Nieuwe MTB-rouTes verkeNd veel kilometers, weinig spektakel - Fiets

Nieuwe MTB-rouTes verkeNd
veel kilometers, weinig
spektakel
Het aantal mountainbikeroutes in Nederland blijft groeien. Afgelopen jaar zijn er
nieuwe routes in Twente, tussen Voerendaal en Nuth en rond Valkenswaard geopend.
Mooie routes om kennis te maken met de mountainbikesport, maar technisch
minder aantrekkelijk voor de gevorderde mountainbiker.
Tekst & foto’s: Karst Zijlstra
De kleipaden in Twente zijn in een droge periode
prima te rijden
Vasse
Bewegwijzering: zwart mountainbiketeken
Start: Parkeerplaats bosgebied Het
Springendal, Hooidijk
Ootmarsum, richting Reutum, op de
Kuiperberg
Lengte: 30 km
Hoogteverschil: geen
Steilte: geen
Onverhard: 70 procent
Ondergrond: grind, zand
Vasse
Rechttoe rechtaan door een mooi landschap
Na acht jaar kwam er dan toch een mountainbikeroute
tussen Tubbergen en Ootmarsum
tot stand. Afgezet tegen de hoeveelheid tijd
die erin is gestoken, is het resultaat erg matig.
Maar er zijn verbeteringen beloofd.
Werden Twentenaren vroeger door grootstedelijke
Nederlanders bestempeld als eigenaardige
boeren uit het verre oosten des lands,
tegenwoordig wordt Twente gezien als een
gezellige streek waar het goed toeven is. Op
de racefiets kun je in Twente dagenlang genieten,
maar om mountainbikers te verleiden, zal
toch nog steviger aan de weg moeten worden
getimmerd. De mountainbikeroute rond Vasse
is landschappelijk mooi, maar de sportievere
mountainbiker wil ook worden uitgedaagd en
dat gebeurt nauwelijks. Of het moeten de
modderpaden zijn waar je vooral ’s winters
doorheen moet ploeteren.
Vanuit het westen is de parkeerplaats boven
op de Kuipersberg vlak voor Ootmarsum de
dichtstbijzijnde gelegenheid om de route op
te pikken. Rij over de N349 terug de bult af
en steek na ongeveer 750 meter rechts de
Tubbergerdijk in.
Je rijdt hier over het meest heuvelrijke gedeelte
van de route. Dat Twente een streek is waar
het leven groen is, zoals de folder vooraf jubelde,
klopt. Links en rechts strekt het glooiende
coulisselandschap zich voor je uit, hoewel
houtwallen hier en daar plaats hebben
gemaakt voor prikkeldraad, dat rechtgetrokken
percelen omzoomt.
Mountainbiken is wereldwijd een zomersport.
Alleen in Nederland bestaat de gewoonte bij
een grote groep wegfietsers om ‘s winters kilometers
te maken in het bos. Grote kans dat
je dan op de mountainbikeroutes in Twente tot
aan de assen in de blubber rijdt. Het onverharde
pad naar de Brandtorenweg bijvoorbeeld
is dan een bijna onneembare modderpoel,
terwijl het na een droge periode is
verworden tot een hobbelpad met knikgaten.
Een evenwichtsbalk en een wipwap maken de route bij Enschede leuker
Aan het eind hiervan ligt de officiële startplaats
van de route, zoals die in de folder staat
vermeld.
Hoe verder je richting de Duitse grens fietst,
hoe vlakker het terrein wordt. Asfaltstukken
verbinden de onverharde landbouwpaden.
Langs een weiland achter een rij boerderijen
treffen we bij de slootrand een welhaast ouderwets
tafereel aan. Jongens in overall zijn
op zoek naar kikkervisjes, andere zijn druk
bezig een boomhut af te timmeren. Niet
Nintendo, maar de wijde wereld is hun speelterrein.
We zigzaggen verder over rechte stukken. Een
paar honderd meter gaan tegen de wind in,
een kilometer verder blaast de wind weer
mee. Soms gaan we zwoegend door het losse
zand, dat in de droge periodes het grootste
natuurlijke obstakel is. Net als veldrijders maken
we bij de diepere stroken snelheid, om
vastlopen te voorkomen.
Richting de Kuipersberg verheft het landschap
zich weer. Maar helaas rijden we eromheen en
is de zeventig meter hoge heuvel niet in de
route opgenomen.
Enschede-Noord
Het lekkerst komt het laatst
Het dorpsplein van Lonneker is een prima
startplek voor een MTB-route. Het terras
lonkt. Maar eerst moeten we aan de bak, want
van een verdiende nazit geniet je veel meer.
Tijdens de eerste kilometer schept een leuk
kronkelpaadje tussen huizen en percelen valse
verwachtingen. Wat daarna volgt, is een
afknapper. We rijden door een buitenwijk van
Rondom de Kuipersberg bij Ootmarsum
Enschede-Noord
Bewegwijzering: zwart mountainbiketeken
Start: Lonneker: Oude Deventerweg kruising
Bergweg; Dorpstraat
Enschede: Vanekerbeekweg (bij
kinderboerderij)
Lengte: 25 km
Hoogteverschil: een keer
Steilte: ++
Onverhard: 60 procent
Ondergrond: bosgrond, zand
Enschede en krijgen vervolgens zes kilometer
fietspad voor de wielen. Dit voert wel naast
een breed paardenpad. Dus bij het achterop
rijden van andere fietsers hoeven we niet te
bellen of roepen, maar gaan we door het mulle,
dan wel modderige zand, om in te halen.
Een bos genaamd De wildernis klinkt uitnodigend,
maar dat passeren we links. En eindelijk,
na eenderde van de totale afstand, slingeren
we een singletrack op.
Het vervolg is een aardig lusje onder het
Lonnekermeer, totdat de route terugkeert naar
de N737, deze oversteekt en over de landbouwpaden
om het vliegveld Twente voert.
Verder gaat het door het Snijdersveld richting
Lonnekerberg,. Bij gebrek aan natuurlijke hindernissen
zijn twee mooie kunstmatige obstakels
gebouwd. Een evenwichtsbalk en een
wipwap dagen uit tot trial en freestyle. Een
prima initiatief en een voorbeeld voor andere
routes. Het begin van een klein bikepark?
Door het verderop liggende Lonnekerbos, ook
bekend als de kleigaten van Smulders, wordt
intensief verder gekronkeld en na de vele vlakke
paden is de verrassing van plotseling een
heuse afzink groot.
Het tweede gedeelte is verreweg het meest
aantrekkelijk, maar alles bij elkaar is het te
weinig interessant in verhouding tot de totale
lengte van de route. De route heeft de status
van pilotproject voor een mountainbikenetwerk
dat uiteindelijk door heel Twente moet
komen. Komen er nog meer van deze matige
routes? Als we Jasper Droog van regio Twente
mogen geloven, gloort er hoop. “Evenals de
route van Vasse is deze niet definitief. We blijven
streven naar verbeteringen, hoewel we te
Afzink in Lonnekerbos
maken hebben met talloze verschillende terreineigenaren.”
Tussen Nuth en Voerendaal
Alle tijd voor mooie uitzichten
“Kronkelende veldwegen laten je kennismaken
met wisselende uitzichten over de Euregio
en voeren je langs diverse typische
Limburgse monumenten”, enthousiasmeert
de VVV-folder ons bij het vertrek voor de route
tussen Nuth en Voerendaal. De mooie vergezichten
zijn er. En je hebt alle tijd om ervan te
genieten. De paden zijn nergens technisch
moeilijk, omdat ze breed zijn en vrijwel overal
rechttoe rechtaan lopen.
De eerste kilometers vanaf startplaats Nuth
slingert de route, maar dan wel door het dorp.
Je rijdt langs een winkelplein om even later
langs de andere kant terug te draaien. Na een
paar kilometer verlaat je eindelijk het dorp om
langs de molen het eerste onverharde pad af
te dalen richting Tervoorst.
De route kan ook worden getypeerd als een
achterlangsroute. Je komt niet door de plaatsen,
maar fietst langs de achtertuinen ervan,
die vooral bij de oudere woningen verrassend
groot blijken te zijn. Waar in vroegere tijden
volkstuingewassen werden verbouwd om te
worden geweckt, ligt nu veelal een strak gazon.
Schommels hebben plaatsgemaakt voor
trampolines, tuinstoeltjes zijn ingeruild voor
fauteuils en de partytent ontbreekt ook bijna
nergens meer.
Bij Grijzegrubben dringt de geur van wafelfabriek
Janssen zich op vanuit het verderop gelegen
industrieterrein. Zo zoet, dat spontaan
de vullingen uit je kiezen springen. Grubbe
72 WWW.FIETS.NL 01-2008 01-2008 WWW.FIETS.NL 73

Langs de molen van Nuth richting Tervoorst
heeft in Limburg de betekenis van holle weg.
Achter Grijzegrubben ligt er een om een plateau
te bereiken. Vervolgens fiets je tussen
golven uitgestrekte korenvelden, waar de
wind overheen blaast.
We passeren een modelvliegtuigbaan en dalen
af richting Hulsberg. Bij helder weer zijn in
het zuiden de skibaan van Landgraaf en de
Duitse stad Aken te zien. Verderop in het westen
piekt de kerktoren van Schimmert eerst
voor en later weer achter ons boven de bomen
uit. Bij Arensgenhout kan de route naar
Valkenburg een kilometer verder worden opgepakt.
Minstens 40 procent van de route is verhard
of gedeeltelijk verhard. In tegenstelling tot veel
andere Limburgse routes kom je hier weinig
klei tegen. Het zijn voornamelijk grindpaden
waar je over rijdt. Zo ook het lange pad na
Hulsberg dat de A79 volgt. Bij Voerendaal kun
je afslaan voor de route naar Mechelen, maar
bedenk wel dat deze nog 8,5 kilometer rijden
is.
Valkenswaard
Kriskrassen door het vlakke Brabantse
land
De meeste mountainbikekilometers van
Nederland liggen in Noord-Brabant. Je kunt
daar dagen rondzwerven door de vele mountainbikeroutes
aan elkaar te lussen. Veel
hoogteverschillen hoef je niet te overbruggen.
Zoals op de route rond Valkenswaard.
Vanaf het beginpunt bij de Venbergse watermolen
onder Dommelen kun je de eerste vijf
kilometer de benen warmrijden op asfalt en
halfverharde paden. Je passeert de kaars-
De koolzaadvelden op het plateau van Grijzegrubben
rechte verkortingsroute naar het zuiden, als je
de grote route elf kilometer inkort. Dan mis je
wel in het Leesterbos het eerste smalle pad en
direct het meest heuvelachtige gebied van de
route.
Na het Leenderbos doorkruist de route de
Groote Heide, met links en rechts twee vennen.
De heide is in een cultuurlandschap ontstaan
door onttrekking van voedingsstoffen
aan de bodem, door begrazing en het afplaggen
van zandige gronden. In 1900 was nog
ruim 20 procent van de oppervlakte van Nederland
woeste grond die hoofdzakelijk uit
heide bestond. Een eeuw later was daar door
de bebossing nog maar 1 procent van over.
Daarom dragen veel bossen de naam heide.
Op de Abdijweg staat het mountainbiketeken
naar rechts, maar even rechtdoor kun je op
de oprijlaan naar het nog altijd bewoonde
klooster de grens met België passeren, die
aangegeven is met een witte streep op het
asfalt.
In het bosgebied daarna, de Opperheide, rijden
we even over een klein stukje aangelegd
singletrack, waarna het traject tussen de weilanden
om Schaft naar Borkel loopt. Vroeger
waren dit gehuchten met ploeterende boeren
in het geïsoleerde Brabantse land, nu staan er
Tussen de weilanden om Schaft naar Borkel
Nuth en Voerendaal
Bewegwijzering: groen mountainbiketeken
Verbindingsroute: zwart
mountainbiketeken
Start: Gitek Sport, Leeuwerikstraat 2, Nuth
Station, Jeustraat 77, Voerendaal
Lengte: 35 km
Hoogteverschil: +
Steilte: geen
Onverhard: 60 procent
Ondergrond: grind, löss
blinkende verblijven met soms iets te protserig
hekwerk.
De Borkelse heide is een doolhof van bestaande
paadjes, waar de route dankbaar gebruik
van maakt. Een enkele keer zijn speciale
mountainbikepaadjes aangelegd. Dat blijkt als
een getrokken spoor zich tussen de bomen
slingert. Op de Heuvelsche Berg ligt zo’n
stukje, met zelfs een lichte glooiing. Veel stelt
het niet veel voor. Over de gehele route hebben
we een totaal hoogteverschil van twintig
meter afgelezen.
Het is kenmerkend voor Brabant: de afwisselende,
uitgestrekte bossen met nauwelijks
hoogteverschillen. Daarom is de provincie net
als Drenthe populair bij een brede groep fietsers,
maar minder aantrekkelijk voor de meer
gevorderde mountainbiker.
Door het geluid van de motoren vanachter het
hoge hek op het Eurocircuit van Valkenswaard,
weten we dat we het eindpunt naderen.
Vanuit de verte klinken de gemotoriseerde
off the road-bikers als gezoem van een
horde bijen door een versterker. Eén motorcrosser
is wellicht niet aan de start verschenen,
want onderweg zagen we een afgetekend
motorspoor van deze mogelijk
ontsnapte rebel.
Valkenswaard
Bewegwijzering: groen mountainbiketeken
Verkorte route: zwart mountainbiketeken
Startpunten: Pannenkoekenhuis
Suykerbuyk, Luikerweg 124, Valkenswaard
Center Parcs De Kempervennen,
Westerhoven
IJsboerderij, Luikerweg 134, Valkenswaard
Café De Venbergse Molen, Molenstraat 211,
Valkenswaard
Café Zomerhof, Maastrichterweg 265,
Valkenswaard
Lengte: 35,5 km en 22,5 km
Hoogteverschil: nauwelijks
Steilte: geen
Onverhard: 80 procent
Ondergrond: bosgrond, zand
74 WWW.FIETS.NL 01-2008