najaarsaanbieding | niccolò ammaniti - Lebowski Publishers

najaarsaanbieding | niccolò ammaniti
Catalogus Ammaniti.indd 1 22-06-2009 14:52:06

02 | 03
niccolò ammaniti
rsvp
oorspronkelijke titel: rsvp | vertaald uit het Italiaans door: Etta Maris | oorspronkelijke uitgever: Einaudi
gebonden: 224 blz | formaat: 135 x 210 mm | prijs: 18,90 euro | isbn 978 90 488 0263 0 | nur 302 | verschijnt in januari
9 789048 802630
In rsvp draait alles om de clash tussen twee werelden: de
wereld van de elite (rijk, beroemd, intelligent), die haar
onzekerheid verbergt achter tralies en hekken terwijl ze
gelijktijdig zo groot mogelijke bekendheid nastreeft, en aan
de andere kant de arbeidersklasse, die alles doet om
dagelijks geluk na te streven.
De belangrijkste protagonisten in rsvp zijn: Fabrizio Ciba,
een auteur die ooit een enorme bestseller schreef maar nu
al jaren droogstaat qua ideeën, en die maar niet kan beslissen
of hij zal vluchten naar een Spaans eiland om daar zijn
nieuwe roman te schrijven, of dat hij toch naar de party zal
gaan die de grootste vastgoedmagnaat van Rome, Sasa Chiatti,
heeft georganiseerd in de hoop nog meer publiciteit voor
zichzelf te genereren.
over het boek
quote
Mighele Natuzzi is de leider van de Wildebeesten van
Abaddon. Terwijl hij overdag op zijn lazer krijgt van zijn
baas (en schoonvader) bij de meubelwinkel waar hij werkt
en in de avond geterroriseerd wordt door zijn permanent
bruine, hysterische echtgenote, spreekt hij één keer per
week, in het diepste geheim, af met zijn volgelingen om de
subtiele details van de Liturgie van de Duisternis door te
nemen en te discussiëren over de beste manier om een
offerlam te slachten.
Hij staat onder aan de voedselketen, en de enige weg is die
naar boven.
Mighele en zijn volgelingen zijn erin geslaagd om – onder
het mom van ober – te infiltreren in de party van Chiatti,
en niemand is voorbereid op hun snode plannen…
‘het italiaanse woord voor talent is:
ammaniti’
the times
usp’s
niccolò ammaniti is momenteel met paolo giordano de meest populaire italiaanse
auteur in nederland
dankzij de support van zijn ‘ambassadeurs’ kluun, saskia noort en herman koch heeft een
grote lezersschare kennis genomen van ammaniti’s fabelachtige vertelkunst
rsvp zal in samenwerking met nightwriters gelanceerd worden in februari,
middels een rsvp-party
auteur bezoekt nederland in januari, interviews in italië ook mogelijk
van ik haal je op, ik neem je mee werden dit jaar al meer dan 50.000 exemplaren verkocht
de gehele backlist van ammaniti is gerestyled: in juli verschijnt de nieuwe editie
van ik ben niet bang, in oktober volgen zo god het wil en jij bent mijn schat
rsvp is een genadeloze satire waarin ammaniti op microscopische wijze de hedendaagse
italiaanse maatschappij analyseert, en een universeel verhaal over macht, status,
vriendschap en bedrog
speciaal ontwikkelde website: niccoloammaniti.nl
Catalogus Ammaniti.indd 2-3 22-06-2009 14:52:08

04 | 05
niccolò ammaniti
zo god het wil
oorspronkelijke titel: Come Dio Comanda | oorspronkelijke uitgever: Mondadori | vertaald uit het Italiaans door Etta Maris
paperback: 448 blz | formaat: 135 x 210 mm | prijs: 12,50 euro | isbn 978 90 488 0264 7 | nur 302 | verschijnt oktober 2009
9 789048 802647
‘Er is geen schrijver van wiens werk ik zo geniet als van Niccolò Ammaniti’
Kluun
‘Ammaniti is mijn idool, zijn karakters mijn helden. Al zijn ze soms nog zo
slecht, ik ben van ze gaan houden’ Saskia Noort
‘Er zijn schrijvers van wie geen enkel boek teleurstelt. Schrijvers van wie
je het jammer vindt dat je elke keer weer twee of drie jaar moet wachten
totdat hun nieuwe boek uitkomt. Zo’n schrijver is Niccolò Ammaniti’
Herman Koch
ZO GOD
HET WIL
De dertienjarige Cristiano Zena woont bij zijn vader Rino,
een drinkende, werkloze, gewelddadige, getatoeëerde neonazi.
Het soort dat je niet graag in het donker op straat tegenkomt.
Maar Rino houdt van Cristiano en heeft zich vol overgave op
zijn zoon gericht: vol tederheid en oprechtheid onderwijst
hij zijn zoon in geweld en mishandeling.
Rino heeft samen met zijn vrienden Vier Kazen en Danilo het
plan opgevat een bankautomaat te kraken. Terwijl de heren
plannen beramen om een pinautomaat op te blazen, om zo hun
dagelijkse behoeften te kunnen financieren, kruisen hun wegen
zich met die van Fabiana, het meisje op wie Cristiano heimelijk
verliefd is, en Mariana. Twee meisjes die onafscheidelijk zijn
‘ De stijl van Zo God het wil is filmisch geïnspireerd. Snel,
grafisch en met de detaillering van een camera beschrijft
Ammaniti alles wat hij wil vertellen (en dat is veel)… Het
boek bruist alle kanten op. De personages worden met een
arglistig gevoel voor humor uitgebeend, zodat je ze, of je
wilt of niet, kunt volgen in hun vaak weerzinwekkende
daden. In bijzinnen kaart de roman het verlies van de
over het boek
quote
usp’s
en alles wat ze nodig hebben in het leven ook bezitten,
behalve ouders die een rolmodel voor ze zijn.
Maar wanneer het moment van de overval eraan komt,
slaat de nacht om in een hallucinerende aaneenschakeling
van rampen. Een storm, een verkrachting, een dode.
De redding moet komen van de meest onschuldige van
allemaal: Cristiano.
Zo God het wil toont de kracht van familiebanden, zelfs al is
die familie het vertrouwen niet altijd waard. Ondanks de
ellende waar ze dagelijks in leven is de grootste angst van
Rino en Cristiano dat ze van elkaar gescheiden worden.
zo god het wil werd in 2007 bekroond met de premio strega, de meest prestigieuze
italiaanse literatuurprijs
in zo god het wil, net als in ik haal je op, ik neem je mee en ik ben niet bang weet ammaniti
opnieuw op meesterlijke wijze vorm te geven aan een van de centrale thema’s in zijn
rijkgeschakeerde oeuvre: de jaren tussen kind en adolescent zijn, de periode in het leven
waarin de jeugd afgesloten wordt en het volwassen leven haar aanvang neemt
in januari verschijnt ammaniti’s nieuwe roman rsvp, een gebeurtenis die met veel publiciteit
gepaard zal gaan
auteur bezoekt nederland in februari voor de rsvp-party en zal (openbare) interviews doen
poster met alle titels van ammaniti beschikbaar in februari, als de nieuwe roman verschijnt
voorzien van geheel vernieuwde cover, ontworpen door dog and pony
Italiaanse cultuur aan en tussen de bedrijven door analyseert
Ammaniti de teloorgang van de klassieke Italiaanse
arbeidersklasse. Daarbij etst hij een wreed beeld van het
hedendaagse puberleven en beklaagt hij de Italiaanse grond
waar de lieflijkheid het heeft afgelegd tegen bedrijventerrei‑
nen en megastores’
joyce roodnat, nrc handelsblad
op 1 juli gaat de website niccoloammaniti.nl online, met interviews, voorpublicaties,
biografische informatie en filmtrailers online
Catalogus Ammaniti.indd 4-5 22-06-2009 14:52:09

06 | 07
niccolò ammaniti
jij bent mijn schat
oorspronkelijke titel: Sei il mio tesoro | oorspronkelijke uitgever: Einaudi | vertaald uit het Italiaans door Etta Maris
gebonden: 48 blz | formaat: 125 x 200 mm | prijs: 2,50 euro (alleen per 10 exemplaren) | isbn 978 90 488 0265 4 | nur 302 | verschijnt in oktober
9 789048 802654
‘Er is geen schrijver van wiens werk ik zo geniet als van Niccolò Ammaniti’
Kluun
‘Ammaniti is mijn idool, zijn karakters mijn helden. Al zijn ze soms nog zo
slecht, ik ben van ze gaan houden’ Saskia Noort
‘Er zijn schrijvers van wie geen enkel boek teleurstelt. Schrijvers van wie
je het jammer vindt dat je elke keer weer twee of drie jaar moet wachten
totdat hun nieuwe boek uitkomt. Zo’n schrijver is Niccolò Ammaniti’
Herman Koch
N ICCO LO ` AMMAN ITI
JIJ
BENT
& ANT O N I O
MAN Z INI
MIJN SCHAT
‘ Als je hem zo zag slapen op de bank, met een straaltje
kwijl dat over zijn kin stroomde en die halfvolle fles
Pampero tegen zijn borst geklemd, zou je hem geen
cent geven. Toch was dit een belangrijk man.’
Paolo Bocchi behoort tot de absolute top van de plastische
chirurgie en leidt een snel yuppenbestaan, gevuld met
designerkleding en designerdrugs. Door overmatig
over het boek
quote
gebruik van cocaïne heeft hij zijn paranoia niet meer
onder controle: in iedere voorbijganger ziet hij een
undercoveragent van de narcotica‑brigade. Als tijdens
de borstvergroting van een beroemde soapactrice wordt
verteld dat buiten de operatiekamer agenten op hem
staan te wachten, komt hij met een wel heel originele
locatie op de proppen om zijn cocaïnevoorraad
te verbergen…
‘niccolò ammaniti schreef met acteur/auteur antonio manzini
dit waanzinnig komische en spannende korte verhaal… in iets
meer dan 40 pagina’s vertellen de auteurs een bloedstollend
verhaal dat zich gemakkelijk laat lezen als een parodie op de
yuppen-, film- en drugswereld. het verhaal heeft een razende
vaart en de lezer valt van de ene verbazing in de andere.
humor, sensatie, spanning en trefzekerheid maken van dit korte
verhaal een onvergetelijke gebeurtenis met de impact van een
koortsige droom die je nog dagenlang bezighoudt’
geheel nieuwe uitgave, prachtig vormgegeven, voor een zeer aantrekkelijke prijs
aantrekkelijk incentive ter ondersteuning van de nieuwe roman rsvp en de andere
titels van niccolò ammaniti
auteur bezoekt nederland in februari
niccoloammaniti.nl
cees van der pluijm, biblion
Catalogus Ammaniti.indd 6-7 22-06-2009 14:52:10
usp’s

08 | 09
niccolò ammaniti
ik ben niet bang
oorspronkelijke titel: Io non ho paura | oorspronkelijke uitgever: Einaudi | vertaald uit het Italiaans door Els van der Pluijm
paperback: 208 blz | formaat: 135 x 210 mm | prijs: 10 euro | isbn 978 90 488 0266 1 | nur 302 | verschijnt in juli
9 789048 802661
‘Er is geen schrijver van wiens werk ik zo geniet als van Niccolò Ammaniti’
Kluun
‘Ammaniti is mijn idool, zijn karakters mijn helden. Al zijn ze soms nog zo
slecht, ik ben van ze gaan houden’ Saskia Noort
‘Er zijn schrijvers van wie geen enkel boek teleurstelt. Schrijvers van wie
je het jammer vindt dat je elke keer weer twee of drie jaar moet wachten
totdat hun nieuwe boek uitkomt. Zo’n schrijver is Niccolò Ammaniti’
Herman Koch
IK BEN
NIET BANG
‘Net toen ik Salvatore bijna had ingehaald hoorde ik mijn
zusje schreeuwen. Ik draaide me om en zag haar verdwijnen,
kopje onder in het graan dat de heuvel overdekte.’
Het is de heetste zomer van de twintigste eeuw. De setting:
een kleine gemeenschap, bestaande uit vijf huizen, omringd
door korenvelden. Terwijl de ouderen binnen schuilen tegen
de hitte, trekken zes kinderen er op hun fietsen op uit, in de
door de zon geteisterde, desolate omgeving.
Wanneer ze in een verlaten en onbewoonde boerderij op onder‑
zoek uitgaan, stuit de negenjarige Michele Amitrano op een
over het boek
quote
geheim, een geheim dat zo indrukwekkend en zo verschrikkelijk
is dat hij niemand erover durft te vertellen. Om in het reine te
komen met zijn ontdekking, moet Michele over morele dilemma’s
heen stappen en de strijd aangaan met zijn geweten.
quote
‘een prachtig geschreven boek dat je met
een gevoel van angst achterlaat, zelfs
een hele tijd nadat je het uit hebt’
zowel in italië als internationaal ammaniti’s doorbraak. in italië werden reeds meer
dan anderhalf miljoen exemplaren verkocht en de roman verscheen in 38 talen
ik ben niet bang is een roman over een kind dat voor dilemma’s staat die te groot zijn
voor zijn leeftijd, onder grote druk risico’s moet nemen en keuzes moet maken tussen
loyaliteit en verraad, tussen waarheid en bedrog
een hartverscheurend afscheid van zijn kindertijd en een veel te vroege stap in de
harde wereld van de volwassenen
schitterend verfilmd door gabriele salvatores en bekroond met de oscar voor beste
buitenlandse film
voorzien van prachtige quotes van kluun, saskia noort en herman koch
geheel nieuw coverontwerp, door dog and pony
auteur bezoekt nederland in februari
niccoloammaniti.nl
standaard der letteren
usp’s
‘De verrassende wendingen, de krachtige natuurbeschrijvingen
en de nachtelijke ontknoping die tegelijkertijd spannend en
beklemmend is, vormen de grootste verdiensten van deze
roman’ trouw
Catalogus Ammaniti.indd 8-9 22-06-2009 14:52:10

times
ie werd
het wil,
or twee
oy – met
gewoon
sy Kings.
settelen
illa in de
e jongen,
en is het
oor drie
r andere
ng heeft
rbonden.
0-488-0130-5
801305
10 | 11
978-90-488-0130-5
oorspronkelijke titel: Ti prendo e ti porto via | oorspronkelijke uitgever: Mondadori | vertaald uit het Italiaans door Etta Maris
IK HAAL JE OP, IK NEEM JE MEE
N I C C O L Ò A M M A N I T I
niccolò ammaniti
ik haal je op, ik neem je mee
paperback: 424 blz | formaat: 135 x 210 mm | prijs: 12,50 euro | isbn 978 90 488 0130 5 | nur 302 | reeds verschenen
9 789048 801305
‘Er is geen boek waar ik de laatste vijf jaar zo van heb genoten als van
deze roman’ Kluun
‘Simpelweg de beste roman die ik ooit heb gelezen. Ammaniti is mijn idool,
zijn karakters mijn helden. Al zijn ze soms nog zo slecht, ik ben van ze
gaan houden’ Saskia Noort
‘In mijn persoonlijke top-10 kwam dit boek vijf jaar geleden van niets binnen
op de eerste plaats. Daar staat het nog steeds’ Herman Koch
IK HAAL JE OP,
IK NEEM
NICCOLO ` AMMANITI
JE MEE
18-02-2009 10:26:59
Een klein fictief dorp, Ischiano Scalo, aan de Italiaanse Rivièra,
is het toneel voor twee adembenemende liefdesverhalen.
Graziano Biglia is een veertigjarige playboy – met geblondeerd
haar, zonnebankteint en net iets te strakke leren broek – die het
buitengewoon met zichzelf heeft getroffen. Hij speelt gitaar
en is een groot fan van de Gipsy Kings. Na veel gereis en
talloze affaires is hij naar Ischiano teruggekeerd om zich
te settelen met zijn ‘geliefde’ Erica, die alleen maar op zijn
geld uit is.
Gloria en Pietro zitten in dezelfde klas: zij is van goede komaf,
woont in een villa in de heuvels, is mooi en zelfbewust. Hij is
een schuchtere, onzekere en dromerige jongen, die lijdt
onder het explosieve karakter van zijn vader – een verknipte
herder – en is het mikpunt van de treiterijen van andere
jongens uit zijn klas.
Wanneer Pietro door drie van zijn kwelgeesten gedwongen
wordt in te breken in de school, en later, onder andere
omstandigheden, ook thuis bij zijn lerares Flora – die een
over het boek
quote
geheime verhouding heeft met Graziano – raken alle
hoofdpersonen op dramatische wijze met elkaar verbonden.
quotes
sinds de heruitgave van deze meesterlijke liefdesroman in oktober 2008, voorzien van prachtige
quotes van kluun, saskia noort en herman koch, heeft het nederlandse lezerspubliek
niccolò ammaniti in de armen gesloten: er werden reeds meer dan 50.000 exemplaren verkocht
ik haal je op, ik neem je mee werd bij verschijnen in 2004 (!) in nederland unaniem lovend
ontvangen door de nederlandse pers
dit jaar (en volgend jaar) verschijnen geheel nieuw vormgegeven midprice-edities van alle
romans van ammaniti, en als klap op de vuurpijl publiceren wij in februari zijn nieuwe roman rsvp
leesexemplaren voor de boekhandel beschikbaar
niccoloammaniti.nl
usp’s
‘ De tragikomische dorpstaferelen, de kleurrijke personages
en de soms cartooneske gebeurtenissen (een ezel die met
een katapult wordt gelanceerd bij een burenruzie) in Ik haal
je op, ik neem je mee doen sterk denken aan de film Amarcord,
Fellini’s poëtische evocatie van zijn jeugd in een dorp aan
de Adriatische kust’
peter drehmanns, nrc handelsblad
‘ Ammaniti is het type krachtige verteller die van complexe
verhalen houdt, maar ook het zeldzame vermogen bezit om
je als lezer vanaf de eerste pagina bij de kladden te grijpen
en je niet meer los te laten’
oene kummer, sp!ts
‘bij het blootleggen van de psychologie
van zijn karakters gaat ammaniti virtuoos
te werk… een onthutsend verhaal’
arie storm, het parool
Catalogus Ammaniti.indd 10-11 22-06-2009 14:52:12

12 | 13 fragmenten
fragmenten
Ik zakte door mijn knieën, ging plat liggen en begon te
schuiven. Bij elke beweging die ik maakte vielen er stukken
kalk en plavuizen omlaag. Licht, zo licht als een hagedis, zei ik
telkens weer tegen mezelf. Ik voelde de balken trillen.
Het kostte me ruim vijf minuten, maar ik kwam veilig en
wel aan de overkant.
Ik duwde de deur open. Het was de laatste. Achterin was
het raam dat op de binnenplaats uitkeek. Een lange tak
groeide tot dicht bij het huis. Het was gelukt. Ook hier was de
vloewr bezweken, maar alleen voor de helft. De andere helft
hield nog stand.
Ik gebruikte de bekende techniek. Langs de muren, ertegenaan
gedrukt. Beneden zag ik een halfdonkere kamer. De resten
van een vuur, open blikken gepelde tomaten en lege pastaver‑
pakkingen. Er moest daar nog niet zo lang geleden iemand
zijn geweest.
Zonder verdere hindernissen kwam ik bij het raam.
Daar keek ik naar beneden.
Een kleine binnenplaats, omgeven door dichte braam‑
struiken, en daar achter het bos, dat steeds verder opdrong.
Cristiano wist nog wat hij droomde toen zijn vader hem
wakker had gemaakt.
Beneden in de woonkamer, naast de televisie, stond een
groot, lichtgevend aquarium met daarin een groene, glibberige
kwal die een heel vreemde taal sprak met allemaal c’s, z‑en en
r‑en. En het mooie was dat hij die kwal helemaal kon verstaan.
Hoe laat is het eigenlijk? vroeg hij zich gapend af.
De lichtgevende wijzerplaat van de radiowekker op de
grond wees drie uur drieëntwintig aan.
Zijn vader stak een sigaret op en blies de rook uit. ‘Die hond
hangt me de keel uit.’
‘Die hond is gewoon gek. Komt door al die stokslagen die
hij krijgt...’
Nu zijn hart niet meer zo bonkte, voelde Cristiano de slaap
zwaar op zijn oogleden drukken. Hij had een droge mond die
smaakte naar de knoflook van de kip van de snackbar. Mis‑
schien zou die vieze smaak verdwijnen als hij wat dronk, maar
het was te koud om naar de keuken te gaan.
ik ben niet bang ik haal je op, ik neem je mee
zo god het wil
Op de grond lag een gebarsten betonnen gootsteen, een
verroeste arm van een hijskraan, bergen met klimop overwoe‑
kerd puin, een gasfles en een matras.
De tak waar ik op moest springen was dichtbij, minder dan
een meter ver. Maar niet dicht genoeg om erop te komen
zonder te springen. Hij was zo dik en kronkelig als een
anaconda, en meer dan vijf meter lang. Hij zou me wel
houden. Als ik aan het eind was vond ik vast een manier om
naar beneden te komen. Ik ging op de vensterbank staan, sloeg
een kruis en zette af, met mijn armen naar voren, als een
gibbon in het Amazonewoud. Ik kwam met mijn buik
op de tak terecht en probeerde mijn armen eromheen te slaan,
maar hij was vreselijk dik. Ik gebruikte mijn benen, maar die
vonden nergens steun. Langzaam gleed ik weg en probeerde
me aan de schors vast te klampen.
Mijn redding was binnen handbereik. Op enkele tiental‑
len centimeters afstand zat een iets kleinere tak.
Ik verzamelde al mijn kracht en na een flinke ruk voor‑
waarts greep ik hem met allebei mijn handen.
Die tak was dood en brak af.
Hij was graag verdergegaan met zijn droom over de kwal
op het punt waar hij gebleven was. Hij wreef in zijn ogen.
Waarom ga je niet naar bed? De vraag kwam in hem op,
maar hij slikte hem in. Uit de manier waarop zijn vader door
de kamer liep viel op te maken dat hij niet van plan was te gaan
slapen.
Drie sterren.
Cristiano had een schaal van nul tot vijf om de irritatie van
zijn vader te meten.
Of eigenlijk ergens tussen de drie en vier sterren. De
gevarenzone van ‘alert zijn’, met als enige juiste strategie: hem
altijd gelijk geven en zo min mogelijk irriteren.
Zijn vader draaide zich om en schopte hard tegen een
witte plastic stoel, die door de kamer rolde en tot stilstand
kwam tegen een stapel dozen waarin Cristiano zijn kleren
bewaarde. Hij had zich vergist. Dit was vijf sterren. Rood
alarm. Hier gold als enige strategie: zwijgen en opgaan in
de omgeving.
De oorlog met Contarello duurde al oneindig lang. Een vete
tussen hen beiden, die voor de rest van de wereld onbegrijpelijk
was. Begonnen over een paar meter graasgrond die ze beiden
beschouwden als hun eigendom, een voortgezet met beledigingen,
bedreigingen met de dood, grofheden en getreiter.
Geen van beiden was ooit op de gedachte gekomen om er
de kadastrale kaarten eens op na te slaan.
Meneer Moroni begon te schoppen in de modder, te slaan
tegen de bomen.
‘Contarello, dit had je niet moeten doen… Echt niet.’
En toen slaakte hij een woeste kreet naar de hemel. Hij pakte
Poppi’s poten vast en laadde het kadaver met al de kracht van zijn
woede op zijn rug. De arme Poppi woog honderdvijftig kilo,
misschien een onsje meer of minder, maar dat mannetje van
zestig kilo, dat zoop als een spons, liep er wijdbeens, waggelend
van rechts naar links mee over het gras. De inspanning had zijn
gezicht doen veranderen in een hoop bobbels en kuilen. ‘Nu zul
je wat beleven, Contarello,’ zei hij knarsetandend.
Hij kwam bij het huis en gooide Poppi op de grond. Toen
maakte hij een touw vast aan de tractor en draaide de katapult om.
Hij wist precies waar het huis van Contarello lag.
Zijn naam was Paolo Bocchi. Professor Paolo Bocchi.
De professor lag te slapen op een bank in een penthouse
dat uitkeek op de mozaïeken van Santa Maria in Trastevere en,
verderop, Sant’Andrea della Valle, dat opdoemde tussen de
vergeelde bladeren van de platanen langs de Tiber.
De telefoon rinkelde en deed er ongeveer drie minuten
over om het centrale zenuwstelsel van de professor, dat was
dichtgeslibd door cocaïne en rum, in werking te stellen.
Bocchi stak een arm uit, tastte de vloer af op zoek naar de
draadloze telefoon en nam op, terwijl hij een gorgelende tweeklank
uitstootte die je zou kunnen opvatten als een Keltisch zelfstandig
naamwoord, maar die bedoeld was als een simpel ‘hallo’.
De stem aan de andere kant van de lijn klonk beslist
dynamischer.
‘Professor Bocchi, u spreekt met de secretaresse van de San
Bellarmino‑kliniek. Ik bel u om u eraan te herinneren dat u om
10.30 uur een additieve mastoplastische ingreep moet verrichten.
Als het u niet lukt om te komen is dokter Cammarano
jij bent mijn schat
In het dorp wordt gezegd dat Contarello en zijn gezin in de
woonkamer Caramba, wat een verrassing! keken toen het gebeurde.
De programmamaker was erin geslaagd een tweeling uit
Macerata samen te brengen die bij de geboorte was gescheiden
en elkaar nu huilend in de armen viel, en ook de Contarello’s
snotterden van ontroering. Een echte tranentrekker, die scène.
Maar plotseling leek het of er een explosie boven hun
hoofd plaatsvond. Er was iets op hun huis gevallen waardoor
het tot op de fundamenten trilde.
De televisie ging tegelijk met het licht uit.
‘Godallemachtig, wat is er gebeurd?’ schreeuwde oma
Ottavia terwijl ze zich vastklampte aan haar dochter.
‘Een meteoriet!’ schreeuwde Contarello. ‘Een verdomde
meteoriet heeft ons geraakt. Dat werd al gezegd in Quark.
Dat gebeurt soms.’
Het licht ging weer aan. Een balk van het plafond was
gebarsten en er waren stukken kalk naar beneden gekomen.
De familie liep angstig de trap op.
Boven leek alles normaal.
Contarello gooide de deur van de slaapkamer open en viel
op zijn knieën. Handen voor zijn mond.
Het dak was er niet meer.
beschikbaar om u te vervangen.’
Uit deze monoloog destilleerde Bocchi drie hoofdpunten:
a) hij moest iemands tieten ombouwen;
b) de ingreep was niet morgen maar vandaag;
c) die klootzak van een Cammarano stond te trappelen
om hem een loer te draaien.
Zijn antwoord was snel en vastberaden. ‘Ik kom eraan.’
Hij liet de telefoon zakken en deed eindelijk zijn ogen open.
Zijn blik viel op het salontafeltje van Gae Aulenti waarop drie
witte sporen lagen en een cellofaanzak met ongeveer een kilo
zuivere cocaïne, afkomstig uit de oostelijke Cordillera,
honderdvijftig kilometer van La Paz.
Met de plastische, golvende beweging van een koraalslang die
zijn prooi benadert, gleed Bocchi naar het poeder en snoof met een
bekwame aanval van zijn neusgat een van de drie lijntjes op.
Nu voelde hij zich veel beter.
Catalogus Ammaniti.indd 12-13 22-06-2009 14:52:12

14 | 15 www.niccoloammaniti.nl
Catalogus Ammaniti.indd 14-15 22-06-2009 14:52:14

Catalogus Ammaniti.indd 16 22-06-2009 14:52:14