Spijkenisse Buitengebied - Ruimtelijkeplannen.nl

Uitvoerbaarheid 120
Commentaar
Ad 1: in 1992 is het Verdrag van Valetta tot stand gekomen. Doelstelling van het verdrag is de
bescherming en het behoud van archeologische waarden. In 1998 heeft het Nederlandse parlement
een wet aangenomen, waarin is vastgelegd dat dit Verdrag (ook bekend als het Verdrag
van Malta) in de Nederlandse wetgeving wordt geïmplementeerd. Als uitvloeisel van dit verdrag
wordt in het kader van de ruimtelijke ordening het behoud van het archeologisch erfgoed meegewogen
zoals alle andere belangen die bij de voorbereiding van een plan een rol spelen.
Om inzicht te hebben in mogelijke archeologische waarden die in de afweging van ruimtelijke
plannen moeten worden betrokken, is door de provincie Zuid-Holland de Cultuurhistorische
Hoofdstructuur Zuid-Holland opgesteld. Op de deelkaarten regio Voorne-Putten is een betrekkelijk
groot deel van het plangebied aangegeven als gebied met een redelijke tot grote kans op
archeologische sporen. In enkele kleinere gebieden is er een zeer grote kans op archeologische
sporen, terwijl er ook enkele terreinen in het plan liggen met een zeer hoge of hoge archeologische
waarde.
Bij gebieden met een redelijke tot hoge of zeer hoge kans op archeologische sporen of terreinen
met hoge of zeer hoge archeologische waarde is er een risico dat archeologische waarden
door het uitvoeren van werkzaamheden teniet gaan. Om de archeologische belangen mee te
kunnen wegen zijn deze gebieden mede bestemd tot Archeologisch waardevol gebied. Voor het
uitvoeren van een aantal werkzaamheden is een aanlegvergunning nodig en in het voorontwerpbestemmingsplan
zoals dat in het kader van de inspraakprocedure ter visie heeft gelegen,
is aangegeven dat grotere bouwwerken (groter dan 10 m²) alleen kunnen worden gebouwd
wanneer hiervoor vrijstelling is verleend. Uitzonderingen hierop zijn het vervangen van bestaande
bebouwing of bouwwerken waarvoor geen graaf- of heiwerkzaamheden nodig zijn. Zowel de
aanlegvergunning als de regeling voor het bouwen zijn erop gericht eventuele archeologische
waarden veilig te stellen door onderzoek op de betreffende locatie. Op basis van de onderzoeksresultaten
kan dan worden beoordeeld of de werkzaamheden kunnen worden uitgevoerd
dan wel of het bouwwerk kan worden opgericht. Eventueel kunnen voorwaarden aan de aanleg-
of bouwvergunning worden verbonden, waardoor de werkzaamheden kunnen doorgaan, maar
ook de archeologische waarden niet onevenredig worden geschaad. De gedragslijn, dat bij terreinen
met een middelhoge tot hoge trefkans of hoge tot zeer hoge archeologische waarde dit
ook in het ruimtelijke beleid tot uitdrukking moet worden gebracht, is meerdere malen bevestigd
in de jurisprudentie (zie hiervoor bijvoorbeeld Abr nr. 200307067/1 d.d. 21 april 2004).
Het gemeentebestuur kan zich echter voorstellen dat de regeling in het voorontwerpbestemmingsplan,
waarbij grondbewerking die dieper gaat dan 30 cm al aanlegvergunningplichtig is,
problemen zou kunnen oproepen bij agrarische werkzaamheden. Na afweging van het agrarisch
en het archeologisch belang wordt een differentiatie in de regeling aangebracht. Werkzaamheden
in de gebieden die op de Cultuurhistorische Hoofdstructuur van Zuid-Holland zijn
aangegeven met een hoge of zeer hoge kans op archeologische sporen of voor terreinen met
hoge of zeer hoge archeologische waarde blijven aanlegvergunningplichtig voor zover grondbewerking
dieper gaat dan 30 cm of terreinen met meer dan 30 cm worden opgehoogd. Voor terreinen
met een redelijke tot grote kans op archeologische sporen wordt deze maat gewijzigd in
60 cm.
Voorts wordt de regeling zodanig aangepast, dat bouwwerken met een oppervlakte van 50 m²
kunnen worden gebouwd zonder dat hiervoor een vrijstelling moet worden verleend en archeologisch
onderzoek nodig is.
De kosten van het archeologisch onderzoek komen voor rekening van degene die de werkzaamheden
of bouwactiviteiten wil uitvoeren. Zonder activiteiten van betrokkene is er geen enkel
risico op schade voor mogelijke archeologische waarden. De kosten voor het uitvoeren van
het onderzoek moeten dan ook worden toegerekend aan de activiteit die mogelijk schade aan
het bodemarchief kan veroorzaken. Zoals hiervoor is aangegeven is op grond van een nadere
afweging van de verschillende belangen de regeling enigszins aangepast. Hiervoor is voor een
aantal activiteiten in het kader van de agrarische bedrijfsvoering niet langer een aanlegvergunning
nodig en kan archeologisch onderzoek achterwege blijven.
Ad 2: het bouwvlak wordt niet overeenkomstig het verzoek aangepast, omdat de oppervlakte
van het bouwvlak is afgestemd op de omvang van het agrarisch bedrijf. Ingevolge het
provinciale ruimtelijke beleid dienen agrarische bouwvlakken beperkt van omvang te zijn. Dit wil
zeggen dat ze niet groter mogen zijn dan noodzakelijk is voor de agrarische bedrijfsvoering.
Adviesbureau RBOI
Rotterdam / Middelburg
231.12764.01
Spijkenisse