Kort Bestek 44 - College bouw zorginstellingen

KORT BESTEK DECEMBER 2007
Wijze mannen
In een van de vele stukken over de liberalisering van het
bouwbeleid in de sector ziekenhuizen die recentelijk heen en
weer zijn gegaan tussen veld, ministerie en Tweede Kamer, is
de suggestie ter sprake gekomen een commissie van wijze
mannen in te stellen om de problematiek rond de overgang
van het oude systeem naar het nieuwe systeem te begeleiden.
In concreto: een commissie om de gevolgen van die overgang
voor individuele ziekenhuizen te wegen en te adviseren over
mogelijke compensatiemaatregelen. De grote vraag is natuurlijk
om wat voor commissie het gaat en met welke criteria
deze commissie gaat werken. En wie gaat er uiteindelijk
beslissen?
Het Bouwcollege heeft al lange tijd aangedrongen op een
transparant en rechtvaardig overgangsregiem voor de individuele
ziekenhuizen in het kader van de afschaffing van het bouwregiem
en de daarbij behorende wijze van financiering van de
kapitaallasten. Dit geldt zowel voor de afhandeling van lopende
zaken in het kader van de WTZi als voor de behandeling van
moeilijke gevallen als gevolg van de liberalisering. Voor het
eerste lijkt de oplossing voor de hand te liggen: eindafrekeningen
van lopende zaken worden nog afgehandeld door het
Bouwcollege en gefinancierd via het FB en via het vrije prijzensegment
van 20% in 2008. Er is dus voor iedereen sprake van
een risico op het vrije prijzendeel, waar geen compensatie aan
de orde is. Voor het tweede transitieprobleem, individuele
moeilijke gevallen, komt er een commissie van wijze mannen.
Nog afgezien van het feit dat er wellicht ook wijze vrouwen
zouden kunnen worden gevonden om deze commissie te
bemensen, is deze benadering weliswaar sympathiek, maar
vraagt ook om veel verduidelijking als het gaat om de vraag
hoe een en ander dan in zijn of haar werk moet gaan. Zoals
gezegd, welke criteria gaat deze commissie hanteren, door wie
wordt ze ondersteund en wat voor bevoegdheden gaat ze krij-
gen? Nu zijn er in de wandelgangen al namen en gedachten te
horen, maar aan geruchten hebben we niks. Feiten, daar gaat
het om. Welnu, laten we de concrete feiten in de vorm van vragen
dan maar eens stellen om te weten te komen of het überhaupt
mogelijk is om moeilijke gevallen vast te stellen, bijvoorbeeld:
• Hoe stellen we het verschil in lasten tussen oud en nieuw
regiem vast als het gaat om uitsluitend de kapitaallasten? Er
is immers een deel vrije prijzen en een deel FB-systematiek
en er is geen objectief criterium voor oud en nieuw.
• Op welke termijn gaan deze wijze lieden de zaak bekijken?
Als dat later is dan 2008, is er de complicatie van de maatstafprijzen,
waarvan niemand nog weet hoe deze uitpakken
en welke component de kapitaallasten omvat.
• Hoe gaat de commissie om met criteria ten aanzien van de
productie als dekking van de kapitaallasten: wanneer is er
sprake van onderproductie en moeten de eventuele tekorten
worden beschouwd als eigen verantwoordelijkheid?
• Hoe gaat de commissie om met de omvang van de investeringen?
Waren deze wel noodzakelijk of waren zij ruimer dan de
minimumnormen van het Bouwcollege? Zo ja, is dat dan ook
eigen schuld dikke bult?
• Hoe gaat de commissie om met de verhouding tussen eigen
vermogen enerzijds en de negatieve gevolgen van de overgang
anderzijds? Eigen kapitaal: compensatiemateriaal.
Ziedaar een greep uit de vele vragen rond deze probleemstelling.
Er is inderdaad sprake van een behoefte aan wijze lieden
om deze vragen op te lossen. Maar in ieder geval niet aan polderaars
bij wie het niet om heldere oplossingen gaat, maar om
het beruchte draagvlak.
Rob Scheerder, voorzitter Bouwcollege
3