Αναθεώρηση Του Συντάγματος & Οικονομία

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ Ἡ Ἐλεύθερη Οἰκονοµία, εἶναι µία Οἰκονοµικὴ Μηχανή, ποὺ βασίζει τὸ κέρδος στὴν ἐπένδυση καὶ στὴν νέα τεχνολογία/ἀνακαλύψεις καὶ στὴν µέσα ἀπὸ αὐτὴ αὔξηση τῆς παραγωγικότητας (συµπίεση κόστους, βελτίωση ποιότητας) καὶ ἀνταγωνιστικότητας, καὶ οὕτω αὔξηση τοῦ κέρδους, ποὺ ἐπιτρέπει µὲ τὴν σειρὰ του ἐπενδύσεις καὶ καλύτερες ἀµοιβὲς γιὰ τοὺς ἐργαζόµενους καὶ µιὰ Οἰκονοµία θετικοῦ ἀποτελέσµατος (Win Win), ὅπου τὸ κέρδος αὐξάνει αὐξάνοντας τὴν παραγόµενη «Πίττα». Ἡ Ἐλεύθερη Οἰκονοµία εἶναι ἡ Οἰκονοµικὴ Μηχανὴ ποὺ µπορεῖ νὰ ὑλοποιήση (καὶ ὑλοποίησε µεταπολεµικὰ µέχρι τὴν Νέα Τάξη Πραγµάτων) τὶς Συνταγµατικὲς Ἐπιταγὲς τῆς Κοινωνικῆς ∆ικαιοσύνης, τῆς Οἰκονοµικῆς Ἀνάπτυξης, καὶ τῆς Πολιτικῆς Σταθερότητας. Ἡ ἄκρως ἀνταγωνιστικὴ Οἰκονοµία τῆς Ἀγορᾶς σὰν «οἰκονοµικὸς µηχανισµός» δουλεύει ἐντελῶς διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν Ἐλεύθερη Οἰκονοµία τῆς Ἀγορᾶς. Ἔχει διαφορετικὰ ἐργαλεῖα, ∆ιαφορετικὴ προσέγγιση καὶ ἐξυπηρετεῖ µιὰ ἐντελῶς διαφορετικὴ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ µέσα ἀπὸ µιὰ δῆθεν «Ἀπολιτικὴ Οἰκονοµία»: Τὴν µὲ διαδικασία Προµηθέα ∆εσµώτη καὶ ἐφαρµογὴ Συνθήκης-Σοφιστίας τοῦ Μάαστριχτ, ἀναδιανοµὴ τοῦ Εἰσοδήµατος καὶ τοῦ Πλούτου ἀπὸ τοὺς πολλοὺς στοὺς λίγους, τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς κοινωνίας τῆς Ζούγκλας στὶς Ἀνθρώπινες σχέσεις, καὶ οὕτω τὴν ἀναπαραγωγὴ τῆς Ἐξουσίας. Ὁ ὅρος τῆς ἀκραίας ἀνταγωνιστικότητας, κάνει (Σοφιστικά) θεµιτὸ τὸ ἀπαραίτητο τῶν συγχωνεύσεων – 35 –

ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ Οἰκονοµικῶν µονάδων «γιὰ νὰ γίνουν ἰσχυρότερες». Ἔτσι οἱ τεταγµένες στοὺς Σκοποὺς αὐτοὺς Κυβερνήσεις ἐπισπεύδουν τὴν συγχώνευση ὁµίλων Ἑταιρειῶν σέ…µία (Βλέπε Ε.Τ.Ε.) καὶ διευκολύνουν τὴν πώληση διαφορετικῶν ἑταιρειῶν (πχ. Τραπεζῶν πχ. Ἐµπορική, Α.Τ.Ε.) σὲ µιὰ (Societe General). Μὲ τὴν ἐξυπηρέτηση τοῦ ὅρου τῆς ἀκραίας ἀνταγωνιστικότητας καταργεῖται ἡ Ἐλεύθερη Οἰκονοµία, καὶ δηµιουργοῦνται ὀλιγοπώλια ἐκεῖ ποὺ ἡ ἀγορὰ ἦταν πρὶν ἐλεύθερη ἢ τὰ ὀλιγοπώλια γίνονται ἀκόµα πιὸ ἔντονα, ἢ καὶ µονοπώλια. Ὁ ὅρος τῆς ἄκρας ἀνταγωνιστικότητας ἐπιδιώκει τὸ κέρδος µέσα ἀπὸ τὴν δύναµη, ὄχι τοῦ καλύτερου, ἀλλὰ τοῦ ἰσχυρότερου. Ἡ ἄκρως ἀνταγωνιστικὴ οἰκονοµία τῆς ἀγορᾶς δὲν ἐξασφαλίζει τὸ ὑψηλὸ κέρδος µέσα ἀπὸ τὴν ἐπένδυση ἀλλὰ µέσα ἀπὸ τὴν ἀποεπένδυση καὶ συγκέντρωση σὲ ὀλιγοπώλια ἢ καὶ µονοπώλια. Εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο ποὺ στηρίζει τὸ κέρδος στὴν ἀναδιανοµὴ καὶ ἔτσι «παράγει» καὶ ἀναπαράγεται µέσα ἀπὸ τὴν Οἰκονοµία Μηδενικοῦ ἢ καὶ ἀρνητικοῦ ἀποτελέσµατος. Ἔτσι ἡ Ἄκρως ἀνταγωνιστικὴ Οἰκονοµία ποὺ εἶναι κάτι διαφορετικὸ ἀπὸ τὴν Ἐλεύθερη Οἰκονοµία, δὲν δηµιουργεῖ ἀνάπτυξη, ἀλλὰ παράγει φτώχεια, καὶ ἐξαθλίωση ὑλικὴ καὶ ....ἠθική. Σὲ µιὰ Κοινωνία Μηδενικοῦ (ἡ ἀρνητικοῦ) ἀποτελέσµατος, τὸ κέρδος τοῦ ἑνὸς προκύπτει ὑποχρεωτικὰ ἀπὸ τὴν ἀπώλεια (ἢ καὶ τὸν Θάνατο βλ. πχ. ἄσκηση Ἰατρικῆς µὲ κίνητρο τὸ κέρδος) τοῦ ἄλλου. Ἂν δὲν εἶναι ἰδεοληπτικὸ παραλήρηµα, εἶναι σαφῶς – 36 –