Zomer 2011 - Stichting Tubereuze Sclerosis Nederland

28
mijn verhaal
Niels lijkt in enkele weken een jaar te zijn
gegroeid
Vorig jaar zomer waren we een dagje naar het dolfinarium in Harderwijk. Nu is Niels geen groot fan van
dieren, dus we waren wat gespannen over hoe de dag zou verlopen, maar we vinden dat je sommige dingen
moet blijven proberen, al is het alleen maar omdat zijn zusje het wél leuk vindt.
Niels en Maaike
Al vroeg op de dag gingen we naar de grote
Droomwens show in het grote theater. Gelukkig
is het in het dolfinarium goed geregeld voor
rolstoelers en aangepaste buggy’s zodat we lekker
vooraan zaten. De show begon, en vol verwachting
keken we naar Niels, hoe zou hij het vinden?
Tot onze verbazing zat hij te stralen en genoot hij
met volle teugen van de dolfijnen. Hij deed zelfs
de gebaren van de trainers mee om de dolfijnen te
laten springen! Daar zit je dan, enkele minuten
nog heel erg gespannen, en nu met tranen in je
ogen van geluk en ontroering.
tekst en foto Tamara Visser
Het volgende stress moment liet helaas niet lang
op zich wachten; de show was afgelopen en daar
was Niels het niet mee eens. Luid krijsend en
schoppend reden we hem naar buiten, langs de
ongeveer 1000 nieuwe wachtenden, die natuurlijk
uitgebreid moesten bekijken wat zich afspeelde.
En dan ben je met je gezicht nog betraand van het
geluk van enkele minuten geleden ineens zelf de
attractie... Bedankt Niels! Weer een mooi voorbeeld
van het leven met TSC; het ene moment stress, het
volgende moment blijdschap en daarna weer
stress enz.
Uiteindelijk hebben we de show vier keer bekeken,
toen vond zelfs Niels het mooi geweest. In het dolfinarium
viel mijn oog op een poster waarop stond
dat je je kon aanmelden voor ‘Dichter bij dolfijnen’,
je mag dan een dolfijn aanraken en op de
foto. Het leek me een mooie gelegenheid om te
zien of Niels inderdaad een klik zou hebben met
dolfijnen, omdat we in de toekomst dolfijntherapie
wilden gaan doen. Helaas was het die dag al helemaal
vol geboekt, maar de dame achter de balie
wist mij wel te vertellen dat er in het dolfinarium
ook dolfijntherapie werd gegeven, en dat er niet
eens een wachtlijst was! Ik had Niels bij me, en zij
dacht dat hij een geschikte kandidaat zou zijn.
We meldden hem aan, en na het invullen van heel
veel belangrijke gegevens over Niels werden we
uitgenodigd voor een gesprek. Na het positieve
gesprek waarin we doelen bespraken die wij
wilden halen (beter slapen, concentratie, minder
frustraties en betere communicatie), mocht Niels
1 februari komen.
Er zijn drie kinderen per sessie, steeds dezelfde.
zomer 2011 | TSC Contact