Salette Info 2015_ML

2015
Nº 52
Salette
Info
- 2016 -
La Salette:
espérance pour tout
le peuple de Dieu
- 2016 -
La Salette:
hope for all
God’s people
- 2016 -
Salette: esperança
para todo o
povo de Deus
- 2016 -
La Salette:
nadzieja dla ludu
Bożego

Info Salette
2015
COMMISSIONE COMUNICAZIONE
SALETTE
INFO
SALETTE
INFO
SALETTE
INFO
SALETTE
INFO
ESPÉRANCE HOPE ESPERANÇA NADZIEJA
L’espérance, dans la
compréhension biblique,
est la motivation qui pousse
toujours le peuple d’être
en chemin. Pèlerin sur les
chemins de vie, le peuple
de Dieu cherche contre
toute espérance à nourrir
sa foi au Dieu de la vie.
L’année 2015, pour
nous, Missionnaires de
La Salette, a été un temps
pour alimenter l’espérance
dans la Justice et dans la
Paix. Nos communautés
et chacun de nous, nous
sommes invités à considérer
ce thème comme
source de notre ministère
et de notre spiritualité.
L’année 2016 est l’année
de la Miséricorde et
des 170 ans de “l’Apparition
miséricordieuse
de Marie à La Salette”.
C’est également un temps
fort pour récupérer l’espérance
que la Mère de Jésus
porte dans son cœur (cf.
Lc 2,19).
Le numéro de cette année
de Salette Info veut
être un instrument de réflexion
et de partage de
toute espérance que nous
recevons dans le projet de
la Réconciliation.
Hope, according to Biblical
thought, is that motivation
which constantly
impels the People of Israel
forward. Pilgrims on
life’s journey, the People
of God search, against
all hope, to nourish their
faith in the God of Life.
For us, Missionaries of
La Salette, the year 2015
has been an opportunity
to nourish ourselves
through hope in justice
and peace. Our Communities
as well as each one
of us have been invited
to consider this theme as
a source of ministry and
spirituality.
2016 is the year of Mercy
as well as the 170th
anniversary of the merciful
Apparition of Mary
at La Salette. It’s also an
opportunity to remember
the hope that the Mother
of Jesus holds in her heart
(cf Luke 2, 19).
This edition of La Salette
Info hopes to be an
instrument for reflexion
and sharing in the light
of Hope received through
the task of Reconciliation.
A esperança, na compreensão
bíblica, é aquela
motivação que sempre faz
o povo estar a caminho.
Peregrino nas estradas
da vida, o povo de Deus,
busca, contra toda desesperança,
alimentar a sua
fé no Deus da Vida.
O ano de 2015, para nós
Missionários Saletinos foi
um tempo de alimentar a
esperança na Justiça e na
Paz. Nossas Comunidades
e cada um de nós, fomos
convidados a fazer deste
tema a fonte do nosso
ministério e de nossa espiritualidade.
2016 é o Ano da Misericórdia
e os 170 anos da
“Aparição misericordiosa
de Maria em La Salette”.
Também será tempo para
fazer nossa a mesma esperança
que a Mãe de Jesus
carrega no seu coração (cf.
Lc 2,19).
A edição deste ano de
Salette Info quer ser um
instrumento de reflexão
e partilha de toda a esperança
que alimentamos
no projeto da Reconciliação.
Nadzieja, w biblijnym
rozumieniu, to motywacja,
która stale popycha
Lud Izraela, żeby kroczył
dalej. Jak pielgrzymi na
drodze swojego życia, Lud
Boży wbrew nadziei szuka
sposobów, aby wzmocnić
swoją wiarę w Boga y
Życia.
Dla nas Misjonarzy Saletynów
rok 2015 był okazją
umacniania się poprzez
nadzieję w sprawiedliwość
i pokój. Nasze Wspólnoty,
ale też każdy z nas był zaproszony
do rozważania
tego tematu jako źródła
naszej posługi duszpasterskiej
i naszej duchowości.
Rok 2016 będzie rokiem
Miłosierdzia, ale również
rokiem obchodów 170
rocznicy Zjawienia na La
Salette. Jest to okazja do
przypomnienia o nadziei,
jaką żywi w swoim sercu
Matka Jezusa (Łk. 2,19).
To wydanie La Salette
Info chce służyć pomocą
w refleksji i dzieleniu
się naszymi doświadczeniami,
w świetle nadziei
otrzymanej poprzez wezwanie
do pracy na rzecz
Pojednania.

Sommaire Índice Summary Streszczenie
- Le Message du P. Général
- Message of Fr. General
- Mensagem do Padre Geral
- Oredzie Księdza Generala
- Justice, Paix et Réconciliation
- Justice, Peace and Reconciliation
- Justiça, Paz e Reconciliação
- Sprawiedliwość, Pokój i Pojednanie
- Missionnaires en mission
- Missionaries in the mission
- Missionários em missão
- Misjonarze w misji
- Soeurs de Notre-Dame de La Salette
- Sisters of Our Lady of La Salette
- Irmãs de Nossa Senhora da Salette
- Siostry Saletynki
- Réflexion sur le Thème d’année 2016
- Reflection on the Theme of the Year 2016
- Reflexão sobre o Tema do Ano 2016
- Refleksja nad Tematem Roku 2016
- Témoignage: P. Albert Girault
- Testimony: Fr. Albert Girault
- Testemunho: Pe. Albert Girault
- Świadectwo: Ks. Albert Girault
- La source de notre spiritualité
- The source of our spirituality
- A fonte da nossa espiritualidade
- Żródło naszej duchowości
02
06
14
18
22
34
38
Info Salette
2015
Numero
52
Autorizzazione Tribunale di Roma
N. 8 del 13/1/93
Direttore Responsabile
Padre Silvano Marisa, ms
Finito di stampare nel novembre 2015
da Tipografia Città Nuova - Roma

Silvano
Marisa
“Dieu révèle sa toute-puissance avant
tout par la miséricorde et le pardon”
2016 sera une année caractérisée par plusieurs événements
importants pas seulement pour la vie de l’Église,
mais également pour celle de notre Congrégation. Ils seront
signalés ci-après. Nous sommes fort reconnaissants à
tous ceux qui ont envoyé ou qui enverront des nouvelles,
des suggestions, des propositions en vue d’améliorer le
présent instrument de service et de communication de
la Congrégation. Encouragés par l’accueil positif reçu,
Saletteinfo continuera à être un lieu de rencontre et de
dialogue entre tous les membres religieux et amis de
la Congrégation.
Saletteinfo rappelle avec reconnaissance la mémoire
du Père Eugene Barrette MS qui, après une longue
maladie, est retourné le 6 juillet 2015 à la maison
du Père. La Congrégation lui doit beaucoup pour les
précieux services qu’il lui a rendus, tant en qualité de
Secrétaire et Conseiller Général, que comme Supérieur
Général. C’est à son grand amour pour l’Église, pour la
Vierge de La Salette et pour la Congrégation, et aussi à
sa sensibilité religieuse et pastorale, qu’est dû le texte
actuel de notre “Règle de vie”.
Après plusieurs années d’intense travail de révision,
le 17 juillet 2015 a été finalement signée la nouvelle
Convention réglant les rapports entre le diocèse de Grenoble-Vienne,
notre Congrégation et les SNDS, pour la
gestion du sanctuaire de la Sainte Montagne. Comme
nous le savons tous, même si les Missionnaires de La
Salette ont assuré la pastorale et administré le sanctuaire
ainsi que l’hôtellerie depuis les débuts, le sanctuaire,
les lieux de l’Apparition comme aussi l’hôtellerie pour
l’accueil des pèlerins ne leur ont jamais appartenu, car
patrimoine immobilier du diocèse de Grenoble-Vienne.
Cependant par un acte daté du 6 avril 1888, Mgr Fava,
évêque de Grenoble, leur a concédé l’administration à
perpétuité du sanctuaire.
Voici ce que dit le premier article de la nouvelle
Convention, en tant que “lettre de mission”, pour ce
qui regarde la présence des MS et des SNDS au Sanctuaire
:
“God reveals his omnipotence above
all in mercy and forgiveness.”
2016 will be a year characterized by events of great
importance not only for the life of the Church but also
for our Congregation. (We will address these shortly.)
We are very grateful to all those who have sent – and
to all those who will send – news, suggestions, proposals
for improving and promoting this instrument
of service for linking the Congregation. Heartened by
your positive response, SaletteInfo will continue to be
a meeting place where all the members and friends of
the Congregation can be brought together.
SaletteInfo recalls with joy the memory of Fr. Eugene
Barrette, MS, who returned to the Father’s house
July 6, 2015, after a long illness. The Congregation
owes him so much for the long and valuable service
he rendered, both as Secretary and General Councillor
and as Superior General. We owe the text of our “Rule
of Life” to his love for the Church, for the Virgin of
La Salette, for the Congregation and to his personal
religious and pastoral sensitivity.
After a number of years of intense revision, on
July 17, 2015, a new Convention was signed, which
regulates the relationships between the diocese of
Grenoble-Vienne, our Congregation and the Sisters
of La Salette as regards the management of the Shrine
on the Holy Mountain. As we all know, the Shrine, the
site of the apparition, as well as the house for welcoming
pilgrims, have never belonged to the Missionaries
of La Salette, but constitute the patrimony of the
diocese of Grenoble-Vienne. The Missionaries of La
Salette have been responsible for the management and
the pastoral ministry since April 6, 1888 (as per the
decree of Bishop Fava). Here is how the first article
of that Convention, the “lettre de mission,” reads,
concerning the presence of the Missionaries and the
Sisters at the Shrine: “The object of this Convention
is to put in place what is necessary to give continuity
to the life of the Shrine. For this purpose the Bishop
of Grenoble-Vienne entrusts to the Congregation of
the Missionaries of Our Lady of La Salette, with the
02

Info Salette
2015
Deus revela sua onipotência pela sua
misericórdia e perdão
2016 será um ano caracterizado por alguns
acontecimentos de grande relevância não só para a
vida da Igreja, como também para a nossa Congregação.
Abaixo eu mencionarei alguns. Somos muito
agradecidos a todos aqueles que enviaram ou ainda
enviarão notícias, sugestões, propostas para melhorar
e promover este instrumento de serviço e de ligação
presente na Congregação. Encorajados pela acolhida
positiva de Salette Info, continuaremos a fazer desta
Revista um lugar de encontro e de ligação entre os
religiosos e os amigos da Congregação.
Nesta edição de Salette Info recordamos com
prazer e reconhecimento o P. Eugene Barrette MS,
que em 6 de julho de 2015, retornou para a casa do Pai
depois de uma prolongada doença. A Congregação
deve muito a ele pelo longo e precioso serviço que
prestou, seja como Secretário ou Conselheiro Geral,
seja como Superior Geral. Devemos a ele e ao seu
grande amor pela Igreja, à Virgem de La Salette, à
Congregação e à sua particular sensibilidade religiosa
e pastoral, o atual texto da nossa Regra de Vida.
Depois de alguns anos de intenso trabalho de
revisão, em 17 de julho de 2015, finalmente, foi assinada
a nova Convenção que rege a relação entre a
Diocese de Grenoble-Vienne, a nossa Congregação e
a Congregação das Irmãs Saletinas, para a gestão do
Santuário da Santa Montanha. Como todos já sabem,
o Santuário, o lugar da Aparição, como também a
casa de acolhida dos peregrinos, não pertencem a nós
Missionários Saletinos, é um patrimônio imobiliário
da Diocese de Grenoble-Vienne. Desde 6 de abril
de 1888, por um decreto de D. Fava, a nós cabe a
gestão administrativa e pastoral destes lugares, especialmente
o Santuário.
„Bóg objawia swoją wszechmoc
zwłaszcza przez miłosierdzie i
przebaczenie”.
Rok 2016 zaznaczy się przez kilka ważnych wydarzeń
nie tylko w życiu Kościoła ale także w naszym
Zgromadzeniu, o których będziemy mówić w dalszym
ciągu. Jesteśmy bardzo wdzięczni wszystkim, którzy
wysłali do nas lub wysyłają informacje, sugestie,
propozycje aby ulepszyć i wspierać to narzędzie
łączności i służby obecne w Zgromadzeniu. Umocnieni
pozytywnym przyjęciem SaletteInfo mamy
nadzieję, że będzie to forma spotkania i wymiany
pomiędzy wszystkimi zakonnikami i przyjaciółmi
Zgromadzenia.
W SaletteInfo przypominamy z uznaniem i przyjemnością
ks. Eugene Barrette MS, który 6 lipca 2015
roku powrócił do domu Ojca po długiej chorobie.
Zgromadzenie zawdzięcza jemu wiele przez jego długą
i cenną posługę sekretarza generalnego i radnego
Generalnego oraz jako Generała. Jego wielkiej miłości
do Kościoła, do Dziewicy z La Salette, do Zgromadzenia
i wielkiej zakonnej i duszpasterskiej wrażliwości
zawdzięczamy aktualny tekst Reguły Życia.
Po kilku intensywnych latach dyskusji, 17 lipca
2015 roku ostatecznie została podpisana nowa umowa,
która reguluje relacje pomiędzy diecezją Grenoble-Vienne,
naszym Zgromadzeniem i Zgromadzeniem
Sióstr Saletynek SNDS w sprawie zarządzania
Sanktuarium na Świętej górze. Wiemy wszyscy że
sanktuarium, miejsce Zjawienia, jak również dom,
który przyjmuje pielgrzymów, nigdy nie należały do
Misjonarzy Saletynów, ale są własnością diecezji Grenoble-Vienne.
Saletyni dbają tam o duszpasterstwo
od 6 kwietnia 1888 roku (dekret bpa Fava). Pierwszy
paragraf wspomnianej wyżej umowy cytuje “lettre de
mission”, mówiąc o obecności Saletynów i Saletynek
w sanktuarium:
03

« L’objet de la présente convention est de mettre tout
en oeuvre afin d’assurer la pérennité du Pèlerinage. A cet
effet, l’évêque de Grenoble-Vienne confie à la Congrégation
des Missionnaires de Notre Dame de la Salette avec
la collaboration de la Congrégation des Soeurs de Notre
Dame de la Salette, la mission spirituelle du Pèlerinage :
“Les Missionnaires géreront à la Salette le Domaine de
la Diocésaine” en étroite collaboration avec les Soeurs
de Notre Dame de la Salette.
L’évêque de Grenoble-Vienne, le Supérieur Général
des Missionnaires de Notre Dame de la Salette et
la Supérieure Générale des Soeurs de Notre Dame de
la Salette sont les premiers responsables et animateurs
du Sanctuaire de la Salette, haut-lieu de spiritualité et
d’évangélisation tant pour le diocèse que pour les deux
Congrégations. »
Avec cette convention, l’évêque de Grenoble renouvelle
sa pleine confiance en notre Congrégation pour la
gestion du sanctuaire, ensemble avec les SNDS. Ce qui
comporte la prise en charge d’une grande responsabilité
de la part des deux Congrégations salettines. Elles chercheront
à remplir la charge reçue de l’Église le mieux
possible, mettant à son service des énergies jeunes et
pleines d’enthousiasme.
Le 19 septembre dernier a été ouverte officiellement
au Sanctuaire de La Salette l’Année du 170 ème anniversaire
de l’Apparition. Notre Congrégation cherchera à
vivre cet événement de grâce avec intensité, mettant en
acte des initiatives au plan local et international, afin
d’animer à la lumière du message de la Belle Dame
chacun de nos religieux, chacune de nos communautés
ainsi que le peuple de Dieu confié à sa responsabilité.
Dans ce cheminement, la piste de réflexion proposée par
le Conseil Général pour 2016, « La Salette : espoir pour
le peuple de Dieu », lui sera grandement utile.
L’Année Sainte de la Miséricorde, lancée par le
pape François, sera certainement une grande occasion
de renouveau spirituel pour toute l’Église. Elle le sera,
je le souhaite de tout coeur, également pour chaque
religieux, pour les laïcs salettins, ainsi que pour les nombreux
pèlerins qui se rendront au sanctuaire,- le thème
de la miséricorde de Dieu étant au centre du message
de La Salette. Tous nous sommes invités à unir dans
notre vie religieuse et pastorale la miséricorde de Dieu
et cette tendresse maternelle qui imprègne les paroles
de la Vierge en pleurs.
Au cours de la célébration du 170 ème anniversaire
de l’Apparition, en l’année 2016, sera ouverte une
communauté salettine au diocèse de Bukoba (Tanzanie),
conformément à la décision du CdC 2015 tenu à
Luanda.
A tous je souhaite une heureuse et fructueuse Année
Jubilaire ecclésiale et salettine.
04
collaboration of the Sisters of Our Lady of La Salette,
the spiritual mission of the Shrine: ‘The Missionaries
will manage the Shrine which belongs to the Diocesan
Association’ in strict collaboration with the Sisters of
Our Lady of La Salette.
“The Bishop of Grenoble-Vienne, the Superior
General of the Missionaries of Our Lady of La Salette
and the Superior General of the Sisters of La Salette
are those primarily responsible for animating the
shrine of La Salette, a place important to the spirituality
of and the evangelization undertaken by both
the diocese and the two Congregations.”
With this Convention the Bishop of Grenoble
renews his complete faith in our Congregation for
managing the Shrine along with the Sisters of La
Salette. What is involved in the assumption of such a
great responsibility on the part of the two interested
La Salette Congregations is that they strive to carry
out the mandate of the Church in the best way, putting
at her service energy which is youthful and full
of enthusiasm.
This past September 19 marked the official opening
at the Shrine of La Salette of the year celebrating
the 170 th anniversary of the Apparition. Our Congregation
hopes to live this grace-filled event in a serious
manner by putting in place local and international
initiatives to inspire each individual member, each
community and the people of God entrusted to our
pastoral care, with the light of the message of the
Beautiful Lady. As we make our way through this
year the reflection proposed by the General Council
for 2016 titled “La Salette: Hope for all God’s People”
may prove very useful.
The Jubilee Year of Mercy, called by Pope Francis,
will certainly be a great occasion of spiritual renewal
for the whole Church. And I hope with all my heart
that it will also be so for each La Salette, for the La
Salette Laity and for the numerous pilgrims who will
travel to the Shrine where the theme of mercy is at the
center of the message of La Salette. We are all invited
to let our religious and pastoral life be characterized by
the mercy of God and the maternal tenderness present
in the words of the weeping Virgin.
Along with the celebration of the 170 th anniversary
of the Apparition, in the course of 2016, a La Salette
presence will be initiated in the diocese of Bukoba
(Tanzania) as per the decision of the Council of the
Congregation 2015 in Luanda.
My wishes to all for a happy and rewarding Jubilee
Year, both ecclesial and congregational!
Info Salette
2015

Assim está escrito no primeiro artigo desta nova
Convenção, que é como uma “carta de missão”, quanto
a presença dos Missionários Saletinos e das Irmãs
Saletinas no Santuário: “O objetivo desta Convenção
é regulamentar o quanto necessário para dar continuidade
às atividades do Santuário de La Salette. A
este objetivo, o Bispo de Grenoble-Vienne, dá à Congregação
dos Missionários Saletinos, em colaboração
com a Congregação das Irmãs Saletinas, a missão
espiritual do Santuário”.
“O Bispo de Grenoble-Vienne, o Superior Geral
dos Missionários Saletinos e a Superiora Geral das
Irmãs Saletinas, são os primeiros responsáveis pelo
Santuário que é um importante lugar de espiritualidade
e de evangelização, seja para a Diocese que para
as duas Congregações”.
Com esta Convenção, o Bispo renova a sua confiança
na nossa Congregação para o cuidado do Santuário
junto com a Congregação das Irmãs. Isto dá uma
grande responsabilidade para as duas Congregações a
fim de que nos esforcemos em cumprir da melhor maneira
este mandato da Igreja, colocando neste serviço
nossas energias jovens e nosso pleno entusiasmo.
No dia 19 de setembro passado foi aberto oficialmente,
no Santuário de La Salette, o ano celebrativo
dos 170 anos da Aparição. A nossa Congregação quer
viver este alegre acontecimento de modo intenso com
a realização de iniciativas locais e internacionais para
animar cada religioso, cada comunidade e o povo de
Deus com quem temos o cuidado pastoral, à luz da
Mensagem da “Bela Senhora”. Neste caminho será
de grande utilidade o tema de reflexão do Conselho
Geral para 2016: “Salette: esperança para todo o povo
de Deus”.
O Ano Santo da Misericórdia, convocado pelo
Papa Francisco, será certamente uma grande ocasião
de renovamento espiritual para toda a Igreja. E será,
espero de coração, também para cada religioso, para
os nossos Leigos Saletinos e para os numerosos peregrinos
que visitarão os nossos Santuários, já que
o tema da misericórdia é o centro da Mensagem da
Salette. Todos somos convidados a mostrar na nossa
vida religiosa e pastoral, a misericórdia e a ternura de
Deus presente nas palavras da “Virgem que chora”.
Juntamente com a celebração dos 170 anos da
Aparição, no transcorrer de 2016, por decisão do
Conse-lho de Congregação de Luanda, teremos a
abertura de uma nova comunidade saletina na Diocese
de Bukoba (Tanzânia).
A todos quero expressar o meu desejo de um feliz
e profícuo Ano Jubilar eclesial e saletino.
„Zadaniem tej umowy jest ustalenie wszystkiego,
co konieczne, aby kontynuować istnienie sanktuarium.
W tym celu biskup Grenoble-Vienne, powierza Zgromadzeniu
Misjonarzy Matki Bożej z La Salette we
współpracy z Siostrami Misjonarkami Matki Bożej z
La Salette duchową misję w Sanktuarium: w ścisłej współpracy z Siostrami
M.B z La Salette”.
“Biskup Grenoble-Vienne, Przełożony Generalny
Misjonarzy M.B. z La Salette i Przełożona Generalna
Sióstr M.B. z La Salette są pierwszymi odpowiedzialnymi
animatorami sanktuarium w La Salette, które jest
ważnym miejscem duchowości i ewangelizacji tak dla
diecezji jak i dla obu Zgromadzeń”.
Poprzez tę umowę biskup Grenoble odnawia
pełne zaufanie dla naszego Zgromadzenia w sprawie
zarządzania sanktuarium razem ze siostrami SNDS.
To oznacza wielką odpowiedzialność dla obu zainteresowanych
Zgromadzeń saletyńskich, które będą się
starać wypełnić zadanie Kościoła w najlepszy sposób
i oddadzą na jego służbę ludzi młodych; energicznych
i pełnych entuzjazmu.
19 września otwarto oficjalnie w sanktuarium w La
Salette obchody 170 rocznicy Zjawienia. Nasze Zgromadzenie
chce przeżywać to pełne łask wydarzenie w
sposób szczególny przez podejmowanie lokalnych i
międzynarodowych inicjatyw dla ożywienia każdego
zakonnika, każdej wspólnoty, oraz Ludu Bożego oddanego
nam pod opiekę duszpasterską, w świetle orędzia
Pięknej Pani. W tym celu bardzo użyteczna będzie
propozycja refleksji pochodząca od Rady Generalnej
na rok 2016: „La Salette; nadzieja Ludu Bożego”
Rok Miłosierdzia, zapowiedziany przez Papieża
Franciszka, z pewnością będzie wielką okazją do duchowej
odnowy dla całego Kościoła. Tak się stanie,
wiekę w to tego życzę z serca, każdemu zakonnikowi,
świeckim Saletynom i licznym pielgrzymom, którzy
udadzą się do sanktuarium , ponieważ temat miłosierdzia
jest w centrum orędzia z La Salette. Wszyscy
jesteśmy zaproszeni aby w życiu zakonnym oraz duszpasterskim
łączyć miłosierdzie Boże i macierzyńską
czułość obecną w słowach Płaczącej Matki.
W nawiązaniu do celebracji 170 rocznicy Zjawienia,
w ciągu roku 2016, będzie miało miejsce otwarcie
nowej wspólnoty saletyńskiej w diecezji Bukoba (w
Tanzanii) zgodnie z decyzją Rady Zgromadzenia w
2015 roku w Luandzie.
Wszystkim życzę szczęśliwego, i owocnego,
Roku Jubileuszowego, w wymiane kościelnyn i saletyńskim.
05

Justice et Paix
Justice and Peace
Justiça e Paz
Sprawiedliwości i Pokoju
He n r y k Pr z eźd z i e c k i, m s
Justice et Paix : et maintenant,
qu’allons nous faire ?
Au début ma conception de Justice et Paix était, sans
doute, celle de tout le monde. Du fait qu’après tout je suis
Missionnaire de la Salette, je pensais savoir, à propos de
réconciliation et justice, de quoi il s’agissait. Ce qu’on
avait demandé au Conseil Général de faire était clair : renouveler
la Commission Justice et Paix, organiser dans les
Provinces des ateliers consacrés à la Réconciliation ainsi
qu’à Justice et Paix, et faire en sorte que ces problèmes
soient intégrés à la formation tant initiale que continuée.
La première partie de la décision paraissait simple :
il n’y avait qu’à nommer membre de la Commission un
membre du Conseil Général, nommer dans chaque Province
un responsable, organiser une rencontre, dresser un
plan et le mettre en oeuvre. Pour que nous soyons mieux
préparés, à la fois le P. Joe et moi-même avons participé à
un atelier organisé par la Commission internationale JPIC
dépendant des supérieurs généraux des congrégations, tant
masculines que féminines. De cette façon nous serions à
même de voir comment d’autres religieux travaillaient sur
ces terrains. Bien que ces ateliers fussent stimulants, ils
montraient que les choses étaient moins simples qu’il ne
paraissait. Au cours de ces ateliers, un certain nombre des
participants dirent que dans leur congrégation il y avait au
sujet de ce type de problèmes un malentendu ou même de
l’ignorance. Parmi les participants, beaucoup estimaient
qu’il s’agissait là de problèmes qui ne concernaient pas
l’Évangile ni ce dont l’Église s’occupe.
Je me suis mis à faire des lectures portant sur ce
domaine et me suis rendu compte, premièrement, que le
sujet ne peut être séparé de l’Évangile, deuxièmement
que, pour comprendre ce qu’est réconciliation, justice
et paix, il faut commencer par étudier l’enseignement
social de l’Église et, troisièmement, qu’il nous faut faire
confiance à l’Église et nous abstenir d’improviser.
Le mandat missionnaire donné par Jésus, « Allez... »,
se comprend mieux si l’on remarque que son enseignement
était essentiellement centré sur le Royaume de
Dieu. Bien sûr, Jésus est venu pour nous sauver, mais
qu’est-ce que le salut sinon une invitation au Royaume
What are we going to do next for
Justice and Peace?
At the beginning I believe I had an understanding
of the concept of Justice and Peace quite similar
to everyone else. It seemed to me that I knew what
reconciliation and justice were all about since I am,
after all, a La Salette Missionary. The task given to
the General Council was clear: to renew the Justice
and Peace Commission, to organize workshops about
Reconciliation, Justice and Peace in the Provinces, and
to make these issues an integral part of both initial and
ongoing formation.
The first part of the decision seemed simple: it would
be enough to appoint a member of the General Council
as a member of the Commission, to name someone in
charge in the Provinces, to organize a meeting, draw up
a plan and implement it. To be better prepared both Fr.
Joe and I took part in workshops run by the International
JPIC Commission, formed by the Superiors General of
both men’s and women’s religious congregations. This
way we could see how other religious were working in
this field. Though these were inspiring workshops, they
showed us that not everything is as simple as it appears.
During the workshops a number of participants said that
there was some misunderstanding or even ignorance concerning
this area in their congregations. Many members
consider these topics irrelevant to the Gospel and what
the Church cares about.
I started to read up on the subject and found out,
that, first, this topic cannot be separated from the
Gospel; second, to understand what reconciliation,
justice and peace is, one must start by studying the
Social Teaching of the Church; and, third, we should
trust the Church and not improvise.
Jesus’ missionary commission, “Go….”, is more
understandable if we notice that His teaching was
simply focused on the Kingdom of God. Of course,
Jesus came to save us, but what is salvation if not an
06

Co dalej zrobimy dla
Sprawiedliwości i Pokoju?
Justiça e Paz: e agora,
o que vamos fazer?
Inicialmente a minha ideia sobre Justiça e Paz foi,
sem dúvida, igual a de todos. Porque afinal de contas eu
sou Missionários Saletino e eu pensava que sabia a ligação
que havia entre reconciliação e justiça. O pedido feito
pelo Capítulo Geral 2012 ao Conselho Geral era claro:
renovar a Comissão de Justiça e Paz; organizar encontros
sobre a reconciliação, a justiça e a paz nas Províncias e;
assegurar que estas questões fossem integradas tanto na
formação inicial como na formação permanente.
A primeira parte da decisão do Capítulo parecia
simples: não só nomear um membro do Conselho Geral
para a Comissão, como nomear um responsável em
cada Província, além de organizar uma reunião com
todos para fazer um plano e executá-lo. Para estarmos
melhor preparados, tanto eu como o Pe. Joseph Bachand,
participamos de um workshop organizado pela
Comissão Internacional de Justiça e Paz e Criação da
Conferência dos Superiores Gerais das Congregações
masculinas e femininas. Isso nos ajudou a ver como
outras Congregações Religiosas atuam neste campo.
Esses encontros nos mostraram o grande desafio que é
este tema, e por isso mesmo, que não seriam fáceis como
parecia de início. Durante esses workshops, alguns dos
participantes disseram que, em sua Congregação, havia
dificuldades e até mesmo mal-entendido ou ignorância
sobre tal tema. Era comum ouvir dizer que muitos achavam
que justiça, paz e criação não diziam respeito ao
Evangelho, nem mesmo à Igreja.
Então eu comecei a fazer algumas leituras sobre
esta área e vim a perceber, em primeiro lugar, que o
assunto não podia ser separado do Evangelho, vi também
que para entender o que é a reconciliação, a justiça
e a paz, temos de começar estudando os ensinamentos
sociais da Igreja e, confiando na Igreja, não mais improvisar
nesta área.
O mandato missionário dado por Jesus: “Ide ...” é
melhor entendido se considerarmos que o seu ensinamento
foi essencialmente centrado no Reino de Deus. Claro,
Jesus veio para nos salvar, mas o que é a salvação senão
um convite para o Reino de Deus? A Igreja nos confiou
a missão da reconciliação, por isso se não assimilarmos
o que é o Reino de Deus, vamos ter a tendência de criar
nossos programas e modos de ver sempre de forma
individualista, e isto não só quanto a este tema, mas
Na początku miałem takie samo wyobrażenie
o tej idei jak chyba każdy. Czyli wydawało mi się,
że wiem czym jest pojednanie, sprawiedliwość
ponieważ jestem saletynem. Zadanie postawione
przez Kapitułę Generalną było jasne: odnowić
Komisję Sprawiedliwości i Pokoju, zorganizować
w każdej prowincji i regionie warsztaty na temat
Pojednania, Sprawiedliwości i pokoju oraz sprawić
by w programach formacyjnych zarówno w formacji
początkowej jak i w formacji ciągłej te zagadnienia
stały się ich integralną częścią.
Pierwsza część decyzji była prosta, wystarczyło
wyznaczyć jakąś osobę jako członka komisji,
mianować odpowiedzialnych w Prowincjach, zrobić
spotkanie, przygotować plan i wdrożyć go w życie. W
celu lepszego przygotowania zarówno ja jak i ks. Józef
uczestniczyliśmy w warsztatach przygotowanych
przez między zakonną Komisję JPIC, w których
zapoznaliśmy się jak pracują na tym polu inni
zakonnicy i zakonnice. Były to inspirujące spotkania,
jednak pokazały, że nie wszystko jest takie łatwe
jak się wydaje. Wielu uczestników tych warsztatów
mówiło, że w ich zakonach i zgromadzeniach widać
nie tylko niezrozumienie, ale także opór przeciw
mówieniu i zajmowaniu się tymi sprawami. Dla wielu
ludzi te tematy nie pasują do Ewangelii i do tego czym
powinien zajmować się Kościół.
Zacząłem czytać dużo na ten temat i z tej lektury
zrozumiałem, że po pierwsze nie powinno się tego
zaangażowania oddzielać od Ewangelii. Po drugie,
żeby rozumieć czym jest pojednanie, sprawiedliwość
i pokój trzeba zacząć od Nauczania Społecznego
Kościoła, po trzecie trzeba zaufać Kościołowi i nie
improwizować.
Misyjne posłanie Jezusa „Idźcie i głoście:
Królestwo Boże jest blisko”, jest o wiele bardziej
zrozumiałe jeśli zwrócimy uwagę, że celem Jego
nauczania było właśnie Królestwo Boże. Jezus
przyszedł oczywiście po to, żeby nas zbawić, ale czym
jest zbawienie jak nie zaproszeniem do Królestwa
Bożego? Jeśli my, którym Kościół powierza misję
głoszenia pojednania, nie przyswoimy sobie czym
jest to Królestwo Boże, które mamy ogłaszać, to
zawsze będziemy błądzić i tworzyć swoje programy
i swoje wizje, nie tylko na ten temat, ale także na
temat jaką misję ma Kościół. Zrozumiałem także,
Info Salette
2015
07

08
de Dieu ? Si nous, que l’Église a chargés de la mission
de réconcilier, n’avons pas assimilé de quoi il s’agit avec
le Royaume de Dieu, nous aurons tendance à flâner et à
créer nos propres programmes et manières de voir, et cela
non seulement en cette matière mais également au sujet
de la mission de l’Église. J’ai fini par me rendre compte
que le Royaume de Dieu dont Jésus parle n’est pas un
ciel vague et lointain, mais le royaume de Justice et Paix
dans lequel il est possible d’entrer dès maintenant. Le
Royaume de Dieu est présent maintenant sur notre terre,
quoique sous forme de germe. C’est une erreur que de
désirer trouver le Royaume de Dieu dans l’autre monde,
et de chercher à l’insérer dans le monde dont nous avons
l’expérience. C’est en Jésus que l’on trouve les Règles
de la Justice de Dieu et on les apprend dans l’Évangile.
(On peut trouver ce même type de raisonnement dans la
“justification” de la Décision n. 8 du Chapitre Général
de 2012).
C’est à partir de cette façon-là de comprendre le salut
qu’il nous devient possible de figurer la manière dont
Marie se présente à La Salette. Pour montrer comment le
péché influence les conditions de vie et quelle espérance
pour la vie procure la conversion ou la réconciliation avec
Dieu, Marie donne des exemples concrets.
Je pense que ce n’est qu’avec le pontificat du pape
François que certains dans l’Église commencent à comprendre
que l’enseignement social de l’Église n’est pas
une théorie lointaine, mais une tentative de mettre les
béatitudes en oeuvre tant dans notre vie individuelle
que dans notre vie sociale, prenant conscience de notre
responsabilité envers les autres et envers la terre tout
entière. Il s’agit là d’un effort qui ne reformule pas des
règles ou des dogmes anciens et inchangeables. On le voit
dans la Préface à l’Enseignement social de l’Église, dont
la lecture est chaleureusement recommandée à chaque salettin.
Constamment l’Église se trouve dans un processus
d’apprentissage (est reformanda) et constamment elle lit
les signes des temps. J’ai ainsi appris que ma première
tâche comme responsable de la Commission Justice et
Paix, c’était ma propre conversion continue. Cela est
tellement obvie que nous ne voulons plus en entendre
parler plus. Il ne faudrait pas cependant que nous demandions
aux autres de mettre justice et paix dans leurs
vies, se réconcilient et respectent la nature et les autres
créatures, alors que nous-mêmes nous ne nous mettons
pas à vivre de cette façon-là. Si nous nous limitons à le
demander aux autres, nous serons « airain qui sonne ou
cymbale qui retentit » (1 Corinthiens 13,1). Si nous nous
abstenons de rendre témoignage à la justice dans notre
propre vie, elle ne sera pas présente dans notre environnement.
C’est une erreur que de s’attendre à travailler
pour ces valeurs au moyen d’actes spectaculaires et en
formulant des exigences justes, mais qui n’imprègnent
pas nos vies en profondeur.
On pourrait penser qu’une attitude aussi radicale
invitation to the Kingdom of God? If we, whom the
Church entrusts with the mission of reconciliation, do
not absorb what this Kingdom of God is about, we are
prone to wander and create our own programs and visions,
not only on this subject but also on the mission
of the Church. I came to realize that the Kingdom of
God that Jesus speaks about, is not a vague, distant
heaven, but is the kingdom of justice and peace,
which can be entered into now. The Kingdom of
God is present now on the Earth, but in germ. It is a
mistake to desire to find the Kingdom of Jesus in the
other world, and to try to insert it in the experienced
world. The Rules of God’s Justice are found in Jesus
and must be learned from the Gospel. (This same
line of reasoning can be found in the “justification”
to Decision #8 of the General Chapter 2012).
It is with this understanding of salvation that we
can frame Mary’s appearance at La Salette. Mary
gives concrete examples to show how sin influences
life conditions, and what hope for life is brought about
by conversion, or reconciliation with God.
I think that it is only with the pontificate of Pope
Francis that some people in the Church are beginning
to understand that the Social Teaching of the Church
is not a remote theory, but an endeavor to implement
the Beatitudes in our individual and social lives,
recognizing our responsibility toward others and the
whole Earth. It is an endeavor that is not re-stating
any ancient and unchangeable rules or dogmas. We
can see this In the Preface to the Social Teaching of
the Church, which I highly recommend to the reading
of every La Salette. The Church is constantly in the
process of learning (est reformanda) and constantly
reads the signs of the times. I learned that my first
task, being in charge of the Justice and Peace Commission,
was my own ongoing conversion. This is so
obvious that we don’t want to hear about it anymore.
However, we should not demand that others practice
justice and peace in their lives, be reconciled and
respect nature and other creatures, if we ourselves
do not start living this way. If we expect this only from
others, we will be like “sounding brass, or a clanging
cymbal” (1 Cor. 13:1). If we do not witness to
justice in our own lives, it will not be present in our
environment. It is a mistake to expect to work for
these values with spectacular actions, and demanding
rightful terms, but which are not deeply reflected and
experienced in our lives.
One might think that such a radical attitude would
not allow us to do anything, because there will always
be somebody saying “Doctor, first treat yourself.” Jesus

Info Salette
2015
também sobre a missão da Igreja. Eu finalmente percebi
que o Reino de Deus que Jesus fala não é um céu vago
e distante, mas é o reino da justiça e da paz, no qual é
possível “entrar” agora. O Reino de Deus já está presente
em nosso meio, ainda que sob a forma de semente. É um
erro querer encontrar o Reino de Deus no outro mundo,
e tentar inseri-lo no mundo que experimentamos. É em
Jesus que encontramos as regras da Justiça de Deus e que
aprendemos no Evangelho. (Você pode encontrar este
mesmo tipo de raciocínio nos argumentos da Decisão 8
do Capítulo Geral de 2012).
É a partir dessa forma de entender a salvação, que
faz possível descobrir como Maria é apresentada em
Salette. Para mostrar como o pecado afeta as condições
de vida e qual é a esperança que a conversão e a
reconciliação com Deus nos proporciona, Maria nos
deu exemplos concretos.
Eu penso que agora, com o pontificado do Papa
Francisco, algumas pessoas na Igreja estão começando
a entender melhor que a doutrina social da Igreja não é
uma teoria remota, mas um esforço para implementar as
bem-aventuranças em nossa vida, quer individual que
socialmente, reconhecendo a nossa responsabilidade
para com os outros e para com toda a Terra. Este é um
esforço que não refaz as regras ou dogmas antigos e
imutáveis. Você vê isso no prefácio à Doutrina Social
da Igreja, cuja leitura é calorosamente recomendada
para cada um de nós saletinos. Constantemente a Igreja
está em um processo de aprendizagem (é reformada)
e constantemente ela lê os sinais dos tempos. Eu
aprendi que minha primeira tarefa como coordenador
da Comissão de Justiça e Paz, era a da minha própria
conversão. Isto parece ser tão obvio, no entanto, não
podemos pedir a outros para promoverem a justiça e paz
em suas vidas, reconciliarem e respeitarem a natureza
e outras criaturas, se nós mesmos não colocamos isso
em prática na nossa vida. Se nos limitarmos a pedir a
outros que façam, seremos “como címbalos estridentes”
(1 Coríntios 13,1). Se nos recusarmos a dar testemunho
de justiça, ela não estará presente em nosso meio. É um
erro esperar para trabalhar esses valores por meio de
atos espetaculares e fazendo justas reivindicações, se
elas não permearem nossas vidas profundamente.
że Królestwo Boże, o którym mówi Jezus nie jest
jakimś nieokreślonym, odległym niebem, ale ma być
królestwem sprawiedliwości i pokoju, i wchodzi się do
niego właśnie tą drogą. Królestwo Boże jest już na tej
ziemi, ale dopiero w zalążku. Błędem jest zarówno to,
że się chce Królestwo Chrystusa całkowicie przenieść
w zaświaty, jak i to, że próbuje się je umiejscowić
zasadniczo w doświadczalnym świecie. Reguły Bożej
sprawiedliwości są wyznaczone przez Jezusa i trzeba
się ich nauczyć się z Ewangelii. (Te same racje zresztą
są przytoczone w uzasadnieniu decyzji nr 8 Kap. Gen
2012).
Troska o zbawienie ludzi przynagliła Maryję do
przyjścia z nieba do La Salette. Maryja na konkretach
pokazuje jak grzechy wpływają na warunki życia i
jaką nadzieję dla życia niesie ze sobą nawrócenie, czyli
pojednanie się z Bogiem.
Myślę, że dopiero z pontyfikatem papieża
Franciszka, niektórzy ludzie w Kościele zaczynają
rozumieć, że Nauka Społeczna Kościoła to nie teoria
daleka od życia, ale jakaś próba implementacji
błogosławieństw w nasze życie indywidualne,
społeczne i naszą odpowiedzialność za innych i całą
ziemię (nasz habitat). Jest próbą, ponieważ nie mówimy
tutaj o żadnych odwiecznych, niezmiennych regułach
czy dogmatach. We wprowadzeniu do Kompendium
Nauki Społecznej Kościoła, które gorąco polecam
każdemu saletynowi, możemy o tym przeczytać.
Kościół stale się uczy (est reformanda) i stale odczytuje
zmieniające się znaki czasu.
Zrozumiałem także, ze pierwszym moim zadaniem,
jako odpowiedzialnego za Komisję Pojednania
Sprawiedliwości i Pokoju jest moje ciągłe nawracanie
się. To jest tak oczywiste, że nawet nie chcemy już o
tym słuchać. A jednak nie można wymagać najpierw
od innych, żeby byli sprawiedliwi, żeby wnosili pokój
do życia, żeby chcieli się pojednać, żeby szanowali
środowisko i inne stworzenia, jeśli my sami wcześniej
nie zaczniemy tak żyć. Gdybyśmy wymagali od innych
a nie od siebie, to bylibyśmy cymbałami brzmiącymi,
jak to określa św. Paweł (Kor. 13,1). Jeżeli my nie
będziemy szukać sprawiedliwości w naszym życiu,
nie będzie jej także w naszym środowisku. Błędem
jest zaczynanie pracy na rzecz tych wartości od
spektakularnych akcji, od słusznych haseł, które
nie są najpierw przemyślane i przeżyte we własnym
doświadczeniu.
Można pomyśleć, że taki radykalizm nie pozwoli
nam nic zrobić, ponieważ zawsze ktoś nam powie
„lekarzu ulecz samego siebie”. Przewidując taką
postawę Jezus mówi: „żaden prorok nie jest mile
widziany w swojej ojczyźnie” (Łk, 4,24). My nie
jesteśmy (na szczęście) aniołami i powinniśmy mieć
09

10
nous réduira à l’inefficacité, car il y aura toujours
quelqu’un pour dire : « Médecin, guéris-toi toi-même ».
Jésus l’a prédit en disant : « aucun prophète n’est bien
reçu dans sa patrie » (Luc 4,24). Nous ne sommes pas
des anges (et c’est heureux) et il nous faut avoir conscience
de nos faiblesses et péchés. Mais cela ne nous
dispense pas de nous charger de la mission. Voilà pourquoi
je considère ma propre conversion à cette manière
de percevoir l’Évangile si importante. L’encyclique
Evangelii Gaudium et la bulle du pape Misericordie
Vultus peuvent se montrer ici fort utiles.
Que peut-on faire pour éviter le découragement
dans l’accomplissement de cette tâche, en restant convaincus
que le chemin sur lequel nous avançons est le
bon chemin et que nous ne sommes pas seuls ?
Il était prévu que 2015 nous aiderait en tout cela.
La Commission Justice et Paix a cherché à communiquer
avec chacun des missionnaires salettins. Pour
commencer, nous avons essayé d’aider ceux qui, dans
les Provinces et Régions, étaient en charge de Justice
et Paix, leur suggérant d’étudier les écrits que nous
avions trouvés suggestifs. Pendant ce temps nous avons
commencé à publier du matériel sur www.lasalette.
info. Parmi ce qui a été publié, il y avait les réflexions
mensuelles préparées par le P. Ron Gagne MS des USA
et traduites en sept langues. Nous les avons trouvées
simples et utiles pour réfléchir la fois au plan personnel
et communautaire.
Nous avons également préparé un calendrier pour
2015, qu’on peut trouver sur notre site internet. Il montre
comment nous joindre aux efforts d’organisations
internationales ainsi qu’aux initiatives de l’Église en
notre Année de Justice et Paix.
Cette année nous avons pu parler de ces problèmes,
à l’occasion de visites canoniques et/ou de Chapitres
provinciaux. Lors de diverses rencontres, j’ai pu présenter
l’idée de Justice et suggérer des façons de la célébrer.
L’idée d’unir les salettins, y compris le laïcat salettin
dans une action commune pour la Justice et pour la Paix
le 10 septembre, a été communiquée deux fois à ceux
qui avaient donné leur adresse e-mail (cf. Décision n. 8
du Chapitre Général de 2012).
On peut poser la question : au cours des douze mois
stipulés par le Chapitre Général, qu’avons-nous fait à
cet égard ? Ce problème de Justice et Paix, nous intéresse-t-il
et nous touche-t-il vraiment ? Sommes-nous
convaincus ? Pour les sceptiques, j’ai des mauvaises
nouvelles : bien que l’Année touche à sa fin, la tâche
assignée par le Chapitre ne se termine pas. Le Chapitre
Général de 2012 a trouvé des références directes au sujet
en question dans notre Règle de vie, aux numéros 22, 24
et 26. C’est là un élément constitutif de notre charisme.
Ce qu’il faudra faire, c’est introduire ce problème dans
notre formation initiale et continuée. Peut-être faudra-t-il
commencer en faisant de petits pas ?
predicted this and says: “no prophet is acceptable in his
hometown.” (Lk 4:24). We are not angels (fortunately),
and we should be aware of our weaknesses and sins.
But this does not excuse us from taking up the mission.
That’s why I consider my own conversion to this way of
perceiving the Gospel to be so important. The encyclical
Evangelii Gaudium and the Papal Bull “Misericordie
Vultus” proclaiming the Jubilee Year of Mercy can be
helpful here.
What might be of use to avoid becoming discouraged
in this work, remaining convinced that we are
on the right path and that we are not alone in this?
2015 was intended to help in this. The Justice
and Peace Commission has been attempting to be
in touch with each La Salette missionary. First we
tried to inspire those in charge of Justice and Peace
in the Provinces and Regions, suggesting that they
study those writings which we have found inspiring.
Meanwhile we started publishing different materials
on www.lasalette.info. Among these were monthly
reflections prepared by Fr. Ron Gagne, MS, from the
USA and translated into seven languages. We find
them simple and helpful both for individual and community
reflection.
We also prepared a calendar for 2015, placed on
our website, showing how we can join with the efforts
of international organizations and the initiatives of the
Church with our Year of Justice and Peace.
This year I had an opportunity to meet personally
La Salette missionaries from different Provinces during
canonical visits and/or Provincial Chapters. We
were able to talk about this issue, and during different
meetings I was able to present the idea of Justice and
suggested ways of celebrating it. The idea of uniting
all La Salettes and the La Salette Laity (Decision #8 of
General Chapter 2012) in common action for Justice
and Peace on Sept. 10 was published twice to those
who had submitted their e-mail addresses.
We can ask the question: what have we done so
far in this regard, in the twelve months stipulated by
the General Chapter? Does this issue of Justice and
Peace really interest and touch us? Are we convinced
about it? For the skeptics I have bad news: despite the
Year coming to an end, the task given by the Chapter
is not ending. General Chapter 2012 found in our
Rule of Life, #s 22, 24 and 26, direct references to
this topic. It is an integral part of our charism. What
lies before us is introducing this issue into our initial
and ongoing formation. Maybe it is necessary to start
from little steps?

Você poderia pensar que uma atitude tão radical
poderia tornar-se ineficiente, porque sempre haverá
alguém para dizer: “Médico, cura-te a ti mesmo”. Jesus
já disse isso: “nenhum profeta é bem recebido na sua
própria terra” (Lucas 4,24). Nós não somos anjos (e isto
é bom) e temos de estar conscientes das nossas fraquezas
e pecados. Mas isso não nos exime desta missão. É
por isso que eu considero importante a minha própria
conversão para esta forma de entender o Evangelho.
Neste sentido a Encíclica Evangelii Gaudium e a Bula
papal Misericórdias Vultus pode nos ser útil.
O que podemos fazer para evitar o desânimo na
realização dessa tarefa e permanecermos convencidos
de que este é o caminho certo e que não estamos sozinhos?
Esperamos que as atividades de 2015 nos tenha
ajudado. A Comissão de Justiça e Paz tem procurado
comunicar-se com cada Saletino. Para começar, tentou
ajudar aqueles que, nas Províncias e Regiões, estavam
encarregados de Justiça e Paz, sugerindo-lhes estudar
os escritos que foram considerados sugestivo. Enquanto
isso, se começou a publicar material no sito www.lasalette.info.
Dentre o que foi publicado havia reflexões
mensais elaboradas pelo Pe. Ron Gagne, ms dos EUA
e traduzido em sete línguas. São textos simples e úteis
para refletir tanto a nível pessoal como comunitário.
Foi preparado também um calendário para 2015,
que pode ser encontrado em nosso site. Ele nos indica
como juntar nossos esforços com as organizações internacionais
e iniciativas da Igreja, no ano da Justiça
e da Paz.
Neste ano, muito se falou sobre estas questões por
ocasião das visitas canônicas e dos Capítulos Provinciais.
Em várias reuniões, eu mesmo apresentei a ideia
de Justiça e sugeri maneiras de como celebrá-la. Por
duas vezes houve uma comunicação incentivando a
ideia de unir os Saletinos, incluindo os Leigos, numa
ação comum para a Justiça e Paz, no dia 10 de setembro
(cf. decisão 8 do Capítulo Geral de 2012).
Pode-se fazer uma pergunta: durante os doze
meses estipulados pelo Capítulo Geral, para o Ano da
Justiça, Paz e Reconciliação o que se pode fazer? Esta
questão da justiça e da paz nos interessa de verdade?
Estamos satisfeitos? Para os céticos, eu tenho uma má
notícia: embora o ano chega ao fim, a tarefa atribuída
pelo Capítulo não termina aqui. O Capítulo Geral de
2012 encontrou referências diretas sobre este assunto
na nossa Regra de Vida, nos números 22, 24 e 26. Este
é um elemento constitutivo do nosso carisma. Por isso
este tema deve ser um elemento presente em nossa
formação inicial e permanente. Quem sabe podemos
ainda continuar a fazer alguns passos?
świadomość własnych słabości i grzechów, co jednak
nie zwalnia nas z naszej misji. Dlatego tak ważne
wydaje mi się przekonanie siebie samego do takiego
rozumienia Ewangelii. Bardzo może nam pomóc w
tym encyklika Evangelii Gaudium i bulla Misericordes
Vultus otwierająca Rok miłosierdzia.
W jaki sposób nie zniechęcić się trudnościami i
umacniać w sobie przekonanie, że to, co robimy ma
sens i że nie jesteśmy w tym osamotnieni?
Temu miał służyć temat roku 2015. W poszukiwaniu
dróg dotarcia do każdego Saletyna, jako Komisja
Sprawiedliwości i Pokoju, próbowaliśmy najpierw
inspirować osoby za to odpowiedzialne w Prowincjach
i Regionach, sugerując im lekturę tych tekstów, które
nam samym wydawały się inspirujące. Jednocześnie
rozpoczęliśmy publikację na stronie internetowej
www.lasalette.info różnych materiałów, razem z
co miesięcznymi refleksjami przetłumaczonymi na
siedem języków, które przygotował ks. Ron Gagne
ze Stanów Zjednoczonych. Uważamy je za bardzo
proste i pomocne zarówno dla indywidualnego jak i
wspólnotowego rozważania.
Przygotowaliśmy również kalendarz roku 2015,
umieszczony na stronie internetowej, który pokazuje
w jaki sposób możemy połączyć wysiłki organizacji
międzynarodowych, oraz inicjatywy Kościoła z
naszym Rokiem Pojednania, Sprawiedliwości i
Pokoju.
W tym roku miałem okazję spotkać się osobiście
z saletynami z różnych prowincji przy okazji wizyt
kanonicznych, lub kapituł. Dało mi to możliwość
zarówno rozmawiania na ten temat, jak i przedstawienia
na różnych spotkaniach samej idei Sprawiedliwości
jak i proponowanego sposobu jego celebracji. Idea
zjednoczenia się we wspólnym działaniu i na rzecz
Sprawiedliwości i Pokoju w dniu 10 września,
wszystkich saletynów wraz ze świeckimi saletynami
(decyzja nr 8, Kap. Gen.) została dwukrotnie
przypomniana każdemu kto podał swój adres
mailowy.
Możemy postawić sobie pytanie: co my sami
zrobiliśmy do tej pory dla tej sprawy, dla której
Kapituła w 2012 roku przeznaczyła 12 miesięcy?
Czy ten temat nas interesuje i dotyka? Czy jesteśmy
przekonani do niego? Dla tych, którzy nie są jeszcze
przekonani, nie mam dobrych wieści. Pomimo, że ten
rok się kończy, nie kończy się zadanie postawione
przez Kapitułę. Kapituła w 2012, doszukała się w
naszej Regule Życia w punktach 22, 24, 25 i 26
bezpośrednich odniesień do powyższego tematu.
Stanowi on integralną część naszego charyzmatu.
Czeka nas zorganizowanie szkół, oraz wprowadzenie
tego tematu do formacji podstawowej i ciągłej. Może
trzeba zacząć od małych kroków?
11

opinion opinion opinião opinia
Premièrement, ce fut une inexpérience merveilleuse pour moi de participer au PPP a La
Salette. C’est un lieu très important pour nous. Je suis ici pour un mois et je peux ressentir
la paix merveilleuse du lieu. Le silence et la beauté des Montagnes m’ont permis de
remplir mon âme de calme et une prière de gratitude. Le lieu m’a permis d’approfondir
mon expérience du PPP. J’ai trouvé fantastique d’être en ce même lieu où est apparue
la Belle Dame. Cela m’a permis de réfléchir encore une fois sur ses paroles aux enfants.
Je me suis promené souvent autour du mont Planeau, pensant à ma vocation, aux vœux
perpétuel, et le chemin sur lequel Dieu me conduisait jusqu’à maintenant. Une autre
bonne expérience pour moi était d’être avec des confrères et sœurs de divers pays où les
missionnaires de Notre Dames de La Salette œuvrent. Je fus émerveillé de rencontrer
tant de diverses cultures. Nous avons passé beaucoup de temps ensemble et nous avons
partagé nos expériences au sujet de la vie dans nos propres pays. Ça m’a aidé d’élargir
ma compréhension de notre Congrégation.
First of all, it was a wonderful experience for me to have my PPP at La Salette. This
place is very important for us. I have been here for a month, and in this time I could feel
the amazing peace of this place. The silence and beauty of the mountains allowed me to
fill my soul with calmness and a prayer of gratitude. It helped me to experience the PPP
more deeply. It is also great that I could really be in the place where the “Beautiful Lady”
appeared. It helped me reflect once again on the words she spoke to the children. I would
frequently walk around Mount Planeau, thinking about my vocation, about perpetual vows
and the path on which God has led me up to now. Another very good experience for me
was being in community with brothers and sisters from many different countries where
the Missionaries of Our Lady of La Salette are working. It was great to meet so many
different cultures. We spent a lot of time together and shared our experiences about life
in our home countries. It helped widen my view of our Congregation.
Adam
Andrzej
Cyran
POLSKA
- PPP 2015 -
Primeiramente quero dizer que foi uma experiência maravilhosa fazer o PPP em La Salette.
Este lugar é muito importante para nós. Foi um mês onde pude sentir a paz incrível deste lugar.
O silêncio e a beleza das montanhas me fez sentir na alma uma calma que foi fundamental
para agradecer em oração por estar aqui. Também foi importante poder estar no lugar onde
a “Bela Senhora” apareceu. Tudo isso e o PPP me ajudou a refletir mais uma vez sobre as
palavras que Maria disse às crianças. Nestes dias em La Salette, freqüentemente eu caminhei
ao redor do Monte Planeau, pensando em minha vocação, sobre os votos perpétuos e sobre o
caminho que Deus me fez fazer até agora. Outra experiência muito boa foi viver em comunidade
com os irmãos e irmãs de diferentes países onde os Missionários de Nossa Senhora
da Salette estão trabalhando. Foi muito bom conhecer tantas culturas diferentes. Passamos
muito tempo juntos e compartilhamos nossas experiências sobre a vida em nossos países de
origem. O PPP me ajudou a ampliar a visão que que eu tinha da nossa Congregação.
Info Salette
2015
12
Po pierwsze niezwykłym przeżyciem dla mnie był fakt przeżywania PPP właśnie na La Salette.
To szczególne miejsce pod wieloma względami. Będąc tutaj przez miesiąc mogłem napełniać
się pokojem tego miejsca. Cisza i piękno otaczających sanktuarium gór pozwalały mi wyciszyć
się, wejść głębiej w modlitwę i dzięki temu jeszcze lepiej przeżywać PPP. Co więcej to, że
mogłem realnie być w miejscu, gdzie objawiła się Piękna Pani, pomogło mi raz jeszcze dogłębnie
zastanowić się nad słowami, które wypowiedziała Maryja do dzieci. Wieczorne spacery
wokół góry Planeau sprzyjały rozmyślaniu o powołaniu, o zbliżających się ślubach wieczystych,
jak również o tym, jak Bóg mnie do tej pory prowadził. Innym bogatym doświadczeniem tego
czasu było dla mnie przebywanie we wspólnocie braci i sióstr z różnych krajów, w których
posługują Misjonarze Saletyni. Była to dla mnie możliwość poznania różnorodności kulturowej
naszego Zgromadzenia. Wspólne spędzanie czasu i dzielenie się doświadczeniem ze
swoich krajów pomogło mi zobaczyć pełniejszy obraz naszego Zgromadzenia.

opinion opinion opinião opinia
Ce fut une expérience formidable pour moi de participer au PPP. C’était un de me rêve
depuis le séminaire. Quand j’ai vu le cite de l’apparition, bu de la fontaine miraculeuse,
cheminé dans les montagnes, participer en la procession au flambeaux, témoigner de la
foi profonde mais simple des pèlerins, et jouir de la joyeuse ambiance du sanctuaire,
ce fut vraiment une expérience enrichissante. J’étais ému de participer en cette réunion
où on trouvait l’unité dans la diversité de notre famille Salettine internationale.
C’est un témoignage formidable au monde d’aujourd’hui qu’étant séparé par langues,
traditions et cultures nous sommes unis par le charisme de réconciliation. Tout ce que
j’ai appris pendant ma formation au sujet de La Salette aux cours des années, j’en ai
maintenant fait l’expérience. L’ambiance paisible que l’on trouve à La Salette inspire
tout ceux qui viennent à suivre l’invitation de notre sainte Mère “ Approchez vous mes
enfants, n’ayez pas peur.” Le message nous invite tous a l’écouter et d’être consolé
par elle dans cette vallée montagneuse.
It was an amazing experience for me to participate in the PPP. It was one of my dreams
since I joined the seminary. When I saw the apparition site, drank the holy water from the
miraculous spring, climbed the mountains, attended evening processions, witnessed the
deep and simple faith of the pilgrims, and enjoyed the joyful and homely atmosphere in
the shrine, it was truly an enriching experience. I had indescribable feelings when I experienced
“the unity in the diversity” of our international La Salette family. It is a powerful
witness to the world that, although we are divided by different languages, traditions, and
cultures we are united by our charism of reconciliation. All I studied over the years of my
formation about La Salette, I have now experienced for myself. The peaceful atmosphere
at La Salette inspires everyone who comes here to follow the invitation of our Blessed
Mother, “Come near my children do not be afraid...” The message invites everyone to
listen to her and to be consoled by her on the lap of the holy mountain of La Salette.
Para mim foi uma experiência incrível participar do PPP. Estar nesta Montanha sempre foi
um dos meus sonhos, desde que entrei para o seminário. A verdadeira experiência que me
enriqueceu foi ter visto o local da Aparição, bebido da água da fonte milagrosa, subido nas
montanhas, participado das procissões da noite, testemunhado a fé profunda e simples dos
peregrinos e constatado o ambiente alegre e familiar do Santuário. Foi uma grande alegria
também experimentar “a unidade na diversidade” da nossa família Saletina. Nossa internacionalidade
é o grande testemunho que damos ao mundo que, apesar de estarrmos divididos
por diferentes línguas, tradições e culturas, estamos unidos pelo mesmo carisma da Reconciliação.
Estar aqui me fez ver com meus próprios olhos, tudo aquilo que eu já estudei sobre
La Salette. A atmosfera tranquila deste lugar inspira todos para seguir o convite de nossa Mãe
Santíssima, “Vinde, meus filhos, não tenhais medo...” A mensagem nos convida a ouvir a
Mãe e a sermos consolados por Ela, especialmente aqui, no alto desta montanha sagrada.
Jino
Chackiath
INDIA
- PPP 2015 -
Uczestnictwo w PPP (Przygotowanie do Ślubów Wieczystych) było dla mnie niesamowitym
przeżyciem. To było jedno z moich wielu marzeń odkąd rozpocząłem seminarium. Kiedy
zobaczyłem miejsce objawienia, piłem wodę z cudownego źródełka, wspinałem się po górach,
uczestniczyłem w wieczornych procesjach, mogłem zobaczyć prostą wiarę pielgrzymów, oraz
cieszyłem się radosną i rodzinną atmosferą w sanktuarium, było to naprawdę ubogacające
doświadczenie. Trudno opisać moje odczucie jedności w różnorodności, którego doświadczałem
w naszej międzynarodowej rodzinie. Stanowi to bardzo mocne świadectwo dla świata, że
pomimo, że różni nas język, tradycja, kultura jesteśmy zjednoczeni przez nasz charyzmat
pojednania. To czego się dowiedziałem o La Salette podczas lat mojej formacji mogłem teraz
sam doświadczyć. Atmosfera spokoju w La Salette inspiruje każdego kto przybywa autaj na
zaproszenie naszej Najświętszej Matki. Jej orędzie zaprasza każdego do słuchania Jej i do
tego by sama mogła nas pocieszyć jakby na swoich kolanach na świętej górze La Salette.
Info Salette
2015
13

MISSIONNAIRES EN MISSION
MISSIONARIES IN THE MISSION
MISSIONÁRIOS EM Missão
Misjonarze w misji
P. MATHEW Manjaly, ms
Par. de Saint-Nicolas de Myra
New South Wales - Australie
P. MATHEW MANJALY, ms
Parish of St. Nicolas of Myra
New South Wales - Australia
P. MATHEW MANJALY, ms
Paróquia S. Nicolas de Myra
New South Wales - Austrália
Ks. Mathew Manjaly, ms
Parafia św. Mikołaja z Myry,
New South Wales - Australia
P. ALFREDO PIECHOTA, ms
Paroisse Widze - Biélorussie
Première Communion - 2015
P. ALFREDO PIECHOTA, ms
Parish of Widze - Belarus
First Communion - 2015
P. ALFREDO PIECHOTA, ms
Paróquia de Widze - Bielorussia
Primeira Comunhão - 2015
Ks. Alfredo Piechota, ms
Parafia Widze Białoruś
Pierwsza komunia - 2015
14

MISSIONNAIRES EN MISSION
MISSIONARIES IN THE MISSION
MISSIONÁRIOS EM Missão
Misjonarze w misji
P. CLEMENTE FELIX MARIO, ms
Mission catholique
Omuthiya - Namíbia
F. CLEMENTE FELIX MARIO, ms
Catholic Mission
Omuthiya - Namíbia
P. CLEMENTE FELIX MARIO, ms
Missão Católica
Omuthiya - Namíbia
Ks. CLEMENTE FELIX MARIO, ms
Misja Katolicka
Omuthiya - Namíbia
P. JEROME SAW EIPHAN, ms
et l’église de bambou.
Myitkyina - Myanmar
F. JEROME SAW EIPHAN, ms
and the Church of bamboo.
Myitkyina - Myanmar
P. JEROME SAW EIPHAN, ms
e a Igreja de bambu.
Myitkyina - Myanmar
Ks. JEROME SAW EIPHAN, ms
i bambusowy kościół.
Myitkyina - Myanmar
15

Les Archives du
Secrétariat Général
Archives of the
General Secretariat
Arquivo da
Secretaria Geral
Archiwum
Sekretariatu Generalnego
1858
16

NOS PREMIÈRES
CONSTITUTIONS
Le premier projet de Règle pour la Communauté
des Prêtres de N.D. de La Salette date de 1852. D’après
un article du P. J. Stern, MS, (Constitutions et Règlements
Anciens des Missionnaires de Notre Dame de La
Salette), ce projet est calqué sur les Constitutions des
Missionnaires diocésains de Lyon, appelés “Chartreux”.
Il s’agit d’un document de quatre pages signé de la main
de Monseigneur de Bruillard le 5 mars 1852.
Le 2 février 1858, lors de la première profession des
Pères Archier, Berlioz, Albertin, Bossan, Buisson, et Petit
dans la Chapelle de l’évêché de Grenoble, des Règles
provisoires ont été données aux nouveaux profès. Selon
le P. J. Stern on doit considérer ces Règles comme nos
premières Constitutions proprement dites
Dans ces premières constitutions, l’idée générale
et le but de la communauté est que les Missionnaires
de N. D. de La Salette doivent se considérer comme les
messagers de la Reine du ciel, chargés spécialement
de desservir le sanctuaire de La Salette, et ils porteront
comme marque distinctive le crucifix spécial de N. D.
de La Salette qui leur rappellera sans cesse le but et
l’esprit propre de leur vocation.
NOSSAS PRIMEIRAS
CONSTITUIÇÕES
O primeiro projecto de Regra para a Comunidade
dos Padres da N. S. de Salette, data de 1852. Segundo
um artigo do P. J. Stern, MS (Constitutions et Règlements
Anciens des Missionnaires de Notre Dame de La
Salette), este projecto é uma réplica das constituições
dos Missionários Diocesanos de Lyon, chamados
“Chartreux”. Trata-se de um documento de quatro
páginas, escrito à mão e assinado por Dom Felisbert
de Bruillard, no dia 5 de Março de 1852.
No dia 2 de Fevereiro de 1858, durante a primeira
profissão dos Padres Archier, Berlioz, Albertin,
Bossan, Buisson e Petit, na Capela do bispado de
Grenoble, uma Regra provisória foi entregue aos novos
professos. Esta Regra, segundo o P. J. Stern, deve
ser considerada como nossa primeira Constituição,
propriamente dita.
Nesta primeira Constituição, a ideia geral e a finalidade
da comunidade é que os Missionários de N.
S. da Salette devem considerar-se como mensageiros
da Rainha do Céu, encarregados, especialmente, de
servir o Santuário de La Salette e trarão como marca
distintiva o crucifixo especial de N. S. de La Salette,
que lhes vai lembrar sem cessar a finalidade e o espírito
próprio da sua vocação.
Our First Constitutions
The first project for a Rule for the priests forming the
Community of Missionaries of Our Lady of La Salette is
dated 1852. According to an article written by Fr. J. Stern,
M.S. titled “The primitive Constitutions and Rule of the
Missionaries of Our Lady of La Salette” (Constitutions et
Reglements Anciens des Missionnaires de Notre Dame de
La Salette). This project was based on the Constitutions
of the diocesan Missionaries of Lyon who were called
“Chartreux”. It was a four-page document signed by
Monseigneur de Bruillard March 5, 1852.
February 2, 1858, of date of the first Profession of
Fathers Archier, Berlioz, Albertine, Bossan, Buisson,
and Petit pronounced in the bishop’s chapel in Grenoble,
a provisional Rule was given to each newly Professed.
According to Fr. Stern these are to be considered our
first Consitutions as such.
According to these first Constitutions, the general
idea and the goal of the Community is that the Missionaries
of Our Lady of La Salette must consider themselves
messengers of the Queen of Heaven, with the
particular task of caring for the Shrine at La Salette, and
they were to wear as a special sign, the distinctive crucifix
of Our Lady of La Salette that is to always remind
them of the proper spirit and goal of their vocation.
NASZE PIERWSZE
KONSTYTUCJE
Pierwszy projekt Reguł dla księży tworzących
Wspólnotę Misjonarzy Matki Bożej Saletyńskiej pochodzi
z roku 1852. Jak podaje artykuł autorstwa ks.
J. Sterna, M.S. zatytułowany „Konstytucje i Reguły
Misjonarzy Matki Bożej Saletyńskiej”, projekt ten był
oparty na Konstytucjach misjonarzy diecezjalnych z
Lyonu, których nazywano „Chartreux”. Był to czterostronicowy
dokument podpisany przez J.E. bpa de
Bruillarda w Marcu 1852.
2 lutego 1858 swoją pierwszą profesję w kaplicy
biskupiej w Grenoble złożyli księża: Archier, Berlioz,
Albertine, Bossan, Buisson, oraz Petit. Każdy z nich
otrzymał wówczas tymczasową Regułę. Według ks.
Sterna należy je uznać za pierwsze Konstytucje.
Zgodnie z tymi pierwszymi Konstytucjami, zasadniczą
ideą i celem przyświecającym wspólnocie było,
aby Misjonarze zostali uznani za misjonarzy Królowej
Nieba, którym powierzono szczególne zadanie troski o
Sanktuarium w La Salette. Jako szczególny znak mieli
oni nosić charakterystyczny krucyfiks Saletyński,
który miai im zawsze przypominać o ich duchowości
i celu ich powołania.
17

Soeurs de Notre Dame
de La Salette
Sisters of Our Lady of
La Salette
Irmăs de N. Sra. da Salette
Siostry Saletynki
18
DE DROIT PONTIFICAL
La Congrégation de SNDS a pensé d’être une
Congrégation de Droit Pontifical au Chapitre Général
de 1998. A ce moment-là toute la Congrégation
n’était pas encore prête. Le Postulatum à cet effet n’a
pas été discuté et a été mis en attente.
En décembre 2009, L’Evêque Bonfis, le délégué
du Vatican au nom de l’Evêque Guy de Kerimel, a
fait une Visite Canonique à notre Congrégation et
a consulté et interviewé toutes les sœurs en France
inclues les membres du Conseil Général. Tous les
Evêques en charge des SNDS dans les différents
pays ont été priés de remplir et répondre à un
questionnaire d’évaluation et l’envoyer à l’Evêque
de Kerimel. Le résultat de la visite canonique du
Vatican a été très positif. On a demandé à la Congrégation
de travailler à devenir une Congrégation de
Droit Pontifical, à cause de la croissance significative
en nombre des membres, en ministères et la
présence dans divers pays.
Le Chapitre Général de 2010 a pris sérieusement
cette proposition de l’Evêque Guy de Kerimel
et a approuvé la recommandation de travailler pour
être une Congrégation de Droit Pontifical. Et après
le Chapitre, la Congrégation a commencé par la
révision de notre Constitution actuelle.
Le Conseil Général à travers les initiatives de la
Supérieure Générale a visité les 11 différents pays
et a proposé la restructuration de la Congrégation:
en mission, régions, et provinces. Il a proposé l’établissement
comme Provinces : La France, Madagas­
Pontifical Right
The Congregation thought of becoming a Congregation
of Pontifical Right at our 1998 General
Chapter. At that time the whole Congregation was
not yet ready. The Postulatum was not discussed,
and so was tabled.
In December 2009, Bishop Bonfis, the delegate
of the Vatican for Bishop Guy de Kérimel, conducted
a Canonical Visit to our Congregation, and
interviewed all the Sisters in France together with
the General Council. All the Bishops in charge of
the SNDS in the different countries were asked to
answer and submit an evaluation questionnaire to
Bishop de Kérimel. The outcome of the Vatican
Canonical Visit was very positive. The Congregation
was recommended to start thinking of becoming
a Congregation of Pontifical Right because we are
growing in the number of members, in ministries,
and are present in many different countries.
The 2010 General Chapter took seriously the
proposal and the recommendation of Bishop Guy
de Kérimel. The General Chapter of 2010 approved
the proposal for the Congregation to be of Pontifical
Right.
After the 2010 General Chapter, the Congregation
started to re-visit and re-read the present
Constitutions.
The General Council, through the leadership
of the General Superior, visited all 11 countries
and re-structured our Congregation into Provinces,
Regions and Mission. For Provinces: France, Mada­

DIREITO PONTIFÍCIO
A Congregação das Irmãs Saletinas pensou em
se tornar de Direito Pontifício no Capítulo Geral de
1998. Porém naquele tempo se viu que a Congregação
ainda não estava pronta para dar este passo.
A Postulata acabou ficando em espera.
Em dezembro de 2009, o Bispo Bonfis, delegado
do Vaticano para o Bispo de Grenoble, Dom
Guy de Kerimel, realizou uma Visita Canônica à
Congregação. Ele entrevistou todas as Irmãs na
França, bem como as Irmãs do Conselho Geral. Neste
tempo também os Bispos responsáveis pelas Irmãs
de Nossa Senhora da Salette, nos diferentes países
onde trabalhamos, foram convidados a responder
um questionário de avaliação e enviar as respostas
a Dom Kerimel. O resultado da Visita Canônica
do Vaticano foi muito positivo. Foi recomendado à
Congregação para começar a pensar em se tornar
uma Congregação de Direito Pontifício, porque
crescia em número de membros, nos ministérios
assumidos e por já estar presente em muitos países
diferentes.
Em 2010, o Capítulo Geral levou a sério a proposta
e a recomendação de Dom Guy de Kerimel
e aprovou a proposta para a Congregação tornar-se
de Direito Pontifício.
Depois deste Capítulo Geral, começou então
um processo de “re-visitar” e “re-ler” as Constituições.
O Conselho Geral, na pessoa da Superiora
Geral, Ir. Elisabeth, visitou todos os 11 países para
re-estruturar a Congregação em missões, regiões e
províncias. Como Província ficaram: França, Madagascar
e Filipinas; como Região criou-se: Angola
e Ad Experimentum a Região de Myanmar; Como
Missões ficaram: Argélia, Brasil, Canadá, Itália,
Polônia e Estados Unidos.
Fez-se também um estudo mais aprofundado
usando os Documentos recomendados por Roma:
Vita Consecrata, A vida fraterna em Comunidade,
Repartir de Cristo e outros. Como parte do processo,
em maio de 2013, na Assembleia da Congregação,
foi realizado um estudo em vista de se fazer uma
primeira redação das novas Constituições. Para isso
se contou com a ajuda de dois canonista enviado
pela CORREF.
Em seguida, foi feita a redação das Constituições
pela Superiora Geral e seu Conselho, acolhendo
as propostas da Assembleia de maio de 2013. Nesta
tarefa o Conselho Geral recebeu a supervisão da
Irmã Suzanne de CORREF.
Irmã Elisabeth, Superiora Geral, enviou as
Prawo Papieskie
Podczas Kapituły Generalnej w 1998 roku
Zgromadzenie uznało za właściwe, aby postarać
się o uzyskanie Praw Papieskich. Wówczas jednak
Zgro-madzenie nie było na to gotowe. Postulaty nie
zostały jeszcze przedyskutowane, więc odłożono je
na pewien czas.
W grudniu 2009 roku, Biskup Bonfis, delegat
Watykanu dla Biskupa Gay de Kerimel (biskupa
Grenoble, któremu podlegamy) przeprowadził wizytę
kanoniczną w naszym Zgromadzeniu. Rozmawiał
z wszystkimi Siostrami we Francji razem z Radą
Generalną SNDS. Wszyscy Biskupi, którym podlegają
Siostry Saletynkii w różnych krajach, zostali
poproszeni o odpowiedź na pytania i ocenę według
kwestionariusza Biskupa Kerimela. Owoce tej wizyty
kanonicznej były bardzo pozytywne. Zalecono,
aby wspólnota zaczęła myśleć o przejściu na Prawo
Papieskie, ponieważ jest nas coraz więcej posługujących
w wielu różnych częściach świata.
Kapituła Generalna 2010 roku poważnie potraktowała
propozycję i zalecenie Biskupa Kermela
i zaakceptowała propozycję, aby Zgromadzenie
przeszło na Prawo Papieskie.
Natomiast po kapitule Zgromadzenie rozpoczęło
tę pracę przez rewizję aktualnej Reguły.
Nasza Rada Generalna z inicjatywy Przełożonej
Generalnej wizytowała 11 krajów i zaproponowała
restrukturyzację Zgromadzenia, podział na misje,
regiony i prowincje. Zaproponowała ustanowienie
Prowincji; francuskiej, malgaskiej, filipińskiej,
ustanowienie regionu Angoli, i „ad experimentum”
regionu Myanmar, oraz ustanowienie misji: w Algierii,
w Brazylii, w Kanadzie, we Włoszech, w
Polsce, i w USA.
Następnie podjęłyśmy pogłębione studium
dokumentów zaleconych nam przez Rzym: „Vita
Consecrata”, „Życie braterskie we wspólnocie”,
„Zacznij od nowa z Jezusem”, wraz z ponownym
odczytaniem Konstytucji i przedstawionej pierwszej
propozycji nowej Reguły, podczas walnego spotkania,
na którym byli obecni dwaj kanoniści przysłani
do nas przez CORREF.
Przełożona Generalna i jej Rada podjęła się
pierwszej redakcji nowej Reguły uwzględniając propozycję
Zgromadzenia Ogólnego, które się odbyło
w maju 2013 roku z pomocą i pod nadzorem siostry
Suzanne z CORREF.
Ta pierwsza redakcja została przedstawiona
19

car et les Philippines; comme Région Angola, et
comme Région ad expéri-mentum : Myanmar et
comme mission : Algérie, Brésil, Canada, Italie,
Pologne et Etats Unis.
Cette démarche a été suivie par une étude
approfondie utilisant les documents recommandés
par Rome : Vita Consacrata, la vie Fraternelle
en communauté, Recommencer de Nouveau avec
le Christ et la relecture de la Constitution et des
propositions pour la première rédaction d’une
Nouvelle Constitution à l’assemblée générale
de la Congrégation du mois de Mai 2013 qui a
été facilitée par deux canonistes envoyés par la
CORREF.
Ensuite la Supérieure Générale et son Conseil
ont entrepris la première rédaction d’une Nouvelle
Constitution suivant les propositions de
l’Assemblée Générale du mois de Mai 2013 avec
l’aide et la supervision de la Sœur Suzanne de la
CORREF.
La Sœur Elizabeth a soumis cette première
rédaction d’une Nouvelle Constitution a l’Evêque
Guy de Kerimel qui l’approuva ad experimentum
et permit son usage. En Octobre 2013 la Nouvelle
Constitution ad experimentum et les autres documents
requis ont été soumis à Rome.
Un étude en commun pour mieux com-prendre
la Nouvelle Constitution ad experimen-tum
a été conduit en chaque pays. Cette étude a été
animée par Sœur Eliszabeth en France, Madagascar,
Brésil, Angola, Algérie, Italie, Canada et
en Pologne ; par la Sœur Marijo aux Philippines
et a Myanmar ; et par la Sœur Marilyn aux Etats
Unis.
Une Commission pour la Constitution, suggérée
par l’Evêque et par Sœur Suzanne de la CORREF,
a été établie, composée de Sr. Elisabeth, Supérieure
Générale, Sr. Célinah, Conseillère et Sr. Estelle,
Supérieure Provinciale de la France. Cette Commission
a terminé son travail de rédiger une Nouvelle
Constitution qui sera soumise à la délibération du
Chapitre Général en 2016. La Nouvelle Constitution
approuvée par le Chapitre Général sera soumise à
Rome, ensuite.
En vérité, on ne sait pas si la Congrégation de
SNDS recevra l’approbation comme Congrégation
de Droit Pontifical. Nous laissons tout cela à
la main de Notre Dame. Nous croyons !
gascar and the Philippines; the Region: Angola
and Ad Experimentum Region of Myanmar; and
Missions: Algeria, Brazil, Canada, Italy, Poland
and the United States.
This was followed by further study and reflection
using the books recommended by Rome: Vita
Consecrata, Fraternal Life in Community and Start
Afresh with Jesus, Following Christ, along with
the re-reading and the proposal for the first draft
of the Constitutions in the May 2013 Assembly of
the Congregation facilitated by two canonists sent
by CORREF.
Then the first rewriting of the Constitutions by
the General Superior and her Council as propo-sed
by the Assembly of the Congregation in May 2013
took place. The General Council was guided and
supervised by Sister Suzanne of CORREF.
Sister Elisabeth then submited the Draft of
the Constitutions to Bishop Guy de Kérimel, who
approved the ad experimentum Constitutions and
gave permission to use them.
The ad experimentum Constitutions and all
the required documents were submitted to Rome
on October 2013.
A common study and understanding of the ad
experimentum Constitutions was conducted in all
countries by Sister Elisabeth as follows France,
Madagascar, Brazil, Angola, Italy, Canada, Algeria,
Poland and with Sister Marijo in the Philippines
and with Sister Marilyn in the United States and
Sister Marijo for Myanmar.
A Committee for the Constitutions has been
formed, as recommended by Bishop Guy de
Kérimel and Sister Suzanne of CORREF. The
members are Sister Elisabeth, our General Superior,
Sister Celinah, General Council and Sister
Estelle, the Provincial Superior of France.
After several deliberations and meetings, the
rewriting of new Constitutions was finally finished
and will be deliberated and approved in the 2016
General Chapter.
We have to continue to live out and give
witness to our Religious Salettine Vocation as
guided by our Rule of Life. We will then submit
to Rome the Constitutions approved in our 2016
Chapter General and pray that everything will be
all right.
Honestly, we cannot tell when we will be approved
as a Congregation of Pontifical Right. If
our Lady wants, she will ask her Son and tell Rome,
“Do whatever Jesus tells you.” We believe.
20

novas Constituição No d para o Bispo Guy de Kerimel
que aprovou Ad Experimentum dando a permissão
para usá-la.
Este texto Ad Experimentum, bem como todos os
documentos necessários, foram submetidos a Roma,
em Outubro de 2013.
Um estudo para compreender melhor as Constituições
Ad Experimentum foi realizado em todos os
países: Irmã Elisabeth realizou este estudo na França,
Madagascar, Brasil, Angola, Itália, Canadá, Argélia
e Polônia. A Irmã Marijo o fez nas Filipinas e em
Myanmar. A Irmã Marilyn fez nos Estados Unidos.
Foi formada uma Comissão para as Constituições,
por recomendação do Bispo Guy de Kerimel,
juntamente com a Irmã Suzanne de CORREF. As
Irmãs desta Comissão são: Irmã Elisabeth, Superiora
Geral; Irmã Celinah do Conselho Geral; e Irmã
Estelle, Superior Provincial da França.
Depois de várias reuniões e deliberações, o
texto final das novas Constituições foi finalmente
concluído e será deliberado e aprovado no Capítulo
Geral de 2016.
Como Irmãs, continuamos a viver e dar testemunho
da nossa vocação religiosa saletina, sempre à
luz da Regra de Vida. O caminho agora será, depois
do Capitulo Geral do próximo ano, apresentar em
Roma as Constituições aprovadas e rezar para que
tudo dê certo.
Não há como dizer quando a Congregação será
aprovada como sendo de Direito Pontifício. Se Nossa
Senhora quiser, ela vai pedir a seu Filho para dizer
a Roma: “Fazei o que Jesus vos disser”. Nós acreditamos
que será possível.
przez siostrę Elisabeth biskupowi Guy de Kerimel,
który ją zatwierdził i pozwolił używać. W październiku
2013 roku, nowa Reguła „ad experimentum”
wraz z innymi wymaganymi dokumentami zostały
przesłane do Rzymu.
Następnie w każdym z krajów, w celu lepszego
zrozumienia, podjęto wspólnotowe czytanie nowej
Reguły. We Francji, na Madagaskarze, w Brazylii,
w Angoli, w Algierii, we Włoszech, w Kanadzie i w
Polsce była przy tym obecna Siostra Elisabeth, na
Filipinach i w Myanmar siostra Marijo, a w USA
siostra Marylin.
Zgodnie z zaleceniem Biskupa Gay de Kerimel
w skład Rady do spraw Konstytucji pod przewodnictwem
S. Suzanne z CORREF wchodziły: S. Elisabeth,
Przełożona Generalna S. Celinah z Rady Generalnej
i S. Estelle, Przełożona Prowincji Francuskiej.
Po kilku naradach i spotkaniach przepisywanie
Konstytucji zostało zakończone i będzie ona przedyskutowana
i zatwierdzona podczas kapituły w
2016 roku. Musimy nadal żyć i dawać świadectwo
naszemu zakonnemu, saletyńskiemu powołaniu,
które wyznacza nasza Reguła Życia. Przedłożymy
Rzymowi Konstytucje zatwierdzone przez Kapitułę
Generalną w 2016 i będziemy się modlić, żeby
wszystko poszło pomyślnie.
Szczerze mówiąc, nie możemy powiedzieć kiedy
nasze Zgromadzenie zostanie uznane na Prawie
Papieskim. Wierzymy, że gdy nasza Matka Boża
Saletyńska tego zechce, poprosi swego Syna i sprawi,
że Rzym „Zrobi wszystko co Jezus powie”.
CANADA
ITALIA
POLSKA
USA
FRANCE
ALGERIA
PHILIPPINES
BRASIL
ANGOLA
MYANMAR
MADAGASCAR
SNDS
21

Le Theme d’année 2016
Theme of the Year 2016
Tema do Ano 2016
Temat Roku 2016
Al b e r t o Ilidio, m s
Les circonstances historiques dans lesquelles
Notre Dame est apparue à Maximin et Mélanie
le 19 septembre 1846, dans les alpes de France,
dans le Village de La Salette, sont toutes étranges
et spéciales, et pour cela revêtues de pas mal de
complexité, qui ne laisseraient à aucun enquêteur
douter qu’il s’agit d’un évènement qui pourrait
faire couler beaucoup d’eau sous le pont.
La nouvelle s’est rapidement répandue dans
la région de Corps, dans la France, dans les pays
voisins et ensuite dans les cinq continents. On
peut aborder cet évènement de plusieurs façons
dépendamment du point de départ.
En ce qui concerne notre brève réflexion, il
est important le fait que cette Apparition a eu
lieu dans un moment trop troublé par les changements
politiques, économiques, et sociaux. En
effet, les temps étaient arrivés à la saturation, par
l’anachronisme du système socio-politique et
économique bourgeois qui dominait à l’époque :
la division de la société en clergé noble et peuple,
avec beaucoup de privilèges pour les deux premières
classes, avait donné place, avec la récente
Révolution française, à un inattendu revirement,
en générant dans le peuple une conscience de
la “dignité de la personne humaine”, sujet pas
seulement de devoirs, mais aussi de droits, que
la Révolution même alors revendique. Comme il
arrive presque en toutes les révolutions, la crainte
est d’inverser la pyramide à faveur de la nouvelle
élite vainqueur. Finalement les hommes sont tous
comme ça : après avoir vaincu la souffrance, ils
22
LA SALETTE: Espérance
de tous LES peuple
LA SALETTE: hope
for all peoples
The historical circumstances in which Our
Lady appeared to Maximin and Melanie September
19, 1846, in the high mountains of the French
Alps, in the parish of La Salette, are all so weird
and peculiar, and therefore covered with so much
complexity, I don’t believe that any investigator
would suspect that this is an event which would
cause so much water to run under the bridge.
The news quickly spread through the region
of Corps, throughout France, throughout the
neighboring countries and then to the five continents.
There are several angles from which
one can address this, depending upon the chosen
starting point.
As for our brief reflection, let us turn our attention
the fact that the Apparition occurred in
a time characterized by political, economic and
social upheaval. In fact, the age had arrived at
the saturation point, given the anachronism of
the socio-political and economic system of the
bourgeoisie that dominated: the three-fold division
of society into clergy, nobility and people,
with great privileges for the first two classes, had
given way, due to the recent French Revolution,
to an unexpected turn, creating a people aware
of the “dignity of the human person, “ a subject
not only with duties but also with rights, to which
the Revolution itself laid claim. As is the case in
almost all revolutions, the fear is that the pyramid
will be inverted in favor of the new elite winner.
After all, men are like that: after gaining the vic­

SALETTE: ESPERANÇA
PARA TODOS OS POVOS
As circunstâncias históricas em que Nossa
Senhora apareceu a Maximino e Melânia, a 19
de Setembro de 1846, nas altas montanhas dos
Alpes franceses, na freguesia de La Salette, são
de todo tão esquisitas e especiais, e por isso revestidas
de tanta complexicidade, que não deixariam
a qualquer investigador alguma suspeita de
tratar-se de um acontecimento que viria a fazer
correr tanta água debaixo da ponte.
A notícia rapidamente se espalhou pela
região de Corps, pela França, países vizinhos
e depois pelos cinco continentes. São vários
os ângulos em que se pode abordar esse facto,
dependendo do interesse do ponto de partida.
No que diz respeito à nossa breve abordagem
chamou-nos atenção o facto mesmo de esta Aparição
ter acontecido num tempo tão con-turbado
por mudanças políticas, económicas e sociais.
De facto, os tempos tinham chegado à saturação,
dado o anacronismo do sistema socio-político
e económico burguês que até então vigorava:
a divisão da sociedade em clero, nobreza e
povo, com imensos e altos privilégios para as
duas primeiras classes, tinha dado lugar, com a
recente Revolução Francesa, a uma inesperada
reviravolta, criando no povo a consciência da
“dignidade da pessoa humana”, sujeito não apenas
de deveres, como também de direitos , que
a própria revolução passa então a reinvindicar.
Como acontece em quase todas as revoluções, o
receio é de inverter a pirâmide a favor da nova
elite vencedora. Afinal os homens são todos assim:
depois de vencerem o sofrimento, tendem a
fazer-se substituir por outro grupo de servidores,
desta feita, o dos vencidos. É precisamente aqui
onde o Céu entra e reage.
O Céu não aceita que isto continue sistematicamente
assim, de revolução em revolução,
mas sempre com os mesmos resultados! E desta
vez o Céu reagiu também prontamente, no sentido
positivo é claro, para remeter as coisas no
LA SALETTE: NADZIEJA
DLA WSZYSTKICH LUDZI
Okoliczności historyczne, w których Matka
Boża ukazała się Maksyminowi i Melanii 19
września 1846 roku w wysokich partiach francuskich
Alp, na terenie parafii La Salette, są tak
szczególne i tak bardzo złożone, iż nie wierzę,
że ktokolwiek mógłby przypuszczać, że wieść
o tym wydarzeniu rozniesie się tak daleko i w
tak krótkim czasie.
Nowina szybko obiegła region Corps,
Francję, sąsiednie kraje, aby dotrzeć w końcu
na pięć kontynentów.
W naszej krótkiej refleksji zwróćmy uwagę
na fakt, że Objawienie miało miejsce w czasie
politycznego, ekonomicznego i społecznego
wstrząsu. Dominujący system burżuazyjny stał
się przeżytkiem. Podział społeczeństwa na trzy
stany: duchowieństwo, szlachtę i stan trzeci, z
wielkimi przywilejami dla dwóch pierwszych
grup, załamał się wskutek nieoczekiwanego
zwrotu. Ludzie stali się świadomi „godności
osoby ludzkiej” – podmiotu nie tylko z obowiązkami,
ale także z prawami – czemu początek
dała rewolucja
począ-
francuska.
Tak jak w przypadku prawie wszystkich
rewolucji, istnieje obawa, że piramida odwróci
się na korzyść nowego zwycięzcy. Ostatecznie
wszyscy ludzie są tacy: po odniesieniu zwycięstwa
okupionego cierpieniem dążą do tego, aby
zastąpić „klasę służących” inną grupą – prze-
prze­
granymi. W tej właśnie sytuacji Niebo daje o
sobie znać i interweniuje.
Niebo jest niezadowolone z tego powtarzającego
się procesu – od rewolucji do rewolucji,
za każdym razem kończącej się z tymi samymi
skutkami! W tym czasie Niebo zareagowało
szybko, pewnie, aby naprawić sytuację,
przychodząc na ratunek „wygnańcom” na tej
planecie, których wybory poważnie zakłóciły
objawiony plan Boga.
23

24
ont la tendance de se faire remplacer par un autre
groupe de serviteurs, c’est-à-dire, le groupe de
vaincus. C’est précisément ici où le Ciel se manifeste
et réagit.
Le Ciel n’accepte pas que cela continue systématiquement
ainsi, de Révolution en Révolution,
mais toujours avec les mêmes résultats ! Et cette
fois-ci le Ciel a réagi aussi rapidement, dans le
sens positif bien sûr, pour remettre les choses dans
leur juste place, venant en aide aux hommes et
femmes de la planète déchus, lorsque les choix
de ceux qui ont le pouvoir troublent gravement le
plan de la création et révélateur de Dieu.
La Salette porte un message d’espérance, pas
seulement pour les Français, mais pour le monde
entier affamé de justice. “Faites-le passer à tout
mon peuple”. C’est le mot d’ordre de la Belle
Dame aux voyants, à fin de son discours. Son
message était plein d’Espérance pour tous les
déshérités de tous les temps.
Le fondamental est ceci : si les révolutions
humaines faillissent, c’est parce que les hommes
pensent seulement aux droits humains, en oubliant
les “droits de Dieu”.
En effet, dans la vision chrétienne, le regard
dont est revêtu le ministère de prendre soin du
prochain et de la compassion, est avant tout, une
façon de “sacrement” du même soin que Dieu
prend pour chacune de ses créatures (cfr. L’épisode
de la terre du Coin). C’est pour cette raison
que le deuxième commandement, d’après Jésus,
vient en deuxième place, même s’il est également
structurant que le premier (Mt.22,36-39).
La Mère de La Salette n’a pas oublié de rappeler
en premier lieu les valeurs théologiques telles
tory over suffering, the tendency is to replace the
“servant class” with another group, namely the
losers. It is precisely here where Heaven enters
the picture and reacts.
Heaven is not satisfied with this continuing
system – going from revolution to revolution,
but always with the same results! And this time
Heaven reacted quickly, certainly in a positive
sense, to put things right, coming to the rescue of
the men and women banished on this planet, when
the choices of those in control severely disturbed
the created and revealed plan of God.
La Salette brings a message of hope, not
only for the people of France, but for all people
thirsting for justice. “Make this known to all my
people.” This is the command of the Beautiful
Lady to the witnesses at the end of her discourse.
Her message was filled with touches of hope for
the disinherited of all times.
The key is this: If human revolutions fail, it is
because they think only in terms of human rights,
forgetting the fundamental “rights of God.”
In the Christian view, ministry focused on care
of the neighbor and on compassion is a kind of
“sacrament” of the care that God has for each of
his creatures (cf. the episode at Coin). That’s why
the second commandment, according to Jesus,
comes in second place, despite being “like” the
first (Mt 22:36-39).
The Mother of La Salette does not forget to
put into first place theological values, such as
personal prayer – daily – and the liturgy – community
prayer; detachment and the relativizing
of material things (as opposed to the rampant

seu devido lugar, vindo em socorro dos homens
e mulheres deste planeta degredados, quando as
escolhas dos maiorais perturbavam gravemente
o plano creacional e revelador de Deus.
La Salette traz uma mensagem de esperança,
não só para os franceses, mas para todo o mundo
ávido de justiça. “Fazei-a passar a todo o meu
povo”. É a palavra de ordem da BELA SENHO­
RA aos videntes, no final da sua comunicação.
A sua mensagem estava recheada de toques de
esperança para todos os deserdados de todos os
tempos.
O fundamental é isto: se as revoluções humanas
falham, é por pensarem apenas em direitos
humanos, esquecendo-se fundamentalmente dos
“direitos de Deus”.
Em visão cristã de facto, a atenção de que
se reveste o ministério do cuidado ao próximo
e da compaixão, é antes de mais uma espécie de
“sacramento” daquele cuidado mesmo que Deus
tem por cada uma das suas criaturas (cfr. episódio
de Coin). Por isso é que o Segundo Mandamento,
segundo Jesus, vem em segundo lugar, apesar
de ser igualmente estruturante como o Primeiro
(Mat.22,36-39).
A Mãe de La Salette não se esqueceu de recordar
em primeiro lugar os valores teológicos
como a oração pessoal - diária - e a litúrgica
- comunitária; o desprendimento e a relativização
das coisas materiais (contra o desenfreado
consumismo dos nossos tempos); o espírito de
submissão aos planos de Deus, contra a mentalidade
actual de fazer tudo como se Deus não
existisse; a visão do trabalho, não apenas como
La Salette przynosi przesłanie nadziei nie
tylko dla Francuzów, ale dla wszystkich ludzi
spragnionych sprawiedliwości. Piękna Pani
na końcu swojego orędzia wzywa świadków,
aby ogłosili je „całemu ludowi”. Z jej orędzia
płynie nadzieja dla ubogich ludzi wszystkich
czasów.
Klucz jest następujący: jeśli ludzkie rewolucje
zawodzą, to dlatego, że ci, którzy je inicjują,
myślą jedynie w kategoriach ludzkich praw, zapominając
o fundamentalnych prawach Bożych.
Z chrześcijańskiego punktu widzenia, służba
skupiona na trosce o sąsiada i na współczuciu
jest swego rodzaju „sakramentem” troski, którą
Bóg otacza swoje stworzenie (por. zdarzenie w
Coin). To dlatego drugie przykazanie według
Jezusa schodzi na drugi plan, pomimo tego, że
jest „podobne” do pierwszego (Mt 22, 36-39).
Matka z La Salette nie zapomina na pierwszym
miejscu umieścić wartości teologicznych,
takich jak codzienna osobista modlitwa i liturgia
modlitwa wspólnoty; oderwanie od tego co
materialne (jako sprzeciw wobec niepohamowanego
konsumpcjonizmu naszych czasów);
duch poddania się Bożym planom, odróżniający
się od współczesnej mentalności życia tak,
jak gdyby Boga nie było; wizja pracy, służącej
nie tylko bogaceniu się, ale przede wszystkim
umacniającej godność osoby ludzkiej. Maryja
mówiła o wszystkich tych rzeczach, pamiętając
o zaniepokojeniu rolników o ziemniaki, zepsute
zboże i gnijące winogrona. Dla niej jest to znak
poważniejszego zepsucia – zepsucia serc ludzi
żyjących bez Boga.
25

que la prière personnelle de chaque jour et la
liturgie communautaire ; le détachement et la relativisation
de choses matérielles (contre l’excès
de consommation de notre temps) ; l’esprit de
soumission aux plans de Dieu, contre la mentalité
actuelle de tout faire comme si Dieu n’existait
pas ; la vision du travail pas seulement comme
production de richesse, mais surtout comme dignification
de la personne humaine. Elle a parlé
de tout cela, attentive aux soucis du peuple rural
avec des pommes-de-terre, le blé gâté et des
raisins qui tombent en poussière, comme signe
visible d’une corruption de cœurs des hommes
vivant sans Dieu.
Les prétendues menaces dans le message qui
troublent la conscience de quelques-uns, elles ne
sont que des avertissements sur les résultats réels
qui viennent toujours d’éphémères succès, lorsque
les hommes volontairement organisent leurs
projets sans Dieu ou encore vivant contre Lui.
La bible est pleine d’épisodes de ce genre.
Marie à La salette, indique la juste direction,
dans le contexte des enseignements de son Fils
Jésus Christ.
Voilà la semence qui est lancée et qui, germant,
crée en nous tous l’espérance d’un monde
amélioré.
Ainsi, La Salette est source d’espérance pour
tous les peuples.
consumerism of our times); the spirit of submission
to God’s plans, contrasted to the current
mentality of doing everything as if God did not
exist; the vision of work, not simply as the production
of wealth, but primarily to enhance the
dignity of the human person. She spoke about
all these things attentive to the rural people’s
concerns over the potatoes, the spoiled wheat
and the grapes that all go to rot as a visible sign
of the more serious corruption of the hearts of
men living without God.
The so-called threats in the message that
cause concern in the minds of some, are after all
a warning of the real results that always happen
with ephemeral successes, when men deliberately
organize their projects without God, or
even contrary to God.
The Bible is full of such stories. Mary at La
Salette points in the right direction, in keeping
with the teachings of her son Jesus Christ.
It is this seed that has taken root and is growing
within us, and which is creating in all of
us all the hope for a better world!
And so, La Salette is a source of hope for
all peoples.
Info Salette
2015
26

produção de riqueza, mas sobretudo como
dignificação da pessoa humana. Tudo isto Ela
falou atenta às preocupações do povo rural com
as batatinhas, o trigo estragado e as uvas com
caruncho a ruirem, como sinal visível duma
corrupção pior, a dos corações dos homens
vivendo sem Deus.
As supostas ameaças na mensagem que
tanto distúrbio provocam na mente de alguns,
não passam afinal de uma chamada de atenção
sobre os resultados reais que sempre acontecem
com os sucessos efémeros, quando os homens
propositadamente organizam os seus projectos
sem Deus ou até contra Ele.
A Bíblia está cheia de episódios deste género.
Maria em La Salette, aponta o dedo para
a direcção certa, na linha dos ensinamentos de
seu Filho Jesus Cristo.
É esta semente que fica e que germinando,
cria em todos nós a esperança de um mundo
melhor!
Assim, La Salette é fonte de esperança para
todos os povos.
Tak zwane groźby w orędziu, które niekiedy
mogą zaprzątać umysł, przestrzegają
przed prawdziwymi skutkami, które zawsze
towarzyszą krótkotrwałym sukcesom, kiedy
ludzie świadomie podejmują swoje działania
bez Boga, a nawet przeciwko Bogu. Biblia jest
pełna takich historii. Maryja w La Salette wskazuje
właściwy kierunek – postępowanie według
nauczania jej Syna Jezusa Chrystusa.
To ziarno, które zapuściło korzenie i wzrasta
między nami, wzbudza w nas wszystkich
nadzieję lepszego świata.
Info Salette
2015
27

Les Evénements
Events
Acontecimentos
Wydarzyło się
Salette
Info 2015
Financial Commission
Meeting with Provincial
Treasures
Roma - Italia
22-27/03/2015
March 22 - 27, 2015
Recteurs de Sanctuaires
de La Salette
La Salette - France
13 - 19/04/2015
April 13 - 19, 2015
Incontro con il
Consiglio de Myanmar
Roma - Italia
5 - 7/05/2015
May 5 - 7, 2015
28

Consiglio della
Congregazione
Luanda - Angola
20/05 - 10/06/2015
May 20 - June 10, 2015
PPP 2015
La Salette
France
1 - 26/07/2015
July 1 - 26, 2015
JRMS
La Salette
France
6-20/09/2015
Sept. 6 - 20, 2015
29

dans les Provinces
in the Provinces
Nas Províncias
w Prowincjach
9-14/02/2015 Feb. 9-14, 2015
Conseil Provincial Pologne - 2015-2018
Provincial Council of Poland - 2015-2018
Conselho Provincial da Polônia - 2015-2018
Rada Prowincjalna w Polsce - 2015-2018
Piotr
Ciepłak
Vic. Provincialis
Andrzej
Zagórski
Sup. Provincialis
Robert
Głodowski
Sec. Assistens
15-21/03/2015 March 15-21, 2015
Conseil Provincial France - 2015-2018
Provincial Council of France - 2015-2018
Conselho Provincial da França - 2015-2018
Rada Prowincjalna we Francji - 2015-2018
Bernard
Gaidioz
Sec. Assistens
Louis de
Pontbriand
Sup. Provincialis
Pierre Jeannot
Rakotonindrainy
Vic. Provincialis
16-21/06/2015 June 16-21, 2015
Conseil Provincial Madagascar - 2015-2018
Provincial Council of Madagascar - 2015-2018
Conselho Provincial de Madagascar - 2015-2018
Rada Prowincjalna na Madagaskarze - 2015-2018
Jean W.
Rakotomahefa
Vic. Provincialis
Romualdo
Rakotondraibe
Sup. Provincialis
Louis-Ernest
Razakarisoa
Sec. Assistens
19-23/10/2015 Oct. 19-23, 2015
Conseil Provincial Etats Unis - 2015-2018
Provincial Council of North America - 2015-2018
Conselho Provincial Estados Unidos - 2015-2018
Rada Prowincjalna w Stanach Zjednoczonych - 2015-2018
30
Raymond
Cadran
Sec. Assistens
René
Butler
Sup. Provincialis
John
Nuelle
Vic. Provincialis

30/06/2015 June 30, 2015
50 ans - MS à Termas de Rio Hondo - Argentine
50 years - MS in Termas Rio Hondo - Argentina
50 anos - MS em Termas do Rio Hondo - Argentina
50-lecie MS w Termas Rio Hondo - Argentyna
11-19/07/2015 July 11-19, 2015
4 ème École de Justice et Paix - Brésil
4th School of Justice Peace - Brazil
4ª Escola de Justiça e Paz - Brasil
4-ta Szkoła Sprawiedliwości Pokoju - Brazylia
10-13/09/2015 Sept 10-13, 2015
Rencontre des Laïcs Salettins - France
Meeting of La Salette Laity - France
Encontro de Leigos Saletinos - França
Spotkanie świeckich saletynów - Francja
10/2015 October, 2015
Nouveau tombeau du P. Jean Berthier - La Salette - France (en construction)
New tomb of Father Jean Berthier - La Salette - France (under construction)
Novo túmulo do P. Jean Berthier - La Salette - França (em construção)
Nowy grobowiec Jeana Berthier - LaSalette - Francja (w trakcie budowy)
31

opinion opinion opinião opinia
Je suis très satisfait de l’opportunité que j’ai eue de participer au rassemblement
de JRMS 2015. Durant cette rencontre, sur la montagne de La Salette, j’ai pu
réfléchir et prier au long de présentation de différents conférenciers. Cela m’a
permis de me tourner davantage vers moi-même comme un réconciliateur,
redécouvrant mon être salettin. Je remercie le Conseil Général pour ce
programme de JRMS qui permet que les plus jeunes de la Congrégation puissent
se rassembler pour échanger des énergies et ainsi se soutenir les uns les autres.
La chose la plus importante que j’ai apprise ici c’est que l’expérience d’échec
dans ma vie peut me permettre de découvrir ce que Notre Dame veut me dire
et ce à quoi elle m’invite pour commencer de nouveau. Je retourne à mon
ministère avec ma foi renouvelée et avec des forces pour continuer.
I am grateful that I have had the chance to participate in JRMS 2015. During
this JRMS on the Mountain of La Salette, I have been able to reflect prayerfully
on the presentations from the different speakers. This has allowed me to
return to myself as a reconciler and rediscover myself as a La Salette. I thank
the General Council for this JRMS, which allows younger La Salettes to be
together, to energize one another, and to strengthen one another. I learned that
the experience of failure in my life allows me to discover what Our Lady is
telling me and where she might be inviting me to try something new. I return
to the soul of my ministry with faith renewed and the energy to go on.
Info Salette
2015
32
Lucas Suan
Zan Lian
MYANMAR
- JRMS 2015 -
Eu estou muito agradecido pela oportunidade que tive de participar de JRMS
2015. Durante este encontro, na montanha de La Salette, eu pude refletir e rezar
as apresentações dos diferentes conferencistas. Isto me permitiu voltar mais para
mim mesmo e me ver como um reconciliador, redescobrindo-me no meu ser saletino.
Agradeço ao Conselho Geral por este JRMS, que permitiu com que os mais
jovens da Congregação possam estar juntos, para trocar energia e para fortalecer
um ao outro. Algo importante que eu aprendi aqui é que a experiência do fracasso
na minha vida pode me permite descobrir o que Nossa Senhora me quer dizer e
onde ela está me convidando para recomeçar de novo. Volto para o meu ministério
com a fé renovada e com forças para continuar seguindo em frente.
Jestem wdzięczny, że mogłem uczestniczyć w Spotkaniu Młodych Saletynów
(JRMS) 2015. Podczas tego JMRS na Górze La Salette mogłem modlić się i
zastanawiać nad tym co mówili bracia, którzy głosili konferencje oraz ci, którzy
dzieli się swoim doświadczeniem. To pozwoliło mi na nowo odkrywać moją
tożsamość saletyńską i moją misję misjonarza Pojednania. Dziękuję Radzie
Generalnej Zgromadzenia za to JMSR, które umożliwia młodym Saletynom
przebywanie razem, abyśmy się mogli nawzajem umacniać i dodawać sił.
Zobaczyłem, że doświadczenie porażki w moim życiu pozwala mi odkryć
słowa Maryi, która zaprasza mnie do czegoś nowego. Wracam do mojej służby
z ożywioną wiarą i energią, która pozwoli mi iść dalej.

opinion opinion opinião opinia
Je remercie le bon Dieu pour ces jours de grâces. Je remercie notre Bien
aimée Mère, la Belle Dame de La Salette pour ce grand privilège de pouvoir vivre
à la Sainte Montagne. Je suis venu en cherchant la paix, la force, pour m’abreuver
à la source de la Belle Dame. Je suis venu en cherchant la lumière du Christ, et en
ces jours j’ai découvert que cette lumière brille beaucoup plus à travers les frères
et les sœurs venant des divers pays, culture et langues….tous sont la voix de Marie
qui fait que la réconciliation soit présente dans le monde. A chaque présentation,
nous avons entendu le Seigneur qui nous invite à nous ouvrir aux besoins du
monde actuel et de nos communautés. Maintenant plus que jamais, L’amour de
Dieu a besoin d’être proclamé pour que sa miséricorde soit manifestée. Je supplie
le Bon Dieu, et notre Mère, pour que nous tous Missionnaires de la réconciliation
puissions vivre avec joie la vocation à laquelle nous sommes appelés.
I thank God for these grace-filled days, and I thank our loving Mother, the
Beautiful Lady of La Salette for this great privilege of being able to be on the
Holy Mountain. I came looking for peace, for strength, for nourishment at the
fountain of the Beautiful Lady of La Salette. I came looking for the light of Christ;
during these days I discovered that light shining through so many brothers and
sisters of diverse countries, cultures and languages. They are the voice of Mary
making reconciliation present in the world. In every discourse, we could hear
the Lord opening us to the needs of the real world and of our community. Today,
more than ever, the love of God needs to be proclaimed, in order to manifest his
great mercy. I ask God and our Mother that we missionaries of reconciliation
might live with joy the vocation to which we have been called.
Agradezco a Dios por estos días de gracia, Agradezco a nuestra amada Madre La
bella Señora de La Salette por este gran privilegio de poder estar en la montaña
Santa. Vine en busca de paz, de fortaleza, a nutrirme de la fuente de la bella
Señora de La Salette. Vine en busca de la luz de Cristo, estos días descubrí
que la luz cada vez brilla más a través tantos hermanos y hermanas de diversos
países culturas y lenguas, son la voz de María haciendo presente en el mundo la
reconciliación. En cada disertación, pudimos escuchar al Señor abriéndonos a las
necesidades del mundo actual y de nuestra comunidad, el amor a Dios necesita
hoy más que nunca ser proclamado, para así manifestar su gran misericordia.
Pido a Dios y a nuestra Madre que como misioneros de la reconciliación vivamos
con alegría la vocación a la que hemos sido llamados.
Dziękuję Bogu za te dni wypełnione łaską i dziękuję naszej kochającej Matce,
Pięknej Pani z La Salette za wielki przywilej bycia na “Świętej Górze”.
Przyjechałem odnaleźć pokój, siłę, aby się wzmocnić przy źródle Pięknej Pani
z La Salette. Przyjechałem szukać światła Chrystusa; przez te dni odkryłem to
światło, które bije od tak wielu braci i sióstr pochodzących z różnych krajów,
kultur i posługujących się różnymi językami. Są oni głosem Maryi czyniąc
pojednanie obecne na świecie. W każdej rozmowie mogliśmy usłyszeć Pana,
który otwiera nas na potrzeby świata i naszej wspólnoty. Dzisiaj, bardziej niż
kiedykolwiek, miłość Boża powinna być głoszona, aby pokazywać Jego wielkie
miłosierdzie. Prosiłem Boga i naszą Matkę, abyśmy my - misjonarze pojednania
- mogli żyć radością powołania do którego zostaliśmy wezwani.
David
Cardozo
ARGENTINA/BOLIVIA
- JRMS 2015 -
Info Salette
2015
33

Albert
Girault, ms
Biju Ch e m p o t t i c k a l, m s
Un témoin sur la montagne
de La Salette
D’une famille de quatre enfants, le P. Albert Girault
est né en 1921 dans le Nord de la France. Tout
jeune, poursuivi par la police nazie, il a dû partir
dans un wagon à bestiaux pour échapper au Service
du Travail Obligatoire (STO) en Allemagne, et
gagner la « Zone Libre ». Il aboutit à Grenoble.
Désirant depuis longtemps être prêtre, c’est alors
qu’il est entré au séminaire des Missionnaires de
La Salette. Il fait son Noviciat à Notre Dame de
l’Hermitage, puis sa Philosophie et sa théologie
chez les Dominicains à L’Arbresle et loge à
Villeurbanne près de Lyon. Puis on le retrouve à
Tournai en Belgique. Ordonné Prêtre au Sanctuaire
de N.D La Salette en Juillet 1950, il est nommé
au service du Noviciat à Corps. En 1966, il a été
le sous-maitre du P. Silvano Marisa notre actuel
Supérieur. Général.
Le moine de La Salette
Moine ? Le P. Albert est au sanctuaire depuis
plus de 33 ans sans jamais l’avoir quitté. Il est un
miracle pour beaucoup : à 94 ans Albert est encore
disponible pour écouter les confessions, dégager
la neige pendant l’hiver, couper le pain pour la
communauté ou écouter le souci du monde par
téléphone. Il se contente de très peu de choses et il
est présent à tout : prières, repas et réunions. C’est
un modèle pour la communauté internationale. En
cette « année de la vie consacrée », merci à Dieu
de nous avoir donné ce modèle pour nous aider à
mieux comprendre notre vie religieuse.
A life witness on the mountain
of La Salette
Father Albert Girault was born in 1921 in the
North of France, one of four children. When he
was a young man, he was pursued by the Nazi
police. In order to avoid the Compulsory Work
Service in Germany, he made his escape to the
non-occupied part of France by cattle car. He ended
up in Grenoble. He had wanted to be a priest for
a long time, and so entered the seminary of the
Missionaries of La Salette. He did his novitiate at
Notre Dame de l’Hermitage and his philosophy and
theology studies with the Dominicans at L’Arbresle,
while residing at Villeurbanne near Lyon. He then
spent time in Tournai, Belgium. Ordained priest
at the Shrine of Our Lady of La Salette in July
1950, he was appointed to serve in the novitiate at
Corps. In 1966 he was the assistant novice master
for Father Silvano Marisa, our current Superior
General.
The monk of La Salette
Monk? Father Albert has been at the shrine for more
than 33 years without ever leaving. It is a miracle
for many: at 94 years of age Albert is still available
to hear confessions, clear snow in winter, cut bread
for the community and listen to the concerns of
the world by telephone. He is happy with few
things and is present at all community activities:
prayer, meals, and meetings. He is a model for
the international community here at the Shrine. In
this “Year of Consecrated Life” we thank God for
giving us this model to help us better understand
our religious life.
34

Info Salette
2015
Um testemunho de vida na
montanha de La Salette
De uma família de quatro filhos, Pe. Albert Girault
nasceu em 1921 no norte da França. Quando era
jovem, foi perseguido pela polícia nazista, o que o
fez fugir de carroça, para uma « Zona Livre », a fim
de evitar o Serviço de Trabalho Obrigatório (STO)
na Alemanha. Acabou por chegar em Grenoble.
Desde muito tempo ele alimentava o desejo de
ser padre e foi assim que entrou para o seminário
dos Missionários Saletinos. Ele fez o noviciado
em Notre Dame de l’Hermitage e seus estudos de
filosofia e teologia com os Padres Dominicanos
em L’Arbresle, residindo em Villeurbanne, perto
de Lyon. Depois passou um tempo em Tournai,
Bélgica. Foi ordenado sacerdote no Santuário de
Nossa Senhora da Salette, em julho de 1950, e foi
nomeado para servir no noviciado em Corps. Em
1966 foi mestre de noviços assistente, inclusive
para o grupo do Pe. Silvano Marisa, nosso atual
Superior Geral.
O monge de La Salette
Monge? Pe. Albert está no Santuário há mais de 33
anos, sem nunca sair dali para outro ministério. É
um milagre para muitos: com 94 anos de idade, Pe.
Albert ainda está disponível para ouvir confissões,
remover a neve durante o inverno, cortar o pão
para a comunidade, ouvir as preocupações de todo
mundo por telefone. Ele se contenta com muito
pouco e está presente em tudo: oração, refeições e
reuniões comunitárias. É um modelo para a Comunidade
Internacional do Santuário. Neste “ano de
Vida Consagrada”, nosso agradecimento a Deus por
nos dar este modelo para nos ajudar a compreender
a nossa vida religiosa.
Świadectwo życia na
górze La Salette
Ks. Albert Girault MS urodził się w 1921 roku na
południu Francji jako jeden z czworga rodzeństwa.
Jako młody człowiek był ścigany przez nazistów.
Aby uniknąć przymusowej pracy w Niemczech
udało mu się uciec do nieokupowanej części
Francji w samochodzie przewożącym bydło.
Dotarł do Grenoble. Dużo wcześniej chciał zostać
księdzem i wstąpił od seminarium Misjonarzy
Saletynów. Nowicjat odbył w Notre Dame de
L’Ermitage, a studia filozofii i teologii ukończył
u Dominikanów w L’Arbresle, mieszkając w
Villeurbanne niedaleko Lyonu. Pewien czas
mieszkał również w Tournai w Belgii. Święcenia
kapłańskie przyjął w sanktuarium Matki Bożej
Saletyńskiej w lipcu 1950 roku i zaraz potem
został skierowany do pracy w nowicjacie w Corps.
W 1966 roku był asystentem mistrza nowicjatu,
a jednym z nowicjuszy był wówczas ks. Silvano
Marisa obecny Generał Zgromadzenia.
Mnich na La Salette
Mnich? Ksiądz Albert jest w sanktuarium od ponad
33 lat, nie opuszczając tego miejsca. Cudem jest
dla wielu to, że w wieku 94 lat nadal jest w stanie
spowiadać, odśnieżać ścieżki w zimie, kroić chleb
dla wspólnoty, czy wysłuchiwać problemów, które
docierają do niego przez telefon. Do szczęścia
potrzeba mu niewiele i uczestniczy we wszystkich
wydarzeniach we wspólnocie, w modlitwach,
posiłkach i spotkaniach. Jest wzorem dla
międzynarodowej wspólnoty tutaj w sanktuarium.
W tym Roku Życia Konsekrowanego dziękujemy
Bogu, że dał nam taki wzór, który pomaga nam
lepiej rozumieć nasze życie zakonne.
35

Remerciments
Gratitude
Gratidão
Wdziecznosc ´´
´
All dates are: dd/mm/yyyy
+ 02-01-2015
Gerard J. Boulanger
NORTH AMERICA
N 20-03-1944
P 01-07-1967
S 26-05-1973
+ 04-01-2015
Patrick R. McCarthy
NORTH AMERICA
N 25-11-1950
P 15-08-1974
S 19-08-1978
+ 27-01-2015
Pierre Le Roux
FRANCE
N 07-02-1935
P 07-10-1956
S 17-05-1964
+ 03-02-2015
Edward Ciesla
POLSKA
~
N 22-10-1936
P 08-09-1953
S 20-10-1959
+ 09-02-2015
Justino M. Makunde
ANGOLA
N 12-03-1980
P 18-08-2007
S 29-07-2012
+ 11-03-2015
.
Roman Gorczynski
POLSKA
N 30-05-1953
P 08-09-1974
S 18-05-1980
+ 24-03-2015
Louis Ouellette
NORTH AMERICA
N 26-05-1934
P 02-07-1955
S 27-05-1961
+ 30-03-2015
James Weeks
NORTH AMERICA
N 03-09-1933
P 02-07-1956
S 26-05-1962
+ 30-03-2015
Hermann Oberson
POLSKA
N 15-07-1934
P 07-10-1953
S 02-04-1960
36

+ 10-05-2015
Zbigniew Czuchra
POLSKA
N 29-11-1934
P 24-12-1965
S 21-06-1968
+ 22-06-2015
Stephen J. Krisanda
NORTH AMERICA
N 01-08-1932
P 02-07-1953
S 28-05-1960
+ 24-06-2015
James T. Lowery
NORTH AMERICA
N 19-08-1929
P 08-09-1949
S 04-06-1955
+ 15-08-2015
Pietro Molinari
ITALIA
N 21-08-1930
P 19-09-1948
S 17-12-1955
+ 20-10-2015
Donald L. Paradis
NORTH AMERICA
N 03-12-1932
P 02-07-1952
S 26-10-1958
+ 06-09-2015
Emanuel Brülisauer
POLSKA
N 05-05-1931
P 19-09-1951
S 14-07-1957
+ 06-07-2015
Eugene Barrette
NORTH AMERICA
N 29-05-1940
P 02-07-1961
S 27-05-1967
13 eme Supérieur Général
13th Superior General
13º Superior Geral
13. Przelozony Generalny
37

Notre Dame
de La Salette
Pi e r r e Ke r l o c´h, m s
38
Le Sanctuaire, Source de
Spiritualité pour nous tous
Comme le titre l’indique, Le sanctuaire de La
Salette est source de vie spirituelle. Ce lieu peut nous
parler de multiples manières. Je vais en détailler
quelques aspects, conscient de ne pas être exhaustif
et d’être aussi très subjectif.
I - Porter un regard nouveau sur ce lieu
Ce lieu ne nous est tout à fait inconnu. Peut-être y
sommes-nous déjà venus ! Nous connaissons une part
de son histoire. Ses photos habitent notre imaginaire.
Qui sait vivent déjà dans un espace de temps, dans
le concret de l’expérience. Passer de l’imaginaire au
réel est bénéfique.
Je faisais un jour visiter Rome à quelqu’un qui y
venait pour la première fois. Il ne cessait de me dire
qu’il était déçu. Il s’était bâti en lui-même une “Rome
mythique”.
II - Le sanctuaire, situé dans un lieu
particulier.
Nous sommes dans les altitudes de la montagne
la montagne dans la tradition biblique, pensons au
Sinaï, au Mont de la Transfiguration, symbolise le
rapprochement avec Dieu, éloigne de la vie ordinaire,
comme aujourd’hui, alors que le monde s’urbanise de
plus en plus.
“Quand je regarde le Gargas – je pense au Sinaï”.
(confidence d’un habitué).
Autre symbolique de l’Ecriture le désert. “Je la conduirai
au désert, et là Je parlerai à son cœur” (Osée 2,14).
Le désert signe de réflexion, de conversion. Pensons
au peuple en marche dans le désert pendant 40
ans – et aux 40 jours de Jésus dans le désert avant de
commencer son ministère.
C’était en 1846 un lieu encore plus désertique
qu’aujourd’hui – sans routes – uniquement traversé
“The Shrine, Source
of Spirituality for us all”
As the title indicates, the Shrine is a source of
spiritual life. This place can speak to us in numerous
ways. I will address certain aspects, knowing that I will
not be exhaustive and I shall be quite subjective.
I - Taking a second look at the place...
This place is not completely unknown to us.
Perhaps some of us have been here before ! We are
familiar with a part of its history. Its photos live in
our imagination. But it exists in space and time, in
the concreteness of experience. To pass from the
imaginary to the real will prove beneficial.
I once made a visit to Rome to meet someone who
had come for the first time. He never stopped telling
me how disappointed he was. He had constructed in
his imagination a « mythical Rome. »
II - The Shrine, situated in a particular place…
We are in the mountain heights – the mountain in
the biblical tradition (we can think of Mount Sinai or the
Mount of Transfiguration) symbolizes connecting with
God, apart from ordinary life, especially today, when the
world is becoming more and more urbanized.
« When I look at Gargas, I think of Sinai, » said
a frequent pilgrim here.
Another symbol from Scripture is the desert. « I
will lead her to the desert, and there I will speak to
her heart. » (Hosea 2 :14)
The desert is a sign of reflection, of conversion.
We are reminded of the people walking in the desert
for forty years – and of the forty days Jesus spent in
the desert before beginning his ministry.
In 1846 this was even more of a deserted place
without roads – only criss-crossed by paths – as we
can still see in the countryside below us – the path of
the postman. This land was only frequented by she­

O Santuário, fonte de
espiritualidade para todos nós
Como o título sugere, O Santuário da Salette é
uma fonte de vida espiritual. É um lugar que pode
nos falar de muitas maneiras. Vou detalhar alguns
aspectos, ciente de não ser tão abrangente e sim,
muito subjetivo.
I - Um novo olhar para este lugar.
Este lugar não nos é completamente desconhecido.
Talvez nós já o visitamos. Sabemos algumas coisas
de sua história. Muitas fotografias deste lugar estão
em nossa imaginação. Quem sabe já vivemos nele
um espaço de tempo, uma experiência concreta.
Porém lembremos que passar do imaginário ao real
é muito importante.
Uma vez visitando Roma, encontrei alguém
que a visitava pela primeira vez. Esta pessoa
repetidamente me dizia que estava desapontada, pois
ela havia construído para si mesma uma ideia de uma
“Roma mítica”.
II – Um Santuário localizado em um lugar
particular
Estamos nas altitudes da montanha - a montanha
na tradição bíblica simboliza a reconciliação com Deus,
o exemplo mais claro é o Sinai, o monte da Transfiguração.
Longe da vida comum, justamente hoje quando
o mundo está se urbanizando cada vez mais.
“Quando eu olho para o Gargas, eu penso no
Sinai”- confissou-me de alguém do lugar.
Outro aspecto simbólico da Escritura é o deserto:
“Eu vou levá-la para o deserto, e ali falarei ao seu
coração” (Os 2,14).
O deserto é sinal de reflexão e de conversão.
Pensemos no povo peregrino pelo deserto por 40 anos
- e os 40 dias de Jesus no deserto, antes de começar
o seu ministério.
Em 1846 este lugar era ainda mais desértico que
hoje - sem estradas - somente os caminhos cruzados
- como ainda podemos ver no Planeau - caminhos
de trabalho. Lugar frequentemente e quase sempre
habitado pelos pastores - ou homens do campo, como
Pedro Selme, o patrão de Maximino. Hoje, muitos
turistas e peregrinos, motoristas e montanhistas -
ou simples caminhantes - sentem-se desorientados
nestes caminhos.
Lugar de silêncio - que aqui pode ser facilmente
encontrado - mesmo se houver “uma multidão
de pessoas” - buscando uma palavra das nossas
antigas Constituições. Lugar de silêncio ainda mais
Sanktuarium, źródło duchowości
dla nas wszystkich
Jak wskazuje na to tytuł, sanktuarium w La Salette
jest źródłem życia duchowego. To miejsce mówi do
nas na różne sposoby. Wyszczególnię tu tylko kilka
aspektów, świadom, że nie jest to spojrzenie wyczerpujące
temat, jak również, że jest to spojrzenie bardzo
subiektywne.
I - Spojrzeć w nowy sposób na to miejsce
Nie jest to miejsce dla nas kompletnie nieznane.
Być może mieliśmy nawet okazję tam być. Znamy jakąś
część jego historii. Pewne zdjęcia utkwiły w naszej
pamięci, zamieszkują naszą wyobraźnię. Przejść od
wyobraźni do rzeczywistości jest zawsze korzystne.
Kiedyś oprowadzałem po Rzymie kogoś, kto przyjechał
tam po raz pierwszy. Nie przestawał mówić mi,
że był rozczarowany. Zbudował sobie i w sobie swój
„Rzym mityczny” - daleki od rzeczywistości.
II - Sanktuarium, usytuowanw w szczególnym
mijejscu.
Jesteśmy na wysokościach, jesteśmy w górach. A
góra w tradycji biblijnej pomyślmy o Synaju, o górze
przemienienia symbolizuje zbliżenie się do Boga,
oddalenie od życia codziennego. Tak samo działa ona
w naszych czasach, choć świat nadal nie przestaje
budować nowych miast.
„Kiedy patrzę na Gargas, myślę o Synaju” (ze
zwierzeń pewnego pielgrzyma).
Inna symbolika biblijna, to pustynia: „Wyprowadzę
ją na pustynię i będę mówił do jej serca” (Oz
2,16). Pustynia jako znak zamyślenia, nawrócenia.
Pomyślmy o ludzie wędrującym przez pustynię przez
40 lat, pomyślmy o 40 dniach Jezusa na pustyni zanim
rozpoczął swą działalność.
W 1846r. to miejsce było jeszcze bardziej pustynią
niż dzisiaj bez dróg- tylko ścieżki tak jak możemy to
zobaczyć jeszcze dzisiaj spoglądając na tzw. ścieżkę
listonosza. Miejsce odwiedzane wyłącznie przez
pasterzy lub kosiarzy jak Pierre Selme, u którego
pracował Maksymin. Nawet dzisiaj czy byłby turystą,
pielgrzymem, kierowcą, góralem, czy zwykłym
przechodniem, tutaj człowiek czuje się wyobcowany,
zdezorientowany.
Miejsce ciszy którą łatwo można tu odnaleźć
nawet jeśli zdarzy się napływ ludzi. Miejsce ciszy,
jeszcze przenikliwszej w zimie ze względu na śnieg,
który tłumi hałas.
Ta droga w górach, jako duchowe doświadczenie,
zgodne z duchem czasu (popatrzmy na drogę do San­
39

de chemins – comme nous pouvons encore le voir
dans le planeau – le chemin du facteur. Lieu fréquenté
uniquement par les bergers – ou des faucheurs, comme
Pierre Selme, l’employeur de Maximin. Meme
aujourd’hui, qu’il soit touriste ou pèlerin, qu’il soit
automobiliste ou montagnard – ou simple promeneur
il se sent dépaysé.
Lieu de silence que l’on peut retrouver facilement
même s’il y a “un concours de peuple” – pour reprendre
l’expression de nos anciennes constitutions. Lieu de
silence, encore plus accentué, l’hiver en raison de la
neige qui amortit tous les bruits.
Cette marche dans la montagne, comme expérience
spirituelle, tout à fait dans l’esprit du temps (pensons au
pèlerinage à Compostelle) est heureusement proposé
par le sanctuaire. Il serait bon que vous interrogez les
responsables de cette pastorale.
C’est un lieu, non de passage, cul de sac, où il faut
vouloir venir – sans circuit. Un lieu où peuvent venir
croyants et incroyants – les assoiffés de vie spirituelle
ouvert au tout venant.
III - Un lieu spécifique, choisi par Marie. (sans
doute en concertation avec son Fils).
Que de fois nous nous sommes dit que Marie
aurait pu choisir un autre lieu, nous dispensant de
problèmes de route, avec la neige, les avalanches,
un autre lieu plus inséré dans une zone habitée, pour
recruter du personnel, pour permettre aux enfants une
meilleure scolarité. Hommes de peu de foi…
IV - Un lieu humanisé: marque par la foi de
pèlerins
“Comment avoir pu bâtir si haut, à cette époque,
sans les moyens actuels” – c’est une réflexion que l’on
entend souvent.
Va encore pour une Eglise… mais ils ont osé
en plus cette hôtellerie – pouvant accueillir 600
personnes.
V - Lieux de l’Apparition.
Ils sont bien au centre du site avec reproduites les
3 phases de l’Apparition de Marie avec chaque fois
les attitudes des enfants.
http://www.lasalette.org/
Hier nos anciens avaient pensé qu’il fallait
protéger ces lieux – les “sacraliser”. Aujourd’hui ils
sont plus visibles, accessibles.
Puisque nous aurons le temps je vous invite, dans
le silence à ouvrir nos yeux et nos oreilles pour revivre
avec Maximin et Mélanie l’événement du 19.09.1846.
Mon but sera ici de vous y préparer.
1) Vierge en pleurs
a) Telle qu’elle est.
pherds or by reapers, such as Pierre Selme, Maximin’s
employer. Even today, whether a tourist or pilgrim,
whether arriving by car or hiking the mountain – or
simply walking, one feels the longing for home.
This is a place of silence – which one can easily
recognize – even if there is a « throng of people » –
to use an expression from our old constitutions. It is
even more a place of silence in winter, because of the
snow, which deadens sounds.
A walk in the mountain, as a spiritual experience,
completely within the spirit of the times (I think of the
pilgrimage to Compostello) is fortunately offered by
the Shrine. It would be good if you ask those responsible
for the program about this possibility.
It is a place, not along the route, but a dead-end,
where it is necessary to want to come – and not just
happen by. It is a place where both believers and nonbelievers
can come – those thirsting for the spiritual
life – open to all comers.
III - It is a specific place, chosen by Mary (no doubt
having consulted her Son).
From time to time we have said that it would have
been better if Mary had chosen another site, relieving
us of the problems associated with the road up the
mountain, the snow, the avalanches ; a place closer to
an inhabited area, where workers could be recruited
and their children allowed a better school system. Men
of little faith…
IV - A humanized place: marked by the faith of
pilgrims
« How was it possible to build so high, at that time,
given the means available ? » This is a question one
often hears. The church is one thing… but then they
risked building the hotel – where they can welcome
600 persons.
V - The Apparition Site.
In the center of the apparition site, the three phases
of Mary’s Apparition are reproduced, each time
showing the position of the children. At one time our
elders thought it would be necessary to protect the
sites – to keep them « holy. » Today they are visible
and accessible.
Since we have the time I invite you, in silence, to
open your eyes and your ears so as to re-live with Maximin
and Mélanie the event of September 19, 1846.
My aim here will be to prepare you for that.
1) The Virgin in tears
a) Her appearance.
- This attitude of Mary gnaws at us, questions us. I
40

acentuado no inverno por causa da neve que amortece
todos os ruídos.
Esta caminhada nas montanhas, como uma experiência
espiritual, inteiramente no espírito dos tempos
(pensemos na peregrinação a Compostela), é alegremente
proposta pelo Santuário? Seria bom se assim
se interrogassem os responsáveis pela pastoral.
Este é um lugar não só de passagem, não é um
“beco sem saída”, onde obrigatoriamente se chega
sem ter onde ir. Este é um lugar onde crentes e não
crentes podem vir - com sua sede de vida espiritual - é
um lugar aberto a todos.
III - Um lugar específico, escolhido por Maria.
(certamente em consulta com o seu Filho).
Quantas vezes dissemos que Maria poderia ter
escolhido outro local, livrando-nos dos problemas
da estrada acidentada, da neve, das avalanches. Um
outro lugar mais inserido em uma zona habitada, para
melhor envolver pessoas, que permiteria às crianças
uma melhor compreensão do que se passou.
“Homens de pouca fé...”, diria Jesus.
IV - Um lugar humanizado: marcado pela fé
dos peregrinos
”Como foram capazes de construir tudo isso,
naquela época, sem os meios atuais” - esta é uma
consideração que muitas vezes ouvimos.
Não somente uma igreja ... mas eles ousaram
além da Igreja, construir um hotel que pode acolher
600 pessoas.
V Os locais de Aparição
Eles estão no centro deste local, com a reprodução
das três fases da aparição de Maria, cada uma delas
com uma atitude diferente das crianças.
A tempo atrás nossos mais velhos tinham pensado
que era necessário proteger esses lugares - “sacralizálos”.
Hoje eles são mais visível, mais acessíveis.
Quando vocês tiverem tempo, eu vos convido a
ficar no silêncio e abrir os olhos e os ouvidos para
tiago de Compostela) jest na szczęście proponowana w
sanktuarium. Byłoby dobrze gdybyście o nią zapytali
odpowiedzialnych za sanktuarium.
To miejsce, nie jest ślepą uliczką, ale trzeba
chcieć tu przybyć. To miejsce otwarte na wierzących
i niewierzących, na wszystkich spragnionych życia
duchowego, otwarte na każdego, kto przychodzi.
III – Miejsce szczególne, wybrane przez Maryję
(bez wątpienia po konsultacji z Synem)
Ileż to razy mówiliśmy sobie, że Maryja mogła
wybrać inne miejsce, gdzie nie mielibyśmy problemów
z drogą, ze śniegiem, z lawinami. Inne miejsce
bardziej zamieszkałe, gdzie łatwiej byłoby o personel
do obsługi, łatwiej o dzieci.
Ludzie małej wiary…
IV – Miejsce zamieszkane: naznaczone wiarą
pielgrzymów
„Jakże mogli budować tak wysoko w górach, w
tamtym czasie, bez środków, które znamy dzisiaj?”
refleksja, którą często słyszymy. To samo dotyczy
przecież Kościoła… „wybudowali jeszcze hotel na
600 osób”.
V – Miejsca Zjawienia
One są ciągle w centrum, przedstawiając trzy fazy
Zjawienia Maryi, i za każdym razem trzy postawy
dzieci. Jeszcze niedawno, nasi seniorzy myśleli, że
trzeba te miejsca ochraniać, podkreślać ich sakralność.
Dzisiaj są one otwarte, łatwiej dostępne.
Ponieważ będziemy mieli sporo czasu, zapraszam
was abyście w ciszy otworzyli wasze oczy i wasze
uszy. Przeżyjmy z Melanią i z Maksyminem to wydarzenie
z 19.09.1846r. Moim celem jest was do tego
przygotować.
1. Dziewica płacząca
a) Taka jak się prezentuje.
- Jej pozycja jest pytaniem, niepokoi nas. Pamiętam
pytanie pewnego dziecka: „powiedz mamusiu
dlaczego Matka Boża płacze?”
41

- Cette attitude de Marie interroge, pose question.
Je reste marqué par la question d’un enfant tout jeune :
“dis maman, pourquoi la Sainte Vierge pleure ?”
- C’est certes un rappel de la souffrance terrestre
de Marie – “toi-même, un glaive te transpercera le
cœur, l’âme” – lui avait annoncé le vieillard Siméon.
(Luc 2, 35).
- Souffrance de Marie au cours de la passion et
au pied de la croix.
- Souffrance du rejet de son Fils.
- Mais souffrance actualisée devant les “péchés”
de son peuple. Ses larmes ne cessent pas tout au long
de son apparition. “Elles coulaient, elles coulaient” –
diront les enfants.
- Souffrance devant les malheurs du monde –
conséquence pour une part des péchés des hommes.
b) Attitude des enfants
- Ils ont d’abord peur. Maximin, le plus courageux,
de dire à Mélanie : garde bien ton bâton Moi je garde
le mien, et je lui donne un bon coup s’il nous fait
quelque chose.
- “J’ai bien cru que c’était une Maman que ses
enfants avaient battu, et qui s’était ensauvée dans la
montagne pour pleurer”. Les premières réactions sont
parfois les meilleures. Il y a bien une part de vérité
dans cette réflexion de Maximin.
- Quelqu’un qui souffre fait peur… Nous ne
savons que dire, nous serions tentés d’éviter les
souffrants, les éprouvés.
c) Les témoins choisi par Marie sont des
“pauvres”.
Matériellement pour Mélanie qui toute jeune a
dû gagner son pain en allant travailler chez les autres.
Pauvres l’un et l’autre au point de vue éducatif.
Première Lettre de Paul aux Corinthiens : 1,2 : “ce
qu’il y a de faible dans le monde, voilà ce que Dieu
a choisi pour couvrir de confusion ce qui est fort…”
Nous aussi avons nos pauvretés, nos faiblesses, nos
blessures…
VI - Divers Lieux :
1- Basilique : plus Chapelle de la Rencontre (une
réussite).
Lieu de célébration liturgique… qui a su se
renouveler. Lieu d’adoration… de prière silencieuse.
2- Chemin de procession :
C’est un peuple en marche – solidaire. Une
procession bien organisée peut convertir.
3- Maison de Pénitence – d’accueil – de
rencontre :
am still marked by the question of a very young child,
« Tell me, Mama, why is the Holy Virgin crying? »
- There is certainly the recalling of Mary’s earthly
suffering – « and you, a sword will pierce your
heart, your soul » – the aged Simeon announced to
her. (Lk 2 : 35).
- The suffering of Mary during the passion and
at the foot of the Cross.
- Her suffering at the rejection of her Son.
- But her suffering was actualized before the
« sins » of her people. Her tears continued for the duration
of the apparition. « They flowed and flowed, »
the children said.
- Her suffering before the evils of the world –
partly a consequence of the sins of men.
b) The attitude of the children
- They were first of all afraid. Maximin, the more
courageous, said to Mélanie : keep your staff close
at hand – I will keep mine, and I will give her a good
whack if she does anything to us.
- “I truly believed that she was a Mom whose
children had beat her, and who had come to the mountain
to cry.” First reactions are sometimes the best.
There is surely a part of the truth in this reflection of
Maximin.
- Someone suffering frightens us…We do not
know what to say, we try to avoid suffering, trials.
c) The witnesses chosen by Mary are the
“poor”.
Materially, for Mélanie who at a young age had
to earn her bread by working for others. Poor from
the point of view of education. Paul’s First Letter
to the Corinthians 1 : 2: “those who are weak in
the world God has chosen to confound the strong
…” We also have our poverty, our weaknesses, our
wounds…
VI - Various Spots at the Shrine:
1 - The Basilica: even more the « Chapelle de la
Rencontre » (a success).
A place of liturgical celebration… which has
been renewed.
A place of adoration… of silent prayer.
2 - The procession:
It is a people on the move – in solidarity. A wellorganzed
procession is capable of converting.
3 - A house of confession – of welcome – of
meeting :
42

eviver com Maximino e Melânia o acontecimento
de 19 de setembro de 1846. Meu objetivo aqui é
preparar você para isso.
1) Virgem em lágrimas
a) Tal como Ela é.
- Essa atitude de Maria nos interroga, levanta
questões. Eu me sinto tocado pela pergunta de uma
criança: “Mãe, por que ela está chorando?”
- Esta é certamente uma recordação do sofrimento
terreno de Maria - “Quanto a você, uma espada
traspassará o teu coração, a tua alma” - dissera-lhe
o velho Simeão. (Lucas 2,35).
- O sofrimento de Maria durante a paixão e, ao
pé da cruz.
- O sofrimento da rejeição de seu Filho.
- Mas também o sofrimento de hoje, diante
dos “pecados” do seu povo. Suas lágrimas não
cessaram durante toda a Aparição. “Elas escorriam,
escoriam...” – disseram as crianças.
- O sofrimento diante da maldade do mundo
consequência, em parte, dos pecados dos homens.
b) A atitude das duas Crianças
- Primeiro eles sentem medo. Maximino, o mais
corajoso, diz a Melânia: “segura bem o teu cajado.
Eu segurarei bem o meu, e vou dar-lhe um golpe se
nos fizer alguma coisa”.
- “Eu realmente pensei que era uma mãe e que
seus filhos tinham batido nela e ela veio à montanha
para chorar.” As primeiras reações são por vezes as
melhores. Há de fato alguma verdade nesta reflexão
de Maximino.
- Alguém que sofre tem medo... Não sabemos
o que dizer, por isso somos tentados a evitar o
sofrimento que nos prova.
c) As testemunhas escolhidas por Maria são
“pobres”
Materialmente. Melânia ainda muito jovem tinha
que ganhar o pão, trabalhando para os outros. Um
pobre tem um outro ponto de vista. Como podemos
ler na Primeira Carta de Paulo aos Coríntios: (1,27)
“aquilo que é fraco aos olhos do mundo, Deus escolheu
para confundir o que é forte...”. Também temos
as nossas pobrezas, as nossas fraquezas e as nossas
feridas.
VI - Outros Lugares:
1- A Basílica – bem como a Capela do Encontro
(um sucesso).
Lugar de celebração litúrgica... que se renovou
com o passar dos anos. Local de adoração, de oração
silenciosa.
- Zapewne jest to przypomnienie Jej ziemskiego
cierpienia – „a twoją duszę miecz przeniknie” zapo- zapowiedział
Jej to starzec Symeon.
- Cierpienie Maryi w czasie Męki i pod krzyżem.
- Cierpienie z powodu odrzucenia Jej Syna.
- Cierpienie zaktualizowane przez grzechy Jej
ludu. Łzy płyną przez cały czas Zjawienia. „Łzy płynęły
i płynęły” powiedzą potem dzieci.
- Cierpienie z powodu nieszczęść na świecie po
części konsekwencja grzechów.
b) Postawa dzieci.
- Najpierw się boją. Maksymin jest odważniejszy
i poleca Melani trzymać twardo kij w ręce. „Ja
trzymam mój i użyję go, jeśli to zechce nam zrobić
coś złego.”
- „Myślałem, że to jakaś mama, pobita przez swoje
dzieci uciekła w góry, żeby się wypłakać.” Pierwsze
reakcje są często najlepsze. Jest dużo racji w tym
stwierdzeniu Maksymina.
- Ktoś, kto cierpi może budzić lęk… nie wiemy
co powiedzieć, mielibyśmy może ochotę unikać ludzi
cierpiących, doświadczanych przez życie.
c) Świadkowie wybrani przez Maryję są „ubogimi”
Materialnie doświadcza tego Melania, która od
wczesnych lat zarabiała na chleb pracując u innych.
Oboje są ubodzy jeśli chodzi o edukację. Pierwszy
List do Koryntian mówi nam: „Bóg wybrał w świecie
to, co niemocne aby zawstydzić to co jest mocne” 1
Kor 1,27.
VI – Inne miejsca:
1- Bazylika: potem Kaplica Spotkania (bardzo
udana).
Miejsce celebracji liturgii, która potrafiła się odnowić.
Miejsce adoracji… modlitwy w ciszy.
2- Droga procesji:
Lud jest w drodze, jest solidarny. Procesja dobrze
przygotowana może nawrócić niejednego.
3- Domek Pojednania, spotkania:
Znak odnowy duszpasterskiej… odpowiedź na
różne oczekiwania pielgrzymów. Znaczenie wsłuchania
się w drugiego.
4- Punkt przyjęcia pielgrzymów, informacja,
hotel.
Przybywając na La Salette z pewną dozą niepewności,
pytamy się, co nas tam spotka. Odpowiedzialny
za grupę się niepokoi, czy wszystko będzie dobrze…
43

Signe d’un renouveau pastoral… répondant à des
demandes diverses.
Importance de l’écoute (qui ne s’improvise pas).
4- Sec. d’accueil, lieux de renseignement,
hôtellerie.
L’arrivant, non sans une certaine angoisse, se
demande ce qui l’attend…
Et le Directeur du groupe s’inquiète… mieux vaut
sans doute le rencontrer après que tout soit en ordre.
Importance d’une nourriture correcte, condition
pour d’autres nourritures.
5- Salles… absentes avant les travaux des années
60 et 70.
6- Cimetière : lieu de mémoire pour le sanctuaire
mais aussi pour toute la Congrégation.
VII - Enfin, pour tout ce que là, on peut faire une
bonne enrichissement spirituel salettin. Comme pour
Père Capre - “J’ai vu l’endroit même où Marie est
apparue. Il était à couper le souffle.”
- a sign of pastoral renewal… responding to diverse
needs.
- the importance of listening (which cannot be
faked).
4 - The reception, information desks, hotel.
- the new arrivals, with a bit of concern, wonder
who will take care of them…
- and the group’s director is worried… better to
meet him after everything is in order.
- the importance of the proper food, necessary to
appreciate the other kinds of nourishment available.
5 - Rooms... absent prior to the works of 1960
and ’70.
6 - The cemetery: a place of memory for the
Shrine, as well as the congregation.
VII - So, after all that, you can experience a good
spiritual enrichment of a La Salette nature. As Father
Capre said “I have seen the spot where Mary appeared.
It took my breath away.”
2- O caminho da procissão:
Somos povo a caminho - solidariedade. Uma
procissão bem organizada pode converter.
3- A Casa da Penitência – da acolhida - do
encontro:
Sinal de renovação pastoral, respondendo às
diversas solicitações.
Importância da escuta (aqui não se improvisa
jamais).
4- Recepção, lugares de informações, hotelaria.
A chegada, sempre com certa ansiedade,
querendo saber o que vem pela frente...
E o diretor do grupo que se inquieta... provavelmente
é melhor encontrá-lo depois de tudo estiver
em ordem.
A importância de uma alimentação adequada,
condição necessária para outros alimentos.
5- Salas... não existiam antes das obras dos anos
60 e 70.
6- Cemitério: lugar de memória para o Santuário,
mas também para toda a Congregação.
jest ważne by go spotkać by wszystko przebiegło w
jak najlepszym porządku. Jakość strawy w restauracji
może wpłynąć na jakość strawy duchowej.
5- Sale…
Których nie było przed pracami przeprowadzonymi
w latach 60-70.
6- Cmentarz:
Miejsce pamięci dla sanktuarium, ale też i dla
całego Zgromadzenia.
VII – Zakończenie
Można tym wszystkim dobrze ubogacić ducha
saletyńskiego, choćby tak, jak ujął to ks.Capre: ”Widziałem
miejsce, gdzie pojawiła się Maryja… zaparło
mi dech w piersiach.”
VII - Enfim, por tudo isso, aqui se pode fazer um
bom enriquecimento espiritual saletino. Como disse
o Padre Capre : “Eu vi o lugar onde Maria apareceu.
Foi de tirar o fôlego”.
44
Info Salette
2015

capa 3
Info Salette
2015