'Ook met Stork gaat - Twentevisie

Joep van den
Nieuwenhuyzen
is nog maar
zelden in
Nederland.
Hij heeft (met
RDM-Holding)
tegenwoordig
bedrijven over
de hele wereld.
10
Twentevisie. 10/2002
‘Ook met Stork gaat
“Nederland gaat naar de donder. Nederland moet als de gesmeerde bliksem
investeren in industrie. Want een gezonde economie draait op drie
pijlers, op handel, dienstverlening én industrie,” hield Joep A.J. van den
Nieuwenhuyzen (47) onlangs een paar honderd directeuren/grootaandeelhouders
van het Nederlandse bedrijfsleven voor tijdens een besloten
bijeenkomst in Zwolle. Van den Nieuwenhuyzen was in de jaren tachtig
de wonderboy, de ideale schoonzoon met de immer aanwezige lach en
volgens erg veel vrouwen hele mooie ogen. Hij werd verketterd na de
HCS-affaire, waarvan hij inmiddels (tot aan de hoogste rechter) is vrijgesproken.
Hij herhaalt zijn kunstje van opkopen van verliesgevende
bedrijven (nu vanaf Curaçao) onder de naam RDM-Holding. Volgens
Quote succesvol, want de redactie noteert hem voor 90 miljoen euro.
(door Jan Medendorp)

Topondernemers hangen aan de lippen van voormalige ‘wonderboy’ Joep:
het de verkeerde kant op’
Begin jaren negentig was Van den
Nieuwenhuyzen te gast in Enschede bij
het programma Memphis van Radio
Oost (dankzij de vroegere Twentevisiehoofdredacteur
Gerben Kuitert). Hij
beloofde toen ooit terug te komen. “Dat
lukt echt niet. Het spijt me. Ik reis
tegenwoordig ontzettend veel, ik ben
een week in de maand in China en
Azië, een week in Europa, een week in
Amerika en een week in Zuid-Amerika,
Curaçao, Aruba. Op die plaatsen zitten
mijn bedrijven. Daar vindt de productie
plaats. Daar zitten mijn klanten die zorgen
dat de producten worden afgezet.
Enschede past niet in dat schema.”
Holec Holland
In 1983 kocht Joep van den Nieuwenhuyzen
zijn eerste bedrijf: Machinefabriek
Stramproy. Het bedrijf bestaat
niet meer. “Ik ben eigenaar geweest van
118 bedrijven, 115 daarvan bestaan nog
steeds. Ik volg die bedrijven nog steeds,
praat met mensen uit die ondernemingen,
want die bedrijven heb ik ooit
gekocht op een kritisch moment in hun
bestaan. Ik wil weten hoe het met die
bedrijven gaat, hun strategie en hun
positie. Ja natuurlijk weet ik van de
problemen van Holec Holland. Ik heb
nu geen interesse om het bedrijf over te
nemen, want wij leveren als RDM-
Holding complete systemen, voertuigen,
helikopters, vaartuigen. We zijn
juist uit de componentenbouw gestapt
omdat we de totale systeemverantwoordelijkheid
willen hebben. Holec
Holland past dus minder in onze strategie
dan vroeger bij Begemann.”
De vroegere Holec-directeur Peter
Dènis kan het bloed wel drinken van
Van den Nieuwenhuyzen. “Ik was niet
enthousiast over de wijze waarop Holec
vanuit Begemann werd begeleid.” Later
kwamen ze elkaar nog een keer tegen
toen Van den Nieuwenhuyzen zich bij
De Schelde meldde, waar Dènis als
interim-manager werkte. “Ik heb gezegd:
‘de dag dat jullie met hem in zee
gaan, ben ik weg’.”
Van den Nieuwenhuyzen zit bij overleg
waarbij ook vertegenwoordigers van
Thales zitten. Waar Thales een hele
ploeg specialisten meeneemt, doet Van
den Nieuwenhuyzen het bijna alleen.
“Hij werkt heel sterk op gevoel, op routine
en inzicht,” aldus een van hen.
Joep en Jeroen
Begemann was een beursgenoteerd
bedrijf dat voortdurend in het nieuws
stond. Joep werd vereerd, niet alleen
door banken en beleggers, maar zelfs
door werknemers en bonden. Van den
Nieuwenhuyzen pakte de zaken slim
aan, hij kreeg hopeloos verliesgevende
bedrijven voor niets aangeboden en met
financiële deals gebruikte hij het aandeel
Begemann dat tot een recordhoogte
steeg van 191 gulden. De overname
van automatiseringsbedrijf HCS luidde
de ondergang van Begemann en hemzelf
in. Ineens waren Begemann en Joep
‘Wij moeten
de kennis hebben
en uitbreiden’
besmet. De banken dwongen hem
bedrijven (zoals Holec) te verkopen
omdat de Begemann-aandelen (als
onderpand gegeven) in waarde begonnen
te dalen. Joep stapte uit Begemann,
nam een paar bedrijven (zoals RDM)
mee voor 50 miljoen gulden en verhuisde
naar het verste deel van
Nederland om opnieuw te beginnen.
Broer Jeroen besloot niet veel later tot
uitverkoop. Inmiddels heeft Begemann
alleen nog een aandeel in het beursgenoteerde
Nederlandse computerbedrijf
Tulip. “Ik ben nu bezig met de bedrijven
zelf, terwijl ik vroeger het grootste
deel van mijn tijd kwijt was aan analisten,
beleggers en journalisten. Ik kan je
zeggen: dat bevalt me uitstekend.”
Droom
Joep van den Niewenhuyzen had twintig
jaar geleden een droom: hij wilde de
kwakkelende Nederlandse industrie
(zoals DAF, Fokker, Hoogovens, RDM)
onderbrengen (via uitruil van aande-
len) in één groot Nederlands concern.
“We moeten er alles aan doen om de
industriële sector in Nederland in
stand te houden. Als we de kennis en
‘Als minister van EZ
had ik mijn filosofie in
praktijk willen brengen’
kunde bundelen van de technische universiteiten,
van de kenniscentra en van
de industrie, dan ben ik ervan overtuigd
dat we onze kennisvoorsprong
uitbouwen. Dat lukt het beste met één
industriële holding die voldoende
cashflow genereert om te blijven investeren
in voortdurende productontwikkeling
en hogere kennis. Als we dat
niet doen dan is de industrie gedoemd
te verdwijnen. Met Fokker en DAF hebben
we de voorbeelden gezien. Ook met
Hoogovens en Stork gaat het de verkeerde
kant op.”
Minister Joep
“Wij moeten in Nederland de kennis
houden van complete systemen, complete
producten, de eindverantwoordelijkheid
voor de industriële ontwikkeling.
Dus niet alleen componenten.
Componenten bouwen kan iedereen
over de hele wereld en veel goedkoper.
Wij moeten blijven ontwikkelen en
kennis opbouwen. Een deel van de productie
kunnen we uitbesteden aan lagelonenlanden,
maar wij moeten de kennis
hebben en uitbreiden. Ik heb bedrijven
in Azië en ik ben onder de indruk
hoe snel een land als China vooruitgang
boekt. Het duurt niet lang meer of
die landen staan op hetzelfde niveau
als wij.”
Volgens Van den Nieuwenhuyzen is
er na Koos Andriessen geen minister
van Economische Zaken geweest met
een goede industriepolitiek. “Jorritsma
en ook Wijers misten dat.” En daarom
stelde hij zich kandidaat als minister
namens de LPF. “Dan had ik mijn filosofie
in praktijk willen brengen.” ■
11
Twentevisie. 10/2002