V@st & Zeker - Christelijke Jeugdkampen

V@st&Zeker 2 1

Hallo digitale leden van V@st&Zeker!
Wat ontzettend leuk dat jij je hebt opgegeven voor
V@st&Zeker digitaal! Als redactie zijn we enorm blij
met jouw aanmelding! Op het beeldscherm voor je,
of als je de V&Z per post ontvangt op papier, zie je
het tweede nummer van V@st&Zeker digitaal. Het
kerstnummer…. Benieuwd wat er allemaal in staat?
Lees gauw verder…
Maar eerst even dit..
Je hebt je opgegeven voor V@st&Zeker digitaal en dat betekent dat je ons
blad leuk vindt. Toch? Wij zijn eigenlijk wel benieuwd hóe leuk je het vindt.. En
misschien heb je wel tips om het nog leuker te maken of ideeën voor het
volgende nummer. Laat het ons weten!
Mail je reactie naar: eindredactie@vastenzeker.net
Omdat je ons blad zo leuk vindt, zijn er vast nog wel mensen in je omgeving, in
je familie of op school, die V&Z digitaal ook erg leuk zouden vinden. Misschien
kennen ze V&Z digitaal al, maar hebben ze zich nog niet opgegeven. Of
misschien weten ze nog helemaal niets van V@st&Zeker digitaal. Nou, laat ze
dit blad maar lezen en vraag of ze zich willen aanmelden.
Opgeven gaat als volgt: Als je een emailadres hebt, ga dan naar de website
www.christelijkejeugdkampen.nl. Klik op nieuws. Klik vervolgens op de link
'V@st&Zeker digitaal' en vul je gegevens in op de aanmeldpagina.
Als je geen emailadres hebt en je wilt V@st&Zeker digitaal toch graag (per
post) blijven ontvangen, kun je dat aan ons laten weten. Gebruik hiervoor de
antwoordkaart achterin dit blad.
Nogmaals, V@st&Zeker digitaal is gratis, voor iedereen!
Dat was het. Ga maar gauw verder lezen!
De redactie van V@st&Zeker digitaal wenst jullie alvast een heel fijne
kerstvakantie toe, gezegende kerstdagen en Gods zegen voor 2006!
Namens de redactie,
Geertine Huisbrink
V@st&Zeker 2 2

Kampherinneringen
Dit keer zijn er weer twee leuke kampherinneringen binnengekomen. Van een
joffer en van een kappie. Ja, zij lezen ook dit super gave blad. Maar we
zouden het ook ontzettend leuk vinden als jullie zelf een herinnering via de mail
naar ons opsturen. Je hebt toch wel zeker ìets leuks meegemaakt? Of was de
kampweek zo verschrikkelijk? Vast niet, want anders lees je nu niet dit blad. Dus
de volgende keer reken ik erop dat jullie allemaal een leuke herinnering sturen
naar daviddamminga@vastenzeker.net . Je mag je naam erbij schrijven maar
dat hoeft niet. En wie weet, krijg je nog een leuke verrassing!!
De herinnering van een joffer
“Wij willen eten!” Het
hongergeroep van 69 meisjes vult
de witte tent. Het is tijd voor de
warme middagmaaltijd en de
kokkies hebben hun uiterste best
gedaan om een heerlijke maaltijd
klaar te maken. Vanuit één hoek
echter komt een heel ander geluid
dan het geluid dat de rest van de
tent maakt. Het is tent 3… en dat
zijn geen meisjes, dat zijn dieren!
Plotseling zitten er apen, geiten,
schapen, koeien, paarden, kippen,
hanen, ezels, olifanten, leeuwen,
honden, katten en muizen in de
tent. Het is een lawaai van jewelste.
Arme joffers, ze krijgen vast
hoofdpijn van al het lawaai. Joffer
Anke besluit dat ze een ander
geluid wil horen en probeert samen
met joffer Charissa de dierentuin de
tent uit te werken en de meisjes
weer terug te krijgen. Maar de
dieren laten zich niet zomaar
verjagen! Ze verzetten zich met nog
meer geluid. Gelukkig… als ze
horen dat ze mogen zingen
verdwijnen de dieren en komen
niet meer terug. En liederen tot eer
van de Heere Jezus vullen de tent
en de joffers halen opgelucht
adem.
V@st&Zeker 2 3

De slang en het varkentje
Ja, die laatste kampweek was me
er een. Zo’n week heb ik nog nooit
meegemaakt. Vorig jaar hadden
we last van wespen en werden we
midden in het bos door de wespen
aangevallen. We hadden per
ongeluk een stoel op hun nest laten
vallen. Ja, dat was vervelend en vooral pijnlijk. Maar dit jaar….. Je gelooft het
gewoon niet.
We hadden op het heideterrein een smokkelspel. Maar voordat je op het
heideterrein bent, moet je er eerst naartoe lopen. Dus wij (kappies) liepen
samen met de jongens door het bos en opeens was er een en orm geroep en
geschreeuw.
“Pas op”!
“Kijk uit joh, die is vet
gevaarlijk”
“Kappie, kappie een slang!
Kappie een slang!”
“Is die giftig?”
En inderdaad daar lag tussen
twee modderplassen in een
joekel van een super giftige
adder! Zo’n grote adder had
ik nog nooit gezien. Wat je wel
niet meemaakt als je kappie
bent! Ja, en dan moet je ook
nog die jongens bij die adder vandaan zien te krijgen. Nou ja, uiteindelijk is
dat dan toch gelukt. Maar wat denk je? Kom je terug op het kamp hangt
daar een biggetje aan het spit, boven het vuur. Gelukkig wel van de slager,
want er was een kappie (ik zal geen namen noemen) die de jongens wilde
laten geloven dat de kampvader het biggetje gevangen had! Het gevolg
was dat de helft het biggetje niet lustte. Maar leuk was het wel!!
V@st&Zeker 2 4

Een groot verdriet…
Elk jaar als Elkana naar de tempel
ging, was het weer hetzelfde: De
kinderen van Peninna waren blij
met de cadeau’s die ze van hun
vader Elkana kregen. Maar
Hanna, Elkana’s tweede vrouw,
was verdrietig. Terwijl zij nog wel
het grootste cadeau kreeg! Maar
ze had geen kinderen. En dat
deed haar zo’n pijn. En om het
nog erger te maken, plaagde
Peninna haar daar ook nog mee.
Elk jaar weer opnieuw. Daarom
huilde Hanna en wilde ze niet
eten. Elkana begreep haar niet.
‘Waarom ben je zo verdrietig?’
vroeg hij. ‘Je hebt mij toch? Ben
ik niet beter dan 10 zonen?’ Toen
stond Hanna op en ging naar de
tempel. Ze had zo’n enorm
verdriet! En niemand
begreep haar. Alleen de
Heere kon haar
begrijpen. Daarom bad
ze tot Hem en huilde erg.
Ze zei: ‘Heere, als U mij
een zoon wilt geven, dan
zal hij U zijn hele leven
dienen.’ Plotseling schrok
ze van de stem van de
priester Eli. ‘Zeg dronken vrouw,
wil je wel snel uit de tempel gaan
en je roes uit gaan slapen!’ Eli
had alleen de lippen van Hanna
zien bewegen en haar niet horen
praten. Daarom dacht hij dat ze
dronken was. ‘Nee meneer, ik
ben niet dronken,’ zei Hanna.
‘echt niet. Ik heb alleen mijn hart
uitgestort
voor de
Heere.’ ‘Dan
is het goed,’
zei Eli. ‘Ga
heen in
vrede. Je zult krijgen waar je voor
gebeden hebt.’ Opgelucht ging
Hanna weg. Ze wist: Nu zal de
Heere ervoor zorgen.
En inderdaad, na een tijdje kreeg
Hanna een zoon. Ze noemde
hem Samuël. Dat betekent: Ik
heb hem van de Heere gebeden.
Een paar jaar later bracht Hanna
de kleine Samuël naar de tempel.
Ze had haar zoon aan de Heere
beloofd en daarom zou hij
in de tempel blijven. Toen
zong Hanna een lofzang
voor God.
Herken je jezelf wel in
Hanna? Ben je ook zo
verdrietig? Is er niemand
die je begrijpt? Zelfs
degenen niet van wie je
het meeste houdt (je ouders,
vriend(in), broer, zus)? Word je
misschien zelfs wel geplaagd? Of
heel erg gepest? Doe dan
hetzelfde als Hanna: Vertel alles
aan de Heere. Hij kan je
V@st&Zeker 2 5

egrijpen. Hij luistert naar je. Hij
troost je. En Hij helpt je. Al is je
probleem misschien niet opgelost,
het lucht wel op als je alles aan
de Heere vertelt. En ook al zie je
het niet: Hij helpt echt! Probeer
het maar. En vergeet dan later
ook niet, net zoals Hanna, om
Hem te danken voor Zijn hulp.
Lees maar eens Psalm 121. In vers
2 staat:
‘Mijn hulp is van de Heere, Die
hemel en aarde gemaakt heeft.’
Zoek dit verhaal ook maar eens in
je bijbeltje op. Het staat in 1
Samuël 1 en 2.
…even ter herinnering de data
van de kampen in 2006!
Kamp 1 Meisjes 10 t/m 12 jr 10 juli t/m 15 juli
Kamp 2 jongens 10 t/m 12 jr 17 juli t/m 22 juli
Kamp 3 Meisjes 13 t/m 14 jr 24 juli t/m 29 juli
Kamp 4 jongens 13 t/m 16 jr 31 juli t/m 5 aug
Kamp 5 Meisjes 10 t/m 12 jr 07 aug t/m 12 aug
Kamp 6 meisjes 15 t/m 17 jr 14 aug t/m 19 aug
Kamp 7 jongens 10 t/m 12 jr 21 aug t/m 26 aug
V@st&Zeker 2 6

Kerstverhaal
Kyra is een heel
gewoon meisje van
10 jaar, zij zit in groep
6 en het is bijna
kerst…
In de afgelopen
dagen is het koud
geworden. Het is zelfs
zo koud, dat je
handen bijna aan het
stuur van je fiets
vriezen. Niet alleen
buiten is het
veranderd. Ook op
school is alles
veranderd in een
feestelijke sfeer.
Overal branden
lichtjes en het is er zo
gezellig… Maar Kyra
is niet echt blij.
Eigenlijk is zij zelfs een
beetje verdrietig.
Toen zij vanmorgen
met David naar
school fietste, was ze
zelfs een beetje boos
geworden! Ze had
het niet laten
merken, maar van
binnen voelde ze het
wel. David had
namelijk de hele tijd
verteld over wat hij in
de kerstvakantie zou
doen.
“Ik ga voor een paar
dagen met mijn
ouders bij mijn oom
en tante logeren!
Da’s tof joh, die
wonen helemaal in
München. Dat is in
Duitsland, wist je
dat?”
‘JAAAHA’, dat wist zij
wel. Ze had een
keertje een juf uit
Duitsland gehad en
die had verteld waar
dat lag. En haar
broer was ook een
beetje fan van de
voetbal ploeg uit
München!
“Nou en daar krijgen
we nog heel veel
cadeautjes. Want in
Duitsland vieren ze
geen sinterklaas
maar Kerst. En mijn
tante bakt koekjes en
daar ligt zeker weten
een stapel sneeuw
en…”
David had helemaal
niet kunnen stoppen
met zijn verhalen over
de Kerst! Maar zij? Zij
had helemaal geen
zin in Kerst. En toch
moest ze elke keer
weer aan Kerst
Ze had
helemaal
geen zin in
Kerst
denken. Ach ja, hoe
kon het ook anders?
De hele school was
versierd en ze
moesten de hele tijd
oefenen voor de
kerstuitvoering.
Inmiddels is het
avond geworden.
Kyra ligt al een hele
poos in bed, maar ze
kan niet slapen. Haar
hoofd is ook met
zoveel dingen bezig.
Ze moet steeds
denken aan wat er
vandaag is
misgegaan… Haar
dictee is mislukt! Ze
heeft echt wel
geleerd. Heel hard
zelfs. Maar als ze de
V@st&Zeker 2 7

woorden moet
opschrijven, weet ze
het gewoon niet
meer. En toen zei de
juf tegen haar dat
het zo niet verder kan
en dat ze meer aan
haar dictee moest
doen. Net alsof ze er
niks aan deed. Maar
weet de juf dan niet
dat ze echt haar best
doet? Denkt de juf
dat ze het leuk vindt
om onvoldoendes te
halen? En nu had ze
er toch weer eentje
bij …
Verder is het ook niet
leuk gegaan op
school. Ze kreeg straf
terwijl ze niks gedaan
had. Twee meisjes uit
groep 3 maakten
ruzie met elkaar. Zij
had alleen maar
tegen hen gezegd
dat ze moesten
stoppen met slaan en
domme woorden
zeggen. Toen was er
een meester langs
gekomen en hadden
ze alle drie strafwerk
gekregen. De
meester luisterde niet
eens naar haar toen
Niemand
luistert naar
mij
ze vertelde wat er
gebeurd was.
‘En zo gaat het altijd’,
denkt Kyra bij zichzelf.
‘Niemand luistert
naar mij en ik maak
altijd fouten terwijl ik
zo mijn best doe’.
Ook na het
avondeten heeft ze
zo haar best gedaan.
Ze heeft zonder
mopperen geholpen
met afdrogen. Maar
toen liet ze een kopje
gevallen. Niet een
gewoon kopje, maar
een heel speciaal
kopje! Dat kopje is
namelijk van oma
geweest. Toen oma
twee jaar geleden
overleed, mocht
mama dat kopje
hebben als
herinnering. Mama
heeft er niks van
gezegd, dat ze het
kopje liet vallen.
Want mama weet
wel dat zoiets kan
gebeuren. Maar Kyra
zag heus wel dat
mama het echt
jammer vond. Ze
vond dit altijd zo’n
bijzonder kopje… En
als mams iets
bijzonder vindt, dan
heeft het een plekje
in haar hart. Een
herinnering… en nu is
het alleen nog maar
een gebroken kopje
in de vuilnisbak!
Het duurt een hele
poos voordat Kyra in
slaap valt. Ze ligt
wakker van alle
dingen die vandaag
zijn gebeurd. Haar
hart is er zo zwaar
van.
De volgende
ochtend is ze nog
heel erg moe als haar
moeder haar wakker
maakt.
Vandaag is het weer
zover. Ze moeten
oefenen voor de
kerstuitvoering en zij
moet stille nacht,
heilige nacht
helemaal alleen
zingen, terwijl de rest
V@st&Zeker 2 8

van de klas op de
achtergrond mee
neuriet.
Ze oefenen in de
kerk, want daar
hebben ze ook de
uitvoering. Zoals altijd
duurt het een poos
voordat iedereen stil
is. De jongens
hebben een heel
gesprek over de
voetbalwedstrijd van
gisteravond en de
meisjes praten
honderd uit over wat
ze in de vakantie
gaan doen. Maar na
een paar minuten is
iedereen stil en
kunnen ze beginnen
met oefenen. Ze
zingen eerst een paar
andere liederen
maar Kyra heeft
helemaal geen zin in
zingen en helemaal
niet in haar solopartij.
Ze is eigenlijk veel te
moe vandaag en ze
voelt zich vreselijk.
Dan is het moment
aangebroken dat
Kyra solo moet
zingen. Ze begint:
“Stille nacht, heilige
nacht.” Maar bij
‘David’s Zoon’ lukt
het haar niet meer.
Op het moment dat
ze die hoge noot wil
zingen, blokkeert
haar stem. Het lukt
haar gewoon niet. Ze
begint te trillen en de
Kyra, gaat
het? Wat is
er aan de
hand?
tranen biggelen over
haar wangen.
Geschrokken kijkt
juffrouw Dekker Kyra
aan.
“Kyra, gaat het? Wat
is er aan de hand?”
Kyra, snikt en snikt en
probeert zich te
beheersen maar het
lukt haar niet om te
praten. Juffrouw
Dekker loopt naar
Kyra toe en fluistert in
haar oor:
“Kom maar, dan
gaan we even naar
het kamertje
hiernaast. Dan
kunnen we even met
elkaar praten, zonder
dat de klas erbij is.
Goed?” Ook de rest
van de klas is
geschrokken.
“Juffrouw, gaat het
wel goed met Kyra?
Moet ze naar de
dokter”? Vraagt
David. “Nee” zegt de
juffrouw, “Kyra is
gewoon wat moe. Ik
ga met haar naar het
kamertje hiernaast,
dan kan ze even tot
rust komen en dan
komt alles weer
goed. Mevrouw van
Rooijen gaat de
andere twee liederen
met jullie oefenen.
We zijn zo terug.”
Terwijl mevrouw van
Rooijen in de handen
klapt om de
aandacht van de
kinderen weer te
krijgen, loopt Kyra
met de juffrouw naar
het kamertje naast
de kerkzaal.
Kyra gaat naast de
verwarming zitten en
juffrouw Dekker pakt
een stoel en zet die
tegenover Kyra neer.
De juffrouw kijkt Kyra
een poosje aan.
V@st&Zeker 2 9

“Kyra, volgens mij
komt het niet zomaar
dat je niet kan
zingen. Normaal zing
je altijd zo mooi en zo
goed. En je kijkt ook
zo verdrietig. Wil je mij
vertellen wat er aan
Ik kan
helemaal
niks…
de hand is?”
Kyra kijkt de juffrouw
eens aan. Ze lijkt echt
bezorgd en Kyra
merkt dat ze er graag
over wil vertellen.
“Ik heb geen zin in de
kerst en ik wil ook niet
solo zingen.” Zegt
Kyra zachtjes.
“En waarom niet?
Wat vind je er niet
leuk aan?”
“Nou, alles mislukt
eigenlijk.” Snikt ze “Ik
kan helemaal niks. Ik
wil wel proberen alles
goed te doen. Maar
als ik het probeer
gaat het mis. Gisteren
heb ik nog een
onvoldoende voor
mijn dictee gehaald.
Ik kreeg strafwerk van
de meester die op
het plein liep en het
mooie kopje van
oma viel op de
grond. En nu moet ik
solo zingen maar dat
kan ik ook niet…”
Kyra moet nu huilen.
Juffrouw Dekker zegt
eerst even niks. Ze
luistert rustig naar
Kyra’s s verhaal. En
dan zegt ze: “Kyra,
juist daarvoor is de
Heere Jezus geboren!
Voor alle fouten die
we maken, voor alle
dingen die ons niet
lukken en voor alle
gebroken kopjes van
het leven, is de Heere
gekomen. Hij is
geboren om te
sterven voor de
schuld van allen.
Daaraan moet je
denken bij het
Kerstfeest! Dat is het
belangrijkste van
deze tijd. Niet de
cadeautjes die je
misschien krijgt of de
kerstversiering…
Het is niet de tijd
waarin je moet laten
zien dat je goed
bent, maar de tijd
dat je mag weten:
Voor mijn fouten is er
een oplossing. De
Heere Jezus is
geboren om voor
mijn verkeerde
dingen te sterven,
zodat ik met al mijn
‘gebroken kopjes’ bij
Kyra, juist
daarvoor is
de Heere
Jezus
geboren!
Hem kan komen!”
Kyra kijkt op. De ogen
van de juffrouw
stralen. Ze snapt zo
goed wat zij bedoelt.
Het lijkt echt alsof ze
weet wat er in Kyra’s
hart zit. “Probeer
daaraan te denken
in deze tijd. Als je dat
doet kun je echt blij
zijn. En dan kan je
ook van de vakantie
V@st&Zeker 2 10

en de gezelligheid en
alle andere mooie
dingen genieten die
GOD ons als cadeau
geeft! En trouwens,
dat je niet kan zingen
bosspel
broodcorvee
broodjesbakken
bijbelverhaal
eettent
harderwijkerweg
joffer
kampvuur
kappie
is onzin. Ik heb jou
niet voor niets
gekozen om solo te
zingen.” Ze geeft Kyra
een knipoog. “Niet
verder vertellen hè,
Kampeerpuzzel!
koeienstal
kokkie
lijnbal
middagafwas
pingpongbal
slagbal
speurtocht
stapelbed
tafeltenniscompetitie
anders worden de
andere kinderen
jaloers.” En samen
gaan ze weer terug
om verder te gaan
met oefenen.
terreincorvee
trefbal
varkensstal
voetbal
volleybal
vragenuurtje
waswagen
w a s m e d a t w a t e e n h t e t n t v
e n k a m p i n r u u v p m a k e e e n o
w e i l a n d w a a r d e k r o v r e i e
b e n i n n e k k a b s e j d o o r b e t
r e n l a n g e o l a a h r e v l e b ij b
o p t o c h t j e l k e m o r r l i g e a
o n e e i k k o k n e l k e w a e n v o l
d n d i l a n f g s k o m e ij n y c o m i
c n d p e v l f i g b o x e k n b o s m t
o a l p g a e e j t r u u n e g a r v i m
r o l a k r e r n t e w p o r r l v d d e
v e n k e k n d i e p l i o w t s e e d e
e i t i t e p m o c s i n n e t l e f a t
e l i n g n s t i l s t g a g a n a l g t
s j e e v s e d e b l e p a t s n n a a e
a l e p s s o b r t h c o t r u e p s f n
z e t o e t l k o e i e n s t a l o o w t
p w a s w a g e n t o f g e e n b a l a n
a a r z e l t o s l a g b a l e s c h s i
e t – e e n o n v e r g a e t e l ij k e w
e e k w a s t r e f b a l ij n b a l h e t
V@st&Zeker 2 11

Hoi! Hier ben ik weer, Karen!
Zoals jullie je misschien nog kunnen
herinneren, werk ik met heel jonge
‘straatkinderen’ in Zuid-Afrika. Ik
werk op een peuterschooltje waar
nu acht
kinderen naar
toe gaan. De
vorige keer
vertelde ik
dat er zes
kinderen op
ons schooltje
zitten. In de
tussentijd zijn
er twee
kinderen
bijgekomen,
waar ik jullie
graag wat
meer over wil
vertellen.
Ze heten Erik en China. Erik is vier en
China is twee jaar oud. Ze wonen in
stenen huisjes in de krottenwijk
samen met hun opa en oma en
allerlei andere neefjes en nichtjes.
De moeder van Erik is afgelopen
jaar overleden en niemand weet
waar zijn vader is. China’s moeder
leeft gelukkig nog wel en zij woont
samen met China bij opa en oma
in huis.
Erik was net een paar dagen op
school toen we merkten dat hij erg
Hoi! Hier ben ik weer!
ziek was. We gingen samen naar
de dokter toe. De dokter zei dat Erik
erg ziek was en dat hij gelijk naar
het ziekenhuis moest. In het
ziekenhuis werd hij in een klein
bedje gelegd
op een kamer
waar nog
meer zieke
kinderen
lagen. Hij
moest een
week blijven!
Omdat het
ziekenhuis in
een dorpje
verderop ligt,
konden zijn
opa en oma
niet zomaar
even
langskomen. Af en toe ging ik of de
andere juffrouw Erik opzoeken in
het ziekenhuis, maar de meeste tijd
lag hij daar alleen in zijn bedje voor
zich uit te staren. Hij was daar erg
ongelukkig en er kwam geen
glimlach op zijn gezichtje. Maar
gelukkig mocht hij na een week
weer naar huis. Sinds een paar
weken is hij weer bij ons op het
schooltje. Weet je wat zo bijzonder
is? In het begin kende Erik ons
helemaal niet. Hij was zelfs een
beetje bang voor ons. Maar als we
V@st&Zeker 2 12

hem dan op schoot namen en met
hem het liedje zongen: “Jesus loves
you, yes I know. For the Bible tells
me so. YES Jesus loves me!” dan
begon hij te glunderen, en kroop hij
helemaal weg in onze armen.
Doordat Erik ziek is geweest is hij
nog steeds erg zwak. Hij kan niet
rennen of fietsen want dan krijgt hij
niet genoeg lucht. Maar hij geniet
enorm van het samenspelen met
andere kinderen. Gelukkig heeft
Erik weer een lach op zijn gezicht
en zingt hij zijn favoriete liedje mee
met de cd: JA, Jezus houdt van mij!
De vorige keer schreef ik dat ik iets
meer over Zuid-Afrika zou vertellen.
Omdat ik afgelopen week in een
olifantenpark geweest ben, heb ik
een aantal dingen
opgezocht over
olifanten in Zuid-
Afrika. In het jaar
1800 liepen 400 à 500
olifanten in een
plaatsje niet ver van
waar ik nu woon.
Deze olifanten
leefden hier in de
bossen. Omdat er
zoveel op gejaagd
werd, waren er
omstreeks 1900 nog
een stuk of 50 van
deze zachtaardige
reuzen over.
Tegenwoordig is er
van deze kudde nog
maar één olifant over. Hij is
ontzettend schuw, en laat zich niet
veel zien. Dit is dus de enige in het
wild levende olifant die Zuid-Afrika
nog heeft.
Verder leven er veel olifanten in
beschermde natuurgebieden. Dat
zijn grote stukken bos en woestijn
waar allerlei wilde dieren leven. Hier
kunnen de dieren ongestoord
leven, zonder dat er op hen
gejaagd wordt. Vaak kun je als
toerist met een auto in deze
gebieden rondrijden om de wilde
dieren te zien. Dat heb ik dus ook
gedaan in het olifantenpark. Dat
was ontzettend leuk, want hele
olifantenfamilies liepen gewoon
langs onze auto heen! Echt een
prachtig gezicht en er waren ook
V@st&Zeker 2 13

twee babyolifantjes bij! Zo lief ☺.
Olifanten zijn ontzettend grote
beesten, de mannetjes kunnen wel
3 meter hoog en 3 tot 4 meter lang
worden! En nog een leuk weetje:
De bosolifant heeft vijf tenen aan
de voorpoten en vier tenen aan de
achterpoten.
De olifanten die ik in het park
tegenkwam waren bruinrood van
kleur. Dat vond ik erg vreemd, want
ik dacht dat olifanten altijd grijs
waren?! Totdat we bij een
modderpoel kwamen waar een
aantal olifanten elkaar aan het
Ben ik
niet te
slecht?
Ik heb al heel vaak gehoord dat ik
een kind van God mag worden. Ik
wil dat ook wel, maar ik heb zoveel
verkeerde dingen gedaan. Mag ik
dan wel bij de Heere komen? Ben
ik niet te slecht?
wassen waren. Met hun slurven
slurpten ze modder op en spoten
dat over zichzelf heen. Dit doen ze
uit bescherming tegen de hete zon.
Het zand hier in Afrika is roodbruin
en opeens snapte ik de bruinrode
kleur van de olifant ☺…
Tot de volgende keer en de
groetjes uit Zuid-Afrika!
Wat een eerlijke vraag! Het is heel
knap als je van jezelf durft toe te
geven dat je een zondaar bent. En
Voor zondaars
heeft God
Zijn Zoon
gezonden…
dat is ook waar. In de bijbel staat in
Romeinen 3:12: ‘Er is niemand die
goed doet, zelfs niet één.’ En in
Romeinen 3 : 23: ‘Want allen
V@st&Zeker 2 14

hebben gezondigd.’ Niemand
uitgezonderd! Maar juist voor
zondaars heeft God Zijn Zoon
gezonden. ‘Want alzo lief heeft
God de wereld (dus zondaars)
gehad, dat Hij Zijn eniggeboren
Zoon gegeven heeft, opdat ieder
die in Hem gelooft, niet verderve,
maar het eeuwige leven heeft.’
(Johannes 3 : 16) Romeinen 3 : 24
vertelt ook verder over de
zondaars: ‘En worden om niet
gerechtvaardigd, uit Zijn genade,
door de verlossing die in Christus
Jezus is.’ Dit is wel een moeilijke zin.
Eigenlijk betekent het dat je, door in
de Heere Jezus Christus te geloven,
verlost wordt van de straf van je
zonden. Want Hij heeft die straf al
aan het kruis gedragen. Jouw
zonden zijn dan vergeven. Maar
dat niet alleen! Als je in de Heere
Jezus gelooft, ziet God jou alsof je
nooit gezondigd hebt. Dat is de
betekenis van rechtvaardiging.
Snap jij dat? Ik niet, maar we
mogen het geloven en God ervoor
danken! En maakt God verschil
tussen goede zondaren en slechte
zondaren? Nee, gelukkig niet.
Dus je vraag kunnen we volmondig
met ‘ja’ beantwoorden. Iedereen
mag bij de Heere Jezus komen.
Vertel Hem al je zonden. ‘Indien wij
onze zonden belijden, Hij is getrouw
en rechtvaardig, dat Hij ons de
zonden vergeve en ons reinige van
alle ongerechtigheid.’ (1 Johannes
1 : 9). Zelfs de moordenaar aan het
kruis kreeg vergeving. Wacht dus
niet langer, kom nu!
Als je tijd hebt, zoek dan in je bijbel
Lukas 15 : 11 – 24 eens op. Lees dan
rustig het verhaal over de verloren
zoon. Dit verhaal mag je ook op
jezelf toepassen. God is net als de
vader in dit verhaal.
Heb jij je vraag al
gesteld? Doe het
gerust! Je kunt je
vraag mailen
naar
vragenbox@
vastenzeker.net. Of je mag hem
per post opsturen naar:
Asmond en Eunice Luimes
De Pas 62
7123 AG Aalten
Tot schrijfs/mails! Asmond en Eunice
Heb jij je vraag
al gesteld?
Doe het gerust!
V@st&Zeker 2 15

De les van de trolleybus
Heb je wel eens een trolleybus
gezien? Dat is een bus die met twee
stangen vast zit aan de
bovenleiding, want de trolleybus rijdt
op stroom. Arnhem is de enige stad
in Nederland die nog trolleybussen
heeft en als het aan de inwoners van
Arnhem ligt, blijft dat ook zo, want de
trolleybus heeft veel voordelen. Het
grootste voordeel is de
milieuvriendelijkheid van de
trolleybus, want hij rijdt op stroom. Je
hebt dus geen last van vieze
uitlaatgassen die de dieselbussen
produceren.
Maar waarom rijden er dan niet
overal trolleybussen? Ja, dat is een
goede vraag. Dat komt omdat een
trolleybus een bovenleiding nodig
heeft en zo’n bovenleiding kost erg
veel geld: € 400.000 per kilometer!
Omdat het veel te duur is om overal
bovenleidingen te maken, kunnen
trolleybussen dus niet overal rijden.
Dat is ook de reden waarom alleen
Arnhem trolleybussen heeft.
Zo’n trolleybus kan
ons veel leren over
het leven van een
christen met God!
Interessant hè, zo’n trolleybus. Maar
het wordt nog interessanter! Het kan
ons namelijk veel leren over het
leven van een christen met God! Een
trolleybus? Ja, een trolleybus.
De dieselbus kan je vergelijken met
iemand die nog niet bekeerd is. Hij
produceert allemaal vieze stoffen,
zonden, en doet wat hij zelf graag
wil. Maar de trolleybus kun je
vergelijken met iemand die bekeerd
is, een christen. Een christen is niet
verbonden met dure bovenleiding
maar met een onbetaalbare
‘bovenleiding’, om te kunnen leven
zoals God dat wil. Wie die
bovenleiding is? Christus Zelf! In 1
Johannes 4 : 9 staat: “Hierin is de
liefde Gods jegens ons
geopenbaard, dat God Zijn
eniggeboren Zoon gezonden heeft in
de wereld, opdat wij zouden leven
door Hem.” God wil graag dat we
leven door de Heere Jezus.
Hoe kan je dan leven door de Heere
Jezus? Door de stroom uit de
bovenleiding! Geen echte stroom
natuurlijk, maar God geeft ons kracht
V@st&Zeker 2 16

om als een christen te kunnen leven!
Lees Filippenzen 4:13 maar, daar
zegt Paulus: “Ik vermag alle dingen
door Christus, Die mij kracht geeft.”
Ik vermag alle
dingen door
Christus, Die mij
kracht geeft
Maar om die kracht van Christus te
ontvangen moeten we wel
verbonden blijven met de
bovenleiding, met God. Bij de
trolleybus gebeurt dat door twee
stangen. Door de ene stang
ontvangt hij stroom en door de
andere stang geeft hij de rest van de
stroom terug aan de bovenleiding.
De twee stangen van de christen zijn
gebed en de Bijbel. Door te bidden
vertellen we aan God waarvoor we
kracht nodig hebben. Bijvoorbeeld
voor proefwerken en tentamens op
school of om ervoor uit te komen dat
je christen bent, of om verdriet te
kunnen dragen, etc etc. Er zijn zoveel
dingen waarvoor we elke dag weer
kracht nodig hebben en God geeft
ons kracht voor al die situaties als we
in de bijbel lezen. Lees bijvoorbeeld
eens de vier evangeliën en denk
daar eens over na. Wat een
wonderen doet de Heere Jezus en
wat een macht en kracht heeft Hij!
God wil ons Zijn kracht geven, om te
doen wat Hij van ons vraagt. Maar
als de trolleybus van de
bovenleiding raakt, stopt de
elektromotor en schakelt de bus over
op een klein dieselmotortje, dat wel
al die vieze uitlaatgassen produceert
en veel lawaai maakt. Zo gaat dat
bij ons als christenen ook. Als we
bijvoorbeeld besluiten om mee te
gaan met jongens en meiden op
school naar feestjes waar we beter
niet kunnen komen. Of als we achter
Internet zitten en naar porno kijken,
of besluiten om verkering te nemen
met een ongelovige jongen of
meisje, dan maken we ons los van de
bovenleiding en slaan we wegen in
die geen bovenleiding hebben en
die niet bedoeld zijn voor
‘trolleybussen’. Het enige dat we dan
produceren zijn vieze uitlaatgassen,
zonden en … we raken steeds verder
weg van God!
Maar gelukkig kunnen we altijd terug
naar onze bovenleiding, God, en
weer opnieuw aangesloten worden,
want eenmaal een trolleybus, altijd
een trolleybus! “Indien wij onze
zonden belijden, Hij is getrouw en
rechtvaardig, dat Hij ons de zonden
vergeve en ons reinige van alle
ongerechtigheid.” (1 Johannes 1:9).
Hij is getrouw en
rechtvaardig!
Laten we dus in verbinding blijven
met God, door te bidden en bijbel te
lezen en te doen wat Hij van ons
vraagt zodat we laten zien dat we
een trolleybus zijn!
V@st&Zeker 2 17

Kerst in Bam (Iran)
ondervragen waarom hij christen
geworden was, heeft papa dat
uitgelegd. Maar toen werden ze
Cadir rent zo hard hij kan door de
smalle straten van Bam naar hun
huis. Zijn longen branden van de
inspanning, maar dat kan Cadir
niets schelen. Het enige dat hem
bezighoudt, is hulp halen. Oh, als hij
nog maar op tijd is! Als hij bij hun
huis komt, rent hij de trap op, ramt
de deur open en schreeuwt
woest, omdat hij Allah zou
beledigen. Ze begonnen hem te
slaan en te schoppen. Ik ben toen
meteen naar de markt gerend en
heb daar twee politiemannen
opgehaald. Toen die eraan
kwamen, zijn ze opgehouden en
weggerend. Maar ze kunnen elk
moment terugkomen. Ik heb papa
Mama, ze hebben naar het steegje vlakbij de moskee
papa in elkaar
geslagen!
gesleept. Mam, we moeten
opschieten.”
Mevrouw Musara fluistert: “Oh
Heere Jezus, wilt u ons beschermen
hijgend: “Mama, mama, ze
hebben papa in elkaar geslagen.
Snel! Papa kan niet meer lopen van
de pijn en hij bloedt overal. We
moeten hem meenemen naar huis
voordat ze nog meer mensen erbij
gaan halen”.
Mevrouw Musara kijkt verschrikt
naar haar zestien jaar oude zoon
en wilt U geven dat het met Yousef
goed mag komen.” Ze doet vlug
haar schort af. “Omar, jij gaat zo
snel mogelijk naar broeder
Hoesani,” beslist ze. “Zeg dat hij
meteen moet komen om naar
papa te kijken en… doe alsjeblieft
voorzichtig!”
Cadir.
“Wat zeg je? Is papa in elkaar
geslagen?”
Maar ze kunnen
elk moment
“Papa?” roept ook Omar, het
dertien jaar oude broertje van
terugkomen…
Cadir. “Waarom?”
“Ja mama,” antwoordt Omar.
“De overbuurman en twee andere “Maar papa dan?”
mannen hebben papa in elkaar “Ik ga met Cadir naar papa. We
geslagen, omdat hij weigerde de nemen een kruiwagen mee en
Heere Jezus te verloochenen en twee warme dekens en dan
terug te keren naar de Islam. Ik liep vervoeren we hem daarmee naar
met papa op de Mekkaweg, vlakbij huis.” Mevrouw Musara drukt snel
de moskee toen ze eraan kwamen.
Toen ze papa begonnen te
een kus op het hoofd van haar

zoon. “Ga nu maar vlug”. Omar
rent de deur uit.
Zo snel ze kunnen gaan Cadir en
zijn moeder naar het steegje vlakbij
de moskee. Gelukkig is het al bijna
donker en vallen ze niet zo op,
want aandacht kunnen ze nu niet
gebruiken. Bijna de hele stad is
streng islamitisch en moet niets van
Bijna de hele stad is
streng islamitisch
en moet niets van
christenen hebben
christenen hebben. Regelmatig
worden de weinige christenen die
in Bam wonen om hun geloof op
straat afgeranseld en bedreigd. Er
zijn gelukkig nog geen broeders en
zusters vermoord, maar de situatie
wordt wel steeds slechter. Als ze bij
het steegje aankomen, laat
mevrouw Musara zich op haar
knieën naast haar man vallen en
neemt zijn hoofd in haar handen.
“Oh, Yousef! Wat hebben ze met je
gedaan?” Verdriet en angst klinken
door in haar stem. “Nee, sst! Zeg
maar niets! Spaar je krachten. Je
moet hier zo snel mogelijk weg.
Cadir heeft een kruiwagen
meegenomen en twee dekens. We
proberen je er zo voorzichtig
mogelijk in te leggen.” Terwijl ze
over zijn donkere haar streelt,
vraagt ze: “Ben je er klaar voor?”.
Meneer Musara knikt. Ze tellen tot
drie. Samen tillen ze meneer
Musara op en leggen hem in de
kruiwagen. Voorzichtig kruien ze
hem naar huis. Als ze thuis zijn,
dragen ze hem naar het bed in het
kleine logeerkamertje naast de
woonkamer.
Even later komt ook Omar met
broeder Hoesani binnen. Broeder
Hoesani is arts en hij komt ook uit
hun land Iran. Hij is voor zijn studie
naar Amerika gegaan en heeft
daar de Heere Jezus leren kennen
als zijn Verlosser en Zaligmaker.
Toen hij met zijn studie klaar was, is
hij teruggegaan naar Iran om zijn
landgenoten van de Heere Jezus te
vertellen en is toen in Bam gaan
wonen. Nu, twintig jaar later zijn er
door het werk van broeder Hoesani
tientallen christenen in Bam.
Broeder Hoesani onderzoekt Yousef
zorgvuldig. Als hij klaar is, gaat hij
naar zijn vrouw.
Margaret, je man
heeft zijn beide
benen gekneusd en
een rib gebroken…
“Margaret, je man heeft zijn beide
benen gekneusd en een rib
gebroken. We mogen God
dankbaar zijn dat het niet erger is,
maar hij heeft wel veel rust nodig. Ik
heb hier wat pijnstillers. Die zal hij de
komende dagen wel nodig
hebben, maar ik verwacht dat hij
over ruim zes weken, zo rond de
V@st&Zeker 2 19

kerst, weer normaal zal kunnen
lopen.”
“Dank u wel dat u meteen
gekomen bent en mijn man hebt
geholpen. Ik kan u geen geld
geven, want dat hebben we niet,
maar ik zou het fijn vinden als u wilt
blijven eten en met ons voor Yousef
wilt bidden.”
“Ja, in wiens handen kunnen we
Yousef beter opdragen dan in de
Gods handen? En over dat geld
hoef je echt niet in te zitten. Dat
weet je best. Trouwens, jouw
kookkunst kennende, is een
maaltijd meer waard dan wat ik
normaal zou verdienen”, zegt
broeder Hoesani lachend.
Zes weken later kan Yousef
inderdaad weer normaal lopen.
Gelukkig maar, want met kerst is er
altijd veel werk voor hem te doen.
Yousef is namelijk gids en omdat er
zoveel archeologische
monumenten in Bam zijn,
komen er
veel toeristen. Rond de kerst komen
de meeste toeristen uit Europa en
dan kan hij een goed salaris
verdienen met de extra fooien
die
hij van de westerlingen krijgt.
Het is eerste kerstdag en al laat
als
Yousef ’s avonds moe thuiskomt.
Omdat Iran een islamitisch land is,
vieren ze geen kerst en moeten ze
gewoon werken.
“Hallo allemaal”, zegt
Yousef als hij
binnenkomt.
“Dag paps!” roepen
Omar en
Cadir blij.
“Hoe was het
vandaag?” vraagt
zijn vrouw terwijl ze hem een kus
geeft.
“Het was erg druk,” antwoordt
V@st&Zeker 2 20

Yousef,
terwijl hij aan de gedekte
tafel gaat zitten en over zijn zere
benen wrijft. “Er waren veel
westerlingen die allemaal naar de
citadel en de oude moskee wilden,
omdat ze voor hun religieuze
gevoel toch nog een beetje aan
kerst wilden doen. Net alsof je
daardoor een goed mens bent en
je in de hemel kan komen. En dan
gaan ze nota bene naar de
moskee, alsof dat hetzelfde zou zijn
als een kerk. Ze moesten eens
weten dat het verboden is om je als
moslim te bekeren tot Jezus Christus
en dat je daarvoor de doodstraf
kan krijgen”, zegt Yousef zacht. “Ik
snap ze niet. Zien ze dan niet, wat
voor een dwaasheid het is te
geloven dat de islam en de
christenen dezelfde God hebben?
Alleen God kan
echte vrede geven
Alleen God kan echte vrede
geven, als we geloven dat Zijn
Zoon, de Heere Jezus, voor ons
naar de aarde is gekomen om voor
onze zonden te sterven op het kruis.
Oh, ik zou ze wel door elkaar willen
schudden en het uit willen
schreeuwen dat alleen God vrede
geeft en niet Allah”.
“Je hebt helemaal gelijk”, zegt zijn
vrouw, “ze zijn verduisterd
in hun
verstand, net zoals wij dat waren,
maar als God in Zijn liefde en
genade naar ons heeft omgezien
en ons Zijn vrede heeft gegeven,
kan Hij ook hun ogen openen. We
moeten maar veel voor hen en
voor de moslims bidden, dat ze zich
tot God bekeren.”
“Laten we dat meteen maar
doen”, zegt Yousef, “dan danken
we meteen ook voor het eten,
want over een uur begint de dienst
bij broeder Hoesani thuis.”
Het was een mooie dienst. Bijna
iedereen
van de huisgemeente
was er en broeder Hoesani had
een preek gehouden over het
wonder dat de Heere Jezus vanuit
de hemel op aarde is gekomen
door mens te worden, om zondige
mensen te behouden en hen vrede
in hun hart te geven. Daarna had
hij Filipenzen 2:5-11 en 1:27-30
voorgelezen en had hij verteld welk
een enorm offer het voor de Heere
Jezus was om mens te worden, ja
dat Hij Zichzelf vernietigd had voor
ons. En dat God hen nu oproept
om net zo te worden als de Heere
Jezus; God te gehoorzamen zelfs
als dat zou betekenen dat de
islamitische bevolking hen zou
doden. Ze moesten ook ondanks
alle tegenstand doorgaan met het
verkondigen van het evangelie,
want het is een geschenk van
genade om voor Christus te mogen
lijden. Ja, het was erg
indrukwekkend geweest en
iedereen had ademloos
zitten
luisteren, ook Cadir. En nu ligt
Cadir
V@st&Zeker 2 21

wakker in bed en probeert over
de
preek na te denken. Hij heeft al
lekker geslapen maar nu is hij
klaarwakker. Het is eigenlijk nog te
vroeg om eruit te gaan, het is nog
maar 5 uur. Maar hij voelt zich zo
onrustig dat het nadenken ook niet
echt lukt. Hij ligt maar wat te
woelen in bed. Ook Omar is al
wakker.
“Cadir, ben je al wakker?,” vraagt
Omar.
“Ja, ik kan niet meer in slaap
komen. Ik ben zo onrustig. Ik heb
het gevoel dat er wat gaat
gebeuren en dat God ons wil
waarschuwen. Misschien klinkt
het
wel gek, maar dat denk ik echt.”
“Nou ik heb precies hetzelfde.
Zullen we naar papa en mamma
gaan?”
“Een aardbeving!”
roept Yousef
“Ja, laten we dat maar doen.”
Als ze bij hun vader en moeder op
de slaapkamer aankomen, merken
ze dat zij ook al wakker zijn. Ze
willen net vertellen dat ze zo’n raar
voorgevoel hadden, als alles
plotseling begint te trillen. Eerst
zachtjes maar het gaat steeds
harder en harder.
“Een aardbeving!” roept Yousef.
“Naar buiten. Snel, vóórdat het huis
instort!” Ze lopen zo snel ze kunnen
naar buiten, terwijl de stukken klei
en hout hun om de oren vliegen.
Het huis begint te
kraken en er komen
dikke scheuren in
de muren!
Het huis begint te kraken en er
komen dikke scheuren in de muren,
terwijl de grond steeds harder gaat
beven. Het beeft nu zo hard, dat ze
niet meer kunnen staan. Op
handen en voeten zoeken ze hun
weg naar buiten terwijl ze hardop
roepen of de Heere hen wil
bewaren. Als ze buiten komen, stort
hun woning als een kaartenhuis
in
elkaar.
“Kom”, schreeuwt Yousef, terwijl hij
Omar en
Cadir vastgrijpt, “ga
midden op straat liggen en doe je
handen over je hoofd.”
Na een paar minuten houdt het op
met beven. Ze kijken voorzichtig
om
zich heen. Het is beangstigend stil
en overal waar ze kijken, zijn de
huizen veranderd in hopen puin.
Ook van hun huis is helemaal niks
meer over, maar dat is nu niet
belangrijk. Zij leven tenminste nog.
God heeft hun gewaarschuwd én
bewaard!
Plotseling hoorden ze wat zwak
gekreun uit de puinhoop tegenover
hen.
“Help, help”, klinkt het heel zwak.
“Help, help”. Voorzichtig lopen ze in
hun pyjama en op blote voeten
over de brokstukken in de richting
van het geluid. Als ze bij de
V@st&Zeker 2 22

puinhoop aankomen, horen ze het
weer: “Help, help.” Het is de
overbuurman! De man die Yousef
Overal waar ze
kijken, zijn de
huizen veranderd in
hopen puin…
in elkaar
heeft geslagen.
Yousef luistert goed om te bepalen
waar het geluid vandaan komt.
“Margaret! Hij ligt hier, onder deze
berg stenen en balken.” Terwijl
Yousef voorzichtig de zware stenen
en balken begint te verwijderen,
hurkt Margaret neer en zegt dat hij
vol moet houden, omdat zij met
Gods hulp hem proberen te
bevrijden. Ook Omar gaat snel zijn
vader helpen, maar Cadir blijft
voor
de puinhoop staan.
“Papa, dat is de overbuurman”,
zegt hij boos. “Hij heeft
u bijna
doodgeschopt en nu wilt u hem
bevrijden? Er zijn nog genoeg
andere mensen die hulp nodig
hebben. Misschien is het huis van
broeder Hoesani ook wel ingestort
en ligt hij ook onder het puin op
hulp te wachten.”
Hij heeft u bijna
doodgeschopt en
nu wilt u hem
bevrijden?
Yousef strekt zijn rug, wrijft over
zijn
zere benen en kijkt Cadir aan en
zegt:
“Cadir, kan je je de preek van
gisteravond
nog herinneren? Wat
heeft Christus voor ons gedaan?”
Terwijl Yousef op antwoord wacht,
legt hij weer een paar zware stenen
aan de kant, maar Cadir
antwoordt niet. “Volgens mij weet
je best wat Christus voor ons
gedaan heeft,” zegt Yousef
voordat hij een zware balk optilt.
Hij
balanceert even met de balk
in zijn
handen, vindt zijn evenwicht weer
en terwijl hij voorzichtig over de
stenen loopt, zegt hij:
“Hij is naar de aarde gekomen,
toen wij nog niet eens bestonden.
De Bijbel zegt dat we zelfs haters
van God waren en dat de Heere
Jezus voor ons gestorven is.” Yousef
legt de balk weg en kijkt Cadir aan.
V@st&Zeker 2 23

“Cadir, wij moeten net zoals
Christus worden en ook onze
vijanden liefhebben, want hoe
kan
de overbuurman anders de liefde
van de Heere Jezus leren kennen?
Hoe kan de
overbuurman
anders de liefde
van de Heere Jezus
leren kennen?
Broed er Hoesani is al behouden en
als hij overlijdt, komt hij in de hemel,
maar de overbuurman kent God
niet en staat de hel te wachten.
Daarom moeten we hem helpen!
Begrijp je dat?”
Cadir knikt beschaamd. Papa heeft
gelijk. Als de Heere
Jezus hem zó
lief had, dat Hij mens wilde worden
om te sterven voor zijn zonden, dan
moest hij ook zijn vijanden
liefhebben en helpen. “Papa, ik zal
u helpen”, zei Cadir. En zo hebben
ze met zijn vieren de overbuurman
met zijn vrouw en kinderen uit de
puinhoop bevrijd.
COLOFON
Veel mensen
hebben op een
andere manier
een ‘puinhoop’
van hun leven
gemaakt
In 2003 is Bam in de ochtend
van
tweede kerstdag getroffen door
een verschrikkelijke aardbeving, die
aan ongeveer 40.000 mensen het
leven kostte. In Nederland hebben
we bijna geen aardbevingen, maar
veel mensen hebben op een
andere manier een ‘puinhoop’ van
hun leven gemaakt. Ze zijn
verslaafd aan drugs, alcohol, seks
of gokken. Toch is ook voor hen de
Heere Jezus gekomen, zodat ze in
Hem zouden gaan geloven! Ook
aan hen mogen we vertellen dat
de Heere Jezus op aarde is
gekomen en Mens is geworden, om
voor de zonden van ieder die
in
Hem gelooft aan het kruis te
sterven en vrede en rust in het hart
te geven en eeuwig leven!
V@st&Zeker: gratis voor de kampeerders van de Vast & Zeker kampen in Laag-
Soeren en voor iedereen die het wil ontvangen.
Verzending: heb je een e-mailadres dan ontvang je V&Z per e-mail, anders per post.
Wanneer: V&Z verschijnt eind maart, eind juni, eind september en eind december.
Adreswijzigingen: als je verhuist of een ander e-mailadres krijgt, dan horen wij dat
graag van je.
Administratie: V@st&Zeker, De Pas 62, 7123 AG Aalten
Redactie: Karen Arentsen, David Damminga, Geertine Huisbrink, Andries Loos,
Maaike Loos, Asmond Luimes, Eunice Luimes, Joyce Winterhoff.
V@st&Zeker 2 24

!!! MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING !!!
Het adres dat in de colofon en op de antwoordstrook vermeld staat, is alleen
bedoeld voor aanmeldingen en adreswijzingen e.d. voor dit digitale blad
(vandaar dat er V@st&Zeker staat met een apenstaartje). Adreswijzingen en
aanmeldingen e.d. voor het kamp of voor het Vast&Zeker-winterboek
moeten niet naar dit adres.
Adreswijzingen die tot nu toe al wel naar dit adres gestuurd zijn en
vermoedelijk bestemd zijn voor de kampadministratie zullen wij doorsturen.
!!! MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING !!!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ja, ik wil V@st&Zeker graag ontvangen!
Ik heb geen mogelijkheden om V&Z via de e-mail te ontvangen.
Voornaam: ___________________________________ jongen/meisje
Achternaam: ___________________________________
Straat: ___________________________________
Postcode: ___________________________________
Plaats: ___________________________________
Geboortedatum: ___________________________________
Hoe vaak heb je in Laag Soeren gekampeerd? __________ keer.
Stuur deze bon in een envelop met postzegel naar:
Administratie V@st&Zeker
De Pas 62
7123 AG Aalten
V@st&Zeker 2 25