მოგზაურობა დედამიწის ცენტრისაკენ

ცნების ხაზგასმა: რომელიმე ჩანჩქერის, მდინარის, უღრანი ტყის, ვულკანისა თუგადაკარგული კუნძულის რარიგ მშვენიერი სურათები არ უნდა გადაგვიშალოსვერნმა, იგი არასოდეს კმაყოფილდება ესთეტიკური ტკბობით. თუკი ჟან-ჟაკ რუსოსპეიზაჟი დაკავშირებულია ადამიანის გრძნობებსა და მის შეგრძნებათაგაფურჩქვნასთან, თუკი ბერნარდენ დე სენ-პიერის ან შატობრიანის პეიზაჟშიველური ბუნების სიდიადე უპირისპირდება პროზაულ არსებობას დაეგზოტიურობას იშველიებს, ვერნის პეიზაჟი, კარგი გაგებით, უტილიტარულია,მწერლის ფიქრით, ბუნების სილამაზე ესთეტიკური შეგრძნების წყაროც არის დამატერიალური სიმდიდრის შემცველიც.მაგრამ იმისათვის, რომ ბუნებას და დედამიწას დაეპატრონოს, ადამიანმა ჯერსაკუთარი თავი უნდა დაიმორჩილოს. ამ პრობლემას ჟიულ ვერნი მეცნიერულიჰუმანიზმის საკუთარი პოზიციებიდან მიუდგა.ეს პრობლემატიკა მრავალნაირად არის გარდატეხილი ვერნის თხზულებებშიდა ადამიანთა შორის წვრილმანი შეტაკებების ეპიზოდებში ვლინდება. ეს მოზარდმკითხველში. სინანულსა და ადამიანის სულმდაბალი საქციელის გამო, სირცხვილისგრძნობას იწვევს. ავტორისეული ჩარევა ასეთ შემთხვევაში აშკარა და გასაგებია.გაორება არც ავტორს და არც მის გმირებს არა სჩვევია.ვერნის სამყარო მოქმედების სამყაროა. პერსონაჟები აქ პოზიტიურადმოქმედებენ. მათ მრავალი რამ ადარდებთ ობიექტური სამუყაროს შემეცნებაში.მწერლის აზრით, ადამიანის სწორად წარმართულ ვნებებსა და განცდებს სამყაროსგარდაქმნა ძალუძს. ეს კი ერთ-ერთი წახნაგია მთელი ვერნისეული სამყაროს სწორმიმართულებაში.რასობრივ საკითხში ჟიულ ვერნი თანასწორუფლებიანობის მომხრეა. ამასადასტურებს შეერთებულ შტატებში ზანგთა პრობლემის გაშუქება, ინდიელებისა დასხვა ხალხთა დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლის მხარდაჭერა.ჟიულ ვერნი არ იყო პოლიტიკური მოღვაწე, მაგრამ პოლიტიკას განზე ვერგანუდგებოდა: მსოფლიო ამბები სულ უფრო მკვეთრად, ზოგჯერ მუქარითა დასაშიშროებით იჭრებოდ კაცობრიობის არსებობაში. იგივეს თქმა შეიძლება მისპერსონაჟებზეც. ვერნის მეცნიერთა უმრავლესობას თავისთავად პოლიტიკა არაინტერესებს. მათი აზრით, კაცობრიობის ბედნიერი მოამვალი მეცნიერებისწინსვლამ უნდა მოიტანოს და დაამკვიდროს. მაგრამ თვით პოლიტიკა შეახსენებსხოლმე მათ თავის არსებობას.პოლიტიკის ერთ-ერთ ხელშესახები სფეროა ომისა და მშვიდობის საკითხი.ომები აბსურდად მიაჩნიათ მეცნიერებს. მათ სწამთ, რომ მეცნიერება წარმართავსკაცობრიობის სწორ მოქმედებას. მეცნიერება უპირისპირდება ომს. ომში ძალასმიმართავენ, ხოლო მეცნიერება ძალას გონებაში და შემწყნარებლობაში ხედავს.ჟიულ ვერნის სამყაროს ზემოქმედების ძალა და ერთიანობა იმაშიცმდგომარეობს, რომ იგი თვითონ იძლევა დადებით მაგალითს თავისი პერსოჟთაშორის ურთიერთობის აგებით. ეს ურთიერთობა ეყრდნობა თითოეული პიროვნებისსაჭირბოროტო საკითხების მიღმა პარაქტიკულ მოქმედებას. ეს მოქმედებაკოლექტიურია და ამიტომ თითოეული ადამიანი ერთობლივ ღონისძიებებში ავლენსთავის მეობას.სამკვდრო-სასიცოცხლო ან, უბრალოდ, დაძაბულ სიტუაციაში ვერნისპერსონაჟების ურთიერთობა ადამიანისნ საუკეთესო თვისებებს ემყარება. ადამიანებსუხდებათ სულიერი და ფიზიკური ძალების მაქსიმალური დაძაბვა. ამით ისინი