EXIT Πόσα
EXIT Πόσα “sub-brands” χωράει η αγορά; Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι σχεδόν κάθε μεγάλος κατασκευαστής, αργά ή γρήγορα δημιουργεί το δικό του sub-brand, με σκοπό να στοχεύει ελαφρώς διαφορετικές κατηγορίες του αγοραστικού κοινού. Εν τέλει, όμως οι διαφορές μεταξύ brand και sub-brand αποδεικνύονται ελάχιστες, ενώ και οι τιμές των προϊόντων τους συγκλίνουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Κατά πόσο θεωρείτε αποδοτική την τακτική αυτή; Τα sub-brands μπήκαν στη ζωή μας χάρη στους Κινέζους κατασκευαστές, σε μια προσπάθειά τους να μεγιστοποιήσουν το μερίδιο αγοράς τους και να κερδίσουν μερικές, ακόμη, πωλήσεις που δε μπορούσαν βασιζόμενοι στο “πρωτεύον” brand. Η τακτική είναι απλή: Δημιουργούμε ένα νέο brand, το προωθούμε ως νεανικό και φρέσκο, στοχεύουμε αρχικά την αγορά 200-300 ευρώ και εν συνεχεία την α- γορά 150-500 ευρώ και το αποτέλεσμα είναι... ποιό; Ακόμα και αυτή τη στιγμή, κανείς δε μπορεί να το πει με σιγουριά. Τα sub-brands συνεχίζουν να φυτρώνουν σαν... μανιτάρια, πάντως, ποντάροντας στη γνωστή αδυναμία του καταναλωτή. Δελεάζοντάς τον με value for money προτάσεις και επιθετικό marketing. Σε βάθος χρόνου, πάντως, δύσκολα θα αποδώσει αυτή η τακτική... Δημήτρης Σκιάννης Τα sub-brands από γνωστούς κατασκευαστές ήταν εξ αρχής εξαιρετική ιδέα σαν σύλληψη, με μερικές σούπερ προτάσεις να κερδίζουν τους καταναλωτές λόγω του φοβερού value for money. Με «όπλα» την online διανομή, αλλά και κάποια δυνατά specs σε κατηγορίες τιμής που δεν είχαμε ξαναδεί, σίγουρα δε θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα. Η αλήθεια είναι πως τελευταία παρατηρούμε κάποια sub-brands να χάνουν το χαρακτήρα τους, να κυκλοφορούν μοντέλα που μοιάζουν αρκετά με αυτά του βασικού brand ή να ανεβαίνουν σε τιμές. Σίγουρα, πρέπει να υπάρξει προσοχή, ειδικά σε περιπτώσεις που οι ομοιόητες είναι τέτοιες ώστε δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν τόσα παρόμοια μοντέλα στην α- γορά, όμως υπάρχει και η αντίθετη άποψη που υποστηρίζει πως το να έχουμε επιλογές ως καταναλωτές, ειδικά σε συσκευές που ισορροπούν τέλεια ανάμεσα σε specs, εμφάνιση και τιμή, μόνο θετικό μπορεί να θεωρηθεί. Ελένη Σαραντάκη Τα sub-brands αδιαμφισβήτητα αποτελούν μια αγαπημένη τακτική των μεγάλων κατασκευαστών. Από άποψη marketing δεν είναι κακή ιδέα, καθώς έτσι μπορούν να πιάσουν ένα μεγαλύτερο κοινό, με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει χάσει το ενδιαφέρον του για το main brand. Παρόλα αυτά, μέσα σε ελαχιστό καιρό οι καταναλωτές γνωρίζουν... περί τίνος πρόκειται και είναι περισσότερο υποψιασμένοι (στη σημερινή digital εποχή άλλωστε τίποτα δεν παραμένει «κρυφό»). Όποτε αυτή η τακτική μπορεί να αποδώσει, αλλά σίγουρα δεν έχει μακροπρόθεσμο χαρακτήρα, καθώς διαθέτει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Πέτρος Κυπραίος Η πρακτική των sub-brands μπορεί να είναι σχετικά καινούργια, όμως εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια στην πληροφορική. Δεν ξέρω αν έχει κάποια λογιστική ή άλλη χρησιμότητα, όμως από την πλευρά του marketing μάλλον δεν είναι η καλύτερη ιδέα. Όταν περνάς χρόνια για να φτιάξεις ένα αναγνωρίσιμο όνομα στην αγορά, και ειδικά όταν αυτό από κάποιο σημείο και μετά θεωρείται επιτυχημένο, δεν το αγνοείς έτσι απλά, για να φτιάξεις ένα νέο. Το οποίο θα γνωρίζουν μόνο οι δημοσιογράφοι και τα στελέχη της αγοράς, γιατί ο τελικός χρήστης δεν είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί την επιχειρηματική σου πορεία και τις στρατηγικές σου κινήσεις. Βλέποντας ένα «άγνωστο» brand, μπορεί μάλιστα να το προσπεράσει εντελώς. Αν θέλεις να ξεχωρίσεις μία σειρά συσκευών, απλά της δίνεις ένα χαρακτηριστικό προϊόντικό όνομα. Έτσι, και επικοινωνείς στον πελάτη ότι πρόκειται για κάτι συγκεκριμένα high/mid/low-range, και διατηρείς τα οφέλη από το κύριο brand name σου. Δημήτρης Θωμαδάκης 34 KT AΠΡ 2022
Facebook
Twitter