Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Psalmen te kunnen zingen is genade maar ook
opdracht, volgens de Schrift.
3 DE NAAM EN OPDRACHT VAN DE PSALMEN
Het boek van de Psalmen bestaat uit 150 psalmen en is één van de 66 canonieke boeken
van de Bijbel en behoort tot de dichterlijke boeken. Hier wordt niet foutief veralgemeend door
te beweren dat de Psalmen betrekking hebben op alle lofliederen binnen of buiten de Bijbel.
We hebben hier te maken met bijzondere lofliederen die God gebundeld heeft voor gebruik
als lied in de eredienst. De Hebreeuwse naam voor het boek van de Psalmen is tehillîm, wat
"lofliederen" betekent. Het is geen heel gepaste benaming, want de Hebreeuwse term komt
slechts in het opschrift van Ps. 145:1 voor, en niet al de gedichten in het boek zijn lofliederen.
Een Mogelijk antwoord voor deze benaming is het feit dat de Psalmen bij het latere
Jodendom als zangbundel gebruikt zijn. Het Griekse woord "psalmos" betekent een lied dat
met begeleiding van snarenspel gezongen wordt. Volgens sommige verklaarders is dit ook
de betekenis van het Hebreeuwse woord "mizmoor" dat in het opschrift van 57 Psalmen
voorkomt en inderdaad in het Afrikaans met “psalm” vertaald is. Kraus wijst erop dat "mizmoor"
alleen "lied" betekent, hoewel toch met snaarinstrumenten begeleid. Hieruit kunnen wij
de conclusie trekken dat liederen in de Bijbel psalmen heten, maar nooit Psalmen met een
hoofdletter. We krijgen dus psalmen buiten de Psalmen evenals psalmen buiten de Bijbel.
Om er slechts een paar te noemen: het lied van Mozes (Ex. 15); het lied van Debora (Richteren
5); het lied van Hanna (1 Sam. 2); de lofzang van Hizkia (Jes. 38); de lofzang van Maria
(Luk.1:46-55) de lofzang van Simeon (Luk. 2:29-32) enz. Dan vinden we ook psalmen buiten
de Bijbel nl. Egyptische en Babylonische psalmen. Hiertegenover moeten wij stellen Luk.
20:42: "En David zelf zegt in het boek van de Psalmen". 5 Hand. 1:20: "want er staat geschreven
in het boek van de Psalmen." 6 Luk. 24:44: "En Hij (dit is Jezus) zei tegen hen: Dit
zijn de woorden die Ik met jullie gesproken heb, toen Ik nog bij jullie was, dat alles wat over
Mij geschreven is in de wet van Mozes en de profeten en de psalmen, vervuld moet worden".7
Naar aanleiding van deze aanhaling door Jezus zelf is er nog een derde vorm waarin
het woord Psalmen gebruikt wordt. Christus en zijn apostelen waren gewend om de rollen
van het Oude Testament in drie groepen te verdelen nl.:
1) De Wet van Mozes (Gen. — Deut.)
2) De Profeten (Jozua, Richteren, Samuel, Koningen en Jesaja tot en met Maleachi)
3) De Psalmen, niet net het boek van de 150 Psalmen, maar beginnende daarmee plus
Spreuken, Job, Hooglied, Ruth, Klaagliederen, Prediker, Esther, Daniël, Ezra, Nehemia en
Kronieken.
De Rabbijnen gebruikten deze indeling nog en in de gedrukte uitgave van het Hebreeuwse
Oude Testament zijn de boeken ook zo ingedeeld. De Septuaginta (Griekse O.T. Bijbelvertaling)
waaraan onze Bijbelindeling ontleend is, was tijdens Jezus’ omwandeling al gereed.
Toch geeft Christus voorkeur aan de Hebreeuwse volgorde. Met de toevoeging van het
Nieuwe Testament bezitten wij een voltooide Bijbel bestaande uit vier delen nl. 1. de Wet van
Moses 2. De Profeten 3. De Psalmen (bij de Joden ook bekend als Geschriften) en 4. het
Nieuwe Testament. Omdat het derde deel begint met de Psalmen noemen wij ook alle Geschriften,
de Psalmen.
Het gaat hier echter net over het ene Bijbelboek nl. Psalmen wat één van de canonieke boeken
van het Oude Testament is. Onderscheid tussen een hoofdletter en gewone letter of
eigennaam en soortnaam maakt een groot verschil. Daarmee kan zelfs een streep door de
belijdenisgeschriften van een kerk getrokken worden. Omdat het woord "psalm" lied betekent
of een loflied aan God gewijd, wordt geredeneerd dat enig lied in de Bijbel gezongen kan
worden in de eredienst en dan wordt de zaak afgedaan dat het een Psalm is. Deze perken
zijn al overschreden en er is verder gegaan en stukken die niet eens buiten de Psalmen als
lied (psalm) voorkomen, maar zolang de tekst net in de Bijbel staat zijn berijmd en tot lied in
de eredienst gemaakt, inclusief zelfs gedeelten die niet tot de dichterlijke boeken behoren.