Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Nummer 116 / Jaargang 33 FEBRUARI 2012<br />
<strong>IN</strong> <strong>DIT</strong> <strong>NUMMER</strong>:<br />
<strong>Spider</strong> vakantie van familie Smit<br />
Een sleephulp met nasleep<br />
distributieriem zelf vervangen
COLOFON <strong>IN</strong>HOUD<br />
Due Posti is het clubblad van het<br />
FIAT <strong>124</strong> <strong>Sport</strong> <strong>Spider</strong> <strong>Register</strong> en<br />
verschijnt vier maal per jaar.<br />
www.fiat<strong>124</strong>spiderregister.nl<br />
Voorzitter:<br />
Jouke de Vries<br />
Geurdenhof 49, 5345 BA Oss<br />
Telefoon: 0412-650033<br />
E-mail: info@roskamwijnkopers.nl<br />
Secretaris:<br />
Gaston Lensink<br />
Augustinuslaan 1, 1277 AA Huizen<br />
Telefoon: 06-43465892, e-mail: glensink@breijer.nl<br />
Penningmeester:<br />
Ria van Geest<br />
Oostbuurtseweg 45, 2678 LT De Lier<br />
Telefoon: 015-3808385, e-mail: riapeetvangeest@hotmail.nl<br />
Girorekening 42140<br />
t.n.v. <strong>Fiat</strong> <strong>124</strong> <strong>Sport</strong> spider register te Zevenbergen<br />
Activiteiten commissie:<br />
Marc Visser<br />
Lekstraat 62, 2314 VH Leiden<br />
Tel.: 071-5121999/06-46092544,<br />
e-mail: marcvisser88@hotmail.com<br />
Henri Vesseur<br />
Van Poelgeestlaan 4, 2396 BC Koudekerk a/d Rijn<br />
Telefoon: 071-3415192, e-mail: h.vesseur@hetnet.nl<br />
Website, internet commissie:<br />
Hans Poulssen<br />
Landlust 1, 2134 VZ Hoofddorp<br />
Telefoon: 023-5630206, e-mail: Hans@poulssen.nl<br />
Technische vragen:<br />
Harry Minekus<br />
Telefoon: 06-21108638, e-mail: hminekus@oldtimerland.nl<br />
Redactie Due Posti (interim):<br />
Redactie adres: Geurdenhof 49, 5345 BA Oss<br />
Telefoon: 0412-650033<br />
Hoofdredactie:<br />
Elisabeth de Vries<br />
Redactieleden:<br />
Ina de Bruin, Harry Minekus, Gaston Lensink,<br />
Ina Tielen, Jouke de Vries<br />
Foto omslag:<br />
Elisabeth du Ysèr<br />
info@roskamwijnkopers.nl<br />
Aan dit nummer werkten o.a. mee:<br />
Peter en Liesbeth Smit, Salem Sutrovic,<br />
Hans Zoetbrood, Martin van der Velde<br />
Vormgeving:<br />
Elisabeth en Jouke de Vries<br />
Opmaak / Ontwerp omslag:<br />
Paul van der Velde<br />
E-mail: duepostikopij@hotmail.com<br />
2 Colofon<br />
3 Van de voorzitter<br />
4 In memoriam/Oud kenteken terug<br />
5 Met de <strong>Spider</strong> op vakantie<br />
7 Agenda<br />
11 Korte berichten<br />
12 Verslag Auto Italia 2011<br />
15 Prodotto Italia<br />
19 Italiaanse film<br />
21 Knappe velgen<br />
22 Mijn opa's Tristach - deel 2<br />
25 Verslag Nieuwjaarsborrel<br />
27 Vervanging distributieriem<br />
30 Recepti<br />
30 Ingezonden<br />
31 Een sleephulp met nasleep<br />
34 Advertencione<br />
Bij het omslag:<br />
Een mooie inzending van Ria en<br />
Peet van Geest naar aanleiding van<br />
onze oproep om meer "staande"<br />
foto's voor het omslag.<br />
Hun <strong>Spider</strong> was mooi opgesierd<br />
voor het 25 jarig Zonnebloemfeest<br />
op 4 oktober 2011, ter gelegenheid<br />
van het 25 jarig bestaan van de<br />
Zonnebloem in De Lier/Westland.<br />
VAN DE VOORZITTER<br />
februari 2012<br />
Distributieriem,<br />
2 3<br />
Dat deze belangrijk is ben ik achter gekomen…….<br />
Terwijl ik zelf altijd zorgvuldig met mijn <strong>Spider</strong> omga en er zuinig op ben, is het mij toch<br />
overkomen dat deze niet brak, maar bijna al zijn tanden verloor met als gevolg alles ontregeld<br />
oftewel “alle kleppen krom”!<br />
Terwijl ik een kwartier daarvoor nog 170 km per uur reed, omdat er een Opel met vrouwelijke<br />
bestuurder mij geen ruimte gaf om de grote weg op te rijden, terwijl ze zelf 150 reed en je dus<br />
een peut gas moet geven om ervoor langs te kunnen….<br />
Op de terugweg reed ik weer zo’n 150 km/uur en wilde de afslag Nistelrode nemen, daar<br />
moest ik zo hard afremmen omdat er weer een Opel reed, maar dan met een snelheid van<br />
maar 100 km/uur, dat het op dat moment gebeurde.<br />
De tanden van de V-riem knapten eraf.<br />
En als er een paar gaan, dan wordt de zaak ontregelt en gaan ze bijna allemaal.<br />
Door de wegenwacht naar huis gesleept, 10 km.<br />
Het verhaal over de reparatie zal ik jullie besparen, want dat is niet zo belangrijk.<br />
Wat wel belangrijk is dat menigeen zich verkijkt op het vervangen van deze riem.<br />
De een zegt 70.000 km, mooi zo denk je dan die gaat wel even mee. Als ik het <strong>Spider</strong> sleutelboek<br />
nasla zie ik 50.000 km staan.<br />
Maar dan, de volgende zegt: leeftijd en dan komt de aap uit de <strong>Spider</strong>mouw.<br />
Toen ik mijn auto in 2000 met een km stand van 37.500 km kocht, DS Europese van 1985<br />
waarvan ik de tweede eigenaar ben, heb ik hem laten vervangen.<br />
Geen risico, vooral omdat de auto zijn laatste 14 levensjaren in Spanje had doorgebracht en<br />
het daar droog en warm is, zoals iedereen weet.<br />
Nu rijdt ik zo’n 12 jaren in deze auto en de teller staat op 102.000 km.<br />
En toch kapot. Mijn advies is om deze V-riem eens in de vijf jaar of om de 50.000 km<br />
te laten vervangen.<br />
Geen risico want goed onderhoud is het beste voor een <strong>Spider</strong> en zo ben je verzekerd van<br />
een probleemloze tocht.<br />
Verderop in het blad op verzoek van de hoofdredacteur een<br />
technisch verhaal, aangeleverd door Hans Zoetbrood, over het<br />
vervangen van de distributieriem.<br />
En nu maar wachten op de zomer (of net als vorig jaar) die<br />
heerlijke warme lente!<br />
Jouke P. de Vries
In memoriam<br />
Rosa Lustenhouwer.<br />
Helaas is Rosa, vrouw van Henk op der Heijde die<br />
vele jaren het clubblad met veel liefde heeft gemaakt, overleden.<br />
Samen zijn ze een zeer creatief stel geweest. Een stel wat vaak aanwezig<br />
was op meetings en ze zelf ook uitzetten.<br />
Helemaal onder de indruk van Toscane, waar Rosa veel inspiratie<br />
haalde voor haar prachtige kleurrijke schilderijen, etsen en pastels.<br />
Geïnspireerd door de Oostenrijkse architect “Hunderdwasser” boetseerde<br />
Rosa vele scheve huisjes, huisjes die ze ook in haar schilderijen<br />
verwerkte.<br />
Ook figuratief was ze goed onderlegd, ze maakte nogal wat beeldjes<br />
die veelal een humoristisch tintje hadden.<br />
Haar laatste creatie was haar rouwkaart……..<br />
Deze kaart ontvingen wij tijdens onze wijnreis afgelopen week, die<br />
we meteen onderbroken hebben om Rosa de laatste eer te bewijzen.<br />
Wat hadden we graag gehad dat ze nog vele jaren met ons mee kon<br />
genieten, helaas…<br />
4<br />
We wensen Henk heel veel sterkte met<br />
dit gemis en hopen hem nog vaak te zien.<br />
Elisabeth en Jouke<br />
OUDE KENTEKEN TERUG<br />
Sinds een jaar ben ik in het bezit van een <strong>Spider</strong> uit 1970.<br />
Deze heeft 21 jaar verborgen gestaan in een garagebox.<br />
Ik kwam daar ongeveer 10 jaar geleden achter.<br />
De eigenaar heeft mij toen beloofd, dat als hij de auto weg<br />
zou doen, hij het mij als eerste te koop aan zou bieden.<br />
Zo ben ik dus eigenaar geworden van een gele <strong>Fiat</strong> <strong>124</strong><br />
<strong>Spider</strong> BS1 1600 met maar 35000 km op de teller.<br />
De vorige eigenaar heeft er 20 jaar niet meer mee gereden.<br />
De eerste eigenaresse gebruikte hem alleen met mooi weer.<br />
Een kennis van me wees me er op dat het kenteken niet<br />
klopt met dat van een auto uit 1970.<br />
Mijn kenteken, 30-PF-68, hoort bij het jaar 1977 of 1978.<br />
Er stonden ook geen bijzonderheden op het kentekenbewijs.<br />
Met mijn zoon ben ik naar de Auto Italië dagen geweest en<br />
ben ik gelijk lid geworden van het <strong>Spider</strong> register.<br />
Daar vonden ze het toch ook bijzonder van het kenteken<br />
nummer. Bij de stand van Martin Willemse vroeg ik hem<br />
hoe dit kon en hij wist het antwoord.<br />
Als het jaartal van de auto, in mijn geval 70, op het kentekenbewijs<br />
voor de code van de auto staat, dan is het een<br />
nieuw afgegeven kenteken. Als je het RDW in Veendam<br />
belt, en je stuurt al je papieren op, dan kan je bij goedkeuring,<br />
het oude kentekennummer van 1970 weer terug<br />
krijgen.<br />
Ik heb gebeld met de RDW en alles opgestuurd en nu<br />
heb ik het oude kenteken nummer 41-36-PA uit 1970 wat<br />
ooit op de auto heeft gezeten weer terug.<br />
Op mijn vraag waarom er een nieuw kenteken nummer<br />
was uitgegeven werd mij verteld dat de oude kenteken<br />
papieren waren zoekgeraakt.<br />
Als er leden zijn met dit probleem, bel met het RDW in<br />
Veendam.<br />
Met vriendelijke groet,<br />
Harry van Loon. De Rijp.<br />
met de spider op vakantie<br />
In een koud, nat en donker november worden de eerste<br />
ideetjes voor de zomervakantie 2011 geuit.<br />
Zouden we dit jaar eens met de <strong>Spider</strong> op vakantie<br />
gaan? Zouden we dat aandurven? Zou de auto zich<br />
goed houden? Hoe bereiden we ons dan het beste voor?<br />
Wat moeten allemaal aan reserveonderdelen meenemen?<br />
En nog veel meer van dat soort vragen.<br />
En niet onbelangrijk, waar gaan we dan naar toe?<br />
Vorig jaar zijn we in de Auvergne geweest en dit is ons<br />
zeer goed bevallen. Mooie omgeving, leuke wegen,<br />
verkeer en vooral geen drempels. We waren toen met de<br />
‘gewone’ huis-tuin-keuken auto. Ik heb toen regelmatig<br />
gedacht ‘wat zou je hier heerlijk met de <strong>Spider</strong> kunnen<br />
rijden’.<br />
Knoop doorgehakt, we gaan half juni naar Frankrijk en<br />
wel naar een ander gedeelte van de Auvergne.<br />
De auto moest daarvoor in topconditie zijn, dus in<br />
januari een afspraak gemaakt bij Harry Minekus.<br />
De <strong>Spider</strong> is een BS1 1400 uit 1970, dus al aardig op<br />
leeftijd. Na een uitgebreide grote beurt was het oordeel<br />
van Harry, ‘verkeerd in uitstekende staat’.<br />
Drie weken vakantie, maar hoe delen we dit in?<br />
We hebben de middelste week een huis geboekt.<br />
De snelweg willen we vermijden. We gaan in 5 dagen<br />
rustig binnendoor naar het zuiden.<br />
Zo links en rechts eens informatie verzamelt. Ook van<br />
spiderristen met ervaring. Moet je je slaapplaatsen vastleggen<br />
enz.<br />
De algemene mening was duidelijk, je vindt altijd een<br />
slaapplek, zeker in het voorseizoen. Op het laatst toch de<br />
eerste overnachting in de Ardennen vastgezet, maar<br />
verder naar de adviezen geluisterd en dit heeft fantastische<br />
ontmoetingen en slaapplaatsen opgeleverd.<br />
De route.<br />
We wonen in Waalwijk, dus als je naar buiten stapt en je<br />
gaat al maar door naar het zuiden, kom je vanzelf in de<br />
Auvergne.<br />
De reis moest onderdeel zijn van de vakantie, dus niet<br />
tobben. We wilden elke reisdag rustig beginnen, ongeveer<br />
225 kilometer rijden, diverse stops inlassen en rond 4 uur<br />
’s middags een slaapplaats hebben, zodat er ook geluierd<br />
kon worden. En er natuurlijk, lekker gegeten kon<br />
worden.<br />
De reis naar het zuiden zouden we met een flauwe boog<br />
via het oosten maken. De terugreis met een flauwe boog<br />
28 5<br />
naar westen. Dan rijd je weer door een heel ander<br />
gebied.<br />
Op dinsdag 14 juni wordt de bagage naar de <strong>Spider</strong><br />
gebracht. Hij is toch minder groot dan we dachten.<br />
Maar goed dat die week in dat huis onze dochter,<br />
schoonzoon en kleindochter Isa ook zouden komen.<br />
En wel met de doordeweekse auto, dus die konden ook<br />
het een en ander voor ons meenemen.<br />
Om half elf aangereden en via een mooie tocht met een<br />
heerlijke lunch, in ons hotel in Vresse sur Semois aangekomen.<br />
Lekker op het terras de lokale alcoholische dranken<br />
doorproefd.<br />
De volgende dag, na een uitgebreid ontbijt, weer op weg.<br />
Nu begonnen we direct te rijden in een uitdagend gebied.<br />
De route voerde via Verdun en Bar-le-Duc naar Saudron.<br />
We stonden in een klein gehucht even de volgende afslag<br />
te zoeken, toen Liesbeth een bord met ‘chambre d’hotes’<br />
zag hangen. Nou dat gaan we proberen.<br />
Smal weggetje op, waar geen eind aan leek te komen.<br />
Na 6,7 kilometer in ‘the middle of nowhere’ een grote<br />
franse boederij. Hier waren, naast het boerenbedrijf, een<br />
paar kamers en een leuk restaurantje in gehuisvest.<br />
Een luxe kamer, compleet met sauna, maar dat was met<br />
28 graden niet echt nodig. Waar we zouden eten was ook<br />
gelijk opgelost. Wel dachten we ‘wie begint er toch een<br />
restaurant hier midden van het ‘niks’. En druk dat het er<br />
’s avonds was. We hebben er dan ook heerlijk gegeten.<br />
Op tijd rusten.
Onze slaapplaats in de Morvan<br />
De volgende dag verder Frankrijk in. We begonnen de<br />
smaak te pakken te krijgen. Vanuit de <strong>Spider</strong> heb je een<br />
fenomenaal uitzicht over een totaal ander Frankrijk.<br />
Via Chaumont en Montbard naar Parc Naturel Regional<br />
du Morvan. De chambre d’hotes die we hier troffen<br />
bevond zich in een oud, voormalig hotel uit de twintiger<br />
jaren. Grote oprijlaan en de nodige status uitstralend,<br />
dus wel passend voor een <strong>Spider</strong> en z’n inzittenden.<br />
Het pand was nu in bezit van Nederlanders, die het aan<br />
het opknappen waren. Op de 3e en bovenste verdieping<br />
hadden we een prachtige klassieke kamer. In deze ambiance<br />
was de <strong>Spider</strong> eigenlijk nog veel te nieuw.<br />
Op vrijdag weer vertrokken en via prachtige kleine weggetjes<br />
kwamen we in St. Pierre le Chastel. Hier zou volgens<br />
de boeken een chambre d’hotes moeten zijn.<br />
Na enig rondrijden in de omgeving, kwamen we uit in<br />
een gat met 6 boerderijen. En hier was werkelijk de<br />
gezochte chambre d’hotes. In verbouwde stallen en bijge-<br />
bouwen waren er een paar kamers gemaakt.<br />
Dit alles gerund door een vrijgezelle dame op<br />
leeftijd. Na de vraag of we hier in de buurt<br />
ook ergens konden eten, kregen we als antwoord<br />
‘nou, dat kon bij haar’.<br />
Om 20:00 uur en menu de jour. In de eetzaal<br />
troffen we een grote tafel met 13 stoelen.<br />
Samen met 2 Franse stellen en 7 mountainbikers<br />
werd ons een heerlijke, typisch Franse<br />
maaltijd voorgezet. Een heel gezellige avond<br />
met leuke gesprekken. Dit was wat we wilden.<br />
Wel werd duidelijk dat ons Frans nog wel wat<br />
bijscholing behoefde. Gelukkig waren de<br />
mountain-bikers IT-ers uit Parijs en spraken<br />
een aardig woordje Engels.<br />
Dat we op het platteland waren, werd snel<br />
duidelijk. Volgens mij zaten alle vliegen uit<br />
het hele dorp in onze slaapkamer. Maar wel met een<br />
prachtig uitzicht, met in de verte de Puy de Dome.<br />
Dat lokte.<br />
De volgende dag vertrokken voor de laatste etappe.<br />
Het weer was matig. Soms een buitje. Maar we gingen<br />
nu wel het vulkaangebied van de Auvergne in en dat<br />
betekende leuke weggetjes.<br />
Op een gegeven moment moesten we kiezen of we een<br />
stuk zouden rijden over een route national of via de Puy<br />
de Mary zouden oversteken. Natuurlijk voor de avontuurlijke<br />
weg gekozen. Veertien kilometer omhoog rijden.<br />
En daarna aan de achterkant natuurlijk weer<br />
omlaag. Alleen waren we nog maar net aan deze route<br />
begonnen toen het weer omsloeg. Veel regen, fietsers, een<br />
enkele zeer grote touringcar, ‘n smal weggetje en een<br />
zicht dat terugliep naar 50 meter. We hebben niet harder<br />
dan 30 km/u gereden. En dan is 14 kilometer erg ver.<br />
We hebben er dan ook weinig van gezien.<br />
In de loop van middag kwamen we aan op onze bestemming<br />
in Labaserette. Een dorpje zo’n 25 kilometer onder<br />
AGENDA<br />
Wat Wanneer Waar / Organisator(en)<br />
Ledenvergadering met rit 25 maart 2012 Den Haag/Wassenaar<br />
(bezoek Louman Museum) Evenementencommissie.<br />
Picnic 1 april (geen grap) Drenthe - Willem Jan Kleppe<br />
Technodag 15 april Oldtimerland, Amersfoort<br />
Voorjaarsrit 22 april Brabant - Peter en Liesbeth Smit<br />
Zeelandrit 12 mei (zaterdag) Fam. van Brussel<br />
20 JR Jub. Martin Willems 13 mei Emmercompascuum - Martin Willems<br />
Sauerland rit ... mei bij voldoende belangstelling o.a. door<br />
fam. de Bruijn en Henry<br />
1e zomerrit datum nog bepalen Ton en Ina de Bruijn<br />
Zomerrit 26 augustus Amstelveen - Willem en Susan Dekkers<br />
Wijnrit 23 september Jouke en Elisabeth de Vries<br />
KOPIJ GEVRAAGD<br />
28 6 28 7<br />
Om de Due Posti te maken is er steeds weer kopij nodig.<br />
Daarvoor worden mensen gezocht die een stukje willen schrijven (bijv. over zijn of<br />
haar bezoek aan een meeting of ander evenement).<br />
En natuurlijk is een ieder die iets kan/wil schrijven over een (vakantie)belevenis met<br />
zijn of haar <strong>Spider</strong>, of andere interessante verhalen of info heeft, van harte welkom<br />
om dit met ons te delen.<br />
Eventuele foto’s dienen voor een goede verwerking (ook) apart<br />
als JPEG te worden toegezonden. Let op voldoende resolutie!<br />
Niet kleiner dan 1600 pixels (breedte of hoogte), liefst groter.<br />
De volgende Due Posti zal in mei 2012 verschijnen.<br />
Om dit te kunnen realiseren moet echt alle kopij<br />
uiterlijk 29 april 2012 binnen zijn op:<br />
duepostikopij@hotmail.com of op het redactieadres (zie colofon).<br />
Maar je hoeft natuurlijk niet tot die datum te wachten met opsturen. Hoe eerder hoe liever.
Aurillac. Een schilderachtig<br />
gerestaureerd huisje.<br />
Even later arriveerden ook<br />
dochter, schoonzoon en kleinkind.<br />
We hebben er heerlijke<br />
dagen beleefd.<br />
Ook een aantal prachtige ritten<br />
in de omgeving gemaakt, waarbij<br />
ik de <strong>Spider</strong> flink de sporen<br />
gaf. Dat gaf echt een kick.<br />
Dan wil ie wel. Doordat je laag<br />
zit is de snelheidssensatie extra<br />
aanwezig. Wat een fantastisch<br />
rijden hier. Smalle weggetjes<br />
waarbij je hard moet werken. Je kan de <strong>Spider</strong> dan als<br />
een volwaardige sportwagen rijden.<br />
Het kost dan soms wel moeite om in je achterhoofd te<br />
houden dat deze auto al 41 jaar oud is en je dat toch een<br />
beetje moet respecteren. Ook de remmen zijn 41 jaar oud<br />
en met die afgronden in de buurt….<br />
Op zaterdag 25 juni aan de terugreis naar het noorden<br />
begonnen. Het was een zonovergoten dag.<br />
Via Aurillac naar Mauriac over de Route National.<br />
Vanaf Mauriac over kleine weggetjes door de Gorge de<br />
la Dordogne, enkele Puys, Gorge de Avéze naar<br />
Chenerailles.<br />
Dit plaatsje week iets af van de geplande route, maar<br />
hier vonden we een slaapplaats. En wat voor één.<br />
Een prachtig gerestaureerd oud huis met een grote tuin.<br />
Vroeger een wijnhandel en al lang in de familie.<br />
We werden ontvangen door 2 zeer gastvrije, gepensioneerde<br />
mensen. Zij vonden het leuk om mensen te<br />
ontmoeten en deden daar zeer hun best voor.<br />
Ze spraken langzaam en keurig Frans om maar te<br />
kunnen converseren. Uiteraard moest de <strong>Spider</strong> een<br />
speciaal plekje krijgen, want zo’n auto zet je niet aan de<br />
straat.<br />
kleindochter in de <strong>Spider</strong> ...<br />
Het grote hek werd opengedaan<br />
en de <strong>Spider</strong> kon veilig geparkeerd<br />
worden. Een prachtige<br />
kamer en een heerlijke tuin om<br />
lekker in bij te komen van de<br />
reis.<br />
De eigenaar had snel door dat<br />
Liesbeth ook een tuinliefhebber<br />
was dus er moest van alles<br />
bekeken worden.<br />
Onze slaapplaats lag aan de voet van dit kasteel.<br />
’s Avonds in het lokale restaurantje gegeten. Die ochtend<br />
werd ons een chique, heerlijk Frans ontbijt geserveerd in<br />
een prachtige eetkamer. Zo<br />
konden we er wel weer even<br />
tegen.<br />
Toen we buiten nog een bakje<br />
koffie zaten te drinken, kwam<br />
de heer des huizes nog een<br />
praatje maken.<br />
Hij vertelde dat hij ook nog<br />
plannen had om een auto op te<br />
knappen. Hij had hem al lang<br />
in zijn bezit. Zijn zoon had er<br />
al eens wat aan gedaan.<br />
Uiteindelijk begrepen we dat<br />
het hun trouwauto was, destijds<br />
al een klassieker. We moesten<br />
meelopen naar een oude schuur<br />
en onder kratten en zeilen<br />
kwam daar een oude Peugeot<br />
Mochten we hem ooit moeten verkopen ....<br />
uit 1934 te voorschijn. Maar wel een echt opknappertje.<br />
Wederom een ontmoeting en ervaring<br />
rijker.<br />
Op weg naar het noorden reden we door de Franse<br />
‘graanschuur’. Zover als je kijken kan graanvelden.<br />
En grote silo’s, zoals je ook in Amerikaanse films ziet.<br />
Heel indrukwekkend. De gekozen route bleek toch regelmatig<br />
over erg smalle weggetjes te gaan, maar wel een<br />
heel mooi stukje Frankrijk.<br />
Via Forêt de Tronçais richting Nevers. We zijn niet door<br />
de stad gegaan, maar in een boogje erom heen.<br />
Uiteraard op tijd stoppen voor een bakje koffie bij kleine<br />
lokale cafeetjes.<br />
Na Varzy gingen we langzaam weer uitkijken naar een<br />
slaapplaats. Uiteindelijk belandde we in les Druyes les<br />
belles Fontaines. Alleen de naam van het plaatsje beloofde<br />
al wat moois. Op het pleintje, direct onder een middeleeuws<br />
kasteel, lag een kleine auberge. Typisch Frans,<br />
direct een de smalle weg, met een terrasje op het evenzo<br />
smalle stoepje. Een pilsje hadden we wel verdiend, want<br />
het was erg warm geweest. Maar we hebben een open<br />
auto dus geen flauwekul. Dan maar veel smeren.<br />
Nog een wandeling naar het kasteel gemaakt, waar een<br />
heel middeleeuws dorpje bij ligt.<br />
’s Avond werkelijk heerlijk gegeten in de auberge.<br />
En voor een paar euro.<br />
Na deze heerlijke maaltijd<br />
nog even lekker een sigaartje<br />
op het terras. Na een<br />
paar minuten vraagt een<br />
oudere Franse dame of ze<br />
er even bij mag komen zitten<br />
voor een sigaretje.<br />
De dame begint lekker te<br />
babbelen, maar dat ging<br />
ons te snel. O zei ze, spreken<br />
jullie wel Engels?<br />
Ze had altijd op een bank<br />
in Nice gewerkt en kon<br />
zodoende goed Engels. Het<br />
9<br />
hele levensverhaal werd verteld. Ook dit was weer een<br />
gezellige onverwachte invulling van de avond.<br />
De volgende ochtend, na het ontbijt, weer op pad.<br />
Het was nog warmer. We reden via Joigny, Romilly<br />
binnendoor richting Reims, dat we ruim westelijk wilden<br />
passeren. We wilden door de champagnestreek.<br />
Het vinden van een slaapplaats was hier wat lastiger.<br />
De mensen vonden we wat meer op zichzelf en minder<br />
uitnodigend. En wijnstruiken zover je kunt kijken.<br />
Niet ons mooiste stukje Frankrijk.<br />
De volgende dag richting België. Nog warmer.<br />
Gelukkig had Liesbeth badstofhoezen voor de rugleuningen<br />
gemaakt. Kon al dat zweet tenminste ergens heen.<br />
We waren voornemens om in de buurt van Namen nog<br />
een keer te overnachten, maar het rijden ging voorspoedig<br />
en iets leuks voor de nacht zagen we niet voorbij<br />
komen. Het is nog 100 kilometer, dus besluiten we door<br />
te rijden naar huis.<br />
In de buurt van Poppel nog een laatste stop. Liesbeth<br />
wilde de deur opendoen en hield warempel de deurklink<br />
in haar handen. Gelukkig alleen een schroefje los, pfff.<br />
Verder heeft de <strong>Spider</strong> de 2800 kilometer zonder één<br />
krimp te geven afgelegd.<br />
Toen we rond 6 uur thuis waren, de auto uitgepakt en<br />
netjes in de garage gezet. Om 8 uur barste het noodweer<br />
los en stond de straat blank. We waren blijkbaar 2 uur<br />
voor het noodweer uitgereden.<br />
Wat een water kwam<br />
er naar beneden. Dan was<br />
de <strong>Spider</strong> toch mooi afgevuld<br />
met water geweest.<br />
Al met al een heerlijke<br />
vakantie en volgend jaar<br />
zeker weer met de <strong>Spider</strong>.<br />
Peter en Liesbeth Smit
KORTE BERICHTEN<br />
>>> MartinWillems 20 jaar! De meesten van ons kennen<br />
Martin als enthousiaste redder in nood als het gaat om dat belangerijke<br />
onderdeel of reparatie van onze spider. Hij heeft zijn<br />
bedrijf in april al 20 jaar en dat wordt uitbundig gevierd met een<br />
groot autotreffen op Zondag 13 mei! Welkom v.a. 10.00 uur.<br />
Graag aanmelden op www.martinwillems.nl<br />
<strong>IN</strong>GEZONDEN<br />
10 11<br />
>>> Henk Martens, voorzitter van de <strong>Fiat</strong>-Bertone X 1/9 Club<br />
Nederland stuitte tijdens zijn laatste reis naar Italie, oktober jl. aldaar<br />
op deze fraaie <strong>124</strong> <strong>Spider</strong> sleutelhangers.<br />
Lengte 6,5 cm, in metaal, wielen kunnen draaien, in groen en geel.<br />
Wel héél leuk voor de <strong>124</strong> <strong>Spider</strong> rijders/rijdsters.<br />
Via een contact in Italie kan hij deze verkrijgen,<br />
€ 24 per stuk.<br />
Lijkt je dit wat, stuur dan een mailtje naar:<br />
Henk Martens, X 1/9 Club Nederland<br />
martens.tuil@hetnet.nl<br />
Het is alweer heel wat jaren geleden dat ik door omstandigheden afstand moest doen<br />
van mijn <strong>Fiat</strong> <strong>124</strong> 1600 spider.<br />
Deze auto kocht ik toentertijd van een oudere heer met daaraan gekoppeld een prachtig verhaal.<br />
Deze auto heeft me eigenlijk nooit losgelaten. Nu ik weer terug ben in Nederland en mijn eerste <strong>Fiat</strong> weer<br />
heb aangeschaft ( X1.9) ben ik op zoek naar mijn “eerste liefde”.<br />
Het betreft een witte <strong>124</strong> spider, 1600, kenteken 10-00-VH bouwjaar 1972.<br />
Heeft u misschien informatie over deze auto?<br />
Destijds ben ik tot aan mijn vertrek naar het buitenland ook lid geweest van de club.<br />
Bij voorbaat mijn dank. Kees Kraakman - k.kraakman@3parts.nl<br />
3PARTS BV - St Maartenszee<br />
>>> De FEHAC (Federatie Historische Automobiel Clubs) vermeldt enige<br />
interessante nieuwtjes in hun nieuwsbrief "FEHACTIVITEITEN". O.a. een<br />
verandering in de belastingvrijstelling voor klassiekers waarbij de datum niet "bevroren"<br />
is maar langzaam opschuift naar 30 jaar en ouder. En de komst van de nieuwe E10 benzine<br />
die de brandstofsystemen van onze klassiekers kan beschadigen. Door ruimtegebrek<br />
plaatsen we de volledige teksten in de volgende Due Posti. Wilt u al meer weten kijk dan op<br />
www.fehac.nl.
Auto Italia 2011<br />
Het viel lekker laat in het jaar, 19 en 20 november, dat<br />
gaf meer tijd om alles voor te bereiden voor deze beurs.<br />
Een beurs waar we al jaren met veel genoegen tientallen<br />
clubleden ontvangen in een gemoedelijke sfeer,<br />
met mooie auto’s en veel informatie en …… uiteraard<br />
een lekker kopje koffie of glaasje wijn!<br />
Tijdens de borrel een jaar eerder hadden Willem Jan en<br />
David Kleppe (vader en zoon) aangeboden dat ze erg<br />
graag het stokje van ons overnamen en dat ze al ideeën<br />
hadden voor de vormgeving.<br />
12<br />
De vier banners die David gemaakt heeft<br />
voor de stand hebben verschillende thema's.<br />
Links: "Evoluzione"<br />
Hierboven: "Tecnologia"<br />
13<br />
Dit vonden wij een goed idee, aangezien wij het best<br />
wel druk hebben met allerlei werkzaamheden.<br />
David is toen begonnen om specifiek <strong>Fiat</strong> <strong>124</strong> <strong>Spider</strong><br />
gerelateerde artikelen en afbeeldingen bij elkaar te<br />
zoeken. Een gigantisch karwei want het beslaat<br />
inmiddels al meer dan 40 jaren!<br />
Eindelijk een heleboel mooie afbeeldingen rijker moesten<br />
die nog gescand, gepimpt, opgekleurd, bijgewerkt<br />
Hieronder: "Stampa"<br />
en opnieuw vormgegeven worden.<br />
Dit voor 4 (!) Banniers van ca. 1 bij 2 mtr!<br />
Daar kan nogal wat informatie op.<br />
David is daar vele avonden mee zoet geweest, het<br />
resultaat is er ook naar: prachtig!<br />
V.l.n.r.: Willem Jan kleppe, Gaston Lensink, Martin<br />
van der Velde, David Kleppe.
Deze Banniers kunnen voor veel Club evenementen<br />
gebruikt worden.<br />
De twee beursdagen verliepen heel gezellig, de hele<br />
Familie Kleppe was beide dagen aanwezig, Willem<br />
Jan en David voor allerlei uitleg aan bezoekers,<br />
Margriet voor de gezellige babbel en Joël voor het<br />
zetten van de “Italiaanse” koffie, wel 75 kopjes!<br />
Ook Gaston, Ria, Peet en Mark waren aanwezig<br />
om de bezoekers te ontvangen.<br />
Kortom een geslaagd weekend. Bedankt Willem<br />
Jan, David, Margriet en Joël!<br />
En uiteraard de rest van de leden die dit mogelijk<br />
hebben gemaakt.<br />
Elisabeth de Vries<br />
14<br />
Banner hieronder: "Rally"<br />
Clubleden die de stand bezochten<br />
werden verblijd met een poster<br />
van de <strong>Fiat</strong> Abarth <strong>124</strong> Rally, die<br />
Willem Jan voor de gelegenheid<br />
heeft laten maken.<br />
Kurk van Sardinië<br />
PRODOTTO ITALIA<br />
Kurk is een licht, elastisch materiaal.<br />
Een natuurproduct wat wordt gewonnen<br />
uit de schors van de kurkeik.<br />
Deze kurkeik groeit in de landen rond de<br />
Middellandse zee. De grootste productie<br />
is in Spanje en Portugal, maar ook in<br />
Italië en dan met name<br />
op Sardinië.<br />
Italië is nummer drie op het gebied van kurkproductie.<br />
Van de 2,2 miljoen hectare kurkbos wereldwijd, ligt<br />
225.000 hectare in Italië. 70% van de kurkproductie<br />
wordt in Italië gebruikt voor de wijnindustrie.<br />
De eik moet 25 jaar oud zijn, voordat er voor de eerste<br />
keer geoogst kan worden. De bomen leven ongeveer<br />
200 jaar. De eerste 2 oogsten produceren mindere<br />
kwaliteit. Tijdens het oogsten wordt de schors geschild,<br />
deze kurkschors wordt gesorteerd, daarna wordt het<br />
gekookt en dan is de kurk klaar voor verwerking tot<br />
Een stukje kurkschors.<br />
producten. Na het schillen duurt het 9 jaar voordat de<br />
schors zo dik is, dat er weer kurk van kan worden<br />
geoogst.<br />
Doordat kurk lucht bevat, is het lichter dan water en<br />
warmte-isolerend. Kurk is vrijwel ondoorlaatbaar voor<br />
Kurk oogsten en kurkeiken op Sardinie<br />
lucht en sterk elastisch. Een kurk<br />
kan tot 35% van zijn oorspronkelijke<br />
diameter in elkaar gedrukt<br />
worden. Verder is kurk antistatisch,<br />
geluiddempend en vochtbestendig.<br />
De elasticiteit van kurk in combinatie<br />
met haar bijna waterdicht-
8<br />
heid maakt kurk geschikt als grondstof<br />
voor flesstoppers, speciaal voor<br />
wijnstoppers.<br />
De lage dichtheid van kurk maakt<br />
het ook geschikt als grondstof voor<br />
visdrijvers en boeien, evenals handvatten<br />
voor vishengels, maar ook<br />
voor vloertegels en prikborden.<br />
Een van de belangrijkste redenen<br />
voor het succes van kurk, heeft te<br />
maken met de plaats die kurkbomen<br />
in het ecosysteem innemen. Kurk is<br />
100% afbreekbaar en recyclebaar.<br />
Jaarlijks wordt wereldwijd 10 miljoen<br />
ton CO2 opgenomen door alle kurkbossen.<br />
Daarnaast zijn kurkbossen een habitat voor een grote<br />
variëteit aan bijzondere diersoorten.<br />
Op youtube.com staat een filmpje waarin heel goed te<br />
zien is hoe kurk wordt geoogst.<br />
Tik in: as the cork is harvested in Sardinia<br />
28 17<br />
Kurk en wijn van Sardinië.<br />
Heel bijzonder is de toepassing<br />
van kurk in een speciale versie<br />
van de nieuwe <strong>Fiat</strong> 500.<br />
Namelijk de <strong>Fiat</strong> 500C<br />
Sardegna. Dit is werkelijk een<br />
limited-edition. Er zijn er maar<br />
50 van gebouwd!<br />
Inspiratie voor de 500C gaf de<br />
kust van Sardinië met zijn schitterende<br />
kleuren. De pookknop<br />
en dashboard zijn voorzien van<br />
kurk, afkomstig van een kurkeik<br />
op het eiland. Je moet er maar op komen!<br />
Dashboard van<br />
kurk in de <strong>Fiat</strong> 500C<br />
Sardegna<br />
Volgende DuePosti:<br />
Carrara marmer.
36<br />
italiaansE film<br />
Een misdaadserie die in Italië<br />
tot felle discussies heeft geleid.<br />
Romanzo Criminale het verhaal<br />
van de opkomst, heerschappij<br />
en ondergang van de Banda<br />
della Magliana.<br />
Het waargebeurde verhaal van deze beruchte bende die<br />
Rome tussen 1977 en 1992 onveilig maakte.<br />
Dankzij de chaos die er op dat moment in Italië heerste,<br />
de hulp van enkele corrupte politici, en een vooropgezette<br />
en doordachte strategie kon de bende uitgroeien tot<br />
één van de machtigste misdaadorganisaties die Italië ooit<br />
heeft gekend.<br />
Italië was maandenlang in de ban<br />
van deze spraakmakende televisieserie<br />
die is gebaseerd op de roman<br />
van Giancarlo De Cataldo.<br />
De serie geeft een geraffineerde en<br />
omstreden kijk op de Italiaanse misdaad<br />
en politiek, geregisseerd door<br />
Stefano Sollima en adviseur Michele<br />
Placido.<br />
In 2005 werd er reeds een speelfilm gemaakt met dezelfde<br />
titel, waarbij de regie in handen was van Michele<br />
Placido. Het succes van deze film, gebaseerd op het boek<br />
van Giancarlo de Cataldo, leverde een basis voor de<br />
serie, die televisiekijkend Italië weken achtereen in zijn<br />
greep heeft gehouden. Naast het feit dat het een onderhoudend<br />
kijkspel is, is de tijdsgeest waartegen zich alles<br />
afspeelt, ook bijzonder. Er zijn onder andere veel interessante<br />
auto’s te zien!<br />
SERIE 1:<br />
Italië, 1977. Drie jonge Italiaanse criminelen staan aan<br />
de wieg van een van de machtigste en hardste misdaadorganisaties<br />
ooit. Drugshandel, ontvoeringen, terrorisme...<br />
Il Libanese (de Libanees), Il Dandi (de dandy) en<br />
Il Freddo (de kouwe) schrikken nergens voor terug en<br />
hebben maar één doel: heel Rome in hun macht krijgen.<br />
SERIE 2:<br />
Aan het einde van het succesvolle eerste seizoen werd<br />
bendeleider Il Libanese vermoord. Het enige dat de overgebleven<br />
bendeleden verenigt, is wraak! Maar het gemis<br />
19<br />
Links Il Libanese,<br />
rechts Il Freddo.
20<br />
De Huchtstraat 3, 1327 EA Almere<br />
telefoon: 036 5342343 - www.jave.nl<br />
Marco Bocci als<br />
commissario Nicola<br />
aan een leider dreigt hen op<br />
te breken: achterdocht en<br />
jaloezie overheersen.<br />
Tijdens de zoektocht naar<br />
de daders laten ze een<br />
spoor van executies en<br />
afrekeningen na dat niet<br />
onopgemerkt blijft door de politie. Het net rond de bende<br />
sluit zich...<br />
Deze series zijn verkrijgbaar bij bol.com. Aan serie 1 is<br />
als bonus toegevoegd de film: Aldo Moro Il Presidente.<br />
Rome, 16 maart 1978. Nadat zijn vijf bodyguards zijn<br />
neergeschoten, wordt ex-premier Aldo Moro op klaarlichte<br />
dag ontvoerd door de communistische terreurgroep<br />
de Rode Brigade. Er was de staat veel aan gelegen om<br />
Aldo Moro levend terug te vinden. Zo werd de bende<br />
van Magliana ingezet om tegen veel geld uit te zoeken<br />
Ooit ben ik zo'n 20 jaar geleden in mijn naïviteit lid<br />
geworden van het register.<br />
Niet wetende wat een gemekker dit zou opleveren<br />
binnen de club over mijn velgen onder de spider, en dat<br />
hij of zij van achteren wel hoog op de veerpoten staat.<br />
Niet origineel, je mag ze wel een schoonmaken, wel erg<br />
goud he!, hoogtevrees van achteren? Laat staan tijdens<br />
de winterspelen in galgary (goud he!)<br />
Ok, het was niet de kleur die mij deed<br />
omgaan, maar wel het schoonmaken.<br />
20 jaar aanslag op dat goud en evenzoveel<br />
jaar schoon (proberen) te maken<br />
heeft zijn tol geeïst.<br />
Ze waren inderdaad niet meer schoon<br />
te krijgen, altans niet zonder dat dat<br />
mooie goud ging loslaten.<br />
Afgelopen winter zijn we niet op vakantie<br />
geweest, dus er was ineens budget<br />
over in het huishoudboekje.<br />
In overleg met Harry Minnekus toch maar besloten<br />
om deze winter het hele spul wat te laten zakken en de<br />
velgen aan te pakken.<br />
De tegenstanders van goud hebben gewonnen.<br />
Ze zijn gestraald, en gemoffeld. Van binnen zwart en van<br />
21<br />
Aldo Moro<br />
waar de verblijfplaats van<br />
de ontvoerde Moro was.<br />
De, overigens volledig<br />
correcte, informatie werd<br />
echter door bepaalde politici<br />
moedwillig genegeerd<br />
en na 54 dagen werd zijn<br />
levenloze lichaam teruggevonden. Aldo Moro was tussen<br />
1963 en 1976 tweemaal minister president van Italië.<br />
In zijn tweede termijn werkte hij aan een regering waaraan<br />
de communisten zouden deelnemen. Dat zette<br />
kwaad bloed, zowel in Italië als daar buiten.<br />
Tot op de dag van vandaag speculeert men over wie verantwoordelijk<br />
was voor de dood van Moro. De Rode<br />
Brigades, de geheime dienst of de maffia.<br />
Met in de hoofdrol niemand minder dan Michele<br />
Placido, de ster van de maffiaserie La Piovra en regisseur/adviseur<br />
van Romanzo Criminale.<br />
knappe velgen<br />
buiten zilverkleur. Het geheel is<br />
daarna voorzien van een zijdematte<br />
coating.<br />
Ik moet zeggen, het geheel<br />
staat niet onaardig (nog<br />
bedankt voor al dat gemekker<br />
en gezeur).<br />
P.M. mocht ik iemand over<br />
het hoofd zien tijdens een rit, neem het mij niet kwalijk,<br />
doordat ik nu wat lager lig, is ook mijn blikveld minder<br />
geworden!<br />
Gaston Lensink
MIJN OPA'S TRISTACH deel 2<br />
In de vorige Due Posti nr. 115 hebben jullie kunnen<br />
lezen waarom Salem Sutrovic zo verknocht is aan zijn<br />
Zastava 1300 oftewel "Tristach" (helaas was bij de<br />
drukker op de eerste pagina van zijn artikel de kleur<br />
weggevallen).<br />
Hij vertelde van de historie en de restauratie in Bosnie.<br />
Nu het emotionele verhaal over het weerzien met zijn<br />
vaderland, met Tristach.<br />
De 1300 is een belangrijk onderdeel van mijn leven en de<br />
herinneringen roepen de gevoelens op die mij ook naar de<br />
plek trekken... de plek waar mijn leven begon...<br />
Het is intussen 19 jaar geleden sinds ik mijn geboorteplaats<br />
heb moeten verlaten... In mijn geheugen staat het<br />
beeld gegrift van de situatie toen wij vertrokken en alles<br />
daar achterlieten.<br />
Het is weer lente en ik ben uitermate blij als het hard<br />
regent... het liefst zo veel mogelijk en zo hevig mogelijk..<br />
Als de wegen schoongespoeld zijn van al het strooizout<br />
van de afgelopen winter is de tijd om mijn 1300 weer de<br />
weg op te rijden en de wegen te verblijden met een oldschool<br />
machine..<br />
Mijn wens om naar voormalig Joegoslavie te rijden krijgt<br />
langzamerhand zijn vorm. Nodige acties volgen elkaar<br />
moeiteloos op. 1300 eerst APK klaarmaken voor de toelating<br />
bij de RDW.<br />
Bij de plaatselijke vakgarage wordt geconstateerd dat het<br />
remsysteem nodige verversing nodig heeft.<br />
Remcylinders worden gereviseerd, remschijven, remblokken,<br />
en koperen leiding worden vervangen.<br />
Koplampen worden gesteld, ontsteking en carburateur<br />
worden eveneens goed afgesteld.<br />
Rdw keuring was naderhand een kwestie van formaliteit,<br />
we kwamen er moeiteloos doorheen,<br />
zelfs kregen wij mooie<br />
woorden toe over het model en<br />
de staat ervan.<br />
Plan was om eind Juli te gaan<br />
rijden en twee weken later en<br />
4000 km verder weer terug te<br />
zijn in Oss.<br />
Mijn reis begon spontaan maar<br />
wel bijzonder op 22 juli, op<br />
mijn verjaardag. Nadat ik avond<br />
28 22<br />
ervoor met een smoesje naar De Groene Engel werd<br />
gelokt door mijn goede vriend Frank om samen met zijn<br />
vrouw Joanda gezellig te dineren. Ik was totaal niet bezig<br />
met mijn verjaardag, was helemaal gefocust op mijn reis<br />
die gepland was op de 25ste.<br />
Om middernacht werd champagne opengetrokken en de<br />
hele Engel zong voor me. Frank Lemeer heeft het helemaal<br />
geregiseerd, zelfs mijn lievelingsmuziek draaide.<br />
Mijn 1300 pronkte aan de overkant van de straat...<br />
Na zo een momentum besloot ik gelijk te vertrekken, op<br />
mijn verjaardag te gaan rijden. Zo geschiedde.<br />
Om 3 uur na middernacht zat ik in de auto en we waren<br />
op weg naar het grootste avontuur uit onze levens.<br />
Reis voltrok zich voorspoedig. Met 110km/h raasden we<br />
over die Autobahn richting Balkan. Mensen zwaaiden<br />
onderweg en moedigden ons aan uit de voorbijrijdende<br />
autos.<br />
Bij sommigen las ik van de blikken af dat ze het zelf ook<br />
graag hadden willen doen... een oldtimer, alle tijd van de<br />
wereld en lekker kilometers vreten.<br />
Hoe verder we van Nederland<br />
kwamen hoe mooier de reacties<br />
van mensen waren... vol verbazing<br />
en ongeloof zwaaiden ze<br />
ons toe.<br />
Bij de kroatisch-bosnische grens<br />
kwamen alle douaniers uit de<br />
huisjes en gingen om mijn auto<br />
heen staan. Erg leuk en ongeloofelijk.<br />
Ik wist even niet hoe ik<br />
moest reageren, maar snel kreeg<br />
ik in de gaten dat ze het ontzet-<br />
tend bijzonder vonden om Zastava, de<br />
Joegoslavische mercedes te zien met<br />
nederlands kenteken.<br />
Ik kreeg absolute voorrang ook van de<br />
overige auto's om door de douane en<br />
de grensposten te komen. Mooi was<br />
dat om mee te maken. Er droop ongeloof<br />
bij alle aanwezigen dat deze auto<br />
uit Nederland kwam aanrijden.<br />
Douane medewerkers zijn strakke, glimmende bakken<br />
gewend, moderne, dure kilometervreters bestuurd door<br />
gastarbeiders die overal in Europa aan het werk zijn<br />
en met regelmaat naar het thuisfront komen om bij te<br />
tanken.<br />
Na 21 uur aan een stuk rijden kwam ik bij mijn zus aan<br />
die in het noorden van Bosnie op vakantie verbleef met<br />
haar hele gezin. Het was intussen bijna middennacht en<br />
mijn 1300 heeft het uitstekend gedaan. Ik moet zeggen,<br />
ik was volledig op, dat signaleerde mijn lichaam, maar<br />
mijn geest was opgelucht en vrolijk dus we maakten er<br />
een feest ervan tot in de vroege uurtjes, die mooie zwoelige<br />
nacht... Mijn verjaardagfeestje was compleet.<br />
Dag later vertrokken we richting Mali Zvornik. Mijn zus<br />
en haar gezin in hun auto en ik met mijn 1300 voorop.<br />
350 kilometer is het stuk dat voor ons stond. De weg<br />
over dalen en bergen, waar de weersomstandigheden erg<br />
wisselend zijn. Het was een mooie rit. Onderweg kwamen<br />
we vee tegen waardoor we midden op de weg mochten<br />
staan wachten tot dat kudde is overgestoken, hoog in<br />
de bergen hadden we mist en nat wegdek, slecht onderhouden<br />
wegen en superstrakke rijdstroken waar over<br />
100km/h gereden kon worden.<br />
Het werd steeds spannender nagelang we dichterbij de<br />
bosnisch-servische grens kwamen, dichterbij Mali<br />
Zvornik...<br />
Zal ik zonder problemen Servie binnen mogen rijden,<br />
gaan ze bij de grens moeilijk doen over het feit dat ik er<br />
zolang daar niet meer ben geweest. Hoe is de situatie,<br />
hangt er dat sfeertje welk in 1992 ook hing. Dreigend,<br />
vrezend voor je eigen leven.... dat spookte door mijn<br />
hoofd en door heel mijn lichaam..<br />
Op de grensovergang mocht ik mijn paspoort afgeven, de<br />
groene kaart en de autopapieren... iets wat gebruikelijk is<br />
bij de grensovergangen.Ook mocht ik gelijk de auto aan<br />
23<br />
Boven: onderweg naar Sarajevo.<br />
Hiernaast: net voor de grens, spanning stijgt.<br />
de kant zetten, motor afzetten en in de<br />
auto blijven zitten, wat niet gebruikelijk<br />
was... die vijf minuten leken wel drie<br />
dagen... weer spookten gedachten door<br />
mijn hoofd... zou zo een politiepatroulle<br />
onderweg zijn om mij op te pikken voor<br />
verhoor... wat voeren ze in hun schild?...<br />
Even later kwam een politieagent naar me toe en controleerde<br />
chassinummer van de 1300 en bekeek hem gedetaileerd.<br />
Hij was benieuwd of ik kentekenplaten zelf heb<br />
vervaardigd, niet gelovend dat ik uit Nederland ben<br />
komen rijden. Na enige uitleg over de geschiedenis van<br />
mijn auto keken ze mij aan, met open mond luisterend<br />
naar mijn verhaal over mijn Tristach... heel trots op<br />
Zastava gaven ze mijn documenten terug en wensten mij<br />
veel kilometers en geluk met mijn 1300.<br />
Vijf minuten later stond ik voor de poort van ons huis,<br />
achteruit opgesteld om de oprit op te rijden. Trillend van<br />
de spanning en met tranen in mijn ogen reed ik netjes,<br />
gecontroleerd en voorzichtig de auto op de oprit. Precies<br />
zoals mijn opa het deed... met de deur open en half hangend<br />
uit de auto keek ik achterom om de 1300 op de plek<br />
neer te zetten, op de plek waar mijn opa’s tristach altijd<br />
stond te pronken... voor het afzetten van de motor, paar<br />
keer gas geven zodat het carburateurreservoir volledig<br />
gevuld wordt met benzine... Een echte kenner zal weten<br />
waarom dit uit voorzorg wordt gedaan.<br />
Alles leek even hetzelfde als 19 jaar geleden.<br />
Binnenplaats, de huizen, er liepen katten rond en ik<br />
hoorde een haan kraaien.Zelfs de geur van onverwerkte<br />
benzine uit de uitlaat van de 1300 hing nog in de lucht<br />
tussen de huizen in.<br />
Met kippenvel en tranen over mijn wangen vloog ik in de<br />
armen van mijn ouders die naast de hele verrassing dat<br />
ze mij daar zien, ook hun ogen niet konden geloven dat<br />
ik met Tristach mijn reis heb gemaakt.<br />
Alles leek hetzelfde en dat was het ook... het verschil is<br />
dat er geen oorlog meer is en dat mensen vrolijk zijn en<br />
zin hebben in hun eigen toekomst. 19 jaar lang is er weinig<br />
aandacht besteed aan beheer van gebouwen en infra..<br />
alles is vervallen en alles heeft een grote opknapbeurt
Weer thuis...<br />
nodig.. Toch was ik<br />
blij dat ik er weer<br />
was... na een ontvangstfeestje<br />
van<br />
familie en vrienden<br />
ben ik in de kamer<br />
gaan slapen, op bed<br />
waar ik ter wereld ben gebracht. Dat heeft veel indruk op<br />
me gemaakt en elke keer als ik er aan denk eindig ik met<br />
kippevel.<br />
Dag later kwamen nog meer bekenden om mij te groeten<br />
en te checken of ik inderdaad met Tristach ben ... ik was<br />
blij dat ik het met mijn 1300 geflikt heb toch bleef ik<br />
gecontroleerd in mijn blijheid omdat ik ook zo graag<br />
terug in Oss wilde komen aanrijden zonder pannen<br />
onderweg... het bleef mooi spannend en bijzonder.<br />
Op vrijdag ging ik vroeg rijden. Bestemming Sarajevo<br />
(200km). Onderweg naar Sarajevo reed ik over zogenaamde<br />
Karaula, een hoge bergtop. Vele chauffeurs mijden<br />
deze route vanwege bochtige wegen, steile afdalingen<br />
en gevaar voor overstekend wild. Dit is een bosrijk<br />
gebied, prachtige natuur en schone ijle lucht... in de<br />
winter is deze route bijna niet te doen vanwege zware<br />
sneeuwval.<br />
In Sarajevo heb ik veel familie wonen maar ik ging deze<br />
keer om Frank op het vliegveld op te pikken. Onze wens<br />
was om met 1300 Bosnie te verkennen... voor Frank de<br />
eerste keer op de Balkan en voor de 1300 een uitdaging.<br />
Direct vanaf vliegveld gingen we rijden... Sarajevo stad<br />
verkent en de olypmisch berg.<br />
In 1984 was Sarajevo gastheer voor de olympische winterspelen.<br />
Alle pistes en infra tbv de spelen zijn er nog, al<br />
dan niet aangetast door de oorlog van begin jaren 90.<br />
Al dit bijzonders staat op 1600m in de bergen.<br />
Ook vergezeld door mijn neef beklommen we de berg, in<br />
z'n twee en vol gas bedwongen we de haarspelden en de<br />
steile, bochtige wegen zonder twijfel in mijn krachtige,<br />
charmante 1300.<br />
Dezelfde avond in een caffee in Sarajevo zijn Frank, mijn<br />
neef en ik uitgenodigd voor een dagje raften ergens in<br />
Midden Bosnie. Zonder twijfel hebben we de uitnodiging<br />
geaccepteerd en zijn vroeg in de<br />
ochtend gaan rijden.<br />
Ivan, zo heet de hoge berg ergens<br />
halverwege onze bestemming.<br />
Goed wegdek wel behoorlijk steil<br />
en bochtig. Met zijn drieen en met<br />
volle bepakking hebben wij Ivan<br />
ook bedwongen en een heerlijke<br />
lange, gezellige dag met een groep<br />
van 30 man geraft.<br />
24<br />
Op de terugweg reden we in kolonne. Iedereen vond dat<br />
wij met 1300 voorop mochten en dat iedereen graag<br />
volgt. Ik vond het een eer en mijn 1300 ronkte als een<br />
ware held.<br />
Paar dagen later vervolgde ik mijn reis verder door<br />
Balkan. Een omweg naar Srebrenik, waar ik 1300 heb<br />
gevonden, leidde mij via Servie. Een zomerse lange dag-<br />
trip vol indrukken eindigde in een warm onthaal in<br />
Srebrenik, iedereen kent mijn 1300 daar. Dit omdat deze<br />
auto van de voormalige politiechef is geweest van<br />
Srebrenik, iedereen kende Ibro en zijn Tristach.<br />
Ook net na de restauratie had mijn 1300 altijd een vrije<br />
plek binnen de voetgangerszone, iedereen vond het ok.<br />
vooral om te zien hoe mooi die weer was geworden na<br />
de restauratie... ik mag best zeggen dat mijn 1300 De<br />
Trots van Srebrenik is.<br />
Zoals gewoonlijk parkeer ik op de bekende voetstuk-plek.<br />
Direct zag ik glimlachen op de gezichten want nu is hij<br />
er weer maar dan met een mooi oranje kenteken.<br />
Heel bijzonder. Er werden gelijk grappen gemaakt over<br />
Ibro en zijn 1300. Ibro heeft nooit Europa gezien maar<br />
zijn 1300 is zelfs in Amsterdam geweest... en een<br />
Nederlander geworden.<br />
Toen ik 's ochtends de stad in kwam rijden kwam ik Ibro<br />
tegen. Samen hebben we de 1300 gedetaileerd besproken.<br />
Ibro was zichtbaar blij en trots dat zijn 1300 in goede<br />
handen is gekomen en dat we zoveel al gereden hebben.<br />
Het komt erop neer dat ik in een jaar tijd meer kilometers<br />
heb gemaakt dan Ibro in 15 jaar met dezelfde auto.<br />
Met tranen in zijn ogen vertelt hij dat hij was geinformeerd<br />
dat ik terug ben met de auto maar weigerde gelijk<br />
te gaan kijken bang dat zijn hart het zou gaan begeven...<br />
maar zegt hij, toen wij elkaar spontaan ontmoetten,<br />
sprong zijn hart van blijdschap<br />
dat hij hem weer zag. Een mooi<br />
mens is Ibro met een mooi levensverhaal<br />
waar 1300 een bijzonder<br />
onderdeel van onze levens maakt.<br />
Uiteraard ben ik langs de plaatwerker/spuiter<br />
Emir, langsgegaan<br />
om bij te praten. Hoewel ze mij<br />
De Olympische Berg.<br />
vervolg op pagina 26<br />
nieuwjaarsborrel<br />
15 januari 2012<br />
Bij een Nieuwjaarsborrel denk je meteen aan sneeuw,<br />
ijzel, koukleumen, ruitenkrabben, dikke truien etc. etc.<br />
Niets van dat al, gewoon een mooie lentedag!!!<br />
Wel met oliebollen (gebakken door Henri en Stan),<br />
Appelbeignets, Glühwein, Zuurkoli en Boerenkoli à la<br />
Elisabethi, Spek en Worsten.<br />
Er waren 2 <strong>Spider</strong>s bij die met open dak kwamen<br />
aanrijden! Die stonden te pronken,<br />
net als de Zastava van Salem<br />
Sutrovic, op de parkeerplaats, wat<br />
hadden die veel bekijks!<br />
De gezelligheid van het bij elkaar<br />
zijn, leuke en af en toe minder<br />
leuke nieuwtjes uitwisselen.<br />
Kennismaken met nieuwe leden,<br />
die voor het eerst zo’n bijeenkomst<br />
meemaken, die als je even met ze<br />
staat te praten familie van kennissen<br />
blijken te zijn!!!<br />
Leden die elkaar niet kennen,<br />
maar die na een paar uur uit<br />
elkaar gaan met een sfeer alsof ze<br />
altijd al met elkaar zijn omgegaan,<br />
die afspraken maken om samen te<br />
25<br />
gaan rijden zodra het weer het<br />
toelaat……..<br />
In zijn speech refereerde Jouke<br />
even aan het bijzondere jubileum<br />
weekend, de mooie ritten, de<br />
toch nog mooie nazomer, wat<br />
willen we nog meer!<br />
Nog een heerlijke zomer met<br />
veel “open” dagen.<br />
Elisabeth kreeg bossen bloemen,<br />
bloemstukjes en tekeningen aangeboden<br />
voor de gastvrijheid die<br />
enorm gewaardeerd werd.<br />
Henri bood Paul en Martin van<br />
der Velde nog shirts aan die ze te<br />
goed hadden van dit Jubileum-<br />
Mega-oliebol mét <strong>Spider</strong>!
weekend, met de mededeling dat zij voor het mooie logo<br />
op de shirts hadden gezorgd en nota bene geen shirt mee<br />
konden krijgen omdat ze wel heel erg klein uitgevallen<br />
waren…<br />
op Facebook volgen en weten wat er gaande is met 1300,<br />
is het tevens ook bijzonder om de auto weer te zien..<br />
Een gezellig bijpraten met de monteur eindigde in een<br />
constructief actieplan. Na het bijstellen van de kleppen<br />
hoorde hij een ongewenste tik in de motor. Hij wist te<br />
vertelllen dat de zittingen op de krukas speling hebben<br />
gekregen. Aangezien de kilometers die ik rijd zou het<br />
verstandig zijn om de krukas en het andere nodige alvast<br />
te reviseren. Mijn plannen werden bijgesteld en wij besloten<br />
om de totale motorrevisie uit te voeren.<br />
De motor hebben wij bij de<br />
spuiter er uitgehaald en meegenomen.<br />
Emir heeft de<br />
bodem nogmaals beschermd<br />
en de wiellagers vervangen.<br />
Ook heeft hij de bladveren<br />
weer in de juiste boog geklopt<br />
zodat 1300 weer recht en trots<br />
op zijn wielen kon staan.<br />
Als assistent van Edin, hebben<br />
wij het voor elkaar gekregen<br />
om binnen drie dagen de totale motorrevisie uit te<br />
voeren. Alle onderdelen zijn nieuw voor handen, dus<br />
hebben we de krukas "halve maantjes" vervangen, krukas<br />
machinaal laten bewerken, de zuigerringen vervangen,<br />
alle kleppen en toebehoren, kop en de blok gevlakt, de<br />
ketting en de tandwielen vervangen, en terugmonterend<br />
alle pakkingen vervangen. Ook hebben we uiteindelijk<br />
een nieuwe koppelingsset gemonteerd.<br />
Nadat alles vastgedraaid was en de vloeistoffen zijn<br />
gevuld mocht ik de contactsleutel omdraaien... Met tranen<br />
in mijn ogen hoorde ik het zoemend geluid van een<br />
nieuwe motor..<br />
Ik straalde van blijdschap en mocht gelijk een proefrit<br />
26<br />
Nadat iedereen heerlijk gegeten, gedronken en gekletst<br />
had ging men weer naar huis, een aantal met een plastic<br />
bakje……. (wel terugbrengen voor de volgende keer!)<br />
MIJN OPA'S TRISTACH vervolg<br />
maken om verder eventueel ontsteking bij te stellen...<br />
geen gezoem van de wiellagers, een vlotte<br />
machine onder het gaspedaal, een ware watercomfoor<br />
op de weg. Mijn 1300 was klaar voor<br />
nog vele avonturen en kilometers.<br />
Blij waren Emir en Edin... het zijn ware vakmensen met<br />
een grote liefde voor 1300. Ik ben dankbaar dat ik deze<br />
mensen mag kennen.<br />
Twee dagen later was ik weer onderweg naar Oss, maar<br />
nu met 130km/h over het europese wegennet.<br />
Nu is het bijzondere nog bijzonderder... in het bijzonder<br />
voor mij...<br />
Graag neem ik u een keer mee naar de Balkan om het<br />
ware avontuur te beleven met uw geliefde auto....<br />
Salem Sutrovic<br />
Ibro samen met zijn voormalige Tristach.<br />
vervanging distributieriem<br />
Uit een zeer oude doos, uit de tijd van de typemachine en de gulden, komt<br />
deze publicatie van Hans Zoetbrood over een heel belangrijk onderwerp.<br />
Hoewel oud nog zeer actueel (lees de column van de voorzitter!).<br />
27
28 29
For di ganse Famili, 4 personi:<br />
Ingrediënti: 5 kg Aardappelli<br />
1 kg Boerenkoli, versi<br />
200 ml Tomatii sausi<br />
1 tl papri poedi<br />
2 e1 pesto<br />
10 gedroogdi tomati<br />
Parmesani kasi<br />
Koke di aardappelli gari mit salti, so ok di<br />
boerenkoli.<br />
Stampi di aardappelli, mengi mi di boerenkoli,<br />
200 ml tomatii sausi, papri, pesto en gedroogde<br />
tomati in heli kleine stukkii.<br />
Op smaki brengi mit peperi en salti.<br />
Parmesoni kasi eroveri.<br />
RECEPTI<br />
Één uri in overi bi 200 ºC, laatsti 10 minuti bovi in<br />
di overi met grili an.<br />
Boni appetiti<br />
Elisabethi di Vriesi<br />
Recepti di Boerenkoli à la Italiani<br />
30<br />
een sleephulp met nasleep...<br />
Wat als een grandioos weekend zou eindigen, begon<br />
met een drama. Het was woensdag 28 september 2011,<br />
een ongekende nazomerwarmte hing over Nederland.<br />
Het plan was dat mijn broer Paul en ik deze dag op ons<br />
gemak naar een gezellig hotelletje in België zouden<br />
toeren voor een lang weekend met andere <strong>Spider</strong>isti.<br />
Dus kapje open, wat kon ons gebeuren?<br />
De <strong>Spider</strong> (Speedy voor intimi) was in al de jaren dat<br />
ik deze bezit (36 jaar!) een zeer betrouwbare reisauto<br />
gebleken, en heeft mij maar twee keer niet op eigen<br />
kracht thuis gebracht.<br />
De eerste keer in 1979 door een oorzaak van buitenaf,<br />
namelijk een tegenligger in een Mercedes die links door<br />
de bocht kwam en niet meer te ontwijken viel.<br />
De <strong>Spider</strong> total loss, oftewel de schade bedroeg Fl. 6000,-<br />
en de dagwaarde (5 jaar jong!) was maar 5000,-!<br />
Auto’s schreven hard af in die tijd, en vooral de gestaag<br />
roestende <strong>Fiat</strong>s... Mijn <strong>Spider</strong> was preventief zwaar geïnjecteerd<br />
met Dinitrol door de eerste eigenaar en dus nog<br />
puntgaaf. Om een lang verhaal nog langer te maken;<br />
het kostte mij een jaar om vooral kleine onderdeeltjes bij<br />
elkaar te sprokkelen om de reparatie te voltooien.<br />
In Californië was toen wel van alles te krijgen, daar<br />
zwermde het van de <strong>Spider</strong>s. Ik was bij een <strong>Fiat</strong>dealer op<br />
onderdelenjacht waar er maar liefst 12 nieuwe op aflevering<br />
aan de gelukkige eigenaars stonden te wachten.<br />
De tweede keer was een aantal jaren later.<br />
Op weg naar een meeting met een aantal <strong>Spider</strong>isti naar<br />
een evenement van de Duitse Club, hield de motor plotseling<br />
in tijdens het optrekken vanaf de rotonde in de<br />
A12 bij Velp, en de opgetrommelde Wegenwacht stelde<br />
vast dat er een zuiger “gesmolten” was!<br />
Pas vele maanden later, toen de motor al lang weer<br />
draaide met Mahle zuigers, begon ik mij te realiseren dat<br />
de schade waarschijnlijk kwam door Shell super benzine.<br />
Er was toen kortstondig een benzine op de markt die<br />
werd geadverteerd “met vlampuntversterkers”. Blijkbaar<br />
werd daardoor het verschijnsel “high speed knock” ver-<br />
Een horrorstory door Martin van der Velde<br />
31<br />
oorzaakt, ook bekend als pingelen, maar dan bij hoge<br />
toerentallen waardoor het niet hoorbaar is.<br />
Als ik toen de wijsheid had om Shell aan te klagen had<br />
ik mijn kosten misschien ruimschoots terug gehad.<br />
Die speciale benzine was immers schielijk weer van de<br />
markt verdwenen…<br />
Maar we dwalen erg af, ik begon over de betrouwbaarheid<br />
van mijn <strong>Spider</strong>, ook na de wintermaanden in een<br />
onverwarmde garage was starten niet echt een probleem.<br />
Even eerst de elektrische benzinepomp de vlotterkamer<br />
laten voldraaien, choke uit en presto: starten-lopen!<br />
Daarom was het onverwachts dat die bewuste woensdag<br />
na het probleemloos starten en rustig wegrijden, ruim 6<br />
kilometer van huis bij de rand van Amerongen de motor<br />
afsloeg op een recht stuk weg. Ik kon nog net de auto uit<br />
laten rollen tot op de parkeerstrook voor de dorpsplattegrond,<br />
en we doken eens onder de motorkap.<br />
De verbazing werd steeds groter, alles leek te werken:<br />
De startmotor tornde lustig rond, er was ontsteking,<br />
de carburateur sproeide benzine in het inlaatspruitstuk,<br />
maar geen plofje te horen bij ontelbare startpogingen.<br />
Door drukke bezigheden waren we nogal laat vertrokken<br />
en hadden onze spidervrienden in het hotel al verwittigd<br />
(om maar alvast een belgisch woord te gebruiken) dat het<br />
diner voor ons niet haalbaar zou zijn.<br />
Het werd nu al schemerig, (het was eind september dus)<br />
en zowaar na één uur onduidelijk getob onder de motorkap<br />
startte de <strong>Spider</strong> na bijna de laatste stuiptrekking van<br />
de accu! Het leek ons niet raadzaam met een dergelijk<br />
onduidelijke storing aan de auto een reis in het donker<br />
van enkele uren te maken, en we besloten maar thuis te<br />
gaan slapen en het Belgische front in te lichten dat we<br />
helaas een dagje later kwamen. Dus de motor liep weer<br />
als een zonnetje en we keerden om. In Leersum stopten<br />
we bij een brievenbus om nog een brief te posten, en<br />
zette ik de motor af. Dat had ik beter niet kunnen doen,<br />
het bleek onmogelijk om weer te starten…<br />
Op een boogscheut (ik werp niet graag stenen) afstand<br />
van onze parkeerplek woont een goede kennis, en zij was<br />
zo vriendelijk in haar auto Paul even thuis te brengen om<br />
zijn dagelijkse Ford op te halen als sleepauto voor de<br />
<strong>Spider</strong>. Dus na enige tijd kon de sleepkabel worden vastgemaakt,<br />
aan de trekhaak van de Ford en aan het solide<br />
trekoog, tevens bumpersteun van de onwillige <strong>Spider</strong>.<br />
Het parcours in Leersum, het dorp uit richting huis begon<br />
met een rotonde, en vlak daarna een verkeersdrempel in
advertentie<br />
HORSSEN<br />
28 33<br />
een bocht. Het was daar dat de sleepkabel wel erg slap<br />
begon te hangen doordat de trekkende auto nogal vaart<br />
verloor op de verkeersdrempel, en de (lichtere) <strong>Spider</strong> er<br />
vlotjes overheen hobbelde.<br />
Op dat moment ging mijn haar rechtovereind staan, ik<br />
zag Paul optrekken na de drempel, en de kabel hing heel<br />
erg slap… Ik zette mij figuurlijk schrap omdat ik verwachtte<br />
dat de nylon kabel door de schok zou breken,<br />
maar er gebeurde iets anders!<br />
Ik hoorde een krakend geluid, en wat meteen tot me<br />
doordrong was dat een brekende kabel heel anders<br />
klinkt… Ik ging vol op de klaxon hangen om Paul te<br />
laten stoppen en zag dat de kabel wel los was inmiddels,<br />
en hoorde een geluid van over de grond slepend metaal.<br />
Mijn ergste vermoeden klopte, de voorbumper was aan<br />
één kant losgescheurd van de auto en hing als een<br />
modern kunstobject geknikt op de grond, waar ik wel<br />
door heen kon zakken op dat moment…<br />
Ik aanvaarde het lot gelaten, het had geen zin iemand de<br />
schuld te geven, Paul voor het slepen, mijzelf voor het<br />
niet strak houden van de kabel òf de gemeente Leersum<br />
voor de verkeersdrempel.<br />
De boosdoener is <strong>Fiat</strong>, of meer nog Pininfarina door de<br />
foute constructie van de sleepogen onder de bumper.<br />
Als dit sterk genoeg zou zijn, was de kabel gebroken en<br />
verder geen grote schade ontstaan. In mijn 40-jarige<br />
ervaring met oude auto’s heb ik tientallen malen auto’s<br />
gesleept, waarbij soms een kabel brak, één keer wel een<br />
deukje in een grille veroorzakend.<br />
Met de moed der wanhoop werd de bumper maar helemaal<br />
gedemonteerd, en de kabel vastgemaakt aan een<br />
triangel van de wielophanging. De 5 kilometers naar huis<br />
gingen verder voorspoedig, maar enerverend, zo kort<br />
achter een andere auto zonder rembekrachtiging…<br />
De volgende morgen, (ik had desondanks goed geslapen),<br />
gingen Paul en ik de schade eens goed bekijken, en<br />
vooral waarom het was fout gegaan.<br />
Het vervelendste bleek dat het linkervoorscherm door het<br />
omzwikken van de bumper wat ontzet was, er zat een<br />
lichte golf in en een flauwe knik in de spatbordrand.<br />
Voor de rest zou er mee te rijden zijn, met de nummerplaat<br />
provisorisch bevestigd onder de grille.<br />
Het enige was het startprobleem dat nog opgelost moest<br />
worden. Enige uren verder waren we daar nog niet uit,<br />
33<br />
Speedy had er nog steeds geen zin in.<br />
Om toch nog van een leuk weekend te kunnen genieten<br />
besloten we tot plan B over te gaan, dus mijn <strong>124</strong> Coupé<br />
van ‘67 moest ons vervangend transport worden, wel<br />
jammer met een nazomer van 25 graden overdag!<br />
Het enige was dat de banden onder de Coupé wel mooie<br />
Michelins XAS zijn, maar ongeveer even oud als de<br />
auto. Ze zien er nog puntgaaf uit, na pas 32.000 km’s<br />
in 45 jaar, maar zijn wel knalhard, en niet helemaal<br />
vertrouwd op een lange rit naar de Ardennen.<br />
We besloten de <strong>Spider</strong>wielen onder de Coupé te zetten.<br />
Dus de stoelendans begon, met één goede garagekrik,<br />
wat as-steunen, twee auto’s en 8 wielen. Het was alweer<br />
bijna avond toen we eindelijk vertrokken, in België waren<br />
ze op de hoogte van onze late aankomst daar, en ze<br />
beloofden op ons te wachten. De reis ging tamelijk voorspoedig<br />
(bij 3 tankstations moeten stoppen voordat we<br />
een ouderwetse duplo-lamp voor een koplamp hadden<br />
gevonden), en we werden bijzonder hartelijk opgevangen<br />
door de op de veranda borrelende spidervrienden.<br />
Het verdere weekend was onovertroffen fantastisch.<br />
Elke dag een geweldige picknickluch in de blakerende<br />
zon, leuke landschappen en natuurlijk goed gezelschap.<br />
De <strong>Spider</strong> staat sinds die tijd voor straf in de hoek,<br />
ik heb er geen tijd voor gehad tot nog toe, en ‘s winters is<br />
het ook niet lekker sleutelen in de onverwarmde garage.<br />
Als ik de oplossing heb van het startprobleem laat ik het<br />
nog weten.<br />
Wat de sleepogen-annex-bumpersteunen onder de voorbumper<br />
betreft, tenminste van de oude europese uitvoering,<br />
de bevestiging ervan is zwaar onder de maat.<br />
Het is een solide beugel, maar die zit met twee dikke<br />
bouten aan een fragiel stukje plaatstaal vast!<br />
Een omgezet plaatje wat met enige puntlasjes aan een<br />
chassisbalk hangt… Bekijk de foto’s voor details.<br />
Moraal van dit verhaal:<br />
Gebruik NOOIT deze bumpersteunen om de auto<br />
aan te slepen!!!<br />
Hopelijk kan ik na plastische chirurgie mijn weer fraaie<br />
(<strong>Spider</strong>)neus laten zien op een volgende clubmeeting.<br />
Martin van der Velde<br />
Achteraanzicht van<br />
de bumper:<br />
De van buitenaf stevig<br />
uitziende trekbeugel.<br />
Het losgescheurde stukje<br />
plaatwerk.
ADVERTENCIONE<br />
PRIJS: Advertencione (kleine advertenties)<br />
zwart-wit/kleur, met of zonder foto: voor clubleden C 5,00 - voor niet leden C 10,00<br />
<strong>IN</strong>ZENDEN: per e-mail naar: duepostikopij@hotmail.com<br />
BETAL<strong>IN</strong>G: overmaken op girorekening 42140, t.n.v. <strong>Fiat</strong> <strong>124</strong> <strong>Sport</strong> <strong>Spider</strong> <strong>Register</strong> te Zevenbergen<br />
o.v.v. 'plaatsing advertentie'<br />
TE KOOP<br />
FIAT <strong>124</strong> SPIDER 2000 USA 1981<br />
Zwart<br />
Deze auto verdient beter, wie durft de<br />
uitdaging aan?<br />
De auto is nu bijna 4 jaar in mijn bezit<br />
en daarvoor is de carrosserie volledig<br />
gerestaureerd en overgespoten, 105.000<br />
kilometer op de teller staan, 2 liter<br />
motor.<br />
Kap nog in oorspronkelijke staat en zou vervangen moeten<br />
worden als je met nat weer wil rijden. Dat heb ik nooit<br />
gedaan en rij dan ook altijd met de kap naar beneden, ook<br />
in de winter! Maar regen, nattigheid of sneeuw heeft hij<br />
dan ook zelden gevoeld.<br />
Toch ging het mis. Ik had een mooie droge stalling in de<br />
buurt. Echter de eigenaar stopte ermee, gelukkig bood een<br />
kennis stalling aan bij zijn huis onder een nagenoeg afgesloten<br />
carport tot dat ik wat anders heb. Verder weg en niet zo<br />
mooi afgesloten als de vorige maar het is tenminste iets.<br />
Totdat op 5 januari een stevige storm een deel van schuur<br />
van zijn buurman de lucht in tilde en deels op mijn cabrio liet<br />
belanden… hevige storm, code oranje niemand dekt de schade.<br />
Er is een houten balk op het linkerachterspatbord gevallen,<br />
net op het tankkapje. De kofferklep heeft wat dutsen<br />
maar is volgens mij gemakkelijk te herstellen. Op voorspatbord<br />
een kras van 5 cm lang waar een dakplaat op is gevallen.<br />
Zie foto’s.<br />
Ik wilde de auto dit voorjaar verkopen omdat ik geen goede<br />
stalling kan vinden maar dit incident maakt het nu wel lastiger.<br />
Tenzij er een handige persoon is die er wel brood in ziet.<br />
Daarom: Wie wil goedkoop en stijlvol cabrio rijden want dat heb ik zeker en veel gedaan. De auto heeft<br />
altijd gestart ook na maanden stilstand en zonder de accu te verwijderen. Nooit pech gehad en jaarlijks<br />
zijn periodieke onderhoud gehad. Nota’s hiervan zijn nog in mijn bezit. De auto is niet perfect, kachel<br />
doet het niet maar ik rijd er zelfs in de winter mee met kap naar beneden. Muts op en handschoenen<br />
aan puurder autorijden dat dit bestaat niet!<br />
In de beige leren bekleding die nog origineel is zit één klein scheurtje in de stoel van de bestuurder en<br />
een scheur in de hoofdsteun van de bijrijder.<br />
Verder moet je een auto voelen en ruiken dus als je denkt dat je de stormschade kunt herstellen zou ik<br />
deze kans niet laten lopen.<br />
APK tot 04 juli 2013! Dus daar heb je voorlopig geen omkijken naar.<br />
Vraagprijs: Tja vind ik lastig. Maak een afspraak, kom kijken en doe een redelijk bod.<br />
Reacties: Stephan Tempel (Apeldoorn) Telefoon: 06-13766137 of 055-3668275<br />
E-mail: s.tempel@planet.nl<br />
34<br />
TE KOOP<br />
FIAT <strong>124</strong> 1.8 SPORT SPIDER US 1978 Beige<br />
In originele en prima staat verkerende amerikaanse<br />
spider. De beige lak zit er nog goed op!<br />
Heeft in Nederland altijd binnen gestaan en is<br />
goed onderhouden (eerst door Dick Baas en later<br />
door Harry Minekus).<br />
De leren stoelen zijn voorzien van schapen-<br />
TE KOOP<br />
FIAT-SPIDER <strong>124</strong> SPORT P<strong>IN</strong><strong>IN</strong>FAR<strong>IN</strong>A<br />
2000 CC CALIF. IMPORT<br />
Te koop wegens ziekte.<br />
Bouwjaar 1985. Motorisch prima, zeer goed<br />
onderhouden.<br />
Automaat, kleur groen.<br />
Extra rekje op de achterklep, met rieten koffer.<br />
TE KOOP<br />
vachten (koel in de zomer en lekker warm in de winter).<br />
Afdekhoes voor de softtop is aanwezig.<br />
APK tot oktober 2012. Vraagprijs € 7.250,-<br />
Reacties aan hvdkooij@caiway.nl of 06-21518844 (Hans).<br />
Ik heb een <strong>Spider</strong> 2000 (ex Californië) die behoorlijke aandacht behoeft, die ik haar niet<br />
kan geven. Kennen jullie iemand (hobbyist met tijd en ruimte) die deze van mij over kan<br />
nemen? Onderhoud laatste jaren gedaan door Harry Minekus, interieur en exterieur niet<br />
best, motorisch, mechanisch, onderstel goed.<br />
Ik hoop iemand mij en de jonge dame verder kan helpen.<br />
Maarten Nuyten - mmm@kpnplanet.nl<br />
Amersfoort<br />
Vraagprijs € 8000,-<br />
Info: A.Hemels, Tel 072/5067185<br />
EmaiL: tinehemels@quicknet.nl<br />
35
AAndAcht<br />
en zorg<br />
voor uw<br />
klAssieker<br />
OLDTIMERLAND<br />
CLASSIC CARS<br />
Onderhoud ~ Reparatie ~ Preparatie ~ Revisie<br />
033 453 15 70<br />
www.oldtimerland.nl ~ info@oldtimerland.nl<br />
Volg ons op Twitter #OldtimerlandNL<br />
Vind ons leuk op Facebook