Nieuwskrant 13 Mei - Digitaal loket - Gemeente Enschede

Nieuwskrant 13 Mei
Uitgave 15, oktober 2002
Informatief magazine betreffende de gevolgen van de vuurwerkramp
Uitgave 1, april 2001
Maandblad van het Informatie- en Adviescentrum voor iedereen die vragen heeft over de vuurwerkramp.
Voor toelichting op de inhoud in het Turks of Marokkaans kunt u 0800-1100 bellen.
Türkc,e íc,erikle ilgili ac,iklamalar ic,in bu numarayi arayabilirsiniz: 0800-1100!
0800-1100
‘Was er maar iemand van de gemeente of van een politieke
partij komen kijken, dat had veel voor ons betekend.’
Ten tijde van de ramp bevonden zich talloze dieren in het rampgebied. Toen duidelijk werd wat
er aan de hand was in Roombeek is de hulpverlening voor dieren meteen van start gegaan.
Dierenambulances uit het hele land boden hun diensten aan en reden af en aan tussen de opvangcentra
en het rampgebied.
Honden en katten werden opgevangen in verschillende
dierenasiels. Kleine huisdieren, zoals vogels, vissen en
konijnen zijn opgevangen door de Stichting Dierensteunpunt
Oost Twente (D.O.T) in Poezenhotel-dierencentrum
De Beparode. Paulette Baake, voorzitster van de stichting
en eigenaresse van De Beparode, heeft zich samen met
een aantal vrijwilligers met hart en ziel ingezet voor de
‘rampdieren’.
‘We zijn het hier een beetje zat om over de ramp te praten.
Voor de dieren is veel te weinig gedaan tijdens en na de ramp.
De dierenambulances hebben keer op keer strijd moeten
voeren om in het rampgebied toegelaten te worden.
Met de coördinatie bij het rampgebied was veel mis.
Het ambulancepersoneel zag de dieren tegen de ruiten van
hun huis springen. Zij zaten gevangen, maar de mensen van
de ambulances en de dierenbescherming mochten het gebied
niet in om de dieren te bevrijden. Op een gegeven moment
zijn een aantal dierenbeschermers, die nog steeds het gebied
niet in mochten, stenen door de ruiten gaan gooien, om de
dieren tenminste een kleine kans te geven te ontsnappen
uit de brandende huizen.’
Alle kleine huisdieren zijn tijdelijk naar de Beparode gebracht.
De eerste 4 weken was het een komen en gaan van dieren.
De dierenambulances reden af en aan. In totaal hebben zo’n
1500 dieren onderdak gevonden bij de Beparode. ‘De eerste
vier dagen zijn we non-stop, 24 uur per dag in touw geweest’,
zegt mevrouw Baake. ‘De dieren zaten heel erg in de stress,
veel dieren zaten onder het glas. We hebben ze allemaal in
bad gedaan en de ogen uitgewassen. Ook de hokken en de
kooien van de dieren waren vaak ernstig beschadigd. Veel
dieren hebben een nieuw hok van ons gekregen. Toen wij
door onze hokken en kooien heen waren, heeft de dierenbescherming
gezorgd voor extra kooien.’
Registratie
‘We hebben alle dieren geregistreerd, maar het was moeilijk
om de mensen te bereiken. Door de wet op de privacy was
het niet mogelijk om van de gemeente adressen of telefoonnummers
van de baasjes te krijgen. We konden veel mensen
dus niet laten weten dat hun huisdier nog leefde en waar
het zich bevond.’
Bij de Beparode was het de eerste week een komen en gaan
van mensen die een dier kwamen brengen of ophalen. ‘In
die tijd deden zich een aantal vervelende incidenten voor’,
vertelt mevrouw Baake. ‘Op een gegeven moment kwamen
we erachter dat het niet alleen getroffenen waren die langskwamen.
Van elders uit het land kwamen mensen die
dachten een goedkoop opvangadres voor hun kat gevonden
te hebben of die in alle hectiek goedkoop aan een dure
papagaai probeerden te komen. Op een gegeven moment
waren we genoodzaakt mensen om een of andere vorm van
legitimatie te vragen. Dat was erg vervelend. De slachtoffers
van de ramp waren toch al helemaal overstuur en
hadden vaak geen legitimatie. Die mensen moesten we op
zo’n moment ook nog confronteren met de vraag of ze
zich wilden legitimeren.’
Paulette Baake
Informatie- en Adviescentrum

Pagina 2
Dierenliefde
Het is mevrouw Baake erg tegengevallen hoe weinig sommige
mensen om hun huisdier geven. ‘Veel mensen kwamen pas
na maanden hun dier ophalen. Sommigen zelfs pas na een
jaar. Ik heb veel verhalen gehoord in de trant van “we
hebben het huis en de tuin weer een beetje op orde, dus
we hebben nu weer ruimte voor ons konijn”. Die mensen
wisten al die tijd dat hun dier bij ons was en ze kwamen
niet eerder langs, zelfs niet om te kijken hoe het met het
dier ging. Ik kan dat niet begrijpen.’ ‘Op een gegeven
moment hebben we besloten de dieren die na 13 september
2000 -vier maanden na de ramp- nog niet opgehaald waren,
te herplaatsen. We hebben de meeste dieren kunnen
onderbrengen bij mensen die zelf een huisdier waren
kwijtgeraakt als gevolg van de ramp.’
De opvang van de rampdieren heeft de stichting veel gekost.
‘We hebben de mensen die hun huisdier kwamen ophalen
niet om een vergoeding gevraagd. Op zo'n moment heb je
het niet over geld. Mensen kregen hun papagaai, hamster
of konijn mee in een nieuwe kooi.’
‘We hebben later van bijna niemand een bedankje gehad.
Dat is wel demotiverend. Je gaat je even afvragen waarvoor
je dit werk doet. Ook van de gemeente hebben we niets
gehoord. Er is niemand komen kijken. Niemand van de
gemeente heeft gevraagd of wij nog iets nodig hadden.’
Vlak na de ramp hebben veel mensen van buiten Enschede
geld gegeven aan stichting D.O.T. Op de lijst van donateurs
staat echter geen enkele getroffene. ‘Ik begrijp dat niet, na
alles wat we voor hun dieren gedaan hebben,’ zegt Paulette.
Nu, ruim twee jaar na de ramp, is de rust weergekeerd in
De Beparode. Alle rampdieren zijn terug naar hun baasje
of hebben een nieuw huis gekregen. ‘In het Poezenhotel
krijgen we nog wel eens rampdieren te logeren. Als we dat
van tevoren weten, houden we er rekening mee. Dan doen
we bij onweer bijvoorbeeld de radio en de lampen aan.’
Rampenplan
In het gemeentelijk rampenplan was ten tijde van de
vuurwerkramp niet voorzien in de opvang van dieren. ‘Nu
wordt in het draaiboek ‘Opvang en Verzorging’ -een onderdeel
van het rampenplan- meer aandacht gegeven aan de opvang
van dieren bij een ramp’, aldus Jelle Bakker van de Dienst
Maatschappelijke Ontwikkeling van de gemeente Enschede.
‘In het draaiboek staat aangegeven welke instanties kunnen
worden ingeschakeld bij de opvang van huisdieren en vee.
U vraagt, wij antwoorden!
Heeft u vragen waar u nu wel eens een antwoord op wilt hebben? Richt uw vraag aan de
redactie, postbus 167, 7500 AD of via www.iac.enschede.nl. Als uw vraag voor het eind van de
maand binnen is, dan volgt het antwoord in de volgende uitgave.
Bianca de Geus
Psycholoog Mediant
Chronische vermoeidheid
Met veel interesse heb ik de
artikelen over chronische
vermoeidheid in een vorige
uitgave van het maandblad
gelezen. Nu las ik onlangs in een
Hierbij kan gedacht worden aan dierenasiels, dierenartsenpraktijken
en boerenorganisaties.’ Op landelijk niveau
wordt er binnenkort een themadag gewijd aan de opvang
van dieren bij een ramp.
Wordt donateur
Stichting Dierensteunpunt Oost Twente houdt zich bezig
met de opvang van in nood geraakte, gevonden, verstoten
en anderszins tussen wal en schip geraakte dieren.
Daarnaast geeft de stichting voorlichting over aanschaf,
verzorging en onderhoud van (huis)dieren. Dit doet zij
onder andere op scholen. De stichting D.O.T. is overwegend
afhankelijk van donaties en giften. U kunt de dieren steunen
door donateur te worden van de stichting.
Het gironummer is: 6972
Als u onderstaand formulier ingevuld opstuurt, ontvangt u
als donateur jaarlijks een bulletin over de ondernomen en
de geplande activiteiten van de stichting.
U kunt het formulier opsturen naar:
Stichting Dierensteunpunt Oost Twente
P/a Lonnekerbrugstraat 114
7547 AL Enschede
Ja, ik word donateur van D.O.T. (minimaal 3 12.-):
❑ Ik heb een bedrag van 1……..overgeschreven naar uw
girorekening 6972
❑ Ik steun u eenmalig met een bedrag van 1……..
❑ Stuur mij s.v.p. een acceptgirokaart
(s.v.p. het hokje van uw keuze aankruisen)
Naam . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Adres . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Postcode . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Plaats . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Handtekening . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
gezondheidstijdschrift een artikel over HPU gelezen. Dit is
een erfelijke aandoening die veel bij vrouwen voorkomt en
waarvan chronische vermoeidheid een van de symptomen
is. Met name stress kan HPU versterken. Patiënten kunnen
dan echt uitgeput raken. Kunt u mij hier meer uitleg over
geven? En wordt er bij Mediant tijdens de behandeling
rekening gehouden met HPU?

Antwoord
HPU oftewel voluit HemoPyrrollactamUrie is een relatief nieuwe
ziekte die ontdekt is door dr. John Kamsteeg. Vooral vanuit de
orthomoleculaire geneeskunde heeft dit ziektebeeld nogal wat
aandacht gekregen terwijl er in de reguliere geneeskunde nog
veel vragen zijn. De ziekte zou inderdaad vooral bij vrouwen
voorkomen en o.a. chronische vermoeidheid met zich meebrengen.
Omdat dit ziektebeeld in de reguliere geneeskunde (nog) niet
zonder meer geaccepteerd is, wordt er in de behandeling bij
Mediant vooralsnog geen rekening gehouden met deze mogelijke
oorzaak voor vermoeidheidsklachten. In het algemeen is het zo
dat er heel veel oorzaken kunnen zijn voor vermoeidheid. Omdat
onze cliënten in de meeste gevallen verwezen zijn door hun huisarts
heeft deze vaak al onderzoek laten doen (bijv. bloedonderzoek)
om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Volgens dr. Kamsteeg is
HPU aan te tonen in de urine en misschien wordt het in de toekomst
heel normaal dat de huisarts hier onderzoek naar verricht.
Voorlopig is de situatie echter als volgt: Als u denkt dat er bij u
sprake zou kunnen zijn van deze ziekte, kunt u zich wenden tot
specifieke centra die zich met dit onderwerp bezighouden, zoals
het Klinisch Ecologisch Allergie Centrum in Weert.
Contact
Ik las in de krant dat de veroordeelde “de V.” , in contact
wil komen met slachtoffers. Ik heb me daar zeer over
verwonderd. Hij ontkent immers dat hij schuld heeft aan
de brand maar hij wil wel met slachtoffers praten. Ik heb
daar met mijn vrouw een discussie over gehad. U moet
weten dat wij zelf gedupeerd zijn; we woonden aan het
Roomveldje. Mijn vrouw wil wel contact met de V. hebben
maar ik zie er niks in. Ik ben bang dat ze weer sterk
overstuur zal raken als het hele verhaal weer over tafel
gaat. Wat is uw mening? Wel of niet doen?
Antwoord
Het praten over een traumatische ervaring, vooral met mensen
die het ook hebben meegemaakt, is heel waardevol omdat het
kan helpen bij het verwerken van de traumatische ervaring.
Mensen zijn vaak, net als u, bang dat ze over stuur zullen raken
als ze het hele verhaal weer gaan opdiepen. Bij het vertellen van
het verhaal voel je immers de emoties van het moment soms
weer behoorlijk sterk en kan het zijn alsof je de gebeurtenis
weer meemaakt, maar dat is juist nuttig. Overstuur raken, in de
zin van een flinke huilbui bijvoorbeeld, kan werken als een soort
ontlading of opluchting. Op het moment zelf is het best moeilijk,
maar daarna voel je je vaak beter, alsof je weer meer lucht hebt.
Als uw vrouw behoefte heeft om met iemand te praten over de
vuurwerkramp, denk ik dat u dit zou moeten stimuleren.
Wellicht is het goed om dit te doen al vorens te besluiten wel of
niet met de V. in gesprek te gaan.
Ilse Kruiders
Royal Nederland (advocaten)
Verzekeringsgeld
Vorig jaar juli werd bekend dat
de verzekeraar van SE Fireworks,
Royal Nederland, 2,5 miljoen aan
verzekeringsgeld wilde gaan
uitkeren. Mensen die meenden
hier aanspraak op te hebben
konden zich melden bij een
LSA-advocaat. Vervolgens hebben de LSA-advocaten in
een later stadium beslag laten leggen op dit geld. Wat is
er in tussen gedaan en wat gaat er nog gebeuren?
Antwoord
Voorafgaand aan het starten van de civiele procedure tegen de
directeuren van SE Fireworks, de gemeente Enschede en de Staat
der Nederlanden, hebben de LSA-advocaten beslag laten leggen
op de ƒ 2.500.000,00 waarvoor SE Fireworks verzekerd is. Deze
vorm van beslagleggen noemt men conservatoir beslag, hetgeen
in casu betekent dat het bedrag van ƒ 2.500.000,00 wordt veilig
gesteld ten behoeve van de slachtoffers. In principe kan pas tot
uitkering van de ƒ 2.500.000,00 worden overgegaan indien er
een toewijzend vonnis is in de civiele procedure. Reeds in het
vorige maandblad is door mij opgemerkt dat de civiele procedure
in volle gang is. Op dit moment kan dus geen uitsluitsel worden
gegeven over het moment waarop het bedrag ad ƒ 2.500.000,00
wordt uitbetaald.
Inhoudsopgave
Artikelen Pagina
• Was er maar iemand van de gemeente of van 1
een politieke partij komen kijken, dat had veel
voor ons betekend
• Onderzoek bij Mediant Nazorgteam Vuurwerkramp 12
• Bouwen in Roombeek 14
• De parelvisser 15
• Veiligheid is je mening kunnen geven 16
• Hüseyn Yavuz voelt zich met gezin 18
niet echt thuis in Enschede-Zuid
• Han Heijne van schoenenzaak in Mekkelholt 20
verbitterd en moegestreden
Rubrieken Pagina
• U vraagt, wij antwoorden 2
• BSVE Belachelijk, absurd, pure flauwekul
en valse bescherming
4
• Fred Bosman 5
• Activiteiten en regelingen 6
• Beeld van een kunstenaar 9
• Het moment van... 13
• Opnieuw Beginnen aan de Singel 17
• Ondernemersnieuws 19
Van de redactie:
Voor u ligt het oktobernummer.
In dit nummer gaan we in op de gevolgen die de ramp
heeft gehad voor de huisdieren in het gebied. Aan dit
onderwerp is en wordt weinig aandacht besteed, ook in
het rampenplan. Terwijl voor veel mensen hun huisdieren
erg belangrijk zijn. Mevrouw Baake van Stichting
Dierensteunpunt Oost Twente vertelt in dit nummer over
de opvang van de dieren tijdens en na de ramp.
Verder komt in deze editie een terugkeerder aan het
woord die samen met een bouwadviesbureau bezig is met
het ontwerpen van haar eigen huis in Roombeek.
In een interview vertelt de heer Yavuz hoe hij zijn leven
na de ramp in Enschede-Zuid ervaart. Ook deze maand
zijn er dus weer een aantal interessante artikelen en
natuurlijk de vertrouwde rubrieken. Wij wensen u veel
leesplezier!
Pagina 3

Pagina 4
‘Belachelijk, absurd, pure flauwekul
en valse bescherming’
Dinsdag 24 september maakte het Gerechtshof in Arnhem de beschikking bekend ter zake de
artikel 12-procedure die de BSVE, samen met nog een aantal betrokkenen, had aangespannen. Het
Gerechtshof Arnhem oordeelde dat het Openbaar Ministerie terecht had besloten om overheden en
ambtenaren niet te vervolgen voor hun fouten die mede oorzaak zijn aan de vuurwerkramp van
13 mei 2000.
Centrale vraag in de artikel 12-procedure is: is het afgeven
en controleren van de milieuvergunningen een exclusieve
overheidstaak of niet? Volgens de huidige rechtspraak wet
genieten ambtenaren bij het uitvoeren van exclusieve
overheidstaken strafrechterlijke onschendbaarheid.
Hoewel niemand betwist dat bij het afgeven en controleren
van de vergunningen ernstige fouten zijn gemaakt, sloot
het Hof zich aan bij het Openbaar Ministerie dat dit een
exclusieve overheidstaak is en de gemeente en ambtenaren
vrijuit gaan. De officier van justitie nam hierin volgens het
Hof dus een juiste beslissing.
‘Valse bescherming’ noemt Truce van Engelen, getroffene
en lid van de BSVE, de uitspraak van het Hof. ‘We kennen in
Nederland de Trias Politica, de scheiding en onafhankelijkheid
van de wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende
macht. De rechtsprekende macht had juist nu de gelegenheid
burgers te beschermen. In plaats daarvan beschermen ze
de overheid.’ Bert Elferink, eveneens getroffen door de
ramp, noemt het ‘absurd’. ‘Als ik een overtreding bega
word ik ook meteen gestraft. Ambtenaren zijn hartstikke
fout geweest. Bakker en Pater als ook De V. worden wel
vervolgd en de gemeenteambtenaren gaan vrijuit. In dit
licht is de strafmaat tegen De V. wel heel erg zwaar.’
Wat in de beschikking van het Gerechtshof Arnhem duidelijk
werd is dat het Hof niet de behoefte voelt om exclusieve
bestuurstaken en onschendbaarheid nader uit te zoeken.
Omdat de uitslag onbevredigend voor de getroffenen zou
zijn. Met andere woorden: er is vastgesteld dat de overheid
immuniteit geniet. Dieper ingaan op de verschillende
visies die er bestaan rondom exclusieve overheidstaken
zou voor de ‘sterk emotioneel betrokken’ slachtoffers niet
goed zijn. Mr. J.M.J.M. Doon, de advocaat van de BSVE noemde
deze houding tijdens de persconferentie ‘bevoogdend’.
Donato de Vivo voegt zich hier helemaal bij aan: ‘Ik ben
echt boos over de uitspraak. Vanaf het eerste moment
denken instanties te weten wat goed voor ons is en
opnieuw worden we als kinderen behandeld. Ik vraag me
af wat voor recht hier nu is gedaan?’ Lubbert Oosting van
de ondernemersvereniging bekijkt het verhaal van twee
kanten. ‘Het kan niet zo zijn dat de overheid voor alle
misstappen juridisch veroordeeld moet kunnen worden,
maar in bepaalde, afgebakende, gevallen zou dat wel
mogelijk moeten zijn. Er zou dan sprake moeten zijn van
duidelijk laakbaar handelen met dodelijke slachtoffers tot
gevolg. Het is misschien een vreemd vergelijk, maar als
een politicus wordt bestempeld als oorlogsmisdadiger
wordt hij ook vervolgd. Ook als deze persoon de moorden
niet zelf heeft gepleegd.’
Waar veel mensen op hebben gereageerd in de week na
het bekend worden van de beschikking van het Hof, is de
strafmaat die De V. heeft gekregen. Frans Markink: ‘Ik
begrijp het verschil tussen de ene zaak en de andere niet.
Pure flauwekul dat de overheid of ambtenaren een
uitzonderingspositie hebben. De V. krijgt vijftien jaar en
de ambtenarij denkt: ‘fout gehandeld, maar kan gebeuren.’
Nico Strefel betitelt de situatie als ‘belachelijk’. ‘Het is niet
meer dan logisch dat de overheid vervolgd moet worden.
Het rapport Oosting wijst drie schuldige partijen aan. De
V. krijgt vijftien jaar cel en de overheid mag schijnbaar
gewoon aanrommelen.’
De artikel 12-procedure die de BSVE is gestart is de enige
mogelijkheid om in beroep te gaan tegen de beslissing van
het Openbaar Ministerie. Hoeveel discussie er ook zal blijven,
er valt niet meer te tornen aan de onschendbaarheid van
overheid, gemeente en ambtenaren inzake de vuurwerkramp.
Wat nog rest is een brief te schrijven aan de procureur
generaal van de Hoge Raad. Deze zou in het belang der
wet cassatie kunnen vragen bij de Hoge Raad. Het is echter
aan de procureur generaal zelf, te oordelen of hij dit wil
doen. Wat ook de voortgang zal zijn, het zal geen invloed
meer hebben op de genomen beschikking van het Hof.

Olaf Bosma
Klassenfoto's gezocht
van Olaf Bosma
Laat ik me even voorstellen: Ik ben Ingrid Westenberg en
ik woonde tot 13 mei 2000 aan de Tollensstraat. Ons huis
en alles daarin is verbrand. Ook het fotoalbum wat ik aan
het maken was voor m'n zoon die kort daarvoor als laatste
kind het huis had verlaten.
Nu ben ik aan het proberen toch voor hem ook een album
samen te stellen. Gelukkig heeft z'n tweelingzus ook een
album; dus heel veel foto's kon ik gelukkig kopiëren.
Maar helaas niet de klassenfoto's. Ze hebben namelijk
niet in dezelfde klassen gezeten.
Daarom deze oproep:
Wie heeft mogelijk klassenfoto's van de Frisoschool die
nu Noordlinde heet en staat aan de Dr. van Damstraat.
Mag ik deze foto's kopiëren? Het gaat om de volgende
schooljaren: 1979 - 1980; 1980 - 1981; 1981 - 1982; 1982 - 1983;
1983 - 1984; 1984 - 1985 waar mijn zoon Olaf Bosma op staat.
Ik zie geen andere mogelijkheid dan deze oproep. Ik hoop
dat u me hierin wilt en kunt helpen. Bij voorbaat mijn
hartelijke dank. Natuurlijk worden de foto's met de
grootste zorg behandeld en zo spoedig mogelijk weer
terug gestuurd.
Ons adres is:
Familie Bosma,
Levinkskamp 24, 7524 BC Enschede.
ingrid.rene@keyaccess.nl
Fred Bosman
Boos
Tien jaar geleden voltrok zich de Bijlmerramp. Enschede
en de Bijlmer hebben veel met elkaar gemeen zoals:
geweld van buiten -door mensen veroorzaakt-, veel brand
en veel daklozen. In mijn herinnering was er in de nasleep
van de Bijlmerramp naast verdriet veel boosheid onder de
bevolking. De nabestaanden en ook de pers lieten kritiek
horen op de overheid. Een van de lessen van de
Bijlmerramp was dat er openheid betracht moet worden.
Burgers moet je niet voor de gek houden, je moet geen
dingen verzwijgen, iedereen heeft recht op maximale
informatie enzovoort.
Dat is een van de redenen dat er in Enschede meteen na
de ramp een Informatie- en Adviescentrum werd opgericht,
namelijk om alle informatie bij de hand te hebben; geen
bureaucratisch gedoe en geen obstakels voor de mensen
om wie het gaat. Sommigen dachten zelfs dat daarmee
“de ramp na de ramp” (zoals massale onvrede) te voorkomen
zou zijn.
Helaas. Boosheid is gewoon een natuurlijke reactie op een
traumatische gebeurtenis. Je zou kunnen zeggen dat je
daar recht op hebt. Je vindt altijd wel iets om je over op te
winden.
Sommigen denken dat iedereen tevreden is te stellen
wanneer er maar duidelijke normen gehanteerd worden.
Voorbeeld: de Uitkeringsregeling Personenschade
Vuurwerkramp. Ook hier weer: helaas....
Immers, als mensen hun schadevergoeding met die van
anderen gaan vergelijken stuiten ze op onbegrijpelijke
verschillen en worden ze boos.
Die boosheid richten ze dan op wie er maar voor hun voeten
komt: artsen, psychotherapeuten, ambtenaren, politici,
journalisten...
Waarom?
Omdat je als je een ramp overkomt altijd blijft zitten met
vragen als: waarom ik? Of: waarom dit?
Ook nu, 10 jaar na de Bijlmer, zijn mensen boos en komen
ze moeilijk over het onrechtgevoel heen. Ook in Enschede
blijven we te maken hebben met boze mensen. We kunnen
ze aanhoren en ze begrijpen. We kunnen ze vragen of ze
zo boos willen blijven of wegen willen zoeken om hun
leven zin te geven.
Ik dacht er aan toen een van onze cliënten zich boos maakte
over het feit dat hij een veel lagere tegemoetkoming in de
geleden schade kreeg dan zijn buurman terwijl hij, volgens
hem, toch evenveel geleden had. Hij was er zo boos over,
dat hij aan niets anders
meer dacht. Heel begrijpelijk,
maar intussen had hij geen
aandacht meer voor zijn
dierbaren. En zijn energie
raakte op...
Fred Bosman
Psychiater Mediant Nazorg
Vuurwerkramp
Pagina 5

Pagina 6
Roomweg en Schurinksweg weer open voor auto’s
Activiteiten & Regelingen
Lezers kunnen helpen bij boek over
Roombeek
Enschede - Hoe zagen de huizen op de Roomweg er uit?
Welke bomen groeiden er in de Nachtegaalstraat? Hoe
was een zomerdag op het Talmaplein?
De voormalige bewoners van Roombeek hebben de beelden
nog in hun geheugen gegrift staan. Maar de buurt is weg –
verwoest door de vuurwerkramp van 13 mei 2000. Aan
toekomstige generaties is nauwelijks uit te leggen wat er
bij de ramp verloren is gegaan.
Vandaar dat wij, redactie van de Twentsche Courant
Tubantia, een boek gaan uitgeven over het Roombeek van
voor de grote klap.
Vorig jaar won de redactie van de Twentsche Courant
Tubantia, met haar verslaglegging van de ramp, de
'Nederlandse Dagbladprijs' (f 10.000) . De redactie is van
mening dat dit prijzengeld ten goede hoort te komen aan
de gedupeerden en denkt met de uitgave van dit boek een
goede bestemming voor het geld gevonden te hebben.
Het boek wordt een mix van sfeertekeningen, verhalen, en
vooral veel foto’s van hoe het was voor die fatale middag
van 13 mei 2000. Daarbij hebben we de hulp van de lezers
nodig. Heeft u nog foto’s van de getroffen wijk, of weet u
familieleden of kennissen die daarover nog beschikken?
Het gaat dan in het bijzonder om die (delen van) straten
en buurten die er nu niet meer zijn. Het is de bedoeling
een zo actueel mogelijk beeld te schetsen, vandaar dat we
vooral op zoek zijn naar foto’s van na 1960. Genomen in de
achtertuin, op straat, op het werk, in het plantsoen, bij de
vereniging. Alle foto’s waarop delen van de wijk herkenbaar
in beeld komen, kunnen voor het boek van belang zijn.
De samenstellers van het boek, Frans de Lugt en
Wim Rijkeboer, zullen een selectie maken uit de beschikbare
foto’s. Voor de goede gang van zaken worden de lezers
verzocht foto’s niet direct toe te sturen of te komen brengen,
maar eerst contact op te nemen via e-mail
f.dlugt@tubantia.wegener.nl of met een briefje naar
Redactie De Twentsche Courant Tubantia, t.a.v. Frans de Lugt,
Postbus 183, 7500 AD Enschede, o.v.v. Boek Roombeek.
Iedereen die op deze oproep reageert, krijgt antwoord.
Nadrukkelijk wordt nogmaals gesteld dat het niet gaat om
foto’s van de ramp maar van voor die tijd.
Over de verschijningsdatum van het boek, de prijs en de
wijze van bestellen, volgt in een later stadium informatie.
Roomweg en Schurinksweg weer open
voor auto’s
Vrijdag 27 september vanaf 17.00 uur zijn de Roomweg en
Schurinksweg weer toegankelijk voor auto’s. Al eerder dit jaar
zijn beide wegen opengesteld voor fietsers en voetgangers.
De sloop- en ruimingwerkzaamheden zijn vrijwel beëindigd
waardoor het vrachtverkeer aanzienlijk in intensiteit is
afgenomen. Het is daarom verantwoord om weer autoverkeer
op de Room- en Schurinksweg toe te laten.
Snelheidsbeperkende maatregelen moeten garanderen dat
er niet te hard wordt gereden over de Roomweg. Ter hoogte
van het Rozendaalcomplex zijn banken geplaatst waar
belangstellenden de voortgang van de bouwwerkzaamheden
kunnen volgen.
De komende jaren is de Roomweg een belangrijke bouwstraat
voor Roombeek. Dit betekent dat er in bepaalde perioden
een toename van het bouwverkeer is. De gemeente kan dan
besluiten om vanwege de veiligheid de Roomweg voor kortere
of langere tijd af te sluiten voor overige de weggebruikers.
Deze tijdelijke afsluitingen zullen vooraf worden aangekondigd.
In de definitieve plannen voor Roombeek is de Roomweg
de belangrijkste oost-westverbinding door het gebied. In de
omgeving liggen culturele, recreatieve en winkelvoorzieningen
van Roombeek. Het karakter van de Roomweg verandert dan
ook uiteindelijk sterk en krijgt een meer promenadeachtige
uitstraling.

Opening speelplek aan de Roomweg
Vrijdag 27 september om 15.30 uur hebben enkele kinderen
van Schurinksweide samen met wethouder R.W. Bleker
de nieuwe speelplek aan de Roomweg geopend, nabij de
kruising met de Schurinksdwarsweg.
Een langgekoesterde wens van de kinderen uit de buurt
Schurinksweide wordt daarmee vervuld. In de afgelopen
jaren hebben de kinderen en bewoners van Schurinksweide
namelijk regelmatig om een speelgelegenheid voor de
buurtgevraagd. Door ruimtegebrek in de directe omgeving
kon deze wens tot voor kort niet vervuld worden.
De nieuwe plek is ingericht als speelplek voor kinderen van
alle leeftijden. De locatie is in nauw overleg met de kinderen
en de bewoners gekozen. En ook in de inrichting van deze
plek hebben de buurtkinderen een belangrijke stem gehad.
In het kader van Premie op Aktie hebben zij hiervoor ideeën
aangedragen. Als tegenprestatie zullen de kinderen
meehelpen aan het schoonhouden van de speelplaats.
Juist vanwege de wens van de kinderen en de bewoners om
snel over de speelgelegenheid te kunnen beschikken is deze
in de zomervakantie al opengesteld voor gebruik. Op dat
moment waren nog een aantal toestellen in bestelling.
Ook deze toestellen zijn intussen geplaatst, zodat de plek
nu officieel in gebruik genomen kan worden.
Overigens zal de speelplaats op termijn nog verplaatst
worden. In de ontwikkelingsplannen voor het gebied
Schurinksweide zijn langs de straatzijde van de Roomweg-
Schurinksweg-Schurinksdwarsweg woningen voorzien. In
verband hiermee zal de speelplek uiteindelijk een definitieve
plek krijgen op het middengebied van dit terrein. Dat zal
omstreeks (2003/) 2004 zijn, dus voorlopig kunnen de
kinderen nog volop van deze speelplek gebruik maken.
De speelplek is mogelijk gemaakt met giften van de Vrije
Baptistengemeente Enschede, het Fonds Bijzondere Noden
Enschede, de Stichting Vuurwerkramp Enschede, een
bijdrage in het kader van Premie op Aktie en financiële
bijdragen van het Projectbureau Wederopbouw en
Stadsdeel Noord.
Met de opening van de speelplek is weer een stap gezet in
de wederopbouw van het rampgebied.
Oproep
Wie heeft dat mooie gedicht gemaakt dat op de schutting
staat, onder de titel “misschien”?
Je denkt misschien
Dat je wat
Moet zeggen
Je denkt misschien
Dat je me…
…enz.
Het antwoord op deze vraag kan doorgegeven worden aan
de redactie van het maandblad.
Telefoonnummer: 053-481 76 04 (mevr. Hoogerheiden)
Activiteiten Sociale Wederopbouw
Het Kompas
Gezamenlijk ontspannen in een sauna
Het bezoek aan de sauna is een vaste activiteit met de
bedoeling om met elkaar te ontspannen. Daarnaast is het
erg gezellig om met andere vrouwen onder elkaar te zijn.
Het is twee keer in de maand op een zondagavond in “De
Wilder” in Haaksbergen. Maximaal 30 vrouwen kunnen
deelnemen. Het is beslist nodig dat u zich van tevoren
aanmeldt.
Data 6 oktober, 27 oktober en 3 november.
Kosten 3 6,00 per keer inclusief vervoer
Tijd 18.30 uur verzamelen op de parkeerplaats
van het Kompas
Aanmelden Bellen naar Kifayet Aykaç-Metin, Tel. 435 04 56
Kennismaking en ontmoetingsbijeenkomst met lunch
voor Turkse Mannen
Deze bijeenkomst is bedoeld voor gedupeerde mannen en
hun naasten vanaf 18 jaar die in Stadsdeel Noord of in
Twekkelerveld wonen.
Datum 5 november 2002
Lunch Vegetarisch
Kosten 3 1,50 per persoon
Tijd 12.30 uur
Waar “Het Paradijs”, cultuur en natuur museum aan
de Nicolaas Beetsstraat 48. Het is de straat
tegenover Rijksmuseum in Lasonderstraat.
Aanmelden Kifayet Aykaç-Metin, tel. 435 04 56
Multiculturele activiteit Bloemschikken
Het is een eenmalige, maar beslist leuke activiteit voor
vrouwen vanaf 18 jaar.
Datum 24 oktober 2002
Kosten 3 4.00 per persoon inclusief materiaal.
Tijd 9.00 – 11.00 uur
Waar Het Kompas
Aanmelden T/m 18 oktober 12.30 uur bij
Kifayet Aykaç-Metin, 435 04 56
Samen koken, samen eten
Dit is een eenmalige activiteit voor mannen en vrouwen
vanaf 18 jaar.
Datum 22 oktober 2002
Kosten 3 1,50 per persoon
Tijd 16.30 uur – 19.00 uur
Waar Het Kompas
Aanmelden T/m 18 oktober 12.30 uur bij
Kifayet Aykaç-Metin
Aanvulling 'de Zessprong'
De stichting BvV-ateliers heeft de redactie gevraagd de
volgende aanvulling te geven op het artikel dat in het
vorige maandblad is geplaatst:
'De voorloper van deze stichting, de stichting ateliers-BvV,
was gehuisvest in het gebouwencomplex 'de Bamshoeve.'
Dit werd mede mogelijk gemaakt door Reggeborgh Beheer
BV uit Rijssen. Deze ruimte werd ook gebruikt door de
gemeente Enschede; tijdens ontvangsten werd hier een
toelichting gegeven op het toenmalig stedenbouwkundig
plan 'Groot Roombeek.' Na de ramp heeft de stichting
ateliers-BvV een jaar lang huisvesting gekregen in het
Pagina 7

Pagina 8
winkelcentrum de Klanderij; hier waren ook kunstenaars
die hun atelier hadden verloren, ondergebracht. Deze
locatie heeft tijdelijk dienst gedaan als presentatieruimte.
Dit werd mede mogelijk gemaakt door de Stichting
Financiële Opvang Getroffen Ondernemers en de eigenaar
van de Klanderij, Forum Invest.'
Activiteiten Sociale Wederopbouw
Oost-binnen en de Roef
In het kader van de sociale wederopbouw vuurwerkramp
zijn, enige tijd geleden, zeven bewonersondersteuners in
dienst gekomen bij vijf wijkwelzijnsinstellingen, verspreid
in heel Enschede. De bewonersondersteuners werken
samen en proberen de geherhuisveste getroffenen te
ondersteunen, zodat zij zich weer actief kunnen bewegen
in de samenleving. Hiervoor zijn diverse activiteiten ontwikkeld
waar een ieder aan deel kan nemen.
Onder stichting SCW Oost Binnen vallen de volgende buurten:
Bothoven, Transburg, Tatersall, Laares, ’t Zeggelt,
Lasonder, Ribbelt, Scheurserve, Stokhorst, Velve-Lindehof.
Onder stichting SCW De Roef vallen de volgende buurten:
Hogeland-Noord, Hogeland-Zuid, Horstlanden/Veldkamp,
Stadsweide, Wooldrik, Gertfert-Perik, Varvik/Diekman incl. AZC.
Activiteit Aantal en dag Datum Tijd Kosten Locatie
Zwemmen 1x per maand op 5 november 16.00 - 18.00 uur 3 2 p.p Aqua-drome
Vrouwen vanaf 16 jaar 1e dinsdagmiddag E-pas 3 1,50
Zaalsport Activiteiten 2x per maand 21 oktober 18.15 - 19.30 uur
excl. reis
3 5 (per 5x) De Roef
Mannen vanaf 16 jaar op maandag avond en 4 november per keer 3 1,50
Zaalsport Activiteiten 2x per maand 28 oktober 18.15 - 19.30 uur 3 5 (per 5x) De Roef
Vrouwen vanaf 16 jaar op maandagavond en 11 november per keer 3 1,50
Sauna 1x per maand 27 oktober 13.00- 17.00 uur 3 7 p.p. Haaksbergen
Mannen vanaf 16 jaar op zondag incl.reis De Wilder
Sauna 1x per maand op 24 november 18.30 - 23.00 uur 3 7 p.p. Haaksbergen
Vrouwen vanaf 16 jaar zondag incl.reis De Wilder
Turkse Volksdanscursus 1x per week elke zondag, 1 september 13.00 - 14.45 uur 3 50 p.p. Buurthuis Laares
Vrouwen vanaf 14 jaar niet tijdens E-pas 3 35 p.p.
schoolvakanties of
feestdagen
Per seizoen
Culturele avond Muziek & dans 1x per maand laatste 1 november 19.30 - 21.30 uur 3 1 p.p. De Roef
Vrouwen/mannen v.a. 14 jaar vrijdag van de maand incl. thee/koffie
Yoga & omgaan met Op woensdag, start november 9.00 – 11.45 uur 3 20,- (per 7x) Wijkwinkel
spanningsklachten Aanmelden tot Leeuwen-
Nederlands sprekenden 30 oktober hoekstr. 215
Yoga & omgaan met Op woensdag start in januari 9.00 – 11.45 uur 3 20,- (per 7x) Wijkwinkel
spanningsklachten Aanmelden tot Molukken-
Turks sprekenden 4 januari straat 90
Multiculturele Kookclub 2x per maand 21 oktober 18.00 - 21.30 uur 3 2 p.p. Galvani
Vrouwen/mannen v.a. 16 jaar maandagavond
Iftar maaltijd 1x per jaar 15 november 16.00 - 18.00 uur Geen Kosten De Roef
Vrouwen/mannen v.a. 16 jaar vrijdag
Als u zich wilt aanmelden voor deze activiteiten, dan kunt u contact opnemen met:
Bewonersondersteuner A.Yayla, Buurthuis Laares, tel: 433 37 68, e-mail: a.yayla@oost-binnen.nl
Bewonersondersteuner D. Wiggers, SCW De Roef, tel: 053-4319966
Het wordt op prijs gesteld als u mee blijft denken met de bewonersondersteuners.
Op deze manier kunnen de activiteiten nog beter worden afgestemd op uw wensen.
Er is helaas geen kinderopvang bij meeste activiteiten. Mocht dit een probleem voor u zijn,
dan kunt u dit met de bewonersondersteuner bespreken.

Beeld van een kunstenaar: Herbert Berkhout
Blauwdruk voor (D)roombeek,
Afgelopen jaar zijn enkele kunstenaars en architecten bij
elkaar gekomen om na te denken over nieuwe ateliers in
Roombeek. Doordat er in het getroffen gebied veel
kunstenaars een atelier in de Bamshoeve hadden, werd
gezocht naar een gebouw met diezelfde onbenoembare
sfeer om in te werken. Het Roozendaalcomplex sprong ons
in het oog. We werden direct getroffen door de inspiratie
die uitging van de oude industriële bebouwing. Het zou een
echte broedplaats van kunstzinnige activiteiten kunnen
worden. Het is een gebouw met potentie. Nadat we besloten
hadden onze aandacht te richten op dat gebied, hebben
we tijdens enkele vergaderingen onze fantasie laten werken
en ideeën opgedaan voor hoe het er in de toekomst uit
zou kunnen gaan zien.
Deze tekening is daar het resultaat
van. Een korte samenvatting:
Het Roozendaalcomplex is een mooie, grote, verwaarloosde
fabriek, gebouwd met bakstenen. Door het gebouw weer
wind en waterdicht te maken ontstaat er een variatie aan
ruimten die goed te gebruiken is voor kunstenaars van
verschillende disciplines. Een aantal ruimten heeft grote
deuren naar de begane grond. Goed geschikt voor beeldhouwers
die ook buiten willen werken. Een deel van het
gebouw heeft shed (zig-zag) daken op het noorden, zeer
geschikt voor schilders die egaal licht nodig hebben. Door
de hoge ruimten is een deel van het gebouw geschikt als
theater en / of poppodium. De kleinere blinde kamers zijn
geschikt als oefenruimte e.d. Bij de ingang is een soort
portierswoning waar een kunstenaarssociëteit in ondergebracht
kan worden. Met ruimte voor commerciële functies
zoals winkeltjes en bedrijfjes waar het winkelende publiek
van harte welkom is. Via de industrieel ogende Stelconplaten
(vloerplaten) kom je in een deel waar de twee gebouwen
(portiersloge en fabriek) zo dicht bij elkaar komen dat er
een haast intieme sfeer ontstaat. Dit deel zou 's avonds
perfect te verlichten zijn met hangende straatverlichting.
Aan de achterkant van het terrein staat een grote oude
schoorsteen. Met een neonlicht erop is deze pijp van verre
zichtbaar, een mooi en herkenbaar object. Om en achter
dit gedeelte kan een plein met een multifunctioneel
karakter ontstaan. Een plaats waar geparkeerd kan worden
en waar op andere momenten ruimte geboden kan worden
voor allerlei evenementen. De grote hal aan de rechterkant
moet dan een museale bestemming krijgen vergelijkbaar
met De Pont in Tilburg en met een soortgelijke collectie.
De afwerking van de ateliers moet niet te duur worden.
We denken aan een casco dat de huurder zelf kan afwerken.
Hierdoor kan de huur betrekkelijk laag blijven. Iedere
huurder kan de binnenruimte naar eigen inzicht aanpassen,
zolang het gebouw maar niet teveel energie gebruikt.
Op die manier kan Enschede zijn industriële erfgoed in
stand houden en blijft de naam Roozendaal aan deze
stad verbonden.
Pagina 9

Pagina 12
Onderzoek bij Mediant Nazorgteam
Vuurwerkramp
Sinds 1 september 2000 is aan het Stationsplein 3 in Enschede het team Nazorg Vuurwerkramp
gevestigd. Gespecialiseerde hulpverleners uit heel Nederland werken in dit team aan de zorg voor
getroffenen van de vuurwerkramp. “In het onderzoek spreken we vaak mensen die veel hebben
meegemaakt. Mensen hebben schade, geldzorgen en veel lichamelijke en psychische klachten. Het is een
hele klus voor hulpverleners om in die problemen orde te scheppen” licht Eric Noorthoorn, onderzoeker
bij Mediant, toe.
Het team Nazorg Vuurwerkramp wil proberen overzicht te
brengen in de vele problemen die mensen ervaren. De
hulpverleners doen dit door de hulp die zij geven zorgvuldig
en stapsgewijs aan te pakken. Eerst wordt aandacht besteed
aan financiële en materiële zorgen. Tevens wordt gekeken of
er medicijnen nodig zijn. Vervolgens wordt in verschillende
therapieën het verlies of de traumatische ervaring met de
getroffene besproken.
Onderzoek naar het effect van de zorg
Sinds 1 mei 2001 worden de resultaten van de hulp van het
team Nazorg Vuurwerkramp door een wetenschappelijk
onderzoek in kaart gebracht. Dit onderzoek maakt deel uit
van de Gezondheidsmonitoring Getroffenen Vuurwerkramp
Enschede. “Met het onderzoek willen we bekijken of de hulp
die het team geeft, ook een goed resultaat heeft”, vertelt
Eric Noorthoorn. “En we willen onderzoeken welke factoren
de ontwikkeling van de klachten beïnvloeden en welke het
uiteindelijke resultaat van de hulpverlening beïnvloeden”.
Pas nadat de getroffene verschillende gesprekken met zijn
hulpverlener heeft gehad, en nadat de behandeling goed
op gang is gekomen, wordt hij gevraagd om aan het
onderzoek mee te doen.
Werkwijze van het onderzoek
“In verschillende gesprekken op een viertal momenten
tijdens en na de behandeling leggen we vast voor welke
klachten en problemen de getroffene voor hulp komt. In
deze gesprekken is er aandacht voor wat de getroffene
heeft meegemaakt. Welke psychische en lichamelijke
klachten hebben zij ervaren door de ramp? En welke
klachten hebben ze nu nog? Ook is er aandacht voor de
financiële en sociale gevolgen van de ramp voor de
getroffenen en hun gezin. Daarnaast worden er vragenlijsten
ingevuld. Na 6 maanden benaderen we deze mensen
opnieuw. In een voortgangsgesprek komen dan deze
onderwerpen opnieuw aan de orde”, licht Eric Noorthoorn
toe. “Het resultaat van de hulp meten we vooral met de
eindgesprekken. Deze vinden plaats binnen twee maanden
na afsluiting van de hulp. Het effect van de hulp van het
team Nazorg Vuurwerkramp op de lange termijn, brengen
we in kaart met een nagesprek met de getroffene. Dit
gesprek houden we 9 maanden na het afsluiten van de
hulp”.
De eerste resultaten
Ondertussen zijn de eerste 150 mensen geïnterviewd. Het
gaat om mensen die zich sinds 1 mei 2001 bij Mediant hebben
gemeld. Daarnaast zijn nog apart gegevens verzameld van
mensen die sinds de ramp in zorg zijn geweest, maar die
inmiddels de behandeling hebben beëindigd. “Van de 650
mensen die ooit in zorg zijn geweest vanwege de vuurwerkramp,
hebben we een aantal gegevens verzameld.
Alle informatie uit het onderzoek koppelen we regelmatig
terug naar de zorgverleners bij Mediant. Zij bespreken dat
dan uitvoerig. Indien nodig of wenselijk, wordt dan de
zorgverlening aangepast. Zo laten de gegevens, samen met
de gegevens van de interviews, zien dat er drie groepen
zijn waarvoor extra aandacht nodig is. Ten eerste voor de
mensen met geldzorgen. We hopen dat de geldzorgen in
de loop van het komend jaar voor de getroffenen minder
aan de orde zullen zijn door de inzet die de Uitvoeringsorganisatie
Personenschade Vuurwerkramp momenteel
aan het leveren is. We zullen hier in ons onderzoek ook op
letten. Daarnaast is extra aandacht nodig voor mensen met
een allochtone achtergrond. Op dit moment wordt de hulp
die nu aan deze mensen gegeven wordt, op een andere
manier opgezet. We hopen dat het Nazorgteam zo betere
resultaten bereikt met hun hulp. En tot slot blijkt uit de
eerste analyses dat extra aandacht nodig is voor mensen
met werk. Daarom is besloten om de locatie aan het
Stationsplein één avond in de week open te stellen voor
het geven van extra hulp aan deze mensen”, aldus
Eric Noorthoorn.
Wie organiseert het onderzoek bij het
Nazorgteam van Mediant?
Het onderzoek bij Mediant is één van de onderzoeken van
de Gezondheidsmonitoring Getroffenen Vuurwerkramp
Enschede (GGVE) en wordt uitgevoerd door de Stichting
Onderwijs en Onderzoek Geestelijke Gezondheidszorg
Twente (STOOGG). STOOGG is gericht op het bevorderen
van onderzoek en onderwijs binnen de Geestelijke
Gezondheidszorg in de regio Twente. De GGVE wordt
uitgevoerd in opdracht van het ministerie voor
Volksgezondheid, Welzijn en Sport. De GGD Twente
coördineert alle onderzoeken die horen bij de GGVE.
Op www.ggve.nl vindt u meer informatie.

Het moment van...
De kinderen hebben al een nieuw huis in Roombeek: het
staat op de nieuwe speelplek aan de Roomweg. Terwijl
hun kinderen zich uitleven, kijken de ouders -gezeten op
een bankje- toe. Zij zijn omringd door herinneringen uit
het verleden, zoals de Menko-toren op de achtergrond, en
door beloften voor de toekomst: de speeltuin, de grond
eromheen die bouwrijp wordt gemaakt en niet te vergeten…
hun kinderen.
foto Johan Ghijsels
Pagina 13

Pagina 14
Wil Hamstra en archtect Paul van der Jeugd
Bouwen in Roombeek
‘Je kunt echt je droomhuis bouwen in Roombeek.
Het is een gouden kans.’
Wil Hamstra (61) is een van de mensen die de hulp van een bouwadviesbureau heeft ingeroepen
bij het bouwen van een nieuw huis in Roombeek. Samen met de stichting Stedelijk Wonen is Wil
begonnen met het bouwproces. Haar nieuwe huis komt op precies dezelfde plaats in de Renbaanstraat
te staan als waar zij woonde voor de ramp.
‘Ik heb alle ontwikkelingen nauwgezet gevolgd. Ik heb de
vergaderingen en bijeenkomsten die het projectbureau
Wederopbouw organiseerde bijna allemaal bijgewoond.
Aanvankelijk was het vanwege de stankcirkels van
Grolsch niet mogelijk om op dezelfde plaats in Roombeek
terug te keren. Op een gegeven moment werd bekend dat
de Grolsch toch gaat verhuizen naar een andere locatie.
Ik heb toen meteen een gesprek met iemand van wederopbouw
gehad over een mogelijke terugkeer. Zij heeft me
geïnformeerd over de financiële mogelijkheden en heeft
me in contact gebracht met de drie bouwadviesbureaus.’
‘Ik heb met ieder bureau een gratis intakegesprek gehad.
Eén bureau belde me niet terug, dus die viel meteen al af.
Met de mensen van Stedelijk Wonen klikte het meteen.
Na het eerste intakegesprek is het allemaal heel snel
gegaan. Ik ben nu een maand bezig en de eerste tekeningen
van de architect zijn al klaar. Ik had van tevoren precies in
mijn hoofd wat ik niet wilde. Ik had al een vaag idee van
wat ik wèl wilde. In de krant had ik een artikel gelezen
over architect Paul van der Jeugd. Zijn ontwerpen spraken
mij meteen aan. Stichting Stedelijk Wonen heeft een
afspraak met hem geregeld en ik wist meteen dat het
goed was. Ik ben heel impulsief; als het goed is, is het
goed, dan ga ik er niet langer over nadenken.’
‘Het is de eerste keer dat ik een huis bouw. Vanwege de
verkaveling moest het een twee-onder-één kap huis worden.
Aanvankelijk zou ik samen met mijn oude buurman uit de
Renbaanstraat het huis gaan bouwen. Hij zag er echter op
het laatste moment van af. Nu komt er waarschijnlijk
iemand van buiten Roombeek naast mij wonen, maar dat
is nog niet zeker. Het ontwerpproces gaat ondertussen
gewoon verder. De nieuwe buren zullen zich bij een aantal
zaken neer moeten leggen omdat zij later zijn ingestapt.’

‘Ik weet niet of ik zonder de hulp van een bouwadviesbureau
was begonnen aan de bouw van een nieuw huis. Je kent
de weg niet in de bouwwereld en ze kunnen je belazeren
waar je bij staat. Ik vind het een prettig idee dat ik me daar
nu geen zorgen om hoef te maken. Het bouwadviesbureau
bewaakt het hele bouwproces: van het vinden van een
betrouwbare architect en aannemer tot het bewaken van
de budgetten. Ik kan het iedereen aanraden.’
‘Mijn nieuwe huis wordt heel anders dan mijn oude huis
aan de Renbaanstraat. Dat was een oud huis uit 1902. Dit
wordt een heel modern huis. Het wordt een blokvormig
huis met een mooie grote woonkeuken, 2 balkons en een
mooie atriumtuin. Dat houdt in dat ik van alle kanten in
mijn huis door verschillende glaswanden mijn tuin kan
zien. Dat vind ik prachtig, want ik ben dol op tuinen. De
architect kwam met dit idee. Ik was er zelf nooit op gekomen.’
‘Ik zou graag in contact komen met de andere mensen die
in de Renbaanstraat een huis gaan bouwen. Niet alleen
om te zien wat voor huizen zij gaan bouwen, maar ook
om te kijken of het mogelijk is om gezamenlijk materialen
in te kopen, zoals stenen en cement. Ik heb deze vraag al
voorgelegd aan de gemeente.’
‘Ik ben zeer te spreken over de medewerking van de
gemeente. We worden goed op de hoogte gehouden van
alle ontwikkelingen. Als particuliere bouwer krijg je veel
steun; we krijgen alle vrijheid bij het ontwerpen van ons
huis en we worden financieel gesteund. Ik vind het een
goed initiatief van de gemeente om het gebruik van
bouwadviesbureaus te subsidieren.’
‘Met enkele oud-bewoners van de Renbaanstraat heb ik
nog steeds contact. Zij willen geen van allen terug.
Sommigen vanwege de slechte herinneringen, anderen
omdat zij al een ander huis hebben gekocht. Het huis aan
de Laaressingel waar ik nu woon, heb ik ook gekocht. Het is
veel moeite om weer te verhuizen en het hele bouwproces
in te gaan, maar het is het waard. Het houdt me bezig en
op deze manier kan ik mijn blik op de toekomst richten.
De parelvisser
Diepzeeduiken in Enschede Noord
Wilt u ook eens diepzeeduiken? In Tel mee
tot tien kunt u dat gewoon in Enschede Noord
doen. De parelvisser is een deelproject van het
grootte Tel mee tot tien project. In iedere wijk
wonen heel veel pareltjes. Dat zijn bewoners
dus, met bijzondere maar vaak ook verborgen
talenten.
In de vorm van een digitale vossenjacht probeert het project
‘De parelvisser’ een databank van deze kleurrijke personen
aan te leggen. Kennen en gekend worden is daarbij het motto.
De speurtocht naar talenten begint in november op de
basisscholen in Enschede Noord. De kinderen kunnen op
de website van Tel mee tot tien (www.telmeetottien.nl)
een interactief spel spelen en zo achter de verborgen
talenten komen in hun wijk.
In zekere zin is er uit alle ellende iets goed naar voren
gekomen. Ik vind de plannen voor de wederopbouw van
Roombeek erg mooi. Er komen ruime straten, er komt veel
groen en er komen veel voorzieningen. De kwaliteit van
de buurt gaat erop vooruit.’
Als u ook een huis in de Renbaanstraat gaat bouwen en
u wilt in contact komen met mevrouw Hamstra om de
mogelijkheden te bespreken voor gezamenlijke inkoop
van materialen, kunt u bellen met mevrouw Hamstra,
telefoonnummer: 053-433 08 77.
Particulieren die willen bouwen in
Roombeek kunnen een beroep doen
op één van de volgende drie
bouwadviesbureaus:
B2advies
Deurningerstraat 118
7522 CG Enschede
Tel: 06-51 29 20 58
Primavilla / Snelder Zijlstra
Hoedemakersplein 1
7511 JR Enschede
Tel: 053- 485 22 85 / 053- 485 22 22
Stichting Stedelijk Wonen
Van Alphenstraat 14
7514 DD Enschede
053- 434 35 65
info@stedelijkwonen.nl
Deze nieuwe wijktalenten zullen zowel op de basisscholen
als in de wijk hun talenten benutten. Op de scholen worden
ze in staat gesteld om hun talenten te laten zien en zo de
kinderen iets te leren of te vermaken. In de wijk kunnen ze
de talenten die ze bezitten gebruiken om hun medewijkbewoner
een handje te helpen.
Voor dit project zijn we ook nog op zoek naar verschillende
talenten. Dus bent u een talentvol persoon, een pareltje in de
wijk, dan zoeken we u. Misschien bent u wel een verborgen
talent in de schilder- of toneelkunst of bent u een geweldige
clown of bloemschikker. Bent u bereid om de kinderen op
de basisscholen en uw medewijkbewoners te helpen met
uw talent, neem dan zo snel mogelijk contact op, want we
willen in november starten. Mail naar tmtt@hetkompas.nl
of kom langs bij het Kompas aan de IJstraat 4 (vraag naar
Gineke Annink, Jos Pinna of Maarten Dors).
Pagina 15

Pagina 16
Eveline Jansse van Noordwijk
'Veiligheid is je mening kunnen geven'
'Gelukkig ben ik niet persoonlijk getroffen door de vuurwerkramp, maar als inwoner van de
stad en ex-medewerker van de gemeente word ik nog steeds geconfronteerd met de gevolgen ervan.'
Eveline Jansse van Noordwijk reed op 13 mei in een open jeep over de Deurningerstraat. Hoe heeft zij
de ramp meegemaakt en wat merkt zij nog van de naweeën ervan?
'Mijn zoontje en dochtertje zaten achterin, ik had hem net
opgehaald van een voetbalwedstrijd bij Emos. Als ik daar
een uurtje later had gereden, wie weet wat er dan allemaal
had kunnen gebeuren? Mijn kinderen zitten op de basisschool
't Zeggelt. Daar zijn veel leerlingen uit getroffen
gezinnen en ook het gebouw is beschadigd. Je blijft er lang
wat van merken. Een vriendinnetje van mijn dochter gaat
dagelijks met het busje op en neer naar Glanerbrug. De
kinderen spelen dan toch minder met elkaar. Ook in mijn
kennissenkring merkte ik het één en ander. Een bevriend
stel was ernstig getroffen en beide partners hadden hun
eigen verhaal. Ze konden dat niet overbruggen; hun eigen
belevenissen en verhalen hebben een tijd tussen hen in
gestaan.'
'Ik heb lang bij de gemeente gewerkt, bij afdelingen voor
personeel en organisatie. Ik had net besloten om voor
mezelf te gaan beginnen; mijn ontslagbrief was net voor
de ramp de deur uit. Je wordt dan als zelfstandig ondernemer
gevoeliger voor de lotgevallen van andere ondernemers. Ik
wist ook niet dat er zoveel bedrijven in de rampwijk waren
gevestigd.'
Veiligheid is openheid
'Ik ben momenteel in samenwerking met P&A Coaching,
een trainingsbureau uit Enschede, betrokken bij trainingen
van zogenaamde 'CTPI-teams' in Enschede. Dit zijn teams van
politie, brandweer en gezondheidszorg die verantwoordelijk
zijn voor de eerste crisisbeheersing. Wat we oefenen is onder
meer hoe ze snel een team kunnen vormen en hoe de
deelnemers in korte tijd taken en rollen verdelen. Tijdens
de bijeenkomsten wordt er nog veel verwezen naar de
ervaringen met de vuurwerkramp. Het zijn echte hulpverleners;
ze beginnen allemaal snel te helpen. De adrenaline
vliegt ze door de aderen. Waar we o.a. aan werken is de
vraag “wat er moet gebeuren, in welke volgorde en door wie?”
Wie kan wat het best en durven mensen dat ook te zeggen
of gaan ze op de automatische piloot?'
Openheid is veiligheid
'De schuld over de ramp bij iemand neerleggen, heeft weinig
zin. Maar je vraagt je wel af of destijds de juiste keuzes
zijn gemaakt; stond veiligheid wel hoog genoeg in het
vaandel? Ik ben meer op de toekomst ingesteld. Ik hoop
wel dat ambtenaren ervan hebben geleerd. Overigens heb
ik veel bewondering voor de gemeente Enschede. Er is een
hoog niveau en een behoorlijke creativiteit bij de gemeente.
Omdat ik bij meer gemeenten kom, kan ik vergelijken.'
'Ik vind dat mensen hun mond open moeten doen, hun
twijfels uit moeten kunnen spreken. Mensen durven vaak
wel iets te zeggen, waarvan ze zeker zijn, maar het uiten
hun twijfels gebeurt wat minder snel. Dat heeft alles te
maken met veiligheid op je werk. Dat je niet bang bent om
fouten te maken of eens hulp vraagt. En dat je door je
omgeving niet wordt afgerekend op fouten. Van fouten
kun je vooral leren. Volgens mij is het zelfs de enige
manier om te leren en vooruit te komen.'

Opnieuw Beginnen aan de Singel
Op 13 juli j.l. – precies twee jaar en twee
maanden na de vuurwerkramp –kon Helen
Westendorp met haar vier kinderen opnieuw
beginnen in haar goeddeels nieuw opgetrokken,
karakteristieke ‘singelwoning’ van Domijn aan
de Deurningerstraat 116. Voor dit blad doet ze
maandelijks op persoonlijke wijze verslag van
haar ervaringen als een van de eerste ‘terugkeerders’.
Hierbij de tweede aflevering van haar
‘maandboek’.
Vrijdag 30 augustus:
Barbecue in de tuin van een van de buren verderop.
Aangeboden door de firma Trebbe. Een mooie gelegenheid
voor een hernieuwde en vernieuwde kennismaking. Bijna
iedereen is er. De meeste mensen bevalt het over het
algemeen goed om hier (terug) te zijn. Het valt me op dat
het eigenlijk best een kinderrijk buurtje is. Mijn tweelingdochters
Modei en Nandi blijven ook tijdens de gezellige
barbecue de kat even uit de boom kijken. Ikzelf voel me
hier goed en veilig.
Dinsdag 3 september:
Op weg naar Hengelo, ’s avond tegen half acht, breekt er
opeens een flink onweer los. Normaal gesproken ben ik
daar helemaal niet bang voor, maar nu voel ik me er niet
prettig bij. Ik krijg een onbestemd gevoel van angst en wil
alleen nog maar terug naar huis. Ik kan mijn kinderen
daar niet alleen laten, denk ik. Thuis aangekomen is de
opluchting groot: gelukkig, het staat er allemaal nog. De
kinderen zijn verbaasd, maar ook blij. ‘Mam, leuk dat je
er weer bent.’ We blijven die avond gezellig bij elkaar.
Zondag 15 september:
Heel af en toe merk je nog iets van ramptoerisme. Er staan
op deze zondagmorgen twee Duitse dames in mijn achtertuin,
die willen rondkijken in het rampgebied. In m’n beste Duits
zeg ik dat dit hier ‘nicht geht’ en dat het hier ‘privat’ is.
Als ze wat willen zien, moeten ze maar via de Roomweg gaan.
Ze zijn achter onze woning nu bezig met het aanleggen van
riolering. ’s Morgens vroeg gaan ze daar al aan het werk,
dus dat geeft wel wat geluidsoverlast. Maar daar raak je
snel aan gewend. Bovendien zal het straks nog wel erger
worden wanneer ze echt aan het bouwen gaan hierachter.
Ik moet hoog nodig mijn tuin winterklaar maken, maar ik
heb helemaal geen tijd. Ik werk nu 28 uur in de week als
groepshulp in kinderdagverblijf de Krielhoek en dan moet
ik ook nog een dag in de week naar school - laatste jaar
van de opleiding SPW 3 - en thuis studeren en voor het
huishouden en de kinderen zorgen. Ik heb een vakantie
geboekt. Even met de kinderen uitwaaien in Zandvoort in
de herfstvakantie. Eigenlijk was ik van plan met het hele
spul naar een warm land te vliegen, maar het geld is op.
Gelukkig hebben we in Zandvoort een subtropisch zwembad.
Dinsdag 17 september:
Zoon Niels heeft met een paar jongens uit de buurt ruitjes
ingetikt bij de sloopwoningen verderop aan de
Deurningerstraat. Een van de zwervers, die daar zitten,
heeft Niels daar op aangesproken. Met een zielig verhaal
dat hij geen geld en eten heeft. Nou ben ik bang dat Niels
vandaag of morgen met zo’n zwerver hier thuis aan komt
omdat hij ze zo zielig vindt. Dus ik hoop maar dat ze die
woningen snel gaan afbreken. De stadswachten controleren
hier wel regelmatig, maar er is toch elke keer wat. Laatst
stond er opeens een splinternieuwe fiets achter bij mij in
de tuin, die daar door een zwerver even was neergezet.
Hoewel ik me hier heel prettig voel, begin ik me wel steeds
meer te ergeren aan kleine dingetjes die nog steeds gedaan
moeten worden. Zoals de buitenlamp achter het huis.
Gelukkig ben ik het nu met m’n buurman eens geworden
over de schutting die hij wilde plaatsen. Toch weer een
stukje extra privacy. En een mooi cadeautje voor mijn
oudste dochter Suzanne, want de schutting werd geplaatst
op de dag dat zij 18 werd, woensdag 25 september. De
buurman wist zich nog heel goed haar 15e verjaardag te
herinneren, in het oude huis, vóór de ramp. Ze zou toen
‘een paar’ vriendinnetjes en vriendjes uitnodigen. Dat
werden er een stuk of 30. ‘Wordt het weer net zo’n feest
als toen?’ vroeg de buurman. Ik kon hem geruststellen.
Dit keer wilden we het heel rustig en bescheiden houden.
Helen Westendorp en dochter
Pagina 17

Pagina 18
Hüseyn Yavuz
Hüseyn Yavuz voelt zich met gezin
niet echt thuis in Enschede-Zuid
Ontheemd aan de Auskamplanden
‘Het wordt inderdaad wel tijd dat ik iets aan de tuin ga doen’, zegt Hüseyn Yavuz (30) op
verontschuldigende toon, terwijl hij uit het raam van zijn werkkamer kijkt. Alweer ruim twee jaar
woont Hüseyn met vrouw en twee jonge kinderen aan de Auskamplanden in Enschede-Zuid, nadat
hun bovenwoning aan de Fazantstraat door de vuurwerkramp flink beschadigd werd. Hoewel dat in
principe wel kon, naar zijn zeggen zelfs moest van woningbouwvereniging De Woonplaats, wilde
Hüseyn per se niet terug. Dat wilde hij z’n destijds 3-jarige zoontje niet aandoen, maar kon het zelf
emotioneel ook niet aan. Intussen wonen de ouders van Hüseyn, die in de Putterstraat door de
vuurwerkramp hun hele hebben en houden verloren, in de woning aan de Fazantstraat. Zij wilden
wel graag in hun vertrouwde buurt hun leven weer oppakken.
Hüseyn, intussen, voelt zich nog altijd ontheemd. Aan de
Auskamplanden kan hij z’n draai ook niet echt vinden. ‘Ik
denk niet dat we hier al te lang blijven wonen’, zegt hij.
Dat verklaart wellicht ook de staat waarin de tuin achter de
woning zich bevindt. Omdat hij er zelf niet de tijd voor kon
vinden, vanwege z’n baan, en er ook de fut niet voor had,
maakte z’n vader er op een gegeven moment gedeeltelijk
een moestuin van. Hüseyn: ’Sinds de vuurwerkramp voel
ik me altijd moe. Ik heb geen fut, geen energie. Daarbij ben
ik ook niet zo’n tuinmens. Ik zit liever achter de computer.’
Desondanks had hij zich wel aangemeld voor het project
Tuinen in Zuid, opgezet om de sociale contacten tussen de
oude en nieuwe bewoners te bevorderen en tevens de
woonomgeving wat mooier te maken. De planten voor de
tuin, die de familie Yavuz zou krijgen, werden bezorgd op
een moment dat er niemand thuis was. Ze werden tijdelijk
bij buren verderop gestald. Hüseyn kwam er niet toe ze
daar op te halen en toen dat na een tijdje wel het geval
was, bleken alle planten dood. ‘Ik heb nu nog wel een
grasmat tegoed. Daar moet ik toch nog eens een keer
achteraan.’
Ter afsluiting van het project Tuinen in Zuid vond onlangs
een schoonmaakactie plaats voor de bewoners van de
Auskamplanden en Assinklanden onder het motto ‘Pak de
bezem en veeg je straatje schoon’. Hüseyn deed daar ook
aan mee. Niet alleen om kennis te maken met buurtbewoners,
maar vooral om de straat ook echt schoon te maken. ‘Dit
blok is toch al behoorlijk verwaarloosd. Ik wil niet dat mijn
kinderen in een verpauperde straat spelen. Ik durf ze nu
al niet alleen de straat op te laten gaan om te spelen.’
Intussen worstelt Hüseyn zelf nog altijd met de emotionele
naweeën van de vuurwerkramp. ‘Hoewel de materiële
schade wel meeviel, zat de schrik er goed in. Een neefje
dat bij ons thuis was die dag heeft er nu nog altijd last
van. Hij is heel koppig geworden en heeft een achterstand
op school. Ikzelf heb eenmaal gehuild, in de auto. Dan ben
je er van af, dacht ik. Maar dat is niet zo. Op het moment
van de vuurwerkramp studeerde ik nog, commercieel
technische bedrijfskunde, en ik liep stage in Amsterdam.
Ik moest afstuderen, maar dat lukte niet. Ik kreeg niks op
papier. Toen stond ik er niet bij stil dat dat wel eens met
de vuurwerkramp te maken zou kunnen hebben.
Een maand geleden ben ik uiteindelijk toch maar naar
Mediant gegaan.’

Ondernemers
Nieuws
Openstelling Roomweg
De lobby van de Ondernemersvereniging heeft succes
gehad. De Roomweg zal begin oktober voor al het
gemotoriseerd verkeer open worden gesteld. Voor de
ondernemers aan de rand van het rampgebied ontstaat
daardoor weer een veel betere bereikbaarheid. Dit is
uiteraard voor deze ondernemers van groot belang.
Naamgeving bedrijventerreinen
De Ondernemersvereniging is niet gelukkig met de naam
voor bedrijventerrein Het Vrijdag. Hierover is inmiddels
ook met een aantal wethouders gesproken. De Kamer van
Koophandel en MKB-Oost Nederland hebben zich in gelijke
bewoordingen uitgelaten.
In het gesprek met het College van B & W hebben wij de
suggestie gedaan om het bedrijventerrein in het noorden
van de wijk Bedrijventerrein Het Roombeek te noemen.
De historische context van Het Vrijdag vinden wij in dit
kader niet van belang. Vanuit commercieel en acquisitie
oogpunt is het goed om een naam te verbinden aan een
ruimtelijke situering. In heel Enschede, maar ook ver
daarbuiten is Roombeek een inmiddels bekende naam en
kan daarom prima worden gebruikt. Tevens ligt het
terrein op de huidige velden van de voetbalvereniging
Roombeek.
Voor het bedrijventerrein dat op de locatie van het huidige
Grolsch-terrein moet komen hebben wij het College van
B & W de suggestie gedaan om dit Bedrijventerrein
De Brouwerij te noemen. Dit sluit aan bij de brouwerijen
die op die plaats hebben gestaan.
Bedrijfsruimtes in de nieuwe wijk
De beschikbaarheid van het bedrijventerrein laat nog even
op zich wachten. Volgens plannen zou het eerste bedrijventerrein
pas eind 2003/begin 2004 met de planontwikkeling
worden begonnen. Er blijkt nu dat door een mogelijk
verdiepte aanleg van het terrein er een grondwaterprobleem
zou kunnen ontstaan.
De Ondernemersvereniging heeft ervoor gepleit dat er op
allerlei manier snelheid moet worden gemaakt met de
ontwikkeling. Dit is voor de wijk heel belangrijk.
Als er behoefte bij ondernemers zou bestaan zou nog een
optie zijn om de voetbalvelden als een tijdelijke locatie
voor bedrijfsruimtes aan te wijzen. Hierover wordt overleg
gevoerd met het Projectbureau Wederopbouw.
Inmiddels is bekend geworden dat de eerste kavels met
woon-werkruimtes beschikbaar komen. Voor een aantal
bedrijven bestaat er dan de mogelijkheid om terug te
keren naar de wijk. Wij pleiten ervoor dat ondernemers
hier serieus naar kijken. De stimuleringsregelingen als
huur- en koopgewenning zouden gebruikt kunnen worden
om de lasten tijdelijk naar beneden te brengen.
Ook wordt er nadrukkelijk voor gepleit om het startersklimaat
voor de kunstenaars nader onder de loep te nemen. Hierin
kan in de wijk, maar ook elders in Enschede nog veel worden
verbeterd. De Ondernemersvereniging is hierover in overleg
met het Projectbureau en de gemeente Enschede.
Financiële regelingen
De nieuwe ondernemersregeling is inmiddels breed verspreid
via de pers en in een brief naar de ondernemers. Uiteraard
kunt u via het kantoor van OGOVE een exemplaar opvragen.
Beter is nog om een afspraak te maken met een van de
bestuursleden en gezamenlijk te kijken naar de nieuwe
mogelijkheden.
Helaas moeten wij constateren dat de uitvoering van de
regeling zich weer met een ontzettende “bureaucratische
zorgvuldigheid” zal omgeven. Alle dossiers worden opnieuw
doorgelicht en, blijkens de brief, zal er een nieuwe taxatie
gaan plaatsvinden. De afhandelingstermijn worden ingeschat
op minimaal 8 weken. De Ondernemersvereniging vindt
dit niet acceptabel. Na alle ellende die er al is geweest, is
het niet wenselijk dat er opnieuw veel overhoop wordt
gehaald. Wij pleiten voor een snelle, coulante afhandeling
in het belang van de ondernemers.
Voor vragen kunt u altijd contact met ons opnemen.
Overleg met de Belastingdienst
Van verschillende ondernemers hebben wij klachten
ontvangen over de aanpak van de belastingsdienst als het
gaat om de aangifte 2001. Inmiddels hebben wij daarover
met de belastingdienst gesproken. Deze gesprekken hebben
ertoe geleid dat, in samenwerking met de Stichting FOGO,
er op de ondernemersavond op 24 oktober 2002 uitgebreid
bij is stil gestaan. Enerzijds gaat het om de verschillende
vormen van financiële ondersteuning vanuit de Stichting
FOGO en de Stichting Financiële Hulpverlening
Vuurwerkramp Enschede, anderzijds gaat het erom hoe
een en ander in de aangiftes worden verwerkt.
Een voorbeeld: de winstdervingsregeling gaat over een
periode van drie jaar. Deze dient dus elk jaar te worden
opgevoerd. Eventueel kan er zelfs middeling worden
toegepast. Een ander voorbeeld is hoe om te gaan met de
renteloze lening zoals die is verstrekt. Op deze en andere
vragen is gereageerd door de Belastingdienst. In de
Nieuwsbrief OGOVE medio november zal hier nader op
worden ingegaan.
Pagina 19

Pagina 20
Han Heijne
Han Heijne van schoenenzaak in Mekkelholt verbitterd en moegestreden
‘Je wordt gestraft voor kordaat optreden en hard werken’
‘Achteraf gezien had ik veel beter de deur van de winkel
meteen na ramp dicht kunnen doen, de schade laten taxeren
door de verzekering, de zaak laten herstellen door een
aannemer en dan weer helemaal opnieuw beginnen. Ik heb
ook wel eens gedacht dat ik beter helemaal niet verzekerd
had kunnen zijn, als ik kijk hoe sommige ondernemers die
nooit een cent premie hebben betaald volledig schadeloos zijn
gesteld na de ramp. Maar ja, zo zit ik niet in elkaar. En dan
wordt je gestraft voor je kordate optreden en harde werken.’
Han Heijne, de laatste telg uit een bekend Enschedees geslacht
van schoenenverkopers, is verbitterd. En moegestreden.
Zo’n tweeëneenhalf jaar na de vuurwerkramp is hij er nog
altijd niet uit met zijn verzekering over de afwikkeling van
de schade aan de schoenenzaak, die zijn vader Frits in 1961
begon in het winkelcentrum Mekkelholt. Zijn vader was op
die zwarte zaterdag in mei 2000 in de zaak. Hij zou zich later
dat jaar uit de zaak terug trekken, zo was de bedoeling. Zoon
Han, die ook al een schoenenzaak in Borne runde, zou hem
opvolgen. De vuurwerkramp gooide al die plannen, feitelijk
het hele leven van vader en zoon Heijne, overhoop. Han,
tweeëneenhalf jaar later: ’Mijn vader wilde niet terug.
Daardoor is hij eigenlijk heel raar gestopt. Als een trein die
in volle vaart tegen een stootblok rijdt.’ Zelf wilde Han de
draad weer zo snel mogelijk oppakken in de door de explosies
flink beschadigde winkel. ‘Elke dag die je zaak niet open is
kost geld.’ Pas na veertien dagen kreeg Han Heijne na overleg
met een wijkagent toestemming om de hoogst noodzakelijke
spullen, zoals de computer met de voorraadadministratie
en de kassa met geld, uit de winkel te halen. Han, cynisch:
’En toen begon het circus.’ Een expert van de verzekering nam
de schade op en ging vervolgens met Han Heijne, die onder
anderen zijn bedrijfsadviseur en accountant er bij had
gehaald, om tafel zitten. Han: ’Die man van de verzekering
zei: meneer Heijne, u bent keurig netjes verzekerd. We zullen
het u niet lastig maken. We zetten de schouders eronder
en komen er samen uit.’ Han mobiliseerde vervolgens
vrienden, familie en personeel om de schade aan het winkelinterieur
en de schoenenvoorraad met zo weinig mogelijk
kosten te herstellen. ‘Achteraf is dat een verkeerde beslissing
geweest. Ik had de beschadigde schoenen moeten afschrijven
en een offerte moeten aanvragen bij een interieurbouwer.’
Hoewel hij werd gewaarschuwd niets te tekenen, zette hij toch
z’n handtekening onder een document met het voorlopige
schadebedrag. En hij kreeg op papier van de verzekering
dat dit niet de finale kwijting was.
Begin 2001, nadat Han Heijne met behulp van vrienden en
familie de schade aan het interieur in fasen had hersteld
terwijl de winkel provisorisch geopend was, ontstonden de
problemen met de verzekering. Toen Han zich met een
overzicht van de werkelijke kosten van herstel, keurig
onderbouwd met bonnetjes, meldde bij de verzekering, kreeg
hij te horen: maar, we hebben uw zaak toch al afgehandeld.
Heijne: ’Ze zeiden ook: u hebt geen schade hersteld, u hebt
verbouwd. Dat is verfraaien. Ik had ergens een tweedehands
systeemplafond op de kop kunnen tikken, dat we er zelf in
hebben gezet.’
Tot op de dag van vandaag zit Han Heijne met de verzekering
in een patstelling. Toen hij de kleine lettertjes in de verzekeringspapieren
nog eens doorspitte, ontdekte hij dat hij recht
had op het inschakelen van een tegenexpert. Heijne schakelde
een registeraccountant in. ‘Die bereikt in tweeëneenhalve
dag wat wij in tweeëneenhalf jaar hadden bereikt.’ Intussen
begint de tijd te dringen. De Kamer van Koophandel sprong
bij met een achtergestelde lening, maar op een gegeven
moment zal volgens Heijne de rek bij de bank er ook uit zijn
waar het gaat om kredietverstrekking. ‘Men is er van uit
gegaan dat in mei 2003 de getroffen ondernemers hun oude
omzet terug zouden hebben. Dat haal ik bij lange na niet.
Ik heb ook gedacht dat de wijk na drie jaar wel weer opgebouwd
zou zijn. Maar het blijft troosteloos. Er blijft toch een
smet rusten op dit gebied. Ik had voor de ramp ook klanten
uit de Wesselerbrink en De Bolhaar; die komen nu niet meer.
In afwachting van het nieuwe winkelcentrum verderop, laat
de gemeente Mekkelholt ook links liggen. Hoe moet ik hier
nu nog vijf jaar de kost verdienen?! Er is ook nog helemaal
niets concreet over compensatie. Als er niemand bijspringt,
trek ik het geen vijf jaar meer.’
Colofon
Het maandblad '13 mei - Opnieuw Beginnen' is een uitgave van het
Informatie en Adviescentrum en is bedoeld voor iedereen die betrokken
is bij de nazorg van de vuurwerkramp. Het maandblad biedt informatie
voor gedupeerden, particulieren, kunstenaars en onder-nemers en wil
een neutraal podium zijn waarop gedupeerden kunnen reageren op
gebeurtenissen, vragen kunnen stellen en hun verhaal kwijt kunnen.
Ingezonden stukken zijn welkom.
Aan de inhoud van dit maandblad kunnen de lezers geen rechten ontlenen.
Wilt u een bijdrage leveren? Als uw ingezonden brief, vraag of artikel
voor het einde van de maand binnen is, dan wordt het zoveel mogelijk
in de uitgave van de daarop volgende maand geplaatst of behandeld.
De redactie bestaat uit Jeffrey Brinkman (Belangenvereniging Slachtoffers
vuurwerkramp), Tieti Hoekstra (Mediant), Jan Schukkink, Henriette
Hoogerheiden, (Informatie en AdviesCentrum), Rieneke Hesselink
(projectbureau Wederopbouw), Wout Zweers (kunstenaars).
Tekstbijdragen: Ben Siemerink.
Fotografie: Johan Ghijsels
Vormgeving: Digidee Reclamestudio
Redactieadres: Informatie en AdviesCentrum, t.a.v. Dhr. A.J. Schukkink
Postbus 167, 7500 AD Enschede, tel. 0800 - 1100
Email: a.schukkink@enschede.nl of iac.enschede.nl