Estrategiak euskararen ikaskuntzan eta irakaskuntzan

dizkio: aztertzeko modukoa eta boluntarioa. Beraz, L. Selinker-entzat
hizkuntza bat ikastea, esperientzia linguistikoa barneratzea da, baina era
berean, ikasleak, ikastea zer den, nola ikasten den eta zer ikasten ari den
definitzen jakitea ere bada. (M.L. Villanueva, 1997: 60).
Azken ideia honen haritik, M.L. Villanuevak ikaslearen ikasteko gaitasuna
eta Holec-en autonomia kontzeptua aipatu ditu. Hau da, hizkuntza bat
ikasten ari den ikasleak, duen helburua lortzeko, egiten ari den prozesuaren
balorazioa eta prozesu horrek emango dituen emaitzen balorazioa egiten
jakin behar du. Hots, ikasleak gaitasun metakognitiboa garatu behar du.
1.3.2. Hizkuntzen eskurapena, jabekuntza, ikaskuntza
1.2. Hizkuntzen irakaskuntza atalean, ikaskuntzaren eta eskurapenaren
arteko bereizketa S. Krashen-en eskutik datorrela esan bada ere, S.
Krashen-ek Second Language Acquisition and Second Language Learning
liburuan, ikaskuntzaren eta eskurapenaren arteko desberdintasuna aipatzea
ez dela berria dio, eta gaineratzen du J. Lawler eta L. Selinker 1971 urtean
eta S.P. Corder 1967 urtean, besteak beste, eskurapena eta ikaskuntza
bereizten saiatu zirela. S. Krashen-ek, horrenbestez, J. Lawler-ek eta L.
Selinker-ek bi egitura kognitibo bereizi zituztela adierazi zuen. Hau da, J.
Lawler-ek eta L. Selinker-ek elkarreragin automatikoaren oinarriak diren
mekanismoak identifikatu zituzten. Elkarreraginean abiadura eta
berezkotasuna garrantzitsuak izanik, ikasleak ez du denborarik kontzienteki
baliabide linguistikoak erabiltzeko, horregatik, elkarreragina gidatzen duten
eta arazo konpontzaileak diren beste mekanismo batzuk identifikatu
zituzten. S.P. Corder-ek W. Lambert-en ezezaguna den paper bat aipatu
zuen eta eskurapenaren eta ikaskuntzaren artean desberdintasuna badagoela
adierazi zuen, gainera, heldu bat ere hizkuntza baten jabe egin daitekeela
uste zuen. (S. Krashen, 1983: 2-3).
61