28.07.2013 Views

De antropoloog als paraderende pauw - Andrea Manneke

De antropoloog als paraderende pauw - Andrea Manneke

De antropoloog als paraderende pauw - Andrea Manneke

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>De</strong> <strong>antropoloog</strong> <strong>als</strong> <strong>paraderende</strong> <strong>pauw</strong><br />

‘Daar ben je weer met je camera. Jullie blanken zijn allemaal zulke leugenaars. Ik geloof helemaal<br />

niets van jullie, want jullie hebben nooit iets anders gedaan dan tegen ons gelogen.’ Zo snauwt een<br />

indiaan de camera toe in de openingsscène van de documentaire Secrets of the tribe. <strong>De</strong> bekende<br />

Braziliaanse regisseur José Padilha zet hiermee de toon voor een ontluisterend verhaal over het<br />

contact tussen de blanke <strong>antropoloog</strong> en de inheemse mens.<br />

Padilha laat in Secrets of the tribe zien wat er gebeurt met een inheemse indianenstam – de<br />

Yanomami - <strong>als</strong> die wordt overspoeld door antropologen met hun camera’s. Dit heeft niet alleen<br />

destructie binnen de stam veroorzaakt, het veroorzaakte ook een oorlog binnen de wereld van de<br />

antropologie.<br />

<strong>De</strong> Yanomami, een indianenstam uit het oerwoud van de Amazone, leefden tot de jaren zestig van de<br />

vorige eeuw in volledige afzondering. Daarna kwamen de antropologen. Zij zorgden met tal van<br />

artikelen, boeken en films dat de Yanomami-bevolking wereldberoemd werd. In Secrets of the tribe<br />

zijn de stamleden nu eens niet de hoofdpersonen. Hier is een andere stam het onderwerp van<br />

observatie en inspectie: de stam van de <strong>antropoloog</strong>. Regisseur Padilha toont weliswaar het drama<br />

van de Yanomami-indianen, maar doet dat om inzicht te geven in het gedrag van de antropologen.<br />

Eén van de centrale karakters van de film is de <strong>antropoloog</strong> Napoleon Chagnon. Hij hoort bij de<br />

pioniers op het gebied van onderzoek naar de Yanomami en schreef in 1968 de bestseller<br />

Yanomamö: the fierce people. Naar eigen zeggen is dit ‘hét boek over de Yanomami’ dat ‘alleen al in<br />

Amerika door vier miljoen studenten is gelezen.’ In de film ontvouwt hij zijn omstreden theorie die het<br />

gewelddadige gedrag van de Yanomami-mannen probeerde te verklaren. Eind jaren zestig was de<br />

1


meest gangbare verklaring voor gewelddadig gedrag een gebrek aan natuurlijke middelen. Chagnon<br />

vond zo’n tekort niet. Wat hij wel vond is dat moordlustige mannen meer vrouwen en kinderen kregen,<br />

dan de minder moordlustigen onder hen. Hij concludeerde dan ook dat ze gewelddadig waren om<br />

indruk te maken op hun vrouwen. Tegenstanders vonden het volstrekt onacceptabel dat hij de<br />

Yanomami-mannen afschilderde <strong>als</strong> beesten.<br />

Voor- en tegenstanders verschijnen voor de camera van Padilha, om hun standpunt toe te lichten,<br />

maar vooral om de ander neer te sabelen. Wat volgt is een opeenhoping van wederzijdse<br />

beschuldigingen op het gebied van dronkenschap, fraude, verzinnen van data, pedofilie en zelfs<br />

genocide.<br />

Padilha laat het hele veld zijn zegje doen en dat is precies wat de film zo sterk maakt. Door de<br />

antropologen zelf over hun werk, maar vooral hun onderlinge strijd te laten vertellen, slaagt de<br />

regisseur er in om de vinger op de zere plek te leggen. <strong>De</strong> antropologen laten zien dat ze een totaal<br />

gebrek aan regels en standaarden hebben. Ze hebben niet alleen geen idee hoe ze met elkaar om<br />

moeten gaan, ze weten al helemaal niet hoe ze hun onderzoeksobjecten moeten behandelen.<br />

Padilha wisselt de interviews af met originele etnografische films van de Yanomami en recente<br />

beelden waar de Yanomami zelf vertellen over hun ervaringen met antropologen. Op die manier geeft<br />

hij de kijker handvatten om zelf te oordelen over het ethische gedrag van de antropologen.<br />

Naast ethische vragen roept Secrets of the tribe ook vragen op over het bedrijven van wetenschap.<br />

<strong>De</strong>ze discussie is, sinds de affaire Stapel, ook weer in Nederland opgelaaid. Data moeten transparant<br />

zijn zodat collega’s ze kunnen verifiëren en repliceren. Willen wetenschappers misschien te graag<br />

stamhoofd zijn waardoor ze het niet zo nauw nemen met de data? Wordt de drang naar succes te<br />

groot? Zo<strong>als</strong> een <strong>antropoloog</strong> het aan het einde van de film stelt: ‘het wordt tijd dat we vragen stellen<br />

in plaats van alleen maar <strong>als</strong> een <strong>pauw</strong> te paraderen in onze eigen show.’<br />

Secrets of the tribe draait in november op het International Documentary Film Festival Amsterdam<br />

(IDFA). IDFA besteedt dit jaar aandacht aan de Braziliaanse documentaire met het themaprogramma<br />

Cinema do Brasil. José Padilha heeft twee films in de selectie. Naast Secrets of the tribe is ook zijn<br />

veelbekroonde Bus 174 te zien over een buskaping in Rio de Janeiro.<br />

2

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!