Het armoederegime op het platteland van India

Het armoederegime op het platteland van India
politici en beleidsmakers. Het vasthouden aan de rechten van wat als de
aristocraten van de werkende klasse wordt voorgesteld zou een obstakel
vormen voor de hoognodige flexibilisering van werk dat de verschaffers
ervan in staat moet stellen arbeidskrachten te huren naar hun behoefte
van het moment. Het is bijna onvoorstelbaar dat de neo-liberale lobby die
pleit voor volledig vrije marktwerking en overgang naar een geinformaliseerd
arbeidsbestel zo gemakkelijk een ideologisch klimaat heeft weten
te creëren waarin stelselmatig voorbij kon worden gegaan aan de mensonwaardige
manier waarop met de arbeidskracht van mannen, vrouwen
en kinderen in de onderste echelons van de economie wordt omgegaan.
Bescherming en zekerheid, recht op een minimum loon en op voldoende
en fatsoenlijk werk zijn ongepaste woorden geworden, voorbeelden van
politiek incorrect denken.
Is een keerpunt bereikt in de lage prioriteit die de armoedebestrijding
op het platteland gedurende de laatste decennia heeft gehad en waarvan
de uitkomsten van mijn veldwerk getuigen? De introductie van een nieuw
programma dat werkgelegenheid moet bieden aan mensen die niet of onvoldoende
erin slagen hun arbeidskracht te gelde te maken heeft geleid
tot de afkondiging van de National Rural Employment Guarantee Act, 2005.
Een schema van sociale voorzieningen dat gelijktijdig hiermee wordt gelanceerd
is bedoeld om de kwetsbaarheid voor tegenslagen te beperken.
De beide initiatieven getuigen van het inzicht dat interventie van staatswege
noodzakelijk is om de verpaupering van het rurale proletariaat te
keren. Of werkelijk sprake is van een drastische wending in het gevoerde
beleid laat zich pas vaststellen als wat nu nog voornemen is op grote schaal
in praktijk zal worden gebracht. De krachtige politieke tegenstand die
in het voorbereidende stadium is getoond heeft tot compromissen in de
nieuwe aanpak geleid die aan de verwezenlijking van de gestelde doelen
al bij voorbaat afbreuk doen. Het voorzichtige begin gemaakt met het
programma van publieke werken is op zichzelf begrijpelijk. Geen van de
districten waarin de vier dorpen van mijn veldwerk zijn gelegen profiteert
in deze eerste fase van deze nieuwe wet. De keuze voor achtergebleven
districten waar de graad van rurale armoede het hoogst zou zijn wijst erop
dat de beleidsmakers zich laten leiden door een bias die te veel de indruk
wekt dat gebrek aan werk uit ruimtelijke afgelegenheid voortkomt. In
deze perceptie is het besef afwezig van de stelselmatige verdringing van locale
door externe arbeid die verklaart dat Halpatis niet alleen in het achterland
maar ook in de zone van hoge economische groei in Zuid-Gujarat
verstoken blijven van emplooi. De voorkeur van werkgevers gaat uit naar
de import van arbeid uit andere contreien, vaak uit andere deelstaten.
25