სცნობდნენ, ვიცით პალერმოს გარეუბანში XVI საუკუნეში აღმოჩენილი გოლითებისამბავი. ჩემი არ იყოს, თქვენც მოგეხსენებათ, ბატონებო, 1577 წელს ლუცერნისმახლობლად ნაპოვნი იმ დიდი ძვლების შესწავლის შედეგები. ეს ძვლები, ცნობილიექიმის ფელიქს პლატერის თქმით, ცხრამეტფუტიანი გოლიათისა იყო. მე ხარბადდავეწაფე დოფინეს პროვინციის სილიდან 1613 წელს ამოთხრილი გალიისდამპყრობელის ციმბრების მეფის ტევტობოხუსის ჩონჩხის გამო გამოქვეყნებულკასანიონის ტრაქტატებს და იმ მოგონებებს, ბროშურებსა, სიტყვებსა და კონტრ-სიტყვებს. XVIII საუკუნეში რომ მეცოცხლა, პიერ კამპეს შევედავებოდი შიოხცერისპრეადამიტებსი არსებობფის საკითხში! მე ხელთ მეჭირა ხელნაწერი სათაურითGigans..აქ თავი იჩინა ბიძაჩემის ბუნებრივმა ნაკლმა, რომელიც ძნელად გამოსათქმელისიტყვების საჯაროდ თქმას უშლიდა.- ხელნაწერი სათაურით Gigans.... , - კვლავ წამოიწყო მან.მაგრმ სიტყვა ვერ დაასრულა.- Giganteo...შეუძლებელია! ეს ავბედითი სიტყვა ყელში ეჩხირებოდა! იოჰანეუმში კარგაგემრიელად გაეცინებოდათ.- Gigantostéologie, - როგორც იქნა ამოღერხა პროფესორმა ლიდენბრაოკმა, დაზედაც ორიოდე წყევლა-კრულვა მიაყოლა. ამის შემდეგ გამოცოცხლდა; დააღფრთოვანებ ულმა განაგრძო:- დიახ, ბატონებო, ყოველივე ეს ვიცი! რომ კიუვიემ და ბლუმენბახმა ეს ძვლებიმეოთხეული ეპოქის მამონტისა და სხვა ცხოველთა ძვლებად ჩათვალეს. მაგრამთვით ეს ეჭვი უკვე მეცნიერების შეურაცხყოფაა! სხეული აგრეაა, ჩვენს წინაშე.შეგიძლიათ ნახოთ და ხელითაც შეეხოთ! ეს უბრალო ჩონჩხი კი არაა, არამედდაუზიანებელი სხეულია, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ ანთროპოლოგიისინტერესებისათვისაა შემონახული.ცხადია, ამ მტკიცების უარყოფას არ შევდგომივარ.- ამ სხეულის გოგირდმჟავას ხსნარში დაბანა რომ შემეძლოს, - განაგრძობიძაჩემმა, - მოვაშორებდი ზედ მყრალ მიწას და მოელვარე ნიჟარებს. მაგრამ ესძვირფასი ხსნარი არ გამაჩნია. თუმცა ეს სხეული ასეთი სახითაც თვითონმოგვითხრობს საკუთარ ამბავს.ამის თქმა და პროფესორმა დაავლო ხელი ნამარხ სხეულს და შეატრიალა-შემოატრიალა გამოცდილი ჯამბაზივით.- ხომ ხედავთ, - განაგრძო ლიდენბროკმა, - იგი ექვსი ფუტის სიგრძისაც კი არარის. გოლიათობამდე ბევრი უკლია, ხოლო თუ ვიმსჯელებთ, რომელ რასასეკუთვნის იგი, უეჭველად კავკასიური რასის წარმომადგენელია, ჩვენთვის თეთრრასას ეკუთვნის. ამ ნამარხი ადამიანის ქალა თანაბრად ოვოიდურია. ყბებიგანვითარებულია და ქვედა ყბა წინ წაწეული არ არის. მასში არავითარი ნიშანი არარის, პროგნატიზმისა, 1 გაზომეთ ეს კუთხე: იგი თითქმის ოთხმოცდაათ გრადუსსშეადგენს. მაგრამ მე კიდევ უფრო შორს წავალ დედუქციის გზით და იმის თქმასაცგავბედავ, რომ ეს ადამიანი იაფეტურ ოჯახს ეკუთვნის, რომელიც ინდოეთიდანმოყოლებული დასავლეთ ევროპის საზღვრებამდეა გავრცელებული. ნუ იღიმებით,ბატონებო!________1 ანთროპოლოგთა ენით პროგნატიზმს უწოდებენ ყბის წინ წამოწევას, რაც სხის კუთხეს ცვლის(ავტორის შენიშვნა).
არავის ეღიმებოდა, მაგრამ პროფესორი შეჩვეული იყო, რომ მისი მეცნიერულიახსნა-განმარტებების დროს მსმენელები ღიმილს ვერ იკავებდნენ.- დიახ, - განაგრძო მან კიდევ უფრო მეტი აღფრთოვანებით, - ეს წიაღისეულიადამიანი იმ მასტოდონტების თანამედროვეა, რომელთა ძვლები ამამფითეატრს ავსებს. მაგრამ ჩემს თავს იმის უფლებას არ მივცემ, გითხრათ, რაგზით მოაღწია აქამდე, როგორ ჩამოცოცდნენ დედამიწის ამ უშველებელგამოქვაბულში ის ფეხები, რომლებშიც იგი დაიმარხა. ცხადია, მეოთხეულ ეპოქაშიდედამიწის ქერქში ჯერ კიდევ გრძელდებოდა მნიშვნელოვანი ძვრები დედამიწისუწყვეტ გაცივებას რღვევები მიჰყვებოდა, ქერქი იბზარებოდა და, როგორც ჩანს,ზემოთ მდებარე ქანების ერთი ნაწილი ჩაირღვეოდა ხოლმე. ჩემს საბოლოო აზრს არმოგახსენებთ, მაგრამ ის კი ცხადია, რომ ეს ადამიანი აქ არის. მას თან აქვს თავისინახელავი - ნაჯახი, ეს თლილი კაცი, რომელიც ქვის ხანას ეკუთვნის. ეს კაცი ჩემი არიყოს, ტურისტი ყოფილა და მე, როგორც მეცნიერების პიონერი, ეჭვსქვეშ ვერდავაყენებ მის უძველეს წარმოშობას.პროფესორი გაჩუმდა და აღტაცებულმა ტაში დავუკარი. თანაც ბიძაჩემიმართალი იყო და მის ძმისწულზე უფრო მცოდნე ადამიანებსაც გაუჭირდებოდათმასთან კამათი.კიდევ ახალ მონაპოვარს შევხვდით. ვეება ძვლების გროვაში ეს ნამარხი სხეულიმარტო როდი იყო. ამ მტვერში ყოველ ფეხის გადადგმაზე სხვა სხეულებიცაგვხვდებოდა და ბიძაჩემს შეეძლო ურწმუნოთა დასარწმუნებლდ ყველაზეშესანიშნვი ნიმუშის შერჩევა.ამ სასაფლაოზე ერთმანეთში არეული ადამიანთა და ცხოველთა მრავალითაობის წარმომადგენლები მართლაც საოცარი სანახავი იყო, მაგრამ ჩვენ წინაშეერთი სერიოზული საკითხი დგებოდა, რომლის გადაწყვეტასაც ვერ ვბედავდით.მიწისძვრის შედეგად მოხვდნენ ეს უკვე ადრევე მტვრადქცეული არსებებილიდენბროკის ზღვის ნაპირზე, თუ აქ, მიწისქვეშეთში, ამ ყალბი ცის ქვეშარსებობდნენ, აქ იბადებოდნენ და კვდებოდნენ დედამიწის მკვიდრთა მსგავსად?ჯერჯერობით ცოცხლად ვიხილეთ მხოლოდ თევზები და ზღვის ურჩხულები! ნუთუადამიანიც დააბიჯებდა ამ უკაცრიელ ნაპირებზე?ოცდამეცხრამეტე თავინახევარი საათი ამ ძვლების ხროვაზე მივაბიჯებდით. ცნობისმოყვარეობა სულუფრო წინ გვიხმობდა. გვინდოდა გაგვეგო, კიდევ რა სასწაულს შეიცავდა ესგამოქვაბული, მეცნიერებისათვის რა განძი იყო აქ დაცული? ახლა უკვე აღარაფრისდანახვა არ გამაკვირვებდა.ზღვის ნაპირი უკვე კარგა ხანია ძვლების ბორცვებს იქით მოეფარა. პროფესორსსულაც არ ადარდებდა, რომ შეიძლება გზა დაგვბნეოდა, და სულ უფრო და უფროშორს მიიწევდა. ელექტრონის ტალღების შუქში უხმოდ მივაბიჯებდით. ჩემთვისუცნობი მოვლენების წყალობით, რომლის ახსნა მე არ შემიძლია, და სრულიდიფუზიის გამო, შუქი თანაბრად ანათებდა საგნების სხვადასხვა მხარეს. შუქისწყარო ერთ გრკვეულ წერტილში არ იყო და ამიტომ ჩრდილი სრულებით არარსებობდა. გეგონებოდთ, შუადღეაო, თანაც შუა ზაფხულში და ეკვატორისმიდამოებში, სადაც სხივები ვერტიკალურად ეცემიან. ორთქლი გაქრა, შუქისთანაბარი განაწილების წყალობით კლდეებს, შორეულ მთებს და ტყის კორომებს
- Page 1 and 2:
ჟიულ ვერნიტო
- Page 3 and 4:
გარეთ სივრცე
- Page 5 and 6:
ცნების ხაზგა
- Page 7 and 8:
სიკვდილისაგ
- Page 9 and 10:
ამტკიცებს, რო
- Page 11 and 12:
ფრთებს მისი შ
- Page 13 and 14:
პირველი თავი
- Page 15 and 16:
იმასაც თუ დავ
- Page 17 and 18:
- დიახ. მიპასუ
- Page 19 and 20:
როდესაც ეს სა
- Page 21 and 22:
სრულიად არ ამ
- Page 23 and 24:
იმის აღიარებ
- Page 25 and 26:
მეხუთე თავის
- Page 27 and 28:
ის იყო შესაფე
- Page 29 and 30:
- სწორედ ამაშ
- Page 31 and 32:
- მეცნიერების
- Page 33 and 34:
- დიახ, - დავეთ
- Page 35 and 36:
"ჩემო ძვირფას
- Page 37 and 38:
ჩემს ხვედრს თ
- Page 39 and 40:
ღირსეულმა კა
- Page 41 and 42:
- საუცხოო სამ
- Page 43 and 44:
მეცნიერი მხო
- Page 45 and 46:
ისლანდიელებ
- Page 47 and 48:
- ა! - თქვა ბიძა
- Page 49 and 50:
უფრო ადვილად
- Page 51 and 52:
მეორე დღეს, თ
- Page 53 and 54:
მიწისქვეშა მ
- Page 55 and 56:
ოჯახის საწოლ
- Page 57 and 58:
19 ივნისს, დაახ
- Page 59 and 60:
ბიძაჩემმა მა
- Page 61 and 62:
ჰაერიც კი არ
- Page 63 and 64:
ზოგან ფერდობ
- Page 65 and 66:
ვფიქრობდი, სა
- Page 67 and 68:
ღრუბლიანი ამ
- Page 69 and 70:
ხელაღებით და
- Page 71 and 72:
- კი მაგრამ, გა
- Page 73 and 74:
- რა თქმა უნდა,
- Page 75 and 76:
რომ იგი დედამ
- Page 77 and 78:
მხარის რომელ
- Page 79 and 80: ლავისა და ფიქ
- Page 81 and 82: - არა, აქსელ, ა
- Page 83 and 84: საღამოს რვა ს
- Page 85 and 86: ყურადღებით უ
- Page 87 and 88: რწმენით აღსა
- Page 89 and 90: მაინც სიამოვ
- Page 91 and 92: - საკმაოდ დიდ
- Page 93 and 94: დიდხანს მოვუ
- Page 95 and 96: საზარლად დავ
- Page 97 and 98: საპასუხოდ. თქ
- Page 99 and 100: - დიახ, - ვუპას
- Page 101 and 102: ოცდამეათე თა
- Page 103 and 104: მოგაგონებდა
- Page 105 and 106: ბიძაჩემს ამა
- Page 107 and 108: ადვილი სავარ
- Page 109 and 110: ათასი ფუტისა
- Page 111 and 112: სირაქლემაზე
- Page 113 and 114: ბიძაჩემი ხში
- Page 115 and 116: - მართალიცაა, -
- Page 117 and 118: - მაშინ უფრო დ
- Page 119 and 120: ამინდი, თუ შე
- Page 121 and 122: საით მივქრივ
- Page 123 and 124: - არა, მაგრამ ა
- Page 125 and 126: - არა, ქარი თით
- Page 127 and 128: აზრით, წყლის
- Page 129: ნიადაგში. აქვ
- Page 133 and 134: - არც ერთ ადამ
- Page 135 and 136: - აქსელ, - განა
- Page 137 and 138: დაგვეწვა", რა
- Page 139 and 140: - მიდი, ჩემო ბი
- Page 141 and 142: საკმაო ხანმა
- Page 143 and 144: - უკანასკნელ
- Page 145 and 146: - ჩემო ბიჭუნა,
- Page 147 and 148: ასეც მოხდა. ზ
- Page 149 and 150: - დიახ! კომპას
- Page 151 and 152: ადვილი წარმო
- Page 153 and 154: ბ ო ლ ო ს ი ტ ყ ვ