Every soldier a spokesperson - Limburgse Jagers

RINO
PERSONEELSBLAD 13 GEMECHANISEERDE BRIGADE • NUMMER 1 • FEBRUARI 2011
13 MECHBRIG VERWELKOMT
HET RMC-PERSONEEL
VERSLAG VAN OEFENING ARMOURED IBEX
NIEUWE RUBRIEK: 100 PUNTEN!

13 GEMECHANISEERDE BRIGADE,
SAMEN DOEN!
Om te beginnen hoop ik dat 2011 voor jullie en jullie familie een goed jaar zal zijn. In
de eerste week na het kerstverlof zijn we met zijn allen gelijk goed van start gegaan.
Op 4 januari hadden we een grote opkomst bij de Nieuwjaarscross die door ons
sportbureau was georganiseerd. Een zeer geslaagde sportieve activiteit met een
humoristisch tintje (o.a. Borat en de Road Runner) die we volgend jaar zeker weer
organiseren.
In de tweede week van januari zijn de eerste mannen en vrouwen van de staf RMC
Zuid in Oirschot gearriveerd en begonnen met de integratie binnen onze brigadestaf.
Met hun komst wordt de brigade beter uitgerust om nationale operaties uit te
voeren en onze rol als regionale veiligheidspartner nog beter in te vullen. Zoals in de
afgelopen weken merkbaar is geweest zijn er militairen van 30 Natresbataljon
ingezet om te helpen bij de wateroverlast in de Limburg. Het is fijn dat ook dat
bataljon deel gaat uitmaken van onze brigade, een geweldige capaciteit! Ook kunnen
we door komst van de collega’s van RMC Zuid invulling geven aan het zogenaamde
opdrachtgeverschap voor de facilitaire dienstverlening aan onze brigade door het
landelijke facilitaire bedrijf zoals dat nu opgericht wordt. Mannen en vrouwen van
RMC Zuid, jullie zijn ontzettend welkom hier in Oirschot, ik kijk uit naar de samenwerking.
We gaan het vanaf nu SAMEN DOEN!
Intussen hebben we de eerste trainingsactiviteiten al weer achter de rug. Onder
leiding van 11 Tankbataljon is er in het Duitse Oberlausitz door tanks, pantserinfanterie,
genie, een geneeskundig peloton en een herstelpeloton het geïntegreerde
gemechaniseerde optreden beoefend. Het doet me goed om te zien dat binnen de
brigade wordt gedacht in mogelijkheden en kansen om met de beperkte middelen
die we op dit moment hebben het maximale er uit te halen. Onze operationele
trainingsactiviteiten, zoals beoefend in Oberlausitz, op de Oirschotse Heide door 42
BLJ of door de verschillende eenheden tijdens de schietserie in Bergen Hohne,
kunnen alleen maar worden uitgevoerd als ze goed worden ondersteund vanuit de
brigade, we hebben elkaar keihard nodig. Niet klagen maar aanpakken, dat is iets
wat we SAMEN DOEN.
Als afsluiting wil ik graag het volgende met jullie delen. Toen ik vanmorgen op mijn
fiets bij de poort van onze mooie Legerplaats aan kwam hoorde ik een collega
militair tegen een ander zeggen: “fijn dat we weer mogen, we hebben een leuke
week voor de boeg”. Het deed me echt goed om dat te horen en vast te stellen dat
wij ook in deze tijd van onzekerheid plezier in ons werk hebben. Laten we dat zo
houden, laten we ook dat SAMEN DOEN!
Commandant 13 Gemechaniseerde Brigade
Brigadegeneraal Michiel van der Laan
Vigilans et paratus (waakzaam en paraat)
13 Gemechaniseerde Brigade voert in haar logo de rinoceros, beter bekend als de neushoorn. Het
is een dier dat doorgaans van weinigen iets te vrezen heeft en vreedzaam van aard is. De
Rinoceros lijkt log en goedig. Wordt hij echter bedreigd, blijkt hij snel, wendbaar en in staat te
zijn om de tegenstander onherstelbare schade toe te brengen. Zijn dikke huid komt hem dan
goed van pas als pantser.
6
COLOFON
ARMOURED IBEX
Rino is een uitgave van
13 Gemechaniseerde Brigade,
geproduceerd door het
Dienstencentrum Defensiemedia.
Hoofdredactie
Majoor Fer Somogyi
Eindredactie:
Tlnt Joost Ploegmakers
Vormgeving:
Grafisch Bedrijf | Audiovisuele Dienst
Den Haag
Druk:
OBT bv | Den Haag
Oplage:
2000
Redactieadres:
Gebouw 20
Eindhovensedijk 42
Postbus 33
MPC 75A
5688 ZG Oirschot
Telnr.: 040 20 66 517
E-mail: Rino@mindef.nl
Bij geen gehoor:
Dienstencentrum Defensiemedia
070 33 97 806
19
20
INHOUD > FEBRUARI 2011
ARTIKELEN >
9. FUSELIERS IN DE WEST
11. COMMANDO 42 BLJ VOOR LUITENANT-KOLONEL JACOPS
12. LUITENANT-KOLONEL VAN IERSEL NIEUWE COMMANDANT 13 HERSTEL
13. EERSTE CV90’S STROMEN BINNEN BIJ 17 PAINFBAT
14. FUSELIERS BEWIJZEN VERZETSSTRIJDSTER LAATSTE EER
15. SERGEANT 1 KIM DOET VERSLAG VANUIT AFGHANISTAN
16. EVERY SOLDIER A SPOKESPERSON
17. RMC INTEGREERT BIJ 13 MECHBRIG
19. 30 NATRESBATALJON BEHOEDT LIMBURGERS VOOR NATTE VOETEN
RUBRIEKEN >
2. VOORWOORD BRIGADEGENERAAL MICHIEL VAN DER LAAN
4. DE OPENING
20. RINO SPORTIEF
22. NA VIJVEN
24. RINO VARIA
26. 100 PUNTEN (NIEUW)
27. RINOSTALGIE
28. DE AFSLUITER

DE OPENING
4 > RINO FEB 2011
NAMEN VAN DRIE MILITAIREN ONTHULD
OP MONUMENT LIMBURGSE JAGERS
De namen van Luc Janzen, Jeroen Houweling en Marc Harders zijn onthuld op het
herinneringsmonument van het Regiment Limburgse Jagers in Weert. De drie militairen
kwamen vorig jaar om in Afghanistan tijdens TFU-12 onder het commando van 42
Pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers. Foto: Bart Nijs Fotografie
13 GEMECHANISEERDE BRIGADE OVERHANDIGT GELD
AAN DJ’S GLAZEN HUIS
De initiatiefnemers van de inzamelingsactie voor Serious
Request (3FM), de soldaten Marco Oost en Michael Bitsas
van 41 Pagnbat, overhandigden eind december een koffer
met het ingezamelde geld aan de deejays in het Glazen Huis.
In totaal werd er €2.539,- opgehaald.
RINO FEB 2011 < 5

11 Tankbataljon leidt oefening in Oberlausitz
ARMOURED IBEX
De staf van 11 Tankbataljon RHvS had het
druk tijdens de niveau IV-oefening Armoured
Ibex, die werd gehouden in het
Duitse Oberlausitz. Opvallend was de
FDR, de Full Dress Rehearsal, waarin de
eerste bataljonsgeleide actie op een
schaal van 1 op 1 werd voorgeoefend. Dat
terwijl de vijand zich aan de andere kant
van het oefenterrein voorbereidde op het
gevecht.
Foto’s: Kpl1 Joshua Laisina
6 > RINO FEB 2011
Een full dress rehearsal (FDR) werd bijvoorbeeld door de Amerikanen
gebruikt in Saoedi-Arabië om zich voor te bereiden op de aanval in
Koeweit. “Normaal gesproken maken de commandanten plannen
duidelijk aan de hand van de kaart of een maquette. Maar we kozen
er nu voor om dit live, dus 1 op 1 te doen”, zegt bataljonscommandant
van 11 Tank overste Koek. De heuvel op het oefenterrein
vanwaar de FDR werd gevolgd was drukbevolkt. Koek: “Maar deze
rehearsal is vooral bedoeld voor de teamcommandanten en
stafleden. Zij moeten op deze manier beter inzicht krijgen in wat het
werk van elkaar inhoudt. Uiteindelijk moet dat leiden tot een betere
communicatie tijdens de voorbereiding en de uitvoering.”
Fuik
Een voor een vertellen de commandanten wat ze van plan zijn.
Vervolgens komt de desbetreffende eenheid ook daadwerkelijk in
actie. De verkenners van 17 Painfbat, de infanteristen van de B-cie
van 42 BLJ, de genisten van 411 Pagncie en natuurlijk de tankers zelf
(Bravo-eskadron): allemaal komen ze aan de beurt. De genisten
doorbreken de tankgracht, waarna het Bravo-team (samengestelde
eenheid) als laatste door ‘de fuik’ rijdt. Daarmee houdt de FDR op en
is het tijd voor de nabesprekingen en veranderingen in het bevel.
Overste Koek: “Die veranderingen waren van toepassing op tijd en
ruimte. Sommige acties konden in kortere tijd of hadden juist meer
tijd nodig. De afstand tussen eenheden moesten korter of er moest
juist meer ruimte tussen zitten.”
Inzetgebied
De pelotonscommandant van de verkenners, eerste luitenant Dirk
Ferwerda, kan zich vinden in de beslissing van de BC om een FDR te
organiseren. “Er was tijd, dus waarom zou je dat dan niet doen? Het
levert nuttige informatie op, voor de commandanten, maar ook
voor de enkele man. Bij een FDR doet iedereen mee, dat is een
groot voordeel. Tijdens een oefening hoeft voor mij niet per sé nog
een keer een Full Dress Rehearsal gehouden te worden, maar in een
inzetgebied is het een prima middel om je voor te bereiden.” Voor
de luitenant was het niet zijn eerste FDR. “Ik heb er al meerdere
meegemaakt, maar dit was mijn eerste op bataljonsniveau.”
‘Tanks van 11 Tankbat rukken op tijdens de eerste actie’
Ferwerda heeft wel een kleine kanttekening. “We verplaatsten
tactisch van A naar B, ook tijdens de FDR. Maar waar in de uiteindelijke
actie anderhalf uur voor stond, moesten we tijdens de FDR in
dertig minuten doen. Als we een bepaald stuk tactisch moeten
afleggen, moeten we er eigenlijk ook de tijd voor krijgen die ervoor
staat. Maar dat zat er niet in vanwege tijdgebrek.”
Actie 1
Na de uitgebreide FDR is het een dag later tijd voor de eerste aanval
‘in het echt’. Het aanvalsplan dat tijdens de FDR is uitgevoerd, moet
in de vroege ochtend bijna worden aangepast. De verkenners hebben
namelijk een tankpeloton aangetroffen in het gebied waar dat niet
verwacht werd. Het Alfa-team, dat het eerste deel van de aanval
uitvoert, beschikt ook over maar één tankpeloton, dus daarmee
‘De jongens worden
fanatieker door MCTC;
ze willen graag winnen’
RINO FEB 2011 < 7

‘Het moet leiden tot een betere
communicatie tijdens de
voorbereiding en de uitvoering’
wordt de aanval niet ingezet. Uiteindelijk wordt geprobeerd om de
tanks van de vijand uit te schakelen met vuursteun van de mikey’s en
van de fac’er. Dat werpt zijn vruchten af en het aanvalsplan kan
voortgezet worden. Nadat de genisten de twee versperringen (de
tankgracht en het mijnenveld) hebben doorbroken, neemt het
Bravo-team het over. Het team wordt hoofdzakelijk gevormd door
het Bravo-eskadron van 11 Tankbataljon en neemt het op tegen de
opfor, bestaande uit hoofdzakelijk eenheden van de collega-cavaleristen
van 42 Tankbataljon.
Saab
Tijdens de acties wordt gebruik gemaakt van het MCTC van Saab. Het
systeem traceert alle deelnemers aan het gevecht via palen die in het
oefenterrein staan, zowel personen als voertuigen worden op de voet
gevolgd. Overste Koek: “Saab werkt feilloos. Het heeft zeker
meerwaarde om daarmee te trainen. De jongens worden er fanatieker
door; ze willen graag winnen.”
Luitenant-kolonel Koek toont zich tijdens de oefening een tevreden
commandant van zijn bataljon. “Er zijn hier meer dan 740 man aan
het oefenen. Dat is een flink aantal om als bataljonsstaf te voorzien in
hun behoeftes. De mensen van de staf hebben het dan ook erg druk,
ze zijn multifunctioneel inzetbaar. De chauffeur van onze YPR
bijvoorbeeld doet meer dan alleen dat. Hij staat nadat hij ons
rondgereden heeft bij de bospomp voertuigen af te tanken en zo
staat hij telkens weer ergens anders. Zo veelzijdig als we tijdens deze
oefening moeten zijn; we voelen ons net een brigade.”
Overste Koek luistert aandachtig naar het verhaal van de commandant.
De genietank breacht de tankgracht
Genisten searchen de tankgracht op explosieven
COMPAGNIE IN DE WEST
VOOR CHARLIE BEREN 17 PAINFBAT
Compagnie in de West aan het werk.
Introductieprogramma
“Het introductieprogramma op Curaçao de volgende dag is zo in
elkaar gezet dat je goed kunt wennen aan het klimaat, en alle
mogelijkheden op en rond het eiland leert kennen. Zo zijn er lessen,
verzorgd door de marine, over hun verbindingsmiddelen omdat wij
deze ook zullen gaan gebruiken. Een rondleiding over marinebasis
Parera en ‘s avonds een avondwandeling die niet veel meer inhield
dan een paar rondjes base. Gelukkig is dit maar een kort rondje, want
ondanks dat het maar 27 graden is, is het in combinatie met de hoge
luchtvochtigheid toch een iets te grote stap voor de meesten om
meteen volle bak te gaan.”
Reptielen op sterk water
“Naast de dagelijkse mars, ’s avonds dan wel in de ochtend, krijgen
we voornamelijk veel voorlichtingen van onder andere de KMAR, de
kustwacht, de facilitaire dienst en van een AMV’er over de gevaarlijke
dieren en planten en wat je moet voorkomen en doen in dit klimaat.
De reptielen en insecten die op sterk water in potjes zitten trekken
veel bekijks. Op woensdagmiddag een infomarkt; een kennismaking
met de ontspanningsmogelijkheden en het leven op het eiland (na
einde werkdag). Er worden veel duikopleidingen aangeboden, waar
gretig gebruik van wordt gemaakt. Is het via niet de duikvereniging
van de marine dan wel van een locale duikclub.”
Compagnie op stand-by
“Tijdens ons eerste weekend op het eiland regent het zo lang en hard
dat een van deel van de compagnie op stand-by wordt gezet.
Zodoende kunnen we snel assistentie verlenen aan de lokale
autoriteiten mocht dat nodig zijn. Gelukkig is dat niet het geval maar
het eiland komt niet helemaal ongeschonden uit de strijd. Op veel
plaatsen is er wateroverlast, zijn er wegen afgesloten en een aantal
huizen die onder water staan.”
“En daar sta ik dan. Na een uitzending
naar Irak en Afghanistan ga ik
weer voor vier maanden naar het
buitenland. Dit keer geen echte
uitzending maar een plaatsing in
de West, Curaçao. Na een speciaal
appèl waarbij ons een goede tijd
wordt gewenst, drinken we samen
met generaal-majoor buiten
dienst Hemmes nog een glaasje
calvados. Altijd weer een speciaal
moment!”
Acclimatiseren
“De tweede week staat ook in het teken van acclimatiseren, maar nu
gaan we er fysiek wat steviger tegen aan. Startend op de maandagochtend
met de zwemtest. Niet helemaal onbekend (we hebben al
een paar keer geoefend) zijn wij van het derde peloton ermee gestart.
Meteen de lat hoog gelegd voor de andere pelotons want we halen
een score van honder procent!. Het eerste en tweede peloton volgen
ons goede voorbeeld en daarmee heeft de hele rotatie 5 in een keer
de zwemtest gehaald. Gezien de resultaten uit het verleden zeker niet
onverdienstelijk! Ook maken we kennis met Wacawa, een van de
oefenterreinen waar wij gebruik van maken en waar we onze drills &
skills kunnen beoefenen. Het is een mooi groen stukje bergachtig
gebied maar ook met vlakke terreindelen in het noordwesten van
Curaçao. Vanaf de schietbaan van Wacawa kijk je uit over de mooie
zee, in de wetenschap dat in die richting, zo’n kleine 8000 kilometer
verderop het ‘frisse’ Nederland ligt.”
Watertrappelen tijdens de zwemtest
8 9 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 89

Uit handen van brigadegeneraal der mariniers Swijgman
ontvingen sergeant Danny Hofman en korporaal John Bouwman
het ‘insigne voor optreden onder gevechtsomstandigheden’.
Beide waren in mei 2009 betrokken bij een vuurgevecht ten
noorden van Patrol Base Coyote in Uruzgan, Afghanistan.
Bouwman leverde dekkingsvuur vanuit een overwatchlocatie die
zelf ook onder vijandelijk vuur lag. Door dit dekkingsvuur kon
Hofman met zijn groep naar een betere locatie verplaatsen en de
vijand uitschakelen.
Wahiba en cultuur
“In de tweede week hebben we kennis gemaakt met een ander soort
hindernisbaan dan die wij in Oirschot gewend zijn; een water-hindernisbaan
(welkom in de wereld die marine heet). Deze baan is het best
te vergelijken met een soort survivalrun-achtig hindernisparcours
waar je telkens naar toe moet zwemmen. Een pittige baan want er
wordt iedere keer een beroep gedaan op je armspieren! De dag erna
maken we kennis met de cultuur, door een bezoekje te brengen aan
Kura Hollanda, een museum over de geschiedenis van Curaçao.
Aansluitend bezoeken we het landhuis Ascencion, een prachtig
gebouw dat vaker wordt gebruikt door defensie voor bijvoorbeeld GV
momenten. Wij gaan er dan ook met een GV-er naar toe en krijgen
nog wat informatie over gebruiken, tradities en taal hier op het
eiland. Als afsluiting genieten we van een goed verzorgde barbecue.”
Pantsermuggen en veel zon
“De derde week is een wisselprogramma voor de pelotons dat zich
deels afspeelt op Wacawa. De geplande oefening aldaar heeft als
doelstelling langer buiten verblijven en één nacht buiten slapen
waarbij je na het werk niet naar je kamer met airco kan. Tevens kom
je er achter dat er ‘s avonds pantsermuggen op je af komen die dwars
door je kleding heen prikken. Ze lijken ook eerder op deet af te
komen dan dat het ze afschrikt! Overdag waait hier meestal een
oostenwind. Deze verraderlijke wind zorg ervoor dat je niet altijd
merkt dat de zon fel schijnt waardoor je snel verbrandt. Om dit te
voorkomen, hebben we boogtenten opgezet en camo-netten
opgehangen om toch schaduw te creëren op het oefen terrein. In het
veld werd voorgeoefend voor de wapenhandelingtest (WHT) die hier
wordt afgenomen voor de persoonlijke wapens, de Glock en de Mag.
De WHT is ook een eis van de Marine waarbij wordt gekeken of je
veilig met de verschillende wapens kan werken, omdat dit voorheen
wel eens fout is gegaan. De uitslag van de WHT was prima met een
enkele herkanser op een onderdeel van het wapen.”
Korporaal 1 Rob Gosepa ontving in zijn geboorteland Curaçao de
bronzen medaille voor twaalf jaar eerlijke en trouwe dienst.
Gosepa, in 1997 opgekomen bij de Antilliaanse Militie op
Marinekazerne Suffisant in Willemstad, is in 1998 naar Nederland
gekomen, waar hij na de AMO bij 17 Painfbat werd geplaatst. Hier
is hij nog steeds werkzaam is.
Nieuwe commandant bij 42 Bataljon Limburgse Jagers
Tekst: Kpl1 Thijs Imandt
Foto’s: Rob Gieling Fotografie
‘DIT IS EEN
LANGGEKOESTERDE
DROOM DIE IN
VERVULLING GAAT’
Op 9 december kreeg luitenant-kolonel
Marc Jacops het commando over 42
Bataljon Limburgse Jagers. Hoe beleefde
hij die dag?
“De commando-overdracht staat voor mij meer in het teken van de
vertrekkende commandant, in dit geval luitenant-kolonel Huub
Klein-Schaarsberg die dit bataljon op een uitstekende wijze door een
complexe periode heeft geloodsd. Maar het feit dat ik op die dag
bataljonscommandant werd, zeker bij een infanteriebataljon èn in
Oirschot, maakt het een langgekoesterde droom die in vervulling is
gegaan.”
Hoe was de start op uw functie als bataljonscommandant?
“Ik gebruik deze periode om zoveel mogelijk mensen binnen het
bataljon te leren kennen. Wat vindt men belangrijk en wat zijn
verbeterpunten? Zo kan ik voor mezelf een beeld vormen over de
manier waarop ik het bataljon de komende drie jaar ga leiden. Het
voelt nu nog een beetje als Alice in Wonderland, achter iedere deur
gaat een nieuwe wereld schuil. Maar als we er samen voor gaan,
wordt dit een hele mooie tijd met genoeg kansen om dit bataljon te
laten zien.”
Wat verwacht u van een Limburgse Jager?
“Een Limburgse Jager moet bovenal professioneel zijn. Dat houdt in
dat hij of zij een vakman is en verantwoordelijkheid voelt voor zijn
directe collega’s en de eenheid. Daarnaast zie ik graag openheid en
eerlijkheid. Mensen van dit bataljon moeten elkaar de ruimte geven
om met problemen naar voren te komen. Fysieke schade is aan
sommige Jagers te zien, maar psychische schade zit vaak veel dieper
en is moeilijker op te merken. Ik wil dat Jagers het gevoel hebben dat
ze hun problemen kunnen bespreken en samen naar een oplossing
kunnen zoeken. Samen is het keyword van dit bataljon.”
Wat staat het 42e bataljon de komende jaren te wachten?
“We zitten nu in een soort tussenjaar. Twee keer draaien we de
Compagnie in de West op Curaçao. Een mooie en leerzame opdracht
maar tegelijkertijd complex. Leidinggevenden moeten ervoor zorgen
dat hun personeel weerstand biedt aan verleidingen die het daar
tegen kan komen. Met een degelijke voorbereiding kunnen de
compagnieën er veel uit halen op het gebied van training en optre-
den. Bovendien hebben ze de kans om een visitekaartje van het
bataljon te zijn en eens in de keuken te kijken van een ander krijgsmachtsdeel
(de marine). Ook hier is het de uitdaging om er samen
sterker uit te komen. In 2012 komt de CV90 binnen, met de bijbehorende
cursussen, oefeningen en veranderingen van het militaire
optreden. Uiteindelijk moeten we in 2014 operationeel volledig
gereed staan als bataljon. Dat gaat ons lukken.”
Luitenant-kolonel Marc Jacops (47) stelt wanneer hij thuis is in
Helmond, zijn vrouw Ine en kinderen Sofie en Wiel voorop. In de
tijd die overblijft, klust en sport hij graag. Zijn militaire loopbaan
begon hij als dienstplichtige bij het Korps Mariniers. Bij 13
Mechbrig vervulde hij vele functies waaronder compagniescommandant
(C-cie 17e), S2 17 Painfbat en de laatste anderhalf jaar
was hij hoofd Sie G3 van de brigade.
10 11 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 10 11

STRAKKE CEREMONIE VOOR NIEUWE COMMANDANT 13 HERSTELCOMPAGNIE
‘HERSTELLERS zIJN IN DE EERSTE PLAATS MILITAIREN,
DAARNAAST vAKBEKWAME TECHNICI’
13 Herstelcompagnie heeft sinds 13
januari een nieuwe commandant.
Luitenant-kolonel Peter van Iersel neemt
het stokje over van luitenant-kolonel
Ronald Rietbergen en biedt de komende
periode het hoofd aan ingrijpende
maatregelen en stelt de ‘klant’ nog steeds
voorop.
In de afgelopen jaren werkte overste van Iersel bij het ressort
behoeftestelling van de Defensiestaf in Den Haag. In die functie
maakte hij al kennis met materieel waarvoor hij straks verantwoordelijk
is voor het onderhoud: CV90’s, BMS/DCMO en in de toekomst de
Boxer. Maar ook daarvoor was hij al met techniek bezig. Hij was
pelotonscommandant bij 11 Herstelcie van 11 Luchtmobiele Brigade.
“Ik ben een td’er en commandant van een hersteleenheid, zo hoort
het”, zegt hij stellig. Wat hem het best is bijgebleven van zijn militaire
carrière is zijn functie als chef staf OMLT tijdens TFU-6 in Afghanistan.
“Ik vond het mooi om veel contact te hebben met de Afghaanse
militairen en de lokale bevolking om zo de cultuur en het leven daar
te leren kennen.”
Tekst: kpl1 Thijs Imandt
Foto’s: kpl1 Joshua Laisina
In de eerste plaats militair
Van zijn collega’s bij 13 Herstelcompagnie verwacht hij dat ze in de
eerste plaats militair zijn met de bijbehorende vaardigheden en
daarnaast vakbekwame techneuten. “Anders hadden we net zo goed
allemaal een blauwe overall aan kunnen trekken”, meent Van Iersel.
“Als td’er zit je vaak in de spagaat; je moet op militair niveau getraind
blijven maar ook op technisch gebied productiviteit leveren door
voertuigen inzetbaar te houden. Het is zaak om daar goed mee om te
gaan en in je achterhoofd te houden dat je het groene pak niet voor
niks aan hebt. De gevechts- en gewondeninsignes die onlangs zijn
uitgereikt tonen aan dat wij ook kunnen vechten als de situatie
daarom vraagt.” Verder zijn creativiteit, vakbekwaamheid en
collegialiteit volgens Van Iersel vereiste eigenschappen voor
herstellers. Vooral samenwerking staat hoog in het vaandel. “Alleen
kan ik niets, samen kunnen we alles.”
Binnen of buiten
De commando-overdracht half januari maakte niet alleen indruk op
overste van Iersel, maar ook op zijn familieleden, die erg onder de
indruk waren van de ceremonie en wel een traantje moesten
wegpinken. “In de voorbereidingsperiode was het ontzettend slecht
weer en daarom twijfelden we of we het niet binnen moesten doen.
We lieten het uiteindelijk op de dag van de overdracht zelf aankomen.
’s Ochtends regende het pijpenstelen. De S2 kwam echter binnen en
drukte me op het hart dat het om 13.00 uur zeker droog zou zijn. Hij
kreeg gelijk en ik was tot mijn blijdschap getuige van een mooie en
strakke ceremonie”, verhaalt Van Iersel. “In de periode erna had ik
het gevoel in een warm nest te stappen, mede dankzij de adviezen en
uitgebreide handover-takeover van overste Rietbergen.”
Luitenant-kolonel Peter van Iersel woont in Oisterwijk, is
getrouwd en heeft twee dochters. Zijn hobby’s zijn hardlopen
(liefst wedstrijden over tien Engelse mijlen), mountainbiken en
golf. Daarnaast sleutelt hij graag aan zijn MG-oldtimer auto. Op
zijn dagelijks tenue prijken medailles van twee uitzendingen:
UNPROFOR (Dutchbat 1 (1994), Bosnië) en ISAF (TFU-6
(2008-2009), Afghanistan).
Cv90 STROOMT BINNEN
BIJ BRAVO-COMPAGNIE 17 PAINFBAT
Het infanteriegevechtsvoertuig CV90 stroomde in de eerste week van
2011 binnen bij de Bravo-compagnie van 17 Painfbat. Daarmee is dat
de eerste eenheid van 13 Mechbrig die de YPR definitief vaarwel zegt
en met het nieuwe gepantserde gevaarte aan de slag gaat.
Luitenant-kolonel Henk de Boer, commandant 17 Pantserinfanteriebataljon,
is erg blij met de invoering van de CV90 bij zijn
eenheid maar vooral bij de brigade. “De gevechtskracht van onze
brigade gaat dankzij dit gevechtsvoertuig naar het hoogste plan. Het
is echter wel noodzaak om anders met de CV90 om te gaan dan met
zijn voorganger: de YPR. Repareren met een voorhamer wilde daarbij
nog wel eens lukken. Probeer dat bij dit apparaat vooral niet, het is
een en al techniek”, zei hij, nadat hij met een symbolische pompstok
de CV90’s in ontvangst nam.
De chauffeurs beginnen met een rijopleiding van drie weken bij het
OTC-Rij in Oirschot. Hier worden zij bijgebracht op het gebied van
rijvaardigheid en de technische details van de CV90. Sergeant-majoor
John Beurskens, instructeur van OTC-Rij legt uit wat de bestuurders
kunnen verwachten van het voertuig. “Mijn eerste ervaringen met de
CV90 zijn zowel positief als negatief. Het apparaat rijdt ontzettend
makkelijk en stuurt prima, ik kan iemand de basisprincipes in een
kwartier uitleggen. Voordat je het voertuig echter helemaal onder
controle hebt, ben je – dankzij het vermogen van 810 pk - wel drie
weken verder. De elektronica bewaakt verder alle systemen, dat
betekent dat als je koelvloeistof iets onder het vereiste niveau zit, dat
je stilstaat. Dat is niet handig.”
De CV90 kwam twee jaar geleden binnen bij OTC-RIJ. Twee instructeurs
zijn naar Zweden geweest om daar een opleiding te volgen. De
kennis hebben zij vervolgens overgedragen aan de overige instructeurs
in Oirschot. “Hier is het zaak om in drie weken al die kennis over
Luitenant-kolonel Henk de Boer neemt de CV90’s in ontvangst
Tekst & foto’s: kpl1 Thijs Imandt
te dragen aan onze cursisten. Ze leren hier in de eerste week over de
techniek, bediening, onderhoud en doen hun eerste rijervaringen op
in de nieuwe simulator. In week twee rijden ze voornamelijk op ons
terrein en in het veld. In de derde week nemen ze deel aan het
‘normale’ verkeer en doen ze examen. We zitten nog steeds op een
slagingspercentage van 100 procent”, vertelt Beurskens met een
lichte glimlach op zijn gezicht.
De complete voertuigploeg (voertuigcommandant, chauffeur en
bestuurder) krijgt verder een opleiding van zes weken bij het
OTC-MAN in Amersfoort. De overige leden van de infanteriegroepen
komen enkele dagen naar Amersfoort voor een korte introductie. De
drie laatste weken volgen er tactische lessen en de eerste schietmomenten
in het oefendorp van Marnerwaard. In week 10 rijden de
chauffeurs met de CV90’s naar de RvS-kazerne.
http://nl.wikipedia.org/wiki/cv90
Deze infanteriegevechtsvoertuigen zijn nu van het 17e
12 > RINO DEC 2010 RINO DEC 2010 < 13

BIjzONDER EERBETOON
FUSELIERS AAN
vERzETSSTRIjDSTER
Het is geen toeval dat 17 Painfbat GFPI het ceremonieel eerbetoon
tijdens de uitvaart in Den Haag voor haar rekening nam. Mevrouw
Mulder-Gemmeke had hoogstpersoonlijk om de fuseliers gevraagd.
Als voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Ridders der Militaire
Willems-Orde onderhield zij een nauwe band met 17 Painfbat GFPI.
Het Garderegiment Fuseliers Prinses Irene is namelijk zelf ook drager
van de hoogste militaire onderscheiding. Vanuit deze gezamenlijke
historie werd mevrouw Mulder-Gemmeke regelmatig uitgenodigd bij
ceremoniële gelegenheden en herdenkingen van het regiment. “Het
is een hele eer dat wij dit op speciaal verzoek mogen doen”, begint
plaatsvervangend bataljonscommandant, majoor Marcel Latour. “Ze
was een betrokken en traditiegevoelige vrouw. Met haar overlijden
verliezen wij toch een stukje historie.”
Mooi afscheid
Hoewel de meeste collega’s hun kerstverlof moesten onderbreken, is
er volgens Latour weinig wanklank gevallen. “Informatie is motivatie,
zeg ik altijd. Toen we van de uitvaart hoorden, hebben we de mannen
meteen een geschiedenisles gegeven. Wie was zij? Welke risicovolle
operaties ondernam zij in bezet Nederland? Het ging echt om
voorbeelden die tot de verbeelding spreken.” Dat dit goed is voor de
mindset vindt ook korporaal-1 Marcel Meijer, chauffeur YPR (A-cie).
“Ik vind het mooi om mee te maken en absoluut een eer. Als je, je
14 > RINO FEB 2011
Tekst: Elnt Marlous de Ridder
Foto’s: Sm Gerben van Es
Met saluutschoten hebben
militairen van 17 Painfbat
GFPI eind december afscheid
genomen van Ridder
(4e klasse) der Militaire
Willems-Orde mevrouw
Jos Mulder-Gemmeke. De
verzetsstrijdster overleed
op 20 december op 88-jarige
leeftijd. Vanwege haar
moedige optreden tijdens
de Tweede Wereldoorlog
wordt Mulder-Gemmeke
gezien als nationale heldin.
verdiept in haar leven dan komt het besef dat zij echt heel dapper is
geweest. Dit eerbetoon is het minste wat we kunnen doen.” Bij de
uitvaart waren ruim 100 militairen betrokken. Daarnaast toonde de
aanwezigheid van het Koninklijke Militaire Kapel ‘Johan Willem Friso’
en de Regimentsfanfare ‘Garde Grenadiers & Jagers’ de betrokkenheid
bij haar overlijden aan.
Verzetswerk
Mevrouw Mulder-Gemmeke ontving op 22 juli 1955 de Militaire
Willems-Orde voor haar verzetswerk. Naast Koningin Wilhelmina is
zij de enige vrouw die ooit met de hoogste militaire onderscheiding
geëerd is. Haar verzetswerk bestond uit het verspreiden van het
illegale blad Je Maintiendrai en het verzorgen van radiozenders en
andere middelen vanuit Engeland naar verzetsgroepen in Nederland.
Later werd ze opgeleid tot geheim agent in Londen. Op 10 maart
1945 werd de verzetsstrijdster bij Nieuwkoop per parachute gedropt
door een bommenwerper. Bij de landing viel ze in de ijskoude nacht
in een sloot en liep permanente rugschade op. Verzetsmensen wisten
haar te redden, maar ze liep wel een infectie op.
Met het overlijden van mevrouw Mulder-Gemmeke zijn er nu nog
slechts 1 Amerikaanse en 6 Nederlandse Ridders Militaire Willems-
Orde over.
DE LAATSTE DER MOHIKANEN IN
AFGHANISTAN…… OF TOCH NIET?
30 oktober reed het laatste Nederlandse konvooi de poort van Kandahar Airfield
(KAF) binnen. Na ruim vier jaar in Uruzgan, de provincie waar de Task Force Uruzgan
met diverse Battlegroups en Provincial Reconstruction Teams zijn taken uitoefende,
is er een einde gekomen aan de Nederlandse bijdrage aan de missie van ISAF in deze
provincie.
In eerste instantie kwam de Redeployment Task Force naar Tarin
Kowt om de afvoer van personeel en materieel in te kleden. De
afbouw van de troepensterkte wordt nu vanuit Kandahar aangestuurd.
Slechts 23 militairen, 2 van het National Support Element en
21 van de RDTF, zijn nog gestationeerd op Kamp Holland waar zij
samen de laatste handelingen aan de lucht- en wegtransporten
verrichten. De rest van de RDTF, circa 70 militairen, zijn op KAF actief
met tellen, inpakken en transportgereed maken van materieel dat
naar Nederland moet.
Op dit moment zijn nog 287 Nederlandse militairen op KAF gestationeerd,
verdeeld over het Contingentscommando, het Regional
Command South, de staf van KAF, het NSE, RDTF en de Air Task Force.
Ook zijn nog enkele militairen geplaatst in Kabul bij Headquarters
ISAF en op het vliegveld.
Ook 13 Mechbrig draagt zijn steentje bij aan de aflopende missie ISAF.
Zo bestaat het peloton Force Protection uit militairen van 17 Painfbat
GFPI en 11 Tkbat. Daarnaast zijn er ook individueel uitgezonden
militairen van 13 Mechbrig, afkomstig van 13 Ststcie, 41 Pagnbat,
11 Afdra, 13 Hrstcie en 13 Gnkcie werkzaam bij Contco, RC-S en NSE.
Ondanks dat de mediabelangstelling voor de Nederlandse troepen in
Afghanistan aanmerkelijk is afgenomen, is er nog steeds aandacht
van defensie voor de militairen in het uitzendgebied. Onlangs
brachten de C-LAS, de C-LSK en de plv C-ZSK met een delegatie een
bezoek aan KAF. Ze bezochten de ‘mannen’ op de werkvloer, waren
Foto: Richard Frigge (AVDD)
present bij de uitreiking van NATO-medailles aan militairen die langer
dan 30 dagen in het gebied waren en aten mee met het kerstdiner op
kerstavond.
De kerstdagen zijn op een prettige manier doorgebracht. Met een
kerstdiner op eerste kerstdag en een discoavond, Sensation X-mas
edition, op de tweede kerstdag waren het gezellige dagen. Helaas
werden beide evenementen verstoord door een raketaanval.
Gelukkig vielen er geen gewonden aan Nederlandse zijde.
Op nieuwjaarsdag werd een nieuwjaarsduik georganiseerd! Onder
leiding van de sportinstructeur werd in het midden van de ‘boardwalk’
een heus zwembad gebouwd met een glijbaan. Met een
bijdrage aan het goede doel, Stichting ALS, mocht je een duik maken
en kreeg je een kop snert met rookworst en de bekende UNOX-muts.
De commandant van KAF, Generaal Kendall, opende de Polar Bear
Plunge door als eerste te water te gaan. In totaal volgden ruim 200
militairen van diverse nationaliteiten zijn voorbeeld.
Wat ons nog staat te wachten is mede afhankelijk van politieke
besluiten die we de komende tijd verwachten. Komt er een vervolg
op de missie? Zo ja, wanneer gaat die dan van start? We zullen het
zien. Tot die tijd gaan we verder met de taken waarvoor we gekomen
zijn; inpakken en wegwezen.
Inmiddels is besloten dat Nederland zich in gaat zetten tijdens een
politiemissie in Kunduz.
RINO FEB 2011 < 14 15

Every soldier a spokesperson
‘HET GEBRUIK VAN SOCIAL MEDIA
zIE IK VOORAL ALS EEN KANS OM
ONzE TROTS TE DELEN’
“Wij verzetten als 13 Gemechaniseerde Brigade ontzettend veel werk
en leveren grote prestaties”, vervolgt hij. “Vaak hebben we zelf niet in
de gaten wat we allemaal doen, en hoe goed we in ons werk zijn. We
zijn daar ook vaak te bescheiden in vind ik. We mogen trots zijn op
wie we zijn en wat we doen en moeten dat ook met anderen delen.
Of dat nu met familie is, met vrienden of bij verenigingen waar we lid
van zijn. We hebben een verhaal; we zijn op missie geweest, hebben
hier in Nederland militaire bijstand geleverd of komen net terug van
een zware oefening of training.”
Het gebruik van social media ziet Van der Laan vooral als een kans.
“Daarbij is het natuurlijk wel belangrijk dat we ons bewust zijn van de
veiligheidsrisico’s. Ik weet ook dat een groot aantal van ons actief is
op internet. Hyves, Facebook, LinkedIn en ga zo maar door. Het
gebruik hiervan is niet alleen leuk maar biedt ook kansen om die
trots waar ik het net over had met anderen te delen. Het is bij
communicatie, of het nu in gesprekken of op internet is, wel
belangrijk dat we ons bewust zijn van de veiligheidsrisico’s en het feit
dat we allemaal het visitekaartje van de Defensie-organisatie zijn.
Weet dus wat je zegt en wat je bijvoorbeeld op hyves plaatst, en zorg
dat je alleen maar informatie deelt die je mag delen en wees trots op
je beroep. Ten slotte is every soldier a spokesperson.”
Compagniescommandant luitenant-kolonel Carlos van der Putten
(13 Gnkcie) ziet als werkgever ook een rol weggelegd. Op de vraag
hoe we als militair kunnen bijdragen aan een positief imago van 13
Mechbrig/CLAS/ministerie van Defensie antwoordt hij: “We moeten
vooral proberen om een goede en uitdagende werkgever te zijn. Het
beleid dat commandanten of specifiek aangewezen (opgeleid)
16 17 > RINO FEB 2011
Tekst: kpl1 Thijs Imandt
Militairen zijn het visitekaartje voor de
landmacht. ze moeten niet alleen vaardig
en fit zijn, maar ook altijd functioneren als
woordvoerder van de organisatie. “We
mogen trots zijn op wie we zijn en wat we
doen en moeten dat ook met anderen
delen”, zegt brigadecommandant, brigadegeneraal
Michiel van der Laan.
personeel binnen een eenheid spokesman waren, is nog niet eens zo
lang geleden gewijzigd dus we hebben een aanpassingsperiode
nodig, net als toen de kreet ‘every soldier a rifleman’ werd ingevoerd”.
Op het gebied van social media vindt hij dat we ons vooral
bezig moeten houden met voorlichting. “Mijn mening is dat je niet
meer kunt voorkomen dat werkgerelateerde filmpjes op de bekende
social media te vinden zijn. Omdat je het niet kunt voorkomen moet
je personeel dat dit organiseert goed voorlichten wat de risico’s zijn,
vooral op veiligheidsgebied. Als het personeel zich bewust is van de
veiligheidsrisico’s, zal het ook voorzichtiger zijn in de berichtgeving.”
RMC zuid samengevoegd met 13Gemechaniseerde Brigade
‘WE zIJN MET OPEN
ARMEN ONTVANGEN’
13 Gemechaniseerde Brigade is uitgebreid. Sinds 1 januari maken diverse onderdelen
van het Regionaal Militair Commando-zuid (RMC zuid) deel uit van 13 Mechbrig. Door
de samenvoeging van het RMC met de brigade zal een van de drie hoofdtaken van
Defensie, namelijk het ondersteunen van civiele autoriteiten, meer aandacht krijgen.
Het RMC-personeel dat naar Oirschot is gekomen, is onder andere
terug te vinden in de brigadestaf. Bij de staf van de brigade komen in
totaal 41 man, deels reservisten, te werken die voorheen in Vught bij
het RMC werkten. Per 1 juni 2011 vallen de diverse onderdelen van het
RMC officieel onder de brigade, maar sinds 1 januari werken de
nieuwe stafleden al op de RvS-kazerne. Er integreert ook een
compleet nieuw bataljon, namelijk dat van de Nationale Reserve (30
Natresbat). Dat bataljon bestaat uit Vijf compagnieën. Deze 5
compagnieën, inclusief de Staf 30 Natresbat, bestaat uit 748
natresmilitairen, 15 BOT militairen en 1 burgermedewerker.
Afstoten
Het grootste deel van de taken die het RMC had, gaat mee naar
Oirschot. Maar er moeten ook taken worden afgestoten (zie kader).
De beveiliging en bewaking van de militaire objecten is overgedragen
aan DBBO (Defensie Bewakings- en Beveiligingsorganisatie). De
facilitaire taken (LFD-taken) komen vanaf 1 juni ook in handen van
Commandant 13 Mechbrig (l) en
commandant RMC Zuid (r) met in
hun midden de opdrachtgever tot de
samenvoeging, luitenant-generaal
Rob Bertholee. (foto kpl Kevin
Diederen)
het CDC. Dat die taken moesten worden overgedragen, is de reden
dat de samenvoeging pas nu plaatsvindt en niet zoals in eerste
instantie gepland, op 1 januari 2009. “We konden niet alle taken
zomaar afstoten, omdat de organisaties die die taken kregen er nog
niet klaar voor waren”, zegt commandant RMC Zuid kolonel Burg
Valk. Kolonel Valk is sinds de integratie Regionaal Militair
Commandant en plaatsvervangend brigadecommandant binnen de
commandogroep van 13 Gemechaniseerde Brigade. “Officieel gaan
we op 1 juni pas over, maar ik heb besloten om per 1 januari al in
Oirschot te werken met het RMC-personeel. Als een beslissing
eenmaal is genomen om het RMC en 13 Mechbrig samen te voegen,
kun je die maar beter zo snel mogelijk uitvoeren.”
Natops
Met de komst van het RMC, zal een van de drie hoofdtaken van
Defensie meer aandacht krijgen binnen 13 Gemechaniseerde Brigade.
Dat is de taak ‘civiele autoriteiten ondersteunen bij rechtshandha-
RINO FEB 2011 < 17

ving, rampenbestrijding en humanitaire hulp, zowel internationaal als
nationaal’. Dat worden nationale operaties (NatOps) genoemd. In
januari van dit jaar kwam het van het RMC afkomstige personeel
twee maal in actie in het teken van NatOps. Bij de brand in de
chemiefabriek in Moerdijk werd de hulp ingeroepen van Defensie,
wat leidde tot de hulp van brandweerwagens van de vliegbases
Eindhoven, Woensdrecht en Gilze-Rijen. Ook die inzet werd gecoördineerd
door het RMC-personeel. Natops put dus niet alleen uit eigen
middelen (bijvoorbeeld Natres), maar haalt zijn inzetmiddelen uit de
gehele Defensie-organisatie. Bij het hoogwater in Limburg werd de
Natres ingezet om met viertonners de plaatselijke bevolking te
vervoeren in het overstroomde gebied (zie de pagina hiernaast).
Zodoende kon men toch naar het werk of de supermarkt.
“Op wat opstartproblemen na, heb ik het gevoel dat wij van het RMC
hier met open armen zijn ontvangen”, zegt kolonel Valk. Per 1 juni
2011 wordt, als ook het facilitaire onderdeel is afgestoten, het RMC
Zuid opgeheven.
De nieuwe plaatsvervangend
briagdecommandant kolonel Valk
De commandant RMC Zuid, kolonel Burg Valk, is binnen de
nieuwe commandogroep de plaatsvervangend brigadecommandant.
Hij is namens commandant 13 Mechbrig belast om de
rol van regionaal militair commandant invulling te geven. Tot
aan de opheffing van RMC Zuid (op 1 juni 2011) is hij commandant
van het commando.
Kolonel Valk studeerde weg- en waterbouw aan de KMA in
Breda om vervolgens geplaatst te worden in Seedorf als PC van
een pantsergeniepeloton. Vervolgens doorliep hij diverse
functies binnen de genie. In 1999 werd hij aangesteld als
Adjudant van Hare Majesteit de Koningin. In deze functie was
hij onder andere projectofficier van de huwelijksdag van Z.K.H.
Prins Willem Alexander en Prinses Maxima. Sinds 28 september
2010 was hij commandant RMC-Zuid.
Kolonel Valk is geboren op 20 februari 1962 in Rotterdam. Zijn
jeugd bracht hij door in Capelle aan de IJssel. Hij woont samen
met zijn vrouw Gisela en hun vier kinderen in Gouda.
Het Regionaal Militair Commando
De Koninklijke Landmacht levert zowel nationaal als wereldwijd
een belangrijke bijdrage aan vrede en veiligheid. Nationale
veiligheid is de laatste jaren een actueel thema. De landmacht
heeft zich ontwikkeld tot een structurele partner in de binnenlandse
crisisbeheersing. Drie Regionale Militaire Commando’s
(regio zuid, noord en west) leveren steun om deze veiligheid te
garanderen. Dit doen zij op verzoek van civiele autoriteiten of
andere organisaties in de samenleving. Het Regionale Militaire
Commando werkt veel samen met deze instanties. Zo nemen
de RMC’s deel in crisisplanvorming en vinden er gezamenlijke
rampenoefeningen plaats.
Het werkgebied van RMC Zuid bestaat uit de drie zuidelijk
provincies: Noord-Brabant, Limburg en Zeeland. De vijf
Natres-compagnieën zijn verdeeld over die drie provincies. In
Zeeland huist een compagnie, in Limburg een en drie compagnieën
in Brabant. Twee Brabantse compagnieën (de B-cie en
C-cie) hebben en houden de RvS-kazerne als hun uitvalsbasis.
De staf van 30 Natresbat blijft vooralsnog gevestigd op de van
Brederodekazerne te Vught.
Ondersteuning bij nationale crisissituaties
De 3 RMC’s beschikken over reservisten die inzetbaar zijn in alle
voorkomende situaties in geval van een nationale crisis.
Daarnaast kunnen de RMC’s een beroep doen op militairen van
de andere defensieonderdelen.
Ondersteuning van maatschappelijke organisaties
Hoewel het geen kerntaak is kan de landmacht ook maatschappelijke
instanties en hun activiteiten ondersteunen. De
Regionaal Militaire Commando’s zijn het eerste aanspreekpunt
voor dergelijke verzoeken. Zij beoordelen de aanvraag en
maken een afweging van de te leveren inspanning versus de
bredere maatschappelijke opbrengsten.
Hieronder een overzicht van de oude taken van het RMC en
waar die taken naar toe gaan:
Nationale Operaties (natops) naar 13 Mechbrig
Beheer schiet- en oefenterreinen naar 13 Mechbrig
Aanspreekpunt voor
civiele autoriteiten naar 13 Mechbrig
Maatschappelijke Dienstverlening naar 13 MechBrig
30 Natresbat naar 13 Mechbrig
Facilitaire taken (LFD) naar CDC
Beveiliging Defensie-complexen naar CDC (DBBO)
Inwoners van de Limburgse dorpen
Itteren en Borgharen hadden
afgelopen maand te kampen met
flinke wateroverlast. Militairen van
30 Natresbataljon, dat sinds dit jaar
onderdeel uitmaakt van 13 Gemechaniseerde
Brigade, werden
ingezet om de plaatselijke bevolking
te transporteren door het natte
gebied. Korporaal 1 Hans de Wit van
de Natres doet verslag.
“Samen met nog een twintigtal vrijwilligers
van de Delta-cie van 30 Natres staan we op
vrijdagavond om 0.00 uur in Maastricht aan
de Ankerkade. Na een korte briefing gaan we
met de door ons meegebrachte voertuigen
op pad. Twee viertonners pendelen vanaf de
Ankerkade richting Itteren; de andere twee
nemen Borgharen voor hun rekening. Vanuit
mijn eigen viertonner over een landweggetje
tussen de akkers door richting Borgharen
vraag ik me af waarom ze deze weg uit
voorzorg voor het overige verkeer nu al
afgesloten hebben. We zien in de verte wel
wat water op het land staan, maar meer dan
dat is het ook niet.
Na enkele ritjes via de opgegeven route, zien
we dat het haast onzichtbare water uit de
verte nu ineens al tot aan de weg is op
gerukt. We vragen ons af waar dat ineens zo
snel vandaan gekomen is. Bij terugkomst
loopt het water al over de weg richting de
dijken en weer een half uurtje later kolkt er
Een Natres-militair helpt bij het uitstappen
30 NATRESBAT BEHOEDT
zUID-LIMBURGERS
VOOR NATTE vOETEN
een oprukkende watermassa over de weg
heen die je bijna doet denken dat de weg
waarover we heen rijden elk moment weg
kan spoelen. Ons enthousiasme moet dan
ook al gauw plaats maken voor concentratie
en oplettendheid om niet van de weg te
rijden. Het enige wat ons nog vertelt waar de
weg gebleven is zijn de lantaarnpalen.
Zo rijden we dan van vrijdagnacht de
zaterdagmorgen in en beginnen de eerste
dorpelingen van Borgharen die geen zin in
een nat pak hebben van onze diensten
gebruik te maken. Ze geven duidelijk te
kennen dat ons werk erg gewaardeerd wordt
wat regelmatig bij het uitstappen met een
hoopvolle en dankbare lach bevestigd wordt.
Zaterdagavond om 22.00 uur staan we weer
klaar om het over te nemen van onze
collega’s die het dagdeel voor hun rekening
hebben genomen. Onderweg zien we de
reflectorpaaltjes om ons heen door de
boeggolf die we produceren onder water
verdwijnen. Ons technisch simpel, maar ook
degelijk en betrouwbaar Daf-motortje, blijft
zonder haperen zijn toeren draaien.
Maandagmorgen, het dreigende Maaswater
heeft zich intussen gewonnen gegeven.
Gelukkig voor de vriendelijke en gastvrije
inwoners van beide dorpen hebben de dijken
het gehouden en heeft de Maas er niet
overheen kunnen kijken.
Terugkijkend op de afgelopen drie dagen heb
ik veel indrukken opgedaan, maar wil ik toch
nog even stil staan bij de kracht van ons
Korps. Een bont gezelschap van jong en oud,
dat binnen enkele ogenblikken op een
menselijke manier klaar staat, geheel
vrijwillig gezamenlijk en gedreven een doel
dienend voor het welzijn van ons allemaal.
Er wordt gretig gebuik gemaakt van de ingezette tonners
18 > RINO FEB 2011 RINO OKT | FEB 2011 < 19
Kpl1 Hans de Wit
Foto’s: Aron Nijs Fotografie

RINOSPORTIEF
REGLEMENT RHINO-BOKAAL
1. De LO/Sportgroep RVS organiseert, voor alle eenheden van 13
Mechbrig, een interne competitie om de Rhino- bokaal,
Omdat een aantal sportwedstrijden ook deel uit maken van de
CLAS-bokaal, zult u deel moeten nemen als bataljon zoals hieronder
beschreven:
2. Deelnemende eenheden:
• 17 Painfbat
• 42 Painfbat
• 11 Tankbat.+ 42 BVE
• 41 Pagnbat
• ZE (13 Gnk, 13 Hrst, 13 B&T, 13 Stst.)
• 11 AfdRA
• 13 Luverdbat
• ( 30 Natresbat )
3. De Rhino-bokaal bestaat uit de volgende onderdelen:
• Regio cross 08-02-2011 Regionaal
• KL zaalvoetbal 04-03-2011 CLAS bokaal
• Survivalrun 28-04-2011 Regionaal
• Schieten ond.teams geweer 08-06-2011 CLAS bokaal
• Militaire Vijfkamp 29+30-06-2011 CLAS bokaal
• Brigade sportdag 15-09-2011 13e Brigade
• Regio oriëntering 02-11-2011 Regionaal
• Rhino Speedmars Week 50 2011 13e Brigade
4. U wordt tijdig geïnformeerd, door uw sportcoördinator en/of
middels een kazernemededeling, over het aantal teams en/of
deelnemers per team dat mag deelnemen per onderdeel indien het
geen CLAS-bokaal wedstrijd betreft.
Bij CLAS-bokaal wedstrijden kunt u informatie terugvinden op
intranet:
LO/Sportsite: http://intranet.mindef.nl/kl/lo_sport/service/sport/index.aspx
Er is geen aparte Veteranen of Dames competitie voor de
Rhino-bokaal.
5. Opgave voor de verschillende wedstrijden dient u via de SPOCO
van het bataljon te doen. SPOCO’s dienen er zorg voor te dragen dat
de teams vóór einde inschrijfdatum zijn aangemeld. Voor regionale
wedstrijden wordt de wijze van inschrijven bekend gesteld middels
lokale flyers/mail, voor CLAS bokaal wedstrijden gaat dit middels de
intranetsite genoemd bij pt 4.
6. Voor de Rhino-bokaal dient u minimaal deel te hebben genomen
aan 5 onderdelen, waarbij de volgende onderdelen verplicht zijn:
• Brigade sportdag
• Rhino speedmars
20 > RINO FEB 2011
7. Als meerdere teams, van het bataljon, deelnemen aan de Rhinobokaal
krijgt het team dat het hoogste eindigt de wedstrijdpunten
voor de Rhino-bokaal.
De puntenverdeling is als volgt:
Nr 1 100 pnt Nr 6 84 pnt
Nr 2 95 pnt Nr 7 82 pnt
Nr 3 90 pnt Nr 8 80 pnt
Nr 4 88 pnt Nr 9 78 pnt
Nr 5 86 pnt Nr 10 76 pnt
8. Per onderdeel gelden de volgende regels betreffende
het klassement:
• Regio cross: Totaaltijd beste 5 deelnemers per bat/ZE
• KL zaalvoetbal: A.d.h.v. eindklassement CLAS bokaal
• Survivalrun: Totaaltijd beste 5 buddyparen per bat/ZE
• Schieten onderdeelteams geweer: A.d.h.v. eindklassement
CLAS bokaal
• Militaire Vijfkamp: A.d.h.v. eindklassement CLAS bokaal
• Brigade sportdag: A.d.h.v. eindklassement
• Regio oriëntering: Totaaltijd beste 5 deelnemers per bat/ZE
• Rhino Speedmars: Beste team van bat/ZE
9. U bent winnaar van de Rhino-bokaal:
• Als u voldaan hebt aan punt 6 en in het eindklassement op de
eerste plaats bent geëindigd.
• Bij gelijk eindigen is de Brigade sportdag doorslaggevend.
10. De prijsuitreiking vindt plaats na de Rhino speedmars.
KL SPORTKALENDER 2011
Cat Cat Cat Cat CLAS LOCATIE
DATUM KL OPEN NMK KAMPIOENSCHAP S V1 V2 D BOKAAL PLAATS ORG
19 JAN X CROSS-COUNTRY (4k m/10 km) X X X X LBO ‘T HARDE KL
9 FEB X SCHAATSEN (20 km/40 km) X X FLEVONICE BIDDINGHUIZEN KL
16 FEB X VOLLEYBAL X X SD HANZEHAL ZUTPHEN KL
4 MRT X ZAALVOETBAL X D HANZEHAL ZUTPHEN KL
9 MRT X ZAALVOETBAL X S VALKENHUIZEN ARNHEM KL
27 APR X GOLF HCP 1 en 2 X NIJMEGEN KL
11 MEI X ORIENTERING ODL TEAMS X X X SVD GGW DE PEEL KL
13 MEI X RUGBY X NAT. RUGBY CENTRUM-A’DAM KL
27 MEI X SPEEDMARS X X SD NLDA - BREDA KL
1 JUN X X TRIATLON O.D. - 1/8 - TRI - RBR X X X FLEVONICE BIDDINGHUIZEN KL
8 JUN X ODL SCHIETEN GEWEER+PISTOOL X X SD+SD GWK HARSKAMP KL
9 JUN X GEWEER- EN PISTOOLSCHIETEN X GWK HARSKAMP KL
29-30 JUN X MILITAIRE VIJFKAMP X X X X S RVS OIRSCHOT KL
26 AUG X WIELRENNEN X X X AMERSFOORT VLASAKKERS KL
9 SEP X 10 ENGELSE MIJL X X X AMERSFOORT VLASAKKERS KL
14 SEP X VELDVOETBAL X S HARDERWIJK KL
21 SEP X SURVIVAL IND/KOPPEL X X X S VEENHUIZEN-ASSEN KL
30 SEP X KLEIN TERREIN VOETBAL X D GMK GARDEREN KL
5 OKT X ORIENTEREN - INDIVIDUEEL X X X SK OIRSCHOT KL
17 NOV X CROSS-ESTAFETTE X X X SVD GWK HARSKAMP KL
2 DEC X ZAALVOETBAL X HANZEHAL ZUTPHEN KL
7 DEC X VOLLEYBAL X WIJCHEN KL
TWEE GOUDEN PLAKKEN VOOR 13 GNKCIE
Bij het Nationaal Militair Kampioenschap Crosscountry in ’t Harde hebben twee
militairen van 13 Gnkcie de eerste prijs gepakt. In de categorie heren 45 jaar en ouder
bij de lange cross (10 km) was het kapitein Martin Hasebos die er met de gouden
medaille vandoor ging (41 min. 28). Bij de vrouwen kan sergeant Anouska Lievaart
weer een mooie eerste prijs op haar conto bijschrijven. In 16 min. 29 voltooide zij de
korte cross (4 km). Vooral Lievaart had het ondanks een gebrek aan voldoende
concurrentie zwaar. Tijdens de cross van vier kilometer voor dames weigerden haar
benen medewerking en ze kon, zoals ze het uitdrukte, haar drive moeilijk vinden.
“Ondanks een goede voorbereiding kwam mijn optreden door iets ongrijpbaars niet
goed uit de verf. Ik ben dan ook blij met deze overwinning. Waarom ik elk jaar de
beste ben? Waarschijnlijk door mijn lange benen en mijn talent voor hardlopen.”
RINO FEB 2011 < 20 21

NA vIjvEN
KORPORAAL RAAST IN HET WEEKEND LIEFST OVER HET WATER
‘FREESTyLE KITESURFEN GAAT OM
vETTE SPRONGEN MAKEN’
22 > RINO FEB 2011
Korporaal 1 Tommy van Wolferen
heeft wel een heel bijzondere hobby.
Bijna elk weekend is hij, mits het
weer het toelaat, op het Zeeuwse
water te vinden. Hij doet namelijk
aan kitesurfen.
“Ik hou van activiteiten in en op het
water. Ik kan vrij goed zwemmen en
windsurf al vanaf mijn dertiende. Een
paar jaar later begonnen mijn
vrienden met kitesurfen, dat leek mij
ook wel wat. Ik leerde het van hen en
begon toen ik achttien was.” De
redelijk extreme sport speelt zich
voor Van Wolferen af in zijn woonplaats Terneuzen. Hij is vaak op een
van zijn vijf vaste spots te vinden met zijn complete uitrusting. Die
bestaat uit drie kites (soort vliegers) van verschillende grootte, van
zeven tot dertien vierkante meter, een board, een trapeze (heupband),
een wetsuit, een bar om de kite te controleren en lijnen om
alles bij elkaar te houden. “Alles bij elkaar kosten mijn spullen nieuw
dik drieduizend euro. Helaas slijt alles vrij snel en moet ik om de
zoveel tijd nieuwe onderdelen kopen. Een dure hobby maar ik zou
niet meer zonder kunnen en willen.”
Hoe ziet een kitedag eruit? Ten eerste moet het weer meezitten. “Ik
hou de weersvoorspelling altijd in de gaten en heb een klein windme-
Tekst: kpl1 Thijs Imandt
tertje. Maar vaak heb ik al genoeg aan de rimpelingen op het water,
waaraan ik kan zien hoe het water is en hoe hard het waait. Ik kite
alleen met een luchttemperatuur van 7 graden celsius of hoger en
windkracht 7 of 8”, vertelt Van Wolferen. “Verder is het belangrijk
dat er aanlandige wind staat. Je wilt niet steeds verder de zee
opgeblazen worden. We gaan altijd met minstens twee personen
kiten, zodat je elkaar in de gaten kunt houden.” Om te beginnen
moet eerst de kite deels opgeblazen worden en alle onderdelen aan
elkaar vast gemaakt worden. Dan is het tijd om het water op te
gaan.
“Het liefst maak ik veel snelheid (60 km p/u) en hoge sprongen (tot
wel 15 meter). Freestyle kiten is geweldig. De trucs zijn ongeveer
gelijk aan die bij het snowboarden. 360’s, back- en frontrolls, grabs
en mijn favoriet de kiteloop. Bij die laatste laat je de kite heel snel
dalen en draaien waardoor je ineens een grote versnelling krijgt en
een vette sprong kunt maken”, zegt van Wolferen. Hij beaamt dat de
sport erg gevaarlijk kan zijn. Gebroken benen, enkels, heupen en
zelfs schedels; hij zag het allemaal voorbij komen. Er sterven jaarlijks
gemiddeld zelfs vier Nederlandse bij het kiten. Van Wolferen denkt
daar liever niet te veel aan. “Ik hou me daar tijdens het kiten niet
mee bezig, anders is er geen lol meer aan. Het is zo al spannend
genoeg en geeft me een constante adrenalinerush.” Hij was eerder al
in Fuertaventura (Canarische eilanden) om te kiten, in maart vertrekt
hij voor drie weken naar de Filippijnen om daar te ‘los’ te gaan op
het water.
DVD: THE EXPENDABLES
Oorlog is hun manier van leven. Ze vertrouwen alleen elkaar. Zij
zijn The Expendables: een groep doorgewinterde huurlingen
onder leiding van Barney Ross (Sylvester Stallone). In opdracht
van de mysterieuze Mr. Church (Bruce Willis) beginnen ze aan
wat een routineklus lijkt: een Zuid-Amerikaans land infiltreren
en een einde maken aan het schrikbewind van een wrede
dictator. Maar al snel blijkt dat ze er in zijn geluisd. Hun
opdracht is niets minder dan een zelfmoordmissie. Ross en zijn
team staan echter voor een groter gevaar, dat hun onderlinge
band dreigt te vernietigen.
Even een overzichtje van de testosteronbommen in The
expendables: Sylvester Stallone (Rocky), Jason Statham (The
transporter), Jet Li (Lethal Weapon 4), Dolph Lundgren
(Universal soldier), Eric Roberts (Best of the best), Steve Austin
(worstelaar), Mickey Rourke (The wrestler), Bruce Willis (Die
hard) en Arnold Schwarzenegger (The terminator). Onze helden
uit de jaren tachtig beleven een ware revival. Net als hun films
uit die tijd bestaat deze film vooral uit zinloos spierballenvertoon,
wat ervoor zorgt dat The expendables nu als pulp wordt
beschouwd. Maar wel lekkere pulp. De actie wordt door
regisseur en hoofdrolspeler Stallone mooi in beeld gebracht,
rauw, hard en weinig subtiel. Het verhaal doet wat simpel aan
en de humor is wat voorspelbaar, maar het geheel wordt gered
door de talloze actiescenes met de oude spierbonken. Voer
voor de liefhebbers.
De volgende dvd’s zijn vanaf februari te huur bij O&O (gebouw
150): The American (met George Clooney, Grown ups (met
Adam Sandler en Chris Rock) en Predators (met Adrien Brody).
GAME:
KILLZONE 3 (PS3)
Wie van First-person shooters houdt, zal
even moeten wennen aan de vernieuwde
besturing van Killzone 3. De richtgevoeligheid
is wat omlaaggeschroefd ten voordele van de
besturing. Bovendien kun je ook kiezen voor
de nieuwe Move-besturing, waarmee je net
als bij de Wii-controllers, op het scherm richt.
Deze manier van spelen werkt goed, maar
het spel is niet speciaal voor deze besturing
ontwikkeld, zodat het meer een extraatje is
dan een essentieel gameplayelement.
Hetzelfde geldt voor de 3D-effecten, die
echter wel indrukwekkend zijn om te zien.
Het scherm is gevuld met stofdeeltjes,
dwarrelende rook, voorbijdrijvende wolken,
vonken en prachtige schaduweffecten.
De setting van Killzone 3 komt grotendeels
overeen met zijn voorgangers op de PS2 en
PS3. Wederom strijd je met menselijke
personages tegen de Helghast, een agressief
volkje aliens dat maar wat graag de mens
uitroeit. De levels waarin je het tegen ze
opneemt, zijn maar liefst tien keer zo groot
dan in Killzone 2. Daarnaast kun je nu ook
vaker met voertuigen door de uitgebreide
werelden scheuren en is er een combo-optie
voor aanvallen. Killzone 3 ligt vanaf 23
februari in de winkels.
RINO FEB 2011 < 23

RINOvARIA
INLOGGEN OP HET
MULAN-NETWERK
Vanaf 1 juli 2011 is het verplicht om in te loggen
op het MULAN netwerk met de defensiepas.
Functioneel beheer defensiepas heeft het
volgende bericht gekregen van het projectteam
MULAN Enabling (de groep die verantwoordelijk
is voor het kunnen inloggen op het
netwerk).
Gebruikers die een defensiepas hebben die voor
november 2008 is uitgegeven kunnen daarmee
namelijk niet inloggen op Mulan. Deze passen
blijken fouten op het certificaat, dat op de pas
staat, te bevatten. Hierdoor lukt het inloggen met
de Defensiepas niet. Momenteel is het probleem
nog niet urgent, omdat de gebruikers ook met
gebruikersnaam/wachtwoord kunnen aanloggen.
Wanneer verplicht met de Defensiepas moet
worden aangelogd, vanaf 1 juli 2011, is dat wel
urgent.
Op CDC Direct, bij “bekende foutmeldingen” zal
dit punt toegevoegd worden met als oplossing
dat de betreffende gebruikers via de kaartbeheerder
van hun eenheid een nieuwe pas aan moeten
vragen. De kaartverstrekkers kunnen dus
aanvragen voor nieuwe passen krijgen met
bovenstaande reden.
MEDICS 42BVE NAAR USA
Voor Medics Special Forces (een unieke functie buiten de Amerikaanse Special
Forces) wordt met enige regelmaat een conferentie georganiseerd om de
nieuwste ontwikkelingen op dit specifieke medische gebied te delen binnen de
NAVO en andere bevriende landen. Dit alles geschiedt onder supervisie van de
SOMA (Special Operations Medic Association).
Dit jaar werd het event gehouden in Tampa, Florida, USA. Wij, ondergetekenden,
werden door commandant 42BVE in de gelegenheid gesteld om deel te nemen.
Na het versneld in orde brengen van onze reispapieren, het regelen van transport
en accommodatie konden wij op pad. Met een tweeweekse oefening nog “in de
benen” vlogen we via Washington naar de bestemming.
Het overall thema van de conferentie was: “lessons learned from the long war”.
De vele sprekers hadden naast de specifieke Medic SF thema’s eveneens
aandacht voor zorg en nazorg voor, tijdens en na het gewond raken van collega’s.
Daarnaast werd veel aandacht besteed aan het onder vijandelijke druk optreden
van de Medics SF waarbij ook enkele cases uit de praktijk werden voorgeschoteld.
Ook werden alle deelnemers in de gelegenheid gesteld om de nieuwste materialen
(in gebruik of prototypes) van diverse landen te zien en/of beproeven.
Ondanks ons drukke programma werd dus tijd en geld beschikbaar gesteld om
ons te verdiepen in dit specifieke vakgebied. Door middel van een presentatie
zullen wij onze opgedane kennis verspreiden binnen onze gelederen en in
samenspraak met onze AMV-ers zullen wij gaan bezien wat toepasbaar is voor
onze Medics SF binnen 42BVE.
Kpl Moesbergen & Kpl1 Dirkx (Medics Special Forces bij 42 BVE)
BRIGADELEGPENNING VOOR OVERSTE GIESEN
Luitenant-kolonel Raph Giesen kreeg onlangs de brigadelegpenning uit handen
van brigadecommandant, brigadegeneraal Michiel van der Laan. Giesen werkte
de afgelopen jaren als P&O-adviseur van Commandant 13 Gemechaniseerde
Brigade. “In deze periode heeft hij er met zijn team voor gezorgd dat de RPD in
Oirschot op de kaart is gezet door professionele ondersteuning van commandanten
en goede serviceverlening naar de mannen en vrouwen van de brigade”, zegt
Van der Laan over Giesen. “Kenmerkend voor hem is zijn enorme betrokkenheid.
Hij is altijd bereid een extra inspanning te leveren wanneer de brigade hem nodig
heeft. Zo is hij in zijn tijd als Hoofd G1 van de brigade een aantal malen voor
langere tijd ingesprongen als Chef Staf en zelfs korte tijd als commandant.
Werken in Oirschot is voor hem a way of life, de brigade neemt een belangrijke
plaats in in zijn leven. Maar luitenant-kolonel Raph Giesen is op zijn beurt ook
belangrijk voor de brigade, vandaar deze legpenning.”
OPzIENBARENDE
OUTFITS BIJ
NIEUWJAARSLOOP
De nieuwjaarsloop van 13 Mechbrig staat altijd
garant voor snelle lopers en vooral mensen in
bizarre en uitbundige outfits. Onze brigadegenoten
hebben zich ook in 2011 weer van hun
‘beste’ kant laten zien. Snelste lopers waren
eerste luitenant Furlan Funcke-Kaiser van 42
BVE (mannen) en Sgt Anouska Lievaart van
13 Gnkcie (vrouwen).
RECTIFICATIE
In de vorige Rino is helaas een aantal foutjes
geslopen.
• Sergeant-majoor Heijnen (42 BLJ) zette zijn
eerste stappen in de militaire kisten in
1986 en niet in 1896 zoals vermeld staat.
• De Leopard 1 berging stroomt niet binnen
bij het herstelpeloton van 17 Painfbat maar
bij de ODB-groepen van het 17e.
• Wachtmeester Musone (42 BVE) werd bij
de oriëntatieloop in Oostenrijk zeventien-
de en geen eerste zoals vermeld.
AFGHAANSE vROUWENvERENIGING
BEzOEKT 13 MECHBRIG
Roshan (betekent licht) is een vrouwenvereniging die bestaat uit Afghaanse
vrouwen uit Brabant en omgeving. Ze bundelen sinds drie jaar hun krachten
om elkaar te helpen in de Nederlandse samenleving. Vrijdag 20 december
waren ze te gast op de RvS-kazerne in Oirschot om ervaringen uit te wisselen
met het personeel van 13 Gemechaniseerde Brigade.
De vrouwen laten met een klein toneelstukje en een gevoelig lied zien hoe zij nog
steeds met één been in hun thuisland staan, ook al wonen ze soms al twintig jaar
in Nederland en kennen sommigen Afghanistan alleen maar van (oorlogs)
verhalen van ouders of grootouders. “Wij leven nog altijd in twee culturen en dat
is soms erg moeilijk”, zegt Anisa Deshad, de voorzitster van de vereniging. “Onze
wortels liggen natuurlijk in Afghanistan. We zijn inmiddels gewend aan het leven
hier, maar we willen graag iets doen om de toekomstperspectieven van ons
thuisland te verbeteren. Enkelen van ons willen graag ooit terug naar ons
geboorteland, ook al zijn we daar buitenstaanders.”
De aanwezige brigadegenoten luisteren aandachtig en stellen honderduit vragen
aan de vrouwen over zaken die ze meemaakten tijdens hun uitzending. Dan is het
de beurt aan Uruzgan-gangers om hun ervaringen te laten zien aan de Afghaanse
dames. Luitenant-kolonel Rietbergen vertelt over zijn tijd in Kandahar als CJ9
(stabiliteitsoperaties voor opbouw) en majoor Gijzen over zijn rol als gender
adviseur bij ISAF Joint Command. “Over en weer is in openheid met elkaar
gesproken en zijn er inkijkjes gegeven van beide kanten”, zegt Anisa. “Nog voor
we ‘officieel’ waren begonnen, waren er onder de koffie al levendige gesprekken
tussen de aanwezige militairen en onze vrouwen van Roshan. Er was ruimte en
aandacht en we vonden het mooi te horen hoe de generaal in zijn slotwoord
aangaf geraakt te zijn door de spelers en hun boodschap. Het is voor ons een
bijzondere ontmoeting geweest. We voelden ons warm ontvangen.”
24 25 > RINO FEB 2011 RINO FEB 2011 < 24 25

100 PUNTEN!
WIE VERDIENT ER 100 PUNTEN?
Korporaal1 Kevin Boons
EENHEID:
42 BVE
FUNCTIE:
Gill-schutter
IN DIENST SINDS:
2005
WAAROM VERDIENT HIJ
100 PUNTEN?
Zijn PC, eerste luitenant Remy Vlake:
“Kevin loopt al wat jaartjes mee bij de organisatie en de
eenheid. Hij is in heel veel dingen een voorbeeld voor zijn
collega’s. Hij heeft zijn zaken altijd voor elkaar. Je kunt hem
zelden op een foutje betrappen. Kevin kan uitstekend
zelfstandig werken en wij als kader kunnen hem prima een
bepaalde taak meegeven. Dan weten wij dat het goed komt. Je
hoeft hem niet aan je handje mee te nemen. Hij denkt niet in
problemen, hij denkt in oplossingen. Kevin is altijd fanatiek,
met sporten wil hij altijd winnen. Wat ook niet onbelangrijk is,
is Kevins gevoel voor humor. Hij kan heel onverwachts met
een opmerking komen waardoor het hele peloton krom ligt
van het lachen. Hij is een gangmaker.”
Foto: Kpl1 Joshua Laisina
WIE VERDIENT ER
VOLGENS JOU
100 PUNTEN?
VERTEL HET ONS VIA:
Rino@mindef.nl
of tel. 65170 (intern) | 040-2665170 (extern)
Het kan iedereen zijn: een collega, een van je
groepsleden, je buddy, je commandant of wie dan
ook die werkzaam is binnen 13 Gemechaniseerde
Brigade. Heeft hij of zij iets speciaals gedaan wat
een pluim verdient? Laat het ons weten!
26 > RINO FEB 2011
RINOSTALGIE
1 |
2 |
3 |
Het archief van de RINO
herbergt een schat aan
oude foto’s en teksten.
Aan de hand daarvan is
goed te zien wat er in de
loop der jaren zoals is
veranderd in Oirschot en
wat juist helemaal niet…..
Foto 1 | 12 april 1983
De A-cie van 17 Painfbat beoefende op 12 april de stille
nachtaanval in het oefenterrein Budel. De compagnie is
zich op deze foto gereed aan het maken.
Foto 2 | 4 juli 1980
Een voertuig van het type YPR 765 is amfibisch. In diep
water blijft deze kar drijven. Dit is echter niet het geval met
een van de zware wapens uit een
pantserinfanteriebataljon, de mortier. 17 Painfbat neemt
op dit moment proeven om de bij hen ingedeelde
mortieren drijvend te maken met behulp van lege
jerrycans. Deze proeven vinden plaats in het waterbassin
van het PIROC in Veldhoven. Bij deze gefotografeerde
proef ging niet alles van een leien dakje. De mortier
kantelde.
Foto 3 | 1 juni 1983
26 en 27 mei knokten 206 deelnemers voor de ZMV-speld
(zware militaire vaardigheidsproeven). De tijdwaarnemers
deden het rustig aan.
RINO FEB 2011 < 27

DE AFSLUITER
IjSvRIjE NIEUWjAARSDUIK
VOOR PANTSERGENISTEN
VAN 412
De genisten van 412 Pagncie maken er een traditie van; de
nieuwjaarsduik in de vijver aan de Landardseweg, vlak naast de
RvS-kazerne. Dit jaar moest de vijver eerst ijsvrij gemaakt
worden met een MB, voordat de genisten een ijskoude duik
konden nemen. Foto: kpl1 Thijs Imandt