Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

Ifi4 Op.Miitiou.'s in l'saliiu.s. ir)l!»-ir)21.iiiriindi spciu et l'ulcin t'(Hist;iiiti'r Msscrunl, crp» ('(»nun (jikxjUc soiiteiitiii iionspcni ex iiu litis, scd nierita ex sj«' provcniiv ('('rtiiiii est, et tarnen spem(IKVmiciitcs verdint lianc seiitentiain sil)i(]iie contradicuiit, S])Cin ex meritisItroduccntcs. PciiuK^ (|iiid ad A|»i)st(iliiin dic(Mit , ciiin ille patientlain opustiil)iilati(>iiis ponat V At (Hiis siiic spc toleiet (|uic'((iiain trilmlationi« ? Dcspcraiiscnim iion ad palicntiam nee ad j)robatiünem nee ad gloriationem intrihiilatinnc itcrNcuil im(|iiain, s(h1 contra peior fit tribnlatione scmper, nta'.\m:i. 7, •.>7. Matt. xi). Pc domo Mipcr liaix'iiani aedifieata Chri.stus docet, ouius ruina''^'"'•io'f.'''"i!\U''i'i '•* irniontibns vcntis et tluniinibu,s. Quod et de seniine, quod supra]>etrani ctridit, signifieat, quod natuni Oriente sole aret, ut qui in temporetentationis recedunt, nnde spem in principio tribulationis adesse oportet.Sed et illud vide, spes solum ex meritis provenit. Nullus ergo peccatorsperabit, sed solus iustus? Quis tum ad pocnitcntiam convertetur? Ubicrit iustus, si nullus peccator poeniteat? At quomodo poenitebit, nisi speretmisericordiam dei? An dicendum est morituro peccatori: Absit a te, nolisperare, non habes merita, ex qnibus tibi spes possit provenire? Hoc iamesset non theologissare, sed diabologissare. Huius enim tunc potissiraa voxest: Noli sperare, quia cares meritis, cum in morte sit prima, summa, optimaomnium spei officina, et ipsa mors spei sit artificiosissima operatrix.Falsissima ergo est diffinitio ista sp(M, et potius coufitebor, nie non intelligereverbnm Apostoli, quam eam diffinitionem spei admittam ex ipso formari.Delyrabo ita(|ue meo sensu. Primum certum est, gratiam, idest fidem,spem, charitatcm non infundi, nisi peccatum eifundatur simul, hoc est peccatornon iustificatur, nisi damnetur, non vivificatur, nisi occidatur, non ascenditin coelum, nisi descendat ad inferos, ut habet tota scriptura. Quare ingratiae infusione necesse est, esse amaritudinem, tribulationem, passionem,snb quibus gemit vetus homo, sui occasum egerrime ferens. In qua tribnlationesi patiens sit et expectet operantis manum et gratiam sibi infundentem,probatus est et obtinebit spem, fidem, charitatem, quae hoc negocioinfunduntur. Quod fit, quotics nobis nostraeque voluutati contraria contingunt,et eo magis quo magis contraria. Iste, inquam, est modus non modoprimae gratiae infundendae, sed et cuiuslibet eins sequentis augmenti. Semperenim magis ac magis crucifigitur vetus homo, expelliturque peccatum, ingredientesemper magis ac magis gratia usque ad mortem iuxta illud Apo.Crf. 22, 11. xxij. 'Qui iustificatus est, iustificetnr adhuc. Et qui mundus est, mundeturadhuc'. Et lohau. i. 'gratiam pro gratia accipimus'. Et iuxta Paulum Ro. i.9?öm' I' n"2. 6or. 3, 18. 'lustificamur ex fide in fidem", 'transferimur de claritate in claritatem", 'imus de^\. 84, 8. virtute in virtutem', ps. Ixxxiij. Ita de spe in spem proficisci recte dicemur.Perspicuum ergo est, Apostolura non tarn loqui de spe ipsa obtentaquam de certitndine cordis in spe, dum homo post tribulationem et infusionemspei (quando sibi sine spe videtur esse) sentit, se sperare et credere1,2 non .spes A 17 potississima A