In Harmonie met het Oneindige (PDF) - Spiritueel Ademen

eïnvloed. Met een kalme geest, geboren uit een hoger vertrouwen, kan hij voor zichzelf
beseffen, en tegen hen die minder sterk zijn zeggen –
“Liefdevolle vrienden! Wees wijs en droog
Droog elk tranend oog;
Wat je op de baar hebt achtergelaten
Is geen enkele traan waard;
Dit, een simpele zeeschelp, een
Waar de parel uit is.
De schelp was niets, laat het hier;
De parel – de ziel – was alles en is hier.”
En voor zover het het element van afscheiding betreft, beseft hij dat er voor de geest geen
enkele begrenzing bestaat, en dat geestelijke verbondenheid, of dat nu tussen twee personen in
het lichaam is of twee personen waarvan een in het lichaam en een uit het lichaam, binnen het
bereik van allen is. In de mate waarin het hogere geestelijke leven is gerealiseerd, kan er deze
hogere geestelijke verbondenheid zijn.
De zaken waar we ons voor open stellen, komen altijd naar ons toe. In de oude tijden
verwachtten mensen engelen te zien en ze zagen hen; maar er is geen enkele reden dat wij ze
nu niet zouden zien zoals zij ze toen zagen; geen enkele reden waarom ze naar hen kwamen
en met hen samen waren dan dat ze nu naar ons zouden kunnen komen en met ons samen zijn,
want de grote wetten die alle dingen besturen, zijn vandaag dezelfde als ze destijds waren. Als
engelen niet naar ons toe komen om ons bij te staan, is dat omdat we ze niet uitnodigen; dan is
dat omdat we de deur gesloten houden waar ze anders door naar binnen zouden komen.
In de mate waarin we gevuld zijn met deze Geest van Vrede, en we onszelf aldus
openen voor zijn instroom, zal het door ons heen stromen, zodat we het met ons meedragen,
waar we ook gaan. In de mate waarin we onszelf er aldus voor openen, worden we magneten
die vanuit alle bronnen vrede aantrekken; en in de mate dat we het aantrekken en het in
onszelf belichamen, zullen we in staat zijn om het door te geven aan anderen. We kunnen op
deze manier zulke volmaakte belichamingen van vrede worden, dat, waar we ook gaan, we
continue zegeningen uitstrooien. Een dag of twee geleden zag ik een vrouw de hand van een
man vastgrijpen ( zijn gezicht liet de innerlijk aanwezige God zien), zeggende, “Oh, het doet
me zo goed om U te zien. Ik was de afgelopen uren in zo’n staat van bezorgdheid en bijna
wanhopig, maar het feit alleen al dat ik U zag, heeft de last volledig weggerold.” Er zijn
mensen om ons heen die constant zegeningen en troost uitdelen, personen wiens
aanwezigheid alleen al verdriet in vreugde lijken te veranderen, angst in moed, wanhoop in
hoop, zwakheid in kracht.
Het is iemand die tot de realisatie is gekomen van zijn ware zelf, die deze kracht in
zich mee draagt en die dat uitstraalt waar hij ook gaat, ­ degene die, zoals we zeggen, zijn
centrum heeft gevonden. En in heel het grootse universum is er maar één centrum, ­ de
Oneindige Kracht die in en door alles werkt. Diegene die zijn centrum heeft gevonden, is
diegene die tot het besef is gekomen van zijn eenheid met deze Oneindige Kracht, diegene die
zichzelf erkent als een spiritueel wezen, want God is geest.
Zo is de man van kracht. Gecenterd in het Oneindige, heeft hij zich ook, bij wijze van
spreken, verbonden met ­ heeft hij zijn riemen vastgemaakt aan, de grote krachtcentrale van
het universum. Hij trekt continue kracht naar zichzelf toe vanuit alle bronnen. Want, aldus
gecenterd, bewust van zijn eigen kracht, zijn de gedachten die voortkomen uit zijn geest,
gedachten van kracht; en door de verdienste van de wet dat het gelijke, het gelijke aantrekt,
trekt hij door zijn eigen gedachten, continue vanuit alle hoeken de hulp aan van allen wiens
53