Margarita Alonso Ramosproducido polas ovellas’ se diga balar. Da mesma maneira que se esixe seleccionarestribar <strong>para</strong> expresa-lo s<strong>en</strong>tido aproximado ‘consistir’, dito de problema. Outracuestión é que a definición dos colocativos «explique» a combinatoria coas súas basesou non. É certo que a definición de balar se pode demarcar máis facilm<strong>en</strong>te que a deestribar, pero d<strong>en</strong>de a perspectiva da produción, nos dous casos se parte do nome e éna súa <strong>en</strong>trada lexicográfica onde debe ser descrita a combinación co verbo 7 .A cuestión de fondo aquí é a distinción <strong>en</strong>tre restricións semánticas e restriciónsléxicas, lat<strong>en</strong>te <strong>en</strong> Redes (Bosque 2004). Pódese chegar a p<strong>en</strong>sar que se trata só dunhadifer<strong>en</strong>za de grao <strong>en</strong>tre «un verbo como matar, que exige un objeto animado (‘vivo’) yotro como <strong>en</strong>hebrar, que pide un objeto ‘<strong>en</strong>hebrable’» (Muñiz 2004: 89). Nonobstante, d<strong>en</strong>de o meu punto de vista, a gran difer<strong>en</strong>za, de natureza e non de grao, <strong>en</strong>trematar una persona e <strong>en</strong>hebrar una aguja é que na <strong>en</strong>trada lexicográfica de aguja, debom<strong>en</strong>cionar que se fai con ela, pero na <strong>en</strong>trada de persona (ou tódolos nomes tipificadossemanticam<strong>en</strong>te como ‘persoa’ ou ‘ser vivo’), non teño por que m<strong>en</strong>cionar matar. Acombinación <strong>en</strong>hebrar una aguja é unha combinación restrinxida, semanticam<strong>en</strong>te,pero restrinxida ó cabo, polo que debo consignala no dicionario. A selección de<strong>en</strong>hebrar non é libre, debido ó seu s<strong>en</strong>tido extremadam<strong>en</strong>te preciso. Xustam<strong>en</strong>te, noRedes, <strong>en</strong>hebrar constitúe unha <strong>en</strong>trada, así como estribar, pero non matar.2.4. As colocacións son un f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o de codificaciónNa lexicoloxía explicativa e combinatoria, tódalas expresións fraseolóxicas sonconsideradas d<strong>en</strong>de o punto de vista da produción ou da codificación. Así, ante aspreguntas que acabamos de formular aquí, no <strong>en</strong>foque que seguimos, a pregunta édifer<strong>en</strong>te: ¿como debemos describir lexicograficam<strong>en</strong>te unha expresión <strong>para</strong> que poidaser seleccionada e empregada de maneira correcta? No f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o das colocacións éonde se percibe máis claram<strong>en</strong>te que a perspectiva da codificación é a máis reveladora,<strong>en</strong> especial d<strong>en</strong>de unha óptica contrastiva. Non é por casualidade que as colocaciónsson chamadas idioms of <strong>en</strong>coding (Makkai 1972). Os criterios <strong>para</strong> id<strong>en</strong>tificalas, <strong>para</strong>describilas e <strong>para</strong> apr<strong>en</strong>delas deb<strong>en</strong> estar baseados na produción e non na compr<strong>en</strong>sión.D<strong>en</strong>de o punto de vista da compr<strong>en</strong>sión, algunhas colocacións pod<strong>en</strong> ser máis oum<strong>en</strong>os transpar<strong>en</strong>tes. Así, miedo cerval ou peur bleue serán, respectivam<strong>en</strong>te, poucotranspar<strong>en</strong>tes <strong>para</strong> un apr<strong>en</strong>diz de español 8 ou <strong>para</strong> un apr<strong>en</strong>diz de francés; nonobstante, vino blanco ou o seu equival<strong>en</strong>te francés vin blanc son completam<strong>en</strong>tetranspar<strong>en</strong>tes. En cambio, d<strong>en</strong>de o punto de vista da produción, o falante non nativonon pode prever cando un colocativo coincide co seu equival<strong>en</strong>te <strong>en</strong> lingua materna ecando non: vin rouge pero vino tinto non *vino rojo. Na sección seguinte, abordarei as7 V. Alonso Ramos (2002 e 2003b), sobre as definicións das unidades léxicas colocativas8 De feito non só <strong>para</strong> os apr<strong>en</strong>dices de español. A maioría dos meus alumnos de Filoloxía, mesmo os dedoutoram<strong>en</strong>to, descoñec<strong>en</strong> o significado de miedo cerval que, con todo, parece aínda <strong>en</strong> uso: unha busca<strong>en</strong> Google de «miedo cerval» produce 10.200 ocorr<strong>en</strong>cias.34
“Entón, ¿é unha colocación ou non?”: análise contrastiva das colocaciónscolocacións <strong>en</strong> contraste, c<strong>en</strong>trándonos <strong>en</strong> tres linguas románicas: francés, portugués eespañol.3. Colocacións d<strong>en</strong>de un <strong>en</strong>foque contrastivoComo diciamos ó principio, a óptica contrastiva permite sacar á luz a fraseoloxizaciónou falta de liberdade na combinatoria das unidades léxicas, fraseoloxización que pasamáis desapercibida se só se t<strong>en</strong> <strong>en</strong> conta a descrición monolingüe. Escollín tres linguasrománicas <strong>para</strong> amosar que, mesmo <strong>en</strong>tre linguas próximas, non é evid<strong>en</strong>te a seleccióndo colocativo correcto <strong>en</strong> cada caso. Limitareime a expoñer uns poucos exemplos queilustr<strong>en</strong> as difer<strong>en</strong>tes situacións que se pod<strong>en</strong> dar.3.1. Proximidade <strong>en</strong>tre as tres linguasEsta é a situación máis frecu<strong>en</strong>te <strong>para</strong> estas tres linguas. Podemos traducir palabra porpalabra tanto as bases como os colocativos. Na seguinte pres<strong>en</strong>tación de exemplos,ofrezo unha notación funcional <strong>para</strong> mostrar que a un s<strong>en</strong>tido dado lle correspond<strong>en</strong>varios modos de expresarse <strong>en</strong> coocorr<strong>en</strong>cia coa base. Máis tarde, veremos que d<strong>en</strong>de alexicoloxía explicativa e combinatoria dispoñemos dunha ferram<strong>en</strong>ta especializada <strong>en</strong>repres<strong>en</strong>ta-las colocacións. O s<strong>en</strong>tido aproximado do colocativo será expresado concomiñas simples, m<strong>en</strong>tres que a base e o colocativo están <strong>en</strong> cursiva. A orde das basesé sempre español, francés e portugués. Véxanse os seguintes exemplos:1. ‘funcionar’ (reloj/montre/relógio) = es. andar, fr. marcher, po. andar2. ‘aplicar’ (tortura/torture/tortura) = es. someter, fr. soumettre, po.submeter3. ‘recibir con agrado’ (consejo/conseil/conselho) = es. aceptar, fr. accepter,po. aceitar3.2. Falsos amigosA proximidade <strong>en</strong>tre as tres linguas facilita a abundancia destas «trampas» <strong>para</strong> osapr<strong>en</strong>dices. É frecu<strong>en</strong>te que existan dúas unidades léxicas moi semellantes <strong>en</strong>tre dúaslinguas, pero con significados distintos. Así, aínda que <strong>en</strong> francés tamén existe oadxectivo énorme, non pode usarse como colocativo int<strong>en</strong>sificador. Por exemplo:4. ‘int<strong>en</strong>so’ (ganas/<strong>en</strong>vie) = es. <strong>en</strong>ormes, fr. *énormePara ese s<strong>en</strong>tido, o francés escollería máis b<strong>en</strong> o adxectivo folle, ‘tola’, que tamén sepodería traducir directam<strong>en</strong>te ó español. Con respecto ó portugués, temos un casoparecido:5. ‘int<strong>en</strong>so’ (ganas/vontade) = es. espantosas, po. *espantosaO portugués tamén dispón do adxectivo espantoso, pero non se pode usar comoint<strong>en</strong>sificador. Neste caso, o portugués coincide con outro dos colocativosseleccionados polo español, <strong>en</strong>orme. Como vemos, un s<strong>en</strong>tido pode ser expresado devarios modos <strong>en</strong> colocación. Así, <strong>en</strong> español son varios os adxectivos que expresan aint<strong>en</strong>sificación do nome ganas: <strong>en</strong>tre outros, <strong>en</strong>ormes, espantosas, locas, etc.35