6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

Voorwoord
ter naar Enschede en vice versa. Hetzij in de Volvo 480 (Nederlands
ontwerp!) of in de Saab 900 die mijn vader zo liefdevol voor me heeft
opgeknapt. Die laatste is inmiddels ook voorzien van de mooiste lichtmetalen
jaren zeventig velgen die er bestaan, want je bent per slot van
rekening wel bezig met ontwerpgeschiedenis natuurlijk.
Waar ik ook vaak aan gedacht heb tijdens dat rijden, waren de mensen
die mij hebben geholpen om te worden wie ik nu ben... Zoals Tom de
regelaar, Luigi de inspirator, en de andere fijne collega’s van D’Andrea
& Evers Design die ik iedere dag in hun kantoor kan zien zitten bij
Enter. Of, als ik langs afslag Lochem rijd, aan Peter Cool, mijn officieuze
mentor bij de Hollandse Signaalapparaten aan wie ik veel te danken
heb. Aan Margot Stilma, die mij het enthousiasme voor onderzoek bijbracht,
als ik bij Hengelo-Noord de A1 af ga. Ook belangrijk is Arthur
Eger, die mij enthousiast naar de universiteit heeft gehaald. Net als mijn
andere promotor JW Drukker, die, door een vorm van close-reading
van mijn manuscripten, ervoor heeft gezorgd dat ik ben gaan begrijpen
wat ik eigenlijk bedoelde. Nog belangrijker zijn mijn favoriete collega’s
Maaike en Mieke, die met hun aanwezigheid mij zoveel werkplezier bezorgen
dat ik altijd weer enthousiast richting Enschede rijd. Het belangrijkst
echter zijn mijn ouders, die met de technische interesse van mijn
vader en de creatieve inspiratie van mijn moeder de perfecte combinatie
vormden om ontwerper te worden. Maar het aller- allerbelangrijkst zijn
Anouk, Marit en Heleen; de beste drie redenen om ‘s middags het hele
eind weer vrolijk terug te rijden naar Deventer.
Bedankt allemaal en ik hoop dat jullie tevreden zijn met het resultaat.
11