Canada: niet voor niets legendarisch - Fiets
Canada: niet voor niets legendarisch - Fiets
Canada: niet voor niets legendarisch - Fiets
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Canada</strong>: <strong>niet</strong> <strong>voor</strong> <strong>niet</strong>s <strong>legendarisch</strong><br />
Biken in<br />
berenland<br />
Na vi<br />
ik nie<br />
heftige<br />
ik he<br />
gele<br />
“Ca<br />
da
Na vijfhonderd meter op deze trail staat het al vast: hier ben<br />
ik <strong>niet</strong> tegen opgewassen. Downhillen in de Franse Alpen,<br />
heftige singletracks in Oostenrijk, helibiking in Nieuw-Zeeland:<br />
ik heb het gedaan. Dus toen een vriend me een paar weken<br />
geleden waarschuwde, nam ik dat met een korreltje zout.<br />
“<strong>Canada</strong>?” had hij gezegd. “Dat is echt hardcore. Wat die<br />
gasten daar uitvreten, is absurd!” Ach, dacht ik,<br />
dat zal wel loslopen. Een beetje overdrijven hoort erbij.<br />
Tekst en foto’s: Thijs Heslenfeld<br />
Dat was een paar weken geleden. Nu sta ik<br />
in een prachtig, oud dennenbos op de bergen<br />
van het skigebied Silver Star en moet ik de<br />
realiteit onder ogen zien: dit trek ik <strong>niet</strong>! De<br />
Spanky-trail is een prachtig slingerend paadje<br />
boordevol technische uitdagingen. Gladde<br />
boomwortels, omgevallen bomen, gevaarlijk<br />
steile stukjes afgewisseld met heftige, korte<br />
klimmetjes. Dat is allemaal tot daar aan toe.<br />
Maar een paar lokale diehards vond dit kennelijk<br />
<strong>niet</strong> genoeg. Zij hebben de natuur een<br />
handje geholpen. Daarom ligt de Spanky’s<br />
bezaaid met de vreselijkste obstakels.<br />
Gestapelde boomstammen van meer dan een<br />
meter hoog. Smalle, bibberige houten bruggetjes<br />
die je tot meters boven het struikgewas<br />
brengen. En gladde boomstammen die in de<br />
lengte naar beneden liggen en die eindigen in<br />
een soort afvuurinrichting van anderhalve<br />
meter hoog, met een landing op een ijzig steil<br />
en smal stukje singletrack. Het is echt <strong>niet</strong><br />
<strong>voor</strong> te stellen dat iemand hier overheen<br />
durft te gaan. Maar aan de sporen is duidelijk<br />
te zien dat hier wel degelijk bikers vanaf<br />
komen.<br />
Dat wordt dus veel afstappen, klimmen en<br />
klauteren. De moed zakt me op deze eerste<br />
dag een beetje in de schoenen. Maar als we na<br />
zo’n 4 kilometer (en minstens 20 keer afstappen)<br />
op een iets minder extreem stuk belanden,<br />
wordt het beter. De singletrack verbreedt<br />
zich tot een doubletrack en met een stevig<br />
vaartje blazen we door het prachtige bos in<br />
herfstkleuren. Het zelfvertrouwen komt een<br />
beetje terug: zie je wel, ik kan het wel! Mijn<br />
fietsmaat Dirk begint er ook weer lol in te<br />
krijgen.<br />
En het wordt nog leuker, want als we na een<br />
uurtje fietsen even uitrusten op een boomstam,<br />
hoor ik wat geritsel in het struikgewas.<br />
Even later komt een zwarte beer doodgemoedereerd<br />
uit het struikgewas sjokken, misschien<br />
40 meter verderop. Hij kijkt even in het<br />
rond, gaapt verveeld en verdwijnt weer. Ik ben<br />
amper een uurtje aan het biken in <strong>Canada</strong> en<br />
meteen al de eerste beer: fantastisch!<br />
Topper<br />
Silver Star is een bekende bestemming <strong>voor</strong><br />
mountainbikers in British Columbia. In 1991<br />
was dit het eerste Canadese skistation dat de<br />
liften in de zomer openstelde <strong>voor</strong> mountainbikes.<br />
En in ruim tien jaar is er een groot aantal<br />
afdalingen aangelegd of spontaan ontwikkeld.<br />
Silver Star is regelmatig het decor van<br />
belangrijke wedstrijden en Spanky’s ( zo<br />
01 - 2004 FIETS 31
Langs de befaamde Spanky’s kom je van alles tegen<br />
ontdek ik pas later) is een topper in <strong>Canada</strong>,<br />
vergelijkbaar met de <strong>legendarisch</strong>e North<br />
Shore Trails bij Vancouver. Geen wonder dat<br />
ik nogal overrompeld was.<br />
Ik ben in Silver Star op uitnodiging van Dirk<br />
en Renate Terpstra: twee Nederlanders die<br />
begin 2002 met hun twee zoons naar <strong>Canada</strong><br />
emigreerden. Ik ontmoette hen tijdens een<br />
skitrip en toen werd direct het idee geboren<br />
om hier een keer te gaan fietsen. Dirk en<br />
Renate zijn druk bezig om een eigen outdoorbedrijf<br />
op te zetten: Footloose <strong>Canada</strong>. In de<br />
winter organiseren ze complete skivakanties;<br />
‘s zomers kun je bij hen terecht <strong>voor</strong> allerlei<br />
andere outdooravonturen: biken, hiken,<br />
kanoën, alles wat je maar kunt verzinnen.<br />
En dat is een heleboel in deze spectaculaire<br />
omgeving!<br />
DAG TWEE. Samen met Dirk rijd ik met de<br />
auto naar het Kalamalka Lake Provincial Park,<br />
vlakbij Vernon. Hier zitten we 1000 meter lager<br />
dan Silver Star en dat merk je aan de aangename<br />
temperatuur en het landschap: een<br />
prairie-achtige omgeving met veel verdroogd<br />
grasland en hier en daar zelfs een cactus. Bij<br />
de ingang van het park hangt een bordje dat<br />
32 FIETS 01 - 2004<br />
waarschuwt <strong>voor</strong> beren in de omgeving. “Dat<br />
bordje hing er vorige week nog <strong>niet</strong>,” meldt<br />
Dirk. “En nog iets: er zitten hier veel ratelslangen.<br />
Let dus goed op, zeker als je weinig vaart<br />
hebt. Want als je er overheen rijdt, kunnen ze<br />
in je kuiten bijten. En zo’n snakebite los je <strong>niet</strong><br />
op met een plakker en een tube Simson!’<br />
Ongerept<br />
Via een bijna dichtgegroeide singletrack toeren<br />
we rondom een grote heuvel het park in.<br />
Na een half uurtje hebben we de bewoonde<br />
wereld ver achter ons gelaten: de komende<br />
uren komen we nog een paar koeien, één<br />
wandelaar en één mountainbiker tegen. De<br />
tocht van vandaag is een stuk eenvoudiger<br />
dan die van gisteren; veel smalle, steile singletracks,<br />
hier en daar een rotsige passage. Echt<br />
hardcore is het nergens, maar het is wél heerlijk<br />
biken in een prachtig, ongerept landschap.<br />
“Dat is het mooie van deze omgeving,” vindt<br />
Dirk. “Je treft hier in een straal van een paar<br />
kilometer echt alle mogelijke terreinsoorten<br />
aan, variërend van de steilste en extreemste<br />
afdalingen tot prachtig glooiend terrein waar<br />
je fantastisch kunt freeriden.”<br />
We passeren een bijna uitgedroogd meer en<br />
belanden in een dichtbeboste strook. Er ligt<br />
verse berenpoep op de singletrack. Terwijl we<br />
met een behoorlijke snelheid afdalen in de<br />
richtig van het diepgroene Kalamalka Lake<br />
gooit Dirk er <strong>voor</strong> elke bocht een luide kreet<br />
uit. “Je wilt met deze snelheid <strong>niet</strong> een beer<br />
verrassen die rustig op het pad zit,” legt hij<br />
uit. “Juist als je ze zo overrompelt, kunnen ze<br />
gevaarlijk reageren doordat ze van je schrikken.”<br />
Als ik halverwege de afdaling de kop<br />
overneem, begin ik ook maar luidkeels te<br />
schreeuwen, hoewel ik <strong>niet</strong> echt het gevoel<br />
heb dat we risico lopen. Het lijkt me eerlijk gezegd<br />
juist wel spannend om weer een beer tegen<br />
te komen. Maar waarschijnlijk onderschat<br />
ik de gevaren.<br />
Na een lunchstop aan een stil strand fietsen<br />
we in een halfuurtje terug naar de auto. Veel<br />
wild hebben we vandaag <strong>niet</strong> gezien. Een paar<br />
patrijzen, hoenders en chipmunks; Knabbel<br />
en Babbelachtige eekhoorns<br />
Technisch parcours<br />
DAG DRIE. Het is opnieuw topweer. Vandaag<br />
gaan we boven op Silver Star Mountain een
technisch parcours rijden. Dezelfde route<br />
werd nog maar een paar weken eerder gebruikt<br />
<strong>voor</strong> de ‘24 hours of adrenalin’: een<br />
zware wedstrijd waarbij de deelnemers 24 uur<br />
non-stop fietsen. In het skidorp zelf (vrolijk<br />
gekleurde, houten huizen, smaakvol nagebouwd<br />
in Victoriaanse stijl) drinken we nog<br />
een kop koffie bij Bugaboos, de succesvolle<br />
zaak van Frank en Caroline uit Helmond.<br />
Daarna beginnen we aan de klim naar de top:<br />
ongeveer 300 hoogtemeters over een <strong>niet</strong> al te<br />
steile langlaufroute.<br />
Al na een kilometer horen we rechts van ons<br />
wat kraken: een grote zwarte beer met een<br />
kleintje, op nog geen twintig meter afstand!<br />
De moeder heeft de kleine direct een dennenboom<br />
ingestuurd. Nu staat ze op haar achterpoten<br />
om ons argwanend te bekijken. We fietsen<br />
er snel <strong>voor</strong>bij, stoppen een ogenblik om<br />
nog even om te kijken en gaan dan gauw verder.<br />
We praten nog opgewonden over deze<br />
ontmoeting als de volgende verrassing zich<br />
aandient: een grote coyote rent <strong>voor</strong> ons uit,<br />
kijkt nog even schichtig om en verdwijnt dan<br />
in het dichte struikgewas. Onze dagelijkse<br />
portie wild hebben we al gehad.<br />
En dit is géén grap<br />
Technische paadjes op Silver Star Mountain Afdalen in het Kalamalka Lake Provincial Park<br />
Na een rustige klim belanden we op de top<br />
van Silver Star Mountain (1915 meter). De skiliften<br />
staan er nu werkloos bij en het is koud<br />
en winderig. We maken een praatje met een<br />
Canadese mountainbiker en beginnen daarna<br />
aan de afdaling. De Canadees haakt al na drie<br />
bochten af: “Dit is me te link.” Dirk en ik zijn<br />
aangenaam verrast: we hebben een Canadees<br />
eruit gefietst! Misschien een tikje overmoedig<br />
duiken we het bos in en wat een afdaling<br />
wordt het. Steil, supertechnisch, veel boomwortels,<br />
korte felle bochtjes en sprongetjes:<br />
hé-le-maal top! Er komt geen eind aan, het is<br />
een heuse rollercoaster ride en het feit dat<br />
hier onlangs 600 fietsers een volle dag hebben<br />
doorgereden, maakt het alleen maar beter. De<br />
bochten zijn mooi uitgediept en door de vele<br />
sporen kun je de route bijna <strong>niet</strong> missen: dat<br />
is hier meestal wel anders. Bovendien treffen<br />
we interessante souvenirs van de ‘24 hours’<br />
aan: her en der vinden we lekke binnenbanden<br />
(die we keurig meenemen om ze later<br />
weg te gooien). Soms zie je de remsporen van<br />
een fietser die gecrasht is: vanaf de singletrack<br />
zo de bush in. En sommige rotsachtige<br />
‘drempels’ vertonen nog een onnatuurlijke<br />
zilveren glans: daar zijn onze <strong>voor</strong>gangers iets<br />
te fanatiek met hun crankstel tegen het gesteente<br />
geknald.<br />
De geweldige afdaling eindigt in het skidorp<br />
van Silver Star. Hier kunnen we de asfaltweg<br />
terug naar beneden nemen. Maar we besluiten<br />
om te proberen door het bos af te dalen tot<br />
aan het huis van Dirk en Renate, dat halverwege<br />
de berg ligt. Het wordt een spannende<br />
tocht over brede en soms steile logging-roads:<br />
de routes die houthakkers maken om hout uit<br />
het bos te halen. Een mooie uitdaging, want<br />
de hobbelige paden liggen bezaaid met stenen,<br />
stukken hout en losse takken.<br />
Bewegwijzering is er nergens en mensen kom<br />
je hier al helemaal <strong>niet</strong> meer tegen. Maar met<br />
een beetje zoeken en proberen lukt het ons<br />
uiteindelijk om ook de laatste 500 hoogtemeters<br />
bijna helemaal off-road te doen. Een singletrack<br />
vrijwel tot aan je <strong>voor</strong>deur; Dirk heeft<br />
het goed bekeken!<br />
Onder de toonbank<br />
De dagen daarop verkennen we de omgeving<br />
verder. We ontdekken een paar heftige trails<br />
(North Shore-style) boven de routes in<br />
01 - 2004 FIETS 33
Altijd voldoende reservemateriaal meenemen<br />
Heftige trails in de traditie van North Shore<br />
REISINFO<br />
De Okanagan Valley in British Columbia heeft warme zomers en lange, koude<br />
winters. Augustus en september zijn de beste fietsmaanden. Als je echt<br />
<strong>voor</strong> het downhillen gaat, is augustus toch het beste, want dan draaien de<br />
skiliften nog. Tijdens mijn verblijf in de tweede helft van september was het<br />
overdag vaak zonnig bij een graad of 20: heerlijk fietsweer. De nachten zijn<br />
dan al behoorlijk fris met temperaturen die tot het vriespunt kunnen dalen.<br />
Het <strong>voor</strong>jaar is ook prima, maar het duurt tot eind mei <strong>voor</strong>dat je ook boven<br />
op de bergen van Silver Star terecht kunt; daarvóór ligt er nog sneeuw.<br />
Vervoer: Luchthaven Kelowna via Calgary of Vancouver. De KLM en Air<br />
<strong>Canada</strong> vliegen het hele jaar op Vancouver; Martinair en Air Transat charteren<br />
tot ongeveer half september. Een retour <strong>Canada</strong> komt op ongeveer 650<br />
euro, afhankelijk van seizoen en maatschappij. Zowel bij de KLM als bij Air<br />
<strong>Canada</strong> kun je zonder bijbetaling je eigen fiets meenemen. Dat betekent wel<br />
dat je nog maar één andere (grote) koffer kunt inchecken! En pak je fiets<br />
stevig in, want er wordt <strong>niet</strong> zorgvuldig mee omgesprongen!<br />
Routes en kaarten: Verreweg de meeste mountainbike-routes zijn <strong>niet</strong><br />
of nauwelijks bewegwijzerd. Er zijn wel redelijke kaarten te koop en via<br />
plaatselijke liefhebbers (de bikeshop bij<strong>voor</strong>beeld) kun je soms ook nog een-<br />
32 FIETS 01 - 2004<br />
De auteur rijdt een droomafdaling naar Kalamalka Lake<br />
Kalamalka. Hier hebben anonieme liefhebbers<br />
een compleet bikepark aangelegd. Afdalingen<br />
met namen als Southpark, Big Bottom Girls,<br />
Snakes & Brakes en Friday the 13th: de één<br />
nog heftiger dan de ander. De routes zijn <strong>niet</strong><br />
aangegeven (soms is er wel een leuk beschilderd<br />
bordje bij de ingang) maar bij de plaatselijke<br />
bikeshop hebben we een eenvoudig<br />
kaartje bemachtigd. Dit kaartje komt van onder<br />
de toonbank. Men is namelijk doodsbenauwd<br />
om bij eventuele ongelukken aansprakelijk<br />
te worden gesteld. Daarom is het vaak<br />
lastig om dit soort trails te vinden; ze worden<br />
door en <strong>voor</strong> locals gebouwd.<br />
Datzelfde geldt <strong>voor</strong> Spanky’s; als je de ingang<br />
<strong>niet</strong> kent, zul je ‘m <strong>niet</strong> gemakkelijk vinden.<br />
Spanky’s fietsen we trouwens ook nog een<br />
keer en ik merk dat mijn techniek razendsnel<br />
verbetert. Sommige passages waar ik een<br />
week geleden nog afstapte, kom ik nu fluitend<br />
af. Als begin oktober de eerste sneeuw begint<br />
te vallen, fiets ik nog een keer het parcours<br />
van de 24 uurs-wedstrijd. Het is opnieuw ge<strong>niet</strong>en,<br />
maar je voelt aan de lucht dat de winter<br />
eraan komt. Nog even, dan valt er een pak<br />
sneeuw dat meer dan een half jaar blijft liggen.<br />
De fietsen kunnen dan de schuur in en de<br />
ski’s eruit, zo werkt dat hier.<br />
Na bijna twee weken biken in de omgeving<br />
van Silver Star is de conclusie helder en eenvoudig.<br />
Hier kan elke rechtgeaarde mountainbiker<br />
zich compleet uitleven. Of je nou op<br />
zoek bent naar extreem downhillen, heftige<br />
ramps en jumps, uitdagende singletracks of<br />
gewoon lekker cruisen door de natuur: het<br />
kan hier allemaal. Je kunt hier echt jarenlang<br />
elke dag nieuwe singletracks ontdekken. Als<br />
je al een keer op asfalt terechtkomt, is het<br />
misschien een weg die je kruist. Tijdens een<br />
paar honderd kilometer biken ben ik misschien<br />
vier voetgangers tegengekomen.<br />
Discussies over voetpaden en fietspaden kennen<br />
ze hier <strong>niet</strong>. Een pad is een pad en je bepaalt<br />
zelf of je daar lopend, fietsend, per<br />
paard, op een sneeuwscooter of met een quad<br />
overheen gaat! Niemand zit elkaar in de weg.<br />
Bovendien biedt British Columbia je een spectaculaire<br />
natuur zoals je hem eigenlijk nergens<br />
in Europa vindt. Hier kun je in een paar<br />
weken een hele lijst van spectaculaire ontmoetingen<br />
aanleggen. Bevers, beren, visarenden,<br />
coyotes, vossen, herten, het houdt <strong>niet</strong><br />
op. Jammer dat ik die reusachtige eland heb<br />
gemist die een paar anderen net <strong>voor</strong> mij wél<br />
hadden gezien. Nou ja, een goede reden om<br />
snel terug te keren!<br />
voudige kopietjes met wat routes op de kop tikken. In het algemeen is het<br />
voudige kopietjes met routes op de kop tikken. In het algemeen is het leuk<br />
en handig om op pad te gaan met mensen die de omgeving goed<br />
kennen. Dat geldt zeker als je van plan bent om afgelegen routes te gaan<br />
verkennen: je wilt hier echt <strong>niet</strong> verdwalen. Een kompas is ook geen overbodige<br />
luxe.<br />
Dirk en Renate Terpstra organiseren fietsvakanties <strong>voor</strong> mountainbikers en<br />
toerfietsers; je kunt bij<strong>voor</strong>beeld een stuk van de Trans <strong>Canada</strong> Trail fietsen<br />
en onderweg kamperen. Maar je kunt ook gaan mountainbiken in de<br />
omgeving van Vernon en de outdoor-inn van Dirk en Renate als uitvalsbasis<br />
gebruiken. Dirk en Renate zijn zelf zeer ervaren fietsers en ze laten je graag<br />
de mooiste plekjes zien.<br />
Adressen: Footloose <strong>Canada</strong>, 8080 Jackpine Road, Vernon BC,<br />
V1b3M9 <strong>Canada</strong><br />
www.footloosecanada.cominfo@footloosecanada.com<br />
Boeken: ‘Mountainbiking British Columbia’, Steve Dunn, Rip it up<br />
Publishing, ISBN 0-9680342-2-5. Een prima gids met routebeschrijvingen<br />
van duizenden trails in British Columbia.