Waarom eten honden poep? - Schwering Communicatie

2
Cindy Schwering
Assistent • zomer 2007
Voorlopige resultaten onderzoek
Waarom eten
honden poep?
coprofagie onder honden
Dat sommige honden poep eten,
is algemeen bekend. Maar
waaróm doen ze dit? Waar komt
dit ongewenste gedrag vandaan?
Het departement Dierwetenschappen
van de Wageningen
Universiteit startte twee jaar
geleden een onderzoek naar het
eten van poep (coprofagie)
onder honden. ´Om probleemgedrag
succesvol op te lossen,
moet je eerst weten wat mogelijke
oorzaken kunnen zijn´, stelt
onderzoekster en ethologe Joanne
van der Borg.
´Honden kunnen om verschillende
redenen poep eten. Toch zie
je dat veel deskundigen geneigd
zijn om direct oplossingen aan
te dragen, zonder eerst een
diagnose te stellen. Ik pleit voor
een diagnosegerichte aanpak;
eerst achterhalen wat de oorzaak
van het gedrag is en vervolgens
dáár de oplossing bij zoeken.´
Omvangrijke
onderzoeksgroep
Maar liefst 2.690 hondeneigenaren
hebben gehoor gegeven aan
de oproep in diverse kynologische
magazines en websites
om de vragenlijst in te vullen.
´Een grote onderzoeksgroep is
belangrijk voor de representativiteit
van de onderzoeksuitkomsten
- vooral bij probleemgedrag
waarover bijna niets bekend
is en dat ook nog eens in verschillende
vormen voorkomt.
We hebben daarom net zolang
gewacht met het verwerken

van de uitkomsten en analyseren
hiervan tot we tevreden waren
over de omvang van de onderzoeksgroep´,
aldus Van der Borg.
Hoewel aanvullend onderzoek
nodig is om tot de kern van het
probleemgedrag van de drie
verschillende vormen van coprofagie
door te dringen, laten de
eerste onderzoeksuitkomsten al
een aantal interessante resultaten
zien.
´Wat ik één van de meest waardevolle
resultaten vind, is dat
duidelijk geworden is dat het om
verschillende soorten poepeters
gaat en dat de overeenkomsten
tussen de honden binnen
dezelfde groep groot zijn.
Het lijkt er dus op dat er verschillende
oorzaken en risicofactoren
ten grondslag liggen
aan de verschillende vormen van
coprofagie.´
Coprofagie onder
jonge honden
Het onderzoek heeft ook duidelijk
gemaakt dat coprofagie vaker
voorkomt onder jonge honden.
Is daar een verklaring voor
gevonden? ´Nog niet, hiervoor
is meer onderzoek nodig.
Op basis van dit onderzoek
kun je wel voorzichtig stellen
dat coprofagie - en dan met
name autocoprofagie - vaker
voorkomt onder jonge honden
dan onder oudere. Je moet
natuurlijk niet vergeten dat
pups altijd alles in hun bek
nemen, dat is hun manier van
de wereld ontdekken. Mijn
advies is altijd: zorg ervoor dat
je pup niet de kans krijgt om zijn
poep op te eten. Heeft hij zijn
behoefte gedaan, leidt hem af
en loop meteen door. Loop
desnoods later maar terug
om zijn behoefte netjes op te
ruimen. Het is zo belangrijk
dat een pup niet de kans
krijgt om dit gedrag te ontwikkelen,
want eenmaal aangeleerd…´
Het onderzoek heeft ook duidelijk gemaakt dat
coprofagie vaker voorkomt onder jonge honden
Het eten van poep van andere dierensoorten blijkt
de meest voorkomende vorm van coprofagie
In het onderzoek is onderscheid gemaakt in drie vormen van
coprofagie:
Autocoprofagie: honden die hun eigen poep eten
Allocoprofagie: honden die poep van andere honden eten
Interspecifieke coprofagie: honden die poep eten van andere
diersoorten (bijvoorbeeld poep van paarden, katten of konijnen).
Opvallend is dat slechts een kleine groep van de onderzoeksgroep
(165 van de 2.690 honden) helemaal geen poep eet. Er
wordt rekening mee gehouden dat dit komt doordat juist baasjes
van poepetende honden zich betrokken voelen bij dit onderwerp
en dus gehoor hebben gegeven aan de oproep om de vragenlijst
in te vullen.
Bijna de helft van de poepetende honden laat slechts één vorm
van coprofagie zien, waarvan het eten van poep van andere diersoorten
met 85% duidelijk de meest voorkomende vorm is,
gevolgd door 9% die alleen poep van andere honden eet en 6%
die alleen zijn eigen poep eet. Ongeveer een derde van alle honden
vertoont een combinatie van twee vormen, waarvan de combinatie
van het eten van poep van andere diersoorten en het
eten van poep van andere honden het meest voorkomt (27,8%).
Er is slechts een kleine groep (11,6%) die alle drie vormen vertoont.
Lichamelijke oorzaken
Hoewel coprofagie meestal
direct als probleemgedrag wordt
bestempeld, blijkt in de praktijk
dat in een enkel geval het
gedrag een lichamelijke oorzaak
heeft. ´Daarom vind ik het zo
belangrijk dat er eerst een goede
diagnose wordt gesteld´, bena-
drukt Van der Borg nogmaals.
´Zo ken ik een voorbeeld van
een Dalmatiër die poep van
andere honden at. Nadat hij
door een dierenarts was onderzocht
en ontdekt was dat hij
problemen had aan zijn alvleesklier
en de hond hiervoor werd
behandeld, hield hij op met het
eten van hondenpoep. We moeten
hier nog verder onderzoek
naar doen, maar het lijkt alsof
er een relatie bestaat tussen
lever- en alvleesklierproblemen
en coprofagie. Behalve lever- en
alvleesklierproblemen lijkt een
tekort aan thiamine - ofwel vitamine
B1 - ook een aanleiding
voor honden te zijn om poep te
gaan eten. Dat heeft onderzoek
onder een groep Beagles in
Amerika jaren gelden al aangetoond.
In het vervolgtraject van
dit onderzoek willen we verder
onderzoeken doen naar de
Assistent • zomer 2007 3

Risicofactoren
Uit de voorlopige onderzoeksresultaten valt op
te maken dat er een aantal factoren* zijn die
een verhoogd risico geven op het vertonen
van één of meerdere vormen van coprofagie.
Leeftijd: van de honden die alleen hun eigen
poep opeten, blijkt meer dan de helft jonger
dan 1 jaar te zijn. Dit aandeel is bij de andere
twee vormen slechts 15%;
3 maaltijden per dag: het krijgen van 3 maaltijden
per dag lijkt ook een risicofactor te
zijn die aanduidt dat het eten van eigen
poep vooral onder jonge honden voorkomt;
Geslacht: binnen de onderzoeksgroep komt
het eten van poep vaker voor onder teven
dan onder reuen;
Chronische stress: het eten van eigen poep
lijkt vaker voor te komen onder honden die
lijden aan chronische stress;
relatie tussen lichamelijke afwijkingen
en coprofagie.´
Vervolgonderzoek
In september van dit jaar krijgt
dit onderzoek waarschijnlijk zijn
vervolg. ´We willen nu dezelfde
enquête uitzetten onder eigenaren
van spaniëls, retrievers en
waterhonden om te onderzoeken
of er aanwijzingen zijn voor een
erfelijke aanleg die ervoor zorgt
dat juist onder deze rassen
coprofagie vaker voorkomt dan
bij andere rassen. Maar we gaan
4
Assistent • zomer 2007
ook verder onderzoeken of er
tussen de risicofactoren - zoals
chronische stress of gecastreerd
zijn - een interactie bestaat.
Mogelijk hebben de factoren een
relatie met elkaar.´
´Ik werk al jaren met honden en
weet dat coprofagie veel voorkomt.
Ik vind het daarom
belangrijk dat hier voldoende
kennis over beschikbaar is zodat
dierenartsen en therapeuten een
juiste therapie kunnen inzetten.
Af en toe worden er zelfs blin-
Eetgedrag: honden die gecastreerd zijn lijken
vaker poep van andere honden te eten (eerder
onderzoek heeft aangetoond dat deze
honden meer honger hebben), maar ook
honden met een gulzige eetstijl, honden die
etensresten of afval en/of oneetbare voorwerpen
eten, lijken vaker poep van andere
honden te eten;
Ras: opvallend is dat honden uit de FCI
groep 8 (spaniëls, retrievers en waterhonden)
relatief vaker poep eten van ander honden
dan overige rassen en stamboomloze honden.
Hier wordt nog verder onderzoek naar
gedaan.
* Bij het achterhalen van de risicofactoren is
alleen gekeken naar de groep honden die uitsluitend
één vorm van coprofagie vertoont.
dengeleidehonden afgekeurd
omdat ze een vorm van coprofagie
vertonen. Dat is toch vreselijk
zonde?´
Deelnemen aan het
onderzoek?
Op www.dierenwetenschappen.nl
is de enquête
geopend voor uitsluitend
hondeneigenaren van spaniëls,
retrievers en waterhonden.