Onderweg 10 - Protestante Gemeente Bussum

VerVOlg VAn pAginA 3
mensen die willen luisteren en soms
zelf door het leven beschadigd zijn.
Waarom schrijf ik dit allemaal? U weet
toch wel dat er een stiltecentrum in de
Verlosserkerk is? Ja, nog wel. De faciliteiten
zijn er, een prachtige kerk en het
Voor de zoveelste maal gaat de bel. Aaf
Roskam (79; in september hoopt ze 80
te worden) loopt naar de voordeur van
haar appartement aan de Brinklaan.
“Kom erin!” De paraplu mag in de hal
blijven.
Haar man Jaap (80) schenkt nog maar
eens koffie in. Er zitten al aardig wat
mensen in hun woonkamer. Op het
suikerzakje op het schoteltje staat
‘Wilhelminakerk Bussum’. Net als de
koffie, de creamer en de koekjes is de
suiker afkomstig uit de Wilhelminakerk.
Het is marktdag, en normaal
gesproken is het dan inloop in de ontmoetingsruimte
van de kerk.
Marktkooplui komen er een plasje
doen, maar vooral kerkmensen ontmoeten
er elkaar. Voor een kopje koffie
en een praatje. De meesten komen er al
jaren. Iedereen kan binnenlopen, in de
praktijk zijn het vooral kerkmensen. En
niet alleen van de Wilhelminakerk,
maar ook uit andere wijken.
Waarschijnlijk, zegt Jaap Roskam, terwijl
hij de schaal met koekjes onder de
aandacht brengt van weer een nieuwe
bezoeker, is dat ooit ontstaan doordat
mensen even hun boodschappentas
veilig wilden wegzetten als ze van de
markt afkwamen. De kerk kenden ze,
de koster kenden ze, een kopje koffie
was zo ingeschonken en het was gezelligheid
troef.
Alleen gedurende de zomervakantie
stuitten ze op een dichte deur, als het
kosterspaar Piet en Elly Vos op vakantie
is. Dat vonden Jaap en Aaf Roskam
4 • Bussum O n derweg • Breed
is er stil, een mogelijkheid om je te
uiten. Een kaarsje op te steken. Om
zomaar even stil te zijn. Koffie en een
gesprek als je dit wil.
Maar helaas, er dreigt een tekort aan
vrijwilligers die mee willen helpen het
stiltecentrum in stand te houden. Eén
maar niks. Daarom besloten ze een jaar
of vijf geleden de deur van hun eigen
woning open te zetten voor de koffieleuten
van de markt. Jaap en Aaf kennen
iedereen, en iedereen kent Jaap en
Aaf. Jaap Roskam, gepensioneerd
accountant, komt al veertig jaar bij de
winkeliers aan de Landstraat voor de
zegeltjesactie, zijn vrouw stond in de
winkel van haar vader, juwelier/opticien
Mol.
Twee weken voordat het kosterspaar op
vakantie gaat, leggen Jaap en Aaf briefjes
neer in de kerk dat het koffiedrinken
tijdens marktdagen gewoon doorgaat
– nu bij hen thuis. Gelukkig
hebben ze een ruime woonkamer en
een grote tafel. Er wordt opnieuw
gebeld. “Is Coby er niet? Ah, als je het
over de duvel hebt…”
Iedereen kent elkaar. Een van de bezoekers
vertelt over zijn aanstaande vakan-
keer in de maand een paar uur, je inzetten
om als kerk zichtbaar te zijn. Om
slechts één aspect van een gastvrije
gemeente helpen waar te maken.
Wilt u meer weten? Bel of mail naar
Arie Vijn tel. 035 6915881, e-mail :
avijn@vijn.nl
De koffie smaakt net zo goed bij Jaap en Aaf
Elke marktdag loopt de ontmoetingsruimte
van de Wilhelminakerk vol.
Marktbezoekers ontmoeten elkaar
voor een praatje en de koster schenkt
een kopje koffie. En als de kerk dicht
is? Dan zwaait de deur open bij Jaap
en Aaf Roskam, een paar honderd
meter verderop. Bussum Onderweg
drinkt een kopje mee.
tie. Zijn vrouw begint wat vergeetachtig
te worden, maar gelukkig kunnen ze
toch samen op reis. Een bezoekster
heeft twee kleinkinderen meegenomen,
die tegenwoordig in Limburg wonen
maar toch vaak bij oma komen.
“Er is toch een klein beetje drempelvrees”,
zegt Jaap. “In de Wilhelminakerk
komen wat meer mensen. Maar het zijn
er genoeg hoor. Vorige week hadden we
er 23.”
“Het begint zo tegen half elf”, zegt Aaf,
die nu eindelijk tijd heeft rustig te gaan
zitten. Ze lacht. “Maar om twaalf uur
wil ik ze weer weg hebben hoor.”
Het wordt wat later dan twaalf uur,
maar dan zwaait ze de laatste bezoeker
uit. Voor de laatste keer: het zit weer op
voor een jaar. Piet en Elly zijn weer
terug, iedereen kan weer terecht in de
Wilhelminakerk.
Tekst en foto’s Martin Rep