca Państwu 

życzę. Wdzięczności każdego dnia. 

From the Editorial Board 

W imieniu Redakcji, 


Redaktor 

Cennik reklam 

$30/miesiąc 

$240/rok ($20/miesiąc) 

Prenumerata 

$3/wydanie, $36/rok 

Zdjęcie na okładce: 

Stan Borys / archiwum artysty 

Dystrybucja 

Arizona: Our Lady Of Czestochowa Parish, Jana's Bakery & Deli 

California: Polam FCU, Konsulat Generalny RP w Los Angeles 

Colorado: Polski Klub w Denver, Parafia Św. Józefa w Denver, European 

Gourmet, Gastronom, Europa Deli, Euro Market & Deli (Colorado Springs), 

M&I International Market, Arash International Market, Royal Bakery, Elegant 

Bakery, Cracovia Restaurant, Golden Europe Restaurant, Kinga’s Lounge, 

Pierogi Factory, The Polish Pottery Outlet, The Gentleman's Collection / 

Colorado Mills Mall 

Chicago: Alex SuperDeli, Lassak Deli, Polish Deli (Norridge) 

Minnesota: Sikora’s Polish Market / Minneapolis 

Michigan: PIAST Institute w Hamtramck 

Missouri: Konsulat Honorowy RP w St. Louis 

Maryland: Kiełbasa Factory 

Nevada: Las Vegas: Consulate RP in LV, Polish Deli, Pierogi Village 

New York: Konsulat RP w Nowym Jorku, Fundacja Kościuszkowska, 

Greenpoint: piekarnia Syrena, Cracovia Wines & Liquors, Greenpoint Wine 

& Liquors, Dunne’s Polemost Liquors, New Poland Food Market 

New Jersey: Agencja Spójnik, Super Delikatesy Polish Groceries & Deli, 

Agencja J&K Eurotravel, European Bakery 

Texas: Konsulat Generalny RP Houston, St. Stanislaus Kostka Catholic 

Church / Anderson, Our Lady of Czestochowa Polish Church / Houston, 

European in European in Texas Market & Cafe / Southlake 

Pennsylvania: The Associated Polish Home of Philadelphia 

The weather outside the window plays tricks and 

serves us frosty mornings tangled with rays of spring 

sun in the afternoon. Many of us are fed up with winter 

and long for the warm and pleasant temperatures. 

And while the calendar is counting down, fire continues 

to burn in hearts of our Editorial Board. A fire of 

ideas, tips, memories and stories to share. Everything 

for you, dear Readers! 

In this issue, we've prepared a lot of topics that will 

make your evenings and coffee breaks pleasant. Probably 

many of you know how fashionable ice swimming 

has become recently. Memes with the famous slogan 

"morsuję" fill the network and social media, and fans 

of the trend want to spent a free time in icy water. Wiesław 

Seidler will talk about where this hobby really 

came from and where you can do it in Poland. 

For a moment we go back to the 1980s, for the older 

ones - the times of youth, for the younger ones - 

unknown times. On March 19, 1981, the activists of 

the Bydgoszcz "Solidarity" were beaten. The times 

of strikes, crisis and the aforementioned Bydgoszcz 

provocation are perfectly described by Edward Fiałkowski. 

Music fans will surely be pleased with the premiere 

of the new single by Stan Borys. The musician has been 

in the United States since last year, and we managed to 

persuade him to do an interview. Our editor-in-chief 

Katarzyna Żak will tell about how he lives abroad and 

what prompted him to write "I will be with you". 

For me, the seventh issue of our monthly is unique. 

I'm pleased to introduce you to real enthusiasts of 

dance and polishness. Far from the country, they ensure 

that culture, tradition and local values don't become 

a thing of the past. Who are we talking about? 

About dancers and members of polish folk groups in 

the USA. 

As every month, there will be law, insurance, health 

and culinary advice. There will be recipes from mom's 

kitchen, a fashion outline of our time, instructions for 

setting up a garden and lot of photos. 

In today's world, where health is a treasure, more 

attention is paid to other people. The word is a power 

and our loved ones are a rarity. Being in the four walls, 

we have a time to reflect, reevaluate our lives and be 

grateful. I hope that you'll have this gratitude every 

day. 

On behalf of the Editorial Board, 


Journalist

MARZEC 

WYWIAD NUMERU 2021 3 

Stan Borys powraca z nową piosenką 

Katarzyna Żak 

Od niedawna w internecie głośno 

jest ponownie o Stanie Borysie. 

Na szczęście, tym razem nie 

z powodów zdrowotnych a za 

sprawą najnowszej piosenki artysty 

pt "Będę przy Tobie." Ze Stanem 

Borysem i jego wieloletnią 

partnerką Anną Maleady rozmawia 

Katarzyna Żak. 

KŻ: Witaj Stanie! Na samym 

początku, chciałabym zapytać 

o Twoje zdrowie. Jak się czujesz 

i czego nauczyły Ciebie wydarzenia 

sprzed dwóch lat? 

Stan Borys: Bardzo dziękuję za 

to pytanie. Dziś czuje się dobrze na 

tyle na ile może się czuć ktoś kto 

dwa lata temu przeszedł udar niedokrwienny, 

który sparaliżował 

moją lewą stronę ciała na kilka 

miesięcy. Potem dzięki wsparciu 

rodziny, przyjaciół i fanów spędziłem 

rok w intensywnej rehabilitacji 

aż w końcu mogłem zacząć 

chodzić o własnych siłach nie potrzebując 

pomocy sprzętów rehabilitacyjnych 

lub pomocy ramienia 

drugiej osoby. Obecnie kontynuuje 

systematyczną rehabilitację neurologiczną 

kilka razy w tygodniu. 

Niestety ślady po udarze zostały 

i są nadal bardzo odczuwalne. 

Zmagam się z nimi do dziś. Nigdy 

w życiu nie spędziłem tyle czasu 

w różnych szpitalach i w ośrodkach 

rehabilitacyjnych zmagając 

się z wszelkimi trudnościami osoby 

niepełnosprawnej. Na pewno 

choroba nauczyła mnie pokory 

i cierpliwości. To co kiedyś miałem 

(mam na myśli swoje zdrowie) nagle 

straciłem i musiałem pracować 

długo nad tym aby wrócić do np. 

samodzielnego chodzenia. Choroba 

pokazała również prawdziwe 

oblicze ludzi, którymi się otaczałem 

i zweryfikowała przyjaźnie. 

Na całe szczęście Fundacja Lex 

Nostra i przyjaciele Artyści bardzo 

szybko zorganizowali pomoc. 

Znaczna większość ludzi okazała 

się serdeczna i bardzo pomocna 

w trudnych dla mnie chwilach po 

udarze za co bardzo dziękuje. Jestem 

im ogromnie wdzięczny za 

wszelkie wsparcie i pomoc, którą 

otrzymałem. Bardzo wzruszyło 

mnie kiedy dowiedziałem się , że 

modlą się za mnie duże duże grupy 

fanów. Nigdy tego nie zapomnę. 

KŻ: Kibicuje Ci Stanie w dalszej 

rekonwalescencji! Myślę, 

że niejedna osoba mogłaby pozazdrościć 

Tobie determinacji 

Fot. Archiwum prywatne Anny Maleady 

i kondycji. Myślę również, że 

nieodzowną częścią Twojego 

sukcesu w powrocie do zdrowia 

była i jest Ania. Chyba nie 

skłamię mówiąc, że walczyła 

o Ciebie tak mocno jak Ty sam. 

Czyżby piosenka "Będę przy tobie 

" to ukłon w stronę Twojej 

wieloletniej partnerki? 

SB: Zawsze dbałem o kondycję 

fizyczną. Uprawiałem regularnie 

różne sporty tak jak tenis, fitnes, 

jogę i golf. Po 30 latach pobytu 

w USA wróciłem do Polski w 2004 

roku zaczynając życie na nowo. 

Dużo koncertowałem a w wolnych 

chwilach brałem udział 

w turniejach tenisowych dla Artystów, 

które były organizowane 

przez cały rok w Polsce. Od prawie 

dziesięciu lat zacząłem częściej 

grać w golfa z czego później zamieniłem 

rakietę tenisową na kije 

golfowe. Bardzo długo ćwiczyłem 

jogę oraz uprawiałem kulturystkę. 

To wszystko wpłynęło bardzo 

dobrze na moją rekonwalescencję. 

Tak twierdzą lekarze i rehabilitanci, 

którzy mnie leczyli w Polsce. 

Oczywiście, że obecność i pomoc 

Ani zawsze była i jest niezastąpiona. 

Ania stanęła na wysokości 

wielkiego zadania jako partnerka 

i prawdziwa przyjaciółka, na której 

nigdy się nie zawiodłem. Dzięki 

niej jestem tutaj, funkcjonuje i żyje. 

To ona mnie motywuje do działania, 

chociaż sam też się nie poddaje, 

ale to Ania jest moją inspiracją. 

Gdyby nie Ona to pewnie byłbym 

w gorszym miejscu w życiu albo by 

mnie już tutaj nie było na tej ziemi. 

Nigdy nie spotkałem takiej kobiety 

jak Ania. Ona jest moim Aniołem 

i bardzo ją za to kocham. To dla niej 

wybrałem tę wzruszającą piosenkę 

pt. „Będę przy tobie”, którą nagrałem 

zaraz przed udarem dwa 

lata temu. Teraz wydałem ją dla 

Ani z okazji Walentynek oraz zapytałem 

ją o zgodę aby zadedykować 

utwór dla wszystkich zakochanych 

i dla tych którzy pragną miłości 

w swoim życiu. Natomiast Ania 

postanowiła zrealizować wideo 

z naszych wspólnych zdjęć, które 

pochodzą sprzed roku ze specjalnej 

sesji zdjęciowej dla Magazynu 

Viva. Zdjęcia zostały zrobione 

przez Olgę Majrowska podczas 

rehabilitacji w Uzdrowisku Ustroń 

w 2020 roku zaraz przed naszym 

wyjazdem do Stanów. Piosenka 

„Będę przy tobie” jest szczególna, 

ponieważ została napisana przez 

młodą poetkę Monikę Tarczyńska, 

która napisała wzruszający tekst. 

Tak naprawdę to ja sam chciałem 

napisać go dla ukochanej i dlatego 

tak bardzo mi przypadł do gustu. 

Muzykę do tekstu stworzył kompozytor 

i pianista Jacek Mariusz 

Dubrawski, który już długo ze mną 

współpracuje i potrafi wyczuć 

moje klimaty muzyczne. 

KŻ: Słuchając "Będę przy Tobie" 

odnoszę wrażenie że jest 

to utwór od Was dla Was. Samo 

przez się, to Twoje wyznanie 

miłości dla Ani, a Ania niejako 

wyśpiewała każde słowo tekstu 

stojąc u Twojego boku podczas 

wydarzeń ostatnich dwóch lat - 

była Twoim wzrokiem, kiedy go 

straciłeś, Twoją mową, kiedy nie 

mówiłeś. To piękne, że macie 

siebie nawzajem. 

SB: Ta piosenka zdecydowanie 

jest do wszystkich, którzy nagle 

znaleźli się w podobnej sytuacji 

jak my i nie tylko. Jak się okazuje 

wielu ludzi mierzy się z bardzo 

różnymi kłopotami w związkach. 

Zaśpiewałem tę piosenkę, ponieważ 

chciałem wyrazić głębie swoich 

uczuć w stosunku do kobiety, 

którą bardzo pokochałem i jestem 

z nią od wielu lat. To było przecież 

jeszcze przed udarem kiedy 

nagrywałem a nie wiedziałem co 

mnie spotka za parę tygodni. Udar 

nastąpił przed wylotem do Stanów 

na kolejna trasę i spotkania 

z publicznością w USA. 

W lutym 2019 r zbliżała się 

nasza okrągła rocznica (10 lat) 

i chciałem zrobić coś wyjątkowego 

dla Ani i dlatego wybrałem tę 

piosenkę. Łatwo coś kupić i dać 

ukochanej osobie, ale ja chciałem 

być oryginalny i podarować jej tę 

piosenkę w podziękowaniu za nasze 

lata razem. Krótko po udarze 

kiedy Ania przyjechała z NY do 

Polski prosto z lotniska od razu 

była przy moim szpitalnym łóżku 

i tak przez wiele miesięcy potem 

do dziś. Zadawałem sobie często 

pytanie dlaczego taka piękna kobieta 

jaką jest Ania mnie nie zostawi... 

Przecież takiego, człowieka 

sparaliżowanego, kalekę jak ja 

trudno jest kochać. Ona jednak 

nigdy nie dawała mi tego odczuć, 

a wręcz przeciwnie upierała się 

przy rehabilitacji i walki z niepełnosprawnością, 

która mnie spotkała. 

Zawsze pilnowała moich 

zajęć w szpitalu, rozmawiała z lekarzami 

i personelem medycznym. 

Wszyscy Anię bardzo polubili i nawet 

się dziwili, że przychodzi do 

szpitala codziennie. Walczyła i nadal 

walczy o moje zdrowie i życie 

do dziś. Od kiedy piosenka „Będę 

przy tobie” pojawiła się w sieci 

dostajemy wiele listów na temat 

miłości, kłopotów i ludzkich spraw 

jakie ktoś doznał w życiu. Piosenka 

ta potrafi przedstawić to coś czego 

ludzie często się boją, bo nie wierzą 

w np. w prawdziwość uczuć 

i oddanie - poetka Monika Turczynska 

świetnie to ujęła. Przez 

lata szukałem prawdziwej miłości 

przez moje życie, którą w końcu 

spotkałem jak miałem 68 lat. Poznałem 

prawdziwą wartość tego 

czym tak naprawdę jest miłość 

i przyjaźń będąc w związku z Anią 

przez 12 lat. 

KŻ: Aniu, a co dla Ciebie jest 

receptą na udany związek? 

AM: Myślę, że nie ma uniwersalnej 

recepty dla wszystkich na 

udany związek. Jednak jest wiele 

czynników, które składają się na 

to i dzięki temu można przetrwać 

trudne chwile oczywiście jeśli nam 

na tym związku zależy. Na pewno 

trzeba wzajemnie się wspierać 

a nie czerpać tylko korzyści lub 

tylko dawać. Musi to być obopólne 

inaczej nic z tego nie będzie. W naszym 

przypadku jest chęć bycia ze 

sobą i przeżywanie wspólnie tego 

co nas łączy. Związaliśmy się bez 

żadnych planów i obietnic i do tej 

pory jesteśmy razem. Kto by pomyślał 

? 

KŻ: Trudny rok za nami. Jakie 

plany na 2021? Czy fani Stana 

Borysa mogą spodziewać się 

kolejnych, nowych nagrań, lub 

koncertów? 

AM: Dla Stana i dla mnie to w sumie 

dwa lata trudnych czasów licząc 

od wystąpienia udaru na początku 

2019 roku . Czasy pandemii 

Covid-19 nie są takie złe bo Stan 

opuścił już szpitale i rehabilitacja 

odbywa się zupełnie inaczej niż 

w 2019 r. Od kiedy wystąpiła pandemia 

stosujemy się do wszystkich 

zaleceń i do tej pory udało nam 

się uniknąć zachorowania. Jednak 

istnieje podświadoma obawa 

i ostrożność, gdzie np. chodzimy 

i z kim się spotykamy. Nikt nie wie 

kiedy to się skończy. Są różne próby 

wracania do normy, ale potem 

nagle wszystko zamykają tak jak 

np. restauracje, szkoły , teatry itp . 

Tak naprawdę trudno jest cokolwiek 

planować jeśli nie wiemy 

kiedy zaczniemy normalnie 

funkcjonować i spotykać się z publicznością. 

Słuchając ekspertów 

z dziedziny epidemiologii to nie ma 

wciąż konkretnych informacji jak 

długo to wszystko potrwa. W tej 

sytuacji trudno cokolwiek planować 

bo w jednej chwili wszystko 

może się nagle zmienić. Pandemia 

zatrzymała nas w Nowym Jorku na 

dłużej i na razie nie wybieramy się 

do Polski bo nie chcemy narażać 

się na zakażenie Covid-19. Musieliśmy 

wszystko przeorganizować 

tak jak Stan rehabilitacje a ja pracę. 

KŻ: Stan, jesteś muzyczną legendą 

i inspiracją dla wielu artystów. 

A kto jest inspiracją dla 

Ciebie? 

SB: Zawsze wzorowałem się 

na wielkich poetach i muzykach 

takich jak np. C. K. Norwid , Julian 

Tuwim Czy Adam Mickiewicz. 

Kiedy zacząłem moją karierę jako 

recytator na ogólnopolskich konkursach 

recytatorskich gdzie już 

wtedy udało mi się zdobywać nagrody 

i wyróżnienia zawsze pragnąłem 

dorównać tej poezji, na 

której się wzorowałem . Muzyka 

i śpiewanie przyszło później. Pochodziłem 

z rodziny gdzie rodzice 

śpiewali, Ojciec często śpiewał 

pieśni religijne. Byłem samoukiem 

i całkiem przypadkiem zacząłem 

śpiewać w zespołem Blackout, 

który założyłem z Tadeuszem Nalepą 

w 1965 roku. 

KŻ: We wrześniu będziesz 

obchodził swoje 80 urodziny. 

To kawał życia. Z czego w swoim 

życiu jesteś najbardziej dumny? 

SB: Moje życie przyniosło mi 

wiele pięknych doznań i nauk . 

Dzięki zawiłym drogom życiowym 

mogłem poznać wiele pięknych 

miejsc i ludzi oraz dotrzeć do dziś 

gdzie jestem razem z Anią w NYC. 

Dumny jestem, że mimo tylu niebezpieczeństw 

i pokus udało 

mi się przywitać Rok 2021, rok, 

w którym będę obchodził okrągłą 

rocznice urodzin. 

KŻ: Fani w Colorado czekają 

na ponowny koncert Stana Borysa 

w Polskim Klubie w Denver. 

Mam cichą nadzieję, na świętowanie 

Twoich okrągłych urodzin 

w Denver. Dziękuję Wam za 

rozmowę. 

Fot. Anna Maleady

4 MARZEC 


Dzień Kobiet w Polskim Klubie w Denver 

W sobotę 6-go marca, Zarząd Polskiego Klubu w Denver 

zorganizował spotkanie z okazji Dnia Kobiet. 

Była to pierwsza okazja do spotkania w Klubie pod 

długiej przerwie spowodowanej pandemią Covid-19. 

Spędziliśmy wspólnie bardzo miły wieczór. Dziękujemy 

bardzo wszystkim z Państwa, którzy dołączyli 

do nas tego wieczoru. Prezes i Wiceprezes dziękują 

Zarządowi za wysiłek włożony w przygotowanie 

tego wydarzenia oraz donacje deserów. 

Zdjęcia: Małgorzata Schwab, Edyta Mięsowicz 

POLONIA COLORADO 

Posiedzenie Komisji Rewizyjnej 

Polskiego Klubu w Denver 

W dniu 6 marca odbyło się również pierwsze w tym roku posiedzenie Komisji 

Rewizyjnej Polskiego Klubu w Denver mające na celu audyt finansowy Klubu za 

rok 2020. 

Członkowie Komisji Rewizyjnej: Marian Różyc, Roman Sałata, Edyta Mięsowicz

MARZEC 

POLONIA COLORADO 2021 5 

Duży sukces małej Polki Rycerze Kolumba 

w Denver 

JK Rowling, autorka popularnych książek 

dla dzieci z serii “Harry Potter’ wydała w listopadzie 

nową powieść zatytułowana “The 

Ickabog”. Wszystkie ilustracje do powieści 

zostały stworzone wyłącznie przez młodych 

artystów. Autorka wpadła na pomysł aby 

uprzyjemnić dzieciom trudny czas podczas 

pandemii i ogłosiła konkurs na ilustracje do 

swojej nowej książki. W każdym tygodniu 

maja 2020 roku, JK Rowling udostępniała 

jeden rozdział na stronie internetowej i zachęcała 

dzieci do tworzenia ilustracji do treści, 

którą przeczytają. 

Abiyana Holmes, 11-to letnia Polka od niedawna 

mieszkająca w Highlands Ranch, Kolorado 

podjęła się wyzwania i została jedną 

z 34 dzieci, której ilustracja została wyselekcjonowana 

do opublikowania w książce. 

Abi narysowała i wysłała na konkurs 20 

różnych ilustracji, a właśnie jedna z nich 

(spośród 42,000 nadesłanych z całych Stanów 

Zjednoczonych i Kanady) spodobała się 

wydawcy. 

Ulubionym zajęciem Abi jest rysowanie 

i bardzo ucieszyła się kiedy usłyszała o wygranej. 

W nagrodę Abiyana otrzymała kopię 

z autografem JK Rowling, a wydawnictwo 

Scholastic zaoferowało $600 w postaci książek, 

które zwycięzca miałby przeznaczyć do 

wybranej przez siebie biblioteki. 11-letnia 

uczennica wybrała bibliotekę w szkole podstawowej 

do której obecnie uczęszcza. Gratulacje 

Abiyana! Polonia jest z Ciebie dumna. 

Stanisław Gadzina, Wielki Rycerz 

Polska Rada Rycerzy Kolumba #15451 przy Parafii Św. Józefa w Denver, Colorado 

Choć pandemia koronawirusa nadal ogranicza 

naszą normalną działalność, pomimo 

tego, Rycerze Kolumba przy Kościele Św. 

Józefa są cały czas aktywni. Pomagamy, pracujemy 

fizycznie przy różnych pracach przy 

Parafii, a także przygotowujemy się duchowo 

w czasie Wielkiego Postu biorąc udział 

w Nabożeństwach i Drodze Krzyżowej prowadzonej 

przez Braci Rycerzy. 

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych 

przesyłamy życzenia wszystkim 

Rodakom mieszkających w Stanach Zjednoczonych 

aby Zmartwychwstały Jezus 

błogosławił nam i naszym rodzinom w codziennych 

dniach naszego życia. Chrystus 

Zmartwychwstał, prawdziwie Zmartwychwstał! 

Alleluja! 

Towarzystwo Przyjaciół 

Fundacji Jana Pawła II 

Barbara Popielak, Prezes 

Towarzystwo Przyjaciół Fundacji Jana 

Pawła II oddział w Colorado informuje o odwołaniu 

stacji drogi krzyżowej, z powodu 

pandemii i obostrzeń. Fundacja planuje spotkanie 

w klasztorze Mother Cabrini w maju 

b.r. o czym poinformuje w najbliższym czasie. 

Post czy dieta 

Ks. Stanisław Michałek Schr, Proboszcz polskiej parafii Św. Józefa w Denver, Colorado 

Na początku Wielkiego Postu zostaliśmy 

wezwani do praktykowania 

postu, modlitwy i jałmużny. Są 

to trzy filary, na których opiera się 

nasza duchowość, a bez których 

trudno mówić o dobrym przygotowaniu 

się do celebracji Zmartwychwstania 

Chrystusa. Wszystkie 

te trzy praktyki są istotne 

i muszą być z sobą związane jako 

nieodzowne pomoce do nawrócenia, 

które jest głównym zadaniem 

chrześcijanina. Modlitwa bowiem 

ukierunkowuje nas na Boga, post 

zaś, bez miłosierdzia, jest niczym 

– mówi św. Augustyn, i dodaje: 

„Wstrzemięźliwość wasza niech 

będzie pokarmem dla biednych”. 

Trzeba więc, aby zarówno post, 

modlitwa jak i jałmużna były częścią 

naszej wielkopostnej drogi. 

Teraz jednak chciejmy zwrócić 

uwagę na post, który jest ważną 

częścią pokuty. Z jednej strony ludzie 

boją się pościć, źle się czują, 

gdy chociaż przez chwilę stają się 

głodni, wręcz niemożliwym jest, 

aby z odczuwanego głodu uczynić 

jakąś ofiarę. Dlatego mamy tak 

wiele różnych przekąsek, batoników 

energetycznych i zawsze pod 

ręką coś do zjedzenia. Z drugiej 

strony natomiast swoistą karierę 

robi dieta i różne czasowe głodówki, 

które polegają na spożywaniu 

tylko jednego lub dwóch pokarmów 

w ciągu dnia aż do niespożywania 

posiłków a nawet napojów 

do kilku czy nawet kilkunastu dni. 

Powszechnie dostępne są dietetyczne 

reguły, przepisy, zalecenia, 

których przestrzeganie ma pomóc 

zrzucić nadwagę, utrzymać ciało 

w dobrej kondycji czy zapewnić 

dobre samopoczucie. Sama już 

ta praktyka wskazuje nam, że zazwyczaj 

łatwiej nam więcej uwagi 

poświęcić dobremu samopoczuciu 

i kondycji cielesnej niż trosce 

o sprawy duchowe w swoim życiu. 

Okres Wielkiego Postu zachęca 

nas, aby te troski o sprawy cielesne 

i duchowe przynajmniej 

zbalansować jeżeli już nie nawet 

więcej uwagi zwrócić na kondycję 

swego ducha. Przykład w tym daje 

nam sam Boski Mistrz co pięknie 

wyraża modlitwą: 

„Dałeś nam przykład, o Jezu, 

Czterdziestu dni umartwienia; 

Aby w nas ducha odnowić, 

Wymagasz postu i skruchy.” 

Duchowa praktyka postu to nie 

coś związanego tylko z chrześcijaństwem. 

Znana jest od najdawniejszych 

czasów w różnych 

religiach. W Bożym Objawieniu, 

Stary Testament przytacza wiele 

przykładów praktykowania postu, 

np. post Dawida w czasie śmiertelnej 

choroby syna (por. 2 Sam 

12,16), post mieszkańców Niniwy 

(por. Jon 3,7). Ewangelie wspominają 

o tym, że post praktykowali 

uczniowie Jana Chrzciciela i zapowiadają, 

że także uczniowie Jezusa 

będą pościć, kiedy nie będą mieli 

pośród siebie swojego Mistrza, 

a Dzieje Apostolskie wyraźnie mówią 

o postach w pierwszych gminach 

chrześcijańskich. Często post 

nie ograniczał się tylko do zwykłego 

powstrzymania się od spożywania 

niektórych pokarmów, lecz 

towarzyszyła mu także praktyka 

dodatkowych umartwień w postaci 

noszenia worów pokutnych, 

posypywania się popiołem. 

Pomimo zmieniających się form 

praktykowania postu, motywacja 

powinna pozostać wciąż ta sama. 

Człowiek, który pości, chce powiedzieć 

Bogu, że całkowicie zdaje się 

na Niego, że poddaje się Jego woli. 

Postawa człowieka poszczącego 

jest postawą pokory i ufności. 

Chrześcijanin pragnie poprzez 

post pokutować i zadośćuczynić 

za swoje grzechy oraz zjednoczyć 

się z cierpiącym Zbawicielem. 

Post jednak nie powinien wyłącznie 

sprowadzać się do wyrzeczeń 

zewnętrznych , ale dosięgnąć 

głębi ludzkiego serca, któremu 

towarzyszyć będzie wewnętrzne 

nawrócenie i duchowa przemiana. 

Dlatego już prorok Joel nawoływał, 

aby w dniach postu “rozdzierać 

serca, a nie szaty” (por. Jl 2,13). 

Chodzi bowiem nie o to, by sobie 

czegoś odmówić, ale także i o to, 

by czymś innego człowieka obdarzyć, 

darować krzywdy, pojednać 

się z nim. 

Święty Augustyn mówi, że post 

ma dwa skrzydła: modlitwę i czyny 

miłości bliźniego. Dopiero post 

połączony z modlitwą i miłością 

staje się wielkim środkiem na drodze 

zbawienia, ponieważ bez nich 

same zewnętrzne umartwienia 

znaczą niewiele. Jeżeli więc wierzymy, 

że jesteśmy istotami duchowo 

cielesnymi trzeba dbać o jedno 

i drugie – post bez modlitwy i jałmużny 

to tylko dieta, natomiast 

modlitwa i odpowiednia intencja 

czyni, że „dieta” lub „głodówka” 

wprowadzają nas w postawę pokuty 

i umartwienia, co z kolei pomaga 

nam do odnowienia relacji 

i więzi zarówno z Bogiem i ludźmi 

oraz otwiera nasze serca na Bożą 

łaskę zbawienia.

6 MARZEC 


POLONIA COLORADO / POLONIA WASZYNGTON 

Niezapomniana Wielkanoc 1986 roku 

Marzec 35 lat temu, to właśnie wówczas 

„rozpoczęło się” nasze spotkanie, tutaj 

w Denver, z Papieżem Polakiem, Janem 

Pawłem II. 

Tej Wielkanocy, Polonia w Denver miała 

okazję gościć przyjaciela Papieża z KUL’u, 

Księdza Profesora Doktora Habilitowanego 

Zygmunta Zielińskiego (obecnie na emeryturze). 

Wieloosobowe spotkania oraz wielogodzinne 

rozmowy z Ks. Profesorem przekonały 

nas do wystosowania do Ojca Świętego 

zaproszenia do odwiedzenia Denver w czasie 

planowanej na 1987 rok Pielgrzymki 

Papieża po Środkowo-Zachodnich Stanach 

Zjednoczonych. 

Nasza nadzieja na spotkanie nigdy nie zamarła 

a radości nie było końca w Niedzielę 

Palmową 1992 roku kiedy Papież ogłosił, że 

kolejny, „ósmy, Światowy Dzień Młodzieży 

będzie celebrowany, w sierpniu 1993 roku, 

w sercu Stanów Zjednoczonych, w Górach 

Skalistych w Kolorado”. Ta wiadomość nadeszła 

z Watykanu we wczesnych godzinach 

porannych w niedzielę 12-go kwietnia 1992 

roku i była wielkim wynagrodzeniem naszego 

6-cio letniego wyczekiwania. 

Ta niezapomniana Palmowa Niedziela dodała 

nam skrzydeł i natychmiast ruszyliśmy 

z przygotowaniami bo, od tego momentu, 

pozostawało nam jedynie 16-cy miesięcy 

do wylądowania Papieża na Międzynarodowym 

Lotnisku Stapleton w Denver. 

Kolejne miesiące to wytężona polonijna 

praca zarówno duchowa - rekolekcje, spotkania, 

prelekcje, wizyty jak i praca nad 

zgromadzeniem środków finansowych dla 

„ugoszczenia” Pielgrzymów z Polski w naszych 

gościnnych domach oraz Polskim Klubie 

w Denver. 

Ukoronowaniem naszych duchowych 

przygotowań do Światowych Dni Młodzieży 

były wizyty w Denver, w naszej Parafii, 

kolejno Redemptorysty Ojca Jacka Zdrzałka 

(obecnie Rektor Międzynarodowego Seminarium 

Redemptorystów w Rzymie) oraz 

Księdza Prymasa Polski Kardynała Józefa 

Glempa. Po tych wizytach, do Denver, licznie 

zaczęli przybywać Pielgrzymi z Polski wraz 

z Księżmi i Biskupami. To były wspaniałe 

dni pełne ciekawych spotkań, rozmów, historycznych 

wspomnień. 

W sierpniu 1993 roku Nasza Polonia wraz 

z Polskimi Pielgrzymami z Kraju uczestniczyła 

w uroczystościach Ósmych Światowych 

Dni Młodzieży w Denver. Dni te pozostawiły 

wiele wspomnień, wywarły wpływ 

na nasze dalsze życie a także wywarły znaczące 

piętno na losach wielu z nas. Z pozostałości 

finansowych, jakie zgromadziliśmy 

aby wesprzeć Polskich Pielgrzymów w ich 

uczestnictwie w ŚDM, ufundowaliśmy tablicę 

pamiątkową upamiętniającą pobyt 

ówczesnego Prymasa Polski, Ks. Kardynała 

Józefa Glempa, w naszej Polskiej Parafii 

Świętego Józefa w Denver. 

Zaproszenie jakie wówczas wystosowaliśmy 

do Ojca Świętego, o którym Ojciec Święty 

nigdy nie zapomniał aby urzeczywistnieć 

naszą prośbę, miało poniższą treść, ręcznie 

wykaligrafował Bogdan Pelszyński a wersję 

angielską opracował śp. Franciszek Proch. 

Ojcze Święty 

Wieść o zamiarze nawiedzenia, przez Waszą 

Świątobliwość, Stanów Środkowego-Zachodu 

U.S.A. w 1987 roku głęboko poruszyła 

serca tutejszych Katolików. Szczególna radość 

panuje w naszym skupisku polonijnym. 

My Polacy zamieszkali w Denver, w Stanie 

Kolorado, a także Amerykanie polskiego pochodzenia, 

ośmielamy się wyjawić Waszej 

Świątobliwości najgorętsze pragnienie serc 

naszych. Jest nim goszczenie Ciebie, Ojcze 

Święty, w Archidiecezji w Denver i w naszej 

polskiej parafii Świętego Józefa, w której z łaski 

Bożej możemy się modlić w naszym ojczystym 

języku. 

Chcemy trwać w wierze świętej, w przedziwny 

sposób wkorzenionej w ziemię „Skąd 

Nasz Ród”; bronimy mowy naszej przed jej 

zapomnieniem i pogrzebaniem w niepamięci. 

Chcemy też wiernie i całym sercem służyć 

naszej nowej Ojczyźnie, która nas przyjęła 

i uznaje swymi dziećmi. Potrzeba nam jednak 

sił płynących z Bożych źródeł, by zadaniom 

tym podołać. Twa obecność, Ojcze Święty, 

i Twe Słowa Apostolskie sprawiają, iż źródła 

te tryskają dziś, w całym Świecie, ożywczym 

strumieniem łaski. Tak wiele serc przeżywa 

dziś cudowne odrodzenie Wiary, Nadziei i Miłości. 

Doświadczyła tego szczególnie nasza 

polska Ziemia umęczona tak wielkim cierpieniem, 

a przecież zawsze wierna. 

Więc i my pragniemy tak serdecznie być, 

choć przez moment naszego życia, z Tobą, Ojcze 

Święty, wsłuchać się w Słowo, które Bóg 

Twoimi ustami nam powie. Jest nas niewielu, 

ale żyjemy i modlimy się w parafii obchodzącej, 

właśnie w roku Twojej Pielgrzymki, 

85-cio lecie swego istnienia, jedynej polskiej 

parafii, na przestrzeni, od Chicago do Los 

Angeles. W tymże roku nasza Archidiecezja 

w Denver, tylko 10 lat młodsza od Stanu 

Kolorado, obchodzi swój 100-letni jubileusz. 

Wielkie to i bardzo uroczyste okazje, których 

radosne przeżywanie pragniemy dzielić 

wspólnie z Tobą, Ojcze Święty. Mamy tu miejsca 

przywodzące do pamięci Twoje ukochane 

Tatry. Ale najważniejsze co mamy, to gorące, 

pełnej wiary czekające na Ciebie z utęsknieniem 

nasze serca. 

Prosimy o wielki trud, ale znamy ogrom 

Twojej, Ojcze Święty, apostolskiej miłości 

i dlatego trwamy w nadziei i radosnym oczekiwaniu. 

Parafianie Polskiej Parafii Świętego Józefa 

w Denver, Colorado. 

Jacek Szynakiewicz w imieniu ponad 200-tu 

złożonych podpisów. 

Polish Drama Club - Polski Klub Dramatyczny 

w Waszyngtonie 

Dorota Ponikiewska i Anna Kajkowska 

W marcu mija rok odkąd 

zmieniły się warunki codziennej 

ludzkiej egzystencji. Pandemia 

koronawirusa zmusiła wszystkich 

do poszukiwania nowych 

metod pracy, nowych sposobów 

komunikowania się oraz prezentacji 

osiągniętych wyników. 

Polski Klub Dramatyczny działający 

w okręgu Waszyngtonu 

D.C - Baltimore, Maryland, dostosowuje 

się do restrykcji wynikających 

z pandemii i jednocześnie 

daje świadectwo aktywnego 

włączenia się w życie. 

Czas pandemii, zdawać by się 

mogło, czas niemocy(!), stał się 

dla Dyrektor Doroty Ponikiewskiej, 

bodźcem do napisania 

sztuki odzwierciedlającej ten 

okres. 

Oto tło sztuki "Powrót". 

Trwa epidemia. Żyjemy w bardzo 

dziwnych czasach, spotykamy 

się w cyberprzestrzeni unikając 

bezpośrednich kontaktów 

międzyludzkich. Cały czas rośnie 

liczba zarażonych oraz ofiar wirusa 

na świecie. Czy grozi nam 

totalne unicestwienie? Czy możemy 

tego uniknąć? 

Na lotnisku JFK, w zatłoczonej 

poczekalni spotyka się grupa Polaków 

z Bostonu, Filadelfii, Brooklynu 

i Waszyngtonu. Wszyscy 

czekają na ostatni samolot do 

Polski. Niektórzy z nich są tutaj 

już ponad tydzień. To chyba 

ostatnia szansa, aby wyjechać 

z USA i ocalić się przed zagładą. 

Powrót do rodzinnych stron “bo 

... jakby co, to lepiej jest umrzeć 

na swoim”. Na pozór nic ich nie 

wiąże poza polską mową i garstką 

wspomnień z dzieciństwa. Ale 

czy na pewno? Dlaczego Kazik 

rezygnuje z wyjazdu i zostawia 

ukochaną żonę na lotnisku? Kim 

jest podstarzały brydżysta, który 

wygłasza osobliwe maksymy? 

Co łączy enigmatyczną Lindę 

z histeryczną Iwoną? Dlaczego 

tajemnicza Tatiana, mówi do 

Ryszarda: „Oddając swoje zwycięstwo 

odzyskał Pan swoją duszę”? 

W lipcu 2020 Polsku Klub 

Dramatyczny wznowił swoją 

działalność. Dobór naturalnych 

umiejętności aktorów do przedstawianych 

ról, intensywne próby, 

nagrania, przygotowania scenografii 

i sprzętu technicznego, 

pozwoliły na pierwsze publiczne 

przedstawienie. 

Premiera "Powrotu" odbyła 

się pod koniec 2020 roku w rezydencji 

Dyrektorki Polskiego 

Klubu Dramatycznego, Panii Doroty 

Ponikiewskiej. Zamaskowana 

publiczność: przedstawiciele 

Ambasady i Konsulatu Polskiego, 

ofiarodawcy i członkowie Komitetu 

Polskiego Klubu Dramatycznego 

oraz rodziny i przyjaciele 

grona aktorskiego, oderwali się 

od codziennej rzeczywistości, 

aby oglądać spektakl "rzeczywistości" 

z głębszym podtekstem: 

refleksją nad tym co zdarzyło się 

dawniej i przejściem do surrealnej, 

szarpanej zawsze obecnymi 

emocjami sytuacji dnia dzisiejszego. 

Które wartości wezmą górę? 

Co w naszym życiu liczy się tak 

naprawdę? Jakiż to komfort, gdy 

przez 90 minut ktoś inny próbuje 

odpowiedzieć na te pytania. 

Bieżące prace Klubu koncentrują 

się nad szerszym udostępnieniem 

"Powrotu" zarówno 

drogą wizualną: Facebook, 

YouTube oraz poprzez nagrania 

słuchowiskowe. 

Polish Drama Club równolegle 

przygotowuje dwa spektakle: 

"Idę Dzięki Tobie" - 27 marca 

2021 - spektakl słowno-muzyczny 

na okres Wielkiego Postu, 

oraz "Pan Tadeusz", księgi VI, 

VII, VIII - maj 2021. Zapraszamy 

do odwiedzenia naszej strony 

internetowej PolishDramaClub. 

org oraz Facebooka: Polish Drama 

Club.

MARZEC 

POLONIJNY FOLK / POLONIA TEXAS 2021 7 

„Poloneza czas zacząć”! 

O polskim folku na amerykańskiej ziemi 

Katarzyna Zawada, New Jersey 

Patriotyzm wśród Polaków żyjących 

w Stanach Zjednoczonych 

jest bardzo silny. W wielu miejscach 

widać godła, flagi i przywiązanie 

do tradycji. Wszelkie święta 

i ważne dla kraju momenty celebrowane 

są z czcią i typowym 

polskim entuzjazmem. Rodacy, 

mimo podróży za ocean, dbają 

o swoje korzenie, w tym o kulturę 

folkową, która często wiąże się 

z regionem z którego pochodzą. 

To, jak toczy się nasze dorosłe 

życie, jest pokłosiem dzieciństwa, 

wpojonych zasad i otoczenia, 

w którym zostaliśmy wychowani. 

Kultura ludowa, przyzwyczajenia 

danego obszaru wpływają na 

nasze wartości. Przynależność 

do danej grupy często wyrażana 

jest przez sztukę – ubiór, gwarę, 

jedzenie, muzykę czy też taniec. 

O tym ostatnim opowiem dziś 

najwięcej. Taniec i folk idą w parze 

od zarania dziejów. Tam, gdzie 

kształtowały się kultura i lokalność, 

zawsze wypływały dźwięki. 

O narodowości i polskości pisali 

już wieki temu; także Adam Mickiewicz 

w „Panu Tadeuszu”. Odtańczenie 

poloneza zostało ukazane 

jako niezwykły moment jednoczący 

wspólnotę. Jeden taniec 

przekazywał tysiąc emocji i ukrytych 

znaczeń. W Ameryce rozsianych 

jest mnóstwo Polaków, wielu 

z nich utożsamia się z tradycją. 

Na paradach oraz imprezach 

można spotkać górali, kaszubów 

czy też kurpiów. Społeczności 

nadają sobie charakter prywatny 

i często organizują spotkania 

pełne wspomnień z czasów młodości. 

Mnogość grup etnicznych 

pokazuje jak bogata i różnorodna 

jest Polska. 

Na terenie wielu stanów działają 

folklorystyczne zespoły taneczne. 

Poprzez ruch, oprawę artystyczną 

szerzą naszą polskość 

poza granicami kraju. Dla członków 

spotkania i występy mają 

charakter osobisty i sentymentalny. 

Dzięki tej formie aktywność 

mogą przez chwilę poczuć się jak 

w ojczyźnie. 

PKM Polish Folk Dance Ensemble 

działa w Filadelfii od 

1915 roku. Pierwotnie był to 

klub promujący polską kulturę, 

od 1960 roku działalność została 

poszerzona o część artystyczną. 

Ideą było stworzenie miejsca dla 

członków PKM (Polskiego Kółka 

Międzykolegialnego), w którym 

mogliby celebrować swoje korzenie 

poprzez taniec. W zespole 

tanecznym działają wolontariusze 

z różnych polskich regionów 

– Wielkopolski, Łowicza, Nowego 

Sącza, czy Rzeszowa. Także tańce 

są różnorodne – pojawia się 

polonez (często tańczony z gośćmi 

danej imprezy), krakowiak, 

mazur, kujawiak, oberek oraz te 

regionalne – nowosądeckie i rzeszowskie. 

Miejscem spotkań zawsze 

jest Associated Polish Home 

w Filadelfii. To tam odbywają 

się próby, jednak w tej chwili, ze 

względu na pandemię koronawirusa, 

terminarz został zawieszony. 

- Występujemy na wielu festiwalach 

i prywatnych imprezach. 

Naszym stałym punktem zawsze 

jest Polsko-Amerykański Festiwal 

w Amerykańskiej Częstochowie 

(The National Shrine of Our Lady 

of Czestochowa w Doylestown 

w Pensylwanii – przyp. red.). Występowaliśmy 

także w Waszyngtonie. 

Mam nadzieję, że ciężka 

sytuacja związana z pandemią 

niedługo się skończy i wrócimy 

do normalnego trybu – przekazuje 

Marcin Niemiec, prezes PKM 

Polish Folk Dance Ensemble. 

„Polonia” Polish Folk Song & 

Dance Ensemble działa w Chicago 

od 1984 roku. Na początku istniał 

jako Zespół Pieśni i Tańca „Polonia” 

pod przewodnictwem założycielki 

i choreograf śp. Cecylii 

Rożnowskiej. Swoje doświadczenie 

zdobyte na Warmii przełożyła 

na Polonię w Stanach. Dziś pieczę 

nad zespołem trzyma jej córka, 

Anna Krysińska. Pomagają jej 

dyrektor muzyczny Mieczysław 

Dziś, choreograf Jaclyn Krysinski, 

asystentka Magdalena Rożko 

i wielu nauczycieli. Grupa podzielona 

jest na różne reprezentacje: 

Krasnoludki, Małą Polonię, Młodą 

Polonię oraz I Reprezentację. Repertuar 

liczy wiele polskich tańców 

narodowych – poloneza Wojciecha 

Kilara, mazura ze „Strasznego 

Dworu”, mazura ułańskiego, 

kujawiaka, oberka oraz tańce dodatkowe 

– walca, amerykańskie 

country dance, charlestona, rock 

and rolla i lindy swing. Zespół, 

a dokładniej główna gwardia, ma 

na swoim koncie mnóstwo sukcesów. 

Od lat jeżdżą na festiwale 

na całym świecie. Na swojej trasie 

zaliczyli m.in. Tajwan, Węgry, Brazylię, 

Portoryko, Ekwador, Chiny, 

Francję, Indonezję i Chorwację. 

- Mieliśmy zaszczyt występować 

w 1998 roku dla ukochanego 

papieża Jana Pawła II w Castel 

Gandolfo. W 2000 roku po raz 

drugi zatańczyliśmy dla niego 

w Izraelu – wspomina członkini 

Magdalena Rożko. Rok 2020 pokrzyżował 

plany całej branży artystycznej. 

Chicagowscy tancerze 

nie zwalniają jednak tempa; dalej 

ćwiczą i czekają na swoje występy 

dla szerszej publiczności. - Dla 

nas zespół i kultura folkowa stały 

się stylem życia. My nie tylko 

tańczymy razem, ale staliśmy się 

rodziną. Razem zwiedzamy świat, 

celebrujemy urodziny, modlimy 

się, śmiejemy i płaczemy. Wielu 

z nas urodziło się w Stanach, ale 

w sercu jest Polakami. W Stanach 

jesteśmy Polakami, w Polsce 

Amerykanami, a wśród Polonii jesteśmy 

sobą. Przez tańce i śpiew 

promujemy folk i tradycje – dodaje 

Rożko. 

Wiele mil dalej, w New Jersey, 

a dokładniej w Newark działa 

„Wianuszek” Polish Folk Dance 

Company. Zespół został założony 

w 2017 roku przez choreograf 

Marię Habę, byłą tancerkę zespołów 

folklorystycznych takich, jak: 

ZPiT „Racławice”, ZPiT Uniwersytetu 

Rzeszowskiego „Resovia Saltans” 

i ZPiT „Karpaty”. Aktywność 

z Polski przełożyła na działalność 

w Stanach. W zajęciach biorą 

udział osoby młode, często związane 

z Parafią im. św. Kazimierza 

oraz Polską Szkołą Dokształcającą 

im. św. Kazimierza Królewicza 

w Newark. Zajęcia dla dzieci 

w wieku szkolnym odbywają się 

raz w tygodniu, w soboty. W trakcie 

realizowane są zarówno tańce 

narodowe (stylizowane), jak i regionalne. 

Młodzież tańczy więc 

krakowiaka, poloneza, polkę warszawską, 

suitę tańców lubelskich. 

W tej chwili choreografie zostały 

rozrysowane tak, aby zachować 

dystans społeczny. Reprezentacja 

regularnie pojawia się na Paradzie 

Pułaskiego i uroczystościach 

szkolnych. - Obecnie pracujemy 

nad prezentacją multimedialną. 

Chcemy nagrać film promocyjny 

z poszczególnymi tańcami, które 

zaprezentujemy w sieci. Mamy 

nadzieję, że z upływem czasu pokażemy 

się na większych scenach 

krajowych i zagranicznych. Dla 

członków zespołu folk jest nowością. 

Nigdy wcześniej nie mieli do 

czynienia z tego typu kostiumami 

i sposobem poruszania się. Powoli 

zaczynają rozumieć, że jest 

to część tradycji, historii Polski 

i czerpią satysfakcję, że mogą 

doświadczyć tego, co ich rodzice 

i dziadkowie wychowani w kraju 

– tłumaczy Maria Haba, założycielka 

i choreograf „Wianuszka”. 

Las Vegas to kolebka nie tylko 

rozrywki i mieniących się świateł, 

ale jak pokazują nasi rodacy także 

Dzień Kobiet w El Paso, Texas 

Justyna Lopez, Prezes Polish American Society of El Paso 

W sobotę 6 marca, Stowarzyszenie im. 

Generała Kazimierza Pułaskiego w El Paso, 

Texas (General Casimir Pulaski Society of El 

Paso) zorganizowało imprezę z okazji Dnia 

Kobiet. Każda z uczestniczek przygotowała 

pyszne danie i uświetniła tym samym menu 

wieczoru. W tej kwestii wyróżniło się zwłaszcza 

niezawodne trio: Asia, Basia i Danusia. 

Mimo, iż z powodu panującej nadal pandemii 

tylko nieliczne panie zdecydowały się przybyć 

na spotkanie, udało się zgromadzić grupę 

o sporym przekroju wiekowym. Najmłodsza 

uczestniczka, Lenka ma dopiero 8 lat, najstarsza 

zaś Palma ma 87 lat i doskonale pamięta 

początki Stowarzyszenia (lata 60-te ubiegłego 

stulecia). 

Panie miały okazję obejrzeć założona 

w 2020 roku Polska Bibliotekę, mieszczącą 

się w garażu Prezes Stowarzyszenia. Księgozbiór 

złożony jest w całości z darowizn przekazanych 

przez członków i zawiera zarówno 

literaturę dla dzieci, beletrystykę jak również 

encyklopedie, słowniki i książki o historii Polski. 

Cały wieczór rozmowom i żartom nie było 

końca. Udało się nawet rozegrać partyjkę 

Rummikub, w której obok Lenki (uczennicy), 

Sandry (studenki politologii), Anieli (licealistki) 

i Justyny (gospodyni spotkania) 

wzięła udział Natasha - honorowa członkini 

Stowarzyszenia. 

W najbliższym czasie organizacja ma 

w planach wspólne malowanie pisanek oraz 

ponowne pieczenie na zoomie - po zrobionych 

niedawno faworkach czas na sernik 

wielkanocny. Udział w warsztatach na zoomie 

jest bezpłatny. Szczegóły spotkania i link 

można znaleźć na stronie Stowarzyszenia na 

Facebooku (Polish American Society of El 

Paso).

8 MARZEC 

2021 FUNDACJA KOŚCIUSZKOWSKA 

Fundacja Kościuszkowska kiedyś i dziś (część 1) 

Dominika Orwat, Development Manager, Fundacja Kościuszkowska 

Ambitna wizja założyciela Fundacji Kościuszkowskiej 

- Szczepana Mierzwy 

Szczepan Mierzwa urodził się 12 listopada 

1892 roku, w skromnej chłopskiej rodzinie, 

w polskiej wsi Rakszawa będącej wtedy pod 

zaborem austriacko-węgierskim. Już jako 

12-letni chłopiec podziwiał Tadeusza Kościuszkę 

za postawę oraz walkę w obronie 

spraw chłopskich. W 1910 roku Mierzwa, 

mając zaledwie 17 lat opuścił Polskę i na pokładzie 

niemieckiego parowca przebył drogę 

do Ameryki. 

Po przejściu przez odprawę na Ellis Island, 

zmienił nazwisko na Stephen Mizwa 

i bez znajomości języka angielskiego, udał 

się do Northampton w stanie Massachusetts 

gdzie polscy emigranci, pomogli mu znaleźć 

pierwszą pracę. Pracował w ciągu dnia a noce 

spędzał na nauce języka angielskiego. Wytrwałość 

zapewniła mu stypendium w Amherst 

College. Niedługo po tym zdobył tytuł 

magistra ekonomii na Harvard University 

i w 1922 roku otrzymał pozycję wykładowcy 

ekonomii na Drake University. 

Ucząc w Drake University, Mizwa nawiązał 

kontakt z dr. MacCraken i wspólnie podjęli się 

projektu utworzenia programu wymiany kulturalno-naukowej 

z Polską, a przede wszystkim 

rozpoczęcia gromadzenia środków 

finansowych na stypendia dla Polaków. Na 

początek zgromadził fundusze na opłacenie 

studiów dziewięciorgu polskim studentom 

na Uniwersytecie Harvarda, Yale i Columbia, 

a także na sfinansowanie pobytu amerykańskiego 

profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. 

Zachęcony takim obrotem spraw Mizwa 

zrezygnował ze studiów doktoranckich na 

Harvardzie i porzucił pracę wykładowcy uniwersyteckiego 

po to, aby całkowicie skoncentrować 

się na swojej misji. 

W 1925 roku Fundacja została zarejestrowana 

w stanie Nowy Jork pod oficjalną nazwą 

The Kosciuszko Foundation, Inc. uzyskując 

w ten sposób uprawnienia do prowadzenia 

działalności związanej ze zbieraniem funduszy 

na stypendia dla Polaków finansujące 

studia w USA oraz na stypendia dla Amerykanów 

pragnących studiować w Polsce, jak 

również na działalność związaną z pogłębianiem 

stosunków kulturalnych między Polską 

i Ameryką. 

Mizwa parł do celu i w 1927 roku uzyskał 

zgodę Marii Skłodowskiej-Curie na utworzenie 

stypendium jej imienia. Zaangażowanie 

Marii Skłodowskiej-Curie wzbudziło jeszcze 

większe zainteresowanie Fundacją. 

Kamienica Projektu VAN ALENA Siedziba 

Fundacji na Manhattanie 

Po drugiej wojnie światowej Mizwa rozpoczął 

poszukiwania stałej siedziby dla Fundacji. 

Znalazł odpowiednią kamienicę w prestiżowej 

części Manhattanu wybudowaną w 1917 

roku według projektu znanego już wówczas 

architekta Van Alena. Po śmierci właściciela 

Rufusa L. Pattersona w 1944 roku Ms. Patterson 

wystawiła kamienicę na sprzedaż za 

$250,000. Mizwa wyraził gotowość zakupu 

budynku, przekonująco przedstawiając szlachetne 

cele działalności Fundacji. Pertraktacje 

trwały sześć miesięcy, po których M. 

Patterson opuściła cenę do $85,000. Fundacja 

zapłaciła gotówką zadatek w wysokości 

$10,000 a na pozostałą sumę ustanowiono 

hipotekę. W ciągu następnych kilku lat M. 

Patterson w godnym podziwu akcie charytatywnym 

podarowała Fundacji $16,000 

w celu spłacenia hipoteki. Transakcja zawarta 

z M. Patterson była jednym z większych 

sukcesów Mizwy w historii Fundacji. W jej 

wyniku, Fundacja uzyskała imponującą, stałą 

siedzibę w jednej z najelegantszych dzielnic 

Manhattanu. 

Działania Fundacji w czasach II Wojny 

Światowej 

Atak Niemiec hitlerowskich oraz inwazja 

rosyjska w 1939 roku przerwała wymianę 

naukową między Polską a Stanami Zjednoczonymi. 

W czasie wojny Mizwa przekazywał 

pomoc finansową do Polski drogą 

nieoficjalną. Kiedy ponad 800 polskich 

żołnierzy i uchodźców cywilnych utknęło 

w Szwajcarii, Mizwa przekazał połowę zgromadzonych 

przez Fundację funduszy na cel 

szkolenia żołnierzy. W czasie, kiedy byli oni 

przygotowywani w Edynburgu, w Szkocji, 

do udziału w inwazji na Normandie, Mizwa 

zebrał fundusze na wysyłkę podręczników 

i magazynów medycznych, z przeznaczeniem 

dla studentów polskich stacjonujących wraz 

z żołnierzami. Fundacja kontynuowała promowanie 

Polski i jej spraw w Stanach Zjednoczonych 

w czasie gdy kraj znajdował się pod 

okupacją faszystowską i bolszewicka. W maju 

1943 roku, w 400 rocznicę śmierci Mikołaja 

Kopernika Fundacja zorganizowała serię 

wykładów i programów okolicznościowych 

łącznie z galą w Carnegie Hall z udziałem Alberta 

Einsteina. 

Pierwszy Konkurs Chopinowski - Rok 

1949 

Pierwszy Konkurs Chopinowski Fundacji 

Kościuszkowskiej został zorganizowany 

w 1949 roku w ramach obchodów setnej 

rocznicy śmierci Fryderyka Chopina. Inauguracja 

konkursu odbyła się w Fundacji, a jej gościem 

honorowym był Witold Małcużyński. 

Pierwszy konkurs przy całkowitej zgodności 

jury wygrał dwudziestoletni afroamerykanin, 

Roy Eaton, późniejszy kompozytor i wykładowca 

Manhattan School of Music. Konkurs 

Chopinowski Fundacji Kościuszkowskiej do 

dziś kontynuuje misję promowania utalentowanych 

młodych pianistów oraz zachęca 

muzyków do wykonywania dzieł polskich 

kompozytorów. 

Wielki Bal Fundacji Kościuszkowskiej 

1928 roku Fundacja Kościuszkowska wydała 

na cześć Padarewskiego uroczysty bankiet 

w nowojorskim hotelu Commodore. Po 

sukcesie tego wydarzenia od 1933 roku Fundacja 

corocznie urządzała bale dobroczynne 

na rzecz swojej działalności. Pierwszy taki 

bal odbył się w hotelu Pennsylvania w Nowym 

Jorku. Od 1936 roku coroczna impreza 

przeniesiona została do luksusowego hotelu 

Waldorf Astoria, a od 1941 roku na balu zaczęto 

prezentować debiutantki, młode kobiety 

w wieku od 16 do 25 mogące pochwalić 

się osiągnięciami w edukacji. Prezentacji 

młodych dam na balu dokonywali ojcowie. 

Debiutantki występowaly w eskorcie kadetów 

z West Point lub akademii marynarki 

handlowej Kings Point. Debiutantki byly prezentowane 

zgromadzonym na balu dyplomatom 

i przywódcom społeczności polonijnej. 

Tradycja corocznej gali kontynuowana jest po 

dziś dzień i jest najwiekszym wydarzeniem 

dobroczynnym Fundacji. Od kilku lat odbywa 

się w sławnym Hotelu Plaza na Manhattanie. 

Niestety z przyczyn pandemicznych Bal nie 

odbył się w roku 2020. 

Ciąg dalszy historii Fundacji w kwietniowym 

wydaniu Głosu Polonii w USA. 

Fundacja nadal wzoruje się na przykładach 

Mizwy i Kościuszki, ale dziś, w czasach pandemii 

szczególnie potrzebuje Państwa pomocy. 

W związku z trudną sytuacją gospodarczą oraz 

długotrwałą pandemią, coraz więcej studentów 

zgłasza się do Fundacji o pomoc w formie stypendiów. 

Stypendia Fundacji Kościuszkowskiej 

są całkowicie sponsorowane z funduszy oraz 

wpłat darczyńców. Donacje mogą zostać wysłane 

w formie czeku do biura Fundacji w Nowym Jorku 

(15 East 65th Street, NY, New York 10065) lub online 

- www.thekf.org/kf/support/donate/. Za wszelką 

pomoc serdecznie DZIĘKUJEMY!

FUNDACJA TERAZ POLSKA 

MARZEC 


9 

fot. Kamil Broszko, Teraz Polska 

Teraz Polka 

Marzena Tataj 

Współczesne kobiety łączą wiele ról: matki, żony, przyjaciółki, 

menedżera, który zarządza, ale też tworzy misję, 

wyznacza cele, dba o współpracowników, myśli o klientach 

czy pacjentach. W działaniu są wielowymiarowe 

i wielozadaniowe. Zasługują na więcej szans pokazania 

swych atutów i przewag. Dzisiejsze społeczeństwo oczekuje 

od kobiet przywództwa. Są potrzebne, nie mogą być 

pasywne i czekać, aż ktoś stworzy im możliwości wykorzystania 

swojego potencjału, awansu i rozwoju. Dzisiejsza 

rzeczywistość w trakcie kryzysu globalnego wymaga, 

aby każdy sam stwarzał sobie szanse. Niestety kobiety 

nieśmiało sięgają po to, co jest im należne, a powinny być 

odważne, jeszcze bardziej przedsiębiorcze, wzajemnie się 

wspierać i promować. 

Fundacja Polskiego Godła Promocyjnego „Teraz Polska” 

dostrzega i nagradza dynamiczne, przedsiębiorcze Polki, 

które osiągają sukcesy a ich praca służy innym. Dziś prezentujemy 

trzy z nich. 

Katarzyna Furmanek 

Założycielka i prezes Laboratorium Kosmetycznego 

Floslek, dwukrotnego laureata Godła „Teraz Polska”. 

Wychowana w poczuciu obowiązku, szacunku do pracy 

i w przekonaniu, że to, jak będzie wyglądało życie, w dużej 

mierze zależy od niej samej. Nie boi się marzyć i stara się 

realizować nawet najśmielsze wizje. Ponad ćwierć wieku 

temu razem z kuzynką założyła Laboratorium Kosmetyczne 

Floslek. 

Na początku miałyśmy bardzo proste marzenia: być kobietami 

samodzielnymi, niezależnymi finansowo, pracować, 

móc decydować o swoim rozkładzie zajęć. Pociągały nas wyzwania 

związane z podejmowaniem decyzji. Bardzo wierzyłyśmy 

w sukces. – wspomina Katarzyna Furmanek. 

Branża kosmetyczna uważana jest powszechnie za bastion 

kobiet. Rzeczywistość jednak zaskakuje, bowiem na 

czele największych firm kosmetycznych w historii stali 

mężczyźni – choćby twórcy marek L’Oréal, Max Factor czy 

Nivea. Dziś także podobnych przykładów nie brakuje, nawet 

w Polsce. Natomiast prawdą jest, że kobiety zawsze 

potrzebują kosmetyków! 

- Nasze konsumentki są coraz lepiej wyedukowane, coraz 

lepiej chronią skórę i starają się zapobiegać skutkom upływu 

czasu przez odpowiednio wcześnie rozpoczętą pielęgnację. 

Na stan naszej skóry źle wpływają także stres, klimatyzacja, 

zanieczyszczenie powietrza, dym papierosowy czy zła 

dieta, pozbawiona naturalnych witamin, za to w nadmiarze 

składająca się z wysoko przetworzonej żywności. – zauważa 

Katarzyna Furmanek. Kiedyś największym problemem było 

starzenie się skóry, na to w zasadzie nie istniało żadne remedium. 

Obecnie składniki kosmetyków anti-aging naprawdę 

pozwalają ten proces znacząco opóźnić. 

Polskie kosmetyki widać na półkach sklepowych w ponad 

160 krajach świata. Jesteśmy na szóstym miejscu 

w Unii Europejskiej pod względem wartości sprzedaży 

i eksportu. Kosmetyki znad Wisły są coraz częściej kojarzone 

z pielęgnacją czerpiącą z natury, co wiąże się z wykorzystaniem 

wielu cennych, rodzimych ziół. Dodatkowo 

bardzo restrykcyjne prawo unijne sprawia, że polskie 

kosmetyki uchodzą za wyjątkowo bezpieczne i doskonale 

przebadane, a to na wielu rynkach jest istotnym argumentem. 

Floslek sprzedaje kosmetyki w blisko 50 krajach: od USA, 

przez Europę i Bliski Wschód, po Azję, notując dwucyfrowe 

wzrosty. A to oznacza, że jesteśmy konkurencyjni, potrafimy 

stworzyć i zaoferować zagranicznym konsumentom produkty, 

które wpisują się w ich potrzeby i odpowiadają oczekiwaniom, 

stając się pożądanym produktem w najodleglejszych 

zakątkach globu. – podsumowuje Katarzyna Furmanek. 

fot. Kamil Broszko, Teraz Polska 

Prof. Grażyna Rydzewska 

Jest specjalistą chorób wewnętrznych i gastroenterologiem. 

Kieruje Kliniką Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii 

z Pododdziałem Leczenia Nieswoistych Chorób 

Zapalnych Jelit Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA. 

Przewodzi Polskiemu Towarzystwu Gastroenterologii. 

Stworzyła krajowy rejestr osób chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna. 

Jest honorowym członkiem stowarzyszeń 

J-elita i Apetyt na Życie. Wyróżniona przez Fundację 

„Teraz Polska” tytułem Promotora Polski. 

Niewątpliwym sukcesem z punktu widzenia pacjenta było 

stworzenie w naszej klinice pierwszego w Polsce oddziału 

leczenia nieswoistych zapalnych chorób jelit, do którego po 

ratunek przyjeżdżają pacjenci z całego kraju. Leczymy według 

wysokich standardów w interdyscyplinarnym zespole, 

z psychologiem i dietetykiem włącznie. Moją inicjatywą 

było również opracowanie „Modelu opieki koordynowanej 

nad pacjentem z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit”. 

Marzy mi się, aby stał się on obowiązującym standardem 

w Polsce i aby powstało więcej oddziałów specjalizujących 

się w leczeniu tych chorób, bo wtedy pomoc dla pacjentów 

byłaby dostępna w całym kraju. Mimo przekształcenia CSK 

MSWiA w szpital jednoimienny nadal kontynuujemy rozpoczęte 

przed pandemią leczenie biologiczne. Prowadzimy rejestr 

pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, który służy 

lepszemu poznaniu tej choroby. Chcemy także pełnić rolę 

edukacyjną, dlatego organizujemy sympozja poświęcone 

chorobom jelit i chorobom trzustki, w których również specjalizuje 

się nasza klinika.– mówi prof. Grażyna Rydzewska. 

Według ostatnich badań prawie połowa osób z zespołem 

jelita nadwrażliwego ma zaburzony mikrobiom, czyli 

rozrost nieprawidłowej flory bakteryjnej, nadmiernie fermentującej 

w jelicie cienkim. Co więcej, na problem zaburzenia 

mikrobiomu zwracają uwagę już nie tylko gastroenterolodzy, 

ale też dermatolodzy, alergolodzy, neurolodzy, 

a nawet psychiatrzy, bo jak się okazuje, szereg defektów 

psychicznych ma swoje podłoże w nieprawidłowej florze 

jelitowej. 

- Musimy dbać o nasze bakterie jelitowe. – podkreśla 

prof. Grażyna Rydzewska. - Oczywiście wynalezienie antybiotyków 

uratowało wiele milionów istnień ludzkich, ale 

zafascynowani tym faktem zbyt powszechnie je stosujemy, 

przez co patogeny zaczęły się na nie uodparniać i naruszyliśmy 

równowagę naszej flory jelitowej. Bardzo trudno 

utrzymać homeostazę, czyli równowagę organizmu. Lecząc, 

zawsze coś zaburzamy. Natomiast nie lecząc, ograniczamy 

czas przeżycia. Tak więc nie mamy wyboru: musimy leczyć, 

ale z rozwagą. Zaburzenie mikrobiomu jelitowego jest podstawą 

genetyczną między innymi autoimmunologicznych 

chorób jelit, takich jak choćby zespół jelita nadwrażliwego. 

Kiedyś uważaliśmy, że zespół jelita nadwrażliwego jest chorobą 

psychogenną i dotyczy „księżniczek na ziarnku grochu”. 

Pierwszy literacki opis tej choroby podała nam Eliza 

Orzeszkowa w powieści „Nad Niemnem”, w której pani Emilia 

cierpiała wiecznie na colitis i globus. 

Powinniśmy jeść produkty jak najmniej przetworzone, 

dostarczać odpowiednią ilość błonnika, pić dużo wody 

niegazowanej. Profesor Rydzewska przestrzega przed stosowaniem 

diet eliminacyjnych. -Teraz wszyscy wystrzegają 

się glutenu, a tymczasem ocenia się, że zaledwie 1 proc. 

populacji ma nietolerancję glutenu i cierpi na celiakię. Zaś 

według statystyk w USA aż 17 proc. społeczeństwa stosuje 

dietę bezglutenową. W pogoni za modą wiele osób uważa, 

że bezglutenowo to zdrowo. Nic bardziej mylnego. Po pierwsze, 

jest to bardzo trudna dieta do zbilansowania. Po drugie, 

z uwagi na wyższą zawartość substancji toksycznych 

w pewnych grupach produktów może być wręcz szkodliwa 

dla niektórych pacjentów. Najlepsza dieta dla pacjenta 

fot. Anna Karahan, Teraz Polska 

i zarazem najtrudniejsza do wdrożenia to taka, którą można 

stosować przez całe życie. Popatrzmy na fenomen diety 

śródziemnomorskiej. Mieszkańcy basenu Morza Śródziemnego 

rano jedzą rogalik i popijają kawę, główny posiłek 

spożywają późno wieczorem, czyli zupełnie odwrotnie niż 

zalecają nasi dietetycy. A żyją najdłużej w całej Europie! 

Sekret w tym, że spożywają mało tłuszczów zwierzęcych, 

jedzą głównie warzywa, owoce, tłuszcze roślinne i ryby, a te 

produkty wpływają na zmniejszenie ryzyka chorób układu 

sercowo-naczyniowego. 

Elżbieta Penderecka 

Promotorka polskiej i światowej kultury w kraju i poza 

jego granicami, organizatorka Wielkanocnego Festiwalu 

Ludwiga van Beethovena oraz Festiwalu Krzysztofa Pendereckiego. 

Od 1965 roku prowadziła sekretariat swojego 

męża, wielkiego kompozytora i dyrygenta Krzysztofa Pendereckiego, 

który zmarł w zeszłym roku. Laureatka wielu 

nagród i wyróżnień, m.in. tytułu „Promotor Polski” przyznanego 

przez Fundację „Teraz Polska”. 

Cała moja praca i praca mojego męża służyła promocji 

młodych, zdolnych artystów. - mówi Elżbieta Penderecka. 

Trudno dziś jechać w świat i zaczynać karierę artystyczną 

wśród wielu konkurentów, którzy są na najwyższym poziomie, 

po najlepszych szkołach. Dlatego staraniem mojego 

męża powstało Europejskiego Centrum Muzyki w Lusławicach, 

które dziś jest uważane za jeden z największych 

ośrodków na świecie doskonalących i promujących młodych 

adeptów muzyki. A kiedy szkicowano pierwsze plany z powątpiewaniem 

mówiono, że Penderecki wymyślił filharmonię 

na ściernisku. To prawda, Centrum powstało 87 km 

na południowy wschód od Krakowa, pośrodku niczego. Ale 

widownia przed pandemią podczas każdego koncertu była 

wypełniona w 100 proc., i to nie tylko przez publiczność 

z Krakowa czy Rzeszowa. Przychodzili do nas mieszkańcy 

okolicznych miejscowości, wdzięczni, że mają gdzie wyjść 

z domu, nie tylko w niedzielę. Podczas pierwszych koncertów 

nie bardzo nawet wiedzieli, jak się zachować, bali się 

bić brawa, ale teraz to jest zupełnie inna publiczność - spragniona 

kontaktu z muzyką, ceniąca kunszt artystów. 

- A mamy wielu polskich artystów światowego formatu, 

o czym świadczyć mogą sukcesy inscenizacyjne Mariusza 

Trelińskiego czy scenograficzne Borisa Kudlički. Liczą się na 

świecie nazwiska polskich śpiewaków: Aleksandry Kurzak, 

Mariusza Kwietnia, Piotra Beczały, ale także Agnieszki Rehlis, 

Małgorzaty Walewskiej, Andrzeja Dobbera. Mamy też 

kilku uznanych instrumentalistów, jak choćby znakomitą 

skrzypaczkę Agatę Szymczewską, laureatkę Międzynarodowego 

Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego z 2006 

r., Aleksandrę Kuls, wyróżnioną na tym samym konkursie 

w roku 2011, wybitnego pianistę Rafała Blechacza, zwycięzcę 

Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina 

w 2005 r. czy kolejnego pianistę Szymona Nehringa, 

finalistę tego samego konkursu w 2015 r. 

W czasie pandemii kultura znalazła się w próżni. Pomoc 

dla niej przyszła najpóźniej, również spadło zainteresowanie 

publiczności udziałem w spektaklach teatralnych czy 

koncertach, co można tłumaczyć zmniejszeniem przychodów 

do budżetów domowych oraz obawą przed zakażeniem. 

Perspektywa powrotu do normalności jest bardzo 

odległa. - Organizatorzy koncertów i spektakli wdrażają 

rekomendacje sanitarne, które wiążą się z ograniczeniem 

miejsc w salach koncertowych i znaczną redukcją liczby artystów 

w zespołach chóralnych czy orkiestrowych. Oczywiście 

zmiany te powodują znaczący uszczerbek w budżetach 

wszystkich partycypantów branż kreatywnych. Nadchodzą 

nowe, inne czasy, nie tylko w kulturze. – zauważa Elżbieta 

Penderecka.

10 MARZEC 


FELIETON 

Obudź się Polsko 

Bogdan Kotnis 

Polacy mieszkający w kraju 

i za granicą powinni połączyć siły 

i wypracować krótko i długoterminową 

strategię, mającą na celu 

poprawę kulturowego, gospodarczego 

i politycznego wizerunku 

Polski. 

Strategia krótkoterminowa powinna 

opisać pożądany stan kooperacji 

Polski i Polonii za pięć lat 

i określić działania potrzebne do 

osiągnięcia tego celu. Długoterminowa 

strategia powinna obejmować 

najbliższe dwadzieścia pięć 

lat. W tej strategii powinny być 

uwzględnione przepływy strategiczne 

i komunikatywność. 

Przepływy strategiczne można 

zdefiniować jako przepływ informacji, 

kapitału, surowców i produktów 

pomiędzy państwami na 

całym świecie. Komunikatywność 

to różne aspekty powiązań 

i współpracy ludzkiej działalności. 

Globalny indeks komunikatywności 

to kompleksowa miara używana 

przez decydentów, liderów politycznych 

i biznesowych do oceny 

współpracy krajów na różnych 

poziomach interesów np. łączności, 

ruchu, informacji, interakcji 

społecznych, przepływu produktów 

i surowców. Jeśli przyjmiemy, 

że strategiczne przepływy i komunikatywność 

są kluczowymi 

elementami kształtującymi globalną 

przyszłość, polska strategia 

sukcesu powinna uwzględniać 

Polonię jako istotny element warunkujący 

powodzenie polskiej 

strategii. 

Obecnie większość polskich 

i polonijnych elit, zamiast starannie 

balansować między siłami 

politycznymi na świecie, zainwestowała 

swój skromny kapitał polityczny 

w obóz Donalda Trumpa. 

Od momentu, gdy Donald Trump 

przegrał wybory prezydenckie, 

polskie elity przechodzą proces 

żałoby. Szwajcarsko - amerykańska 

psychiatra Elisabeth Kübler- 

-Ross, w 1969 roku w swojej 

książce zatytułowanej „On Death 

and Dying” przedstawiła model 

dotyczący pięciu etapów żałoby. 

Poszczególne etapy to: zaprzeczenie, 

złość, targowanie się, depresja 

i akceptacja. Reakcja polskich elit 

na przegraną Donalda Trumpa, 

ma niewiele wspólnego z politycznym 

pragmatyzmem i przewidywaniem. 

Jest głównie emocjonalną 

konsekwencją nadmiernego 

zaangażowania w jednowymiarową 

strategię polityczną. 

Pokazuje ponadto, że zaangażowanie 

Polski jest zdominowane 

przez potrzeby taktyczne, a nie 

planowanie strategiczne. Zamiast 

uważnie planować i rozważać 

wszystkie scenariusze (strategia), 

polscy przywódcy po prostu 

reagują na wydarzenia w miarę 

ich rozwoju (taktyka). Polska 

i Polonia często podążają za wydarzeniami 

na arenie międzynarodowej, 

zamiast je przewidywać 

i wyprzedzać. Jeśli zaniedbuje się 

potrzebę analizy strategicznej 

i dokładnego przeglądu możliwych 

następstw analizowanych 

zjawisk, wynikające z tego rozczarowanie 

jest prawie nieuniknione. 

Poświęćmy chwilę zastanawiając 

się nad drogą do proaktywnej 

i asertywnej strategii dla Polski 

i jej diaspory na arenie międzynarodowej. 

Stanisław Wyspiański w dramacie 

Wesele (1901 r.) opisał upadek 

elit polskich po nieudanej serii 

polskich powstań narodowych 

w XIX w. Symbolika i artystyczny 

komentarz dramatu są nadal aktualne 

i trafnie oddają stan dzisiejszych 

polskich elit. 

Świat zmierza w kierunku nowej 

rzeczywistości, która wyłoni 

się z konfrontacji Chin z USA i CO- 

VID-19, a polskie elity, zahipnotyzowane 

przez Chochoła, zastygają 

w przeżywaniu przeszłości. Złoty 

Róg - symbol potrzebnego przywództwa 

w trudnych chwilach, 

czeka aż podniesie go odważny 

lider z wizją. Niestety, większość 

dzisiejszych liderów politycznych 

schyli się raczej po czapkę z pawimi 

piórami. W Weselu, jedyną 

opcją, jaka pozostała wówczas 

upadającym elitom, był sznur, czyli 

niewola. Dzisiaj, jest jeszcze czas, 

aby podnieść Złoty Róg i wytyczyć 

drogę dla Polski naszych marzeń. 

Zamiast pogrążać się w użalaniu 

się nad sobą i wzajemnym obwinianiu 

za niepowodzenia, musimy 

podjąć ciężką pracę nad wytyczeniem 

kursu dla naszego okrętu 

na burzliwych wodach obecnych 

konfliktów politycznych. 

Planowanie skutecznej strategii 

dla Polski w XXI wieku powinno 

rozpocząć się od zdefiniowania 

wizji, która skonsoliduje rozdrobnione 

elementy polskiego 

społeczeństwa. Taka wizja musi 

uwzględniać Polonię jako integralną 

część polskiego narodu. 

W XIX wieku Polacy emigrowali 

w poszukiwaniu wolności 

i rozwijali się nie szukając złota 

ani nie handlując niewolnikami, 

ale ciężko pracując. Byli rozproszeni 

po całym świecie i dziś ich 

potomkowie żyją od Buenos Aires 

i Nowego Jorku po Nowosybirsk 

i Teheran. Polskie elity intelektualne 

i polityczne muszą zebrać 

demograficzne bogactwo Polski 

i jej diaspory, utkać z nich gobelin 

połączeń i wpływów, które będą 

chronić polskie interesy przed 

nieuchronną globalną rywalizacją. 

Trwa walka o naszą tożsamość 

kulturową i znaczenie polityczne, 

zwłaszcza teraz, w dobie wojny 

hybrydowej, gdzie ważniejsza 

jest interpretacja wydarzeń, a nie 

same wydarzenia. Polskie elity 

muszą przejąć Złoty Róg w dziedzinie 

kultury i dać sygnał Polonii. 

Jeśli Polska podejmie to wyzwanie, 

rząd polski powinien skupić 

się na inwestowaniu 

w diasporę 

i budowaniu 

silnych powiązań 

gospodarczych 

i politycznych 

z krajami, w których 

żyje Polonia. 

Mamy szansę zbudować 

system powiązań 

i wpływów, 

który może objąć 

cały świat. 

Polskie elity 

powinny przestać 

rozmyślać wyłącznie 

o przeszłości 

i wyszukiwać 

w niej naszych 

błędów i słabości. 

W naszej historii 

jest wystarczająco 

dużo dowodów naszej 

dalekowzroczności 

i mądrości. 

Zacznijmy o tym mówić, szczycić 

się tym i brać z tego przykład. 

Potrzebujemy poważnego wysiłku, 

który wprowadzi Polskę 

i Polonię w spójną intelektualną, 

gospodarczą i polityczną sieć połączeń, 

która nie będzie miała zaściankowego, 

ale globalny zasięg. 

Chcąc przyczynić się do pozytywnego 

rozwoju Polski we współczesnym 

świecie, musimy uznać, 

że Polska nie jest odosobnioną 

wyspą marzeń i legend, na którą 

można schronić się przed wrogim 

światem. Musimy walczyć o nasze 

miejsce przy globalnym stole. 

O polskim syndromie zaścianka 

dyskutuje się wystarczająco długo 

i trzeba zaakceptować fakt, że 

wkład Polonii w polskie dziedzictwo 

narodowe jest bardzo duży, 

a ciągle za mało doceniony. 

Nie znajdziemy siły w słabości 

i podziałach. Wiele wyniszczających 

nasz kraj poczynań jest 

wynikiem umiejętnie przeprowadzonej 

strategii kolonialnej. 

Jedną z głównych funkcji elit Polski 

1945-1989 było pokazywanie 

niemocy kraju. Skupiali się głównie 

na obwinianiu i odtwarzaniu 

status quo, w którym Związek 

Radziecki był niezwyciężoną potęgą. 

Niewielu wykazywało wady 

systemu lub penetrowało słabości 

kolonialnego komunistycznego 

monolitu. Z drugiej strony 

było wielu uznanych znawców 

ideologii marksizmu i leninizmu. 

Gdyby Polska dzisiaj miała jasny 

plan strategiczny i dogłębnie 

zbadała swoją diasporę, państwo 

zainwestowałoby znaczne środki 

w rozwój Polonii i jej wpływów 

w Stanach Zjednoczonych. Taka 

inwestycja byłaby bardzo opłacalna. 

Obecnie Polonia amerykańska 

ma znikomy wpływ na instytucje 

władzy w USA (Prezydenta, 

Kongres, Senat i władze lokalne). 

Należy odpowiedzieć na pytanie, 

dlaczego tak jest. Odpowiedź powinna 

się rozpocząć od oceny, 

na jakim poziomie znajdują się 

kontakty, wpływy polityczne i gospodarcze 

Polski nie po to, żeby 

znaleźć winnych, ale właściwie 

rozpoznać teren. 

Jeśli zależy nam na dobru Polski, 

nie powinniśmy tracić czasu 

na żale, nieistotne wyrzuty sumienia 

czy szukanie kozłów ofiarnych. 

Powinniśmy obiektywnie 

przeanalizować obecną pozycję 

Polski i proaktywnie budować jej 

przyszłość, włączając Polonię jako 

istotną składową globalnej obecności 

i wpływów Polski. 

REKLAMA 

Bogdan Kotnis, Ph. D. was born in Kraków, Poland. He lived approximately 

30 years in Poland and 30 years in the United States, with two 

years as the legal resident of Denmark. He is an entrepreneur, business 

owner, Polonia activist, writer, film maker, journalist, windsurfing 

coach, Reiki Master, and a retired educational administrator in NY State 

Public School System. He holds a Ph.D. degree in educational administration 

from the State University of New York at Buffalo specializing 

in bureaucracy and institutional development. He also holds a Master’s 

degree in American literature from the Jagiellonian University in 

Krakow, Poland. He is the CEO of Polonia Global Fund and the owner 

of Polonia Perspectives. Currently, Dr. Kotnis serves as Institutional 

Strategic Analyst for the corporate and not for profit clients. Dr. Kotnis 

has traveled the world extensively. He speaks Polish, English, Danish, 

Russian, Ukrainian, German, and some Spanish. His hobbies include 

windsurfing, sailing, skiing, tennis, scuba diving, climbing, chess, and 

bridge. He is married, has two children and two grandchildren. 

PASI-poster-2_11x17.indd 1 

2021-02-10 4:43 PM

MARZEC 

HISTORIA 2021 11 

Prowokacja Bydgoska 

Edward Fiałkowski 

Czterdzieści lat temu, 19 marca 1981r., 

kiedy fala strajków opadła i wydawało 

się, że napięcie w kraju minęło, niespodziewanie 

wstrząsnął Polską najpoważniejszy 

kryzys polityczny od pamiętnego 

Sierpnia'80. W tym dniu rozegrały się 

wydarzenia, które przeszły do historii 

pod nazwą "prowokacji bydgoskiej". 

W wyniku brutalnej akcji milicji trzej 

działacze związkowi (Jan Rulewski, Michał 

Bartoszcze, Mariusz Łabentowicz) 

znaleźli się w szpitalu. Do Bydgoszczy 

przybył Lech Wałęsa, który do wzburzonych 

mieszkańców miasta powiedział: 

"ktoś ma tu za długie pazurki, przytniemy 

te pazurki." 

19 marca 1981 r. odbywała się sesja Wojewódzkiej 

Rady Narodowej w Bydgoszczy, 

na której miano również poruszyć sprawę 

opóźniania przez władze rejestracji związku 

rolników, pod nazwą NSZZ Rolników 

Indywidualnych "Solidarność". Wśród 

zaproszonych na sesję gości znaleźli się 

przedstawiciele NSZZ "Solidarność" (która 

popierała utworzenie wiejskiej "Solidarności"), 

włącznie z szefem Regionu Bydgoskiego, 

Janem Rulewskim. Niestety nie dano 

im dojść do głosu. Niespodziewanie, zanim 

jeszcze doszło do poruszenia sprawy rolników, 

przewodniczący sesji oznajmił zebranym, 

że zamyka sesję. Wywołało to protesty 

działaczy "Solidarności", domagających się 

kontynuacji obrad. 

Jednak władza nie była skora do rozmów, 

a milicja i SB siłą wyprowadzili związkowców 

z budynku Wojewódzkiej Rady Narodowej. 

Tak akcje milicji i SB opisał "Tygodnik 

Solidarność" (Nr.1 z dn. 03.04. 1981): 

"Major: - Bez oporu, podkreślam, bez 

oporu. Bo sami widzicie, że mamy nad wami 

przewagę. 

J. Rulewski: - Nad kim ma pan przewagę? 

Nad ludem, z którego sam pan pochodzi? (...) 

Major: - Panowie, daję wam 15 minut" 

(...) 

"(...)Akcja milicji trwała kilka minut. 

Przedstawicieli MKZ (Solidarności) wyrzucono 

za drzwi. Do bramy. Tu rozpoczęła się 

kotłowanina. (...) Najbardziej zagorzali nie 

byli mundurowi tylko cywile. Michała Bartoszcze 

dwóch z nich trzymało za ramiona, 

a jeden tłukł pięściami. (...) Janek (Rulewski, 

przyp. mój) jęczał. Był bez marynarki, z nosa 

leciała mu krew. Zebrał się w sobie, podniósł 

się. Powiedział, że ma wybite zęby. (...)" 

Brutalnie pobitych związkowców przewieziono 

do szpitala, jeden miał złamaną 

żuchwę, drugi wstrząśnienie mózgu, wszyscy 

stłuczenia twarzy. Oburzenie na zachowanie 

milicji i SB było wielkie. Wieczorem 

mury polskich miast pokryły dziesiątki ulotek 

opisujących przebieg wydarzeń w Bydgoszczy. 

Kraj stanął w obliczu najpoważniejszego 

kryzysu politycznego od czasu 

sierpniowych strajków w Szczecinie i Gdańsku. 

Jeszcze tej nocy do Bydgoszczy przybyła 

delegacja Prezydium Krajowej Komisji Porozumiewawczej 

"Solidarności" z Lechem 

Wałęsą na czele. 

Reakcja Związku była bardzo stanowcza. 

KKP wydarzenia w Bydgoszczy uznała za 

atak na związek i jego członków. We wszystkich 

regionach ogłoszono pogotowie strajkowe. 

Rozpoczęto przygotowania do strajku 

powszechnego. Jednocześnie kierownictwo 

związku podjęło rozmowy z władzami i zażądało 

od władz pełnego wyjaśnienia wydarzeń 

oraz ukarania winnych. 

W tym samym czasie we wszystkich regionach 

Polski, na ulicach miast oraz w zakładach 

pracy, ludzie domagają się zakończenia 

bezprawia służb porządkowych. 

Również zorganizowaliśmy taki protest 

w naszym zakładzie (Stacja Uzdatniania 

Wody w Olkuszu), którego najważniejszym 

hasłem było żądanie zaprzestania 

represjonowania działaczy niezależnego 

związku. Wobec braku pozytywnych wyników 

rozmów z władzami, 27 marca związek 

przeprowadził czterogodzinny strajk 

protestacyjny. Był on zapowiedzią strajku 

powszechnego, który miałby się rozpocząć 

Z Waldemarem Noconiem w dniach po "prowokacji bydgoskiej" 

31 marca. Wybrany został Krajowy Komitet 

Strajkowy, którego siedzibą miała być Stocznia 

Gdańska. 

Tylko wobec groźby strajku generalnego 

strona rządowa przyjęła w dniu 30 marca 

porozumienie z KKP NSZZ "Solidarność", 

w którym przyznała, że "użycie sił porządkowych 

dla usunięcia przedstawicieli "Solidarności" 

z budynku Urzędu Wojewódzkiego 

było działaniem sprzecznym z przyjętymi 

dotąd i przestrzeganymi zasadami rozwiązywania 

konfliktów społecznych środkami 

politycznymi , przede wszystkim drogą negocjacji." 

Rząd wyraził też ubolewanie z powodu 

pobicia trzech działaczy związkowych oraz 

zapewnił, że winni wydarzeń zostaną osadzeni 

zgodnie z prawem. Nie było to prawdziwą 

intencją władz i winni pobicia działaczy 

związkowych nigdy nie zostaną wykryci 

i ukarani. Jednak po tych obietnicach ze 

strony rządu, Lech Wałęsa w wystąpieniu 

telewizyjnym wstrzymał ogłoszony na następny 

dzień strajk generalny. 

Jedynymi korzyściami jakie osiągnęła 

"Solidarność" w wyniku negocjacji z rządem 

po "prowokacji bydgoskiej", było ukazanie 

się Tygodnika Solidarność" pod redakcją 

Tadeusza Mazowieckiego oraz majowa rejestracja 

NSZZ Rolników Indywidualnych 

"Solidarność", czego już od jakiegoś czasu 

bezskutecznie domagali się rolnicy. 

Pazurków niestety nie udało nam się 

przyciąć. Przeciwnie, urosły jeszcze większe 

i podrapały nas bardzo boleśnie w nocy z 12 

na 13 grudnia... 

Edward Ireneusz Fiałkowski, ur. 25 stycznia 1952 r. w Szczecinie. W wieku szesnastu lat rozpoczął walkę z komunizmem. 

W październiku 1980 r. założyciel "Solidarności" w olkuskim oddziale Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa 

Wodociągów i Kanalizacji. W 1981 r. redaktor dwutygodnika MKK NSZZ "S" Ziemia Olkuska "Nasz Głos". Po wprowadzeniu 

stanu wojennego współorganizator podziemnych struktur "S" w Olkuszu. Wielokrotnie zatrzymywany, 

przesłuchiwany, bity przez milicję i SB. Uczestnik wielu antykomunistycznych demonstracji na terenie całego 

kraju m. in. w Gdańsku, Warszawie, Krakowie i Katowicach. Od 1988 r. na emigracji w USA. W 1989 r. członek 

Nowojorskiego Komitetu Wyborczego Solidarności, oraz mąż zaufania "S" z ramienia Komitetu Obywatelskiego 

Solidarność. W 1990 r. przewodniczący Komitetu Kampanii Prezydenckiej Lecha Wałęsy w Nowym Jorku. W wyborach 

parlamentarnych 1991 r. reprezentuje w Nowym Jorku Porozumienie Centrum. Członek Instytutu Józefa Piłsudskiego 

w Ameryce. Współpracownik polonijnych gazet w Stanach Zjednoczonych. Autor wspomnień z okresu 

PRL "Ojczyzno ma...". Za zasługi w działalności na rzecz niepodległości Polski oraz respektowania praw człowieka 

w PRL, odznaczony przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności. Jego wielką pasją są 

podróże po świecie. Odwiedził sześć kontynentów, a podczas tych podróży pływał po trzech oceanach. Mieszka 

w okolicach Denver, w Kolorado, USA. E-mail: edwardf11@msn.com, website: http://edwardf.salon24.pl 

Nasza akcja protestacyjna po "prowokacji bydgoskiej" (marzec 1981) 

w olkuskiej Stacji Uzdatniania Wody. Na zdjęciu z Leszkiem Henzoltem. 

REKLAMA 

Ewa Petrocco 

Thermomix independent consultant #110956 

Tel: 720-224-3225 

email: eroko@skybeam.com 

https://shop.thermomix.com/consultant/110956 

Iwona Santiago 

Thermomix independent consultant #111676 

Tel: 201-696-5804 

email: iwona732003@yahoo.com 

https://shop.thermomix.com/consultant/111676

MARZEC 

12 2021 

GOSPODARKA 

Broń polityczna Nord Stream 2 


Nord Stream 2 to projekt budowy 

drugiej nitki gazociągu, który biegnąc 

po dnie Morza Bałtyckiego 

łączy Rosję z Niemcami. Obecnie 

działające połączenie od 2012 roku 

jest w stanie przesyłać do Niemiec 

55 mld metrów sześciennych rosyjskiego 

gazu rocznie. Jeżeli Nord 

Stream 2 zostanie zrealizowany, będzie 

dostarczał łącznie nawet 110 

mld metrów sześciennych błękitnego 

paliwa. 

Budowa drugiej nitki gazociągu 

od początku budzi wątpliwości 

i liczne kontrowersje. Z różnych 

powodów inwestycji sprzeciwia 

się część państw członkowskich 

EU, a krytyczne stanowisko prezentuje 

nawet Komisja Europejska. 

„Z punktu widzenia Unii Europejskiej 

jako całości Nord Stream 2 nie 

przyczynia się do bezpieczeństwa 

dostaw” – oświadczyła ostatnio 

w PE dyrektor generalna unijnego 

departamentu energii Ditte Juul 

Jørgensen. Dunka zaznaczyła przy 

tym, że pełna odpowiedzialność 

za zatrzymanie inwestycji leży po 

stronie Niemiec. Nie ustaje zatem 

presja na Berlin, żeby zrewidował 

stanowisko w sprawie gazociągu 

i zrobił krok w tył. Na rząd 

Angeli Merkel poprzez regularne 

zaostrzanie sankcji naciskał także 

Prezydent USA. Z tego powodu 

zakończenie udziału finansowego 

w projekcie potwierdziła w raporcie 

kwartalnym niemiecka spółka 

Wintershall, jeden z pięciu europejskich 

partnerów Gazpromu, którzy 

łącznie mieli zapewnić połowę 

środków. Z ustaleń mediów wynika, 

że także pozostali udziałowcy – 

Engie, OMV, Shell i Uniper zawiesili 

przelewy ostatnich transz wsparcia 

dla projektu. 

Po wycofaniu się kolejnych firm 

z budowy Nord Stream 2, w tym 

także szwajcarskiej firmy Allseas, 

światowego potentata w budowaniu 

podmorskich gazociągów, 

Gazprom podjął próbę zastąpienia 

ich własnym sprzętem i załogami. 

Okazało, że nie jest to łatwe. Mimo 

przyspieszonej modernizacji przerzuconego 

z Dalekiego Wschodu 

na Bałtyk statku Akademik Czerski 

i barki Fortuna, kilkukrotnie zapowiadane 

prace nie zostały wznowione. 

Przez lata Gazprom był 

postrzegany jako okręt flagowy rosyjskiej 

gospodarki oraz największe 

dobro narodowe. Lata świetności 

to już jednak daleka przeszłość. 

Gazprom zaangażował się w wiele 

bardzo kosztownych inwestycji infrastrukturalnych 

w oderwaniu od 

rachunku ekonomicznego, interesów 

własnych i akcjonariuszy. 

Wątpliwości budzą również 

korzyści, jakie rzekomo Nord 

Stream 2 może przynieść Europie. 

Najważniejszym elementem 

zapewniającym bezpieczeństwo 

energetyczne odbiorców pozostaje 

elastyczna reakcja dostawcy na dobowe, 

miesięczne i sezonowe wahania 

popytu i podaży, nie wspominając 

o sytuacjach nadzwyczajnych 

związanych na przykład z awariami. 

Podmorski Nord Stream ze 

swoją stałą przepustowością nie 

może zapewnić takiej elastyczności 

jak ukraiński system przesyłu 

z potężnymi podziemnymi magazynami 

gazu o pojemności ponad 

30 mld metrów sześciennych 

i rozbudowaną siecią gazociągów 

biegnących przez granicę. 

Skąd zatem taka determinacja 

w budowie Nord Stream 2? Powodów 

jest co najmniej kilka. 

Nie od dziś wiadomo, że surowce 

energetyczne to broń polityczna 

używana do wpływania na decyzje 

uzależnionych od nich krajów. 

Analizy wskazują, że Rosja ponosi 

niewspółmiernie wysokie koszty 

między innymi po to, żeby mieć 

wpływ i narzędzie nacisku na Ukrainę 

i pozostałe kraje Europy Środkowo-Wschodniej. 

Z powodów 

politycznych w latach 1991-2004 

Rosja co najmniej czterdzieści razy 

przerywała dostawy gazu. W latach 

2006 i 2009 eksport gazu został 

wstrzymany w szczytowym okresie 

zimowego sezonu grzewczego 

decyzją politycznego kierownictwa 

Kremla, a w latach 2014-2015 

na mocy podobnej decyzji dostawy 

zmniejszono o połowę. Ponadto, 

sama tylko Ukraina odnotowuje 

wpływy tranzytowe z przesyłu 

gazu przez jej terytorium w wysokości 

2 mld dolarów rocznie. Oznacza 

to, że gazociąg może stać się dodatkowym 

instrumentem polityki 

Rosji. Kremla nie powstrzymają 

potencjalne straty gospodarcze czy 

wizerunkowe, gdy chodzi o realizację 

interesów strategicznych. 

Niestety, administracja nowego 

prezydenta USA Joe Bidena de 

facto skapitulowała w sprawie 

gazociągu Nord Stream 2. Dopóki 

budowa nie została definitywnie 

zatrzymana, czas działa na korzyść 

Rosji. Nadzieje, że Waszyngton uruchomi 

pełen arsenał sankcji i dobije 

rosyjski projekt nie ziściły się. Jednak 

nie oznacza to, że Nord Stream 

2 powstanie bez problemów. 

Mimo ostrożnej polityki prezydenta 

Joe Bidena i jego determinacji, 

by poprawić relacje z Niemcami, 

nad projektem wciąż wiszą czarne 

chmury. Na razie nie poszerzono 

listy podmiotów objętych sankcjami, 

co jest odczytywane jako ukłon 

wobec Berlina i Moskwy. Departament 

Stanu jednak deklaruje, 

że nie wyklucza żadnych ruchów, 

w dalszym ciągu przygląda się podmiotom 

zaangażowanym w projekt 

i może uruchomić kolejne restrykcje 

w każdej chwili. Sytuacja jest 

na tyle dynamiczna, że zmienia 

się też nastawienie Niemiec, dotychczas 

największego sojusznika 


Rosji wspierającego budowę Nord 

Stream 2. W wyniku protestu niemieckich 

organizacji ekologicznych 

wstrzymana została decyzja przedłużająca 

zgodę na budowę gazociągu 

w sektorze niemieckich wód 

terytorialnych. 

Konkludując, jeśli wspólnota europejska 

w ramach EU ma się rozwijać 

i zacieśniać to sprzeciw wobec 

Nord Stream 2 powinien być jej 

nieodzownym elementem. Trudno 

bowiem znaleźć przykład projektu, 

który dobitniej obnażyłby podział 

na nową i starą EU, który ujawnił 

nieskuteczność unijnych mechanizmów 

prawnych i organizacyjnych, 

który mocniej skompromitowałby 

elity rządzące wspólnotą. Jeśli dochodzi 

do sytuacji, w której Unia 

z jednej strony gani Rosję za zajęcie 

Krymu czy ostatnio wtrącenie 

Nawalnego do łagru, a z drugiej 

zezwala na miliardowe interesy 

Kremla w Europie, to krytyka 

tak Brukseli jak i projektów tego 

typu jest politycznym i moralnym 

obowiązkiem każdego państwa, 

któremu zależy na wzmacnianiu 

Wspólnoty. 

Absolwent Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 

studiów podyplomowych SGH-SGGW oraz Instytutu Polityki 

Międzynarodowej w Waszyngtonie (USA). W latach 2016-2019 

założyciel i prezes Kongresu 590 - cyklicznego wydarzenia 

gospodarczego, skupiającego przedstawicieli polskiego 

biznesu, nauki, polityki i legislacji oraz gości zagranicznych, 

głównie z USA. 

Czytaj dalej... 

„Poloneza czas zacząć”! O polskim folku na amerykańskiej ziemi Dokończenie ze strony 7 

folku i tańca. „Piast” Polish Dance 

Group to grupa taneczna, która 

powstała w 2011 roku z pomysłu 

byłej tancerki ZPiT „Lasowiacy” 

Renaty Zarzyckiej-Grabau. To ona 

zaszczepiła bakcyla wśród młodzieży 

w wieku licealnym i ich 

rodziców. Większość stawała na 

parkiecie bez wcześniejszego doświadczenia. 

Stopniowo nauczyli 

się nie tylko kroków, ale także miłości 

do kultury folkowej. Obecnie 

społeczność tworzy 20 tancerzy, 

którzy w każdy piątek trenują 

na sali kościoła Our Lady of Las 

Vegas. Oprócz polskich klasyków 

(śląską suitę, krakowską suitę 

z lajkonikiem, mazura, polki, tanga 

warszawskiego i oberka) w repertuarze 

znajdują się światowe 

tańce – grecka zorba, francuski 

cancan i viva prosto z Las Vegas. 

- Mamy za sobą mnóstwo występów 

na terenie zachodniego wybrzeża 

– Las Vegas, Phoenix, San 

Diego, Yorba Linda, Los Angeles 

czy Seattle. Latem 2019 roku byliśmy 

uczestnikiem Światowego 

Festiwalu Polonijnych Zespołów 

Folklorystycznych w Rzeszowie. 

Ubiegłego roku trwały przygotowania 

do festiwalów w Arizonie 

i Kanadzie, ale ze względu na CO- 

VID-19 nie odbyły się one – mówi 

nam Marzena Kinel, choreograf 

„Piasta”. Zarząd zespołu tworzą 

osoby przez wiele lat związane 

z tańcem regionalnym. Wśród 

nich są m.in. wspomniana wyżej 

choreograf Marzena Kinel, dyrektor 

i manager social mediów 

Janusz Nowak, asystent choreografa 

Dominik Kuna, odpowiedzialny 

za muzykę Zdzisław Podzorski 

i dbające o kostiumy Ela 

Youngman i Joanna Nowak. Grupa 

wspierana jest finansowo przez 

wielu partnerów, takich jak Polish 

National Alliance, Polski Konsulat 

w Los Angeles, Parafię Our Lady 

of Las Vegas, Polish American Social 

Club oraz Craft Construction 

Company. 

Zespół Tańca Ludowego „Karpaty” 

(Karpaty Dance Ensemble) 

istnieje od 2015 roku, obecnie 

działa w nim ok. 18 osób w różnym 

wieku. Wielu z nich nie 

mówi perfekcyjnie po polsku, ale 

zawzięcie uczy się naszej kultury. 

- Stworzyłem zespół po przeprowadzce 

do Utah. Zawodowo 

jestem informatykiem, ale moją 

pasją jest polski folklor. Tańczymy 

różne tańce z wielu regionów, 

szczególnie Kaszub, Spisza, Łowicza, 

Cieszyna, Krosna. Pojawiają 

się też tańce starowarszawskie 

oraz narodowe, jak krakowiak, 

polonez, mazur, kujawiak i oberek. 

Na następny rok szykujemy 

tańce bamberskie dla dorosłej 

grupy oraz przeworskie dla dzieci 

– zaznacza Maciej Smusz, dyrektor 

„Karpat”. Grupa współpracuje 

z okolicznymi zespołami z Denver 

w Colorado i Tucson z Arizony. 

Na swoim koncie ma występy 

na lokalnych festiwalach, takich 

jak Paderewski Music Festival, 

Living Traditional Festival i Ogden's 

Heritage Days. Na zbliżający 

się Dzień Św. Patryka szykowana 

jest niespodzianka we współpracy 

z zespołem Inisowiacy z irlandzkiego 

Ennis. W sieci pojawi 

się film, w którym tancerze wykonają 

irlandzką pieśń w rodzimych 

ludowych strojach. To jednak 

nie koniec planów. - W Utah 

jest niesamowita różnorodność 

klimatyczna, która corocznie 

przyciąga tłumy turystów. Rok 

temu przyleciała do nas kapela 

Tekla Klebetnica z Ustronia, która 

w 2013 roku zajęła drugie miejsce 

w 6. edycji polskiego talent 

show „Mam Talent”. Pod koniec 

tego roku planujemy zorganizować 

warsztaty tańców wielkopolskich 

z dyrektorem Zespołu 

Pieśni i Tańca „Wielkopolanie” 

z Poznania – dodaje. 

Wspomniany wyżej dyrektor 

zespołu Maciej Smusz jest również 

sekretarzem Stowarzyszenia 

Polskich Zespołów Ludowych 

w Ameryce (Polish Folk Dance 

Association of the Americas). 

Działalność obejmuje sieć materiałów 

niezbędnych dla zespołów 

ludowych, kontakty z firmami 

związanymi z folkiem, warsztaty 

tańców ludowych, lokalne koncerty, 

a także promowanie tańca 

wśród Polonii i nie tylko. Historia 

stowarzyszenia sięga 1983 roku. 

W trakcie Festiwalu w Rzeszowie 

zrodził się pomysł połączenia ludowych 

grup w Ameryce Północnej. 

Powstanie zapoczątkowali 

Patryk Hotkowski, Micheline Jamiński, 

Lester Jung, Marty Pack, 

Stanley Pelc, Leonard Pierce, Tom 

i Donna Skurski oraz Mary Kay 

Stuvland. Pierwszym prezesem 

wybrano Stanleya Pelca – kierownika 

i choreografa Polsko- 

-Amerykańskiego Zespołu Folklorystycznego 

w Nowym Jorku. 

Początkowo, do PFDAA należało 

7 zespołów, obecnie jest ich 34 

z całych Stanów i Kanady. Także 

zarząd uległ zmianie. Prezesem 

jest Edward Rajtar - dyrektor zespołu 

„Dolina” z Minneapolis, wiceprezesem 

Duane Tomka – dyrektor 

„Syreny” z Milwaukee, nad 

finansami czuwa Daniel Smela 

– dyrektor „Polonii” z Winnipeg, 

a sierżantem broni jest Donna 

Skurski – dyrektor „Wawla” z Detroit. 

- Dla naszej organizacji polska 

kultura ludowa, szczególnie 

tańce ludowe, są sposobem integracji 

członków, niezależnie od 

tego, jak daleko wszyscy mieszkają. 

Co roku organizujemy spotkanie 

grup na festiwalu Polish Fest 

w Milwaukee w Wisconsin. W tej 

chwili, ze względów epidemicznych, 

nasza działalność jest ograniczona, 

ale pracujemy nad zdobyciem 

profesjonalnych nagrań 

muzycznych z różnych regionów 

Polski do użycia w suitach tanecznych 

– zapewnia Smusz. 

Bogactwo polskiej kultury jest 

niezliczone i w wielu aspektach 

dotyczy kultury folkowej. Kiedyś 

kojarzyła się ona tylko i wyłącznie 

z daną społecznością zlokalizowaną 

w konkretnym miejscu, 

dziś jest modna i z chęcią wraca 

się do niej na skalę krajową, a także 

zagraniczną. Polonia w Stanach 

dba o to, aby pamięć o tym, 

co piękne, ważne i wartościowe 

nie zatarła się, a szerzyła, zwłaszcza 

wśród młodego pokolenia. 


Absolwentka dziennikarstwa Uniwersytetu Kardynała 

Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 10 lat 

związana z prasą oraz mediami internetowymi. 

Miłośniczka sportu, zwłaszcza piłki nożnej, siatkówki 

i skoków narciarskich. Prywatnie mama dwóch córek.

MARZEC 

PSYCHOLOGIA / KSIĄŻKA 2021 13 

Jak polubić siebie?! 

Adriana Czyż, psycholog 

Wiemy już czym jest poczucie 

własnej wartości oraz dlaczego 

jest tak ważne. Poznaliśmy różnice 

w codziennym sposobie funkcjonowania 

osób o niskiej i wysokiej 

samoocenie. Czas by zająć 

się metodami, które w praktyce 

pomogą nam skutecznie budować 

i wzmacniać nasze poczucie 

wartości. 

Doktor Nataniel Branden, 

twórca jednej z podstawowych 

teorii budowania poczucia własnej 

wartości, twierdził, że jest 

ono oparte na sześciu filarach 

stanowiących jednocześnie wewnętrznie 

wygenerowane strategie 

postępowania. Zatem, aby 

skutecznie budować poczucie 

własnej wartości należy postępować 

według niżej opisanych 

reguł. 

Praktykuj życie świadome – 

naucz się dostrzegać i rozróżniać 

swoje uczucia, myśli i zachowania; 

poznaj swoje potrzeby i słuchaj 

wskazówek jakie daje ciało. 

Staraj się patrzeć trzeźwo na otaczający 

Cię świat i oddzielaj fakty 

od Twojej ich interpretacji. Pozwoli 

Ci to uświadomić sobie co 

jest prawdą, a co iluzją. Będziesz 

mógł opierać swoje działania na 

prawdzie unikając kłamstwa, które 

niszczy poczucie wartości. 

Akceptuj siebie – samoakceptacja 

to zgoda na rzeczywistość 

bez jej zaprzeczania. Zakłada ona 

przyjęcie pełnej prawdy o życiu 

i jego różnych odcieniach. Jednak 

samoakceptacja nie oznacza, 

że mamy bezkrytycznie siebie 

„lubić” czy „zgadzać się na coś”. 

Mamy przede wszystkim zauważać 

oraz rozumieć swoje emocje 

i zachowania oraz poznawać 

siebie i być wyrozumiałym dla 

swoich słabych i mocnych stron. 

Samoakceptacja to znanie swojego 

prawa do istnienia przez siebie 

samego. 

Bierz odpowiedzialność za 

siebie, bo to Ty, dokonujesz wyboru. 

Odpowiedzialność za siebie 

daje poczucie kontroli i wpływu 

na własne życie. To również zrozumienie, 

że nie jesteśmy odpowiedzialni 

za szczęście innych 

ludzi, podobnie jak inni ludzie nie 

są odpowiedzialni za nasze szczęście. 

My sami odpowiadamy za 

realizację naszych potrzeb i spełnianie 

marzeń. 

Trenuj asertywność – bądź 

świadomy własnych praw i naucz 

się je szanować na równi 

z prawami innych. Egzekwuj je 

nie naruszając praw drugiej osoby. 

Asertywność to umiejętność 

stawiania granic bez potrzeby 

walki o ich respektowanie, to 

zdolność mówienia „nie” bez poczucia 

winy, jeśli z czymś się nie 

zgadzamy i mówienia „tak” jeśli 

czegoś chcemy. 

Dbaj o integralność osobistą 

– to życie w zgodzie ze sobą, postępowanie 

zgodnie z wewnętrznymi 

wartościami i przekonaniami. 

Spójność osobista to harmonia 

między tym co myślimy, mówimy 

i robimy. Kiedy nie żyjemy 

w zgodzie z naszymi wartościami 

to ograbiamy siebie z szacunku 

do siebie samego. Brak prawości 

w postępowaniu, zdrada wyznawanych 

zasad, hipokryzja niszczą 

samoocenę. 

Praktykuj życie celowe - wytyczaj 

sobie cele i naucz się je 

realizować. Działaj świadomie, 

intencjonalnie i bądź ukierunkowany 

na konkretny cel. Nie daj się 

prowadzić przypadkowi. Stawiaj 

sobie cele realne i realnie określaj 

sposób i czas ich realizacji. 

Wyznaczanie, dążenie i w efekcie 

osiąganie celów potwierdza naszą 

skuteczność i podnosi poczucie 

własnej wartości. 

Filary te stanowią narzędzie, 

które pomoże Ci w budowaniu 

i wzmacnianiu samooceny. Zacznij 

od poznania siebie samego. 

Spróbuj odpowiedzieć na 

pytania: kim jesteś?; co lubisz?; 

o czym marzysz?; co jest dla ciebie 

ważne?; czego potrzebujesz?; 

które relacje są dla Ciebie dobre, 

a które Cię wyniszczają? Budowanie 

poczucia własnej wartości 

to trudny proces. Nie możemy 

go opierać na sztucznej wizji samego 

siebie i bezkrytycznym samouwielbieniu, 

ale na poznaniu 

siebie, zaufaniu do siebie samego 

i szacunku do osoby, którą naprawdę 

jesteśmy. Bez niepotrzebnej 

skromności i bez przesadnego 

krytycyzmu. Nie skupiaj się nie 

na łataniu deficytów czy poszukiwaniu 

„usterek” w sobie samym. 

Odkrywanie zalet i rozwijanie 

własnych zasobów pozytywnie 

wpłynie na jakość Twojego życia. 

Pracując nad poczuciem własnej 

wartości postaraj się: 

1. Nie generalizować - komunikaty 

takie jak: "ja zawsze", "ja nigdy" 

nie sprzyjają porozumieniu 

ani ze światem zewnętrznym, ani 

z samym sobą. Warto trzymać się 

faktów, a nie uogólnionych ocen, 

np. stwierdzenie „z nikim się nie 

dogaduje” zastąp „nie z każdym 

się dogaduje". 

2. Błędy traktuj jak lekcje. 

Rzadko analizujemy kryzysy pod 

kątem pozytywnych stron. Przypomnij 

sobie jakieś wydarzenie, 

które uznajesz za swoją porażkę 

i odpowiedz na pytanie co dobrego 

z niego wyniosłeś? 

3. Zrób listę swoich sukcesów 

i bazując na tym pokazuj innym 

w czym jesteś dobry. Poczucie 

własnej wartości rośnie, kiedy 

możemy zademonstrować swoje 

umiejętności. 

4. Ogranicz porównywanie 

siebie do innych. Ludzie zapominają, 

że bycie sobą jest czymś 

wspaniałym i daje tysiące możliwości. 

Czas i wysiłek, jaki zajmuje 

porównywanie siebie do innych 

warto wykorzystać do inspirowania 

się nimi. 

5. Naucz się doceniać siebie. Jesteśmy 

niedoskonali, ale unikalni 

i cenni dla siebie samych. Skieruj 

wzrok na siebie, aby obudzić cały 

swój potencjał i cieszyć się sobą 

i swoją autentycznością. 

6. Nie krytykuj się gdy i tak czujesz 

się źle – w ten sposób jeszcze 

bardziej obniżasz swoje poczucie 

wartości. 

7. Decyduj - zacznij podejmować 

decyzje. Stopniowe przejmowanie 

steru nie tylko wzmocni 

poczucie sprawczości, ale również 

pozwoli budować pozytywne 

przekonania o sobie. 

8. Afirmuj - powtarzaj pozytywne 

twierdzenia na temat własnej 

osoby podkreślając swoje zasoby 

i mocne strony. Wypełnij głowę 

pozytywnymi myślami. Jednakże 

powtarzanie zdań w które nie 

wierzymy nie działa. Każda afirmacja 

w rodzaju "Jestem piękna/ 

piękny" lub "Odniosę sukces" – 

często stoi w sprzeczności z tym, 

jak siebie widzimy, a przez to czujemy 

się jeszcze gorzej. Właściwa 

afirmacja to powtarzanie zdania 

typu "Będą wytrwały, aż odniosę 

sukces", „będę ćwiczyć codziennie, 

dopóki nie schudnę”. 

9. Naucz się przyjmować komplementy 

- przygotuj sobie zestaw 

reakcji (np. dziękuję”, „jak 

miło z Twojej strony”) i stosuj je. 

Odruch, by wyśmiać komplementy, 

w końcu zniknie i zaczniesz 

wierzyć w miłe rzeczy, które słyszysz 

od innych. 

10. Skorzystaj z pomocy psychologa, 

terapeuty - czasem samodzielnie 

podejmowane próby 

wzmocnienia poczucia wartości 

nie przynoszą wystarczających 

efektów. Praca ze specjalistą pozwoli 

odkryć głębsze przyczyny 

trudności w obszarze samooceny 

oraz wypracować skuteczne 

i adekwatne do indywidualnych 

potrzeb metody jej wzmacniania. 

Docenianie siebie to zadanie, 

które wymaga od nas ciągłego 

wysiłku. Wiele osób woli się poddać 

i przestać zajmować się własnymi 

potrzebami. Wielu, po nieudanych 

próbach, porzuca siebie 

samych, ponieważ miłość własna 

wymaga wysiłku i stawiania czoła 

własnym demonom. Mimo to 

warto. 

Na zakończenie życzę państwu 

odwagi do spojrzenia na siebie 

obiektywnie, zobaczenia siebie 

takimi jakim jesteście, odwagi do 

zaakceptowania siebie i próby 

walki o to, żeby podnieść swoja 

samoocenę. Doceńcie swoje sukcesy 

i dostrzeżcie, że jest wiele 

rzeczy, które potraficie zrobić 

dobrze. Dbajcie o siebie i zawsze 

bierzcie siebie pod uwagę. 

Ponadto jeśli potrzebujecie 

rozmowy, wsparcia, porady lub 

innej formy pomocy jestem dla 

Was! Zapraszam do spotkań 

on-line (100PLN/60 minut). 

Tel: 0048 530 947 647, e-mail: 

adrianaczyz.plj@gmail.com 

Adriana Czyż 

Psycholog o specjalności psychoprofilaktyka i pomoc 

psychologiczna. Prowadzi prywatny gabinet oraz pracuje 

w pieczy zastępczej, gdzie zajmuje się diagnozą i wsparciem 

psychologicznym dzieci umieszczonych w rodzinach zastępczych. 

Prywatnie żona i mama dwójki dzieci. Nieustannie myli 

kierunki i tak już prawdopodobnie zostanie. Hobby: kino noir, 

kino europejskie i podróże, jeżeli tylko jest możliwość. 

Jak być szczęśliwszą, zdrowszą i piękniejszą, 

aut. Jennifer Ashton, Sarah Toland 

Recenzja: Kinga / Zabookowana.pl 

Czy dwanaście miesięcy wystarczy, 

by poczuć się szczęśliwszą, 

zdrowszą i piękniejszą? Na to pytanie 

próbowała odpowiedzieć 

Autorka – Jennifer Ashton, podejmując 

co miesiąc inne wyzwania, 

by móc podzielić się z nami swoimi 

obserwacjami. 

Czy Wy wprowadzacie w swoje 

życie jakieś postanowienia noworoczne? 

Domyślam się, że łatwiej 

postawić sobie jakieś cele, niż je 

realizować. Jeżeli tak, to ten poradnik 

jest dla Was! 

Autorka wiele przeżyła w ciągu 

ostatnich miesięcy, dlatego postanowiła 

zrobić coś dla siebie. Mianowicie 

zadbać o swoje zdrowie, 

podejmując miesięczne wyzwania 

przez cały, okrągły rok. Zatem na 

każde kolejne zadanie miała 30 

dni, czyli tyle, ile potrzebujemy, by 

wyrobić w sobie nawyk. 

Porady są przeznaczone dla każdego 

z nas, ponieważ nie wymagają 

one ani wielkiego wysiłku, 

ani ogromnej ilości poświęconego 

czasu. W każdym miesiącu Ashton 

opisuje swoją historię, dodaje garść 

informacji, podpartych badaniami 

naukowymi oraz podrzuca nam 

cenne rady od siebie, które ułatwią 

wykonanie danego zadania. 

Wiecie co się okazało? Każde wyzwanie 

sprawiło, że Autorka poczuła 

się lepiej we własnym ciele! 

To było dla niej wielkim zaskoczeniem, 

że tak małe zmiany wpływają 

na jej dobre samopoczucie i lepszy 

wygląd. 

Wracając do pierwszego pytania: 

czy dwanaście miesięcy wystarczy, 

by być szczęśliwszą, zdrowszą 

i piękniejszą? Jak najbardziej tak! 

Autorka udowadnia na samej sobie, 

że niemożliwe nie istnieje. Mimo, 

iż sama jest bardzo zapracowaną 

osobą, potrafiła znaleźć w sobie 

siłę, by podołać wyzwaniom. Ponieważ 

dbanie o siebie to nie tylko 

fryzjer czy manicure, ale również 

to, jak czujemy się wewnętrznie 

same ze sobą. Jak gospodarujemy 

czasem, jak dbamy 

o nasze zdrowie, czy jesteśmy 

przyjaciółkami same dla siebie. 

Taka samoświadomość 

kształtuje zarówno nasze wewnętrzne, 

jak i zewnętrzne 

„ja”. 

„Gorąco zachęcam cię do 

tego, żebyś spojrzała na każde 

z wyzwań jak na eksperyment. 

Daj sobie szansę na poznawanie siebie 

i na nauczenie się, jak być swoją 

najlepszą wersją każdego dnia.” 

Uważam, że jest to pozycja obowiązkowa 

dla każdego, kto naprawdę 

chce wprowadzić w swoje życie 

zmiany, a może nie do końca wie, 

jak się za to zabrać. 

Moja ocena: 10/10 

Książka dostępna jest w języku 

polskim i angielskim na Amazonie.

14 MARZEC 


ZDROWIE 

Czy istnieje gdzieś źródło wiecznej młodości? 


Ależ wspaniale byłoby znaleźć takie 

źródełko, które przedłuży nam 

młodość i zagwarantuje wspaniałe 

samopoczucie. Od lat, wielu ekspertów 

rozpisuje się na ten właśnie 

temat, a firmy kosmetyczne 

prześcigają się w ofertach na coraz 

to lepsze produkty, które mają zapewnić 

nam dłużej młodość. Jednak 

wygładzone zmarszczki nie są 

jedynym atrybutem młodego wyglądu. 

Zdrowe, silne ciało i kondycja 

fizyczna, a co za tym idzie dobre 

samopoczucie, mają zdecydowanie 

przewagę nad pięknem. Czy jest zatem 

sposób by zachować na dłużej 

witalność i tryskać energią do późnego 

wieku? Oto krótka historia. 

Oficer brytyjskiej armii, pułkownik 

Bradford będący na służbie 

w Indiach wielokrotnie słyszał 

o tym, że istnieje w górach Tybetu 

grupa lamów (ludzie żyjący wysoko 

w Himalajach), którzy przez 

tysiąclecia przekazywali sobie tajemnicę 

źródła młodości. Klasztor 

i jego mieszkańcy byli swego rodzaju 

legendą, a mężczyźni, którzy 

tam trafiali, podobno w tajemniczy 

sposób odzyskiwali zdrowie i witalność. 

Po wielu latach Bradford, 

już 70-cio letni, powrócił do Tybetu, 

żeby znaleźć sposób na odmłodzenie. 

Odnalazł siedzibę mnichów, 

a do domu wrócił dopiero po trzech 

latach z „przepisem” na młodość. 

Przyjaciel jego spodziewał się 

wizyty starszego kolegi lecz ku 

ogromnemu zdziwieniu ujrzał nie 

słabego staruszka, ale pełnego 

energii “40-latka”. Uznał, że to jakiś 

żart. Dopiero po krótkiej rozmowie 

rozpoznał w nim pułkownika. Mężczyzna 

doznał całkowitej przemiany. 

Jak? 

Cała historia przedstawiona 

została w książce Petera Keldera 

„Źródło wiecznej młodości”. To 

właśnie on otrzymał wiedzę od 

swojego starszego przyjaciela i postanowił 

się nią podzielić z innymi. 

“Źródło wiecznej młodości”, znane 

w oryginale jako “Ancient Secret of 

The Fountain of Youth” jest krótkim 

opowiadaniem, przewodnikiem do 

którego gorąco zachęcam zarówno 

w wersji angielskiej jak i polskiej. 

Książkę można łatwo znaleźć na 

internecie i przeczytać 

w formie pdf. 

Autor opisuje, jak ćwiczyć 

rytuały tybetańskie, 

czy inaczej nazywane 

jogą tybetańską. Nie są 

to zaawansowane ćwiczenia, 

niemożliwe do 

zrobienia, a do tego na 

początek każdy z rytuałów 

tybetańskich należy 

powtórzyć tylko 3 razy. 

Z każdym tygodniem powtarzamy 

je o jeden lub 

o dwa razy więcej, a kiedy 

jestesmy juz nieco silniejsi 

i gotowi dochodzimy 

do 21 (maksimum) 

powtórzeń każdego z rytuałów. 

Warto zaznaczyć, iż nie jest 

to wyścig, czy sport wyczynowy, 

ćwiczyć należy powoli, przy regularnym 

oddechu. Ćwiczenia te nie 

powinny być wyczerpujące, a bardziej 

relaksujące. Ja osobiscie bardzo 

lubie je ćwiczyć i zachęciłam 

do nich moją 70-cio letnią Mamę, 

która również je polubiła. Zaleca 

się aby te ćwiczenia wykonywać 

codziennie, przez 15-20 minut. 

Kiedy wykonuje je codziennie zauważyłam 

u siebie wzrost energii, 

moje mysli sa bardziej przejrzyste 

i pozytywne. Ćwiczenia te zdecydowanie 

wzmacniają i stabilizują 

zarówno ciało jak i psychikę! 

Ideą funkcjonowania rytuałów 

(czy ćwiczeń) tybetańskich jest 

doprowadzenie czakr, czy wirów 

energii (ośrodków energetycznych 

w ciele człowieka), do pierwotnego 

stanu, czyli takiego, w którym energia 

znowu nabiera prędkości i wyzwala 

swoje naturalne moce. Każda 

z czakr ma inną właściwość i częstotliwość 

z jaką przepływa przez 

nią energia. Czakry często blokują 

się z powodu złego samopoczucia, 

stresu, braku ruchu czy marnej 

diety i wtedy wytrącają całe nasze 

ciało i psychikę z balansu. Często 

czakry porównywalne są do układu 

gruczołów dokrewnych. 

Ćwiczeń, rytuałów jest 5. Najlepiej 

wykonywać je rano, przed śniadaniem. 

W książce są one dokładnie 

opisane, a na rożnych stronach 

internetowych znajdą państwo całe 

mnóstwo filmików z przykładami. 

Zatem zachęcam wszystkich do wyzwania 

i wiosennej odnowy. Poprawa 

samopoczucia jak i wzmocnienia 

energetyczne gwarantowane! 

Wieczna młodość obiecywana:) 

Ćwiczenie nr.1 - stajemy w lekkim 

rozkroku, ręce unosimy równolegle 

do podłogi. Obracamy się przez 

prawe ramię (wirujemy). Zaczynamy 

od 3 obrotów. Jeżeli kręci nam 

się w głowie po skończeniu, można 

złożyć ręce razem i wpatrywać 

się w kciuki. Od razu ustaje. Dzieci 

robią to ćwiczenie często spontanicznie. 

Ćwiczenie nr.2- leżymy na wznak 

na podłodze. W tym samym czasie 

podnosimy proste nogi jak najwyżej 

oraz głowę przybliżamy do klatki 

piersiowej. Ważne jest rytmiczne 

oddychanie. 

Ćwiczenie nr.3 - klęczymy na kolanach, 

dłonie kładziemy na tylna 

strona ud, pod pośladkami. Tak 

trzymając wyginamy się do tyłu 

jak najdalej, bezpiecznie możemy, 

otwierając przy tym klatkę piersiową. 

Ważne jest aby się nie kołysać 

do przodu i tyłu, a raczej pracować 

tylko górną częścią ciałą przy wygięciu. 

Ćwiczenie nr.4 - mostek. Zaczynamy 

siedząc na podłodze z wyprostowanymi 

nogami, dłonie oparte 

przy miednicy, palcami w kierunku 

nóg. Podnosimy ciało aby zrobić 

mostek, czy stół, wypychając miednicę 

do góry, a głowę odchylamy do 

tyłu. 

Ćwiczenie nr.5 - kładziemy się na 

brzuchu twarzą do ziemi. Dłonie 

leżą płasko na podłodze na wysokości 

klatki piersiowej, czoło opieramy 

o podłogę. Nogi powinny być 

lekko rozchylone, stopy oprzyj na 

palcach. W tym ułożeniu podnosimy 

powoli cały tułów, opierając się 

na prostych rękach. Głowę odchylamy 

do tyłu. Ciało powinno “wisieć” 

a podłogi dotykają tylko stopy 

i dłonie. Następnie unosimy biodra 

kierując jednocześnie głowę w dół, 

aby broda dotknęła klatki piersiowej. 

Twoje ciało powinno tworzyć 

figurę przypominającą odwróconą 

literę V. 

Uwaga! Niektóre ćwiczenia mogą 

wymagać konsultacji z lekarzem 

(pozostawiam to Państwa decyzji). 


Poszukuje wewnętrznej harmonii przez życie w zgodzie z naturą. 

Wierzy w uzdrawiającą moc jedzenia. Propaguje zdrowy i świadomy 

styl życia. 

Punktacja kredytowa i jej wpływ 

na Twoje codzienne życie 

Punktacja FICO, trzy proste cyfry, 

które mają ogromny wpływ na 

ocenę zdolności kredytowej w Stanach 

Zjednoczonych. W latach 50 

ubiegłego wieku, w odpowiedzi 

na olbrzymie zapotrzebowanie na 

kredyty konsumenckie, firma Fair 

Isaac Corporation (FICO) wprowadziła 

matematyczna miarę oceny 

zdolności kredytowej, która od lat 

80 stosowana jest przez instytucje 

finansowe do dziś. Inaczej mówiąc 

punktacja FICO określa ryzyko 

pożyczania pieniędzy, ale też powoduje, 

że dla wielu osób kredyt 

stał się bardziej dostępny i tańszy. 

Punktacja kredytowa wyraża naszą 

indywidualna zdolność kredytową 

a tworzy ją tzw. historia kredytowa, 

którą budujemy przez całe swoje 

dorosłe życie w USA. 

Ocena kredytowa zwykle waha 

się od 300 do 850, a wartość niższa 

niż 600 jest uznawana za niestabilny 

kredyt i może wpływać 

na zdolność do uzyskania karty 

kredytowej, wynajęcia domu lub 

mieszkania lub zaciągnięcia pożyczki. 

Niska punktacja może również 

wpływać na oprocentowanie 

otrzymanej pożyczki lub karty 

kredytowej. 

Na punktację kredytową wpływa 

wiele różnych czynników między 

innymi wysokość sumy naszych 

kredytów i pożyczek wraz z ich 

terminowością spłat. Długość historii 

kredytowej, która ma znaczący 

wpływ dla osób, które dopiero 

co zaczynają swoje nowe życie na 

emigracji. Jeśli nie masz żadnej 

historii kredytowej, jesteś po prostu 

niewidoczny, co oznacza, że 

żadne z trzech głównych biur kredytowych 

- Experian , Equifax® 

i TransUnion® nie posiada informacji 

o Twoich wcześniejszych lub 

bieżących produktach kredytowych 

lub pożyczkowych. 

Jednak ocena Twojej zdolność 

kredytowej nie jest jedynie wykorzystywana 

przez instytucje finansowe, 

ale też może mieć wpływ na 

obszary, w których odpowiednia 

punktacja FICO może okazać się 

bardzo istotnym czynnikiem podczas 

zawarcia umów: 

- Z firmami ubezpieczeniowymi 

- Z firmami telekomunikacyjnymi 

- Z dostawcami energii, gazu, 

wody. 

- Wynajmu nieruchomości – domy, 

apartamenty. 

- Podczas procesu rekrutacji, 

w których firmy wykonują tzw. 

„Background Checks” 

Co zrobić, aby poprawić punktację 

FICO? 

Przede wszystkim obniż swoje 

zadłużenie na kartach kredytowych 

i pilnuj, aby dokonywać spłat 

zobowiązań w terminie. Staraj się 

utrzymywać swoje zadłużenie na 

kartach kredytowych w wysokość 

10% dostępnego kredytu. 

Dobrze jest systematycznie 

sprawdzać swoją historię kredytową. 

Zmiany w przepisach dają każdemu 

z nas prawo do bezpłatnego 

wglądu do swojej historii kredytowej 

trzy razy do roku w krajowych 

biurach kredytowych Experian , 

Equifax® i TransUnion®. Ponadto 

na rynku funkcjonują serwisy typu 

CreditKarma.com, na których można 

na bieżąco monitorować swoją 

punktację kredytową i dowiedzieć 

się o tym jakie czynniki mogą wpłynąć 

na poprawę tej punktacji. 

Zasady budowania dobrej historii 

kredytowej są stosunkowo proste 

i przejrzyste, a schemat postępowania 

w celu poprawy swojej 

punktacji FICO klarowny i łatwy 

do wprowadzenia w życie. Dlatego 

też nie warto odkładać

MARZEC 

UBEZPIECZENIA 2021 15 

Ubezpieczenia zdrowotne - co musisz wiedzieć 

o polisach typu dental? 


Ubezpieczenie dentystyczne (dental) 

jest produktem uzupełniającym ubezpieczenie 

medyczne i optyczne. Może 

być zawierane indywidualnie przez 

klientów, bez względu na typ posiadanej 

głównej polisy medycznej. Plany dental 

mają swoje własne reguły, ograniczenia 

i zasady. Mój artykuł powinien być pomocny 

w objaśnieniu podstawowych 

aspektów planów dental i ich elementów: 

Konkurencyjne składki miesięczne. 

W porównaniu do polis medycznych, 

plany dental są (zwykle) relatywnie, 

niedrogie - około $20-40 /miesiąc. 

Pokrycie “od ręki”. W zależności 

od firmy oferującej plan, w ramach 

świadczeń pokrywanych 100% przez 

ubezpieczenie, “od zaraz”, zwykle pakiet 

roczny obejmuje wizyty kontrolnej 

i przeglądu stanu zdrowia zębów i jamy 

ustnej, prześwietlenia oraz standardowe 

czyszczenia zębów raz lub dwa 

razy do roku. 

Czas oczekiwania. Główne świadczenia 

planów dental są zwykle podzielone 

na kilka części: świadczenia 

podstawowe, zaawansowane i czasem 

- ortodoncja. Należy się spodziewać, że 

każda z grup, będzie miała różne okresy 

maturacji tzn. świadczenia będą pokrywane 

(częściowo, co-insurance) przez 

ubezpieczenie dopiero po określonym 

okresie oczekiwania. Dla przykładu, 

świadczenia podstawowe (typu wypełnienia 

prostego ubytku, usunięcie 

zęba, itp) mogą wymagać 6 miesięcy 

okresu oczekiwania, świadczenia zaawansowane 

(np. koronka, leczenie 

kanałowe, chirurgia szczęki, itp) i ortodoncja 

- mogą wymagać 12 miesięcy 

oczekiwania zanim ubezpieczyciel zacznie 

uczestniczyć w kosztach. Warto 

tu pamiętać, że pomimo okresu oczekiwania, 

nasze zniżki sieciowe (PPO itp) 

są aktywne od pierwszego dnia aktywnej 

polisy. 

Wkład częściowy (co-insurance). 

Większość planów dental ma nie pokrywa 

100% kosztów, i ma charakter 

umów częściowych. Czyli część kosztów 

leczenia pokrywa pacjent, część 

firma ubezpieczeniowa (tj. do kwoty 

limitu świadczeń rocznie, na osobę). 

W zależności od planu, co-insurance 

może być 50/50, 70/30, 80/20, itd. 

Oczywiście co-insurance jest dopiero 

dostępne po okresie oczekiwania, co 

oznacza, jeśli pacjent potrzebuje nowej 

koronki na przykład w czwartym miesiącu 

aktywnej polisy, koszt leczenia 

wowczas bedzie 100% jego odpowiedzialnością, 

po zniżkach sieciowych 

(bo udział ubezpieczyciela jest możliwy 

dopiero po 6-12 miesiącach, itd). Jeśli 

taka sama potrzeba nastąpiłaby na 

przykład w 13 miesiącu aktywnej polisy, 

w zależności od planu i co insurance, 

całkowity koszt naszej przykładowej 

koronki jest podzielony najpierw przez 

zniżki sieciowe, następnie co-insurance 

(np. 50/50 lub 80/20) do kwoty limitu 

rocznego naszej polisy. 

Limit roczny, całkowity. Większość 

planów będzie miała określony, twardy 

limit świadczeń na dany rok, na osobę. 

W większości przypadków możemy się 

spodziewać limitów całkowitych w granicach 

$1000-1500. Świadczenia ortodoncyjne 

mogą mieć swoje własne, 

odrębne limity. Usługi typu implanty, nie 

są zwykle pokrywane w ramach planów 

dental. 

Sieć. Tak tak plany główne medyczne, 

plany dental opierają się o różne 

sieci providerów. Dla osób które podróżują, 

dostęp do krajowej sieci dental 

PPO oznacza lepszy dostęp do większej 

ilości dentystów, poza miejscem 

zamieszkania. Plus oczywiscie zniżki 

sieciowe. 

Z drugiej strony, problemy stomatologiczne 

i zdrowie jamy ustnej są 

kwestią dobrej profilaktyki - i dla części 

klientów, wielkość/rodzaj sieci może 

nie mieć większego znaczenia, ponieważ 

prace dentystyczne będą wykonane 

profilaktycznie, przez lokalnego, 

znanego nam dentystę. 

Podsumowanie. 

Ubezpieczenie dentystyczne ma 

swoje walory i zastowanie, i jest interesującą 

formą wzmocnienia pakietu 

ubezpieczenia medycznego. Jest stosunkowo 

niedrogie i w ramach samych 

składek możemy otrzymać profilaktyczne 

świadczenia, i mieć dostęp do zniżek 

sieciowych (firmowych lub krajowych). 

Po pełnym okresie maturacji kontraktów, 

na przykład 6 lub 12 miesięcy 

- mamy możliwość uzyskania dodatkowych 

ulg w kosztach leczenia, do 

maksymalnej kwoty planu. Oczywiście, 

dla osób które nie chcą uczestniczyć 

w planach typu dental, alternatywnie - 

zawsze pozostaje opcja gotówki (self 

-pay) lub planu zniżek u lokalnego lub 

polskiego dentysty. 

Powyższe cechy planów dentystycznych 

opisanych w tym artykule 

mają charakter typowo informacyjny 

i ogólny. Każdy indywidualny kontrakt 

powinien być przeanalizowany przez 

aplikanta we własnym zakresie, najlepiej 

z pomocą licencjonowanego 

profesjonalisty. Serdecznie zapraszam 

do kontaktu pod numer telefonu 

303.900.5861. Pracując bezpośrednio 

ze mną, uzyskujesz nie tylko dostęp 

do unikatowych planów które nie są 

dostępne w otwartym internecie - ale 

przede wszystkim zaufanego partnera 

i doradcę. 


Urodzony w Słupsku (pomorskie), w USA od 2003 roku. Absolwent PWSBIA w Warszawie, 

pasjonat aktywnego spędzania czasu, tematów wellness i ochrony zdrowia. Licencjonowany 

agent, edukator i doradca ubezpieczeń zdrowotnych dla osób poniżej 65 roku życia 

w CO, FL, GA, IL, IN, KS, MI, NC, NV, OH, OK, SC, TX, VA oraz WI. Mieszka razem z żoną, Holly, 

w Centennial, CO. Telefon kontaktowy 303.900.5861. 

Program Extra Help dla posiadaczy Medicare 


Jeżeli jesteście Państwo już posiadaczami, 

bądź w najbliższym czasie 

uzyskacie prawa do ubezpieczenia 

Medicare, gorąco zachęcam, aby zainteresować 

się federalnym programem 

pomocowym o nazwie Extra Help, często 

zwanym też Low Income Subsidy, 

w skrócie LIS. Jest to program subsydiowania 

wydatków własnych (składek, 

deductible i kosztu leków) związanych 

z planami na leki w ramach części D 

Medicare. Głównym kryterium kwalifikującym 

do tego programu są odpowiednio 

niskie dochody i oszczędności 

osób korzystających z Medicare. 

Program ten oferuje osobom, które 

się na niego zakwalifikują następujące 

benefity: 

Opłaconą w całości bądź częściowo 

składkę za plan na leki do pewnej ustalonej 

dla każdego stanu kwoty (np. na 

rok 2021 dla CO jest to kwota $ 34.30, 

a dla AZ $ 36.07). 

Eliminuje w całości lub częściowo 

tzw. deductible, czyli początkowy koszt 

własny. 

Obniżone dopłaty tzw. copayment do 

leków refundowanych w ramach posiadanego 

planu. 

W przypadku niektórych leków są to 

oszczędności idące w dziesiątki, a nawet 

setki dolarów. 

Eliminuje karę za spóźnioną rejestrację 

w planie na leki, tzw. Late Enrollment 

Penalty osobom, które nie 

przystąpiły do niego w wyznaczonym 

terminie. 

Otwiera możliwość zmiany ubezpieczenia 

na leki lub planu Medicare 

Advantage raz na kwartał. 

Eliminuje konsekwencje płacenia 

wyższych dopłat za leki w tzw. luce 

w pokryciu (ang. coverage gap /donut 

hole). 

Według danych dostępnych na stronie 

Medicare Rights Center, na program 

Extra Help w roku 2021 mogą zakwalifikować 

się osoby, których roczne 

dochody nie przekroczą $19,140, zaś 

dla małżeństw mieszkających razem 

ta kwota to $25,860. Pod uwagę brane 

są też oszczędności osób starających 

się o ten program. I tak dla pojedynczej 

osoby oszczędności nie mogą 

przekraczać $14,790, a dla małżeństw 

$29,520. Do oszczędności zaliczane 

są: nieruchomości, które nie są stałym 

miejscem naszego zamieszkania 

(np. domy letniskowe lub dochodowe), 

depozyty na kontach bankowych, certyfikaty, 

akcje spółek giełdowych, obligacje, 

fundusze inwestycyjne, konta 

IRA i posiadana przez nas gotówka. 

Nie są natomiast brane pod uwagę np. 

ubezpieczenie na życie, posiadane samochody 

czy biżuteria. 

Wystąpić o program Extra Help możemy 

na kilka sposobów. Proces ten 

odbywa się poprzez kontakt z biurem 

Social Security Administration. Osoby, 

które właśnie przystąpiły do Medicare 

otrzymują drogą pocztową, gotową 

do wypełnienia i odesłania aplikację 

oznaczoną numerem SSA-1020B. Aplikację 

tę można również złożyć przez 

Internet na stronie www.socialsecurity. 

gov/i1020, lub dzwoniąc do lokalnego 

biura tej instytucji. O program Extra 

Help, mogą się starać wszystkie osoby 

posiadające Medicare, niezależnie od 

tego jak długo jesteśmy jego posiadaczami. 

Musimy oczywiście spełniać 

opisane powyżej warunki dochodowe 

i oszczędnościowe. 

Jeżeli program Extra Help zostanie 

nam przyznany powinniśmy każdego 

roku pod koniec sierpnia lub na początku 

września otrzymywać z biura Social 

Security Administration formularz, który 

jest wnioskiem o przedłużenie go na 

kolejny rok. Formularz ten nosi nazwę 

Review of Your Eligibility for Extra Help 

i jest oznaczony symbolem SSA 1026B. 

Powinniśmy go odesłać w przeciągu 30 

dni do biura SSA, gdzie zostanie podjęta 

decyzja o jego przedłużeniu, zmianie 

poziomu dofinansowania lub odmowie 

na kolejny rok. 

Jeżeli Social Security wyda pozytywną 

decyzję otrzymamy wówczas pismo 

tzw. Notice of Award, w którym określony 

zostanie poziom dofinansowania 

(pełny lub częściowy). W przypadku 

odmowy biuro Social wyśle nam pismo 

zatytułowane Notice of Denial. Zdarza 

się również tak, że program ten jest 

niektórym osobom zatwierdzany automatycznie. 

Najczęściej są to osoby, 

którym przysługuje jakaś forma stanowego 

dofinansowania np. Medicaid, 

Medicare Savings Program lub SSI. 

Program Extra Help jest szczególnie 

pomocny dla osób przyjmujących 

drogie lekarstwa np. tzw. markowe lub 

specjalistyczne, które nie mają generycznych 

zamienników. Obniżki dopłat, 

tzw. co payments są wówczas bardzo 

znaczące. Lekarstwa, za które musielibyśmy 

dopłacać kilkadziesiąt lub 

kilkaset dolarów mogą nas kosztować 

kilkanaście razy niej. 

Więcej informacji na temat programu 

EXTRA HELP lub innych zagadnień 

związanych z Medicare można uzyskać 

kontaktując się ze mną pod numerem 

773-620-5258. 


Absolwent Politechniki Lubelskiej i Loyola University w Chicago (MBA). Zagadnieniami 

ubezpieczeń Medicare zajmuje się już ponad dwanaście lat. Pracował dla UnitedHealthcare 

(oddział Medicare Solutions), jako manager niezależnych agentów ubezpieczeniowych 

i dyrektor rynków etnicznych na stan IL. Był odpowiedzialny za stworzenie kompleksowej 

strategii wprowadzenia produktów ubezpieczeń Medicare tej firmy na rynek polonijny. 

Asystował w przygotowaniu i tłumaczeniach materiałów edukacyjnych, sprzedażowych 

i marketingowych. Obecnie właściciel agencji ubezpieczeniowej Health Insurance Center 

i agent ubezpieczeniowy na stany IL, WI, FL, CO, AZ i CT. Telefon kontaktowy 773-620-5258.

16 MARZEC 


KULTURA 

Nie daj się wkręcić w PRL. Krzywe zwierciadło Lema 

oczami Krzysztofa Jankowskiego 


"PRL – Pozaziemskie Regulacje 

Ludzkie" – takie hasło nie wróży 

nic dobrego. Nic dziwi więc fakt, 

iż Ijon Tichy nie zgadza się z jego 

wprowadzeniem i chce wystąpić 

w Parlamencie Panasłowiańskim 

przeciw realizacji szkodliwej idei. 

Brak zgody oznacza komplikacje 

dla buntownika – kolejny raz zapraszam 

do świata ukazanego 

w "Podróży VII" z "Dzienników 

Gwiazdowych" Stanisława Lema. 

Pretekstem do tego jest najnowszy 

film Krzysztofa Jankowskiego 

"Pokój" - pierwsza od 40 lat ekranizacja 

prozy Stanisław Lema 

w Polsce, o czym wspomniałam 

w poprzednim artykule. 

Krzysztof Jankowski – reżyser, 

scenarzysta i producent filmowy. 

Ma na swoim koncie sześć 

filmów, w tym pięć krótkometrażowych 

fabuł; wśród nich wielokrotnie 

nagradzane komedie 

„Odwyk” i „Kemping”. W krótkometrażowym 

„Pokoju” na ekranie 

pojawią się: Wojciech Solarz, Kamila 

Kamińska, Paweł Ciołkosz, 

Jacek Różański i Grzegorz Woś. 

Jest rok 2055. Znany kosmonauta 

Ijon Tichy ma wygłosić 

w Parlamencie Pansłowiańskim 

przemówienie przeciwne wprowadzeniu 

PRL – Pozaziemskich 

Regulacji Ludzkich. Przedstawiciele 

partii rządzącej, jak i samego 

rządu, starają się nie dopuścić 

do tego wystąpienia. Ijon zostaje 

podstępnie uwięziony w swoim 

pokoju hotelowym, gdzie zostaje 

poddany testom najnowszej broni 

powodującej multiplikację jego 

postaci. Zamiast szukać wyjścia 

z pułapki Ijon kłóci się sam ze sobą 

i nie może dojść do porozumienia 

z kolejnymi swoimi wcieleniami, 

co prowadzi do coraz bardziej absurdalnych 

zdarzeń… 

Kontynuując ten wątek zwracam 

uwagę na formę filmu, która 

nie trzyma się ściśle poważnych 

konwencji towarzyszących realizacjom 

science fiction. Wprowadzona 

satyra i rys komediowy 

zakrzywiają jednorodność gatunku 

i dają przestrzeń na ukazanie 

wartości, które kryją się w tekstach 

naszego naczelnego futurysty 

– Lema. 

Reżyser podkreśla jednak, że 

ekranizacja w jego interpretacji 

nie jest dosłownym odzwierciedleniem 

opowiadania. Krzysztof 

Jankowski dał sobie swobodę 

m.in. w doborze przestrzeni, 

w której dzieje się akcja. Zamiast 

kosmosu mamy więc pokój hotelowy, 

gdzie uwięziony zostaje 

główny bohater. Ponieważ jest 

ofiarą spisku jego osoba jest zmultiplikowana. 

Mamy zatem jedną 

postać w wielu odsłonach, które 

kłócą się ze sobą i nie ufają sobie 

wzajemnie, choć wystarczyłaby 

zgoda, by znaleźć najlepsze rozwiązanie. 

Tak ujęta zabawa konwencją 

jest ciekawym doświadczeniem 

dla widza, a dla twórcy 

możliwością ukazania słowiańskiej 

natury. W rozmowie z Polskim 

Radiem reżyser konkluduje: 

"Gdzie dwóch Polaków, tam trzy 

zdania. Każdy może zauważyć naszą 

niemożność dogadania się ze 

sobą, nawet w obrębie jednej rodziny. 

(...) Ta jedna postać w filmie 

mówi o całym społeczeństwie ". 

Z humorem możemy więc przejrzeć 

się w filmie jak w lustrze 

i ocenić, czy mimo upływu lat (bo 

"Podróż VII" ukazała się w 1964 

r.) wciąż posiadamy jako naród 

podobne cechy, czy widzimy je 

także w sobie. 

Krzysztof Jankowski podkreśla 

otwartość na ocenę jego dzieła 

przez widzów, a szczególnie przez 

entuzjastów Stanisława Lema. 

"Zdaję sobie sprawę, że mój film 

może być odebrany bardzo różnie, 

ponieważ dość mocno odszedłem 

od oryginału. Odtworzenie 

kosmosu udało się w "Legendach 

polskich" z bardzo dużym budżetem, 

a ja wiedziałem, że takiego 

nie mam. Jestem gotowy na ocenę 

fanów, którzy mają swoje oczekiwania 

i wyobrażenia. To jest 

właśnie najfajniejsze – że nigdy 

nie wiadomo, jaka będzie ich reakcja." 

- podkreślał reżyser w wywiadzie 

dla www.culture.pl. 

Rok 2021 – „rok Stanisława 

Lema” wydawał się sam w sobie 

doskonałym powodem, by wesprzeć 

tę produkcję przez instytucje 

do tego powołane. Tak się 

nie stało. Twórca nie ukrywa, że 

pomimo starań, nie udało mu się 

uzyskać dofinansowań: „Starałem 

się dwukrotnie o dofinansowanie 

w IAM i FINA i raz w PISF, odmówiono 

mi w każdej z tych instytucji. 

Z podobną odmową spotkałem 

się również w kilku instytucjach 

samorządowych”. 

Na uwagę zasługuje fakt, że 

film został zrealizowany 

ze środków 

własnych! Krzysztof 

Jankowski uruchomił 

zbiórkę na portalach 

crowdfundingowych 

i dzięki wpłatom niezależnych 

osób spełnił 

swoje marzenie: „Film 

można nazwać „fanowskim”, 

zrobionym z prywatnych 

środków”. 


Upór i determinacja doprowadziły 

projekt do szczęśliwego 

finału. I to jest powód do dumy 

– dla nich i dla nas, odbiorców 

również. 

Dziś każdy z nas może osobiście 

doświadczyć współczesnej 

interpretacji uniwersalnych przemyśleń 

Stanisława Lema, dzięki 

seansom filmu: „Pokój“ na platformach 

vod: 

- PlayKraków 

- EgoMovies (http://egomovies.myvod.io/) 

W obecnym kontekście światowego 

lockdownu związanego 

z pandemią, film zyskuje nową 

symbolikę (zamknięta przestrzeń, 

samotność, ograniczona komunikacja). 

To zapewne dodatkowa 

gratka dla kinomaniaków, zatem 

życzę przyjemności z oglądania. 

(źródło: www.filmweb.pl, www.culture.pl) 

Absolwentka Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i dziennikarstwa 

w Poznaniu. Przy filmach pracowała zawsze i od 

zawsze, to pasja i ciekawość świata wciąż nieprzemijająca, 

to siła samonapędzająca i energetyzująca. W 2008 założyła 

firmę Adagio, która nieprzerwanie zajmuje się promocją 

filmów kinowych, współpracuje z Dystrybutorami kinowymi 

i Producentami filmowymi. Mama 2 dzieci. 

FILM DOSTĘPNY NA 

PLATFORMIE 

 

ORAZ 

 

PIERWSZA OD 40 LAT 

POLSKA 

EKRANIZACJA 

STANISLAWA LEMA 

RÓWNIEŻ W WERSJI ANGLOJĘZYCZNEJ

Porozmawiajmy o sztuce 


KULTURA - SZTUKA - MODA 

MARZEC 


17 

Witam Was ponownie drodzy 

czytelnicy i zapraszam do 

rozmowy o najczystszej formie 

sztuki, która żyje z nami 

na codzień - o modzie. 

Czym jest moda? Moda to 

wyrażenie własnego oryginalnego 

stylu, emocji, sposobu 

bycia, życia, ekspresja naszych 

wrażeń i tego kim jesteśmy. 

Wyrażamy to w tym jak się 

ubieramy, w naszym sposobie 

zachowania, we fryzurze jaką 

nosimy, czy w muzyce jakiej 

słuchamy. 

Jako stylistka w Neiman 

Marcus mam codzienny kontakt 

z największymi twórcami 

sztuki jakimi są projektanci 

mody. Olbrzymie Firmy jak 

Versace, Dolce & Gabbana, 

Chanel, Gucci, Prada, Balenciaga, 

Christian Louboutin, 

Dior, Valentino, YSL, Alexander 

McQueen i tym podobne, 

inspirują mnie do tworzenia 

kreacji dla moich klientów. 

Dlaczego lubimy modę? 

Dlaczego tak ważną wagę 

przywiązujemy do tego w co 

się ubieramy? Dlaczego uwielbiamy 

nosić największe marki 

światowej mody? Czy dlatego, 

że daje nam to dobre samopoczucie, 

poczucie, że cały świat 

jest u naszych stop, poczucire 

siły i niezależności? Myślę, że 

piękna sztuka daje nam pozytywne 

spojrzenie na codzienność. 

Czujemy się dobrze wokół 

piękna. 

Trendy mody zmieniły się 

bardzo. Z powiewnych sukienek 

i spódnic, wysokich obcasów, 

przeszliśmy w wygodę 

i zaadoptowaliśmy bardziej 

sportowe kreacje. Tenisówki 

i leginsy, dżinsy i adidasy zawładnęły 

modą. Street wearcasual 

i fun, kolory i mieszanie 

stylów oraz wzorów. 

Razem z moja koleżanką 

Raddą (Instagram: curvy_ 

lime) przedstawiamy kilka 

kreacji z naszej szafy. Oto kilka 

propozycji jak zbudować 

nieskomplikowane kreacje 

mieszając elegancję ze sportowymi 

dodatkami, fajnymi 

dodatkami i wygodnym obuwiem. 

Biała tunika z białymi szortami 

leggins. Wspaniały pomysł 

mieszania stylów. Dodanie 

koloru - niebieski sweterek 

i wykończenie kreacji białymi 

bucikami. Bardzo proste dodatki: 

biżuteria i opaska na 

głowę. Świeże, lekkie i sportowo-eleganckie. 

Przykład połączenia czarnych 

szortów leggings z asymetryczna 

koszula typu tunika. 

Do tego buty z wystającymi 

skarpetkami i przewieszona 

crossbody jako akcent. Ekstrawagancki 

pomysł na wygodny, 

zabawny strój w stylu menswear 

dla każdego. 

Firma Off White-srebrne 

high top adidasy w połączeniu 

z czarną tuniką sweatshirt 

i srebrna torebka jako 

dodatek-akcent. Wykończenie 

ubioru srebrnymi dżinsami. 

Sportowy, wygodny ubiór 

street wear z odrobiną elegancji 

i szyku. 


Artystka, kulturystka, stylistka mody. Pracuje 

w Neiman Marcus w Denver w Cherry Creek, ambasadorka 

Matthew Morris Salon. Urodziła się we 

Wrocławiu, wychowała w Białymstoku. W Denver 

mieszka od 26 lat. Instagram: Joanna.asia.style 

REKLAMA

18 MARZEC 


Zakładamy ogródek warzywny 

Ryszard Tomtas 

PASJE POLAKÓW 

Codziennie jesteśmy ofiarami 

stresu, zabiegania, zamartwiania 

się o nasze zdrowie, finanse, 

karierę, dzieci czy też po prostu 

brak czasu. Codziennie również 

obiecujemy sobie solemnie, że 

będzie kiedyś taki czas, kiedy 

to weźmiemy się za siebie, zaczniemy 

zdrowo się odżywiać, na 

pewno przestaniemy krzyczeć na 

dzieci bez powodu, a może nawet 

znajdziemy czas na jakieś pożyteczne 

hobby. 

Często w takich okolicznościach 

ogród przychodzi nam na 

myśl jako odskocznia od stresu, 

a może nawet sposób na poprawę, 

po corocznie ponawianych 

przysięgach, że już będziemy lepsi, 

zdając sobie sprawę z faktu, że 

przysięgi te łamiemy zazwyczaj 

już w połowie lutego. Ogrodnictwo 

może być na to lekarstwem, 

a na pewno może mieć nIezwykle 

pozytywny wpływ na naszą 

rodzinę, sąsiadów, klimat, czy na 

nasze zdrowie i nawet poprawę 

finansów. 

Od lat ogród jest moją pasją 

chociaż również co roku narzekam 

(pewnie dlatego że jestem 

coraz starszy), że ogród jest za 

duży albo za pracochłonny. Mimo 

tego przez całą zimę nie mogę się 

już doczekać kiedy wreszcie całe 

zabieganie ogrodowe się zacznie. 

Po latach eksperymentów 

i pracy doszedłem do takiej wydajności, 

że np. cebuli i czosnku 

starcza naszej rodzinie na całą 

zimę, ogórków kiszonych (przyjaciele 

mówią, że najlepsze) starcza 

nam i naszym dzieciom na cały 

rok, nie licząc litrów nalewek na 

spirytusie z własnych malin czy 

też z jagód goji. 

Większość warzyw rozdajemy 

sąsiadom i znajomym, a ogród 

jest co roku, szczególnie latem 

centrum naszego rodzinnego 

życia i niesłychanej satysfakcji. 

Leczniczych aspektów ogrodu 

nikt nie kwestionuje, a wyniki 

pracy możemy zauważyć już po 

nawet 14 dniach, jak w przypadku 

rzodkiewek i sałaty. 

Jak zacząć? Wydawałoby się że 

sadzenie w skrzynkach jest łatwym 

sposobem na szybki ogród, 

ale tak nie jest. Skrzynki kosztują 

masę czasu i pieniędzy. Potrzeba 

do nich dziesiątki worków dobrej, 

i raczej drogiej ziemi, która nie 

jest najlepszym materiałem do sadzenia 

z wielu powodów. Jednym 

z nich jest nasz koloradański suchy 

klimat, który wysusza ziemię 

w skrzynkach na pieprz o wiele 

szybciej niż w gruncie. Ziemia 

powinna być raczej mieszanką 

lokalnej ziemi, tylko z nielicznym 

dodatkiem „czarnoziemu” który 

kupujemy w Home Depot. 

Do organizacji naszego nowego 

ogródka potrzebna nam jest 

przede wszystkim i tylko łopata. 

Kopiemy w miejscu najbardziej 

nasłonecznionym, chociaż jedna 

z granicznych stron może być na 

wszędobylski drewniany płot. 

Przy płocie, ciągle od słonecznej 

strony zasadzimy pomidory, którym 

nieco przeszkadzają nasze 

wiatry. Lubią miejsca zaciszne, 

ale także “dziewicze” czyli takie 

gdzie przedtem rosła na przykład 

tylko trawa. Pomidory w Kolorado 

są wyjątkiem jeśli chodzi 

o sadzenie w skrzynkach, dużych 

donicach albo chociażby w rozerwanym 

worku pełnej ziemi. 

Zawsze sadzę pomidory (oczywiście 

w Kolorado po 15 maja) 

bardzo małe i prosto do gruntu, 

aby młode rośliny miały możliwość 

przystosowania się do naszej 

gliniastej ziemi, której zaletą 

jest utrzymanie wilgoci. Kupione 

i posadzone jako pomidory “patio” 

dadzą się przenosić w ustronne 

miejsca i mogą być łatwo chronione 

przed nadmiernym słońcem 

czy nawet gradem. Całą resztę 

robimy w 4 godziny. Kopiemy 

kwadrat lub prostokąt wykopując 

skarpy trawy. Kopiemy szpadlem. 

Robimy grządki szerokości 3 stóp 

czyli na 4 rządki nasion po to aby 

po wydeptaniu ścieżki z każdej 

strony mieć wygodny dostęp do 

pielęgnacji i plewienia. 

Plewienie jest bardzo ważne. 

To jest nasz cotygodniowy „stress 

management”. W Kolorado mamy 

dużo słońca i dodając tylko trochę 

wody mamy świetne warunki na 

nieograniczone wprost, darmowe 

seanse nie tylko na stres ale także 

na “anger management”. 

Nie wypożyczamy żadnych 

maszyn. Inaczej cena naszych 

warzyw będzie o wiele droższa 

niż tych, które możemy kupić 

w Sprouts. Robimy ogród także 

dla naszego zdrowia, a zdrowiem 

jest wykopanie tego ogródka własnoręcznie. 

Reszta to już może 

być świetny projekt dla całej 

rodziny. Dzielimy kwadrat na 2 

równe części i rozsypujemy jakieś 

12 worków najtańszego naturalnego 

nawozu jaki jest w sklepie 

(sheep or steer manure). Kosztuje 

nie więcej niż $1.50 za worek. 

Przekopujemy łopatą jeszcze 

raz na głębokość co najmniej 6 

cali. Co roku będziemy dodawać 

10-15 worków takiego nawozu 

chyba, że sąsiad ma krowę, albo 

jak w moim przypadku alpaki, 

których nawóz jest zdecydowanie 

najlepszy i najczyściejszy ponieważ 

nie śmierdzi. Nie dodajemy 

nawozu kurzego, chyba że był 

w pryzmie co najmniej 2 -3 lata. 

Na lewej skopanej stronie będą 

warzywa, które sadzimy jak najwcześniej, 

po prawej natomiast 

te z których sadzeniem musimy 

czekać po 15 maja. 

W 4 rogach naszego nowego 

ogrodu posadzimy rabarbar, 

chrzan, szczaw i cebulę zwaną 

siedmiolatką (na szczypiorek). 

W tym samym rogu zorganizujemy 

później miejsce na zioła, 

które jako małe sadzonki kupimy 

w sklepie. Sadzenie ziół z nasion 

jest bardzo trudne i trzeba mieć 

dużo cierpliwości. W pierwszym 

roku chcemy widzieć szybkie 

efekty, kupmy więc bazylię, tymianek 

i np. oregano jako 3 osobne 

sadzonki. Nie sadzimy w pierwszym 

roku żadnych orientalnych 

albo innych dziwnych warzyw. Na 

początek sadzimy to co lubimy 

najbardziej i co uda nam się niezawodnie. 

Z lewej strony i to jak 

najwcześniej (nawet pod koniec 

lutego-oczywiście jak ziemia da 

się już kopać) sadzimy cebulę, 

nie z nasion tylko z małych cebulek 

kupionych w sklepie (onion 

sets). Wsadźmy po 15 czerwonej, 

białej i żółtej. Na zbiory dużej 

cebuli sadzimy w odstępach po 

4 cali, na szczypior 2 cale. Obok 

sadzimy, nawet w śniegu, zielony 

groszek (snow peas), który uwielbia 

zimno (pochodzi z Ameryki 

Północnej a jego nazwa od faktu 

że Indianie sadzili go właśnie 

w śniegu), zaraz potem sadzimy 

szpinak, rządek rzodkiewek, buraków 

- najlepiej z nasion Detroit 

Red (buraki nie lubią sąsiedztwa 

pomidorów) i dwa rodzaje sałaty. 

Można też wcześnie sadzić 

marchew, ale w Kolorado wschodzi 

bardzo powoli i uparcie. Lepiej 

chyba kupować organiczną marchew 

w Sprauts. Bardzo wcześnie 

można sadzić również kale, pietruszkę, 

rzodkiewkę (zdecydowanie 

najlepiej udaje sie French Breakfast 

- biało-czerwona). Proszę 

pamiętać że sałatę, rzodkiewkę 

nawet szpinak, jeśli mamy tylko 

miejsce sadzimy co 2-3 tygodnie. 

W ten sposób zapewnimy sobie 

kontynuację świeżych nowalijek 

przez prawie pół roku. Wiem, potrzebna 

do tego cierpliwość, ale 

z wiekiem mamy jej na szczęście 

coraz więcej. 

Wszystko oznaczamy patyczkami 

wetkniętymi w ziemię 

z nazwami warzyw. Można też 

wciskać puste opakowania po nasionach 

prosto w ziemię. Inaczej 

wszystko nam się może pomieszać. 

Ja często robię diagram na 

kartce papieru, co i gdzie wsadziłem 

i wieszam go po prostu na 

lodówce. Po prawej stronie, już po 

15 maja sadzimy ogórki (krótkie 

np. Gherking albo space saver), 

kalarepkę (kohlrabi) najlepiej 

z nasion, paprykę (nie z nasion, 

raczej sadzonki), Swiss chard 

(bardzo łatwo - z nasion), seler 

(raczej sadzonki), pomidory. Pomidory 

proszę kupować jak najmniejsze, 

najlepiej 4 lub 6 pack 

(cena !). Nasiona jeśli prosto do 

gruntu można sadzić według instrukcji 

na opakowaniach, w naszym 

małym ogrodzie można 

w rzędach co 6’ nawet jeśli pisze 

co 12”. Nasz ogródek powinien 

być super organiczny, musimy się 

więc liczyć z faktem, że niektóre 

z liści sałaty mogą być obgryzione. 

Z tych też powodów istnieją 

warzywa, których zdecydowanie 

nie polecam bo bez chemicznego 

sypania nie da rady a na dodatek 

rosną bardzo uparcie. 

Nie radziłbym w pierwszych 

latach, bez doświadczenia sadzić 

szparag (potrzebują dużo miejsca, 

a pierwsze żniwa dopiero po 

3 latach), kapusty (bardzo przyciągają 

robactwo) kalafiorów, 

bakłażanów, kukurydzy (w USA 

każda jest genetycznie modyfikowana), 

brukselki, fasoli, ziemniaków. 

Nie sypiemy chemią ale za to 

sadzimy rzędy kopru i aksamitek 

(merigold), a jeśli musimy pryskamy 

roztworami z ostrej papryki 

i czosnku. 

Powyższy projekt wielkości np. 

20 na 15 stóp, włącznie z ceną 

nasion i sadzonek nie powinien 

nas kosztować więcej jak $150. 

Proszę się ze mną kontaktować 

(Rysiot1957@gmail.com) z pytaniami. 

Jestem w stanie przyjechać 

do Państwa i wskazać najlepsze 

miejsce na ogródek i pomóc 

w jego zorganizowaniu. Pomogę 

również we wskazówkach jak obcinać 

drzewa owocowe i krzewy. 

Życzę powodzenia.

PLENEROWNIA: WYPOCZYNEK - REKREACJA - NATURA 

„Morsów” coraz więcej… 

Tysiące nad polskim Bałtykiem i w jeziorach 


MARZEC 


19 

Tak naprawdę tylko sporadycznie 

u polskich wybrzeży Bałtyku spotykane 

są obecnie ssaki morskie. Najczęściej 

są to foki i morświny, czasem także 

przypadkowo zabłąkane delfiny albo 

wieloryby, ale nikt nigdy nie widział żywych 

morsów, które masowo występują 

jedynie w zimniejszych morzach arktycznych, 

wokół bieguna, u azjatyckich 

i amerykańskich wybrzeży Oceanu Lodowatego 

Północnego. Nadrabiają to na 

szczęście miłośnicy zimowych kąpieli, 

także popularnie nazywani „morsami”, 

a tych obecnie prawdziwe tłumy gromadzą 

- właśnie zimą - nasze nadbałtyckie 

plaże. Zresztą nie tylko, gdyż coraz 

bardziej popularne morsowanie można 

uprawiać praktycznie wszędzie, w każdej 

najbliższej rzece, jeziorze czy stawie, 

od jesieni do wiosny, także w wyrąbanych 

przeręblach (jak na zdjęciach). 

Prawdziwą stolicą polskiego morsowania 

jest jednak nadbałtyckie, podkoszalińskie 

Mielno, a na portalu Travelist.pl 

jest nawet lista najciekawszych takich 

miejsc na w Polsce, z najbardziej znanymi 

– oprócz Mielna – w Świnoujściu, 

Warszawie, Wrocławiu i w Krakowie… 

To nasze „kultowe” teraz morsowanie 

doczekało się nawet międzynarodowej 

sławy, i właśnie od 2004 roku odbywają 

się w Mielnie coroczne lutowe Międzynarodowe 

Zloty Morsów, a dla odmiany 

Kołobrzeg zaprasza na styczniowe Światowe 

Zloty Morsowania. Oprócz bogatej 

i barwnej lądowej oprawy główną 

atrakcją tych zlotów jest zawsze wspólna 

kąpiel w zimowym Bałtyku, na którą 

podczas pierwszego Zlotu w Mielnie odważyło 

się tylko 122 „morsów i foczek”, 

ale już podczas jubileuszowego X Zlotu, 

w 2013 roku, kąpało się ponad półtora 

tysiąca chętnych – najmłodszym „morsem” 

był czteromiesięczny bobas, a najstarszy 

miał 82 lata (!). Podczas Zlotów 

w Mielnie ustanowiono nawet dwa rekordy 

Guinnessa w liczbie „morsów” 

kąpiących się równocześnie w jednym 

miejscu – w 2015 r. w Bałtyku wykąpało 

się wtedy 1.799 „morsów”. Później 

nie bito już rekordu, chociaż rok temu, 

w XVII Zlocie, uczestniczyło aż 6 tys. 

osób (!), najwięcej w historii imprezy… 

Niestety, podobnie rekordowo zapowiadające 

się i już przygotowywane 

tegoroczne oba zloty – w Kołobrzegu 

i w Mielnie – zostały w ostatniej chwili 

oficjalnie odwołane, ze względu na 

obostrzenia obowiązujące podczas pandemii 

koronawirusa. Nie odstraszyło 

to jednak blisko trzy tys. samych „morsów”, 

którzy – chociaż w „covidowym” 

reżimie – najechali w niedzielę 14 lutego 

Mielno, właśnie w planowanym terminie 

XIII Zlotu, no i oczywiście kąpało 

się w zimowym Bałtyku. Podobnie było 

w wielu takich miejscach w kraju, już nie 

tak licznie, ale np. co najmniej kilkaset 

osób przez całą niedzielę morsowało 

w Szczecinie, czekając nawet na miejsce 

w przerębli wyrąbanej w zalodzonym 

jeziorze Głębokim. Swoje wieloletnie już 

tradycje mają też noworoczne kąpiele 

„morsów”, m.in. – od 45 lat - przy plaży 

w gdańskim Jelitkowie, czy przy plaży 

w Międzyzdrojach (na zdjęciach)… 

Rekreacyjne morsowanie, coraz bardziej 

masowe, wydaje się „proste, łatwe 

i przyjemne”, i dostępne dla wszystkich, 

tym nie mniej warto zacząć taką zabawę 

razem z doświadczonymi „morsami”, 

najlepiej po konsultacji z lekarzem. Nie 

wolno też przeceniać swoich możliwości, 

i szarżować np. z bezmyślnym dłuższym 

pływaniem, czasem nawet pod 

lodem, co może skończyć się tragicznie. 

Najlepiej amatorskie morsowanie – po 

rozgrzewce na lądzie – ograniczyć do 

kilkuminutowego zanurzenia się w lodowatej 

wodzie, pozostawiając nad 

wodą ręce i głowę, okrytą ciepłą czapką. 

Temperatura wody w naturalnych akwenach 

– nawet pod lodem, przy dużych 

mrozach - na szczęście pozostaje dodatnia, 

lekko powyżej zera, a prawdziwe 

„morsy” potrafią narzekać na „zbyt ciepłą” 

wodę w Bałtyku. Trzeba im w takim 

razie życzyć ulubionych solidnych zim, 

takich jakie bywają w kraju, np. na jeziorze 

Karsińskim w Swornegaciach koło 

Chojnic (na zdjęciu)… 

Dla odmiany w Pieckach pod Bydgoszczą 

odbyło się w sobotę 16 stycznia 

br. Pierwsze Babskie Morsowanie. Następne 

będą co tydzień. Do wody mogą 

wchodzić tylko same „foczki”, męskim 

„morsom” wstęp razem z nimi wzbroniony! 

Co na to zwolennicy "równouprawnienia"? 

Dodam, że nigdzie nie znalazłem damskiego 

odpowiednika męskiej nazwy 

mors (ang. – walrus), tak jak np. dzik, 

odyniec – locha, łoś – klępa, czy koń – kobyła, 

itp.? Dlatego też morsujące panie 

nazwałem zastępczo „foczkami” – przepraszam. 

Na pewno Innuici mają takie 

odrębne określenie na samice morsa 

– może ktoś z naszych Czytelników zna 

ich język i dośle odpowiedni termin? 

Natomiast nasze barwne polskie morsowanie, 

to angielski prozaiczny - ice swimming, 

w czym nie ma ani morsów, ani 

foczek. A w krajowych Zlotach Morsów 

z pewnością uczestniczą też „morsy” polonijne. 

Czy mają swoją podobnie „morsującą” 

angielską nazwę?… 

Plenerownia to skarbnica doświadczeń, zbiorowisko przeżyć, źródło refleksji. 

Celem Plenerowni jest zachęcić oraz zainspirować Was drodzy Czytelnicy do aktywnego 

wypoczynku, stawiania sobie nowych wyzwań, jak również leniuchowania i spędzania 

czasu „pod chmurką” na łonie natury, w plenerze. Czekamy na Wasze opowieści, 

relacje, przeżycia oraz wszelakie pomysły na plenerowy wypoczynek. 

Przysyłajcie je na e-mail: plenerownia@glospolonii.org 


Urodzony w Ulanowie nad Sanem. Absolwent Wydziału Ryb. 

Morskiego WSR w Olsztynie. Wieloletni nauczyciel akademicki 

szczecińskiej PSM i WSM. Obecnie na emeryturze. Pasjonat 

i popularyzator morza, płetwonurek, rybak dalekomorski, 

żeglarz, flisak, korespondent prasowy i fotoreporter. Załogant 

rejsów bałtyckich i atlantyckich oraz wypraw z młodzieżą, 

na żaglowcach i jachtach. Autor publikacji i fotoreportaży 

marynistycznych, naukowych i prasowych. Uczestnik flisów – 

wiślanych i odrzańskich.

20 MARZEC 

2021 PLENEROWNIA: WYPOCZYNEK - REKREACJA - NATURA 

Nieznana Polska z perspektywy roweru: 

Kobiety z Olend 


Podlasie jako takie nigdy nie 

miało szczęścia do bycia tłem historycznych 

opowieści, czy też 

jakiegoś impulsu do epokowego 

odkrycia. Mistrz Matejko też tu nigdy 

nie bywał, Henio Sienkiewicz 

okazjonalnie jedynie w Tykocinie 

zagościł. Tak więc, gdy się coś 

wielkiego na Podlasiu działo, to nie 

było komu o tym opowiedzieć. Nie 

stroję się w piórka dziejopisarza 

Henia Sienkiewicza, czy też Ignasia 

Kraszewskiego, ale postaram 

się przedstawić Wam mało znany 

epizod z powojennej historii podlaskich 

wiosek. 

Strajk Kobiet wielu z was kojarzy 

się z obecną walką jaka się 

toczy na ulicach Polski. Lecz wtedy 

poszło o ziemię, o godność i wyższe 

zasady. A wszystko rozegrało 

się dosłownie tuż za przysłowiową 

miedzą. 

Wieś Olendy w 1950 roku była 

nic nieznaczącym punktem na 

mapie nowej, ponoć lepszej Polski. 

Nowe granice, nowa władza. 

Nowe wychowanie i nowe podejście 

do własności prywatnej. To co 

było jeszcze kilka lat temu dobre, 

to okazało się brzydkim spadkiem 

po dawnej sanacji. Teraz przyszedł 

"świeży" powiew ze wschodu. 

Wszystko tam było najlepsze, najszybsze 

nawet ponoć zegarki też 

były najszybsze. Ze wschodu też 

szła kolektywizacja. Ziemia niby 

prywatna, ale w rękach wspólnych, 

czyli tak naprawdę w niczyich. 

Od kilku miesięcy agitatorzy 

poświęcali godziny na pranie mózgów 

chłopom z okolicznych wiosek. 

Nie będzie miedz, nie będzie 

małych spłachetek. Po sam horyzont 

będziemy mieli pola. Wspólne 

traktory, wspólne będą pługi. 

Wspólne będą krowy i ich białe 

mleko. Będziecie mieli kasy aż pod 

strzechy. Nie będzie kułaków i byle 

pachołków. 

Oczywiście nie obywało się bez 

głębokich przemyśleń i różnych 

zapytań kierowanych do znamienitych 

gości. 

- A mam pytanie formalne panie 

inspektorze, tfu, tfu, tfu przepraszam 

za tą obrazę. Chciałem rzec 

obywatelu bolszewiku. Czy kobiety 

też będą wspólne jak nam tutaj 

mówiono. 

- Głupiście Pawlak i niedokształceni. 

Nie będzie tylko ślubów kościelnych. 

A nie jakiegoś haremu. 

- To jak tu żyć bez księdza, na 

kartę rowerową? A co powiemy 

jak ksiądz przyjdzie po kolędzie 

i spyta się czyje przy łóżku stoją te 

bambosze? Gosposi czy może obywatelki 

kuchty będącej tu u mnie 

zameldowanej na dłużej. 

- Nie będzie Wam ksiądz do 

niczego potrzebny. Sekretarz naznaczy 

i ślubu udzieli. A jak kto 

umrze to nad grobem słowo rzeknie 

i w ciemnym grobie pochowa. 

Dzieci chrzcić nie będzie, uprzedzam 

pytania, ale bardzo chętnie 

was wszystkich będzie z cudzych 

grzechów spowiadał. 

Tak mniej więcej próbowano 

wcisnąć wiejską społeczność 

w tryby nowej władzy, jak mówiono 

i pisano robotniczo – chłopskiej. 

Lecz o ile chłopy mocne są 

na ogół w gębie, to gdy przyszło 

stanąć w obronie ziemi zrobiły to 

nasze szare i niedoceniane kobiety. 

Po jednej stronie drogi traktory 

i milicja, po drugiej kobiety i kilku 

facetów. Ci ostatni jednak troszkę 

z tyłu stali, w pierwszym zaś szeregu 

rozkrzyczane szły kobiety. 

Wiele z nich na rękach trzymało 

małe dzieci. Gdy traktory ruszyły, 

by zaorać ich pola, one nie wahały 

się ani chwili i rzucały się pod koła. 

- Jeśli przejedziesz, to po mnie - 

ty sowiecki gadzie, ale cię znajdę 

z zaświatów i ślepia wydrapię!!! 

Milicjanci ruszyli z ostrą amunicją, 

strzały padały, lecz na szczęście 

w niebo. Nikt nie zginął na 

polu, nikogo nie postrzelono. Wiele 

osób aresztowano i w więzieniu 

w Bielsku na lat kilka osadzono. 

O tym nie pisały żadne partyjne 

dzienniki. Kobiety z Olend pierwsze 

się władzy ludowej ponoć wtedy 

postawiły. Już zapewne nie żyją 

bohaterki tego zrywu. Wiele z nich 

przez lata było szykanowanych 

przez komunistyczną władzę. Za 

to przez wieś i sąsiadów bardzo 

szanowane były. Obroniły swą 

godność i swoje gospodarstwa. 

Prawdą jest, że prąd i woda 

przyszły tu najpóźniej, lecz taka 

już była zemsta potomków stalinowców. 

Uprzykrzać i nie darować 

siarczystego policzka, jakiego 

od olendzkich kobiet zaliczyli po 

zdradzieckiej mordzie. 

Może to i nie jest jakaś znacząca 

historia, lecz w tamtych czasach to 

był wielki, uwierzcie mi, heroizm. 

Nie wiem czy o tym gdzieś uczą, 

lecz warto zapamiętać te waleczne 

kobiety i warto o tym pisać, by nie 

umknęło to kolejnym pokoleniom. 

Dziś są to spokojne i w miarę zasobne 

wsie w tej okolicy, lecz czy 

takie by były, gdyby się okoniem te 

nasze kochane i zadziorne panie 

komuchom nie postawiły? 

Jadąc więc na wypoczynek i jakiś 

krótki oddech, popatrzcie innym, 

łaskawszym okiem na okolice 

Korycin, Rudki i Olend. Niby nic 

tu pięknego, niby nic nadzwyczajnego, 

ale jest tu to coś najważniejsze. 

Ukryte pod bezbarwną szatą. 

To wielka miłość do ziemi, do wolności 

i do Polski. 

Tak więc dzisiejsze strajki kobiet 

to nie takie tam nowe ich wyskoki. 

Już dużo wcześniej jak mogliście to 

przeczytać polskie kobiety walczyły 

o swoje prawa, swoją godność 

i swoje miejsce na Ziemi. 

Polska moi drodzy to nie tylko 

wielkie miasta, ale również małe 

wsie, zapomniane dworki, miejsca 

sakralne, przydrożne krzyże, 

świątynie skrywające swoją historię 

i symbolikę, na które często nie 

zwracamy uwagi mijając gdzieś po 

drodze. Jeśli tylko zechcecie posłuchać, 

to z przyjemnością będę 

Wam w kolejnych numerach Głosu 

Polonii o nich opowiadał. Moje 

podróże opisuję na ogół na bieżąco 

na swoim profilu na Facebooku 

oraz na stronach swoich albumów. 

Tak powstała ich seria. W tej chwili 

do druku rusza już czwarty mój 

album, z przepięknymi zdjęciami 

i barwnymi opowieściami. 

Barwne zdjęcia, które sam robię 

podróżując i wesołe podejście do 

kart naszej historii wyróżnia moje 

albumy spośród wielu innych jakie 

widzieliście. 


Gawędziarz, bajarz, fotograf, pasjonat turystyki rowerowej. Urodzony 

na pograniczu dwóch pięknych krain: Podlasia i Mazowsza. Jego 

pasją są rowerowe podróże, które opisuje na Facebooku oraz 

w albumach "Spacer po podlaskich zakamarkach", "Tam, gdzie Podlasie 

z Mazowszem o duszę wędrowca walczy…", "Gdzie pachnie chleb 

i cisza gra…", "Gdy serce Twe piękne Podlasie skradnie…". 

Albumy można nabyć w internetowej księgarni https://ksiegarnia-puszczyk.pl 

lub pod adresem raducha@wp.pl. 

Krzysztof Raducha

MARZEC 

W OBIEKTYWIE POLONII 2021 21 

Hanging Lake, Colorado 

Dag Peak 

Hanging Lake in the 

Glenwood Canyon outside of 

Glenwood Springs is one of the 

most beautiful places in the 

entire state of Colorado. We 

are fortunate that the area 

immediately surrounding 

the lake was not burned in 

the destructive Grizzly Creek 

fire in the summer of '20. 

The surrounding areas were 

damaged to the point where 

access to the lake is currently 

not possible. Until access is restored, 

let's enjoy photos taken 

in January of '20 highlighting 

the incredible beauty of the 

lake in the wintertime. Photos 

copyrighted by Dag Peak. 

Zapraszamy do współpracy 

Zapraszamy Państwa do przysyłania 

swoich zdjęć i fotoreportaży, 

wraz z krótkim opisem fotografii, 

na adres redakcja@glospolonii.org 

Najciekawsze opublikujemy. 

Historia jednej fotografii 


Koronacja Władysława Łokietka na króla Polski. 

20 stycznia 1320 roku na Wawelu miało miejsce przełomowe wydarzenie 

w dziejach Polski. Władysław Łokietek został koronowany na króla 

Polski. Przeszedł on do historii jako władca, który doprowadził do zjednoczenia 

państwa po rozbiciu dzielnicowym i odrodzenia Królestwa 

Polskiego. Droga do korony nie była jednak usłana różami ponieważ 

zaciekłymi przeciwnikami koronacji Łokietka byli król Czech i sukcesor 

Przemyślidów Jan Luksemburski. Dzięki biskupowi kujawskiemu 

Gerwardowi, którego Łokietek wysłał do papieża z prośbą o zgodę na 

koronację, w 1319 roku papież Jan XXII w sposób zawoalowany wyraził 

zgodę. Władysław Łokietek zmarł w 1333 roku w Krakowie. 

Koncept: Michał Korsun 

Fotografia: Andrzej Wiktor 


Fotografik, dokumentalista. Absolwent łódzkiej filmówki, zawodowo 

związany z prasą. Prywatnie realizuje wiele projektów artystycznych 

inspirowanych historią Polski.

22 MARZEC 


Kostek - mały chłopiec 

o wielkim sercu 

Agnieszka Koralewicz 

DZIECI / KUCHNIA 

Przekąski z ciasta 

francuskiego 

Barbara Wołoch 

Nie tak dawno tłumaczyłam Kostkowi co 

to jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, 

jak działa i jak pomaga chorym dzieciom. 

Powiedział wtedy "chciałbym zebrać tyle 

pieniędzy żeby wyleczyć wszystkie dzieci na 

świecie i żeby były silne jak ja". 

Raptem tydzień po wielkim finale WOŚP, 

Kostek uradowany oznajmił, że zamierza 

zostać bohaterem i chce dołączyć do akcji 

Kids Heart Challenge, którą prowadzi jego 

nauczyciel wychowania fizycznego. 

Kids Heart Challenge to zabawne i ekscytujące 

wydarzenie, podczas którego uczyliśmy 

się o sercu, jednocześnie zbierając pieniądze 

dla American Heart Association. Cały program 

skupiony był wokół zagadnień - “move 

more and be kind”. Program ma swoją stronę 

internetową, na której codziennie poznawaliśmy 

nowe fakty dotyczący serca. Dla 6 latków 

to ogrom bardzo ciekawej i potrzebnej 

wiedzy. Uzupełnieniem tego, była plansza do 

gry w bingo, na której mogliśmy zaznaczać 

kontynuowane nawyki i nowo wprowadzone 

zmiany. 

“Move more” miało także za zadanie uświadomić 

dzieciom dlaczego ruch jest ważny 

w naszym życiu, co w dobie lekcji online, 

lockdownu i wszechobecnych tabletów ma 

ogromne znaczenie. Poprzez zabawne zajęcia 

odkrywaliśmy sposoby dbania o nasze 

serce i mózg, praktykowaliśmy życzliwość, 

wdzięczność i uczyliśmy się jak radzić sobie 

ze stresem. 

Program uzupełniła zbiórka online, którą 

dla Kostka wsparli rodzina, przyjaciele i znajomi 

umożliwiając mu realizację założonego 

celu. 

W podziękowaniu za wsparcie mógł adoptować 

kilka heart heroes - serduszkowe 

stworki, które codziennie przypominają mu 

czego nauczyliśmy się podczas tego miesiąca. 

Zbiórka szkolna osiągnęła rekordową 

kwotę $13,897 zasilając tym samym konto 

fundacji. 

Kostek zapytany o następny cel odpowiada, 

że chciałby uratować jaguary amur przed wyginięciem. 

Powodzenia Kostek! 

Skladniki: 

1 opakowanie mrożonych Puff Pastry Sheets 

½ funta szynki i polędwicy 

4 zielone cebulki 

Ser mozzarella ser 

2 lyzki masla 

Wykonanie: 

Rozmrozić Puff Pastry Sheets zgodnie z instrukcją na opakowaniu 

Nagrzać piec 400 F i przygotować 2 płaskie blaszki 

Roztopić masło 

Rozwałkować ciasto, posmarować pędzelkiem zamoczonym w maśle 

Ułożyć na jednym cieście szynkę, na drugim polędwicę 

Posypać pokrojona zielona cebulka obydwa ciasta, następnie serem i zwinąć ciasno w roladkę 

Zetrzeć na tarce ser mozzarella 

Pokroić roladkę na 12 kawałków, każdy ok 1 cala, ułożyć na blaszkach natłuszczonych olejem 

”spray”, posmarować rozbitym jajkiem każdy kawałek iI piec przez 40 minut 

Serwować ciepłe, można z dodatkiem coleslaw lub inna sałatką. 

Kostek Koralewicz 

6 lat, na co dzień uczeń KG w Kyffin Elementary, uwielbia składać LEGO, jeździć na rowerze 

i na nartach. W przyszłości chciałby zostać inżynierem i pracować razem z tatą. Pasjonuje go 

kosmos i dzikie zwierzęta.

MARZEC 


23 

Informacje konsularne 

Wydarzenia polonijne 

AMBASADA RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W WASZYNGTONIE 

Okręg konsularny Konsula RP w Waszyngtonie obejmuje: Alabamę, Dystrykt Kolumbii, Florydę, Georgia, Kentucky, Maryland, Karolinę Północną, 

Karolinę Południową, Tennessee, Wirginię, Wirginię Zachodnią, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych i pozostałe terytoria zamorskie Stanów 

Zjednoczonych oraz Portoryko i Bahamy. 

PERSONEL 

Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Wspólnocie Bahamów: 

Prof. dr hab. Piotr Wilczek 

Zastępca Ambasadora: Paweł Kotowski 

Sekretariat: Elżbieta Hryciuk, Małgorzata Kostro-Rudo, washington.amb.sekretariat@msz.gov.pl, 202-328-2152 

Wydział Polityczno-Ekonomiczny: Piotr Erenfeicht, Radca Minister, kierownik Wydziału 

Wydział Kultury, Nauki i Informacji: dr Urszula Horoszko, Pierwszy Sekretarz, kierownik Wydziału 

Wydział Konsularny: Aleksandra Krystek, Radca Minister, Konsul RP, kierownik Wydziału 

GODZINY URZĘDOWANIA 

Poniedziałek, czwartek i piątek: 9.00 - 13.00; Środa: 13.00 - 16.00; Sobota, niedziela: nieczynne 

TELEFON DYŻURNY 

W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt 

pod numerem telefonu: 202 368 4102 oraz adresem e-mail: waszyngton.wk.dyzurny@msz.gov.pl 

KONSULAT GENERALNY RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W NOWYM JORKU 

Okręg konsularny Konsulatu Generalnego RP w Nowym Jorku obejmuje Connecticut, Delaware, Maine, Massachusetts, 

New Hampshire, New Jersey, Nowy Jork, Ohio, Pensylwanię, Rhode Island, Vermon 

PERSONEL 

Kierownik Placówki: Adrian Kubicki, Konsul Generalny RP 

Sekretariat Konsula Generalnego: nowyjork.kg.sekretariat@msz.gov.pl 

Referat ds. współpracy z Polonią i dyplomacji publicznej: 

Mateusz Gmura, wicekonsul; newyork.publicaffair@msz.gov.pl 

Wydział ruchu osobowego: newyork.passport-visa@msz.gov.pl 

Ewa Jerzykowska, konsul, Kierownik wydziału; Kornelia Gołębiowska, attaché konsularny 

Wydział prawny i opieki konsularnej: newyork.legal@msz.gov.pl 

Małgorzata Rejek-Radoń, konsul, Kierownik wydziału; Karolina Kasprzak, attaché konsularny 

Referat ds. administracyjno-finansowych: newyork.admin@msz.gov.pl 

Katarzyna Konopka, wicekonsul, Kierownik referatu 


Poniedziałek, wtorek, czwartek i piątek: 9.00 - 13.30 (odbiory paszportów 12.30-13.30) 

Środa: 12.00 - 17.00 (odbiory paszportów 15.30-17.00) 


W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: 

+1 917 520 0032. 

KONSULAT GENERALNY RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W CHICAGO 

Okręg konsularny Konsulatu Generalnego RP w Chicago obejmuje stany: Illinois, Indianę, Iowa, Michigan, Minnesotę, 

Missouri, Nebraskę, Dakotę Północną, Dakotę Południową i Wisconsin. 

PERSONEL 

Kierownik Placówki: Małgorzata Bąk-Guzik 

Referat ds. Polonii, Komunikacji i Dyplomacji Publicznej: chicago.promotion@msz.gov.pl 

Małgorzata Bąk-Guzik, Kierownik Referatu malgorzata.bak-guzik@msz.gov.pl 

Piotr Semeniuk, Wicekonsul piotr.semeniuk@msz.gov.pl 

Referat ds. Prawnych i Opieki Konsularnej: chicago.legal@msz.gov.pl 

Paulina Szafałowicz, Kierownik Referatu paulina.szafalowicz@msz.gov.pl 

Agata Czarnota, Wicekonsul agata.czarnota@msz.gov.pl 

Wydział Ruchu Osobowego: chicago.passport-visa@msz.gov.pl 

Mariusz Gbiorczyk, Kierownik Wydziału 

Bernadetta Pałka-Maciejewska, Wicekonsul bernadetta.palka-maciejewska@msz.gov.pl 

Referat Administracyjno-Finansowy: chicago.administration@msz.gov.pl 

Marzena Baranowska, Kierownik Referatu marzena.baranowska@msz.gov.pl 

Sekretariat: chicago.kg.sekretariat@msz.gov.pl, 312-337-8166 


Poniedziałek, wtorek, środa i piątek: 9.00 - 15.30; Czwartek 11.30 - 18.00; Sobota, niedziela: nieczynne 


W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt 

pod numerem telefonu: 312-735-7772 oraz pod adresem e-mail: chicago.kg.dyzurny@msz.gov.pl 

KONSULAT GENERALNY RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W LOS ANGELES 

Okręg konsularny Konsulatu Generalnego RP w Los Angeles obejmuje Alaskę, Arizonę, Kalifornię, Kolorado, Hawaje, Idaho, Montanę, Nevadę, Oregon, 

Utah, Waszyngton, Wyoming 

PERSONEL 

Konsul Generalny: 

Jarosław Łasiński, 310-442-8500 opcja 8 

Wicekonsul, dyplomacja publiczna, Polonia: 

Paweł Lickiewicz, la.culture@msz.gov.pl, 310-442-8500 opcja 6 

Wicekonsul, paszporty i wizy: 

Anna Dębecka-Budzisiak, losangeles.kg.paszporty@msz.gov.pl la.visa@msz.gov.pl, 310-442-8500 opcja 2 lub 3 

Wicekonsul, sprawy prawne, opieka konsularna, obywatelstwo polskie: 

Piotr Sobczak, losangeles.legal@msz.gov.pl, 310-442-8500 opcja 4 lub 5 

Administracja i finanse: Patrycja Kowalska, la.administration@msz.gov.pl 

Sekretariat: la.polishconsulate@msz.gov.pl, 310-442-8500 


Poniedziałek, wtorek, środa i piątek: 9.00 - 14.00; Czwartek 12.00 - 17.00; Sobota, niedziela: nieczynne 

Polish Heritage Center at Panna Maria's virtual (Zoom) event 

and presentation in honor of Women's History Month! 

Polish Heritage Center at Panna Maria 

Presents 

KONSULAT GENERALNY RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W HOUSTON 

Okręg konsularny Konsulatu Generalnego RP w Houston obejmuje: Arkansas, Kansas, Luizjanę, Mississippi, Nowy Meksyk, Oklahomę, Teksas. 

PERSONEL 

Konsul Generalny: 

Robert Rusiecki, houston.consular@msz.gov.pl, 713-479-6770 

Wicekonsul, kierownik referatu ds. konsularnych i ekonomicznych: 

Adam Bożko, houston.consular@msz.gov.pl 

Wicekonsul, referat ds. konsularnych i ekonomicznych: 

Monika Rusiecka, houston.consular@msz.gov.pl 

Wicekonsul, kierownik referatu ds. administracyjno-finansowych: 

Agata Grabowska-Alexandrowicz, houston.kg.sekretariat@msz.gov.pl 

Referat ds. administracyjno-finansowych: Dagmara Szymańska-Żyglicki 

Sekretariat: Katarzyna Łukasiewicz, houston.kg.sekretariat@msz.gov.pl, 713-993-9685 


Poniedziałek: od 13.30 do 17.30; Wtorek, środa, czwartek, piątek: od 10.00 do 14.00; Sobota, niedziela: nieczynne 

Konsulat Honorowy RP w Denver, Kolorado 

Konsul Honorowy: Tomasz Skotnicki 

adres: 528 Williams St. Denver, Denver, Colorado 80218 

telefon: +1 303 485 6620; +1 303 517 1278 (nagłe wypadki) 

e-mail: tskotnicki@aol.com 

Konsulat Honorowy RP w Seattle, Waszyngton 

Konsul Honorowy: Teresa Indelak Davis 

adres: 3907 47th Avenue NE, Seattle, Washington 98105 

telefon: +1 206 948 8064 

e-mail: polishconsulseattle@outlook.com 

Konsulat Honorowy RP w Las Vegas, Nevada 

Konsul Honorowy: John Petkus 

adres: 6787 West Tropicana Avenue, Suite 102, Las Vegas, 

Nevada 89103 

telefon: +1 702 368 7974 

e-mail: consul@polishconsullv.com 

strona internetowa: www.polishconsullv.com 

Konsulat Honorowy RP w San Francisco, Kalifornia 

Konsul Honorowy: Tadeusz Taube 

Wicekonsul: Susan Eileen Penn 

adres: 2150 Post St, San Francisco, CA 94115 

telefon: +1 510 647 8512, 510 703-0096 

e-mail: consultaube@gmail.com, 

sfviceconsulpenn@gmail.com 

Konsulat Honorowy RP w Rancho Santa Fe, Kalifornia 

Konsul Honorowy: Barbara Haider 

adres: 16212 Avenida Cuesta Los Osos, 

Rancho Santa Fe, CA 92067 

telefon: 619 417 0454, e-mail: behaider@yahoo.com 

Konsulat Honorowy RP w Akron, Ohio 

Konsul Honorowy: Maria Szonert-Binienda 

adres: 669 Heatherleigh Drive, Akron, OH 44333 

telefon: +1 330 666 7251 

e-mail: mszonert@hotmail.com 

Konsulat Honorowy RP w St. Louis, Missouri 

Konsul Honorowy: Wojciech Golik 

Adres: 120 S Central Ave #1200, Clayton, MO 63105 

Telefon: 314-439-6883 

e-mail: KHRPSTL@gmail.com 

To Join the PHC Zoom Meeting: 

https://zoom.us/j/96801156999?pwd=MjlTTkQ0WFdMdzVuZ05IRjJOWUVUZz09 

Please visit and follow : 

@polishheritagecentertx 

www.polishheritagecentertx.org 

"Mary Rzeppa Schulz: Pioneer Entrepreneur of South Texas" presented by Maureen "Mo" 

Brown, PHC staff, museum professional and historical archaeologist.

24 MARZEC 


REKLAMA

Głos Polonii w USA | The Voice of Polonia in the USA | Marzec 2021

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Delete template?

Save as template ?