Koppelkracht Maastricht - Trajekt

• Bas: “Ik wilde niet alleen maar geld storten voor een goed doel, maar rechtstreeks betrokken zijn bij iemands ontwikkeling
en persoonlijk contact hebben. Ik ging dus actief op zoek naar een instantie die dat mogelijk maakte. Hoorde op de radio iets
over het Oranjefonds, bezocht de website en kwam zo terecht bij Koppelkracht. Ik was meteen enthousiast. Voordat ik als
mentor aan de slag kon, volgde ik een korte cursus en daarna was ik klaar voor de match met een mentee.” • Erwin: “Ik zat in
groep 8 van de basisschool en er kwam iemand iets vertellen over Koppelkracht. We kregen een formulier mee en dat heb ik
meteen ingevuld. Ik vond het een heel goed idee om een coach te hebben. Een tijdje daarna heb ik Bas ontmoet.” • Bas: “Ja,
het ging heel snel. Een maand na mijn aanmelding hadden ze al een geschikte mentee voor mij gevonden. Ik ontmoette Erwin
voor het eerst samen met zijn vader tijdens een avond op zijn school. Daar werden alle mentees aan hun Koppelkrachtmentor
voorgesteld. We hadden meteen een klik, hè Erwin? Maar dat komt ook door onze gezamenlijke belangstelling.” • Erwin: “Ja,
ik wil architect worden, net als Bas. Hij kan mij dan ook vertellen welk profiel ik moet volgen en naar welke opleidingen ik
kan gaan. Hij neemt me ook af en toe mee en dan gaan we interessante gebouwen bekijken. We stonden een keertje samen
voor het Kruisherenhotel in Maastricht en toen zei de piccolo dat we naar binnen mochten. Dat was zó mooi, echt vet!” •
Bas: “We doen verschillende dingen samen. Soms praten we gewoon, een andere keer help ik hem met huiswerk. Erwin haalt
voor sommige vakken betere punten omdat we er op een andere manier mee bezig zijn. Hij had bijvoorbeeld een slecht punt
voor geschiedenis en toen heb ik hem meegenomen naar het Gallo­Romeins museum in Tongeren. Daar hebben we zelfs nog
mogen meedoen aan een opgraving. Daarna gingen zijn cijfers voor geschiedenis omhoog. Dat is het kleine stukje extra dat ik
Erwin kan bieden.” • Erwin: “Als me iets dwarszit, kan ik er met Bas over praten. Dat is gemakkelijker dan met je eigen familie
of leraren. Maar ook gewoon gezellig. We hebben heel vaak lol samen.” • Bas: “In het begin was het een beetje aftasten.
Erwin was 11 toen ik hem leerde kennen en je komt dan als wildvreemde in een familie terecht. Je moet dan het vertrouwen
van je mentee winnen, maar ook van zijn ouders. Gelukkig heeft Erwin een heel warme familie en konden we het al heel
snel goed met elkaar vinden. Het wordt alleen maar leuker. We hebben ons Koppelkrachtcontract dan ook met een half jaar
verlengd.” • Erwin: “Bas en ik zijn allebei een beetje chaotisch, dus dat past goed bij elkaar. Soms zien we elkaar een aantal
uren achter elkaar, bijv. als we een museum bezoeken, en dan weer een paar weken niet. Maar ik kan Bas altijd bellen als ik
een vraag heb.” • Bas: “Ik ben trots op Erwin, het gaat goed op school en hij heeft een heel brede belangstelling. Ik krijg van
Erwin heel veel positieve en plezierige input. Vind het bijzonder interessant om te zien hoe hij dingen beleeft, bijvoorbeeld in
een museum. Die frisse kijk op dingen. Ik krijg er, zelfs na een lange werkdag, energie van. Als dat niet zo was, waren we er
allang mee gestopt. Onze combinatie is zonder meer een succesverhaal: Erwin is nu nog beter op school en hij leert veel over
zijn toekomstige vak. We worden er allebei wijzer van. En we respecteren elkaar. Wat wil je nog meer?” •
14
“Onze combinatie is zonder
meer een succesverhaal.”
Bas Vrehen | 29, interieurarchitect
Erwin Swampillai | 13, klas 2, atheneum
15