Stellenbosch Magazine July 2021
Stellenbosch Magazine is a monthly online magazine about the people of our beautiful town!
Stellenbosch Magazine is a monthly online magazine about the people of our beautiful town!
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
https://book.nightsbridge.com/19216
10 Alexander Street, Stellenbosch,
+27 21 887 4414
+27 82 853 3746
stay@10alexander.co.za
www.10alexander.co.za
Carol
Lakay
Editor’s LETTER
Our Living Legend this month turns out to be none other than
the formidable rugby player of the 70s, John Noble. Read his
fascinating story on page 8.
A special thanks to our guest writers for this issue, Eunice
Visagie, Mirandi Nel, Pam Snyman, Audrey Francis and Dillon
Birns.
Until next month, keep reading!
Carol
SUB-EDITORS
Hello Readers,
Can you believe we are already entering the second half of
this year! Welcome to another bumper edition of Stellenbosch
Magazine.
Elmarine has been hard at work introducing two new features for
this edition. Hold your breath. We will be introducing two more
in the next issue! Yes, since leaving Eikestadnuus at the end of
February, she has been writing to her heart’s content and is so
passionate that she has written almost all of our features herself.
I was pleasantly surprised when I shared the magazine cover
with Fanie van der Merwe. He mentioned that Thabo Dube from
LetZ (fondly known as Thabs to those who know him well) was
his roommate for two years at Stellenbosch University during their
student years. He was surprised at the coincidence that they are
both featured in the same issue! We hope you enjoy a glimpse
into both their lives.
Our two new features are our Asset Builder of the Month and a
feature of our Local Schools one at a time as the months go by.
We start out with the second oldest school in Stellenbosch, Paul
Roos Gymnasium. One hundred and fifty-five years’ information
in a bumper feature! With almost forty schools to cover in the
upcoming months, I guess by the time it’s their turn again, they
will be turning 160 years old!
4 | Stellenbosch Magazine | July Issue
photo by Sonya Olivier
Elsabé Retief (Afrikaans)
Former editor at
Eikestadnuus, Media24
creative director
Putsuezyna Gembe
content creators
Willow-Ruby van
der Berg
Alexander Brand
STAFF & CONTRIBUTORS
publisher
On the Globe Marketing
& Advertising Pty(Ltd)
Reg. 2013/072297/07
in-house virtual
assistant
Zaydene Lakay
Robin Lakay (English)
BA Honours, General
Linguistics (Cum Laude)
marketing
Asiphe Cosa
Eon Jacobs
Gabriel Rhoda
journalist
Elmarine Anthony
design
Fidel Nyakurimwa
visit our website @
www.stellenboschmag.com
and read more.
Cover Picture: Fanie & Jenny van der Merwe
Picture by Josh Reinecke
CONTENTS
Batebouer..........................................7
The LetZ collection........................18
Entrepreneurship...........................34
Besigheid.........................................37
Economy..........................................38
Community Development............41
Food & Recipes..............................45
Sport................................................47
Listings............................................53
THABS DUBE
the LetZ collection
Feature
Lewende
LegenDe 8
Die John Noble Storie
deur Elmarine Anthony
23
15
33
18
47
EKSKLUSIEF !
42
| Stellenbosch Magazine | July Issue
5
48
malaki.second.chances
082 770 0657
atebouer van die maand is
’n nuwe reeks gebaseer op
die 40 bateboublokke van
’n gebalanseerde lewenspad.
In ons eerste artikel gesels
Elmarine Anthony met Raiza
Crombie, onderwyseres by Hoërskool
Cloetesville.
“Vanweë juffrou is ek vandag waar ek nou is.”
Dié woorde beteken alles vir ’n onderwyser,
vertel Raiza Crombie wat vir die afgelope
vyf jaar by Hoërskool Cloetesville skoolhou.
Crombie is een van die personeellede wat ’n
omgee en aanmoedigende klimaat by die skool
skep (Bate nr. 5).
Haar werk strek egter buite die klaskamer
en buite die skool. Wanneer sy praat, klink
sy soos ’n onderwyser wat omgee vir “haar
kinders”, soos sy na haar leerders verwys,
sowel as ’n gemeenskapswerker. Op die muur
agter haar lessenaar is talle briefies van haar
leerders oor onder meer watter groot impak sy
op hul lewe gehad het. Daar is so baie briefies
dat sy dit elke maand op die muur roteer.
“Skoolgee vir my is nie net jou vak wat jy in
jou klas aanbied nie,” vertel Crombie wat Engels
vir gr. 10 tot 12 gee.
Sy sê: “Voor jy ’n kind jou vak kan leer, moet
jy eers ’n band met die kind vorm. Dit baat
nie jy is die slimste onderwyser met die meeste
kennis maar jy het nie ’n konneksie met die
kind wat voor jou sit nie. Jy moet eers ’n
band vorm met die kinders voordat jy vir hulle
enige waardes of skoolwerk kan leer.
“Ek wil
weet wie is jy
buite die skool?
“Ek wil weet ‘wie is jy buite die skool?’ Wat is
jou omstandighede buite die skool en waar kan
ek jou help sodat wanneer jy in die klas kom,
jy ’n beter en meer ontspanne kind is. Hier is
baie sosio-ekonomiese probleme- en onregte
in ons gemeenskap. Dit sluit in armoede,
bendegeweld en dwelm- en alkoholmisbruik.
Huishoudelike omstandighede is die grootste
rolspeler in ’n kind se lewe, veral in ons
gemeenskap. Jy moet altyd hul omstandighede
in gedagte hou.
“Ek is betrokke by alles in my kinders se
lewens. As individu voel ek dis my plig om die
kinders te leer ken en om belangstelling in hul
lewens te toon. As jy nie vandag in my klas
was nie, sal ek navraag daaroor doen. ’n Kind
se reis is hulle s’n om te stap, maar my rol
is om hulle te help aan die ander kant uitkom.
Daardie belangstelling wat jy in ’n kind toon,
beteken baie vir hulle.
“Ek het nog nooit ’n probleem met ’n kind in
my klas gehad nie. Dis so lekker om skool
te gee en te kan lief wees vir jou kinders en
hulle is lief vir jou. Om te wys jy gee om is
vir hulle so belangrik. As jy onthou wanneer
’n kind se verjaardag is, weet jy hoe spesiaal
hulle voel? Dit beteken baie vir hulle.”
Een van die redes waarom Crombie so sterk
voel oor haar betrokkenheid by haar kinders, is
omdat haar Engelse onderwyser by Hoërskool
Stellenbosch haar op dieselfde manier gehelp
het. “Sy het my geïnspireer om ’n onderwyser
te word. Sy het alles wat ek nou doen, vir my
gedoen.”
Verdere studies ná matriek was nie ’n opsie
waaraan Crombie gedink het nie, totdat haar
onderwyser vir haar aangemoedig en gehelp het
om by die Universiteit Stellenbosch aansoek te
doen en te registreer. “Die dag toe ons ons
gr. 12-rapporte kry, het sy skool toe gekom
en gesê ‘jy kom sien my môre’. Sy het vir my
verduidelik oor beurse en wat my verskillende
opsies is”, vertel Crombie, oor haar voormalige
onderwyser wat nie meer in daardie stadium by
die skool gewerk het nie.
Nadat sy haar BA-graad in geesteswetenskappe
verwerf het, is sy terug na haar voormalige
onderwyser met die vraag “wat nou?” Toe sê
ek vir haar ‘ek wil doen wat juffrou nou vir
my doen’. Dit is om ’n kind wat nie ’n visie
het vir sy lewe nie, te help om ’n rigting in sy
lewe te kry. Skool is vir my. Ek wou hier wees
waar ek ’n verskil kan maak. Hier kan ek vir
jou iets soos selftrots en respek leer. Dit is
uitdagend om ’n band met kinders te bou, maar
wanneer jy dit regkry, is dit alles die moeite
werd. Ek dink die minste wat jy vir ’n kind kan
doen is om vir hulle goedheid te wys.”
WAT IS BATEBOUERS?
In die boek “Elkeen is ’n batebouer” deur Jeanette
de Klerk-Luttig, word batebouers beskryf
as mense wat hoofsaaklik op hoop, vreugde
en oplossings vir probleme fokus. “Batebouers
glo dat elke persoon en elke gemeenskap in
Suid-Afrika die potensiaal het om die lewens van
jongmense positief te verander.”
Daar is 40 bates wat ’n persoon in kinders
kan ontwikkel. “Die 40 bates vorm die basis vir
kinders en jongmense se ontwikkeling en hulle
het dit nodig om te floreer en gesond en gelukkig
te leef. Dit beskerm hulle teen risiko-gedrag
en help hulle om terug te spring ná mislukkings.”
“Die gesondheid van ’n samelewing kan gemeet
word aan hoe hulle omsien na hul jongste generasie.
Batebouers gee aan ons ’n gemeenskaplike
visie waardeur verskillende segmente van
ons gemeenskappe – families, bure, skole, gemeentes,
jeugorganisasies, sportklubs, ensovoorts,
kan hande vat en saamwerk om seker te maak
dat kinders en jongmense kry wat hulle nodig het
om in gelukkige, gebalanseerde volwassenes te
ontwikkel.”
| Stellenbosch Magazine | July Issue
7
8 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Noble met sy ma
Katrina Noble
(néé Van Wyk).
Haar noemnaam
was Katty.
y glo hy sou vir lank
’n Springbok gewees het,
indien dit nie vir die
politieke landskap van die
tyd was nie. John Noble
(67) het egter sy plek in Suid-Afrikaanse
rugbygeskiedenis verseker toe hy die
eerste speler van kleur geword het om ’n
drie as deel van ’n gemengde span teen ’n
internasionale span op Nuweland te druk.
In koerantberigte tydens sy rugbyloopbaan is
Noble onder meer beskryf as “’n rugby-replika
van Mannetjies Roux en die skitter-vleuel van
die SA Rugby-Federasie.”
Met die instap by sy huis in Cloetesville pronk
talle koerantberigte en foto’s van die vele
hoogtepunte in sy rugbyloopbaan.
Noble is in 1953 in Du Toit-stasie gebore. Sy
pa, George, was ’n bekende rugbyspeler en sy
drie broers, Christie, Aubrey en George was
ook kranige rugbyspelers in hul eie reg.
Hy het die Rynse Skool bygewoon wat nie
rugby as ’n sport aangebied het nie. Noble
het sokker gespeel en atletiek as ’n naelloper
uitgeoefen, maar het elke dag ná skool met sy
vriende rugby met ’n tennisbal gespeel. Met die
leerders se oorgang van die Rynse Skool na
wat vandag Cloetesville Laerskool is, het Noble,
die tweede oudste van sewe kinders,
skool verlaat.
Sy pa is jare tevore in 1966 oorlede.
Hy en sy oudste suster, Crystal, het
verskeie soorte werk gedoen. Noble
het onder meer as ’n vatmaker vir
Stellenbosch Boerewynmakery (vandag
Distell) gewerk sowel as by die
Universiteit Stellenbosch. Hy sê hy en
Crystal het gewerk om hul broers en
susters deur skool te sit en hul ma
te help. Hulle het
almal gematrikuleer
en Noble het
later tot gr. 10
skoolgegaan nadat
hy aandklasse
bygewoon het.
Sy loopbaan as rugbyspeler het in
1968 begin toe hy vir Blakes-rugbyklub
se juniors gespeel het. Hy het
in 1970 na die senior klub oorgegaan.
“Ek was nie so groot gebou
soos my pa nie. Hy was ’n voorspeler,
maar het agter ook gespeel. Ek is
nie so gebou dat ek in die voorspelers
kon speel nie. Ek was ’n vinnige
manne- tjie wat gekies is om vleuel
te speel. Toe ek my kom kry, toe het
ek die talent. Die Here gee vir jou ’n
talent wat jy kan uitleef. Ek het gesien daar is
geleenthede vir my wat ek nooit sou gekry het
as ek nie by rugby betrokke was nie.”
Volgens Noble het Blakes-rugbyklub in 1972
verskeie spanne uitgenooi om op hul tuisveld te
speel waar Cloetesville-daghospitaal nou geleë
is. Dit was deel van die klub se 21ste verjaarsdagvieringe.
Hy het uitgeblink in die finale
wedstryd waarna hy vir Coronations-rugbyklub
gespeel het. “As jy nie vir Coronations gespeel
het nie, het jy nie ’n kans gekry om proewe te
kon speel nie,” verduidelik Noble.
Hy het daarna in Graaff-Reinet
proewe gespeel om in aanmerking te
kom vir die kleurling Federasiespan,
bekend as die Proteas, se toer na
Engeland. “Ons het gehoor Engeland
gaan in 1972 in Suid-Afrika
kom speel en dat daar ’n Federasiespan ook
teen hulle gaan speel. Ek het dit tot die laaste
proewe gemaak en was 18 jaar oud toe ek
gekies is om teen die Engelse span op
Atlone-stadion te speel.”
Noble vertel verder: “Dít was my eerste groot
oomblik. Blakes het ’n bus opgemaak vir ons
mense om die wedstryd te gaan kyk. Toe ek
daar aankom, toe sien ek hier is my ouma, my
ma en my ma se suster. Toe kom Engeland se
spelers. Jy moet weet, dis groot manne. Ons
| Stellenbosch Magazine | July Issue
9
kyk dan op na hulle toe. Ons is mos
nie groot nie. My ma-hulle het gehuil.”
Gevra of sy ma-hulle van blydskap gehuil
het, sê Noble vinnig “néé!” Hy vertel
laggend: “Hulle het gehuil toe hulle
sien hoe groot die Engelse span is. Ek
is klein en hier kom speel ek nou rugby
teen dié groot ouens. Hulle het gedink
‘wag vandag gaan ons kind seerkry’.”
Noble was ook deel van die Federasiespan
wat in 1974 teen die Britse
Leeus op Goodwood-stadion gespeel
het.
Sy volgende groot oomblik was die
geskiedkundige wedstryd as deel van die
eerste gemengde Suid-Afrikaanse uitnodigingspan
teen Frankryk op Nuweland
in 1975. Die ander spelers van kleur in
dié wedstryd was Turkey Shields, Morgan
Cushe en Toto Tsotsobe. “Jy voel
geëerd om te kan speel. Dit was regtig ’n
groot oomblik toe ek vir daai span gekies
is,” vertel Noble terwyl hy wys na ’n foto
van hom en Shields wat agter die paviljoen
oefen. Noble het vinnig ’n hoekskop
deur oud-Springbok en onderkaptein in dié
wedstryd Dawie Snyman, opgevolg en die
bal in die doelgebied toegeval. “Ek kan
die oomblik toe ek die drie druk baie goed
onthou. Dit was die eerste drie van die
wedstryd. Die skare was mal.” Die SA-uitnodigingspan
het die wedstryd 18-3 gewen.
Voor daardie geleentheid is Noble ook een
van twee Suid-Afrikaanse spelers (met
Moaner van Heerden) wat gekies is om vir
byna ’n maand in Australië rugby te speel.
Hy sê twee spelers van elke rugbyspelende
land is gekies. “Dit was die eerste keer
dat ek oorsee gegaan het. Ek was baie
opgewonde. Ek het nie geweet dit sal op
my pad val nie, want daar was baie ander
talentvolle spelers wat hulle kon gekies het.
Ek het geskrik toe hulle my meedeel dat ek
gekies is om Australië toe te gaan,” vertel
‘n beskeie Noble en voeg by dat hy dit
baie geniet het.
Hy sê voor sy vertrek na Australië het die
voorsitter van die Suid-Afrikaanse-rugbyraad,
dr. Danie Craven, en die voorsitter van die
SA Kleurling-Rugbyfederasie, Cuthbert
Loriston, met hom gepraat. “Hulle het gesê
indien ek ’n aanbod kry om aanhou daar
rugby te speel, moet ek dit nie aanvaar nie,
want my plek is reeds oop in die Springbokspan.
Toe ek wel ’n aanbod kry, het ek
dit nie aanvaar nie, want ek wou graag vir
die Springbokke gespeel het. Toe ek terugkom
is ek vir die uitnodigingspan gekies.”
Noble verduidelik die gemengde span was
vir daardie wedstryd teen Frankryk as die
uitnodigingspan bekend soos die miniter van
sport, Pieter Koornhof, bepaal het. “Die jaar
ná dit, het dit weer ’n blanke span geword.
10 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Die manne wat saam met my gespeel het,
het ook in die toetse gespeel en kon nie
verstaan hoekom hulle nie vir ons in die
Springbok-span gekies het nie. Dit was nog
harde apartheidsjare. Ons het egter klaar die
deurbraak in 1975 gemaak, want ons – die
gemengde span - het teen Frankryk gewen.”
Hy het die volgende jaar in 1976 weer ’n
geleentheid gekry om as deel van die
Federasiespan teen die All Blacks te speel.
John is ’n speler wat
baie natuurlike
potensiaal gehad het
en wat baie spoed
gehad het.”
In een van die koerantberigte in die aanloop
tot dié wedstryd staan daar as volg: “Noble
is nie net alleen ’n derduiwel op die aanval
nie, maar ook op die verdediging is hy soos
’n rots. Sy vaart is egter sy gevaarlike punt
en in verlede jaar se wedstryd teen die
Franse het hy gewys dat hy moeilik gestuit
word as hy eers aan die loop gaan.”
In 1980 het Noble vir die Federasiespan
teen die besoekende Britse Leeus by die
Danie Craven-stadium uitgehardloop. Hy het
vir die Federasie tot sy aftrede in 1983
gespeel. “Ek glo as dit nie vir apartheid
was nie, was daar baie bruin Springbokke
uit daardie tyd. Die bruinspelers het uitgeblink.
Ek sou graag vir die Springbokke wou
aanhou speel.”
Hy was een van vyf rugby-veterane van
Stellenbosch wat in 1992 met Springbokbaadjies
vereer is, nadat die Suid-Afrikaanse
Rugbyvoetbalunie besluit het om party spelers
van die voormalige Federasie en Luiperdspelers
so te vereer. Hieroor het Noble die
volgende in 1992 gesë: “Ek voel trots dat
ons erkenning kry vir die rol wat ons in sport
gespeel het. Ons het nooit die kans gekry
om ons land in die ware sin van die woord
te verteenwoordig nie.”
Noble as “baanbreker”
Volgens Dawie Snyman is Noble “sonder
twyfel ’n baie groot gees in die geskiedenis
van Stellenbosch omdat hy ’n baanbreker
was.”
“John se vermoë om die spel vooruit te lees
en saam met my te speel, is ’n besonderse
eienskap wat hy gehad het. Dis wat die
sukses gegee het. Daai goed is vandag nog
leesbaar as jy dink aan Mapimpi se drie en
Cheslin Kolbe se drie in die 2019 Wêreldbeker.
Dis nie goed wat vooruit bespreek
word nie. Dis goed wat spontaan ontwikkel
het. John is ’n speler wat baie natuurlike
potensiaal gehad het en wat baie spoed
gehad het.”
Volgens Snyman moet die Franse
wedstryd in die konteks van die Suid-
Afrikaanse geskiedenis beskou word. “Dit
was 1975. Die politiek daardie tyd was
eintlik afskuwelik, want in 1976 het die
Soweto-opstande plaasgevind.
“Dit is belangrik dat die publiek dr.
Craven se visie vir Suid-Afrika deur
middel van rugby, deur sy oë sien. Dit is
hoekom die feit dat John die drie gedruk
het, so kardinaal was. Dit is absoluut
geskiedenis omdat dit die eerste gemengde
span was.”
Die wedstryd het gevolge gehad omdat
daar nie weer ’n gemengde span ná dit
was nie. Snyman sê: “Die politiek was
iets anders. Vir ons as rugbyspelers was
daardie wedstryd so normaal soos ons
wat nou hier sit, want ons het rugby
gespeel. Ek het nie ’n kwessie gehad
teen wie ek speel of saam met wie ek
speel nie.”
Volgens Snyman het Craven hom nie
veel aan besware gesteur nie. Snyman,
| Stellenbosch Magazine | July Issue
11
Craven en Dougie Dyers het besluit om die
eerste veelrassige Craven-week op Coetzenburg-stadion
in 1980 aan te bied.
“Dit is alles dinge wat uit Stellenbosch se
hoek uitgekom het. Wat ná die Frankryk-wedstryd
gebeur het was baie insiggewend,"
vertel Snyman met verwysing na
die 1977-wedstryd tussen Stellenbosch se
rugbyklub en Coronations op Coetzenburg.
“Dit was die eerste klubwedstryd wat oor
die kleurgrense gespeel is. Dit was als ’n
gevolg van die wedstryd teen Frankryk. Die
een ding op die ander het gevolg, maar jy
kon nie net als oopmaak nie, want die Wet
op Groepsgebiede en die Paswette het nog
bestaan.”
Die eerste veelrassige Craven-week het
sonder die toestemming van die minister
van sport plaasgevind. “Ons het dit gedoen
omdat ons geglo het dis die regte ding om
te doen en omdat sport so ’n geweldige by-
draende faktor tot nasiebou is. Die verskille
verval als die oomblik as jy aan sport deelneem,
want jy het ’n gemeenskaplike vyand
aan die ander kant. Die span is alles en dís
die sosiaal maatskaplike waarde van sport.
Die oomblik dat jy ’n span bymekaar sit wat
die gemeenskap verteenwoordig en daar is
sukses, dan is die hele gemeenskap deel
van daai span. Dis presies wat ons met die
Wêreldbeker gesien het.”
Snyman beklemtoon weer die bydrae wat
Noble gelewer het. “Hy was die hero-figuur.
Hy was ’n baanbreker. Dit is absoluut baanbrekerswerk
wat hy gedoen het. Dit is alles
dinge wat deur dok Craven georkestreer is
sodat die bewustheid daar was. Craven wou
voortgaan met die gemengde span, maar het
nie die politieke ondersteuning gehad nie. Hy
het aanmekaar in toe deure vasgeloop. Ons
het egter elke keer ’n nuwe tree gegee.
Dok Craven se visie was die Springbokke.
Die oomblik dat hy ’n Springbok van kleur
op die veld sit wat met sukses daar kan
opereer, wat John wel kon doen as die geleentheid
daar was, dan het hy ’n groot wig
geslaan in die apartheidsideologie.”
Noble vandag
Noble werk tans as ’n taxibestuurder, ’n
loopbaan wat hy al voorheen vir 16 jaar
gevolg het. Hy was afgetree toe hy gevra is
om weer uit te help. “Ek geniet my tydjie
met die taxi’s. Ek is bevoorreg dat my
gesondheid nog baie goed is.” Hy sê daar
was al gemeenskapslede wat vir hom gevra
het hoekom hy nie oorsee gebly het nie om
rugby te speel. “As ek dit gedoen het, was
ek vandag dalk ’n ander tipe mens. Ek het
my rugby baie geniet in Suid-Afrika.” Volgens
Noble is hy ook aan Suid-Afrika
herinner toe hy toegang tot ’n restaurant
geweier is tydens ’n aand uit in Australië.
“Dit het my ook laat besef die gras is nie
noodwendig groener aan die ander kant nie,
maar dit het nie my spel geaffekteer nie. Ek
was nie ’n politikus nie. Ek wou net rugby
speel.”
Hy skud egter sy kop in ontevredenheid oor
die rugby wat vandag gespeel word. “In my
tyd kon jy speel soos jy wou. Jy kon ’n ou
hoog vat. Dit was nie gevaarlik in daai tyd
nie. Ons het die spel geniet. Vandag het die
reëls so verander dat jy nie jou rugby kan
geniet nie. Ons kleurling-rugby sukkel. Daar
is nie spelers nie. Oorsee kan jy baie geld
verdien en dit speel ’n groot rol.”
NOBLE - ’n
Van sinoniem met rugby
Die vier Noble-broers se pa, George, het vir
hulle ’n rugby-erfenis in Stellenbosch met sy
spel vir Blakes-rugbyklub nagelaat. “Ons het
die talent by ons pa gekry,” volgens Noble.
Hy vertel trots sy broers was almal uitblinkers
en beklemtoon die rol wat Blakes-rugbyklub
in hul loopbane gespeel het. “Blakes was ons
bouspan. Dit was daar wat ons ons talente
ontwikkel het.”
Soos Noble het sy drie broers ook vir Coronations,
die Federasie en WP-liga gespeel.
“Christie was die eerste Noble wat vir WP uitgedraf
het. Toe hy vir Natal gekies is, het hy
werklik groot naam gemaak en hom uitgeleef.”
Voor dit het Christie en Aubrey ook saam in
Frankryk rugby gespeel.
Die volgende generasie Noble-seuns het ook
byna almal rugby gespeel, insluitend John se
seuns. Aubrey se twee seuns, Dusty en
Howard, het onder meer vir die nasionale
7’s-rugbyspan gespeel. Wêreldrugbybeker-wenner,
JP Pietersen, is die vier Noble-broers se
susterskind. “Dis ons bloed, ons familie en ons
trots. Ons is trots op die hoogtepunt wat JP
bereik het en dat hy geleenthede kon kry wat
ons nie kon kry nie.”
Noble woon in Cloetesville met sy vrou, Lilian.
Hy het vier seuns, Rodney, Morné, Gilroy en
John Jr. sowel as twee dogters Carlene en
Lindsey. Hy is ook ’n oupa van 12 kleinkinders
en het een agterkleinkind.
12 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Stellenbosch Luxury
Accommodations
35 Rhodes North and
29 Lovell Avenue,
Die Boord, Stellenbosch
Call Us
+27(0)21 882 8800
+27(0)21 882 9013
Email Us
info@baruchbb.co.za
https://baruchbb.co.za/
Arts
&
ENTERTAINMENT
Twelve. This is the number of
songs 20-year-old up-and-coming
local artist Zubin Pietersen wrote,
produced and recorded over a period
of just twelve weeks between July and
early October last year.
- by Elmarine Anthony
Pietersen currently has a catalogue of 25
original songs and is working towards
releasing one song per week later this
year. He says he started recording music
as a hobby in 2019. However, at that
point he “wasn’t taking it seriously”, until
he bought a universal plug-in microphone
last year.
Before that, he used to record himself
using his headphone speakers. “I decided
to try it out, not knowing the COVID-19
pandemic would hit”, says Pietersen.
Stellenbosch University, where Pietersen
is a second-year BA student in International
Studies, switched to online classes
and all sport was stopped. This meant he
had more time on his hands because he
didn’t have to physically attend classes
on campus every day. Pietersen says he
watched series on Netflix for two weeks
straight during the initial 6-week break between
the start of the pandemic in March
last year and the beginning of level 5 of
the national lockdown. “I decided I can’t
do this anymore; I can’t just sit around
and do nothing. That’s when I decided to
focus on making beats. I eventually started
recording myself as well.”
According to Pietersen, one of the biggest
contributing factors to his gradual improvement
as an artist was watching a lot of
YouTube tutorials, which he still does. “I
watched other producers make beats and
work in the studio with fellow artists. I
then decided to record and make songs on
a microphone. I also started writing lyrics
along with making the beats.”
He says his process started with playing
the keys on their piano at home and
humming a melody. Reiterating the importance
of the YouTube tutorials, he then
learnt how to make melodies and sing to
beats. Today he mainly uses his laptop
and computer software to make music.
“My first songs that I released were not
that good,” admits Pietersen.
“I believe if you keep doing something
you will get better. Everything takes time.
I am focused on improving myself. In May
2020, I decided I’m going to record a
full song because I was making all these
beats but not really recording anything on
it. I recorded a song from beginning to
end and this was with me not knowing
anything about post-production, which is
mixing, mastering and just making a song.
That was the first song I released,” says
Pietersen who released his music on online
streaming sites through a free distributor.
He decided to release music frequently
because he thought this would also speed
up the process for him to grow as an
artist. He set deadlines for himself and
made a song every week by writing, mixing,
producing and recording all the songs.
His release strategy was also to release
a song once a week on the streaming
platforms. “I made the mistake of doing
that. It was a crazy period and I don’t
know how I came out of it. I put myself
under pressure every week because I love
doing it, but it was impractical for me
to carry on like that. The method wasn’t
working because I’m also studying. That’s
when I took a break from releasing music
but continued to make music. I’m making
enough music so that I have a catalogue
to release. I’ve learnt how to be prepared
now.”
He released his last song at the beginning
of October and refers to it as ‘season
one’. He has since bought a microphone
of a better quality and says he learnt a
lot by releasing the initial twelve songs.
“Every week my sound and the way I
processed my vocals improved. I believe
that improvement wouldn’t have happened
if I just kept all the songs to myself.”
In addition to the new microphone,
Pietersen says he watched more YouTube
videos to become better at mixing music.
He believes everything that’s good or bad
about a song is in the mix or the engineering.
This includes the way the vocals
| Stellenbosch Magazine | July Issue
15
are processed and mixing the beat so that it
gels together.
myself oh, I can’t do this or that because
what will people think of me?”
The core genre of his music is R&B, but he
doesn’t want to box himself into any specific
genre. “I feel that music and especially
music today, is becoming less and less
genre specific and is influenced by different
genres.”
In his music he addresses topics such as
the complexities of relationships and everyday
situations people experience. His new music,
to be released later this year (season two),
also addresses issues such as insecurity,
self-doubt and self-belief.
Artists that inspire him include American
rapper and singer, Russ, as well
as Pharrell Williams. Locally, he
is inspired by Nasty C for “his
approach towards revolutionising
South African music and the
music industry”.
Pietersen, who received a
music bursary to attend a prestigious
local private school after
finishing primary school, says
some people discouraged him from releasing
music. “Especially with the music, people
always ask ‘are you sure you want to do
this? Why are you doing this? I was very
self-conscious and so focused on what other
people thought of me. I would often think to
“People
always ask;
are you sure
you want to
do this?”
According to Pietersen, he became less
self-conscious from the beginning of last
year. “I thought to myself: ‘Everybody has
their own stuff that they are dealing with so
don’t do what other people want you to do’.
That’s when I started releasing the songs I
was making.
“Through this journey I just want to inspire
as many people as possible and to show
how important self-belief is.”
Pietersen’s parents both studied and are
both trained in classical music. The Frank
Pietersen Music Centre is named after his
grandfather, who founded the
institution in March 1970 as
the Paarl Schools Music Centre.
His uncle is the current
principal of the centre.
Pietersen is classically trained in
percussion (mainly drumming)
and started taking drumming
lessons in primary school.
Although he comes from a
musical family, he was never forced to do
music. “The way I started was by beating
on my mom’s pots and pans with a wooden
spoon. My parents always played music at
home and introduced me to different instruments.
However, they never forced me into
it and wanted me to discover a love for
music on my own. They wanted me to do it
because I wanted to do it and not because
they forced me into it,” he says.
When he reached high school he stopped
playing drums because it started getting in
the way of his schoolwork and he started
focusing on cricket. However, he always
practiced music as a hobby before embarking
on his musical journey last year.
Pietersen is not certain yet what career he
wants to follow after graduating from university,
but says he will “definitely” continue
making music. “I believe in putting in the
work, having perseverance and grit.”
Pietersen’s songs are available on all
major streaming sites, including Spotify and
SoundCloud.
images by Phillip Makhonde
image credits: facebook
16 | Stellenbosch Magazine | July Issue
image credits: facebook
What stood out in Zubin’s personality
while he was growing up?
His inquisitive mind. As a child, he asked
a lot of questions and always wanted to
learn new things. Whenever we drove, he
asked a lot of questions like “what is the
name above that shop?”. The next time
we drove past, he remembered it. He didn’t
just want to know the name of something,
he wanted to know what the name is about
and what the shop sells. He attended a
programme called TopTods. The crux of
that programme was growing one’s memory.
That helped him a lot and it’s still like that.
He still asks a lot of questions, reads and
doesn’t just believe one side of a story. He
always wants to learn new things.
How would you react if he told you he
wanted to be a full-time musician?
Music has always been part of his life. If
he wants to be a full-time musician, we
won’t stand in his way. We are music
teachers so there were limitations in terms
of funds and income. But virtual and online
platforms are a great money-spinner, and
there is potential to have a lucrative career.
However, you must be brilliant and good
because on virtual platforms you are
competing against the world. It is international
so what he puts out, has to be
a good quality product. You also have to
be committed to it. Hard work is the key.
However, he also has to have a back-up
plan and complete his undergraduate
studies. He doesn’t want to work for
someone and that’s okay, but always have
a back-up plan. A university also provides
opportunities to create critical thinking and
to take in information in a different way as
well as to develop different skills. That is
really good for him for the type of child he
is and to enhance his learning.
He comes from a musical family, but
you have never forced him to do music.
Please give a little more information
about that.
I was responsible for the orchestra while I
was expecting him. He heard these things
every day. When he was born, we were
still musicians. It was never something we
forced on him. Do something to enjoy it.
He always watched videos of my husband
conducting and then made a drum kit with
my washing basket. When he was 3 years
old he was part of a group that played
Jingle Bells for Nelson Mandela. He has
an appreciation for music and did formal
drumming lessons until grade 5. He also
played in the high school band. Then he
didn’t want to take lessons anymore.
We only found out about the music writing
after a social media post my daughter,
Signe, made about the first song he wrote.
We didn’t even know he was making music
in his bedroom. However, it was a natural
thing. The things he learnt from his formal
training is helping him now. Sometimes he
asks us questions but we never tell him to
do things in a specific way. We believe our
children have an appreciation for music, but
don’t have to have it as a career. We will
see how it goes.
What were the characteristics you wanted
to instil in him?
Firstly, being true to yourself and to own
your truth, to own who you are and who
you believe in. Being able to carry yourself
calmly in making a decision and executing it.
Respect people and treat them with dignity.
Show people how you want to be treated by
respecting them. He is also a deeply spiritual
child. He thanks his Creator every morning.
We didn’t do much to instil that. It was a
journey he took on himself, but it is also an
example of how we support our children. He
also had good schooling opportunities and
good friends who have supported him, which
also contributes to the person he is.
What do you think about his music?
It’s great, fresh, different and a new way of
making music. It has a different sound to
what we studied in music. We studied the
Western way of making music, including the
structure and different rules that go with it.
I think his way is a very unconventional
way of making music but it has been well
received. I played it to my father, Hendrick
de Bruin, who is 88 years old. He asked:
“Is that Zubin singing?” He is so proud of
his grandson and always wanted to know
when his next song was going to be
released.
image: Selwyn Willoughby
| Stellenbosch Magazine | July Issue
17
by Mirandi Nel
Lizelle Lötter Photography
18 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Lizelle Lötter Photography
fter the accident I didn’t
just lose my leg. I lost hope.
It was a struggle just to go
through one day. I had to
solve depression by finding something
that I loved.” – Thabo Dube
Thabo Dube grew up with his grandparents in
Soweto. When they passed away, he wanted
to make a fresh start and so, in Gr. 10, he
moved to Khayelitsha, Cape Town where he
continued to study and went on to work as a
waiter and bouncer. In 2013, a near-death
motorbike accident resulted in the amputation
of his leg. With his other leg badly broken and
a massive crack in his skull, he had to spend
the next nine months in hospital, followed by a
year in a wheelchair. And then the difficult path
to recovery began.
Throughout his life, Thabs has had to learn to
overcome immense setbacks – personally,
physically and emotionally. During his recovery
time, once the dust had started to settle a
little, he went back to the drawing board – or
“the whiteboard” as he calls it. He wanted to
redefine himself and do things better “this
time”. He got a second chance. In fact, he
created his own second chance when he
brought his new mantra to life in the form of
a clothing and accessories brand, LetZ. Thabs
explains that the name of his business is an
acronym formed by the first letters of the
words in his mantra – “Live Every Day to
The End” – wrapping it up with the last letter
of the alphabet.
“With a T-shirt like this, who needs a leg?”
Thabs started off by buying plain T-shirts from
a national clothing retailer and sending these
to a friend who printed the following words on
them: “With a T-shirt like this, who needs a
leg?” Working from his makeshift, home-based
shop, he started selling T-shirts, then hoodies
and eventually, he put to use the skills that
his grandmother had taught him and started
stitching small leather pouches and wallets. He
decided to grow the brand even more and by
2017, he had opened a workshop in Stellenbosch,
as the demand for custom-designed
leather bags continued to grow.
A new future – one stitch at a time
Thabs and his team also take custom and
bulk orders and craft beautiful corporate gifts.
“I am actually rebranding behind the scenes,”
he says. “Some of the old products will be
discontinued as we are currently adding six
new cutting-edge designs.” Think 100%
handmade luxury products, leather jackets and
caps that Thabs is stitching together a brighter
future, one piece of leather at a time. Thabs
takes particular pride in the fact that LetZ has
created job opportunities. “I have five permanent
staff members and three that are on standby.”
| Stellenbosch Magazine | July Issue
19
Lizelle Lötter Photography
Lizelle Lötter Photography
1
2
3
images 1 - 5 supplied by: The LETZ Collection & the rest supplied by Lizelle Lötter Photography
20 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Lizelle Lötter Photography
tremendously. I’ve met many other business owners and could
collaborate with them. Especially during lockdown, Ranyaka’s support
helped a lot!”
For now, Thabs is working from his garage again – just like the
early days when he started up the business. “The good thing is
that now I at least come back with a known brand,” he says.
New products
“We now have a bigger variety and improved quality on existing
products, thanks to the lockdown which allowed us to go back to
the drawing board. New products include a personalised leather
key holder (free with every purchase), leather hanging tags on
products, and our new products include the funky bag, moon bag,
and a range of new ladies products. We are also packing and
distributing our own leather polish. Currently we are relying heavily
on online marketing.”
4
Advice to fellow entrepreneurs
Thabs’ advice for upcoming entrepreneurs is to “stay strong, stay
put and be prepared for the challenges – it’s not going to be
easy. You need dedication, consistency and patience. If you have
those three and you’re a hard worker, it’s going to play on your
side! Sometimes you’re going to have to work over weekends and
at night – all to make your dreams come true”.
Contact LetZ here:
Follow LetZ on Facebook: https://www.facebook.com/letzonline
Instagram:
https://www.instagram.com/letzstore_/
WhatsApp: +27 67 144 3156
Email:
info@letz.store
Thabo Dube is a participant in the Ranyaka Building Business
programme. He is also currently enrolled in Stellenbosch
University’s Small Business Academy programme.
5
Going global
It excites Thabs that many of his products have found their way beyond our
country’s borders. South Africans living abroad have asked their family members
to buy and ship products for them or to bring LetZ products along when
they travel. “We are dreaming and working to expand and reach international
markets in the next two years.”
Then came COVID-19
“The pandemic really gave us a blow,” he says. “I cannot even explain the
extent of damage we endured. We even gave up our workshop, as the President
had warned us ‘desperate times need desperate measures’. For us to
keep afloat, the best decision was to give up our premises and save the jobs
of the guys so that we could keep working. We are still getting a few online
orders, but we wouldn’t have managed to continue if we had not cut one
big expense.
“I’ve received a lot of support from Ranyaka’s Building Business programme
and since I’ve started working with them, my networking base has grown
Lizelle Lötter Photography
| Stellenbosch Magazine | July Issue
21
VISION
INVESTMENT
CLUB GOES PUBLIC!
At times we perceive ourselves in crisis – It
is important to realise that when something is
destroyed something else is created. Perceptions
of the situation are often limited to emotion,
which many of us experience as fear and limits
lateral thought. The current crisis is not limited
to lives hurt in the medical sphere. The effects
have extended to global economic and financial
proportions.
Business, employment, affordability, debt and
education are all being affected and still many
cannot see the effect of the second crisis in
the economic financial sector.
This leads to an important question – if what
we need now are doctors, what do we need
next?
Hyperinflation is here, prices pre-covid were just
short of half of what they are now, constituting
in nearly 100% increase on the average
consumable. Sustainable business models are
dwindling and broader options are necessary.
Amongst all of this, we are experiencing critical
signs of new emerging currencies.
DIGITAL CURRENCIES
If adoption patterns are to be considered, we
are edging closer to the reset of the current
economy, toward solutions for the global liquidity
problem and increasing debt associated with
distributed stimulus packages.
As the world finds solutions, so too, must we
as people, endeavour to identify, create and
share opportunities within the coming corrections.
The digital asset brings with it a new avenue
for business, employment, education and
opportunities. Knowledge and education in this
new adoption holds not only value in the rebuilt
economy to come, but also, in being positioned
for this new industry.
The Vision Investment Club practices over 12
different ways to profit in the various markets
even in times of economic downturn and bring
their partnered projects FrugalityFX and Mcontent
to the South African public.
Mcontent would proudly like to air an opportunity
inviting artists with dreams in the media
content creation realm, to apply for seed
funding and receive up to $200’000 via
Google Play and IOS App stores.
MContent, an unique platform where the likes
of Netflix, YouTube, and crowdfunding platform
are all combined into one powerful ecosystem,
for content creators and backed by the power
of blockchain. The creators of MContent would
like to call it a content-based ecosystem with
seed funding for YouTubers, filmmakers or any
kind of content creators. It helps put the artist’s
work in front of a mass audience which can
help the artists gain recognition and basking
the appreciation whilst having ownership of the
project and monetization opportunities like no
other platform.
MContent platform will have five business lines
- namely;
1.MOriginals - Original series produced with
the leading production companies and talent
around the globe
2.MSeed - Seed funding for aspiring content
creators
3.MWork - Freelancing and monetization
platform for content creators
4.MBrowse - Content viewing and monetization
platform
5.MTrade - Buying and selling of created
content
MContent generates revenue by becoming a
self-sustaining blockchain platform. MContent
has introduced a crypto-based system in the
form of tokens which are backed by the power
of blockchain. Everyone will be able to buy &
sell to finance the projects of content creators
during its primary stages. The content creators
will be able to video their ‘elevator pitch’ and
submit it to MContent. A thorough shortlisting
process by the mentors and established filmmakersfeature-length
will help finalize the most
deserving candidates for the seed fund and
once shortlisted, the candidates will be judged
by the community, the token holders and eventually
awarded the funds to execute their dream
projects.
The spirit of MContent to grow further is
reflected in their plans for the future. In the
coming months of 2021, MContent plans to
increase their global popularity by reaching
across the world, in heavy content consuming
markets such as America, Africa, and India, the
Middle East etc. where entertainment and
content creation are already a growing market.
The journey is just getting started.
www.mcontent.net
Enquiries Telegram: @CrypTickSean
22 | Stellenbosch Magazine | July Issue
PAUL ROOS GIMNASIUM VIER
155 JAAR
- deur Elmarine Anthony
Volgens Van Staden is seunskole bevoorreg
om ’n ryk geskiedenis te hê. “Ek dink
kinders besef eers later in die lewe wat ’n
groot impak dit op hul ontwikkeling het. Daar
is mense voor jou wat vir sekere waardes
gestaan het. Sonder dat die seuns agterkom,
koop hulle dan in op daardie waardes.
Baie van die seunskole het ou gevestigde
waardes wat eintlik ’n reuserol speel sonder
dat jy altyd jou vinger daarop kan druk.”
Dus is die ontwikkeling van ’n sterk karakter
ook van kardinale belang, vertel Van
Staden. Hy glo die skool se waardes en
die verskeidenheid van geleenthede wat dit
die leerders bied, speel ’n groot rol in die
ontwikkeling van die seuns. “Ek dink die
feit dat ons deel is van so ’n sterk tradisie
wat oor 155 jaar heen strek, ontwikkel hul
karakter.”
André van Staden
Van staatsleiers, sakelui, bekende kunstenaars,
sangers, sportsterre tot wetenskaplikes.
Paul Roos Gimnasium (PRG) is bekend vir
sy uitnemendheid, ’n eienskap wat duidelik
na vore gekom het met verlede jaar se
matriekuitslae met onder meer ’n rekordgetal
van 25 kandidate wat 90% of hoër
gekry het. Dié besonderse prestasie het
kort op die hakke van die skool se 155ste
verjaarsdag op 1 Maart gevolg.
Fisies is die skool amper soos ’n wêreld
op sy eie met ’n pragtige kampus aan die
oewer van die Eersterivier. Wanneer jy op
die kampus loop, kan jy egter nie help om
belangrik en welkom te voel nie elke keer
wanneer ’n leerder sy kop knik en sê:
“Hello mam”.
Rektor vir die afgelope vier jaar, mnr. André
van Staden, sê hulle is baie bevoorreg om
die een prestasie na die ander te beleef.
“Ek glo ons het die vermoë en die talent
onder ons seuns om in elke aspek uitnemend
te wees. Dis wat ons by ons seuns
probeer kweek.”
Een van die dinge wat vir Van Staden uitstaan
van Paul Roos is die eenheidsgevoel
onder die seuns en hoe hulle mekaar se
suksesse geniet. Hy sê samehorigheid en
die feit dat die seuns mekaar aanmoedig om
op ’n hoë vlak te presteer, is een van die
eienskappe wat seunskole uniek maak. “Daar
is baie gesonde kompetisie. Ek dink die
sterkste ding van ’n seunskool is die etos.
Dit raak ’n etos van uitnemendheid, van
‘ons gaan alles goed doen’.”
Tradisies is ook een van die belangrike
aspekte van seunskole, maar daarmee sê
hy nie dat tradisies nie aangepas moet word
nie. Hy meen dit moet soms in lyn met die
moderne samelewing aangepas word. Daar is
wel sekere tradisies wat dieselfde bly soos
A-dag wanneer die gr. 8-leerders hul dasse
kry, die matriekdagseremonie en Z-dag – die
matrikulante se laaste amptelike skooldag.
“Dís wonderlike ou tradisies wat ’n ongelooflike
impak op die seuns se lewe het.”
Daar is baie uitdagings wat met ’n topinstansie
gepaardgaan, erken Van Staden.
Hy sê die skool moet ’n infrastruktuur en
omgewing skep wat aan al die leerders se
behoeftes voldoen. Dit is ’n skool wat vir
almal voorsiening maak en uiteenlopende
belangstellings akkommodeer. “Ons wil nie
bekend staan as ’n skool waar net een
aspek belangrik is nie. Die totale mens is
vir ons belangrik.”
Jock de Jager
Van Staden is vir byna 38 jaar betrokke
by die onderwys. Hy sê dit vra persoonlike
opofferings om aan die stuur van ’n instelling
soos Paul Roos Gimnasium te wees.
Jy moet ook divers kan wees. Jy gaan
byvoorbeeld van ’n akademiese probleem na
’n sportaktiwiteit en dan na ’n leerder wat
dalk ’n emosionele terugslag of probleem
ervaar. “Ek dink nie jy gaan oorleef as jy
nie ’n aanvoeling en passie vir jongmense
het nie. Jy moet dit geniet om met jongmense
te werk. Jy moet ’n verskeidenheid
van situasies kan hanteer. Jy moet besef dit
gaan uitdagend wees.”
Daar is egter geen plek wat mooier oomblikke
het as ’n skool nie, sê Van Staden.
“’n Skool het pragtige mooi oomblikke wat
opmaak vir al die uitdagende tye. Die
ontwikkeling van ’n jongman is net ongelooflik.
Jy sien hom in gr. 8 en as jy weer sy
hand skud, dan het hy ontwikkel in hierdie
wonderlike jongman. Ek dink daar is baie
mooi dinge aan ’n skool. Dis ’n voorreg en
| Stellenbosch Magazine | July Issue
23
vervullend om so by kinders se ontwikkeling
betrokke te wees.”
Een van sy uitdagendste tydperke as rektor
was verlede jaar tydens die COVID-19-
pandemie. Hy sê die uitdagings wat met
COVID-19 gepaardgegaan het, was uniek
omdat dit nuut was en omdat groot onsekerheid
geheers het. “Ons het baie geleer
deurdat ons oplossings vir probleme moes
kry. Ons moes partykeer vir onsself vra of
dit wat ons altyd in die verlede gedoen het
so perfek was.”
Die pandemie het hom ook geleer die
skoolsisteem is ongelooflik goed vir kinders.
Dit sluit in die feit dat die jaar uit vier
dele bestaan en elke deel word aan die
einde van ’n kwartaal afgerond. Dit skep
ook vir kinders veiligheid. “Die grootste
probleem van COVID-19 is dat die kinders
onseker en onveilig gevoel het. Hulle het
nie geweet wat die jaar vir hulle inhou
nie. As ek dink toe ons die aankondiging
gemaak het dat die skole gaan sluit, was
hulle verskriklik opgewonde. Ek dink hulle
het later paniekerig geraak oor wanneer
die skool weer gaan oopmaak omdat
hulle graag na hul normale roetine wou
terugkeer.”
Van Staden is tans besig met die skool se
Visie-2040-strategie. Dit behels die besinning
oor waar die skool dan gaan wees,
hoe dit in 2040 geposisioneer moet wees
en die moontlike behoeftes op daardie
stadium. “’n Skool soos ons moet altyd ’n
opvolgplan hê. Jy moet jou so posisioneer
dat die skool ’n toekoms het. Ons sal
moet kyk na die samestelling van die land
en dat jy dit in ’n mate aanspreek.”
Hy voorsien byvoorbeeld dat teen 2040
daar heel moontlik nie ’n kind sal wees
wat nie ’n tipe rekenaarvak neem nie.
Skole gaan dalk byvoorbeeld ook nie
rekenaarsentrums hê nie, maar eerder
klaskamers waar elke kind ’n skootrekenaar
voor hom het. “Jy moet jouself altyd só
plaas dat die skool finansieel kan oorleef.
Ons grootste uitgawe is personeel. Gaan
jy nie lesingslokale nodig hê wat ’n hele
graadgroep kan bedien nie? Skole het
nie eintlik lesingslokale met 250 tot 300
sitplekke nie. Is dit ’n behoefte van die
toekoms? Dit is ál hierdie dinge waaraan
ons vir die toekoms dink.”
Van Staden meen jy kan nie die “ou
tradisionele skoolhoof” in die moderne tyd
wees nie omdat veral COVID-19 hom
geleer het om uit die boks te dink. “’n
Mens moet besluit wat is die groot dinge
wat ons wil bereik en dan moet jy sê:
‘Ons kan dit doen’.”
Voormalige rektor Jannie der Westhuizen
wat in 2017 ná 10 jaar by Paul Roos
afgetree het, beskryf dit as ’n “besonderse
en unieke skool”.
Hy sê voorts dis egter veel meer as ’n
skool. “Dis ’n instelling wat op ’n spesiale
manier ’n bydra tot die land gemaak het.
Die hart van die skool is gesond en warm
met ’n besonderse karakter van sy eie.
Dis ’n waardegedrewe en verwelkomende
instelling, gevul met deernis en empatie.
Prestasie is natuurlik belangrik, maar die
individuele groei en ontwikkeling van die
seuns, asook hul karaktervorming, is ’n
hoë prioriteit. Dit gaan oor veel meer as
net goeie resultate. Daarom word die seuns
nie met lepels gevoer nie, maar geleer om
onafhanklik te kan dink en op te tree.”
Volgens Van der Westhuizen was een van
die slagspreuke in die tyd wat hy daar
was “Significance without extravagance”. Hy
vertel: “Stellenbosch is ’n klein universiteitsdorp
met baie welvarende mense,
maar dit mag nie die karakter van die
skool as tradisionele seunskool verander
nie.
“Die skool fokus op goeie en eerbare
old school tradisies, onder meer respek,
om op te staan wanneer ’n volwassene
verby stap, te groet, en jou baadjie se
middelknoop vas te maak. Hierdie soort
dinge kweek skooltrots, en ’n lewenslange
omgee en verbintenis tot die skool. Hierdie
old school tradisies word gekoester en
vertroetel oor 155 jaar.
“Dit is regtig ’n plek vir almal. Dit maak
nie saak waarin jy presteer nie, almal se
prestasies word geëer en gevier. Daar is
’n persepsie dat Paul Roos ’n rugbyskool
is. Dis nie waar nie. Dis ’n skool met
trotse tradisies en rugby is een daarvan.
Dit is egter nie die oorheersende ding nie.
Respek vir jou opponent, goeie sportmanskap
en die genot van deelname, word
altyd aangemoedig. Die skool se visie,
naamlik om ’n gerespekteerde, leidinggewende
en relevante hoërskool vir seuns vir
Suid-Afrika te wees, weerspieël die gees
en die hart van die skool.”
Paul Roos Gimnasium is, benewens baie
ander tradisies, ook ’n familieskool, vertel
voormalige rektor Jock de Jager. “Daar
is families wat reeds vier of vyf geslagte
deel in die uniekheid van ’n seunskool op
hierdie besonderse tweede oudste dorp van
Suid-Afrika.”
Die De Jagers se verbintenis strek van
1952 af toe AK (Koch) de Jager rektor
geword het. Sy seuns Nic en Tinus het
matriek geskryf aan die skool en Wolmarans
(Jock ) was tot gr. 6 in die des-
24 | Stellenbosch Magazine | July Issue
tydse Laerskool Paul Roos. Jock het van
1993 tot 2007 aan die roer van sake
gestaan en sy jongste seun, Corné, is ’n
1996 old boy. De Jager sê: “Natuurlik is
die familie uiters lojaal en trots op hierdie
uiters veelsydige skool wat ’n integrale deel
van ons maaksel verteenwoordig.”
Volgens De Jager was daar aan die begin
van sy termyn as rektor in 1993 veral
drie uitdagings. Hy sê model C as ’n
bestuurs- en finansiële model vir skole, is
in 1991 deur die uitgaande apartheidsregering
as een opsie aan ouers van wit
skole voorgehou. “PRG se ouers het, soos
by die meeste ander skole, ingestem tot
hierdie model wat eerstens toegang tot die
skool aan leerlinge van alle rasse gegee
het en tweedens die wetlike reg aan skole
gegee het om skoolgeld vas te stel en
regtens af te dwing.”
Die eerste bruin en swart leerders is in
1992 in gr. 8 toegelaat. Volgens De
Jager was die integrasieproses ná soveel
jare van aparte samelewings, moeilik en
dit het fyn bestuur en wysheid geverg. Hy
sê Stellenbosch was egter bevoorreg om
relatief min insidente van rassespanning in
die struggle-jare te gehad het. “Dit was ’n
makliker, maar nie ’n eenvoudige proses
nie.
“Die afdwing van skoolgeldbetaling het
egter beteken dat die staat sy bydrae tot
die bedryfsgeld van model C-skole al meer
ingeperk het. Skoolgeld het dus, veral in
die beginjare, dramaties gestyg en die
bestuur van hierdie groter totale inkomste
het tot gevolg gehad dat meer kundigheid
benodig was. Paul Roos was uitermate
bevoorreg dat meer ouers met bewese
ondervinding op velerlei terreine finansieel,
konstruksie, strategiese beplanning, sport –
bereid was om hul tyd te gee om in die
beheerliggaam te dien.”
Volgens De Jager was die totale IT-komponent
in die skool in 1993 ses afgeleerde
12V-Sperry-rekenaars wat in die
ekstra vak Rekenaarwetenskap gebruik is.
Die verhoogde skoolgeld het meegebring
dat die eerste rekenaarklaskamer met 36
rekenaars in 1996 geopen kon word.
Daarna het rekenaars en data-videoprojektors
vir die “gewone” klaskamers gevolg.
Die skool se veelsydigheid is een van
sy uitstaande kenmerke en nes Van der
Westhuizen beklemtoon De Jager ook dat
PRG nie net ’n rugbyskool is nie “indien
dit ooit was”. Hy gaan voort: “Daar is
bykans geen aktiwiteit waarin leerders belangstel,
wat nie aangebied word nie. Voeg
daarby ’n merkwaardige rekord van akademiese
sukses, beide op skool en daarna,
en dis nie verniet dat die skool so lank
reeds een van die topskole van ons land
is nie. Stellenbosch as voedingsbron speel
natuurlik ’n onlosmaaklike rol.”
Skool groet ‘ware heer’
Werner van Rensburg
Personeellede en onderwysers by Paul
Roos Gimnasium het verlede jaar een van
die skool se legendes, mnr. Werner van
Rensburg, aan die dood afgestaan. Van
Rensburg was adjunkrektor: akademie van
1990 tot 2020. Hy is op 30 Desember
in die ouderdom van 57 jaar aan
Covid-19 oorlede. “Hy was ’n ongelooflike
mens en ons as ’n skool is vandag armer.
Hy sal baie gemis word,” het Van Staden
Werner van Rensburg
tydens vanjaar se openingseremonie van
die skool gesê.
Volgens Van Staden het Van Rensburg
se wonderlike deernis almal op ’n unieke
manier veilig laat voel. “Ons kan hom
slegs bedank vir sy voorbeeld as mens.
Ons is dankbaar teenoor God vir die tyd
wat ons saam met mnr. Van Rensburg
gehad het. Hy het goed geleef, goed
gedien en was baie geliefd. Ons bid dat
die Here ons krag gee om sy voorbeeld
te volg.”
Mariena Kotze, die skool se argivaris en ’n
vriendin van Van Rensburg, het die volgende
gesê: “Werner sal vir altyd onthou
word in die harte van die afgelope 30
jaar se Paul Roosers, vriende en kollegas.
Hy was vir ons almal ’n baie kosbare en
gewaardeerde vriend en sy 30 jaar by
PRG, sy medemenslikheid en opregtheid
sal altyd onvergeetlik wees. Hy was ’n
ware heer. Ave atque vale! (I salute you
and goodbye).”
Kamer 14
Wanneer enige van die skool se 1285
leerders ’n probleem het, staan die deure
by kamer 14 altyd oop. Dáár word die
leerders onder meer deur Sonia Haasbroek,
een van die skool se sekretaresses, verwelkom.
Wanneer ’n leerder byvoorbeeld
siek is, reël Haasbroek dat hulle by ’n
dokter uitkom, indien nodig. Sy hanteer en
herlei alle navrae deur ouers en sy hanteer
ook die siekeboeg omdat sy in vlak-3
noodhulp opgelei is. Verder werk Haasbroek
ook nou saam met die koshuisvaders,
koshuisvaders,
Sonia Haasbroek
| Stellenbosch Magazine | July Issue
25
dat ons baie meer verstandig te werk gaan
oor wat ons oprig. Ons maak seker die fasiliteite
kan aan die behoeftes van die volgende
50 jaar voldoen.”
Aan die stuur van die skoolterrein vir die
afgelope 10 jaar is voormalige onderwyser
Awie Marais. Hy het onder meer 13 jaar by
Laerskool Swellendam en daarna 10 jaar by
Laerskool Stellenbosch gewerk, waar hy ook
’n sportorganiseerder was. Hy is verantwoordelik
vir die instandhouding van al die skool
se fasiliteite en die bestuur van die terreinpersoneel.
Volgens Marais verg sy werk
deeglike daaglikse en weeklikse beplanning.
TERREINPERSONEEL
Voor van links: Dawie Adonis, Edgar Arnolds, Eric Faniso, Setefane Lechamcham, Destiny Damonse,
John Matthysen, Lindsay Jacobs, Boetie Hendriks (afgetree) en Franklyn Jacobs. Agter van links: Thomas
Robyn, Ralph Fernandez, Dmitri van Kerwel, Liezel van der Rheede, Lesley Visagie en Awie Marais.
die skool se beroepsvoorligter en sielkundige
sowel as die graadhoofde. Ouers vul
vorms in indien daar enigiets is waarvan
personeel spesifiek bewus moet wees.
Hierdie persoonlike aanslag is vir die skool
belangrik. “Ons hanteer alles diskreet.
Soms is van die kinders se harte bietjie
broos, dan herlei ek dit en volg dan
op. Elke skool het sy pyn. ’n Mens het
geweldig empatie met die kinders, so jy
hanteer hulle mooi.”
As iemand wat voorheen in die korporatiewe
wêreld gewerk het, geniet
Haasbroek die kontak met die kinders en
die ouers. Sy sê: “Dit is vir my interessant
om met die verskillende grade te werk.
Wanneer hulle in gr. 8 inkom, sien jy
hierdie klein jong seun en jy gaan saam
met hom deur tot matriek. Die manier hoe
hulle groot raak en hoe hul persoonlikhede
ontwikkel vanaf gr. 8 tot 12 is vir my
fantasties, want jy stap ’n pad saam met
hulle.”
Sy geniet ook die band wat sy met die
kinders en van die ouers vorm. “Jy moet
na hul kinders kyk en versorg tot die beste
van jou vermoë. Kamer 14 en mnr. Van
Staden het ’n oopdeurbeleid. Sy deur staan
altyd oop as daar enige probleme is.”
Volgens Haasbroek is daar elke dag ’n
uitdaging wat tyd betref. “Die tyd is eintlik
te kort vir alles wat gedoen moet word
en jy wil nie een van die kinders afskeep
nie.”
Sy sê daar is dikwels 50 tot 60 kinders
per dag wat in en uit beweeg. “Ek geniet
my werk verskriklik. Ek dink die ratte by
Paul Roos loop lekker. Vir ons in kamer
14 is dit regtig ongelooflik weens die
kontak wat ons met die kinders het. Dis
lekker om met die kinders te werk. Hulle
weet hulle kan met enigiets na ons toe
kom, of hulle siek, ongelukkig of gelukkig
is. Soms hardloop hulle met ’n blom in, of
die seunskoor kom sing vir ons.”
Terreinbestuur
Paul Roos beskik oor verskeie wêreldklasfasiliteite
en is tans onder meer besig met
’n binnenshuise krieketsentrum wat een
van die top-5 fasiliteite van sy soort in
die land gaan wees. Die projek is vir die
afgelope drie en ’n half jaar aan die gang
en word in samewerking met die Universiteit
Stellenbosch en die Stellenbosch
Akademie vir Sport gedoen. Die skool is
ook besig om een van die koshuise te
vergroot omdat daar ’n groot vraag na
koshuisverblyf is.
Van Staden vertel: “Die feit dat ons ’n
meesterplan vir ons terrein ontwikkel, maak
Hy sê egter daar is soms onvoorsiene gebeure.
“Ons het elke week ’n druk program.
Ons onderhou die hele skoolterrein binne en
buite en moet seker maak dat alle sportfasiliteite
op ’n baie hoë standaard gehou en
gehandhaaf word. Ons doen dus ’n weeklikse
evaluasie van al die fasiliteite. Dit gaan oor
die voorbereiding. Die fasiliteite moet veilig vir
die spelers wees. ’n Span kan nie net speel
nie. Alles moet reg wees en die eindproduk
moet bevredigend wees.”
Marais woon alle sportwedstryde by en die
sportterreine word ná afloop van die wedstryde
weer geïnspekteer om seker te maak
alles is netjies en alles is op hul plek.
Hy en sy personeel werk dus baie lang ure.
Volgens Marais het hy gelukkig baie bekwame
mense wat vir hom werk. Dit sluit in onder
andere Dawie Adonis wat reeds vir 30 jaar
by die skool werk, sowel as Edgar Arnolds
(28 jaar). David Hendricks (28 jaar) het
verlede jaar in die ouderdom van 60 jaar
afgetree. “Ek hou daarvan om met mense te
werk. Ek het ’n redelike aanvoeling vir mense
omdat ek met verskillende persoonlikhede
werk.
“PRG kyk baie goed na sy personeel en dis
hoekom die mense nie sommer van werk
verander nie. Dis ’n voorreg om deel te wees
van PRG en om die passie van die skool
met ander personeellede te deel.”
26 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Slendidior
Paul Roos Gimnasium het in 2019 ’n
nuwe baadjie aangetrek vir hul klerewinkel
wat op die kampus geleë is onder
die Japie Krige Saal. Splendidior, soos
die winkel bekend staan is ontwerp deur
plaaslike argitekte met ’n ou wêreldse
gevoel om by die historiese geboue wat
op die kampus is in te pas.
Die winkel bied aan elkeen van die
leerders ’n persoonlike diens gedurende
pouses, asook ná skool vir wanneer die
ouers die leerders wil vergesel. Voornemende
gr. 8-leerders en hul ouers kry
veral dan ook spesiale behandeling
tydens hul besoek aan die winkel wat
per afspraak geskied en tyd word bestee
om die leerder in sy korrekte skool- en
sportdrag uit te rus.
Oudskoliere en hul families kan ook die
winkel besoek, hetsy dit net vir ’n nostalgiese
oomblik is of vir geskenke met
’n PRG aanslag. Items sluit in gemaalde
koffie wat spesiaal vir die rektor gerooster
word (staan bekend as The Rector’s
Blend), koffiebekers met die naam Maroen
Masjien, sambrele, komberse, ondersteunersdrag,
PRG se eie Havianas-plakkies en nog
vele meer. Splendidior word bedryf deur De
Jagers en is die enigste verskaffer van Paul
Roos uniforms en handelsmerkitems.
10 BELANGRIKE FEITE
OOR DIE SKOOL
1. Een van die oudste seunskole in die land.
2. PRG is een van vier skole in die land wat
jaarliks ’n Rhodesbeurs vir ’n topstudent in sy
finale jaar kan toeken vir verdere studie aan
Oxford-universteit.
3. Een van die top 20 WKOD-skole.
4. Sestig Kaaplandse merietelyskandidate sedert
1966, ingeslote vyf eerste plekke (in
Kaapland).
5. Die Universiteit Stellenbosch (US) het uit die
skool ontwikkel en PRG is die universiteit se
grootste voederskool. Twee rektore van die
universiteit kom uit die oudskoliere-geledere
naamlik prof. Wim de Villiers, huidige rektor
en vise-kanselier asook prof. RW Wilcocks.
6. Ses-en-twintig oudskoliere het eredoktorsgrade
van die US ontvang sedert dit vanaf 1919
toegeken word.
7. PRG-oudskoliere het 13 maal die US se
kanseliersmedalje verower sedert dit vanaf
1961 toegeken is aan die beste student vir
prestasies aan die einde van sy studiejaar,
gemeet oor sy hele studieloopbaan.
8. PRG is die skool met die meeste Springbokke
in Suid Afrika met 54 bokke.
9. Paul Roos (Old boy 1899) en eerste
Springbokkaptein in 1906, gee die naam
"Springbokke" aan ons nasionale spelers
in 1906.
10. PRG-oudskoliere presteer op alle gebiede
van die samelewing, wat ’n bewys is van
die skool se veelsydigheid en uitnemendheid,
insluitend sakelui, sport, kuns, musiek,
skrywers, joernaliste en dies meer.
| Stellenbosch Magazine | July Issue
27
Paul Roos Gimnasium | Sport
Dis nooit maklik nie, maar die
mededinging tussen die skole is
een van die aspekte wat Paul Roos
Gimnasium se sporthoof, Stephan
Jordaan, in besonder geniet. Die
wyse waarop Jordaan ’n sportdag
beskryf waaraan Paul Roos deelneem,
laat jou wens jy het ook al
op so ’n dag op die pawiljoen gesit.
Die atmosfeer, intensiteit, spanning
en skoolgees van duisende leerders,
ouers en personeel van albei skole
tydens ’n Paul Roos versus Grey
Kollege-interskoledag óf ’n Saterdagoggend
op die Markötter-veld met
agt-en-’n-half duisend mense wat
die wedstryde bywoon, bly veral vir
Jordaan by.
Jordaan werk vir die afgelope byna
14 jaar by die skool. Hy het as
’n sportorganiseerder begin en het
ook al voorheen vyf jaar lank die
eersterugbyspan afgerig. Hy is in
2017 as die sporthoof aangestel.
Mededinging tussen die skole mag
een van die lekkerste aspekte wees,
maar dis ook een van die uitdagendste,
vertel Jordaan, ook omdat
Paul Roos ’n groot skool is. “Ons
probeer altyd presteer. Jy moet na
jou topsportmanne kyk, maar ook
na al die ander spelers. Dis ewe
belangrik vir ’n outjie in die D-span
om sy sport te geniet en deel te
wees van die sportsisteem soos dit
vir ’n outjie in die A-span is. Albei
speel ewe hard om te wen en te
presteer.”
Dis egter ’n uitdaging om altyd vir
ál die spanne wedstryde te kry,
veral by ’n skool soos Paul Roos
wat gewoonlik jaarliks tussen 24 en
26 rugbyspanne het. Dít is net die
aantal rugbyspanne in een van talle
sportkodes wat aangebied word. “Dis
uitdagend om almal geleenthede te
kry om te kan speel en om daardie
entoesiasme te bly kook en na almal
om te sien wat sport wil doen. Dan
is dit nog kompeterend ook wanneer
jy teen ’n ander skool uitdraf. Jy
moet seker maak jou span is
behoorlik afgerig.”
Volgens Jordaan is die skool egter
in ’n gelukkige posisie om goeie
afrigters in al die sportkodes te hê.
“Ons het goeie seuns ook. Dít help
klaar.”
Daar is altyd druk om goed te
presteer, vertel Jordaan. “Die gemeenskap
en die old boys verwag
dit. Die vorige generasies hou jou
dop met live streaming, op televisie,
ensovoorts. Ons plaas ook die druk
op onsself, maar dis ook hoekom
ons dit doen. Die verwagting is altyd
daar dat ons moet presteer en dis
ook wat ons probeer doen. Ons het nie ’n
wen-ten-alle-koste-beleid nie, maar soos
almal, hou ons van wen en speel ons om
te wen. Ons probeer ons bes om kompeterend
te wees, maar ons probeer ook kyk na
die geheelprentjie.”
Die herinneringe wat vir Jordaan die
kosbaarste is, is nie noodwendig van die
spanne wat alles gewen het nie of van
al die beste sportmanne nie, maar die
persoonlikhede en die tye saam met die
spelers. “Dis die tye wat jy saam het op
28 | Stellenbosch Magazine | July
’n bus van Kimberley vanaf die Wildeklawer-toernooi.
Jy slaap oor op Beaufort-Wes,
almal braai tot 02:00 die oggend en ons sit
net en gesels. Ons skree soos ons lag vir
al die stories wat hulle vertel oor hoe dit in
die skool gegaan het. Dís die spesiale deel
en ek onthou die spelers nog soos gister.”
Jordaan onthou een jaar se groep waarin
Damian Willemse gespeel het. “Ek het
gedink ons het vrot gespeel en halftyd met
Foto: Lance Peterson
hulle geraas. Daardie aand met ete
het hulle vir my gevra: ‘Hoekom
was ek so kwaai vandag?’ Hulle het
nie gedink hulle was vrot nie,” lag
Jordaan oor sy herinneringe.
Dis altyd vir hom lekker wanneer
hy oudsportpelers raakloop, want
hy onthou al die stories. “Ek kan
vir jou sê wie in watter wedstryd
gespeel het en in watter wedstryd
ons wat gedoen het. Ek kan nie
noodwendig die spesifieke tellings
onthou nie, maar wel teen wie ons
gewen of verloor het.
“As jy só lank met ’n span betrokke
is en jy staan langs die veld in ’n
naelbytwedstryd – dis verskriklik intens.
Jy leef jou daarin. Jy is eintlik
magteloos want daai klomp speel op
die veld. Dis goed wat ek onthou
en wat ek nie sal vergeet nie.”
Hy sê die hoogtepunt van sy tyd by
Paul Roos is 2015 toe die skool sy
150ste bestaansjaar gevier het. Hy
het saam met die eersterugbyspan
vertrek na die Sanix World Rugby
Youth Invitational Tournament in
Japan wat die skool daardie jaar
gewen het. Die span het dit ook
weer in 2019 gewen.
Jordaan was ook al met die eerstekrieketspan
na Engeland vir die Silk
Cup wat die span óók huis toe
gebring het. “Dit was alles wonderlike
ervarings.”
Volgens Jordaan was die aflas van
alle sportaktiwiteite tydens die
COVID-19-pandemie baie frustrerend
en moeilik vir die leerders. Hy
sê van die leerders het Augustus
2019 laas rugby gespeel voor die
aanvang van skolesport in April. Die
kinders het ook die samesyn,
Stephan Jordaan
| Stellenbosch Magazine | July Issue
29
5 GROOTSTE
prestasies die afgelope
5 jaar
1. Skool met meeste spelers in die 2019 Rugbywêreldbeker
in Suid-Afrika. Ses spelers in die
Rugbywêreldbeker in Japan in 2019: Willie le
Roux, Steven Kitshoff, Schalk Brits (tree ook
op as kaptein in twee wedstryde), Damian
Willemse en Herschel Jantjies. Sesde speler,
Braam Steyn, speel vir Italië.
2. Neëntien boeke deur old boys geskryf die
afgelope vyf jaar.
3. Roelof Temmingh kry die Tagore-medalje van
die Royal College of Music in Londen in 2019.
Dit is gelykstaande aan US se kanseliersmedalje
en is deur Prins Charles oorhandig.
4. Justin Harding wen die Kenya Masters gholftoernooi
in 2021.
5. PRG kry die Blou-gedenkplaak in 2020 van
die Stellenbosch Erfenis Stigting waarvolgens
dit as ’n nasionale monument verklaar word.
skoolgees- en trots gemis wat met sport
gepaardgaan. “’n Groot deel van Paul Roos
is die sport. Ons probeer gebalanseerd wees
met akademie, kultuur en sport. Dit maak
nie saak of jy nie deelneem aan sport nie
of in watter span jy speel nie - jy is opgewonde
om die bus na Bloemfontein vir die
interskole te vat. Dís die goed waarna die
outjies uitsien.”
Jordaan, wat ook die koshuisvader van
Prima Nova-koshuis is, sê sy werk is baie
tydrowend en daar is baie opofferings. Die
genot wat hy daaruit kry maak egter alles
die moeite werd. In die koshuis is hy
verantwoordelik vir 145 seuns. “Ek is mal
oor Paul Roos en oor die leerders.
“Jy staan Saterdag vroeg op en kom laat
by die huis. Dan het die laerskole dalk ook
sport daardie dag,” vertel Jordaan wat drie
kinders op laerskool het. Sy jongste seun
is vroeër as verwag gebore en hy het die
geboorte misgeloop omdat hy in Johannesburg
vir die St. Johns-rugbytoernooi was.
Paul Roos het daardie dag (26 Maart
2016) teen Hoërskool Monument, ook
bekend as Monnas, gespeel. “Ek het onmiddellik
’n vlug probeer kry. Hy is 12:00
gebore. Ek het 13:00 in Stellenbosch
aangekom en 14:45 het ons die wedstryd
via live streaming gekyk vanuit die hospitaal.
Van die Paul Roos-kinders noem steeds my
jongste seun klein Monnas,” vertel Jordaan.
Aan die ander kant het sy oudste seun
altyd in die kringetjie tydens die skool se
rugbywedstryde gestaan. “Hy het daarmee
grootgeword. Dis al wat hy ken. Hy glo
Damian Willemse was sy beste vriend en
is ’n groot bewonderaar van hom.”
Jordaan, wat ook vir Maties rugby tydens sy
studentedae gespeel het, het sy loopbaan as
30 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Foto: Jan van Zyl
’n onderwyser by Laerskool Stellenbosch
begin. Hy sê egter hy het nog altyd sy
sport geniet. “Ek dink ’n skool soos Paul
Roos is ’n uitdaging. Dis nooit dieselfde nie.
Ons het altyd groot goed wat gebeur. Dis
harde werk, maar met die sport gebeur daar
altyd unieke en opwindende goed. Dís wat
dit vir my lekker maak.”
Foto: Jan van Zyl
| Stellenbosch Magazine | July Issue
31
BUYING OR SELLING YOUR HOME REQUIRES MORE THAN
GOOD LUCK… IT REQUIRES A STRATEGIC PLAN
Introduction
Have you ever thought of the buying or
selling of a property as a strategic process?
Do you understand what is going to happen
before you achieve your goal of satisfactorily
selling your property or purchasing exactly
the right home that satisfies both your needs
and wants? Have you thought strategically
at all or are you just going to try your luck
and see what happens?
Strategic Thinking
Purchasing or selling a property is WAY
too important an occurrence to just rely on
luck…You need to strategise in order to
accomplish your goals and reach your desired
outcomes!
Now just exactly how do we do that?
Strategic thinking presupposes that you
consider what you want to accomplish, why
you need to accomplish this as well as
how to and who is needed to accomplish
these outcomes. The ‘what’ and ‘why’ are
your personal preferences when it comes to
buying or selling a property, but the ‘how to’
and ‘who is needed’ make up your strategic
plan. Thinking strategically about these two
aspects ensures that you have a vision of
the methodology in order to achieve your
desired outcomes.
Your strategic plan in order to achieve these
outcomes requires control over the process,
i.e. what has to be done, by when and by
whom as well as constant feedback and
evaluation.
Strategic Thinking Skills
According to Ruth Mott, in her book Strategic
Thinking and how do I get it? she lists
skills that are required for effective strategic
thinking. Some pertinent to our needs are:
Ability to see the big picture
Ability to ask the right questions
Ability to outline the necessary steps to
achieve the goal
Ability to develop strategic alliances and
bring the right people together
Ability to change direction
When one studies these necessary skills it
is relatively easy to adapt them to make up
our own strategic plan for buying or selling
a property. It is also easy to see why such
a plan is an absolute necessity when embarking on
a goal as important as either of these…and in most
cases, the one (a sale) leads to the other (a
purchase), or a purchase can lead to a conditional
sale.
Seeing the bigger picture and asking the right
questions includes the ‘why’ do I need to buy/sell
my property now and the ‘what’ I need to buy/sell.
In order to answer the ‘how to’ and the ‘who is
needed’ requires a well thought-out and meticulously
prepared strategic plan.
The ability to change direction is also a critical
requirement, as it may become clear during the
execution of your plan that something that you
thought was going to cause the plan to succeed is
in actual fact frustrating the process, you need the
necessary flexibility to change direction…and fast.
Outlining the necessary steps to achieve your goal
and developing strategic alliances by bringing the
right people together are the next steps to your strategic
selling or purchasing plan.
Your Strategic Selling/Buying Plan
None of us can predict the future, but we can plan
for it as best we can.
1. Start by writing down the goals/outcomes (the
bigger picture) that you need to achieve by asking
the right questions:
Why are we selling/buying?
By when do I need to give/take transfer?
What am I prepared to sell for (remember a
property only has one price…the amount a willing,
able and informed buyer is prepared to pay a
serious seller) or how much can I afford to pay
for the correct property (things like an available
deposit, bond amount you qualify for, Transfer
Duty and other purchase costs to be considered)?
What are my family’s needs and wants in respect
of a sale/purchase?
2. Outline the steps that need to take place in
order to achieve your goal – meaning that you
need to make a list of the strategic thinking skills
in order to create your strategic plan:
Develop strategic alliances with companies and or
people that you need to participate in the process
to achieve your goal, like trustworthy estate
agencies that operate in the area, your attorney,
bank, mortgage originators if purchasing and
compliance professionals if selling, etc. In other
words, you have to line up the right people that
you are comfortable with. These must be the kind
BY PAM
feature by Pam Snyman
of companies/people that are competent
and that you can trust to assist you in
achieving this extremely important outcome.
Change direction if necessary in the
event that some part of your plan does
not meet your expectations.
Start at the end and work back
Begin at the end, that is, state your end
goal, e.g. selling my house in 6 months
for at least R…..
Work backwards and write down the
outcomes in order to create a timeline
List the tasks/expected progress in order
to ensure your end goal
Identify the people that need to perform
at each stage to accomplish the eventual
outcome
Establish how and when you will be
informed/updated by means of feedback
in order to track progress
Change direction if necessary
Now you can become part of the solution
towards selling your property at the right
price or purchasing exactly what you need
and want!
Don’t rely on luck…make a plan…devise
a strategy!
For Afrikaans click link below
https://stellenboschmag.com/om-n-eiendom-te-koop-of-teverkoop-veronderstel-meer-as-net-goeie-geluk-dit-verg-nstrategiese-plan/
| Stellenbosch Magazine | July Issue
33
Entrepreneurship
Stellenbosch Network Entrepreneur of the
Month: - by Dillon Birns
ACCESS TO ALL: Marvelous
Matlou isn’t just connecting
businesses with communities
– he’s also giving residents
meaningful employment.
To many, South Africa’s enduring struggle
with widespread unemployment seems insurmountable
– but not to Marvelous Matlou.
As the founder and CEO of MTalks, he’s a
man on a mission to create work opportunities
for people living in communities that are
worst afflicted.
Officially launched in 2019, MTalks creates
jobs for people in rural and informal communities
by helping businesses access new
markets and the consumers within them.
“To give you the elevator pitch, businesses
come to us for help when they want to
expand into a new area or community,
especially those located in rural and informal
areas. We guide them by collecting data and
information from the community. This data
is then used to ensure that their product or
service is able to best reach the consumer,”
explains Marvelous.
“Our aim is to make it easier to engage
with people in traditionally hard-to-reach
areas. So, for businesses selling products,
we help them reach new consumers in
underserved communities. And for consumers
in these communities, we help them secure
employment opportunities from these same
businesses.”
MTalks makes it easier to engage with people
in traditionally hard-to-reach areas.
Connecting the dots
Marvelous explains that, by drawing on the
knowledge and networks held by residents,
they’re able to imbue their data with necessary
context. “Locals have unique insight
into and understanding of their community;
this means that they’re able to share nuances
which outsiders might not pick up on.
We recognise this advantage – but rather
than simply exploit it, we see it as an opportunity
to reinvest into the community by
giving the people from these areas a chance
to find work, expand their knowledge, hone
their skills, and earn an income from it all.”
He says that, when approached by a client,
he and the team break down the job requirements
into various tasks. These are
then allocated to several workgroups made
up of locals, who are assigned tasks based
on their skills and the needs of the client.
“Every task has a cost attached to it.
Once a team completes a task, they get
paid. This way, we simultaneously ensure
that our clients get good service, and that
our workers are reimbursed in an ongoing
and timely manner.”
34 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Marvelous Matlou, founder and CEO of MTalks, with Masa Ntsondo, in front of the inaugural Digital Hub based in a communal
space in Kayamandi. Masa helps to run the Kayamandi Digital Hub. Marvelous and the team are currently looking for funders to
help them expand their operations into other parts of the country. (Photos by: Lizelle Lötter)
Undoing unemployment
By hiring people from rural and informal
communities, MTalks has become a vital
means of counteracting unemployment in
areas where opportunities are limited and
interventions slim. For Marvelous, the need
to provide both is a desire born out of faith
and experience. “I’m a strong believer in
Jesus Christ, and I feel that this is what
really made me more attentive to people’s
needs. I first began exploring ways of really
helping people when I was at universty,
starting with a business that tried to extend
Wi-Fi coverage to areas with limited
connectivity. Students who lived in these
communities were still expected to complete
work that required access to the internet, but
without any of the infrastructure or support
afforded to students in more affluent areas.”
After university, Marvelous continued pursuing
his passion for uplifting communities by first
partnering with Remonne Modisakeng (from
Teambix) to develop an Uber platform for
minibus taxis, and then working alongside
Dale Simons (from MiDO Technologies),
where he helped educate people about
technology. And it’s from here that MTalks
evolved.
“At the time, we were working with the City
of Cape Town to teach people about the
use of minibus taxis and the commuting
industry. But as things progressed and as
our programmes started to expand, I realised
that there was an opportunity to combine
the training and service delivery aspects into
one company; one that could provide training
for people looking for work, and real-world
insights into specific challenges for
businesses.”
Expansion across South Africa
Since then, Marvelous has worked tirelessly
to grow the company to a national level
but says that changes in the economy and
the impact of COVID-19 have complicated
matters.
“We’re now looking at establishing MTalks
Hubs in rural and township communities
across South Africa. These are spaces
where people can learn more about technology
and use the skills they acquire to cater
to clients in the larger world. At the same
time, these spaces will become key community
distribution hubs for clients.”
So far, he and the team have launched
an inaugural Hub in a communal space in
Kayamandi but are looking for funders to
help them expand into various parts of the
country. By growing their capacity and
presence, MTalks aims to develop better
skills, engage in more sustainable projects,
and provide community talent to bigger
clients like Google, Amazon and Microsoft.
“This will be a challenging process, but at
the end of the day, we’ll be able to connect
more communities with bigger businesses
and create ample opportunities for employment
for all. This makes it all worthwhile,”
concludes Marvelous.
To learn more about Marvelous and the
work being done at MTalks, visit their
website www.mtalks.co.za.
| Stellenbosch Magazine | July Issue
35
’n Besigheids-suksesverhaal uit die hart van Cloetesville, Stellenbosch
- deur Elmarine Anthony
Besigheid
In Januarie 2017
het Niklaas Willemse bedank uit
sy permanente werk waar hy R8 000
per maand verdien het, om vyf lesse
teen R750 aan een leerlingbestuurder
te gee.
Dít is hoe Willemse, van Cloetesville, heeltyds
op Niklaas and Nita’s Driving School begin
fokus het tot waar dit vandag ’n suksesvolle
besigheid is.
Sedert hy in 2009 sy lisensie gekry het,
was dit sy droom om ’n bestuursinstrukteur
te word. Die volgende jaar het hy as ’n
bestuurder by ’n patologiediensmaatskappy in
Goodwood begin werk. “Ek wou ’n bestaande
koeriersbesigheid koop, maar het nie die
finansies gehad nie.”
In 2015 het dinge finansieel swaar gegaan.
Willemse het ’n nuwe voertuig gekoop omdat
hy baie oortyd gewerk het, maar toe die
oortyd opdroog, moes hy los werkies kry
om brood op die tafel te sit en petrol in sy
kar te gooi. Hy het soggens van 06:00 tot
16:00 sy permanente werk gehad en 17:00
moes hy terug wees in Stellenbosch om
tot 22:00 as petroljoggie by Caltex op die
hoek van Merrimanlaan en Birdstraat te werk.
Voorts het hy ook Sondae by Debonairs in
Die Boord gewerk. “Dit was ’n stryd, maar ek
het vir twee jaar so aangegaan.”
Intussen het hy egter beplanning vir sy
besigheid begin doen. “Ek het die naam
uitgekies, myself in die besigheid gesien en
alles neergeskryf.”
Hy vertel hoe hy een Sondagmiddag ná kerk
verby die petrolstasie in Cloetesville gery het
terwyl iemand ’n ry-les gekry het. “Ek het
gekyk en het nie gehou van hoe die instrukteur
vir hom wys hoe om sy parkering te
doen nie. Ná kerk het ons hoekal by hierdie
leerling se ouers gebraai en geëet toe ek
hom gaan wys hoe ek geleer het. Hy het
gevind my manier is baie maklik. Ek het
vir hom my kar gegee om daarmee uit te
passeer.
“Ek het gebid oor die saak en vir die Here
gesê as hy sy lisensie slaag, weet ek ek
moet hierdie besigheid aanpak. Toe hy ingaan,
vra hy of hy vir my enigiets moet gee. Ek
het gesê ‘nee, bring net vir my ’n lisensie.
Dis al’. Hy het geslaag en van toe af het die
Here bevestiging gegee dat ek die bestuurskool
moet begin.”
Willemse, wat ook al voorheen as ’n Tuk-
Tuk-bestuurder gewerk het, het toe die ryskool
begin, maar dit deeltyds gedoen. Sy vrou,
Juanita (beter bekend as Nita), was bekommerd
toe hy uit sy voltydse werk wou bedank.
“Ek moes ’n keuse maak. Daar was ’n leerling
wat by my begin het wat ’n toetsdatum
gehad het en vyf lesse wou hê. Ek kon nie
aanhou met werk én vir haar help nie.
“My vrou het daardie aand by die huis gesê
die Here het klaar met haar gepraat en gesê
ek kan maar die werk los,” vertel Willemse
wat byvoeg dat hulle nog in daardie stadium
skuld gehad het.
Hy het die volgende dag sy bedankingsbrief
ingedien. “Dis hoe die besigheid voltyds ontstaan
het.”
Volgens Willemse was dit aanvanklik moeilik
om die besigheid aan die gang te kry, omdat
die meeste van die geld wat hy vir die lesse
gevra het, vir petrol gebruik is. “Dit was ’n
uitdaging, maar mettertyd het dit beter geword.
“Ek doen altyd my bes sodat die persoon sy
lisensie moet kry. Mense vra my gereeld wat
my slaagsyfer is. Ek sê altyd jou slaagsyfer
lê gewoonlik by die leerling self. Wanneer jy
slaag, maak jy vir my 100 persent, maar ek
kan nie sê ek het ’n 100 persent slaagsyfer
nie.”
Willemse erken daar is soms moeilike tye
wanneer die meerderheid leerlinge druip. “Jy
kry daai seisoene waar nie almal slaag nie en
waar nie almal druip nie. Ons werk met beginners
– mense wat nou net hul leerlinglisensies
gekry het. Ouderdom maak nie ’n verskil
nie,” vertel Willemse wie se oudste vroulike
student 66 jaar en oudste manlike student 59
jaar oud was.
Hy sê geduld is een van die belangrikste
eienskappe waaroor ’n bestuursinstrukteur moet
beskik. “Jy moet rustig wees. Mense kan voel
wanneer jy nie geduldig met hulle is nie. As
die persoon nie na die volgende les kom nie,
moet jy weet daar is iets fout.”
Hy meen ook instrukteurs moet ’n passie hê
om met mense te werk en sielkundig ingestel
wees op jou kliënte. “Selfs wanneer dit
stresvol is, kan jy nie vir die persoon wys jy
stres nie, want hulle is reeds vol stres wanneer
hulle eers begin. Hulle weet nie wat van
hulle verwag word nie, maar jy as instrukteur
weet, so jy moet rustig en kalm wees.
Byvoorbeeld praat oor die kar voor hulle
begin, maak ’n praar grappies en dies meer.
Hulle moet kan uitsien na die volgende les.’’
Weens COVID-19 het die bestuurskool vir
ses maande geen inkomste gehad nie, maar
sy vrou het tydens die inperking voortgegaan
om as ’n versorger te werk. Sy het onlangs
as ’n instrukteur gekwalifiseer en is ook nou
ten volle by die besigheid betrokke.
“Ons is in ’n gelukkige posisie dat die
besigheid nou so gegroei het dat ons nou ook
aanlyn leerlingklasse aanbied,” vertel Willemse.
Willemse is ’n gesinsman met drie kinders en
drie kleinkinders.
| Stellenbosch Magazine | July Issue
37
Economy
Rebuilding the South African economy
On the face of it an economic model
based on the premise that “everyone’s
needs count” sounds unrealistic
and idealistic at best. However, this
is exactly what Liviu Minda, a Solution
Concept Architect and co-founder of
Tycune Media proposes. - by Elmarine
Anthony
According to Minda the current economic
model where growth and development is
based on capital investment is failing to
deliver. In an article entitled “Why is South
Africa’s unemployment rate so high” published
on GroundUp, Vimal Ranchhod, a professor of
economics at the University of Cape Town’s
School of Economics writes that investors are
wary of risks that might affect their return on
investments. “This includes threats to property
rights, social and political instability, and
perceived levels of corruption. If people are
not willing to invest in a country, it is almost
impossible to generate new jobs.”
Minda says generating more demand and
supply opportunities will lead to economic
growth which in turn will result in increased
employment opportunities. This is the basis
for his ‘New Economic Approach’ tycüne
Proposal. Its Business Rainmaker Media
e-collaborative marketing platform brings together
all the economic role players globally,
building a “whole-of-society” partnership,
connecting the economy within and across
industries and countries, thereby increasing
variety and choices on the shelves and of
reachable markets.
Minda writes: “The platform literally scans
each and every geographic area (from city to
city and province to province, from country to
country and village to village) and digitizes all
its business and service communities, all its
formal and informal markets and turning them
into ubiquitous information. Thereby building
an all-inclusive Glocal 'global and local'
Ecosystem of Markets and a self-sustaining
Enabling Environment of Commercial 'demand
and supply' Opportunities.
“Let us empower
people to grow
economically or at
the very least,
get a job!”
“Rebuilding the economy is not business as
usual and there is no shortcut to it. Everyone’s
needs count. Therefore, building an
Internet of Needs (a scientific and technological
view/perspective) and a Breakthrough
Marketplace Infrastructure (a socio-economic
photo: a “new day dawning”, courtesy of Oana Wright.
view/perspective) is imperative. “Bringing
everybody on board and sharing their commercial
needs, is the only way forward.”
Minda says the “whole-of-society” partnership
will also lead to social upliftment and
a better future for the large majority. “The
battle against agonising poverty and against
dreadfully increasing unemployment is one we,
all together, can win. This is an economic
and employment breakthrough movement, but
we have to re-focus, ‘walk the walk’ and go
all the way, translating market intelligence into
behavioural change.”
He says to make this concept a reality and
successful it must be driven by government.
Minda is challenging the current economic
model and its outcomes on the following
bases. “First, on an existential basis. For
any business (public or private), attracting
new customers and finding better suppliers is
vital. If you don’t do it, slowly but surely your
business will die. Second, on a trend basis,
the world we live in is moving from a “financially”
driven world to an “opportunity” driven
world. Money creates corruption. Opportunities
create growth.
“Third on a factual basis. Investments are not
working in sync. They are not sustainable;
thus growth and jobs are 100% compromised.”
38 | Stellenbosch Magazine | July Issue
According to Minda this proposal has
purposefully been designed for the South
African, both public and private, socio-economic
environments. “Nonetheless, the
solution/concept/model is portable and well
suited for rollout in further afield countries
to wherever growth and jobs are needed.
“Let us support Small Micro and Medium
Enterprises (SMMEs) where they need it
the most, their market expansion! Let us
empower people to grow economically or at
the very least, get a job!
“No one, no company, no organisation, no
government will survive without expanding
their market. A trustworthy solution or concept
to the current economic decline is not
only a prerequisite, but also a compelling
new business lifestyle.”
Minda makes a few bold statements while
outlining his concept. He says the successful
implementation of this model has the
power to secure economic and employment
breakthrough throughout the world and lay
a robust foundation to end poverty and
hunger once and for all.
Photo: sourced on YouTube courtesy of Tycune.
Before the catastrophic economic impact of
the COVID-19 pandemic I might have said
a new economic model will never be
implemented in South Africa, however,
during his address to the nation on 21
April last year President Cyril Ramaphosa
said the following: “Our country and the
world we live in will never be the same.
We are resolved not merely to return our
economy to where it was before the coronavirus,
but to forge a new economy in a
new global reality.
“Our economic strategy going forward will
require a new social compact among all
role players – business, labour, community,
and government – to restructure the
economy and achieve inclusive growth.
Building on the cooperation that is being
forged among all social partners during this
crisis, we will accelerate the structural
reforms required to reduce the cost of
doing business, to promote localisation and
industrialisation, to overhaul state owned
enterprises and to strengthen the informal
sector.
“Our new economy must be founded on
fairness, empowerment, justice, and
equality. It must use every resource, every
capability, and every innovation we have in
the service of the people of this country.
Our new economy must open new horizons
and offer new opportunities.”
While the economic impact of COVID-19
will certainly be felt for years and
possibly decades to come, government
will have to look at new ways to promote
economic growth. However, the Internet of
Needs is also based on the premise that
“putting people first should prevail over
any political spectrum agenda”. Unfortunately,
in a country where the political elite
have benefitted immensely, both pre- and
post-apartheid, this model may well not
be in “everyone’s” interests. I am also left
with many unanswered questions including
how much it would cost to implement an
‘‘Our new
economy must
be founded on
fairness, empowerment,
justice, and
equality.’’
Internet of Needs and how sustainable it
would be.
According to Minda, their solution and
business model, tycüne, is gaining ground
and garnering increasing support and interest.
“Nonetheless, how it fits in with the
local, provincial, and national strategies and
programmes, is altogether another story.
Governments, those responsible staff that
have the real interest for people at heart,
as well as the necessary wisdom and
understanding and power, need to figure it
out. Putting people first should prevail over
any political agenda.”
Minda calls on government officials to
contact him and to work with him, building
an ‘Internet of Needs’ and a ‘Breakthrough
Marketplace Infrastructure’, if they are
serious about ending unemployment and
forging economic growth.
References
1. Rebuilding the Economy – Liviu Minda
©June 11, 2020
https://liviu-minda.medium.com/rebuild
ing-the-economy-2aeb244e53a1
2. ‘New Economic Approach’ tycüne Pro
posal – Liviu Minda ©April 21,2020
https://youtu.be/enXZsBejl6c
3. https://www.groundup.org.za/article/
why-south-africas-unemployment-rate-sohigh/
4. https://www.gov.za/speeches/presi
dent-cyril-ramaphosa-outlines-expand
ed-covid-19-coronavirus-economic-andsocial-relief
| Stellenbosch Magazine | July Issue
39
Bosch Haarsalon vier 4de bestaansjaar!
- deur Elmarine Anthony Besigheid
Een van die belangrikste aspekte vir die
besigheid se voortbestaan is om nuwe
klënte te kry. “Ons kry byna elke dag ’n
nuwe kliënt. Jy kan nie net staatmaak op
jou gereelde kliënte nie. Word of mouth is
baie belangrik en ons gebruik hoofsaaklik
Facebook vir bemarking.
Hulle het ᾽n tipe besigheid
begin waarvan daar reeds
talle in Stellenbosch is.
“Dis ᾽n baie kompeterende
bedryf. Hier is te veel haarsalonne in
die dorp,’’ erken Mellisa Charles, een
van die eienaars van Bosch-haarsalon
in Beyerstraat (langs Eikestad
winkelsentrum).
Met harde werk en deursettingsvermoë het
Charles van Idasvallei en mede-eienaar,
Denielle Okkers van Jamestown, egter ’n
sukses van hul salon gemaak. Hulle het op
18 Mei hul vierde bestaansjaar gevier.
Charles en Okkers het onderskeidelik
vir 23 en 25 jaar in dieselfde plaaslike
haarsalon gewerk voordat hulle besluit het
om die geleentheid om hul eie salon oop
te maak, met albei hande aan te gryp.
“Dít is ’n baie goeie spot omdat hier altyd
baie mense verbyloop en dis hoekom ons
gevoel het liewer hier of nêrens. Dis lekker
sentraal en toeganklik,’’ vertel Okkers.
Die besigheid het vinnig suskes behaal
omdat die meerderheid van Okkers se
kliënte haar gevolg het na die nuwe salon.
Sy het baie goeie verhoudings met haar
kliënte tydens die 25 jaar by haar vorige
werkplek opgebou. Dit het so goed gegaan
dat hulle slegs twee maande ná die
salon se opening in staat was om nog ’n
haarstilis aan te stel en slegs ’n paar
maande later nóg ’n aanstelling kon maak.
Vandag is daar vier haarkapsters – almal
van Stellenbosch of omliggende gebiede
insluitend een van Klapmuts.
“Ons het hard gewerk en dis hoe ons so
vinnig gegroei het,” vertel Okkkers.
Hulle sê indien dit nie vir die nasionale
inperking weens die Covid-19-pandemie
was nie, sou hulle vandag verder in die
besigheid gewees het. Persoonlikesorgdienste
soos salonne was vir byna drie maande
verlede jaar verbied om dienste te lewer.
Net voor die inperking het hulle besluit om
die salon uit hul eie sakke op te knap
onder meer deur die wasbakke en toonbanke
te vervang, vloere oor te doen en
groot spieëls te laat installeer. “Net toe ons
voort wou gaan, toe kom die lockdown.
Ons was vir maande sonder inkomste.
Gelukkig kon ons werkers UIF kry. Ons het
dit oorleef,” sê Okkers.
Charles vertel voorts: “Ons moes steeds
ons volle huur betaal, maar ons verhuurder
was gaaf genoeg om April se huur af te
skryf omdat ons ’n maand vooruit betaal.
Toe ons weer oopgemaak het, moes ons
reëlings tref om die ander maande se huur
af te betaal. Ons het hard gewerk sodat
ons al daardie maande kon inhaal.’’ Hulle
sê vandag is die besigheid stabiel, maar
hulle is nog nie waar hulle wil wees nie.
“Ons is amper waar ons voor lockdown
was. Indien ons vir daardie maande gewerk
het, was die geld om ons huur in te haal,
geld wat ons sou gehad het. Ons is egter
amper daar,’’ sê Charles.
Okkers en Charles is op hul gelukkigste
wanneer hul kliënte tevrede is. “Dis
een van die belangrikste aspekte van ons
besigheid en dit maak ons bly wanneer ons
kliënte gelukkig is. Dis baie belangrik om
na jou kliënte te luister. Jy moet weet hoe
om die situasie te hanteer wanneer hulle
ontevrede is. Ons sê altyd vir ons kliënte:
‘As jy ontevrede is, vertel ons sodat ons
die geleentheid het om dit reg te stel. Ons
vra altyd vir hulle of hulle gelukkig is en
kan sien wanneer dit nie die geval is nie.’’
Charles erken dis “baie moeilik’’ om ’n
vrou te wees en jou eie besigheid te het.
“Dis nie maklik nie, want jy het kinders en
’n huishouding om ook te bestuur. Dit vat
baie van jou energie,” vertel die ma van
drie, waarvan twee ’n driejarige tweeling is.
Benewens dít was dit ook ‘n uitdaging
om dinge soos belasting, die besigheid se
registrasie en UIF vir hul werkers uit te
sorteer. “Daar het elke keer iets bygekom,
maar ons het ’n werkswinkel vir klein besigheidseienaars
deur die Kaapse Wynland
Distriksmunisipaliteit bygewoon. Ons woon
gereeld werkswinkels by.’’
Hulle glo dit is belangrik om terug te gee
aan die gemeenskap. Daarom het hulle
sedert hul opening leerders van Dorothea
Spesiale Skool en Laerskool Weber Gedenk
die geleentheid gegun om hulle vir ’n jaar
lank te skadu. Hulle het nie tans leerders
nie, weens Covid-19-regulasies. “Ons het
elke jaar iemand anders gevat ek hulle
alles geleer oor wat ’n mens in ’n salon
doen. Ons mis dit baie.’’
Die dames het nou weer hul opknappingswerk
hervat. Hulle sê hulle is dankbaar
vir al die ondersteuning wat hulle oor die
afgelope vier jaar ontvang het. “Dankie aan
ons kliënte wat ons so mooi ondersteun.
Sonder hulle sou ons dit nie kon maak nie.
Dankie ook aan ons families, want jy moet
’n goeie ondersteuningstelsel van jou familie
het om ’n sukses van jou besigheid te kan
maak.’’
| Stellenbosch Magazine | July Issue
41
Wine
INDUSTRY
FROM
INVESTMENT
BANKER
TO
TO wine
connoisseur
Daniel
R. Mueller
was not planning on purchasing a wine estate
initially. In fact, his intention was quite the
opposite, considering the large number of wine
farms in South Africa. As an esteemed investment
banker with over 25 years’ experience
in the industry, having worked in Zurich, New
York, and London, Daniel is not one to take
risks. Yet when the opportunity arose to purchase
De Toren Private Cellar, an award-winning,
boutique winery in Stellebosch,
South Africa, he grabbed the chance, recognising
a good thing when he saw it.
“Actually, I didn’t decide to invest in the
wine industry! How it all happened, is that
my Swiss friend Cedric Nicolas Schweri was
informed of an estate for sale in South Africa.
At that time, I was in the country, and when
I picked Cedric up at the airport, he jumped
into the car and said: ‘So, do you want to
buy a wine farm together?’
“I jokingly replied that it was a way to turn
a big fortune into a small fortune! But when
Cedric mentioned that he was looking at De
Toren, I said: ‘OK, fair enough, that is
something else. That’s small. That’s boutique
and profitable. And it’s also a brand with an
exceptional reputation worldwide.’ I did an
evaluation for myself, because I’m in corporate
finance, and after examining the figures, I
could see it looked amazing!”
Which is how, after all, Daniel came to be
appointed as CEO of the Swiss company De
Toren Holding AG. He is one of four major
shareholders, alongside Cedric, who is the
main shareholder; Cape Estate AG (a Swiss
company with various interests in South Af-
rica); and De Toren’s Managing Partner and
COO, Albie Koch. Daniel facilitated the deal
to purchase De Toren, which was signed in
Bern, Switzerland, in March 2018, after a
year of negotiations with the former owner.
Although Daniel is of Swiss descent, he has
been travelling back and forth to South Africa
for work and pleasure, for more than 20
years. What he appreciates most about the
South African wine industry is the diversity.
“I used to spend quite a bit of time in
Sonoma County and Napa Valley in California,
USA and I really have to say the diversity
of South Africa’s winelands speaks to me –
you’ve got the Stellenbosch beat, the Swartland
beat, the Robertson Valley beat, and so
on. It is so diverse and so beautiful.”
He continues: “South Africa has its own heritage
when it comes to buildings with the typical
Cape Dutch Manor Houses. In California,
42 | Stellenbosch Magazine | July Issue
you don’t really have that heritage. Of course,
in France you have Chateaux. In South Africa
however, the wineries cater for all people. In
France the experience was entirely different,
which can be expected, as the wine landscape
differs from that of South Africa. The
people of South Africa also have a certain
warmth to them that remains unmatched.”
In August 2018, Daniel decided on a parttime
relocation to South Africa, to enable his
full-time, hands-on involvement in the running
of the Stellenbosch estate. He explains: “De
Toren is an award-winning brand with a stellar
Bordeaux-style portfolio that has captivated
palates around the globe. Upholding these
high standards is a task I take to heart. As
a team, we are committed to continuing the
legacy of De Toren, expanding the vision and
taking the story even further.”
De Toren specialises in luxurious, worldclass
Bordeaux-style wines. It was one of the first
ever South African wineries to produce Bordeaux-style
wines and the very first to ever
make use of a gravity-fed cellar. The estate
is renowned for meticulous attention to detail
when it comes to nurturing its vineyards to
grow the perfect berries, and for making wine
through the softest and gentlest of processes.
The result of this labour of love is a range
of spectacular wines, which have, over the
years, been awarded the honorary titles of
South Africa’s Best Bordeaux Blend, South
Afria’s Most Luxurious Wine, and The Highest
Ever Rated SA Wines by the reputable USA
publisher, Wine Enthusiast Magazine, to name
but a few.
Daniel’s involvement was motivated not only
by the good investment opportunity and De
Toren’s reputation for excellence, but also his
own unmitigated love of fine wine. He brings
an intimate understanding of why the brand
would appeal to the Swiss, and other international
markets.
When asked which his favourite De Toren
wine is, and why, he says: “Oh that’s an
easy one! Well, everybody would probably expect
me to say the limited-edition Book XVII,
but it’s not! The answer is easy for me,
due to my love for Merlot. Because I’m from
Switzerland, I spend quite a bit of time up in
the mountains in my cabin and Merlot is a
warm varietal. It’s a grape for snowy, cold
winter days in front of a fire. Although I can
honestly say that I absolutely love every single
wine from De Toren’s range, the De Toren Z
was my first love so to speak!”
image: sourced on facebook
In recent years, De Toren has been ranked
as one of the Top 10 Red Wine Producers
in South Africa by the South African Wine
Index and was once again nominated as New
World Winery of the Year by the reputable
USA publisher, Wine Enthusiast Magazine.
These international accolades confirm De Toren
as not only South Africa’s most highly
rated Bordeaux-style wines, but indeed
amongst the world’s finest red wines.
Daniel’s involvement with De Toren is testament
to that glorious alchemy that occurs
when a sound financial investment combines
with a personal passion and the ongoing
pursuit of global excellence.
| Stellenbosch Magazine | July Issue
43
• 20 g parsley
• 20 g coriander leaves
• 3 garlic cloves
• 5 ml (1 teaspoon) ground coriander
• 5 ml (1 teaspoon) ground cumin
• 1 ml (¼ teaspoon) ground nutmeg
• 1 ml (¼ teaspoon) ground cinnamon
• 5 ml (1 teaspoon) salt
• 2,5 ml (½ teaspoon) baking soda
• vegetable oil, for frying
Food
&
RECIPES
Place the chickpeas and beans in a bowl and cover with water. Leave
to soak overnight (8 to 12 hours). Drain, then add to a food
processor with the onion, lemon juice, parsley, coriander leaves, garlic,
coriander, cumin, nutmeg, cinnamon, salt and baking soda. Process until
you have a relatively smooth paste, scraping the sides. There should still
be some texture — you don’t want a complete mush. Refrigerate for 15
to 30 minutes, then roll into balls with a diameter of about 4 cm. Heat
the oil over moderate heat, then fry the falafels in batches until golden
brown. Remove with a slotted spoon and drain on kitchen paper. Serve
at once with the salad bowls and yoghurt dressing (see below).
For the herbed yoghurt dressing:
• ¾ cup Greek yoghurt
• 15-30 ml of lemon juice
• a handful of fresh parsley
• a handful fresh chives
• 5 ml Dijon mustard
• salt and pepper
In a blender, add the yoghurt, lemon juice, herbs and mustard. Season
with salt and pepper, then blend until smooth. Refrigerate until ready to
use then serve with the falafel bowl.
A vegetarian feast packed with flavour and texture is the
perfect dish for lunch. Make the falafel mix ahead, roll into balls
and refrigerate until you’re ready to drop them into the hot oil.
The herby yoghurt dressing provides a cool, creamy coat that ties
everything together in a bright yet comforting way. Enjoy with the
sleek Spier Seaward Shiraz.
Note: The chickpeas and beans need overnight soaking, so start
prepping a day ahead. If you prefer to not use a mixture of
chickpeas and beans, use 2 cups chickpeas only.
Ingredients: (Serves 4 to 6)
For the falafels:
• 1 cup dried chickpeas
• 1 cup dried beans (split broad beans, butter beans or
heerenbone)
• water, for soaking
• ½ onion, roughly chopped
• 30 ml (2 tablespoons) lemon juice
For the salad bowls:
• a bunch fresh salad leaves
• shredded carrot and/or beans
• some roasted vegetables of your choice (like cauliflower or
aubergine), optional
• pickled onions
• freshly fried falafels (see above)
• yoghurt dressing (see above)
• sesame seeds for sprinkling
Arrange the leaves, vegetables, pickled onions and falafels in bowls,
then top generously with the yoghurt dressing and a sprinkle of sesame
seeds.
Serve with a glass of Spier Seaward Shiraz.
Spier Seaward Shiraz
This tall, dark and handsome Shiraz cuts a delicious dash when
accompanying grilled meats or a charcuterie platter. Made with grapes
handpicked in the Cape’s Coastal region, it offers an enticingly intense
mix of mulberry, violets and pepper flavours; 14 months of maturing in
wood gives it suavely smooth tannins.
https://www.spier.co.za/wine
| Stellenbosch Magazine | July Issue
45
Kyle Adams, Sonja Adonis, and Johan
Daniels from SJ Community Hearts
(SJCH), stay true to their NGO’s mission
of being true role models, through
visibility, positive engagement, and ensuring
that they bring life to their vision
in everything that they do. Also part of
their team is Ghillian Opperman (Photographer)
and Arid Meyer (Make-up
Artist) - by Alexander Brand
SJCH celebrated their first anniversary
during the month of May this year.
But, when the national lockdown hit in
2020, they saw a need for support in
local households, seeing as most were
negatively affected by the new COVID-19
restrictions. “We started in Stellenbosch
and expanded to our local farms and
other organisations,” says Adams.
SJCH does community work with elders
and children (especially children with
disabilities). They assist those in need
of food and clothing. Every month, they
choose an area in need and reach out by
supplying clothing items and food parcels
for two households. Other examples of
what they do include: outreaches, food
baskets, youth disaster management, feeding
schemes, youth development, volunteer
opportunities, clothing collection and
drop-offs.
Daniels gained a platform to evoke
change when he won the title of Mr
South Africa Heart 2019 and more recently
Mr Magnificent Man Icon Southern
Africa 2019/20. He says these titles
have allowed him to learn a lot of new,
useful skills, as well as find a new-found
love for his community and country as a
whole. “I want to continue keeping myself
firmly grounded to the needs of my
community and my country. I am grateful
to form part of this amazing brand as my
main focus is the youth of South Africa
and globally,” says Daniels. He is also a
proud brand ambassador for The Little
Fighters Cancer Trust (LFCT) providing
practical and emotional support to children
with cancer and their families throughout
South Africa.
A similar path was taken by Adonis when
she was crowned Mrs Stellenbosch in
2017 and Ms Magnificent Woman Icon
South Africa Elite in 2019. This allowed
her to go even bigger with her community
work in her community and outside of
Stellenbosch. She is also the founder of
Mr and Ms Crèche Stellenbosch, a crèche
pageant where she involves all crèches of
Stellenbosch to take part. She says: “It
allows the children to be confident from
a young age so that they will be able to
stand up for themselves and also take
care of themselves.”
Soon, SJCH is hoping to have their own
building/office which will allow them to
host various activities in need of office
space, as well as have ample open space
for the children. Adonis has taken on the
role of inspiring young women on a Monday
and Wednesday afternoon, where she
provides them with modelling classes and
inspires them with lessons that her mother
taught her while she was growing up.
"We also plan on expanding nationwide
and internationally, as well as involve
other organisations in our projects, so that
we can help a greater number of people
in need,” says Adams.
As Chanté Van der Heever is their only
volunteer at the moment, they are always
looking for more people to become
involved. People can either assist with
donations for their various projects or they
can email SJCH at: sjcommunityhearts@
gmail.com if they wish to become a regular
sponsor. If you think you will be able
to assist them with any of the services
that they offer, you are encouraged to get
in touch with SJCH.
46 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Corné Uys afrigter van formaat!
- deur Eunice Visagie
y wil jong rugbyspelers nie net leer
van duikslae, systappe en aangeë
op die rugbyveld nie, maar hulle
ook bemagtig om die duikslae van die
lewe te systap, vertel Corné Uys aan
Eunice Visagie.
Om ’n afrigter te wees is nie ’n beroep
nie, maar wel ’n roeping, glo dié voormalige
beroepsrugbyspeler. Uys is deesdae hoofafrigter
by die SAS Rugby Internasionale
Instituut (SASRII) en verdedigingsafrigter van
die Maties-rugbyspan. Uys het self vir die
Maroenmasjien van 2003 tot 2005 uitgedraf
terwyl hy onderwys geswot het.
“Vir my gaan dit daaroor om elke speler in
elke span wat ek afrig te help om hul volle
potensiaal te bereik. En in die proses wil ek
hul lewe positief beïnvloed,” vertel Uys waar
hy in sy kantoor by die Stellenbosch
Akademie vir Sport (SAS) sit. SAS is reg
langs die Eersterivier geleë, net oorkant Paul
Roos Gimnasium se Markötter-sportkompleks.
Dit is hier in Stellenbosch waar Uys die
meeste van sy dae deurbring. Soggens en
vroegmiddag is sy fokus by SAS in Krigestraat
en die Markötter-velde op die spelers van die
SAS Rugby Internasionale Instituut. Daarna kry
jy hom by die Danie Craven-stadion waar hy
video-ontledings en verdegingstrategieë met
die Maties te deel.
“Uys is ook ’n
groot ondersteuner
van Amerikaanse
voetbal”
Uys (39) is nie net ’n voormalige Matierugbyspeler
nie, hy het ook Superrugby vir
die Stormers en Cheetahs gespeel, tyd in die
Engelse Premierliga deurgebring en die laaste
hoofstuk van sy loopbaan as speler is in
Provence, Frankryk, geskryf, waar hy in 2015
halt geroep het as professionele speler.
“Die beste manier om die begin van my
loopbaan as afrigter te beskryf, is dat ek op
die regte plek op die regte tyd was,” vertel
Uys laggend.
“In 2016 het SAS met sy SAS Rugby-program
begin. My oorsese ervaring en die feit
dat ek Frans kan praat het in my guns getel
met die oog op Franse skole wat na Stellenbosch
kom vir oefenkampe.”
Uys is sedert 2017 as afrigter by SASRII
“Om ’n afrigter
te wees is nie ’n beroep
nie, maar wel ’n
roeping”
betrokke en het in 2019 by Chris Rossouw
as hoofafrigter oorgeneem. Einde 2019 is hy
deur Maties se breier Drikus Hancke gevra
om as verdedingsafrigter nader te staan.
Ofskoon dit vir Uys belangrik is om ander
te mentor, besef hy ook die belangrikheid
daarvan om self mentors te hê wat hom as
afrigter beïnvloed en hier verwys hier spesifiek
na Jacques Hanekom en Chris Rossouw.
Hanekom is tans hoof van SAS Rugby, wat
SASRII, SAS Rugby se sewesprogram en die
jaarlikse afrigtingseminaar insluit. Voordat hy
as hoof van SAS Rugby aangestel is, was
Hanekom vir 11 jaar die hoof van die
Westelike Provinsie Rugby Instituut, wat
verantwoordelik was vir die WP o.19-groep.
Hy was ook jare lank ’n onderwyser en
afrigter by Paul Roos Gimnasium.
“Jacques het my geleer hoe belangrik dit is
om verhoudings met spelers te bou en op dié
manier die beste uit elke speler te kry. Ek
leer nog elke dag iets by hom,” vertel Uys
oor ’n beker koffie. Dis immers nie vreemd om
hom voor die SAS koffie-masjien te sien waar
hy gou vir hom ’n Americano saamslaan nie.
“Vir Jacques is integriteit belangrik. En dit is
’n fokuspunt tydens my daaglikse interaksie
met spelers. As dit by tegniese kennis kom,
is Chris Rossouw my mentor. Hy is ’n ware
student van die spel.”
Uys is ook ’n groot ondersteuner van
Amerikaanse voetbal. En hier is daar min
afrigters wat kan kers vashou by die briljantheid
van Bill Belichick, wat die afrigter van
die New England Patriots is. Dié span van
Boston het al ses keer die Super Bowl met
Belichick as breier gewen. Belichick is sedert
1975 ’n afrigter in die NFL.
“Ek het gelees dat Belichick soms op die
halflyn gaan staan voor en tydens ’n
veldsessie. Hier staan hy vir hoe lank hy ook
al wil en kyk net. Hy gebruik die tyd om
waarnemings te maak. Hy sal ook voor ’n
wedstryd na die teenstanders kyk terwyl hulle
regmaak vir die wedstryd. Hy sal aandag gee
aan die fynste moontlike detail, soos hoe die
opposisie se spelers tydens die opwarming
optree. Dink net wat hy alles raaksien. Die
belangrikheid wat hy aan detail te gee, is die
een ding wat ek beslis wil toepas.”
Die oordrag van kennis – uit ervaring as
speler opgedoen en as student van die spel
versamel – mag dalk die enigste aangeë wees
wat Uys nou uitvoer en hy is vasbeslote dat
sy aangeë soos dié van Sonny Bill Williams
en Tom Brady vir baie lank onthou sal word.
| Stellenbosch Magazine | July Issue
47
Troue
Fanie van der Merwe
Trou!
anie van der Merwe het
tydens die pandemie die paadjie
na die kansel gestap met sy sielsvriendin,
Jenny. Willow-Ruby van
der Berg gesels met die paartjie oor
Fanie se hoogtepunte as Paralimpiese
atleet, die organisasie sonder winsbejag
genaamd Inspired2Become en, natuurlik,
hul bruilof en waarna hulle uitsien.
Fanie het grootgeword in Virginia in die
Vrystaat. Jare later het hy egter die harte
gesteel van die Stellenbosch-gemeenskap. Dié
beroemde atleet het in 2009 sy graad in BA
Sportwetenskap aan die Universiteit Stellenbosch
verwerf. ’n Jaar later het hy en sy
broer, Chris van der Merwe, Inspired2Become
(I2B) begin. I2B is ’n organisasie wat fokus
op jeugontwikkeling in sport.
Hy verduidelik egter dat dit nie aanvanklik
maklik was om sy voete te vind met sy nuwe
loopbaan nie. “Ek was nog altyd baie lief
vir sport en ek wou veral saam met Chris
deelneem, maar ek kon net nooit met hom
kompeteer nie. Ek onthou eenkeer toe ek in
preprimêr was, het ons gaan hardloop by die
groot skool. Ek het dit so ernstig opgevat –
ek het op my merke gegaan en ek was reg
vir die ding. Ek het uitgeskiet en was sowaar
voor, maar toe val ek voor die lyn. Dit was
basies die bloudruk van wat dwarsdeur my
skoolloopbaan met my sou gebeur. Ek het
altyd hierdie groot verwagtinge gehad, wat dan
gepaard gaan met groot teleurstelling. So, het
ek altyd gehoop dat ek eendag ’n kans sal
kry om myself te bewys.”
Hy verduidelik voorts hoe swaar sy vormingsjare
soms vir hom was. Hy het by tye baie
gewroeg oor sy gestremdheid en moes hard
baklei om homself op die regte plek te kry
waar die Here vir hom ’n geleentheid kon
gee. Hy het uiteindelik in gr. 11 die skoolatletiekspan
gehaal, wat tekenend is van
hierdie man se vasberadenheid.
“Ek het altyd gevoel dat my gestremdheid
iets is wat my terughou, maar die Here het
dit heeltemal omgedraai – dit wat ek gesien
het as ’n vloek, het hy juis verander in
’n seëning. So, wanneer ek terugkyk, is ek
dankbaar en verstom hoe alles uitgedraai het.
Waar ek altyd net sport wou doen saam met
my broer, doen ons nou ministerie saam en
het ons ’n organisasie wat weer kan teruggee
aan jonger atlete en waar ons iets vir
die koninkryk kan doen. Dis veel groter as
dít wat ek op skool oor kon droom. Dieselfde
kan gesê word van my ervaring as atleet –
ek wou net die skoolspan haal en uiteindelik
kon ek ’n loopbaan in atletiek hê,” verduidelik
Fanie.
By die 2008 Paralimpiese Spele in Beijing
‘‘Ek het uitgeskiet
en was sowaar voor,
maar toe val ek
voor die lyn’’
48 | Stellenbosch Magazine | July Issue
het Fanie goue medaljes verower vir die
100m en 200m in die T37 Klas. In 2012
het hy sy titel as wêreldkampioen verdedig
by die 2012-spele in Londen en in 2016
het hy sy loopbaan afgesluit by die Paralimpiese
Spele in Rio de Janeiro, waar hy ’n
bronsmedalje verower het.
“Die drie Paralimpiese Spele was die drie
hoogtepunte van my loopbaan, elkeen met
sy eie verhaal. By die 2008-spele was ek
nog ’n jong atleet sonder noodwendig groot
verwagtinge, jy dink maar net 'whatever
happens' jy gaan net jou beste gee. Ek het
met daardie spele gedink dat ek sal tevrede
wees met ’n silwermedalje. Ek onthou net
hoe my afrigter vir my die liedjie “God Will
Lift Up Your Head” gestuur het en ná die
uitdunne daardie aand het ek die liedjie oor
en oor geluister.
Ek het op daardie stadium geweet dat Ma
Yuxi die plaaslike gunsteling was, aangesien
hy net voor die Spele die 100m rekord met
’n sekonde getrash het, maar ek het besluit
dat ek die volgende dag voluit gaan hardloop
en gaan om te wen, wat ook al die uitslag.
“Dit was ’n mal ervaring, want toe ek die
volgende dag daar aankom, was Yuxi nie
daar nie. Die hoof klassifiseerder het verklaar
dat Yuxi in die verkeerde klas hardloop. Dis
iets wat regtig nooit in ’n finaal gebeur nie,
want jy kom Paralimpiese Spele toe volgens
’n permanente kategorie. So, al hoe ek daai
situasie kan beskryf is deur te sê dat dit ’n
'miracle' was, en ek kon inderdaad my kop
lig met ‘n goue medalje. Dit is egter iets
wat ek vir niemand sal toewens om so voor
’n finaal "uitgeklas" te word nie, ek kan net
dink hoe ’n groot teleurstelling dit vir hom
moes gewees het,” sê hy.
“Wat vir my uitgestaan het aan die einde
van my loopbaan was die “familie” van atlete
wat tydens die spele ontstaan het. Hoewel
jy hulle nie noodwendig elke dag sien nie,
veral die ouens wat nou al afgetree het, is
dit vir my so ongelooflik dat van hulle steeds
saam met my is op my 'journey'. Met ons
troue was al my atlete en daai kernspan
byvoorbeeld ook daar gewees. So, ’n mens
voel net so geseënd. Boonop dit is ek so
dankbaar dat my ouers, albei my broers en
hul vroue ook saam met my by die laaste
paralimpiese spele kon wees. Hulle wou
elke jaar gaan, maar daar het net altyd iets
voorgeval en ná die Spele in Londen het
hulle almal vir vier jaar gespaar om saam
met my in Rio te kan wees. Ons het ’n
familieliedjie gehad waarna ons nog steeds
luister en wanneer ek dit hoor, dan dink ek
terug aan 2016.”
Fanie rig atlete al sedert 2010 af en ná
sy uitrede as kompeterende atleet bestee hy
nou al sy tyd aan afrigting. Hy verduidelik
hoe hy ander wil help om hul drome deur
sport waar te maak: “Ons Hemelse Vader
het sport gebruik om homself aan my te
wys. Dis hoekom sport iets is wat ek gebruik
met jong mense, nie net om geleenthede te
gee nie, maar dis rêrig ’n manier om mense
aan te raak en te inspireer. Sport maak ’n
mens vry en wanneer ek hardloop, voel ek
asof ek in ’n ander dimensie lewe. Soos
sekere mense deur kuns ’n storie kan vertel,
kan mens ook ’n storie vertel deur
| Stellenbosch Magazine | July Issue
49
die wyse waarop jy hardloop, hoe jy kompeteer
en hoe jy mense behandel.”
Dit is om dié rede dat I2B, wat fokus op
jeugontwikkeling deur afrigting en mentorskap,
deur die twee broers in 2010 begin is.
Fanie vertel dat daar baie uitdagings tydens
die COVID-19-inperkings was, maar hulle is
weer op dreef en sien uit na die projekte wat
voorlê.
“Ons beoog om ons twee bene, Action Sport
en Atletiek vir mense met gestremdhede, te
verbreed en geleentheid vir ’n afrigter - Erik
de Villiers, wat vir jare lank al ’n getroue vrywiliger
by ons is – te gee om ’n rugby- en
krieketprogram deur I2B by behoeftige skole
bekend te stel. Ons is ook besig met die uitbreiding
van die I2B Skate Park en wil dit so
inrig om ook daar ’n vaardigheidsontwikkelings
program aan te bied. Hierdie nuwe programme
kort egter heelwat finansiering om dit lewensvatbaar
te maak. Deur individuele sessies by
my te bespreek ondersteun ’n mens ook
indirek vir Inspired2become.”
Buiten die opwinding van hierdie projekte vind
Fanie ook bevrediging in elke ander aspek
van sy lewe saam met Jenny, sy lewensmaat.
Hulle het mekaar in 2009 ontmoet, maar dit
was eers later dat die vlam van liefde al hoe
helderder begin brand het. “Ek onthou dit
was net voor die atletiek-wêreldkampioenskap
waartydens Usain Bolt sou deelneem. Ek
en ’n vriend moes dringend iemand kry met
DSTV, want as koshuisbrakke het ons nie
daai luukshede gehad nie, en toe soek ons
iemand met ’n TV wat DSTV het.” Jenny
vertel verder: “Op daardie stadium het ek in
Stellenbosch by my ouers gebly. My vriendin
het by my oorgeslaap en sy was goeie pêlle
met sy vriend. So, dis hoe hulle by my huis
opgedaag het.”
“So, vriende van vriende,” sê Fanie. Jenny
glimlag. “Ja, vriende van vriende. So, toe
klop hulle daar aan en toe kyk ons maar
‘‘Die drie
Paralimpiese
Speles was die drie
hoogtepunte van
my loopbaan’’
die race en daai aand het Usain Bolt die
rekord gebreek wat nou nog staan. Vir hom
as atleet is dit dus baie spesiaal dat dit die
manier is hoe ons ontmoet het, maar daar
was toe nog geen vuurwerke tussen ons nie.
Ons het mekaar van tyd tot tyd raakgeloop
oor die jare heen en toe twee jaar terug het
gemeenskaplike vriende ons oorgenooi vir
’n pizza-aand en die res is, soos hulle sê,
geskiedenis.”
Soos baie weet, het Fanie en Jenny nie ’n
tradisionele troue gehad nie. Ook die aanloop
daartoe was vreemd, aangesien hulle apart
gebly het tydens Vlak 5-inperkings verlede
jaar. Jenny het by haar ouers gebly omdat
sy nog heeltyds moes werk, terwyl Fanie
vrywilligheidsdienste by Stellenbosch Unite
wou doen. “Dit sou moeilik vir my gewees
het om ook te help, hoewel ek graag wou,
maar dit was die besigste tyd in die jaar
by die werk. Daardie vyf weke het soos ’n
ewigheid gevoel,” sê Jenny maar verduidelik
dat hierdie tyd van skeiding nie tussen hulle
kon kom nie.
“Ons het “ge-Zoom” vir ten minste ’n uur
elke dag. So, aan die een kant het dit
eintlik ons verhouding baie verdiep. Ons het
ook ’n virtuele date gehad waar ons albei
netjies aangetrek het. Hy het vir my kos
bestel wat hulle by my kom aflewer het,
tesame met ’n geskenkie. So, toe sit ek
daar by my ouers se huis met mooi liggies
wat ek opgesit het en ek het mooi aangetrek
en aan sy kant het hy kos gemaak. Dit was
net te spesiaal.”
Fanie voeg by: “Ek dink ook dit was ’n
maak-of-breek-tyd waar jy weet dat dié tyd
gaan getuig van wat werklik aangaan in die
verhouding. Ek het nie die geskenk vooraf
gesien nie en met die aflewering moes hulle
sê wat hulle daar het, en toe is dit ’n goue
hartjie. So, vir Jenny is ’n goue hart amper
haar simbool van purity.”
50 | Stellenbosch Magazine | July Issue
Hy kyk na Jenny en sy vertel verder: “As
ek vir hom ’n hartjie oor WhatsApp gestuur
het, was dit altyd ‘n goue hartjie. Dis eintlik
geel, maar ek sien dit as ’n goue hartjie.
Op ‘n stadium het hy gevra, maar hoekom
stuur ek heeltyd ’n geel hartjie vir hom. Ek
sê toe net dis ’n hart van goud, want ek sê
weer, hy het ’n hart van goud.” “So dit het
perfek uitgewerk met die geskenk. In daai
tyd het ek ook baie antwoorde gekry oor wat
ons pad is. Daar was net ’n paar geskrifte
wat vir my uitgestaan het, maar ek het spesifiek
gevoel dat ons die keuse gemaak het
om te glo dat die Here vir ons ‘n toekoms
en verwagtinge het. Baie van ons vriende sê
ook hoe hulle onthou dat daai ook regtig ‘n
keerpunt in hul lewe was as gevolg van al
die onsekerhede en vrese met lockdown.”
“Ek is in besigheid en hy’s in sport, en
hoewel ek ook baie van sport hou, in
lockdown 5 het ek weer gevoel ons keuses
neem ons in verskillende rigtings – ek moet
werk en hy wil uithelp en volunteer en dit
het vir my gevoel ons paadjies gaan die
heeltyd apart wees. Gaan hierdie tyd ons
meer wegdryf van mekaar of nader aan
mekaar bring?
“So, dis net lekker om te sien hoe als
vorentoe sal gaan, en nou is ons hier en
leef saam en dit werk net en dis net só
lekker. En ook, hoewel ons in verskillende
rigtings is, is ek steeds baie passievol oor
wat Fanie doen – dit excite my om te sien
wat hy doen, nie dat ek dit altyd saam met
hom doen nie. Dis lekker om mekaar te
ondersteun in wat ons doen en mekaar aan
te moedig,” vertel Jenny.
Die paartjie het in Oktober verlede jaar die
knoop deurgehaak. Met die COVID-19-
regulasies kon al hul familie en vriende dit
nie bywoon nie. Hulle besluit toe om ’n
Zoom-oproep te hê sodat almal steeds die
oomblik met hulle kan deel. Volgens Jenny
het dit eintlik goed uitgedraai om ’n Zoomtroue
te hou, want so kon mense inskakel
wat nie die troue sou kon bywoon nie.
Uit al die hoogtepunte wat hy in sy loopbaan
bereik het, lyk die atleet die meeste in sy
‘‘As jy wil hê
die huwelik moet
floreer, moet jy
kwaliteit tyd
maak vir mekaar”
skik met sy huwelik. Toe ek hom vra wat sy
gunsteling-eienskappe van Jenny is, het hy
net geglimlag en dadelik geantwoord: “Een
van my gunsteling-eienskappe van Jenny is
dat sy sag, maar terselfde tyd ook sterk is.
Ek dink maar aan Spreuke 31:25. Sy kan
regtig ‘op die regte tyd ’n sagte antwoord
gee’ in tye wat ‘n mens chaos sal ervaar en
sy bring net ’n soort rustigheid.”
Hulle vertel van die grootste les wat hulle tot
dusver geleer het en wat hulle koester. “Ons
het teruggekom ná die wittebrood en die tuin
was iets besonders, met al die plante wat
mooi blom, want iemand het spesiaal daarna
gekyk. Ons was verbaas en gelukkig om by
só ’n mooi tuin aan te kom. Twee weke
later was die plante egter verlep en daar
was onkruid orals. Ons het besef die huwelik
is soos tuinmaak, jy moet doelbewus daaraan
werk, water gee en dit koester. Anders as jy
jou weer kom kry, is die plante wat so mooi
geblom het, verlep en vol onkruid. So ook
met die huwelik. As jy wil hê die huwelik
moet floreer, moet jy kwaliteit tyd maak vir
mekaar.”
Trou foto’s: Josh Reinecke en sport foto google.
https://www.inspired2become.org/
| Stellenbosch Magazine | July Issue
51
BUSINESS
BUSINESS
LISTINGS
LISTINGS
R250.00 for
R250.00 for
6 MONTHS
6 MONTHS
or R50.00
or R50.00 per MONTH
per MONTH
Business Listings
B US INE S S LIS T IN G S
Accommodation
Lumleys Place 082 082 850 850 9007 9007
benita@lumleysplace.com
Valley
Valley
of
of Peace G-House
G-House 084
084
696
696
5477
5477
lisaacs38@gmail.com
lisaacs38@gmail.com
AFO Student Cottages 082 806 0446
AFO FB@AFO Student Cottages Cottages 082 806 0446
FB@AFO Baruch Guest Cottages Houses 021 882 8800
Baruch www.baruchbb.co.za
Guest Houses 021 882 8800
www.baruchbb.co.za
Accommodation/Conference Venue
Onze Rust G-House 083 556 3171
Accommodation/Conference www.stellenboschstay.com Venue
Onze Rust G-House 083 556 3171
Accounting
www.stellenboschstay.com
LSA Consulting 072 524 7996
Isaconsulting@gmail.com
Accounting
LSA Attorneys Consulting 072 524 7996
Isaconsulting@gmail.com
Piet September Attorneys 082 584 1957
pseptlaw@gmail.com
Attorneys
Piet
Architect
September Attorneys 082 584 1957
Dick Crane Architect cc 021 883 3768
pseptlaw@gmail.com
www.dickcranearchitech.co.za
Architect Beauty
Dick Davene Crane Pool Architect Studio cc 021084 883563 3768 3901
www.dickcranearchitech.co.za
dpbeautystudio@gmail.com
Beauty Boutique
Davene
Sew Elegant
Pool Studio 084
021
563
887
3901
5595
www.sewelegant.net
dpbeautystudio@gmail.com
Building & Maintenance
Boutique Stratford Green Electrical 079 967 9927
Sew Bilston Elegant close 4, Eerste River 021 887 5595
www.sewelegant.net
Catering Services
Building Glynis Meyer & Maintenance
Catering 061 793 0038
Stratford
gmcatering@gmail.com
Green Electrical 079 967 9927
Bilston close 4, Eerste River
Craft Stores
Lily Loompa 082 320 5589
Catering www.lilyloompa.com Services
Glynis Crafted Meyer CoffeeCatering 061 793 0038
gmcatering@gmail.com
CoffeeMM 061 585 6624
www.coffeemm.co.za
Craft Stores
Lily
Driving
Loompa
Schools
082 320 5589
Niklaas & Nita 072 872 4573
www.lilyloompa.com
www.niklaasandnitasdrivingschool.co.za
Crafted DoctorsCoffee
CoffeeMM Dr Albertse & Van Zyl 061021 585883 6624 3805
www.coffeemm.co.za
43 Andringa street, Stellenbosch
Driving Events Schools
Niklaas
Glam Fairy
& Nita
Events
072 872 4573
Stellenbosch 073 267 4057
www.niklaasandnitasdrivingschool.co.za
glamfairyevents90@yahoo.com
Doctors Fashion Store
Dr Malaki Albertse Second & Van Chances Zyl 021 082 883770 3805 0657
43 Andringa street, Stellenbosch
Fashion Design
Events Yeyethu Designs 073 002 2247
Glam
FB@yeyethudesign
Fairy Events
Zenobia Thys Couture 083 897 4803
Stellenbosch 073 267 4057
Instagram: Zenobia Thys Couture
glamfairyevents90@yahoo.com
Fashion Framing Design
Yeyethu Roxannos Designs Framing 073021 002880 2247 2799
FB@yeyethudesign
info@roxannos.co.za
Zenobia Thys Couture 083 897 4803
Funeral Directors
Instagram: Zenobia Thys Couture
W.P Funerals 082 896 8422
FB@Wilfred Pietersen
Framing
Roxannos Locksmiths Framing 021 880 2799
info@roxannos.co.za
N & G Locksmith 021 887 1533
56 Bird St, Stellenbosch, 7600
Funeral Directors
W.P
Media
Funerals 082 896 8422
Stellenbosch Magazine
FB@Wilfred Pietersen
info@stellenboschmag.com
www.stellenboschmag.com
Locksmiths Stellenbosch Monitor 082 453 4350
N & www.stellenboschmonitor.com
G Locksmith 021 887 1533
56 Bird St, Stellenbosch, 7600
PA Services
Media Powerful PA Training
Stellenbosch
& Network
Magazine
084 589 9888
carmen@powerfulpa.co.za
info@stellenboschmag.com
www.stellenboschmag.com
Photography
Stellenbosch Sonya Olivier Monitor Photography 082 082 453 302 4350 3886
www.stellenboschmonitor.com
@sonyaolivierphoto
Thando Dyanti Photography 061 363 0621
PA Services @Thando.TDMK · Actor
Powerful PA Training
& Network
Plumbing
084 589 9888
Sips Plumbing
carmen@powerfulpa.co.za
Stellenbosch, 7600 068 196 5014
sips_makhumalo
Photography
Sonya Printing Olivier Photography 082 302 3886
@sonyaolivierphoto
Laserjet One
Thando Stellenbosch, Dyanti Photography 7600 061021 363 883 0621 8024
@Thando.TDMK e-mail:quotes@mmpsb.co.za · Actor
Property
Plumbing
Redzetc Real Estate 082 800 0867
Sips www.redzpropertie.co.za
Plumbing
Stellenbosch, Just Property 7600 068079 196111 5014 8045
sips_makhumalo
www.justproperty.com
Printing Repair Services
Laserjet Ida’s Valley One Service Centre 021 883 2563
Stellenbosch,
Rustenburg
7600
Road, Idas Valley, Stb
021 883 8024
Pay Less Fitment Centre 021 883 8882
e-mail:quotes@mmpsb.co.za
11 Tennantstreet, Stellenbosch
Property Restaurants
Redzetc Col’Cacchio Real Estate 082 800 0867
www.redzpropertie.co.za
Stellenbosch, 7600 021 886 7088
Just www.colcacchio.co.za
Property 079 111 8045
www.justproperty.com
Salon
Aidon’s Barber Shop 063 867 2491
Repair Services
aidon.shofar@gmail.com
Ida’s Barber Valley & Service Braids Salon Centre 021081 883556 2563 0975
Rustenburg 1 Crozier Road, street, Stellenbosch Idas Valley, Stb
Pay Bosch Less Fitment Hair Studio Centre 021 021 883 8838882
2072
11 Tennantstreet, www.boschhairstudio@gmail.com
Stellenbosch
Harts G Unisex Salon 084 319 1907
Restaurants hartsinternational100@gmail.com
Col’Cacchio
ScootCafe
Stellenbosch, 7600 021 886 7088
info@scootcafe.co.za 021 882 8409
www.colcacchio.co.za
Salon Skills Training
Aidon's Bergzicht Barber Training Shop Centre 063 021867 883 8273 2491
aidon.shofar@gmail.com
www.bergzichttraining.com
Barber & Braids Salon 081 556 0975
Skincare
1 Crozier street, Stellenbosch
Avon Products 083 337 3303
Bosch Inuka Hair Fragrances Studio and Skin Products 021 883 2072
www.boschhairstudio@gmail.com
@Noku Katom (Fb & Insta) 079 284 1757
Harts katomnoku@gmail.com
G Unisex Salon 084 319 1907
hartsinternational100@gmail.com
Stores (Food)
ScootCafe Paul Roos Kwikspar 083 292 3416
info@scootcafe.co.za
www.kwikspar.com
021 882 8409
www.scootcafe.co.za 081 516 0406
Tattoos
Udo Ink 079 411 2417 / 067 972 5034
Skills udowilhelm3@gmail.com
Training
Bergzicht Training Centre 021 883 8273
www.bergzichttraining.com
Theatre
Drostdy Theatre 079 699 5091
Skincare www.drostdyteater.co.za
Avon Products 083 337 3303
Tourism / Shuttles
Inuka Fragrances and Skin Products
Bettina Shuttle & Tours 078 157 3737
@Noku bettinashuttle.co.za Katom (Fb & Insta) 079 284 1757
katomnoku@gmail.com
Wineries
Stores Seven (Food) Sisters Vineyards 071 049 4109
Paul www.sevensisters.co.za
Roos Kwikspar 083 292 3416
www.kwikspar.com
Wholesalers
Maxi Market Centrepoint 061 170 6452
Tattoos
160 Meriman Ave, Stellenbosch
Udo Ink 079 411 2417 / 067 972 5034
udowilhelm3@gmail.com
Theatre
Drostdy Theatre 079 699 5091
www.drostdyteater.co.za
BUSINESS
Tourism / Shuttles
Bettina Shuttle & Tours 078 157 3737
bettinashuttle.co.za
LISTINGS
Wineries
Seven Sisters Vineyards 071 049 4109
www.sevensisters.co.za
R250.00 for
Wholesalers
Maxi Market Centrepoint 061 170 6452
160 Meriman Ave, Stellenbosch
6 MONTHS
BUSINESS
LISTINGS
or R50.00 per
R250.00 for
6 MONTHS
or R50.00 per MONTH
Winter
- by Audrey Francis
With a chill
In the air
Winter is calling
A blend of colour
Raindrops are falling
A season of nights
With the fragrance
Of Yesterday, Today &
Tomorrow lingering
A time to harvest
A time when chance
Is sure to come
Winter with raindrops
Pouring
Pre-order on
0732257577
100% organic
Sa fika ekaya, kwaba mnandi