Hoofdstuk 3. Het toneelstuk Hendrik en Margriet en - Sint ...

Hoofdstuk 3.
Het toneelstuk Hendrik en Margriet en zijn opvolgers.
A. Het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1960.
1. De voorbereidingen.
Zowat onmiddellijk na de kermisgrap zette onder andere Evarist De Gelder, aanstoker Gaston
Poelman aan om het gegeven in een toneelstuk te gieten. Gaston had in zijn jeugd in de ouderlijke
herberg en zaal veel gezien en veel meegemaakt. Schrijven over een deel van de Kalkense
geschiedenis mocht dus geen probleem zijn. Er werd in eerste instantie een feestcomité Hendrik
en Margriet gevormd.
Gaston plaatste het toneelstuk Hendrik en Margriet in de werkmand van het korte tijd later
opgerichte reuzencomité. Er werden in diezelfde groep nog twee toneelstukken voorgesteld: Ju
met de Giete (1966) en Onzen haene zit op de maene (1967).
Illustratie 38. Affiche van de opvoering van het toneelstuk op 10 januari en 14 februari 1960.
Verzameling André Van De Sompel.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 39

Gaston Poelman had grotendeels de beschikking over de toneelgroep Koninklijke Harmonie
Kalken die traditioneel toneelopvoeringen hielden in de ouderlijke muziek- en toneelzaal. Toch
blijkt hij een aantal rollen op het lijf geschreven te hebben van personen die hij regelmatig
ontmoette en die hij geschikt vond om die rollen te spelen; zoals bijvoorbeeld Achiel Van
Steirtegem (een overbuur van de ouderlijke herberg Koninklijke Harmonie in de Koffiestraat) en
Palmyre Van Kerckhove die goed kon vloeken en blijkbaar regelmatig bij zijn ouders over de vloer
kwam. Ook Angèle Copers, die toneel gespeeld had bij de VKAJ en bij de Koninklijke Harmonie,
maar die er na haar huwelijk mee was gestopt, kon er toe bewogen worden een rol op zich te
nemen. Bovendien was het heel belangrijk dat de acteurs het Kalkens dialect op scène goed
konden laten uitkomen 1 .
2. De opvoeringen.
Na lange repetities kreeg het stuk stilaan vaste vorm onder de regie van Edmond Lauwaet. Op
zondag 10 januari 1960 werd het toneel voor de eerste maal met overdonderend succes
opgevoerd. Op 14 en 21 februari 1960 volgden nog twee vertoningen, telkens weer voor een
bomvolle zaal! Een van deze vertoningen was ten voordele van de plaatselijke T.B.C.-lijders. Een
nieuwe vertoning werd gehouden op Molekenskermismaandag 11 april 1960.
We konden bij benadering berekenen hoeveel toeschouwers de vertoningen betalend bijgewoond
hebben. De vertoning van 10 januari zou 264 toeschouwers gelokt hebben, die van 14 februari
blijkbaar 199 en die van 21 februari volgens diezelfde berekende gegevens 238. Die drie
vertoningen zorgden voor een totale winst van 13755,50 frank.
Illustratie 39. Gaston Poelman en Remi Verschraegen aan het begin van de voorstelling van het
toneelstuk Hendrik en Margriet, januari of februari 1960.
Uit de verzameling van Gaston Poelman.
1 Interview André Van De Sompel met Gaston Poelman, 9 april 2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 40

Illustratie 40. De familie Verschraegen op de eerste rij tijdens een van de voorstellingen van
Hendrik en Margriet in 1960. Van links naar rechts (vanaf de pijl): Henri Verschraegen, Edith
Lurka, Stanislas Lurka, Simonne Verschraegen, Alice Middernacht, Remi Verschraegen, Edmond
Verschraegen, Jean-Pierre Verschraegen en Anna Van Wassenhove.
Verzameling familie Lurka – Verschraegen.
Dees Cafébaas in de
Neushoorn.
Achiel Van Steirtegem 1919-2003
Steefke Zijn achtbare gade. Palmyre Van Kerckhove 1925-1984
Rik De jongste zoon Michel Van Bogaert 1937-2002
Philemon De oudste zoon André Stevens °1943
Louise De schoondochter Jeannette Van Den Abeele °1939
Margrietje De toekomstige bruid Gaston Poelman 1924-2010
Pros Cafébaas André Stevens °1943
Marie Zijn vrouw Jeannette Van Den Abeele °1939
Charel Met de gulle lach Jean De Smet °1941
Dolf van Vurste Marcel De Vogelaere 1924-2008
Gust De center Marcel Van De Velde °1941
Kamiel Pijlkas Michel Van De Velde °1943
Betty van Charel Klara D’Hollander 1932-2001
Mietje van Dolf Angèle Copers °1927
Trees van Gust Marie Onselaere 1910-2005
Albert Taxichauffeur Frans Van Laere °1942
Jules Zijn dubbelganger Frans Van Laere °1942
Vientje Pijpe Een oude sloeber Henri Baert 1913-1968
Een kleine jongen Hugo Lauwaet °1949
Tabel 3. Acteurs van het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1960.
Frans Van Laere speelde eigenlijk de figuur van René Copers en Clara Stevens vertolkte de rol
van Agnes De Lausnay. Beide vertolkingen werden niet specifiek in de rollen opgenomen 2 .
2 Gesprek met Frans Van Laere en Clara Stevens, 12 september 2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 41

Bij de opvoeringen van het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1960 werden de eigenlijke namen
van de personen waarover het ging, niet gebruikt. Evenmin werd de juiste benaming van de
herberg gebruikt. Men gebruikte de benaming “Neushoorn”.
De auteur van het toneelstuk, Gaston Poelman, wou zich daarbij indekken tegen al te negatieve
reacties van de betrokken familie Verschraegen. Dat bleek naderhand best mee te vallen, want
naar verluidt woonden Stien en Lies alle vertoningen bij. Een mooie familiefoto is trouwens de foto
met de ganse familie Verschraegen op de eerste rij (zie illustratie 39).
Illustratie 41. De acteurs van het toneelstuk Hendrik en Margriet, opvoering 10 januari 1960.
Vooraan vlnr.: Gaston Poelman, Palmyre Van Kerckhove, Achiel Van Steirtegem, Michel Van
Bogaert en Hugo Lauwaet.
Midden vlnr.: Michel Van De Velde, Maria Onselaere, Angyle Copers, Clara D’Hollander, Jean De
Smet en Edmond Lauwaet.
Gans achteraan vlnr.: Frans Van Laere, Marcel Van De Velde, Marcel De Vogelaere, Rosette
Uytterschaut, Achiel Hanselaer, Jeannette Van Den Abbeele en André Stevens.
Uiterst rechts staat Henri Baert.
Achiel Hanselaer en Rosette Uytterschaut stonden waarschijnlijk in voor de logistieke steun.
Verzameling Jeannette Van Den Abbeele.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 42

B. Het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1965.
Illustratie 42. Affiche van het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1965.
Aanvankelijk waren twee voorstellingen van het toneelstuk Hendrik en Margriet in de versie van
1965 gepland. Op vraag werd een extra voorstelling ingelast.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 43

De korte inhoud van het stuk volgens het programma bij de opvoering van Hendrik en Margriet op
zaterdag 11, zondag 12 september en Kalkenkermisdonderdag 23 september 1965, in een regie
van Achiel Van Steirtegem, werd als volgt omschreven:
Eerste bedrijf: in het Café bij Pros.
Bij Pros, op de Wijk Hussevelde, is het schieting. Gaston en Rik zijn er toevallige klanten
en ontmoeten er hun vrienden-schutters Marcel en Gerard. De kermisstemming is er. De
aanwezigheid van Rik brengt Gaston op een grap, nog dezelfde avond uit te voeren.
Tussen pot en pint wordt een groots plan opgebouwd. Gaston zal zich verkleden in een
meisje, en Rik zal zijn verloofde voorstellen thuis!!!!.
Tweede bedrijf: op straat “onder de lantaarn”.
Rik is op de afspraak bij Gaston. Alles wordt tot in de puntjes uitgewerkt. Terwijl Gaston
zich verkleedt, gaan Jef, Gerard, Marcel, Peer, Angèle, Dénise en Klara reeds voorop
naar het Café van Stien en Lies om de ontvangst voor te bereiden.
Dit bedrijf speelt zich af op straat, Rik en Gaston (Margrietje) arm aan arm, op weg naar
het “slagveld”! Er wordt nog eens flink gerepeteerd terwijl moeder Lies met spanning
wacht op de komst van haar toekomstige schoondochter!
Derde bedrijf: de “Blijde intrede van Margrietje”.
Na de blijde boodschap van haar zoon, heeft Lies gans haar huis gekuist met de hulp van
haar schoondochter Anna. Het café is toe en de deur op slot. Doch Jef weet binnen te
geraken en opent de weg voor de anderen. Zo is de dagelijkse stemming er weer. Uit de
mond van Lies verneemt men het grote nieuws. De aanwezigen amuseren zich kostelijk
vooral als Stien zijn intrede doet, goed beschonken van de schieting bij Leentje Baert, en
het nieuws verneemt. De plechtige intrede van Hendrik en Margriet is een onverwachte
aandoening voor Stien en Lies, niets van het complot merkend.
Dezen, die dit persoonlijk hebben beleefd wat verder gebeurd is tijdens deze beruchte
avond, 6 jaar geleden, zullen dit nooit vergeten. Hun aanwezigheid, gepaard met hun
lofbetuigingen en gepaste plagerijen, zijn oorzaak geweest dat Hendrik en Margriet, in
hun valse rol niet werden ontdekt door de overmande Stien en Lies.
Vierde bedrijf: ’s anderendaags... het dondert in Keulen!!!!
Tijdens het bezoek van Mon en Anna, gaat Rik tot bekentenissen over en slaat op de
vlucht... naar de jaarmarkt. De ontknoping slaat als een bom in bij Stien en Lies. Was het
maar een droom geweest, maar jammer genoeg, het is echt gebeurd. Er daagt reeds
vroeg bezoek op, en gelukwensen (!) want het nieuws doet de ronde in Kalken, en het is
jaarmarkt! Wie zou zich de collère van Stien en de ontgoocheling van Lies niet kunnen
voorstellen? Doch ze nemen alles goedhartig aan. Stien veegt er de spons over en lacht
mee.
Zijn kermis was toch nog goed gelukt, beter dan andere jaren... want de kraan stond er
niet stil!
Bij de heropvoering werden de echte benamingen van de oorspronkelijke “spelers” gebruikt.
De groep toneelspelers werd eind november 1965 in de rouw gedompeld. Henri Lammens, broer
van toneelspeler Cesar, verongelukte op 28 november 1965 te Zeveneken.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 44

Stien Cafébaas Achiel Van Steirtegem 1919-2003
Lies Cafébazin Palmyre Van Kerckhove 1925-1984
Rik Hun ongehuwde zoon Jules De Bruycker °1941
Margrietje Gaston
Gaston Poelman 1924-2010
Valse verloofde van Rik
Jef Trouwe klant Jean De Smet °1941
Peer Metser Jules De Landtsheer 1916-1984
Leon Beenhouwer Frans Van Laere °1942
Denise Vrouw van Marcel Angèle Copers °1927
Klara Vrouw van Jef Klara D’Hollander 1932-2008
Anna Vrouw van Mon Klara D’Hollander 1932-2008
Rachel Vrouw van Pros Annie Colman °1950
Angèle Vrouw van Peer Annie Colman °1950
Marcel Man van Denise Marcel De Vogelaere 1924-2008
Vientje Toevallige bezoeker Marcel De Vogelaere 1924-2008
Pros Cafébaas André Stevens °1943
Mon Man van Anna André Stevens °1943
Gerard Schutter Georges Rogiers 1943-2007
Jef II Taxichauffeur Georges Rogiers 1943-2007
Kleine jongen Jean-Pierre Verschraegen °1954
Tabel 4. Acteurs in het toneelstuk Hendrik en Margriet, 1965.
Illustratie 43. Volgende acteurs en medewerkers brachten in 1965 Hendrik en Margriet op de
planken:
Staand vlnr.: De Smet Jean, Rogiers Georges, Stevens André, Lammens Henri, Annie Colman, De
Gelder Ernest, De Landtsheer Jules, De Gelder Evarist, Baert Gerard en Van Laere Frans.
Zittend vlnr.: D’Hollander Clara, Van Steirtegem Achiel, Poelman Gaston, De Bruycker Jules, Van
Kerckhove Palmyre, Copers Angèle en De Vogelaere Marcel.
Gehurkt: Verschraegen Jean-Pierre.
Uit de verzameling van Gaston Poelman.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 45

C. Het toneelstuk Ju mee de giete in 1966.
Het reuzencomité presenteerde ter gelegenheid van Kalkenkermis 1966 (met opvoeringen op
zaterdag 10, zondag 11 en Kalkenkermisdonderdag 22 september) een nieuwe Kalkense klucht.
Gaston Poelman schreef met Ju mee de giete een toneelstuk in vier taferelen en met zang en
muziek. Gaston zorgde ook voor de regie van het stuk. Ju mee de giete werd aangekondigd als
het vervolg van de onvergetelijke klucht Hendrik en Margriet.
Ju mee de giete werd een vierde keer opgevoerd op zondag 20 november 1966, die keer speciaal
voor de gepensioneerden die gratis inkom hadden. De andere belangstellenden werden
toegelaten aan 25 frank. Bij de aanschaf van een genummerd programma, kon deelgenomen
worden aan een tombola met mooie geschenken. Daartoe werden de handelaars en
sympathisanten opgeroepen prijzen te schenken.
Illustratie 44. Aankondiging van het toneelstuk Ju mee de Giete, 1966.
Stien Achiel Van Steirtegem 1919-2003
Lies Anny De Moor 1942-1991
Rik Jules De Bruycker °1941
Anna Annie Colman °1950
Robert Hubert De Gelder °1944
Gaston DR Jules De Bruycker °1941
Gaston P Gaston Poelman 1924-2010
Jef Jean De Smet °1941
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 46

Taaf Gaston Poelman 1924-2010
Voorbijganger Cesar Lammens °1947
Pros Georges Van Trappen °1946
Vreemdeling Marcel De Vogelaere 1924-2008
Jongen Jean Pierre Verschraegen °1954
Bediende 1 Marcel De Vogelaere 1924-2008
Bediende 2 Hubert De Gelder °1944
Burgemeester Gerard Baert 1922-1977
Tabel 5. Acteurs in het toneelstuk Ju mee de Giete, 1966.
Illustratie 45. De acteurs en medewerkers van het toneelstuk Ju mee de Giete, 1966.
Vlnr. staand: De Vogelaere Marcel, Lammens Cesar, De Smet Jean, Van Trappen Georges, De
Gelder Hubert, Ost Petrus, Poelman Gaston, Verschraegen Jean-Pierre, Van Rysselberghe Cyriel,
Van De Velde Michel, De Gelder Paul, Van den Abeele Marcel, De Gelder Evarist, Verschraegen
Edmond en De Vogelaere Marnix.
Vlnr. zittend: Poelman Constant, De Bruycker Jules, Colman Annie, De Moor Anny,
Van Steirtegem Achiel en Baert Gerard.
Uit de verzameling van Gaston Poelman.
Gaston schreef over dat toneelstuk het volgende:
Inleiding
Ju mee de Giete is een greep uit het leutige volksleven op den buiten. Het stuk speelt zich af
in een volkscafé te Kalken, het geboortedorp van de auteur en is eigenlijk het vervolg van de
Kalkense klucht Hendrik en Margriet of de valse verloving, naar een waar gebeurde grap te
Kalken in 1959.
Ju mee de Giete speelt zich eveneens af bij Stien en Lies, de hoofdfiguren van de klucht,
ditmaal in hun woonkamer. We genieten er van het pittige en sappige privéleven dat er door
de caféstamgasten overvloedig met plagerijen en humor wordt gekruid. De klanten kennen
allemaal de weg naar de keuken en daar wordt dikwijls méér café gehouden dan in de
gelagzaal.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 47

Korte inhoud
Lies, vergezeld van haar schoondochter Anna, gaat voor een 3-tal dagen op reis naar de
Walenpays (Angleur) op bezoek bij haar dochter Simone. De voorbereidingen hebben plaats
in de keken onder de lodderige ogen van Stien en een paar gasten: inpakken valies, opkuis,
richtlijnen allerhande aan Stien die voor 3 dagen met de thuiswacht achterblijft.
Tijdens de afwezigheid van Lies krijgt Stien overvloedig bezoek van medelijdende (?)
klanten. Er wordt zelfs een spoedvergadering ten huize van Stien georganiseerd. Tijdens die
vergadering wordt het Reuzencomité opgericht en worden de reuzen Stien en Lies geboren.
Stien heeft méér dan zijn handen vol en geraakt daarbij vreselijk overstuur.
Bij haar thuiskomst in de namiddag vindt Lies tot haar grote verwondering de cafédeur op
slot en Stien is afwezig. Binnen wachten Lies en Anna een warboel van je welste. Wat daar
allemaal is gebeurd is eigenlijk de hoofdschotel van Ju mee de Giete een uitdrukking aan
Stien eigen en die hij in overweldigende momenten meermaals uitkraamt.
Het IVde en laatste bedrijf speelt zich af op het Gemeentehuis waar Stien en Lies plechtig
ontvangen worden en waar de boeking in het Guldenboek wordt gedaan van de kermisgrap
en het ontstaan van de Kalkense reuzen die hun naam dragen.
Samengevat: een brok volkse humor rond een koppel geliefde volkstypes die leven en laten
leven
Het eerste bedrijf speelt zich af aan de zijgevel van het huis van Stien en Lies, met de voordeur op
het voorplan. Er is lantaarnverlichting.
Stien, tamelijk beschonken, komt laat thuis van de schieting met boog, pijlkas en fiets. Heeft
geen sleutel mee en zet zich op de stoep want Lies is blijkbaar, doch uitzonderlijk, niet thuis.
acteurs: Stien – vreemdeling – Rik – Pros – Lies.
Het tweede bedrijf speelt zich af in de keuken bij Stien en Lies.
Lies maakt voorbereidingen voor een driedaags bezoek aan haar dochter. Stien houdt 3
dagen café in de keuken.
Acteurs: Stien – Robert – Lies – Anna – Gaston D – Taaf –
Jef – Vreemdeling – kleine jongen.
Het derde bedrijf speelt zich af in dezelfde keuken.
Lies en Anna komen terug van de reis. In café en keuken vinden ze een grote warboel. Stien
is afwezig en komt later te voorschijn.
Acteurs: Lies – Anna – Rik – Jef – Gaston – Peer.
Het vierde bedrijf tenslotte speelt zich af in de raadzaal van het gemeentehuis.
Twee bedienden maken voorbereiding voor receptie en ontvangst van Stien en Lies. Intrede
van de gasten en opname in het Guldenboek van de Reuzen van Kalken Stien en Lies.
Acteurs: bediende I – bediende II – burgemeester – Stien – Lies –
figuranten waaronder Gaston en Rik – gemeenteraadsleden – muzikanten.
Tijdens de opvoering van het toneelstuk werd het publiek gevraagd niet minder dan zes liedjes op
bekende melodieën met aangepaste tekst mee te zingen. Gaston Poelman had enkele jonge
muzikanten warm gemaakt de muziek live te brengen en af en toe mee te acteren. Die jonge
mensen traden later op als het orkest Teleboys Kalken. Het waren Cyriel Van Rysselberghe, Paul
De Gelder, Luc De Wilde en Marcel Van den Abeele.
Hieronder volgt de tekst met al dan niet de melodieduiding.
Zang 1.
‘k Ben naar Parijs geweest
’t was daar een Reuzefeest
‘k heb er gedanst mee Jozefien
‘k heb er de Moulin Roug’ gezien
‘k heb mei eens laeten gaen
‘k Vaeg er mijn voeten aen
‘k heb hem zien zitten, mijne Stien
Hij heeft mei nie gezien.
‘k Ben naar de Vaert geweest
’t Was daer een Reuzefeest
‘k Heb er gedanst bei Leentje Baert
Maer ’t wierd verdikke veel te laet
‘k Heb mei eens laeten gaen
‘k Vaeg er mijn voeten aan
‘k Heb hem zien zitten mijne Stien
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 48

Zang 2.
1
We staen voor ’t afscheid nu gereed
Omdat w’op reize gaen
Drei daegen weg van huis es wreed
We hopen dat ’t zal gaen.
Ik zeg u geen vaarwel mijn schat
Dra zien w’elkander weer
Maakt daer ’n neusdoek nie voor nat
Of ’t wordt nog slechter weer.
Zang 3 (uit 'Het Witte Paard")
Bij Stien en Lies in ons Stamcafé
Daar staat de vreugd voor de deur
Daar roept men U toe Goede Morgen
En vergeten w'er al onze zorgen
Bij Stien en Lies in ons Stamcafé
Daar staat de vreugd voor de deur
En vergeten w'er al onze zorgen
in ons vrolijk Stam-Café.
(BIS)
Zang 5
Op de Stille Kruisen
Stonn een huisje klein
G'hoord'r geen geruisje
't Leven was er fijn
Maer ge zult gaen horen
'k heb mijn vel gescheurd
Niemand kan geloven
Wat er hier es gebeurd.
2
Zie dat ge nie te vele drinkt
Maer dat ge liedjes zingt
Dan zal de tijd veel rapper gaen
en zul'w'hier vroeger staan.
Ik zeg U geen vaarwel mijn schat
Dra zien w'elkander weer
'k Zal schuifelen gelijk een vink
en zingen binst da'k drink.
3
't Es toch zo lastig om te scheên
Straks staen w'hier nog te schreên
we zullen wulder dan maer gaen
d'horloge blijft niet staen.
Ik zeg U geen vaarwel mijn schat
Dra zien w'elkander weer
Ge moet daer niet naer ommezien
als w'ons maer wederzien.
Refrein
't Was op Kermismaandag
'k Was toch zo content
Hendrik kwam naer huis
mee zijn mokke uit Gent
Wie zou dat gaen peinzen
Dat een valse was
Ge ziet dat vanhiere
Hoe kwaad dat ik was.
Zang 4 (uit 'Het Witte Paard")
Ik moet een wonderkind toch zijn
Van Stien bemind te worden.
Wie weet waer dat hij nou kan zijn
zie mei hier staen mee al mijn zorgen
Maer als hij zal te voorschijn komen
Zal mijne rugge krommen
't Es mei verleed, sapristie,
Diene paling, hij zal bakken in mijn zweet!
(BIS)
Op de Stille Kruisen
Es een spel gespeeld
Ge zoudt Uw schup afkuisen
als het U verveelt.
't Heeft mij niet gespeten
Wel bijlange niet
't Vreien es gedaen
Maer mee de leute nie...
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 49

Zang 6 (Slotmars)
Leve 't bier
't Schuimend bier
Tralalalalala (BIS)
Met muziek wordt ge niet ziek
Maar krijgt ge deugd
en hebt ge gans Uw leven vreugd
Met muziek, wordt ge niet ziet
Maar krijgt ge deugd
pampampam perpampampam.. BIS
Wij zingen en dansen, en maken plezier.
En wij drinken lekker 't schuimend bier.
Onze Reuzen Stien en Lies zijn hier.
Laat ons vreugde maken, tot laat in de nacht.
't Leven zal veel beter smaken.
Leve lang, onze reuzen Stien en Lies. Leve lang.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 50

D. Het toneelstuk Onzen haene zit op de maene in 1967.
Het derde toneelstuk van Gaston Poelman werd opgevoerd in 1967 en werd omschreven als een
volkse klucht in drie bedrijven. Het toneelstuk werd gepromoot met 75 affiches. Niet minder dan 24
keer werd er gerepeteerd.
Zoals bij de andere voorstellingen was er ook nu een gratis tombola voor de aanwezigen. Een
toegangskaartje kostte 25 frank.
Illustratie 46. Aankondiging voor het toneelstuk Onzen Haene zit op de maene, 1967.
Louis Duivenmelker – cafébaas Jules De Bruycker °1941
Stance Zijn vrouw Diane De Wilde °1941
Kamiel Champetter Hubert De Gelder °1944
Mr. Alfons Voorzitter comité Gaston Poelman 1924-2010
Mister Jackson Amerikaans afgevaardigde Willy Bauwens °1947
Celine Vriendin van Stance Anni Roels °1945
Bertha Vriendin van Stance Annie Colman °1950
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 51

Frans Duivenmelker-palingventer Roger Pieters
Achiel Cesar Lammens °1947
Jules Cyriel Van Rysselberghe °1950
Prosper De Wilde Luc 1950-1969
Georges Robert Baert °1949
Taaf Marcel Van den Abeele
De Jantjes De Vogelaere Marnix
De Vogelaere Patrick
Tabel 6. De acteurs van het toneelstuk Onzen haene zit op de maene, 1967.
°1958
°1959
Ook voor dit stuk werden extra acteurs aangetrokken. Zo acteerde Annie Colman enkel in de
toneelstukken die met het reuzencomité iets te maken hadden. Het feit dat Annie de dochter is van
reuzendrager Jules Colman en dat enkele jaren voordien Remi Verschraegen en Alice
Middernacht goede afnemers waren van jenever uit de zaak van Annie’s moeder, zal daaraan
wellicht niet vreemd zijn 3 .
Illustratie 38. De acteurs van het toneelstuk Onzen haene zit op de maene, 1967.
Vlnr. staand: Van Rijsselberghe Cyriel, De Wilde Julien, Pieters Roger, Poelman Gaston, Bauwens
Willy, De Gelder Hubert, Baert Robert, Van den Abeele Marcel en Lammens Cesar.
Vlnr. zittend: Colman Annie, De Bruycker Jules, De Wilde Diane, Annie Roels.
Kinderen: x, De Vogelaere Marnix, De Vogelaere Patrick.
Uit de verzameling van Gaston Poelman.
3 Gesprek met Annie Colman, 29 augustus 2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 52

Gaston schreef over dat toneelstuk het volgende:
Inleiding.
In het landelijk dorp Kalken, geboortedorp van de auteur werden herstellingswerken
uitgevoerd aan de toren van de kerk. De haan werd verwijderd en na de herstellingswerken
komt de haan er maar niet terug op. Er verlopen 6 jaren tot ergernis van de bevolking. Deze
toestand heeft aanleiding gegeven tot het schrijven en opvoeren van een klucht ten tijde van
de voorbereidingen voor de eerste maanlanding. Heeft deze toneelopvoering drukking
uitgeoefend bij het gemeentebestuur of andere authoriteiten? Best mogelijk, want 3 maanden
later werd de haan terug op de toren geplaatst.
Korte inhoud.
Stance en Louis zijn geliefde caféuitbaters in het dorp. Louis is duivenmelker. Zij zelf en hun
talrijke gasten alsook de ganse bevolking ergeren zich reeds jaren over het wegblijven van
de haan op de kerktoren. Er wordt een Comité opgericht “tot opsporinge van den haene van
den toren”. Louis is lid en zeer bedrijvig. De champetter, Kamiel, krijgt een speciale opdracht
en wordt aangesteld als windopnemer ten behoeve van de bevolking. Die opnamen
gebeuren driemaal per dag vóór het café van Stance en Louis.
Plots komt uit de Verenigde Staten van Amerika het bericht als zou de haan van de toren van
Kalken zich op de maan bevinden in de Zee der Oceanen. Het dier belemmert ten zeerste de
opzoekingen van Kaap Karnaval (Cape Canaverall) en de haan moet er ten spoedigste
verdwijnen. Er komt een Amerikaans gezant naar Kalken, Mr. Jackson, met een speciale
boodschap van de President Mr. Johnson. Iemand uit het Comité moet naar de maan. Hij zal
afgeschoten worden met een raket naar de maan om de haan er weg te nemen. Het lot valt
op Louis die vertrekt voor de grote opdracht. Stance, zijn vrouw, alsmede de ganse bevolking
leven in grote spanning. Reeds 14 dagen onderhandelt Louis met de haan maar deze stelt
uitzonderlijke voorwaarden. Stance beleeft ondertussen lastige dagen.
Bij zijn thuiskomst wordt Louis geestdriftig onthaald en niet in het minst door Stance die haar
man om de hals vliegt. Bij dit maneuver verliest Louis zijn op de maan sterk gegroeide baard
en snor. Stance ontdekt vals spel en inderdaad, Louis is niet naar de V.S. geweest en ook
niet op de maan, maar verbleef de ganse tijd in de studio’s van BRT te Brussel waar een T.V.
opname werd gedraaid over de eerste maanlanding. De haan is niet terug maar Louis heeft
wel en verrassing mee uit Brussel 4 .
De drie bedrijven spelen zich af op dezelfde plaats, namelijk op een brede terrasse vóór een
dorpscafé: voorgevel met toegangsdeur, en duivenhok(je) met toegangspoortje.
Bedrijf I
Louis roept vruchteloos op zijn duiven... ze vallen niet.
Cyriel, zijn vriend, heeft reeds alle duiven binnen. Stance maakt haar beklag over het duivenspel
van Louis en als Kamiel, de Champetter, de wind komt opnemen wil ze méér weten over de
geruchten die de ronde doen over de terugkeer van den haene van den toren.
Acteurs: Louis – Cyriel – Stance – Kamiel- Alfons – Jantje (loopjongen).
Bedrijf II
Nieuwsgierige vrouwen komen zich informeren over de geruchten van de haan. Louis en Kamiel
vangen ze heftig op.
Mr. Jackson, afgevaardigde van President Johnson van de V.S. doet zijn intrede en Mr. Alfons,
voorzitter van het Comité tot opsporinge van den haene van den toren roept zijn leden in
spoedvergadering bijeen om de speciale boodschap van de Amerikaanse hoge gast af te
kondigen. Louis vertrekt met Mr. Jackson naar de V.S. om vandaar naar de maan te vliegen per
raket om de haan van de toren van Kalken te gaan halen.
Acteurs: Bertha – Celine – Louis – Stance – Kamiel – Mr. Jackson – Alfons –
Prosper – Taaf – Jules – Georges – Achiel en Jantje (loopjongen).
4 Nvdr. Die verrassing was Manneken Pis.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 53

Bedrijf III Eerste tafereel
Stance lijdt onder de afwezigheid van Louis die al 4 dagen op de maan vertoeft en er met de haan
onderhandelt die uitzonderlijke eisen stelt voor zijn terugkeer op de toren. Frans, jonkgezel en
palingmarchand en ook de Champetter Kamiel, jonkgezel troosten Stance want ze willen allebei de
plaats innemen van Louis als die niet meer terugkeert. Plots komt een telegram uit de V.S. en Mr.
Alfons brengt goed nieuws: Louis is veilig teruggekeerd in de V.S. en is morgen terug thuis.
Acteurs: Stance – Frans – Kamiel – Alfons – Celine en Bertha.
Bedrijf III Tweede tafereel
Stance, Celine en Bertha versieren de façade voor de blijde opkomst van Louis. Kamiel is daar niet
zo gelukkig mee. Er komen reeds bloemen en de muzikanten zijn onderweg. Louis wordt uit een
helikopter gedropt midden de wachtende menigte. Stance vliegt hem van vreugde om de hals en
trekt daarbij, ongewild, de valse baard af van Louis.
De ganse haan- en maangeschiedenis was een opgezet spel of een T.V. productie van de B.R.T.
over de eerste maanlanding.
Acteurs: Celine – Bertha – Stance – Kamiel – Alfons – Louis –
Amerikaan en Jantje – figuranten en muzikanten.
Illustratie 46. Reclame voor het orkest Teleboys Kalken op de keerzijde van het toneelblaadje
Onzen haene zit op de maene.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 54

E. Balans van de toneelwerking van het reuzencomité.
De drie toneelstukken werden opgevoerd in opdracht van het reuzencomité. Ze brachten het
nodige geld in het laatje om de werking rond de reuzen te kunnen betalen, maar al het werk, de
kosten en de baten waren dan ook ten laste van datzelfde comité.
We hebben de indruk dat de twee toneelstukken die Gaston Poelman schreef in navolging van de
opvoering van Hendrik en Margriet in 1965 bedoeld waren als antwoord op de onenigheid tussen
hem en Edmond Lauwaet.
Het feit dat Edmond Lauwaet voor de regie van Hendrik en Margriet in 1965 voorbijgegaan werd,
kan meerdere oorzaken hebben. Onderwijzer Edmond was lid van het reuzencomité waarin ook
een andere Kalkense onderwijzer aan de gemeentelijke school, namelijk Evarist De Gelder een
plaats had. Behalve de naijver in het lerarenkorps aan de gemeentelijke jongensschool was er ook
nog de naijver tussen herbergier Edmond Lauwaet en herbergier Marcel De Vogelaere. Marcel De
Vogelaere was bovendien lokaalhouder van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia Kalken waarvan
Evarist De Gelder schatbewaarder was. Evarist De Gelder zocht ook nieuw bloed voor de
toneelmaatschappij van de Koninklijke Harmonie. Genoeg redenen dus om te veronderstellen dat
de verhouding tussen de verantwoordelijken in het reuzencomité onderling niet altijd zo
gemakkelijk lagen.
Na de opvoering van Onzen Haene zit op de Maene werden de toneelspelers en medewerkers
aan de revueopvoering uitgenodigd op een souper op zaterdag 21 oktober 1967 in het lokaal bij
Jules De Bruycker om 19.30 uur in de Koffiestraat.
Illustratie 47. Uitnodiging voor het souper van zaterdag 21 oktober 1967.
Uit de verzameling van Gaston Poelman.
Gaston Poelman schreef nog twee andere toneelachtige sketches, eerder bedoeld als amusement
van de groep medewerkers rond de Kalkense reuzen en ter gelegenheid van een soort
bedankingsfeest respectievelijk eind 1966 en op 23 december 1967. Het tweede stuk had zelfs
een rolverdeling die verwees naar de leden van het reuzencomité.
Na de opvoering van Onzen haene zit op de maene viel de toneelwerking van het reuzencomité
stil.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 55

F. Het toneelstuk Hendrik en Margriet in 1982.
Illustratie 48. Affiche van de heropvoering van 1982.
Drukkerij André Braeckman, Koffiestraat, Kalken.
Verzameling Toneelgroep Cauci.
Het is waarschijnlijk niet toevallig dat relatief kort na de heropstart van de reuzen in de periode
na 1978 het succesvolle toneelstuk Hendrik en Margriet herhaald werd. Het initiatief ging niet
meer uit van het reuzencomité, maar wel van de Kalkense toneelgroep Cauci. Tijdens het
voorjaar van 1982 voerde toneelgroep Cauci het oorspronkelijke stuk van Gaston Poelman op,
maar wel in een geautoriseerde nieuwe bewerking door Edmond Lauwaet en Robert Bracke.
Het toneelstuk werd opnieuw in de Koninklijke Harmonie opgevoerd. Het was het eerste
toneelstuk dat door toneelgroep Cauci in zaal Koninklijke Harmonie werd opgevoerd.
De heropvoering van het toneelstuk werd op rijm aangekondigd:
Zeg even, gij daar, KALKENAAR,
Gij kent toch goed ons REUZENPAAR?
In stoet en feest zijn zij te zien
En dansen samen: LIES en STIEN!
STIEN en LIES, het leuke paar!
Reeds méér dan volle 20 jaar
Gaan zij vol zwier uw huis voorbij
Of dansen vrolijk zij aan zij !
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 56

Hoe zij ontstaan zijn en geboren?
Ge zult er dra wat méér van horen!
Kom naar de zaal! Vergeet het niet:
Kom zien naar HENDRIK en MARGRIET!
en het ging nog even verder:
Het is een écht en waar gebeuren
Van Stien en Lies’ malheuren!
Ge lacht u zeker scheef en krom
En stellig komt ge nog weerom!
Gaston Poelman van de zale
Was destijds zo goed ter tale:
Hij zette alles op papier
Met veel talent en volle zwier!!
Stien Dook Van Steirtegem Achiel 1919-2003
Lies zijn vraa Roels Myriam
Mon uldere zeune De Keulenaer Erik °1941
Anna de vraa van Mon Clement Nelly °1957
Hendrik ook ne zeune Remi Borglioen °1949
Gaston ne maat van Riet Bracke Robert °1946
Margriet ’t lief van Riet Bracke Robert °1946
Wiet De Moor Heirman Marcel °1957
Toom Costers Thiré Maurice 1925-1995
Chompettere Baert Marcel 1947-1983
Taaf De Fré Van Gyseghem Joseph °1948
Kamiel Van
Ackere
Lagaet Etienne °1942
Tseef De
Lansheere
Van Bogaert Marc °1947
Peer Oste Van Gysegem Joseph °1948
Marcel uit de zoale Van Poecke Hugo °1961
Staantjen
Van Poecke Hugo °1961
Poeleman
Vrijere Van Poecke Hugo °1961
Denies uit de zoale Schepens Carine 1964-2004
Stieneken van den blommist Vercauteren Katia
Tabel 7. Cauci-acteurs die instonden voor de opvoering van Hendrik en Margriet in 1982.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 57

Illustratie 49. Margriet wordt klaargestoomd…
Verzameling Robert Bracke.
Illustratie 50. De acteurs en medewerkers van Hendrik en Margriet, anno 1982.
Vlnr. achteraan: Hugo Van Poecke, Joseph Van Gyseghem, Etienne Lagaet, Erik De
Keulenaer, Maurice Thiré en Alain Huysveld.
Vlnr. midden: Braeckman André, Lauwaet Edmond, Schepens Carine, Borglioen Remi,
Bracke Robert, Clement Nelly, Baert Marcel, Vandenbossche Frits Siegfried.
Vlnr. vooraan: Vercauteren Katia, Van Steirtegem Achiel, Roels Myriam en Van Bogaert
Marc.
Marcel Heirman ontbreekt op de foto.
Verzameling Robert Bracke.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 58

Tijdens de heropvoering werden met Toom Costers 5 , Wiet De Moor 6 , Taaf De Fré 7 en Camiel Van
Acker 8 vier nieuwe personnages toegevoegd.
In het programmaboekje werd het stuk in het Kalkens op een gans andere manier voorgesteld
dan bij de voorgaande opvoeringen.
Stien en Lies aaien café. Op nen dag, een weeke veur Kalken keirmesse, komt het
bericht da Riet (Hendrik) mee zijn lief naar huis ga kommen. Lies, wree kontent,
kuist heel heur kot op, steekt heur in ’t nief en spelt Stien zijn lesse: “Geenen drank
op keirmesmaandag zulle Stien!” Stien luistert moar mee een halv’ore en komt half
zat naar huis. Zijn kot zit vul mee labbers, die allemoal naar Margrietsen kommen
kijken en die weten da heel die histore nen toopgeschotelden boel es. Stien en Lies
laten ulder vangen en ze zijn wree opgezet mee da vriendelijk “meisken” van Gent,
die “Gensche mokke” lijk da Wiet zegt.
Meer en ga’mer nie van vertellen of ’t en es de moeite ne meer da’ge blijft kijken.
Moar zij gerust, d’er gebeuren nog van alderande stoten en toeren, moar op ’t
laatste zal ’t wel allemoal in oorde kommen.
Ook de helpers achter de schermen werden ludiek aangekondigd.
Guido Braeckman stond in voor de soufflage en Henri Van den Abeele (°1929) klopte en plakte
Stien zijn café en den Toom zijne staak aan elkaar.
Mevrouw Onselaere-Uytterschaut en Siegfried Vandenbossche (schoonzoon van Edmond
Lauwaet, 1941-2010) zorgden voor de grime en de schminck.
Achiel Van Steirtegem vertolkte driemaal de rol van Stien en was regisseur van het toneelstuk
Hendrik en Margriet in 1965 en regisseur van Ju mee de giete in 1966 9 . Dat maakt van hem een
belangrijk persoon in de ganse Stien- en Lieshistorie.
5
Lararus De Coster (Kalken, 1886-1975) alias Toom Costers, verbleef een flink deel van zijn leven in het
klooster te Kalken. Afkomstig uit de Zomerstraat. Had de reputatie een stevige drinker te zijn en begon dan
te zingen en te discussiëren, zelfs met verlichtingspalen, urenlang …
6
Charles-Louis Wiet De Moor (Kalken, 1905-1964) woonde in de Meirestraat. Volksfiguur die flink in het glas
keek. Verongelukt op de Dendermondsesteenweg te Kalken.
7
Octaaf Taaf De Fré (Kalken, 1882-1960) woonde in Kalkendorp. Hij was er onder andere herbergier en de
laatste kerkbaljuw in de parochiekerk Sint-Dionysius Kalken.
8
Camiel Van Acker (Kalken, 1885-1968) was herbergier in de Vaartstraat.
9
Gesprek met weduwe Achiel Van Steirtegem, 18 augustus 2010: Achiel zou dat niet graag gehad hebben
dat men over hem schreef.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 59

G. Het toneelstuk Hendrik en Margriet in 2010.
Illustratie 51. Affiche opvoering toneelstuk Hendrik en Margriet, 2010.
Drukkerij Harlekijn bvba, Kalkendorp, Kalken.
Stien Peleman Marc °1951
Lies De Ruyver Sonja °1958
Gaston/Margriet De Croppe Frederik °1973
Hendrik Corveleyn Marc °1954
Mon + figurant Rasschaert Wim °1970
Jozef De Landtsheer De Paepe Jean-Marie °1952
Vientje + figurant Rogiers Pieter °1981
Peer Oste Verbeken Bruno °1973
Denise Poelman Van Malderen Nikki °1976
Klara Poelman De Bock Anja °1969
Pros Van Poecke Steven °1972
Rachel Van Rijsselberghe Erna °1939
Jozef De Kegel + figurant De Landtsheer Filip °1984
Marcel De Vogelaere Peleman Paul °1954
Leon + figurant Braeckman Guido °1952
Kind Van der Heyden Margot °1999
Figurant Bracke Abel °1944
Figurant De Backer Gerd °1974
Figurant Schack Kris °1973
Tabel 8. Cauci-acteurs die instaan voor de opvoering van het stuk Hendrik en Margriet in
2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 60

Op voorstel van André Van De Sompel ongeveer midden 2009 werd door Toneelgroep Cauci
graag ingegaan om het toneelstuk Hendrik en Margriet tijdens 2010, in het kader van het Stien- en
Liesjaar 2010, opnieuw op te voeren.
De eerste repetitie voor de heropvoering vond plaats op 1 juni 2010.
Robert Bracke regisseert en Mark Peleman ziet zijn droom in vervulling gaan: een rol in het
toneelstuk Hendrik en Margriet was iets waar hij heel veel voor over zou hebben…
Het stuk wordt gespeeld in de oorspronkelijke versie, zij het dan dat de namen van de
oorspronkelijke uitvoerders gebruikt worden.
Illustratie 52. Repetitiefoto toneelstuk Hendrik en Margriet, anno 2010.
Vlnr.: Lies (De Ruyver Sonja), Jozef (De Paepe Jean-Marie), Peer (Verbeken Bruno) en Stien
(Peleman Marc).
Verzameling Toneelgroep Cauci.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 61

Hoofdstuk 4.
Ook Kalken krijgt zijn reuzenpaar (1960).
A. Reuzen als een blijvend aandenken aan de kermisgrap.
1. Iets over reuzen in het algemeen.
We hernemen hieronder de tekst die specialist Marcel Daem (1914-2009) ongeveer dertig jaar
geleden schreef als een Ten Geleide in de brochure voor het Reuzenfeest naar aanleiding van de
viering van 150 jaar Onafhankelijkheid van België in juli 1980 te Gent.
Reuzen zijn een eerbiedwaardige uiting van ons volksleven, met een eeuwenoude traditie
vanaf de vijftiende eeuw tot op heden.
Hun ontstaan, groei, bloei en snoei is innig verbonden met stad, gemeente of buurt.
Reuskens en reuzinnekens leven zoals de gewone mens. Velen worden gedoopt als ze ter
wereld komen, nadien maken ze kennis, stappen in het huwelijksbootje, krijgen kinderen.
En als de gemeenschap, die hen ter wereld bracht, géén liefde of belangstellig meer heeft
voor hen, dan sterven ze naamloos weg.
De rijke verscheidenheid van reuzen en reuzendieren die we te zien krijgen, omvat 130
reuzen, komende uit 45 lokaliteiten. De reuzen spreken de taal van het volk. Hun verschijning
en optreden drukt tal van gevoelens en functies uit, die allerlei aspekten van de
gemeenschap vertonen: eerbied voor het historisch verleden, streek- en milieugebondenheid,
ambassadeur of vertegenwoordiger van handel of ambacht, zin voor humor, lidmaatschap
van vereniging. Ook reuzendieren ontbreken niet. Ze symboliseren de verbondenheid van de
mens met zijn leef- en werkmilieu.
Reuzen en reuzinnen die eerbied willen opwekken voor het verlenen, ontlenen hun naam
aan historische personages die ter plaatse hebben geleefd. Hun verschijning in de
reuzenfamilie dateert vanaf de Romeinse overheersing tot en met de 19 de eeuw. Keizers,
koningen, gans een reeks edellieden en personaliteiten zijn vertegenwoordigd in
ommegangen en feeststoeten.
Het schenken van een familienaam aan reuzen, brengt ons nogmaals in de streek- en
heemgebondenheid. Een hele reeks reuzen ontleent haar naam aan lokale plaatsnamen van
streek, buurt of straat. Zelfs de plaatsnamen van de Stad St.-Niklaas gaf aanleiding tot het
maken van een reus Sinterklaas, de grote kindervriend. Ook reuzendieren danken hun
ontstaan aan plaatsnamen: de reuzenkatten van de wijk Katte te Zelzate, de comerratten van
de wijk Comer te Sint-Margriete. Zelfs Reinaert de Vos en Hermeline, figuren uit het
middeleeuws dierenepos, ontbreken niet op het appel en brengen een brok
streekgeschiedenis uit Lochristi in herinnering.
Reuzen kunnen ook betrokken worden bij de viering of herdenking van een actualiteit. Een
paar reuzen zijn ontstaan in 1930 bij de viering van 100 jaar Onafhankelijkheid.
Anderen kwamen bij de bevrijdingsfeesten tot stand. De fusie van gemeenten verwekte ook
een paar exemplaren. Het Jaar van het Dorp en het Jaar van het Kind waren een dankbare
aanleiding om reuzenfamilie en –kroost aan te vullen. In al deze manifestaties ontdekken we
op welsprekende manier de volksverbondenheid van de reuzen met de gemeenschap. Ook
voor feestviering en feeststemming van vandaag ontbreken de reuzen niet bij de viering van
150 jaar Onafhankelijkheid.
Reuzen brengen niet enkel ontspanning en show. Gelijktijdig vervullen ze de rol van
ambassadeur. Ze propageren de roem van Gent als Bloemenstad, de bloementeelt te
Evergem, de rozenkweek te Wetteren, de nationale en internationale eierhandel te
Kruishoutem. Via de reuzenkippen vestigen ze onze aandacht op de pluimveeteelt te Deinze.
De reus-handelaar of de reus-ambachtsman grijpt met voorliefde naar verdwenen beroepen,
de nadruk leggend op het karig bestaan van: palingboer, palingboerin, puitenslager,
rattenvanger. Ook actuele beroepen komen bij de reuzen aan bod: tuinbouwer, bloemist,
eierhandelaar, kippenkweker, veeboer; zelfs het vrije beroep dokter is vertegenwoordigd.
Een groot deel van onze reuskens en reuzinnekens zijn de uitdrukking van geliefde
volkstypen die hun stempel drukten op het leven in de buurt: Pallieteriaanse zonnekloppers,
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 62

honderdjarigen of inwoner met oudste leeftijd, burgemeester, volksweldoener, drinkebroer.
Ook het vrouwelijke element is vertegenwoordigd in de persoon van: honderdjarige,
eierboerin, bloemenverkoopster, schooljuffer.
Begeleidende reuzen vergezellen groeperingen of maatschappijen om de activiteit of
doelstelling van de vereniging met een blikvanger – onder de vorm van een reus – te
onderstrepen. De meest representatieve, en óók de oudste reuzen, hier aanwezig: Mars,
Goliath, Indiaan zijn van de Dendermondse schuttersverenigingen. Van recentere datum zijn
reuzen van: carnavalgroeperingen, pompiers, volksdansgroep, trekkers, Hamse Wuitens.
Voornoemde grote verscheidenheid van reuzentypes vormt een rijke waaier van reuskens,
reuzinnekens en reuzendieren. Sinds méér dan drie eeuwen brengen de reuzen eerbied,
vreugde en blijdschap in onze gemeenschap. Eeuwen geleden waren ze de blikvangers in
ommegangen en blijde intochten. Die rol blijven ze vervullen. Ook nu, op deze feestviering,
leggen de aanwezige reuzen de getuigenis af van een rijk historisch verleden en de
voortzetting van een aloude traditie.
Bewonderen we onze reuskens in hun kleur- en glansrijke verschijning omringd door muziek
en dans.
Begroeten we hen als welgekomen gasten uit het reuzendom. Reuskens, reuskens, wees
wellekom!
2. Iets over reuzen in het Land van Dendermonde.
De redactie van De Voorpost schreef begin 1963 over reuzen in een eerste bijdrage in een reeks
Onze Reuzen in eigen streek, het volgende: Een paar maand geleden kwamen we eerder toevallig
tot een kurieuze vaststelling: geen enkele streek bezit zoveel reuzen als de onze. We hebben dan
ook besloten een reeks artikelen te wijden aan onze reuskes. In de overtuiging dat we hiermede in
een leemte op folkloristisch gebied voorzien. We starten vandaag met Stien en Lies, de reuzen van
Kalken. St.Gillis, Oudegem, Buggenhout e.a. zullen met hun reuzenfiguren eveneens aan de beurt
komen. We durven hopen dat onze medewerkers overal de gewenste inlichtingen en hulp zullen
krijgen om hen toe te laten, degelijk en volledig werk te leveren 10 .
B. Het eerste reuzencomité.
1. De opstart.
Na het formidabele succes van de eerste opvoering van het toneelstuk was iedereen het erover
eens dat de kermisgrap moest vereeuwigd worden. Maar hoe? Men werd het er over eens een
reuzenpaar te laten maken. De reuzen zouden natuurlijk de naam dragen van Stien en Lies, maar
daarvoor was wel de toelating van de echte Stien en Lies nodig. Men was wel een beetje bang,
hoe deze het zouden opnemen. Tenslotte was het toch zo ver en buiten de stoutste verwachtingen
waren de twee – die intussen zelf al smakelijk gelachen hadden met hun eigen goedgelovigheid –
het roerend eens met deze beslissing; meer nog: ze waren enthousiast en moedigden de mannen
nog aan.
Ondertussen was er een reuzencomité gesticht, bestaande uit twaalf man, met burgemeester
Werner Tibbaut als erevoorzitter, Jozef De Landtsheer als voorzitter en Gaston Poelman als
secretaris.
Het reuzencomité, een feitelijke vereniging, diende te waken over de reuzen én over het toneelstuk
Hendrik in Margriet.
2. De vormgeving van de reuzen Stien en Lies.
De Kalkense reuzen waren gemaakt naar het uiterlijk van Remi Verschraegen en Alice
Middernacht. Hun kleren hebben geen speciale betekenis, hun menselijke evenbeelden waren dan
ook gewone volksmensen.
10 De Voorpost, 9 februari 1963.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 63

De reuzen ogen heel eenvoudig maar anderzijds robuust. Nochtans ondergingen ze meermaals
een face-lift of kregen ze een ander geraamte.
Het maken van de reuzen had op korte tijd heel wat voeten in de aarde. De eerste reuzen
bestonden blijkbaar uit een geraamte van houten latjes op houten koepels, in elkaar gestoken door
Mellenaar Georges Parmentier 11 . Kleermaker Michel Vergaelen uit de Zomerstraat maakte de
klederen en een maskerhandelaar uit Vilvoorde stond in voor de koppen uit geperst karton. Die
koppen werden eerst geverfd en daarna gevernist.
De reuzen werden gemaakt naar hun levend evenbeeld.
Ghislaine Cauwenberghe herinnerde zich dat ze de eerste bh voor reuzin Lies gemaakt had. Ze
deed dat samen met Gaston Poelman en Hubert De Gelder en ze beleefden een hele plezante
namiddag. Het passen gebeurde in de turnzaal van de gemeentelijke jongensschool 12 .
Illustratie 53. Een foto van de eerste aangepaste versie van de Kalkense reuzen werd uitgegeven
als een postkaart in twee verschillende afwerkingen: een met gekartelde rand en een met een
gave rand. Beide kaarten werden uitgegeven door drukkerij D’hooge – Van De Sompel uit de
Vromondstraat te Kalken.
11
Georges Parmentier was een werkmakker van Marcel De Vogelaere in de brouwerij Huyghe uit Melle. Hij
was kuiper en woonde in Sint-Lievens-Houtem.
12
Gesprek met Ghislaine Cauwenberghe (°1931), 17 augustus 2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 64

3. De eerste uitstap ter gelegenheid van Molekenskermis.
De eerste uitstap van de reuzen Stien en Lies gebeurde ter gelegenheid van Molekenskermis
op zondag 10 april 1960 13 . Over die activiteit beschikken we naast enkele krantenartikels ook
nog over een filmpje 14 .
Illustratie 54.
Aankondiging van de Plechtige Inhaling
van de reuzen Stien en Lies, zondag 10
april 1960.
Bijdrage uit Het Volk, donderdag 7 april 1960.
Kalken.
Kalken krijgt zijn reuzen. – Dat is weeral een vrolijke nasleep van het spel ”Hendrik en
Margriet”. De echt beleefde Kalkense lol, waarbij Stien Dook en zijn Lies de zo vurig
verlangde schoondochter op een speciale manier hebben verwelkomd, doch slechts een
avond en een nacht de zoete hoop mochten koesteren “dat ze met hun voeten van ’t ijs
waren”, want ’s anderendaags reeds viel hun luchtkasteel in puin.
Zoonlief had een loopje met hen genomen. Zijn lief was maar een doodgewone kameraad
gewest, maar die dan de rol van “Margrietje” buitengewoon knap had vertolkt.
Dit Breugheliaans gebeuren werd tot een toneelspel omgewerkt door de h. Gaston
Poelman en tot driemaal toe, telkens voor een bomvolle zaal, opgevoerd.
Het feestcomité “Hendrik en Margriet”, onder erevoorzitterschap van burgemeester
Tibbaut, was van wal gestoken, eerst met de opvoeringen ten bate van liefdadige en
culturele werken; de plaatselijke toneelgroep verleende zijn medewerking. Daarna werden
de koppen nogmaals bijeengestoken en het plan vooropgezet “reuzen” aan te schaffen,
13 Opvallend bij de viering van de Kalkense Reuzen ter gelegenheid van Meulekenskermis 1960 was de
datum: 10 april 1960. Dat betekent dat de kermis toen de tweede zondag van april werd gevierd. Dat blijkt
ook uit een overzicht van de Kalkense wijkkermissen anno 1959-1960. Mogelijk veranderde
Molekenskermis van datum (namelijk de derde zondag van april, behalve indien het dan Pasen is – dan
vierde zondag) na de verdwijning van de herbergen in de onmiddellijke omgeving van het kruispunt van de
Kruisenstraat met de Schriekstraat. De kermis diende een nieuwe locatie toebedeeld te worden. Die werd
gevonden achtereenvolgens op een braakliggend terrein in de Bieststraat ter hoogte van het kapelletje en
later, waarschijnlijk reeds vanaf 1964 op de plaats waar de eerste gemeentelijke jongensschool gevestigd
was. Dat gebouw werd afgebroken in de periode 1963-1964.
14 Verzameling Philippe Tibbaut. Het filmpje behandelt de opstelling van de reuzen aan het voormalige
kasteeltje van de familie Tibbaut langs de huidige Dendermondsesteenweg, op twee huizen van de vroegere
herberg van Stien Dook.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 65

die de hoofdpersonages van die pittige geschiedenis in een folkloristisch verband zouden
vereeuwigen.
Het plan kreeg rap vaste vorm. “Stien” en “Lies” doen hun eerste uitstap op
“Meulekenskermis”, nu zondag.
Na de koers voor liefhebbers zullen ze een wandeling doen tot bij de echte “Stien” en
“Lies” waar de inhuldiging gepaard met een plechtige receptie, zal plaatshebben, in het
bijzijn van het schepencollege en de gemeenteraad. Daarna, voorafgegaan door de
Koninklijke Harmonie zal men de kermis van de Kruisen opluisteren met een bezoek.
Om maandag 11 april gaat een vierde vertoning door van “Hendrik en Margriet” in de zaal
van de Koninklijke Harmonie, ditmaal ten bate van de reuzen.
Kalken krijgt door die geschiedenis nieuw bloed. We mogen niet voorbarig zijn, maar dat
willen we toch verklappen: als de Reus en de Reuzin van goede wil zijn zal wellicht deze
zomer een “Rikske” of een “Grietje” of misschien wel een “Hendrik” of “Margriet” geboren
worden.
(getekend) S.L. (Cyriel Seghers, Laarne).
Bijdrage uit De Gentenaar van 12 april 1960
Nieuw Reuzenpaar te Kalken. Stien en Lies in de aktualiteit op Kruisen-Kermis!
Het was “Kruisen”-kermis en Kalken dat nu ook een reuzenpaar bezit, zou van deze
gelegenheid gebruik maken om hun reuzen “Stien en Lies” op plechtige wijze in te
huldigen.
Inderdaad, het feestkomitee had niets onverlet gelaten omdat alles kant en klaar kwam.
Stien en Lies zouden bij deze kermis hun eerste uitstap maken. Op de kruisen had de
plechtige inzet plaats. De koninklijke harmonie, onder leiding van meester De Gelder
zorgde voor de muzikale noot. Ook burgemeester Tibbaut, schepenen en raadsleden,
woonden de plechtigheid bij. Burgemeester en schepenen met voltallige raad werden
verwelkomd en de burgemeester verklaarde gelukkig te zijn dat Kalken nu ook een
reuzepaar bezat en wenste hen veel sukses, waarna de erewijn werd gedronken.
Stoetsgewijze trokken ze door de wijk, dansten op de vrolijke noten en of Stien en Lies bij
hun eerste uitstap reeds sukses kenden hoeft geen nader betoog.
Illustratie 55. De dansende reuzen op 10 april 1960. Let op het verschil in kledij van de reuzen
in vergelijking met die in illustratie 53.
Beeld uit het filmfragment van de inhaling van de reuzen ter gelegenheid van
Kruisenstraatkermis. Fragment van de voorgevel van het herenhuis van de familie Tibbaut op
de achtergrond.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 66

Bijdrage uit Het Volk van 14 april 1960.
Kalken kreeg zijn reuzen.
Zoals gemeld danken de reuzen van Kalken hun ontstaan aan een goede grap. Gewis
heeft Henri nooit gedacht dan zijn lol dergelijke gevolgen zou hebben. Zondag kwam dan
de bekroning, want uit deze historie werden Stien en Lies geboren.
Omstreeks 17.30 u. begaf de Koninklijke harmonie, onder leiding van hoofdonderwijzer
Evarist De Gelder, zich naar de Kruisen.
Het was de h. Jozef De Landtsheer, voorzitter van het Reuzencomité, die alle genodigden
en toeschouwers welkom heette en in pittige bewoordingen het grote paar voorstelde. De
muziek besloot dit eerste gedeelte met het Vaderlands lied en de Vlaamse leeuw, waarna
burgemeester Tibbaut de reuzen als nieuwe Kalkense inwoners begroette.
Een receptie volgde in de woning van notaris Tibbaut, waar de erewijn vloeide. Daarna
werd een kleine stoet gevormd om de nieuwe burgers aan de bevolking voor te stellen.
Hiermee bezit Kalken een attractie te meer ter opluistering van zijn feestelijkheden. Stien
en Lies zullen voortaan hun woordje meepraten. Leve het reuzenpaar!
(getekend) S.L. (Cyriel Seghers, Laarne).
Illustratie 56. De Koninklijke Harmonie maakt zich klaar om een serenade aan de reuzen
te brengen. Zondag 10 april 2010. Beeld uit het filmfragment van de inhaling van de
reuzen ter gelegenheid van Kruisenstraatkermis.
4. De ontvangst op het gemeentehuis.
De Kalkense reuzen Stien en Lies werden noch gedoopt noch in het bevolkingsregister van de
gemeente ingeschreven zoals bij zoveel andere reuzen gebeurde. De reuzen en het reuzencomité
werden wel op 29 mei 1960 plechtig op het Kalkense gemeentehuis ontvangen. Bij die
gelegenheid werd het ontstaansverhaal van de reuzen in het Gulden Boek van de gemeente
Kalken ingeschreven.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 67

Illustratie 57. Plechtige ontvangst op het gemeentehuis van Kalken, 29 mei 1960.
Vlnr. veldwachter Cyriel Verstuyft, Oscar Onselaere, Jules De Landtsheer, Remi Duquet, schepen
Louis Van Poucke, Gaston Poelman, Werner Tibbaut, Anna Van Wassenhove, Alice Middernacht,
x (verdoken), Eugeen Bogaert, Romaan Vion, Remi Verschraegen, Jozef De Landtsheer, Edmond
Verschraegen, Alfred De Lausnay, Prosper Fiers, Petrus Ost en Gerard Baert.
Verzameling Hubert De Gelder.
5. Het reuzencomité.
Kort na de opvoering van het toneelstuk Hendrik en Margriet in februari 1960 werd een plaatselijk
reuzencomité gevormd.
Het lag in de lijn der verwachtingen dat burgemeester Werner Tibbaut erevoorzitter en Evarist De
Gelder penningmeester van de nieuwe vereniging zouden zijn. Een aantal andere leden leek zeer
goed uitgekozen. Zowat uit elke geleding van het Kalkense sociale en economische leven was er
een vertegenwoordiger aanwezig. Zo was men er min of meer zeker van dat de nieuwe werkgroep
goed onthaald zou worden.
Het reuzencomité had een aantal aandeelhouders die elk 500 frank veil hadden voor de opstart
van het comité: Gaston Poelman, Jules De Landtsheer, Evarist De Gelder, Eugeen Bogaert,
Marcel De Vogelaere, Petrus Ost en Romaan Vion (twee aandelen van 500 frank). Met de
inschrijving van de bedragen, ter beschikking gesteld door de aandeelhouders op 6 april 1960,
begint het kasboek dat voor de periode 1960-1969 werd bijgehouden.
Gaston Poelman blijkt naast het zoeken van de geschikte personen voor het weergeven van de
belangrijkste personages in het toneelstuk Hendrik en Margriet, ook de eerste reuzendragers
aangesproken te hebben 15 .
In het kasboek vonden we voor het werkjaar 1960 de namen van twee reuzendragers, namelijk
Achiel Hanselaer en Julien De Wilde. Zij kregen per uitstap een kleine vergoeding.
15 Interview André Van De Sompel met Gaston Poelman, 9 april 2010.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 68

Tijdens het eerste werkjaar gingen de reuzen een aantal keer op stap: ter gelegenheid van
Husseveldekermis (21 juli of de zondag daaropvolgend), Koffiestraatkermis (15 augustus) en
Vaardekenskermis (laatste zondag van augustus). Voor die uitstappen kreeg het reuzencomité
een kleine vergoeding uitbetaald.
Het reuzencomité liet blijkbaar een aantal schietingen inrichten waarvan de opbrengst naar het
comité kwam. Onder meer bij Remi Stien Dook Verschraegen en op de wijken Hussevelde en
Eesvelde werd een schieting gehouden, respectievelijk bij Prosper Fiers en bij Madeleine Baert.
Met die twee herbergiers en de rond hun herberg gegroepeerde schuttersmaatschappijen had de
familie Poelman en De Vogelaere een goede verstandhouding. Onder andere tijdens die
schietingen werd ook een tombola gehouden.
Een andere bron van inkomsten was de opbrengst van een revue die blijkbaar op het einde van
1960 werd ten tonele gebracht. Verdere gegevens ontbreken hierover nog, maar de opbrengst van
bijna 2000 frank was een niet te verwaarlozen bedrag.
Tot slot werd een souper gehouden waar bij een omhaling ook nog wat geld in het laatje belandde.
Tegenover al die inkomsten staan de uitgaven met betrekking tot de outfit van reuzen Stien en
Lies. Die uitgaven beliepen bijna 4500 frank. De sluiers rond de hals van de twee reuzen werden
na de officiële voorstelling ter gelegenheid van Molekenskermis 1960 aangekocht en kostten
samen 137 frank.
6. De historie van Adhemar.
Wat Marcel Daem en Cyriel Seghers zagen als mogelijk logisch gevolg van het samenbrengen van
twee reuzen als koppel, namelijk een uitbreiding van het reuzengezelschap met een “kindreus”,
gebeurde uiteindelijk niet.
Dat over het maken van een kindreus gepraat werd, is evenwel duidelijk. Eugeen Bogaert, een van
de “aandeelhouders” van de reuzen Stien en Lies, vertrouwde mij meer dan twintig jaar geleden
toe dat die kwestie voor onenigheid zorgde in de schoot van het reuzencomité. Gaston Poelman
anderzijds verwoordde het onlangs zo: Een klein reuske zou uit de toon vallen 16 .
Wel hadden herbergiers Stien en Lies een pop die in hun herberg in een hoekje zat. Uit de notities
van Gaston Poelman haalden we het gegeven dat Adhemarke tijdens de Gentse Feestenperiode
van juli 1960 “geboren was”.
Rond pop Adhemar werd een nieuwe kermisgrap opgezet. Op kermismaandag 23 september 1960
werd Adhemar uit de herberg geschaakt. Mogelijk had Gaston ook in dit gebeuren een vinger in de
pap, alhoewel zus Denise Poelman onlangs beweerde dat Gaston onmogelijk die ontvoering op
zijn geweten kon hebben omdat hij toen in het buitenland vertoefde 17 .
Bij een ontvoering hoort het vragen van losgeld om de ontvoerde opnieuw naar zijn of haar
leefomgeving te laten komen. Een vraag tot losgeld werd ook aan Stien en Lies bezorgd.
De inhoud van die losgeldbrief volgt hierna integraal.
Zeer geachte Heer Stien,
Bachten de Pinte de 23.7.1960 18
U zult met ontzetting de verdwijning van Adhemarken vastgesteld hebben en daarom komen
we heel vlug Uw groot leed herstellen.
Wees gerust, Adhemarken bevindt zich op 't ogenblik in heel goede handen en wordt met de
beste zorgen omringd. Wanneer men zijn verstandig en mollig snoetje bekijkt zou men niet
zeggen dat hij op sluwe wijze aan de liefde der zijnen is ontrukt. Het is niet ons doel Uw
zorgen te verzwaren, integendeel, we verlangen zo spoedig mogelijk de kleine Reus aan de
liefde zijner pleegouders terug te bezorgen. Het spreekt vanzelf dat heel wat voorwaarden
hieraan zullen verbonden zijn en we twijfelen er niet aan, gezien Uw grote zorgen, dat U
hiermede volledig zult instemmen, zoniet zou het leven van de kleine Reus in gevaar worden
gebracht.
16 Interview André Van De Sompel met Gaston Poelman, 9 april 2010
17 Toevoeging Denise Poelman tijdens gesprek André Van De Sompel met Gaston Poelman, 9 april 2010.
18 Dit zou eigenlijk moeten zijn 23.9.1960.
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 69

Luister nu aandachtig naar de volgende eisen. Adhemar zal tegen een losprijs van fr.
100.000,- worden afgeleverd. U ziet dat we geen stropers zijn en dat de liefde van een kind
heel veel meer waard is.
Hier volgen de strikt uit te voeren bevelen om de teruggave van Adhemar tegen onze losprijs
te bekomen;
- het geld zal (in) een kist worden verpakt;
- het geld zal bestaan uit volgende coupures:
Frs. 25.000 in briefjes van fr. 500
Frs. 25.000 in briefjes van fr. 100
Frs. 10.000 in briefjes van fr. 50
Frs. 10.000 in briefjes van fr. 20
Frs. 10.000 in stukken van fr. 100
Frs. 10.000 in stukken van fr. 50
Frs. 5.000 in stukken van fr. 20
Frs. 5.000 in stukken van fr. 5
- de kist moet vertransporteerd worden per steekkar door Uzelf bestuurd en niemand anders.
- de kist moet afgeleverd worden in het café bij Leentjen Baert, op Eesvelde
op woensdagnamiddag 27 a.s. om 3 u.
Daar zullen twee, voor U onbekende mannen hun boterhammen aan het opeten zijn. Die
twee mannen en Leentjen Baert zult ge met een trappist trakteren. Op dit gebaar zal een van
de mannen buiten gaan, een pak dragend waarin Adhemar verpakt zit, en dit op Uw steekkar
zetten waarna hij de kist zal wegnemen en overplaatsen in zijn wagen. De inhoud ervan zal
onmiddellijk worden nagezien. Is alles in orde dan zullen de beide mannen zonder U
moeilijkheden aan te doen, vertrekken na U van harte een dankende blik toe te werpen.
Doch indien de inhoud van de kist moest vals zijn, stenen bevatten of soortgelijk bedrog, dan
wordt U door de beide mannen meegenomen naar een onbekende bestemming. (Heel
waarschijnlijk wordt U na enkele dagen per valscherm neergelaten in het Noordpoolgebied
slechts met Uw broek aan).
Ook Uw vrouw zou een dergelijk lot te wachten staan. Ze zou eveneens het slachtoffer
worden van een ontvoering. Haar zou geen letsel worden gedaan doch we zouden haar laten
parachuteren in Belgisch Kongo waar voor 't ogenblik blanke vrouwen erg in de smaak vallen
bij de heetgebakerde negers.
Indien U het eveneens zoudt wagen de politie van het complot op de hoogte te brengen
waardoor U ons eer en leven kunt in gevaar brengen zal U nog aan ergere gevolgen worden
blootgesteld.
U hebt er dus alle belang bij onze eisen strikt na te leven.
Moest U over het nodige geld niet beschikken dan verzoeken wij U beroep te doen op het
Reuzencomité.
We rekenen op een prompte uitvoering.
Uw zeer genegen onbekende dienaars.
We kunnen ons de hilariteit van de Kalkense gemeenschap om die nieuwe grap voorstellen.
Wat er verder allemaal exact gebeurd is, is onduidelijk. Zeker is dat Adhemar in oktober 1960
terug thuis was bij Stien en Lies.
Volgens Denise Poelman werd Adhemar gevonden in de regenput van de herberg van Alfons Van
Acker. Die herberg stond naast herberg De Koninklijke Harmonie in de Koffiestraat. Wat de rol van
Alfons Van Acker in het ganse verhaal was, is waarschijnlijk niet meer te achterhalen. Misschien
wou Alfons een beetje meeprofiteren van de heisa rond het reuzenpaar en zo extra klanten in zijn
café lokken.
Voortaan zou Adhemar echter een nieuwe plaats vinden in de slaapkamer van Stien en Lies…
Vruchten van het Platteland 24. – Vijftig jaar Kalkense reuzen Stien en Lies. Pagina 70