deur: nico patrick swartz

“ It originally aimed at a synthesis between the central motive of the World-revelation
and that of the Greek (especially the Aristotelian) view of nature (the form-matter
motive).” 19
In ‘n ander werk sê hy dat die Skolastiese denkwyse eers verstaan kan word:
“wanneer men het religieuze grondmotief van het Grieksche denken heeft opgespoord in
zyn radicale tegenstelling tot het grondmotief der Woordopenbaring.” 20
Die belangrikheid van Aristoteles vir Thomas Aquinas word egter ook deur latere
Skolastici erken. Maritain tree apologeties op wanneer hy sê dat Thomas Aquinas nie vir
Aristoteles geëkskommunikeer, of daarvoor gebuig het nie, maar dat hy dit (die gedagtes
van Aristoteles) herskep het. 21 Waar die Skolastici onderskei tussen die bo-natuurlike en
die natuur is dit juis op die gebied van die natuur waar Aristoteles vir hulle sy
belangrikste bydrae gelewer het:
“Aristotle was for St. Thomas above all, the treasurer of natural reason.” 22
Die invloed van die Griekse denke op die Skolastiek word dus erken, maar dit is
belangrik om daarop te wys dat dit nie klakkeloos oorgeneem is nie.
Gilson skryf in hierdie verband die volgende:
“ The task to be undertaken was to Christianise Aristotle, to reintroduce exemplarism
and creation into the system, to maintain providence, to reconcile the unity of substantial
form with immortality of the soul.” 23
19 H. Dooyeweerd, A New Critique of theoretical thought, Deel I, Amsterdam, 1953, p. 65.
20 H. Dooyeweerd, Reformatie en Scholastiek in de Wijsbegeerte I, Franeker, 1959, p. 9.
21 Norman Kretzmann, Cambridge Companion to Aquinas, p. 241. “ It seems clear that Aquinas has here
changed philosophical materials into theology.”
22 J. Maritain, St. Thomas Aquinas, London, 1931, p. 40.
23 Ettienne Gilson, The Philosophy of St. Thomas Aquinas. Cambridge , 1929, p. 17
29