In Harmonie met het Oneindige (PDF) - Spiritueel Ademen

zich meedraagt zich niet nestelen. Integendeel, als dit het geval is, stuurt het een afgezant die
wegkwijning, ziekte, kwalen en dood, zowel fysiek, spiritueel, als intellectueel, met zich
meedraagt. En de mens die een ander berooft van zijn vrije en ongebonden zoektocht naar de
waarheid, die een plaats inneemt als interpreteerder van de waarheid voor een ander, met de
intentie om in deze positie te willen blijven, eerder dan zich in te spannen om hem of haar
naar de plaats te leiden waar hij of zij, zijn of haar eigen interpreteerder kan zijn, moet gezien
worden als een dief en een rover. De schade die hij op die manier toebrengt is oneindig veel
groter, want hij brengt directe en positieve schade toe aan het eigen leven van diegene die hij
zo in zijn greep houdt.
Wie heeft ooit enig mens aangewezen, ongeacht wie hij moge zijn, als de behoeder, de
bewaker, de uitverkorene van Gods onbegrensde waarheid? Velen voelen zich geroepen en
worden zo leraren van de waarheid genoemd; maar de ware leraar zal nooit de plaats innemen
van de interpreteerder van de waarheid voor een ander. De ware leraar is diegene die poogt
om degene die hij onderwijst, tot de ware kennis te brengen van zichzelf en voorwaar van zijn
eigen innerlijke machten, zodat hij aldoende zijn eigen interpreteerder wordt. Alle anderen
zijn, in het algemeen gesproken, diegenen die voortgedreven worden door zuivere
persoonlijke motieven, zelfverheffing of voor persoonlijk gewin. En meer nog, hij die claimt
dat hij de alle waarheden en de enige waarheid in pacht heeft, is een fanaticus, een idioot of
een schurk.
In de Oosterse literatuur bestaat een fabel over een kikker. De kikker leefde in een
bron, en hij was nog nooit buiten deze bron geweest. Op een dag kwam er een kikker naar de
bron, die zelf in de zee woonde. Vanwege zijn interesse in alle dingen, ging hij de bron in.
“Wie ben je? Waar woon je? “zei de kikker van de bron. “Ik ben die en die en mijn thuis is de
zee.” “De zee? Wat is dat? Waar is dat?” “De zee is een heel groot volume water en niet zo
ver hiervandaan.” “Hoe groot is jou zee?” “Oh, heel groot.” “Zo groot als dit?” wijzend naar
een kleine steen die daar lag. “Oh, véél groter.” “Zo groot als dit dan?” wijzend op de plank
waarom ze beiden zaten. “Oh, véél groter.” “Hoeveel groter dan?” “Wel, de zee waarin ik
woon is groter dan jouw hele bron; daar zou je miljoenen van zulke bronnen als de jouwe van
kunnen maken.” “Onzin, allemaal onzin; je bent een bedrieger, een vervalser. M’n bron uit.
M’n bron uit. Ik wil niets te maken hebben met kikkers zoals jij.”
“Je zult de waarheid leren kennen en de waarheid zal je vrij maken,” is de belofte. Je
zult jezelf afsluiten voor de waarheid, je zult in je eigen vooropgestelde meningen leven, en je
eigen vooropgestelde meningen zullen gekken en idioten van jullie maken, zou een
toepasselijke verklaring zijn voor niet weinigen, en niet voor weinigen die trots zijn op
zichzelf vanwege hun superieure intellectuele verworvenheden. Idioterie is geblokkeerde
mentale groei. Jezelf afsluiten vanwege welke reden dan ook, voor de waarheid en daardoor
voor groei, brengt een bepaalt type dwaasheid met zich mee, hoewel het wellicht niet zo
genoemd wordt. En aan de andere kant heb je een ander type die geblokkeerde groei
veroorzaakt door alles voor zoete koek te slikken, zonder het voor zichzelf aan te tonen,
hoofdzakelijk vanwege het feit dat het van een bepaald persoon, een bepaald boek of een
bepaalde instelling komt. Dit wordt veroorzaakt doordat men altijd naar buiten kijkt in plaats
van trouw te blijven aan het innerlijke licht en dat zorgvuldig koesteren zodat het een steeds
helderder licht mag geven.
Met de moedige vertolker Walt Whitman, zouden we allemaal in staat moet zijn, te
zeggen –
“Vanaf dit moment, kies ik ervoor alle beperkingen en
ingebeelde voorstellingen los te laten,
Gaan, waar mij goeddunkt, mijn eigen meester zijnde, totaal en
43