De Nieuwe Taalgids. Jaargang 11 - digitale bibliotheek voor de ...

43
1783 verschenen 4 e deel van CLAUDIUS' werken. In zijn zesde brief sluit hij zich dan
geheel bij CLAUDIUS aan. Sympathie voor CLAUDIUS vinden we ook in de wijze waarop
hij hem citeert (Brieven, VI, blz. 153):
‘In de luimige beschrijving der echte Poëten, die ons ASMUS in de Wandsbecker
Bode ergens opgeeft “Heldere reine keisteenen, aan welke de schoone Hemel, en
de schoone Aarde, en de heilige Godsdienst aanslaan, dat 'er de vonken uitvliegen”;
is meer waarheid, dan in de meeste wijsgeerige Verhandelingen bij een genomen.’
en later dit beeld nog eens gebruikt in de derde zang van De Eenzaamheid (1821,
blz. 55): er is sprake van de Natuur:
‘Eerlang zal in haar schoot die reine kei ontstaan
Waar aan de hemel, aarde en heilge Godsdienst slaan,
Dat heldre vonken uit zijn diepste wezen spatten,
Die 't edel hart gevoelt, maar 't lage niet kan vatten.’ 1)
Bovendien vertelt KAAKEBEEN nog dat een groot deel der in 1790 verschenen vertaling
van CLAUDIUS ‘der pen van FEITH ontvloeide’. 2) Nu schijnt het dat omstreeks 1790
twee vertalingen van deel I en II van CLAUDIUS uitgegeven zijn. De eerste verscheen
in 1789 en '90 bij W. Holtrop te Amsterdam; het is een zeerslaafse, zonder veel
begrip vervaardigde vertaling, met hier en daar onjuistheden. - De ‘Alphabetische
Naamlijst van Boeken’ van de opvolgers van ARRENBERG (waaraan de jaren 1788
en '89 ontbreken) vermeldt deze vertaling niet, maar wel een van 1791, die eveneens
te Amsterdam verscheen bij de Erven H. Gartman; deze uitgaaf is in geen onzer
grote bibliotheken aanwezig en de Vaderlandsche Letteroefeningen, die anders
alles wat uitkomt recenseren, maken er geen melding van. - Of werkelik FEITH aan
éen van deze vertalingen (waarvan mogelik de tweede slechts een nadruk van de
eerste is) debet is, heb ik niet kunnen ontdekken. Intussen weten wij het belangrijkste:
dat de gevoelige, vrome FEITH zijn Duitse geestverwant had leren kennen, en er is
niet veel vermetelheid nodig om te veronderstellen dat FEITH's belangstelling voor
CLAUDIUS zich wel niet bepaald zal hebben tot de enkele stukken waarvan we zeker
weten dat hij ze las. Om een enkel voorbeeld te noemen: de hondenvriend FEITH
(men denke aan de bekende passage in De Ouderdom, 1802, blz. 17-19) zal stellig
1) Vgl. H.G. TEN BRUGGENCATE: Mr. Rhijnvis Feith blz. 141.
2) KAAKEBEEN: De Invloed der Duitsche Letteren op de Nederlandsche; blz. 39.
De Nieuwe Taalgids. Jaargang 11