Zusters, dochters: Afrikaanse verhalen - Shikanda.net

1
Shikanda was op weg naar de rivier, niet ver van de nieuwe
hoofdstad, waar het hof van haar vader gevestigd was sinds
zijn troonsbestijging eenjaar tevoren.
Na het overlijden van de vorige koning had de rivaliteit
tussen de drie troonpretendenten zulke bloedige vormen aangenomen,
dat de keurvorsten een beslissing hadden geforceerd
ten gunste van de voor hen meest aantrekkelijke
kandidaat. De kroningsplechtigheid zelf had Shikanda niet
meegemaakt. Uit het dorp waar zij met haar gescheiden en
hertrouwde moeder woonde, had haar vader, Kapeshi, haar
pas laten halen toen men in de oude hoofdstad al ver gevorderd
was met de voorbereidingen voor het vertrek naar de
nieuwe plaats van vestiging, op bijna een dagreis afstand.
Kapeshi had met zijn hovelingen de zorgvuldig gekozen
nieuwe plek bezocht en er het ritueel voltrokken waarmee
men de zegen van de Mensen van Vroeger afroept over een
nieuw dorp. Twee lage termietenheuvels, stomp en halfrond
als de menselijke schedeldaken waaruit de koning placht te
drinken, waren ter plaatse losgekapt van de harde rode
ondergrond en schuin tegen elkaar geplaatst; en naast dit
eerste teken van menselijk ingrijpen in het ongerepte woud
had de koning een van alle bast ontdane, gevorkte tak geplant,
de nieuwe dorpsschrijn. Mwanashihemi, zijn eerste
minister, had persoonlijk een jonge moetondo-boom onder zijn
voeten geknakt en de vezellaag van onder de bast wéggescheurd,
de vezefc tot een koord gedraaid en daarvan om
en om een paar slagen gelegd rond de knoop van de vork.
Nu kon men de oude hoofdstad verlaten, waar het leven
steeds onbehaaglijker was geworden: het hof leefde in angst