kan superkritische oxidatie van zuiveringsslib een alternatief ... - Stowa

STOWA 2013-W02 kan superkritische oxidatie van zuiveringsslib een alternatief zijn voor superkritische vergassing?
natie van thermische druk hydrolyse en anaerobe vergisting als voorbehandelingsstap. Dit
proces heeft als voordeel dat er veel minder zuurstof nodig is en dat elektrische energie met
een relatief hoog rendement kan worden verkregen door verbranding van biogas in een gasmotor.
Technisch gezien is deze route zeer goed mogelijk. Het is echter te verwachten dat de
totale kosten van een dergelijk systeem hoger zijn dan die van een superkritische oxidatie
proces als enig proces.
Superkritische oxidatie is geschikt voor toepassing op kleine schaal. Op basis van literatuur
informatie worden de netto kosten van het proces 10 tot 40% lager geschat dan die van slibverbranding,
met name als het gaat om kleinschalige installaties. Toekomstige ontwikkelingen
kunnen er toe leiden dat het energierendement van het superkritisch oxidatie proces
nog sterk kan worden verbeterd, met name als het gaat om grote verwerkingscapaciteiten.
Daarbij kan worden gedacht aan toepassing van luchtzuurstof en de toepassing van superkritische
stoomturbines.
Superkritische oxidatie zou op dit moment vooral economisch interessant zijn als het doel is
om zoveel mogelijk thermische energie uit het slib te produceren voor industriële doeleinden
of voor stadsverwarming. In tegenstelling tot verbranden hoeft het slib niet vooraf intensief
ontwaterd en gedroogd te worden.
Voordat eventueel een verder onderzoek naar de toepassingsmogelijkheden van superkritische
oxidatie van zuiveringsslib wordt overwogen, wordt aanbevolen enkele operationeel
zijnde superkritische oxidatie installaties of demonstratie fabrieken te bezoeken. Met name
om informatie te verzamelen over corrosieaspecten en het bedrijven van dergelijke installaties
(Bijvoorbeeld: Waterzuiveringsinstallatie City of Orlando; SCFI Group, Cork, Ierland).
Vergelijking SuperkritiSche oxiDatie met SuperkritiSche VergaSSing
Superkritische vergassing is een proces waarbij een organische materiaal in superkritisch
water wordt omgezet in een energierijk gas (syngas) dat in principe kan worden gebruikt als
energiebron of als grondstofbron voor de productie van waardevolle componenten. De afgelopen
10 jaar is relatief veel onderzoek verricht naar superkritische vergassing van biomassa.
In zeer beperkte mate en alleen op laboratoriumschaal is onderzoek verricht naar superkritische
vergassing van zuiveringsslib.
In Tabel 1 is, op hoofdlijnen (voor nuancering wordt verwezen naar de tekst in dit rapport
en in het Aa en Maasrapport), een vergelijking weergegeven tussen superkritische oxidatie
en superkritische vergassing van zuiveringsslib. Zoals verderop betoogd wordt, is een combinatie
van vergassen en oxideren een combinatie die de voordelen van beide technieken
combineert.