მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

ათასი ფუტისა და უფრო დიდ სიღრმეზე, ხარობენ და მრავლდებიან ოთხასიატმოსფერო წნევის პირობებში და ხშირად იმდენად მნიშვნელოვან წყალქვეშმეჩეჩებს ქმნიან, რომ გემების მოძრაობასაც აფერხებენ; მაგრამ ისეთი ბუმბერაზიწყალმცენარეები, როგორიც ლიდენბროკის ზღვაში შეგვხვდა, ვგონებ, არსად არიზრდება.ჩვენმა ტივმა ჩაუარა სამი-ოთხი ათასი ფუტის სიგრძის ზღვის წყალმცენარეებს.ისინი ვეებერთელა გველებივით მიიკლაკნებოდნენ იმდენად შორ მანძილზე, რომბოლომდე თვალს ვერ ვაყოლებდი, მათი ცქერით ვერთობოდი, იმედი მქონდა,სადაცაა კუდს დავინახავდი, მაგრამ საათს მისდევდა და ბაფთასავით წყალმცენარესბოლო არ უჩანდა.ვფიქრობდი, რა ბუნების ძალამ შეძლო ასეთი მცენარეების წარმოშობა დაროგორ გამოიყურებოდა დედამიწა ქვეყნის გაჩენის პირველ დღეებში, როდესაც,სითბოსა და სინოტივის ზეგავლენით, მთელ მის ზედაპირზე მხოლოდმცენარეულობა იყო გამეფებული? დადგა საღამო. გგონიათ, ბინდი ჩამოწვა? არა, ისევისეა არემარე განათებული.ვახშმობის შემდეგ ანძის ძირას წამოვწექი, მალე ჩამეძინა და სიზმრებს მივეცითავი.ჰანსი უძრავად იდგა საჭესთან, ტივს თავის ნებაზე უშვებდა. ზურგის ქარიუბერავდა და ამიტომ მართვაც არ იყო საჭირო.პორტ-გრაუბენიდან გასვლის შემდეგ პროფესორმა ლიდენბროკმა დამავალა"საზღვაო დღიურის" წერა. მე უნდა აღმენიშნა სულ უმნიშვნელო დაკვირვებებიც კი,აღმენუსხა საინტერესო მოვლენები: ქარის მიმართულება, ტივის სიჩქარე, განვლილიმანძილი, ერთი სიტყვით, ამ შესანიშნავი მოგზაურობის ყველა წვრილმანი.ასე რომ, თქვენ ამ ყოველდღიურ ჩანაწერებს გაგაცნობთ. ეს ნაწერები ასევთქვათ, თვით ამბებმა მიკარნახეს და, ამიტომ, ზუსტად მოგითხრობთ, როგორგადავლახეთ ზღვა.პ ა რ ა ს კ ე ვ ი, 14 ა გ ვ ი ს ტ ო. - ქრის ჩრდილო-დასავლეთის თანაბარი ქარი.ტივი სწრაფად მიდის პირდაპირი მიმართულებით. ქარიანი ნაპირი ოცდაათ ლიეზერჩება. ჰორიზონტზე არაფერი ჩანს. სინათლის ინტენსიურობა უცვლელია. კარგიამინდია, მსუბუქი იშვიათი ღრუბლები ძალიან მაღლა დაცურავენ ატმოსფეროში.ატმოსფერო გამდინარ ვერცხლსა ჰგავს.თერმომეტრი: + 32°.შუადღისას ჰანსმა კანაფის ბოლოზე ანკესი დაამაგრა, ხორცის პატარა ნაჭერიმიაბა და ზღვაში გადაისროლა. ორი საათი ტყუილად ვუყურყუტეთ. არაფერიგამოჩენილა. ვფიქრობდი, ნუთუ არა ჰყავს ამ წყალს ბინადარი-მეთქი, რომ კანაფიშეირხა. ჰანსმა ანკესი ამოსწია.- თევზი! - წამოიძახა ბიძაჩემმა.- ზუთხია! - ვთქვი მე. - პატარა ზუთხი!პროფესორმა ყურადღებით დაათვალიერ თევზი და არ დამეთანხმა. თქვ ა, ესთევზი უკბილო, ბრტყელი, მომრგვალებული თავიანია და სხეულის წინა და უკანანაწილი მთლიანად ძვლის ფირფიტების ჯავშინითა აქვს დაფარული. იმავე კლასსეკუთვნის, რომელსაც ბუნებისმეტყველებმა ზუთხი მიაკუთვნეს, მაგრამ ზუთხისაგანსაკმაოდ განსხვავდებაო. არც შემცდარა. თევზი ყურადღებით შეათვალიერა დადაასკვნა.- ეს თევზი ეკუთვნის მრავალი საუკუნის წინ ამოწყვეტილ ოჯახს, რომლისგანამარხებული ძვლები დევნონური პერიოდის ფენებშიღა მოიპოვება.