HELLFIRE PAS GEDENKTEKEN

HELLFIRE PAS GEDENKTEKEN
BIRMA – THAILAND SPOORLIJN

HET HELLFIRE PAS
GEDENKTEKEN
is opgedragen
aan de geallieerde
krijgsgevangenen
(prisoners of war, POWs)
en Aziatische arbeiders
die tijdens de tweede
wereldoorlog geleden
hebben en gestorven zijn
bij Hellfire Pas en elders
in het Aziatische gebied
rondom de Stille Oceaan.
EEN SPOORLIJN
NAAR BIRMA
De Oorlog in het Pacifisch
gebied begon in december
1941 met de Japanse aanval
op Pearl Harbour in Hawaii
en de invasie van Maleisië.
Tegen het midden van
1942 vochten de Japanse
troepen tegen de Britten in
Birma, met als uiteindelijke
doel een aanval op India.
Om hun troepen in Birma
te handhaven hadden de
Japanners een veiligere
bevoorradingsroute
nodig dan de kwetsbare
vaarroutes tussen
Singapore en Rangoon.
Ze besloten om een
spoorlijn te bouwen, 415
kilometer lang, door het
oerwoud en de bergen van
Bampong in Thailand naar
Thanbyuzayat in Birma.
hEllFirE PaS
hellfire Pas naar Kanchanaburi 80 km
WamPO
ViadUCT
namTOK
(eindpunt van de spoorlijn)
Kwai noi rivier
snelweg 323
Chungkai
oorlogskerkhof
Snelweg
Functionerende
spoorlijn
Stad
rivier
Kwai yai rivier
KanChanaBUri
SnElWEG 323
naar BanGKOK
Birma
ThanbyuzayaT
Thailand
Three Pagodas Pas
Spoorlijn verbonden
16 oktober 1943
(Konkoita)
Pack of Cards brug (hintok)
hellfire Pas (Konyu)
Chung Kai
2 3
birma – Thailand spoorlijn 1943
oorlogskerkhof
Stad
Internationale grens
Kanchanaburi
ThaIland
SumaTra
maleISIë
SIngaPore
bamPong
Bangkok
borneo

Inrit
Weg
5
M U S E U M
20
BRUG
19
1
2
3
Toegang tot
Spoorweg
via looppad
4
PARKEER PLAATS
AFSTANDEN EN
TIJDSBEREKENING
De geschatte aangegeven
looptijd zijn ruim genomen
LET OP: Het Hellfire Pass
Herdenkingsmuseum
verzorgt geen ophaaldienst
bij Hintock Road. Ophalen
gebeurt slechts als dat van
tevoren is afgesproken
en hangt af van
beschikbaarheid.
GESCHATTE
LOOPTIJDEN
Museum naar Kwae Noi
Uitkijkpost (stopplaats 11)
Reken 1 uur voor de heen-
en terugreis
Museum naar Compressor
Uithouwing
Reken 3 uur voor de heen-
en terugreis
Geen zin om te lopen? Zoek
een plekje in de schaduw
en luister op uw gemak
naar de stopplaatsen.
Luister naar zoveel of zo
weinig als het u blieft.
H E L L F I R E PASS
Uitrit
Weg
Uitkijkposten
over Hellfire
Pass
Kwae Noi rivier
GEDENKPLAATS
6 7 8
GESCHATTE
WANDELTIJDEN
(ZONDER AUDIO)
Museum naar Hintok Road
(ophalen van de weg).
Reken 1.5 uur (enkele reis).
Museum naar Compressor
Uitgraving en terug naar
het afhaalpunt op Hintok
Road. Reken 2.5 uur.
16
17
4 5
15
4km
9
7 km naar SNELWEG 323
Hintok Station
Pickup
Point
14
Einde looppad
13
SCHRAAGBRUGGEN
10
Loop van het water
in het natte seizoen
Hintok Drie-lagen
uithouwing Brug
2,5km
Tweebaans
Pad
Locatie van
‘Kaartspel’ Brug
Compressor
Uithouwing
Hintock Road
3 km onverharde weg
UITHOUWINGEN/
AARDWALLEN
11
7 m Aardwal
1.75km (ongeveer
halverwege)
LET OP:
voor stopplaatsen
12, 13, 14 zie de
kaart hieronder
Hamer en Beitel
uithouwing
12
De Kwae Noi
Vallei Uitkijkpost
Konyu Uithouwing
(Hellfire Pass)
2km
WANDELPAD ROUTE VAN DE SPOORLIJN
11
Trap is steil en glad bij
nat weer
HIGHWAY 323
300m
Begin van het
wandelpad
MUSEUM
INGANG
Naar Kanchanaburi
(80 km)
RUSTPLEKKEN TOILETTEN

HET BOUWEN
VAN DE
SPOORLIJN
Om de spoorlijn te bouwen
stelden de Japanners een
multinationale arbeidskracht
samen bestaande uit
ongeveer 250.000 Aziatische
werklieden en meer dan
60.000 Australische, Britse,
Nederlandse en Amerikaanse
krijgsgevangenen (POWs).
Werk aan de spoorlijn
begon in Zuid-Birma in
oktober 1942 terwijl op
hetzelfde moment de bouw
ook begon in Thailand. Op
16 oktober 1943 werden
de twee uiteindes van de
Birma – Thailand spoorlijn
verbonden bij Konkoita in
Thailand.
Er was weinig moderne
apparatuur beschikbaar
voor het werk aan de
spoorlijn. Bodem en rotsen
werden gebroken met
scheppen, pikhouwelen
en chunkels (schoffels), en
weggedragen in manden
of zakken. Spoordijken van
steen en aarde werden
opgehoopt met behulp
van menselijke inspanning.
Uitgravingen werden met
de hand uit rots gehouwen;
metalen schroefdraad en
mokers werden gebruikt
om gaten te boren voor
de explosieven. De meeste
bruggen langs de spoorlijn
waren schraagbruggen
gemaakt van hout dat in het
omliggende oerwoud was
gekapt.
Vanaf april 1943 nam
het werktempo sterk toe
aangezien de Japanners de
voorgenomen opleverdatum
in augustus probeerden te
halen. Dit was de beruchte
“Speedo” periode. POWs
en Aziatische arbeiders
werkten slopende uren
tot diep in de nacht. Het
flikkerende licht van
het openlucht vuur bij
Konyo Uitgraving dat de
uitgemergelde arbeiders
verlichtte, gaf de plek
zijn naam – Hellfire Pas.
De “Speedo” viel samen
met het natte seizoen en
uitbraken van cholera eisten
duizenden levens.
Tussen december 1943
en augustus 1945 werden
zo’n 220.000 ton militaire
voorraden over de spoorlijn
vervoerd. Alhoewel
geallieerde luchtaanvallen
de werking van de spoorlijn
tegenwerkten, bleven
de Japanners voorraden
langs de route vervoeren.
Tegenwoordig is nog 130
kilometers van de spoorlijn
in gebruik, van Non Pladuk
naar Namtok.
DE KOSTEN
Van de 60.000 geallieerde
POWs die aan de spoorlijn
POWs werken aan de Birma – Thailand Spoorlijn
werkten, stierven er 12.399
(20 procent). Er wordt
geschat dat ook tussen
de 70.000 en 90.000
burgerarbeiders zijn
gestorven. De redenen
voor dit verschrikkelijke
dodental waren een gebrek
aan fatsoenlijk voedsel,
totaal ontoereikende
medische faciliteiten, en
soms de meedogenloze
behandeling door bewakers
en spoorlijn opzichters.
Het basisvoedsel voor de
POWs was rijst met een
beetje gedroogde groenten
en gedroogde vis. Deze
schrale kost verzorgd
door de Japanners werd
tot op zekere hoogte
aangevuld door ruilhandel
met de lokale bevolking.
Verhongering leidde tot een
reeks van ziektes, waaronder
rijstziekte en pellagra. De
verzwakte POWs, levend in
slechte omstandigheden,
kregen vaak malaria,
dysenterie, cholera en
tropische zweren.
POWs woonden in bamboe
hutten met dakbedekking
van attap (gewoven
palm). De hutten waren
overbevolkt en de kook- en
sanitaire voorzieningen in
het kamp waren primitief.
Gebrek aan kleding en
schoeisel verhoogde de kans
op ziektes.
De Japanse militaire
discipline werd gekenmerkt
door lijfstraf en de POWs
werden vaak ernstig
geslagen en ondergingen
ook andere vormen van
straf. Dit was op z’n ergst
tijdens de “speedo” periode.
De Aziatische arbeiders, of
“Romusha” zoals ze bekend
stonden, verging het zo
mogelijk nog slechter.
Anders dan de POWs
hadden zij geen legerartsen
die hun fundamentele
medische hulp konden
bieden.
“V” ORGANISATIE
Thailand was een
onwillige bondgenoot
van Japan en geallieerde
geïnterneerde burgers
werden goed behandeld
door de Thailanders. De
geïnterneerden werden
zich bewust van de benarde
toestand van de POWs.
Een groep geïnterneerden
die bekend staat als de “V”
Organisatie, geholpen door
neutrale zakenlieden en
meelevende Thailanders,
smokkelde voedsel en
medicijnen naar de POWs.
VREDE EN ERNA
Na het voltooien van de
spoorlijn werden de POWs
of in Thailand gehouden
of teruggestuurd naar
Singapore. Na afloop
Hellfire Pas (Konyu Uitgraving)
van de oorlog werden
de overlevende POWs
gerepatrieerd en met
behulp van fatsoenlijk
voedsel en goede medische
behandeling herstelden
velen snel. De meesten
droegen echter de mentale
littekens van hun ervaring
met zich mee voor de rest
van hun leven.
De POWs die stierven
langs de spoorlijn
werden herbegraven
6 7
op de begraafplaatsen
van de Commonwealth
War Graves Commission
(Commissie voor
Oorlogsgraven van het
Britse Gemenebest)
in Thanbyuzayat,
Kanchanaburi en Chung
Kai. De Amerikaanse
gevallenen werden
teruggebracht naar de
Verenigde Staten
van Amerika.

HELLFIRE PAS
HERDENKINGS-
MUSEUM
Dhr. J G (Tom) Morris
Foto ter beschikking gesteld door
AUSPIC.
Het behoud en de
ontwikkeling van deze
historische locatie is het
resultaat van de inspiratie
van de Australische exkrijgsgevangene
Dhr. J G
“Tom” Morris.
J G (Tom) Morris was
één van de duizenden
krijgsgevangenen (POWs)
en Aziatische arbeiders
die tijdens de Tweede
Wereldoorlog aan de
DONATIES
Donaties voor het
Hellfire Pas Gedenkteken
ondersteunen het in
gebruik blijven van het
gedenkteken.
Het Gedenkteken
herdenkt het lijden en de
offers van de geallieerde
krijgsgevangenen en
Aziatische dwangarbeiders
die geleden hebben en
gestorven zijn op de Birma
– Thailand spoorlijn tussen
1942-1945. Het Gedenkteken
Birma – Thailand Spoorweg
werkten. Tom nam dienst
in februari 1941, toen
hij net 17 was, en deed
dienst als Korporaal
bij het hoofdkwartier
van de 22e Brigade.
Gevangengenomen
toen Singapore viel in
februari 1942, zat Tom een
driejarige straf uit als POW
bij A-Force, grotendeels
werkend aan de constructie
van de Birma – Thailand
spoorlijn. Gedurende deze
tijd zat Tom vast in tien
verschillende kampen, waar
hij malaria en dysenterie
opliep. Later, in het 55 kilo
“ziekenhuis” kamp, werkte
hij als hospitaalsoldaat en
verzorgde hij andere POWs.
Veertig jaar nadat hij aan
de spoorlijn had gewerkt,
nam Tom de beslissing
om terug te keren naar
Thailand om Konyu
Uitgraving (Hellfire Pas)
op te sporen. In 1984 was
hij niet alleen succesvol in
het vinden van Hellfire Pas,
die toen bijna opgeslokt
erkent ook het lijden en
de offers van geallieerde
krijgsgevangenen elders in
het Pacifisch gebied tijdens
de Tweede Wereldoorlog.
Het Gedenkteken vervult
een belangrijke educatieve
functie voor de bevolking
van Thailand en bezoekers
uit Australië en andere
landen. Het Gedenkteken
functioneert als een
blijvend symbool voor de
hechte banden tussen
Thailand, Australië en
die landen waarvan
staatsburgers gewerkt
8
was door het omringende
oerwoud, maar vond
hij ook de inspiratie
om deze belangrijke
locatie te behouden ter
nagedachtenis aan allen
die geleden hebben en
gestorven zijn tijdens
de bouw van de Birma –
Thailand spoorlijn.
Tom benaderde de
Australische overheid
om Hellfire Pas op te
dragen als een historische
locatie. In eerste
instantie werd geld ter
beschikking gesteld om een
gedenkteken te bouwen
dat officieel in gebruik
genomen werd in 1987,
en om de toegang tot de
locatie te verbeteren. In
1994 werden meer fondsen
toegewezen om het Hellfire
Pas herdenkingsmuseum,
wandelpaden en
informatieborden te
bouwen. Het museum
werd officieel geopend op
25 april 1998 en ontvangt
momenteel meer dan
80.000 bezoekers per jaar.
hebben aan de Birma –
Thailand spoorlijn.
Het “Office of Australian
War Graves” (Bureau
voor Australische
Oorlogsgraven) beheert
een rekening voor het
ontvangen van donaties,
en een inzamelpunt
bevindt zich bij de ingang
tot het gebouw van het
Gedenkteken. Donoren
kunnen met het personeel
de mogelijkheid bespreken
om donaties voor een
specifiek doel te gebruiken.