Dienstenhandel en de Interne Markt - E-thesis

Hoofdstuk 3: Analyse Interne Markt Hoofdstuk 3: Analyse Interne Markt
het spreekt zich niet uit of de vastgestelde hindernissen in strijd zijn met het
gemeenschapsrecht en het stelt ook geen oplossingen voor. Deze beoordeling is
voorbehouden voor de tweede fase van de internemarktstrategie (Europese Commissie,
2002:5). Deze komt in hoofdstuk 4 van dit werkstuk aan bod.
De Commissie gaat in het kader van de internemarktstrategie uit van een buitenlandse
dienstverlening in zes fasen (zoals weergegeven in figuur 3.2). Van zodra een bedrijf erin
slaagt zich te vestigen in een andere lidstaat (fase 1) moet het, om haar diensten zo efficiënt
mogelijk aan te bieden en te kunnen concurreren met plaatselijke dienstverleners, gebruik
kunnen maken van de noodzakelijke inputs (arbeid, financiële en zakelijke diensten, …)
(fase 2). Verder moet de dienstverlener in staat zijn om reclame te kunnen maken voor zijn
dienstverlening (fase 3) en de distributie ervan te regelen (fase 4). Ten slotte moet hij ook in
staat zijn om zijn dienst te verkopen (fase 5), en na de verkoop de klanten een volwaardige
service (fase 6) te kunnen bieden. Deze laatste fase is uitermate belangrijk omdat het bedrijf
op die manier haar klanten aan zich weet te binden, en bovendien de plaatselijke markt nog
beter leert kennen om naar de toekomst toe haar dienstverlening (nog) beter op de vraag af
te stemmen.
Figuur 3.2 Door de Commissie vastgestelde fasen van het dienstverleningsproces
Fase 1 Fase 2 Fase 3 Fase 4 Fase 5 Fase 6
Oprichting van het Gebruik Verkoop- Distributie Verkoop Klantenservice
dienstverlenende
bedrijf
van input bevordering
Bron: Europese Commissie (2000:7).
De Commissie erkent dat dienstenhandelaars veel sterker dan goederenhandelaars worden
geconfronteerd met de hindernissen die zij in elke fase van de dienstverlening op de Interne
Markt tegenkomen (Europese Commissie, 2002:15). De voornaamste reden hiervoor is het
gegeven dat een dienstverlener zich vaak voor één of meerdere fasen permanent of tijdelijk
in een andere lidstaat bevindt. Hierdoor moet de dienstverlener niet enkel rekening houden
met zijn eigen nationale regelgeving, maar ook met die van die andere lidstaat, wat niet altijd
even eenvoudig is.
De Commissie heeft in het “verslag over de toestand van de Interne Markt voor diensten” de
verscheidene vastgestelde handelsbelemmeringen opgedeeld op basis van de fase (zie
figuur 3.2) waarin zij voorkomen. Omdat uit figuur 3.3 af te leiden valt dat het over een zeer
lange lijst gaat, worden enkel de belangrijkste en/of opmerkelijkste handelsbelemmeringen
effectief besproken 39 in dit werkstuk.
39
Een uitgebreide bespreking van alle handelsbelemmeringen kan u steeds in het verslag zelf
terugvinden.
Dienstenhandel en de Interne Markt 49