- ნამდვილად. ეს მთა ხუთი ათასი ფუტის სიმაღლისაა, კუნძულზე ერთ-ერთიყველაზე უფრო შესანიშნავია და, ეჭვს გარეშე, მთელს მსოფლიოში ყველაზეცნობილი, თუკი მის კრატერს დედამიწის ცენტრისაკენ მივყავართ.- მაგრამ ეს ხომ შეუძლებელია! - წამოვიძახე მე და მხრები ავიჩეჩე, რადგანამგვარმა ვარაუდმა აღმაშფოთა.- შეუძლებელიაო! - მკაცრად მიპასუხა პროფესორმა ლიდენბროკმა.- ვითომ რატომ?- იმიტომ რომ ეს კრატერი უთუოდ ლავითა და გავარვარ ებული ლოდებითააამოვსებული... და ...- მაგრამ თუ ჩამქრალია კარტერი?- ჩამქრალი?- დიახ. დედამიწის ზედაპირზე მოქმედი კრატერების რიცხვი ამჟამადდაახლოებით სამასს უდრის; ჩამქრალ ვულკანთა რაოდეობა კი გაცილებით მეტია,ხოლო სნეფელსი ამ უკანასკნელთ ეკუთვნის და, უძველესი დროიდან მისი მხოლოდერთი ამოფრქვევაა ცნობილი 1219 წელს; ამ დროიდან დაწყებული, მისი მოქმედებათანდათან მიწყნარდა და იგი მოქმედ ვულკანთა რიცხვს აღარ ეკუთვნის.ამ საბუთების საწინააღმდეგოდ არავითარი პასუხი არ გამაჩნდა, ამიტომ,დოკუმენტის სხვა გაუგებარ ადგილებს მივადექი.- რას ნიშნავს სიტყვა სკარტარისი და რა შუაშია ივლისის კალენდები? -შევეკითხე ლიდენბროკს.ბიძაჩემი რამდენიმე წამით დაფიქრდა. ეს-ეს იყო იმედი დამესახა, მაგრამმაშინვე გაქრა, რადგან ბიძაჩემმა შემდეგნაირად მიპასუხა:- ის რასაც შენ გაუგებარს უწოდებ, ჩემთვის ნათელია. ეს ადასტურებს, რომსაკნუსემმა მოისურვა თავისი აღმოჩენის ზუსტად მითითება. სნეფელსი მრავალიკრატერისაგან შედგებოდა; ასე რომ, საჭირო იყო მათ შორის იმ კრატერის გამოყოფა,რომელსაც დედამიწის ცენტრისაკენ მივყავართ. როგორ მოიცა ისლანდიელიმეცნიერი? მან შენიშნა, რომ ივლისის კალენდების მოსახლეობისას, ესე - იგი ივნისისუკანასკნელ დღეებში, მწვერვალ სკარტარისის ჩრდილი ხსენებულ კრატეს მიადგება,და ეს გარემოება აღნიშნა თავის დოკუმენტში. განა შეეძლო მას უფრო ზუსტადმითითება? როდესაც სნეფელსის მწვერვალს მივაღწევთ, ჩვენთვის სრულიადუეჭველი გახდება, რომელ გზას უნდა დავადგეთ!როგორც ჩანს, ბიძაჩემს ყველაფერის პასუხი მზად ჰქონდა. ცხადად დავინახე,რომ ძველი ხელნაწერის სიტყების მნიშვნელობაზე იერიშის მიტანა ზედმეტი იყო.ასე რომ, ამის თაობაზე შეკთიხვები შევწყვიტე და, რახან აზრი უნდაშემეცვლევინებინა, მეცნიერულ შენიშვნებზე გადავედი, რომლებიც, ჩემი აზრით,ბევრად უფრო სერიოზული იყო.- იძულებული ვარ, ვაღიარო, - ვთქვი მე, - რომ საკნუსემის წინადადება ნათელიადა არავითარ ეჭს არ სტოვებს. იმასაც ვუშვებ, რომ დოკუმენტი სავსებით სარწმუნოდგამოიყურება. ეს მეცნიერი ჩასულა სნეფელსის სიღრმეში; უნახავს ივლისისკალენდების დაწყებამდე როგორ მოეფინა სკარტარისის ჩრდილი კრატერის პირს;თავის დროის ლეგენდარული გადმოცემებიდან მას ისიც გაუგონია, რომ ეს კრატერიდედამიწის ცენტრში ჩადის; მაგრამ რაც შეეხება იმას, რომ მან თითქოს თვითონჩააღწია იქამდე, რომ ეს მოგზაურობა განახორციელა და იქიდან ცოცხალიდაბრუნდა, ამას კი ვერ დავიჯერებ, ვერა!- ვითომ რატომაო? - იკითხა ბიძაჩემმა მეტად დამცინავი ტონით.
- მეცნიერების ყველა თეორია ხომ იმას ამტკიცებს, რომ ასეთი განზრახვაგანუხორციელებელია!- ყველა თეორია ამას ამბობს? - კეთილი გამომეტყველებით მიპასუხაპროფესორმა. - ო! როგორ გვიშლიან ხელს ეს უბადრუკი თეორიები!ვხედავდი, რომ დამცინოდა, მაგრამ მაინც განვაგრძე.- დიახ! ეჭვსგარეშეა და საყოველთაოდ ცნობილია, რომ სიცხე მატულობსდაახლოებით ერთი გრადუსით დედამიწის ქერქის სიღრმეში ყოველ სამოცდაათფუტზე ჩასვლისას; თუ მივიღებთ, რომ ტემპერატურა განუწყვეტლივ ამშეფარდებით მატულობს, ხოლო დედამიწის რადიუსი დაახლოებით ათას ხუთასლიეს შეადგენს, ცენტრში ტემპერატურა ორას ათას გრადუსს უნდა აღემატებოდეს,ასე რომ, დედამიწის შიგნით ნივთიერება გავარვარებული სითხისა და გაზისმდგომარეობაშია;' რადგან ლითონები, ოქრო, პლატინა, ყველაზე მაგარი ქანებიც კივერ უძლებენ ასეთ სიცხეს ასე რომ, უფლება მაქვს გკითხოთ, თუ არის შესაძლებელიასეთ გარემოში შეჭრა.- მაშ, აქსელ, შენ სიცხე გადარდებს?- ცხადია, მხოლოდ ათი ლიეს სიღრმემდე რომ ჩავაღწიოთ, უკვე დედამიწისქერქის ზღვრამდე მივალთ, რადგან იქ ტემპერატურა უკვე ათას სამას გრადუსსაღემატება.- ხომ არ გეშინია, რომ დადნე?- ამ საკითხის გადაწყეტა თქვენთვის მომინდვია, - მივუგე გაბრაზებულმა.- აი, რა გადაწყვეტილებას ვღებულობ, - მედიდურად დაიწყო პროფესორმალიდენბროკმა, - საქმე ისაა, რომ არც შენ და არც არავინ იცის დანამდვილებით, თურა ხდება დედამიწის შიგნით, ვინაიდან დღესდღეობით ცნობილია სულ ბევრი, მისირადიუსის მხოლოდ ერთი მეთორმეტეათასედი ნაწილი; მეცნიერება მნიშვნელოვნადწაიწევს წინ, თუკი თითოეულ თეორიას ახალ-ახალი თეორიები გააბათილებენ. განაფურიემდე არ ეგონათ, რომ საპლანეტათშორისო სივრცის ტემპერატურა თანდათანკლებულობს და განა დღეს არ ვიცით, რომ ერთეულ სივრცეში ყველაზე დიდისიცივე მინუს ორმოც ან ორმოცდაათ გრადუსზე ნაკლები არ არის? რატომ არშეიძლება, რომ გარკვეულ სიღრმეზე იგივე ეხებოდეს დედამიწის შიგნითა სიცხეს,რატომ არ შეიძლება, რომ ადრე მიაღწიოს ზღვარს, ნაცვლად იმისა, რომ კიდევმატულობდეს იქამდე, სადაც ყველაზე მყარი მინერალებიც კი დნებიან.რახან ბიძაჩემმა ჰიპოთეზების ნიადაგზე გადაიტანა საკითხი, ვეღარაფერივუპასუხე.- იმასაც გეტყვი, რომ ნამდვილმა მეცნიერებმა, მათ შორის პუასონმა,დაამტკიცეს, რომ დედამიწის შიგნით ორასი ათასი გრადუსის ტემპერატურა რომარსებობდეს, დედამიწის ქერქი წინააღმდეგობას ვერ გაუწევდა გამდნარინივითიერებისაგან წარმოქმნილი გახურებული გზების წნევას და ისე აფეთქდებოდაროგორც ქვაბის კედლები ორთქლის დაწოლისაგან.- ეს მხოლოდ პუასონის აზრია, ბიძაჩემო.- დიახ, მაგრამ, ამავე დროს, სხვა გამოჩენილი გეოლოგებიც ფიქრობენ, რომდედამიწის შიგნით არც გაზია, არც წყალი, არც ჩვეულებრივზე უფრო მძიმე ქანები,ვინაიდან, ამ შემთხვევაში, დედამიწას ორჯერ ნაკლები ან ორჯერ მეტი წონაექნებოდა.- თუ მოინდომე, ციფრების მეშვეობით, ყველაფრის დამტკიცება შეიძლება!- ფაქტებიც იგივეს მოწმობენ, განა აშკარა არ არის, რომ ვულკანთა რიცხვმასაგრძნობლად იკლო სამყაროს არსებობის პირველი დღეებიდან დღემდე? და თუკი
- Page 1 and 2: ჟიულ ვერნიტო
- Page 3 and 4: გარეთ სივრცე
- Page 5 and 6: ცნების ხაზგა
- Page 7 and 8: სიკვდილისაგ
- Page 9 and 10: ამტკიცებს, რო
- Page 11 and 12: ფრთებს მისი შ
- Page 13 and 14: პირველი თავი
- Page 15 and 16: იმასაც თუ დავ
- Page 17 and 18: - დიახ. მიპასუ
- Page 19 and 20: როდესაც ეს სა
- Page 21 and 22: სრულიად არ ამ
- Page 23 and 24: იმის აღიარებ
- Page 25 and 26: მეხუთე თავის
- Page 27 and 28: ის იყო შესაფე
- Page 29: - სწორედ ამაშ
- Page 33 and 34: - დიახ, - დავეთ
- Page 35 and 36: "ჩემო ძვირფას
- Page 37 and 38: ჩემს ხვედრს თ
- Page 39 and 40: ღირსეულმა კა
- Page 41 and 42: - საუცხოო სამ
- Page 43 and 44: მეცნიერი მხო
- Page 45 and 46: ისლანდიელებ
- Page 47 and 48: - ა! - თქვა ბიძა
- Page 49 and 50: უფრო ადვილად
- Page 51 and 52: მეორე დღეს, თ
- Page 53 and 54: მიწისქვეშა მ
- Page 55 and 56: ოჯახის საწოლ
- Page 57 and 58: 19 ივნისს, დაახ
- Page 59 and 60: ბიძაჩემმა მა
- Page 61 and 62: ჰაერიც კი არ
- Page 63 and 64: ზოგან ფერდობ
- Page 65 and 66: ვფიქრობდი, სა
- Page 67 and 68: ღრუბლიანი ამ
- Page 69 and 70: ხელაღებით და
- Page 71 and 72: - კი მაგრამ, გა
- Page 73 and 74: - რა თქმა უნდა,
- Page 75 and 76: რომ იგი დედამ
- Page 77 and 78: მხარის რომელ
- Page 79 and 80: ლავისა და ფიქ
- Page 81 and 82:
- არა, აქსელ, ა
- Page 83 and 84:
საღამოს რვა ს
- Page 85 and 86:
ყურადღებით უ
- Page 87 and 88:
რწმენით აღსა
- Page 89 and 90:
მაინც სიამოვ
- Page 91 and 92:
- საკმაოდ დიდ
- Page 93 and 94:
დიდხანს მოვუ
- Page 95 and 96:
საზარლად დავ
- Page 97 and 98:
საპასუხოდ. თქ
- Page 99 and 100:
- დიახ, - ვუპას
- Page 101 and 102:
ოცდამეათე თა
- Page 103 and 104:
მოგაგონებდა
- Page 105 and 106:
ბიძაჩემს ამა
- Page 107 and 108:
ადვილი სავარ
- Page 109 and 110:
ათასი ფუტისა
- Page 111 and 112:
სირაქლემაზე
- Page 113 and 114:
ბიძაჩემი ხში
- Page 115 and 116:
- მართალიცაა, -
- Page 117 and 118:
- მაშინ უფრო დ
- Page 119 and 120:
ამინდი, თუ შე
- Page 121 and 122:
საით მივქრივ
- Page 123 and 124:
- არა, მაგრამ ა
- Page 125 and 126:
- არა, ქარი თით
- Page 127 and 128:
აზრით, წყლის
- Page 129 and 130:
ნიადაგში. აქვ
- Page 131 and 132:
არავის ეღიმე
- Page 133 and 134:
- არც ერთ ადამ
- Page 135 and 136:
- აქსელ, - განა
- Page 137 and 138:
დაგვეწვა", რა
- Page 139 and 140:
- მიდი, ჩემო ბი
- Page 141 and 142:
საკმაო ხანმა
- Page 143 and 144:
- უკანასკნელ
- Page 145 and 146:
- ჩემო ბიჭუნა,
- Page 147 and 148:
ასეც მოხდა. ზ
- Page 149 and 150:
- დიახ! კომპას
- Page 151 and 152:
ადვილი წარმო
- Page 153 and 154:
ბ ო ლ ო ს ი ტ ყ ვ