6.2 Ontwerpgrepen - Universiteit Twente

3.2 Philips
zocht vooral de plek die de televisie in het toekomstige huishouden zou
kunnen innemen: ‘In tegenstelling tot de mening van veel sociologen,
geloof ik niet dat de televisie ooit de organisatie van ons huis heeft
veranderd. Ze mag dan ons gedrag, onze cultuur en zelfs onze fysiologie
hebben gewijzigd, maar niet de huizen waarin wij leven. De televisie is
een deel geworden van het huiselijke leven, maar is toch een ongelegen
gast gebleven, een aanwezigheid waar niet op is gerekend. […] Dat betekent
dat het televisietoestel nooit de haardstede of totem is geworden;
het heeft een plaats gekregen naast de haardstede, is toegevoegd aan
andere totems.’ Andrea Branzi (gecit.in: Marzano et al. 1995: pp.62-63)
[Figuur 3.41]. Dit illustreert wel weer de elitaire opstelling van de postmodernisten,
want in het gemiddelde gezin uit de ‘arbeidersklasse’ was
en is de televisie wel degelijk het middelpunt van de huiskamer [Figuur
3.36].
De binnen de workshop van Branzi gerealiseerde ontwerpen gingen dan
ook over de wisselwerking tussen het televisietoestel en zijn omgeving.
Opvallend is dat daarin de televisie juist een minder prominente plaats
in het huishouden werd toebedeeld. De ontwerpen van Lacides Marquez
en Francis Chu ‘verstoppen’ de beeldbuis zelfs min of meer [Figuur
3.42; 3.43; 3.44]. Marquez camoufleerde zijn televisie met een tafeltje,
opdat het overal in huis een plekje zou kunnen vinden. Dit als aanvulling
op het idee van Branzi van de televisie als min of meer ‘ongenode
gast’, die nooit dezelfde centrale plek had verworven als de kachel.
Ontwerper Francis Chu maakte bij zijn creaties uiteindelijk ook het
duidelijkst gebruik van de vormtaal van de postmodernisten. Bij de
workshop van Stefano Marzano heeft zijn televisiemeubel de vorm van
een totempaal, gelijk de kasten van Ettore Sottsass [Figuur 3.45]. In zijn
ontwerp ‘Plezier op het Spoor’ bij de workshop van Alessandro Mendini
maakte Chu een gesimplificeerd object met dikke poten dat sterk doet
denken aan de in hoofdstuk 1 genoemde, speelgoedachtige meubels van
Aldo Cibic [Figuur 3.46 en 1.27].
Hoewel Marzano opgetogen was over de diversiteit van de ontwerpen
(Marzano et al. 1995: p.10) volgen de resultaten allemaal hetzelfde
stramien; de televisie wordt door de nadruk op de interactie met de
gebruiker en de zachtere vormgeving persoonlijker gemaakt en van
121