“Zaans bedrijfsleven, nodig mij uit!” - Zaanbusiness

6
[coverstory]
“De Zaanstreekgeurt,
maar stinkt niet!”
Sinds 24 april is er een nieuw College
van B&W in Zaanstad. Een college
waaruit de VVD verdwenen is. Het
wordt nu gevormd door de PvdA,
Groen Links, CDA en SP. Een behoorlijk
‘links’ gemeentebestuur dus, meestal
niet de favoriete gesprekspartners van
het bedrijfsleven.
Ondernemers denken vaak, dat hun
belangen het beste behartigd worden
door ‘dienaren van de overheid’ van
VVD-huize. Maar dit linkse college
beseft heel goed, dat er zonder welvaart
geen welzijn is. Er wordt ruim
ingezet op het Zaanse bedrijfsleven.
Gaat het daar goed mee, dan volgen
andere belangrijke zaken min of meer
vanzelf, zoals huisvesting, cultuur,
sport etc.
In het vorige college was Harm Jan Egberts (PvdA) wethouder van
Economische Zaken. Intussen is hij opgevolgd door Hans Luiten,
voormalig voorzitter van stadsdeel Bos en Lommer in Amsterdam
en lijsttrekker van de PvdA bij de gemeenteraadverkiezingen in
Zaanstad. In zijn portefeuille zitten ook: Markten en standplaatsen,
Toerisme, Inverdan en de Kanaalzone. Welke rol denkt hij te
gaan spelen in de Zaanse economie? Maar eerst stellen we hem
even voor.
Wortels in de Zaanstreek
Hans Luiten is geboren en getogen in de Zaanstreek. Zijn grootmoeder
kwam van ‘t Kalf in Zaandam, grootvader kwam uit een
vissersfamilie uit Elburg. Op enig moment voer hij met zijn botter
naar de Zaanstreek en bleef hier. Hij ging werken bij Machinefabriek
Duyvis en naderhand in ‘het hout’ en de cacao-industrie.
Vader was meubelmaker. Hans Luiten: “Ik ben in 1964 geboren in
Wormerveer. Het was een rustig dorp en ik kon met de step veilig
naar de kleuterschool. Aan het einde van mijn lagere schoolperiode
verhuisden we naar Koog aan de Zaan, naar een eengezinswoning
met uitzicht over het Westzijderveld. Na de lagere school ging ik
naar het Michael College bij de Zaanse Schans. Dat was een fantastische
periode. De school lag prachtig tussen de weilanden en
waren veel mogelijkheden om jezelf op allerlei terreinen te ontwikkelen.
Ik werd lid van de leerlingenraad, zat in de redactie van de
schoolkrant en hielp met het van alles en nog wat organiseren. In
mijn vrije tijd was ik veel buiten te vinden: fietsen, kanovaren,
schaatsen, hardlopen. De Zaanstreek bood de ruimte” .
Studietijd
Aansluitend aan de middelbare school volgde Hans Luiten de lerarenopleiding
geschiedenis/maatschappijleer. Zijn aandacht lag
vooral bij economische geschiedenis.“Ik wilde bewust niet naar de
universiteit, omdat ik het lesgeven goed onder de knie wilde krijgen.
Mijn studenteninkomen vulde ik aan met allerlei klussen. Zo
werkte ik als marktkoopman, sjouwde mee met de ‘losse ploeg van
Smit’ in de havens of hielp mijn vader bij het stofferen of afmonteren
van meubels. De combinatie van hand- en hoofdarbeid stond
me aan. Het maakte dat je met beide benen op de grond bleef”,
aldus Hans Luiten. Lesgeven vond hij prachtig. De eerste jaren combineerde
hij dat met het geven van huiswerkbegeleiding. Vooral
dat begeleiden van veelal moeilijk lerende en/of opvoedbare kinderen
gaf veel voldoening. Maatschappelijke betrokkenheid kun je
Hans Luiten niet ontzeggen. “In mijn vrije tijd werd ik actief in de
onderwijsvakbond ABOP van de FNV. Uit woede over de eenzijdige
afwenteling van de rijksbezuinigingen op de salarissen van jongere
leden organiseerden wij ons als zogenaamde ‘NAHOSSERS’, die
zich afzetten tegen de gevestigde orde binnen de vakbeweging.
Als voorzitter en woordvoerder werd bij mij de interesse voor de
politiek gewekt”.
De politiek in
In die jaren leerde Hans Luiten zijn vrouw Pauline kennen en kwam
in Bos en Lommer te wonen. Dat was hem een volstrekt onbekende
wijk die voor zijn gevoel erg ver van het centrum van
Amsterdam lag. Felix Rottenberg, toenmalig voorzitter van de