Canada: niet voor niets legendarisch - Fiets

Na vijfhonderd meter op deze trail staat het al vast: hier ben
ik niet tegen opgewassen. Downhillen in de Franse Alpen,
heftige singletracks in Oostenrijk, helibiking in Nieuw-Zeeland:
ik heb het gedaan. Dus toen een vriend me een paar weken
geleden waarschuwde, nam ik dat met een korreltje zout.
“Canada?” had hij gezegd. “Dat is echt hardcore. Wat die
gasten daar uitvreten, is absurd!” Ach, dacht ik,
dat zal wel loslopen. Een beetje overdrijven hoort erbij.
Tekst en foto’s: Thijs Heslenfeld
Dat was een paar weken geleden. Nu sta ik
in een prachtig, oud dennenbos op de bergen
van het skigebied Silver Star en moet ik de
realiteit onder ogen zien: dit trek ik niet! De
Spanky-trail is een prachtig slingerend paadje
boordevol technische uitdagingen. Gladde
boomwortels, omgevallen bomen, gevaarlijk
steile stukjes afgewisseld met heftige, korte
klimmetjes. Dat is allemaal tot daar aan toe.
Maar een paar lokale diehards vond dit kennelijk
niet genoeg. Zij hebben de natuur een
handje geholpen. Daarom ligt de Spanky’s
bezaaid met de vreselijkste obstakels.
Gestapelde boomstammen van meer dan een
meter hoog. Smalle, bibberige houten bruggetjes
die je tot meters boven het struikgewas
brengen. En gladde boomstammen die in de
lengte naar beneden liggen en die eindigen in
een soort afvuurinrichting van anderhalve
meter hoog, met een landing op een ijzig steil
en smal stukje singletrack. Het is echt niet
voor te stellen dat iemand hier overheen
durft te gaan. Maar aan de sporen is duidelijk
te zien dat hier wel degelijk bikers vanaf
komen.
Dat wordt dus veel afstappen, klimmen en
klauteren. De moed zakt me op deze eerste
dag een beetje in de schoenen. Maar als we na
zo’n 4 kilometer (en minstens 20 keer afstappen)
op een iets minder extreem stuk belanden,
wordt het beter. De singletrack verbreedt
zich tot een doubletrack en met een stevig
vaartje blazen we door het prachtige bos in
herfstkleuren. Het zelfvertrouwen komt een
beetje terug: zie je wel, ik kan het wel! Mijn
fietsmaat Dirk begint er ook weer lol in te
krijgen.
En het wordt nog leuker, want als we na een
uurtje fietsen even uitrusten op een boomstam,
hoor ik wat geritsel in het struikgewas.
Even later komt een zwarte beer doodgemoedereerd
uit het struikgewas sjokken, misschien
40 meter verderop. Hij kijkt even in het
rond, gaapt verveeld en verdwijnt weer. Ik ben
amper een uurtje aan het biken in Canada en
meteen al de eerste beer: fantastisch!
Topper
Silver Star is een bekende bestemming voor
mountainbikers in British Columbia. In 1991
was dit het eerste Canadese skistation dat de
liften in de zomer openstelde voor mountainbikes.
En in ruim tien jaar is er een groot aantal
afdalingen aangelegd of spontaan ontwikkeld.
Silver Star is regelmatig het decor van
belangrijke wedstrijden en Spanky’s ( zo
01 - 2004 FIETS 31